รักพ่อดินที่สุดในโลกเลย ♥ [9]

Vitamin25

เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเราไม่คิดเลยว่ามันจะบานปลายและใหญ่โตได้ขนาดนี้
* r# i3 A' J6 B! L- H! tเพราะมันไม่ได้จบแค่ที่ผู้ใหญ่เขาพูดกัน แต่มันลามมาถึงเด็กอย่างพวกเราด้วย...

“เอ่อ นี่มิน แล้วสรุปว่า...พี่ยักษ์เขาทำพี่นวลท้องจริงๆ หรือเปล่า?...”
% ]2 p% F' D* c# E6 Dเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มถามขึ้นมาในขณะที่พวกเรานั่งล้อมวงนั่งกินข้าวกันอยู่

เราชะงักนิดหน่อย เพราะไม่คิดว่าจะโดนคำถามนี้จากบรรดาเพื่อนของตัวเอง
6 D, P+ e& a4 H8 o" z: E' q( X8 pแต่ตอนนั้นเราสังเกตุเห็นว่าเพื่อนผู้หญิงคนอื่นก็ทำหน้าตาสงสัยพร้อมกับจ้องมาที่เราด้วยเหมือนต้องการคำตอบ

/ O6 e; _  C# j, ]4 x0 P( ], A“ไม่ได้ทำ...” เราตอบกลับไปสั้นๆ เพราะตอนนั้นเราก็เริ่มเรียนรู้แล้วว่า การพูดมากในบางเรื่องนั้นเป็นสิ่งไม่ดีเท่าไหร่
0 z7 V/ K2 Y) o& B. Oเพราะอาจถูกเอาไปขยายความในเชิงที่ไม่ดีได้ ยิ่งกับพวกเด็กๆนี่นะ แต่งสีใส่ไข่ไปเรื่อยมาก

3 M/ C8 Q$ t# U/ i- u( e7 U) O1 kเรื่องนี้เราก็เรียนรู้มาจากพวกผู้ใหญ่ในหมู่บ้านตอนนั้นนั่นแหละสังเกตมาหลายครั้งแล้ว
ว่าบางทีอาจเป็นแค่เรื่องเล็กๆ แต่พอเล่าต่อๆไปกลับกลายเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมาซะงั้น...

“แล้วมินรู้ได้ไง ว่าพี่ยักษ์เขาไม่ได้ทำ มินจะเชื่อพี่เขาได้หรอ?”
1 {* }5 F* W5 z4 I3 |8 r0 a, J
: z# J* e& c6 F1 F2 Dคำถามที่เพื่อนคนนั้นถามกลับมามันรู้สึกทำให้เราจุกอยู่ในอกอย่างบอกไม่ถูก เราต้องตั้งสติสักพักเลยถึงจะตอบกลับออกไปได้
; C6 C4 r( {! a. e
“ทำไมถึงถามแบบนั้น?” พอเริ่มรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ยอมจบกับการตั้งคำถาม
! `0 G. L- Q8 O; t) G  d" ^เราก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจเหมือนกัน จะมาถามซอกแซกเหมือนจับผิดอะไรนักหนา

“เปล่า...เราก็แค่อยากรู้ความจริงเพราะเนี่ยแม่เราบอกว่าไม่ให้เราไปเล่นที่บ้านพี่ยักษ์แล้วเดี๋ยวเขาทำไม่ดีไม่ร้ายเอา...”

“ใช่ๆ แม่เราก็ไม่ให้ไปเล่นแล้วเหมือนกัน”

หลังจากนั้นเพื่อนที่เห็นด้วยกับคำพูดของอีกฝ่ายก็เริ่มพูดออกไปในทำนองเดียวกัน
, ~8 E/ _- S( h, Aจากนั้นก็เริ่มพูดถึงพ่อเขาในด้านไม่ดีต่างๆ นานา ทั้งๆที่เราก็ยังนั่งฟังอยู่ตรงนั้น

“ไม่มาเล่นก็ไม่มาดิวะ! แล้วจะมานั่งพ่อดินเขาทำไม?!! นึกถึงตอนที่เขาให้พวกแกเข้าไปวิ่งเล่นในบ้านบ้างดิ!!!
: F0 ]! a9 W8 t' J: M6 Wทั้งที่บ้านคนอื่นก็มีพื้นที่ว่างแต่ไม่มีใครอยากให้เราไปวิ่งเล่นเลยเพราะเขารำคาญไง!!!!”

% l4 `" e2 w* n9 d9 J/ n“แล้วขนมที่เราซื้อมาแบ่งพวกแกกิน ก็เงินของพ่อเขาทั้งนั้นวันไหนที่พ่อเขาเสร็จงานได้เงินมาเยอะก็ซื้อขนมเลี้ยงพวกแกตอนเย็นที่หน้าโรงเรียนอีก
ลืมกันหมดแล้วหรอ?! เวลาที่พ่อเขาทำดีกับพวกแก ไม่คิดถึงบ้างวะ!!!”
* K( L- B5 G3 E: q' j. D
ตอนนั้นเราเหมือนคนจะคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว น่าจะเป็นครั้งแรกเลยที่เราระเบิดอารมณ์ลงกลางกลุ่ม
และพูดกับเพื่อนด้วยน้ำเสียงโหวกเหวกโวยวายแบบนี้
1 q( O- R4 u' Z8 U6 U: s: D
6 e0 i8 W- B; z7 C; ?พูดตามตรงว่าตอนนั้นเราไม่สนใจอีกแล้วว่าต่อจากนี้เพื่อนจะโกรธหรือเกลียด หรือไม่อยากเล่นกับเรารึเปล่า
$ z/ h; n, M. r% vแต่เราทนฟังไม่ได้ที่มานั่งวิจารณ์พ่อดินเขาเสียๆหายๆ แบบนี้ มันทนไม่ได้จริงๆ

เราเก็บข้าวกล่องแล้วรีบเดินออกจากตอนนั้นวินาทีที่เก็บข้าวกล่องพอเห็นข้าวและกับข้าวที่อยู่ในนั้น มันก็ทำให้เราน้ำตาไหลออกมาทันที
) u* ]8 m. w8 Y# \เพราะขนาดข้าวกลางวันที่เอามากินที่โรงเรียนพ่อเขาก็ทำให้เรา

ทั้งๆที่พ่อเขาใจดีกับเราขนาดนี้ และใจดีกับพวกเพื่อนเราด้วย แต่พอมีเรื่องขึ้นมาไม่มีใครพูดถึงข้อดีของพ่อเขาเลย กลับพูดถึงแต่เรื่องที่เกิดขึ้น

ตอนนั้นเราไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทุกอย่างมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้...
3 i* k+ \# U! c  s2 M! J9 k

---------

, Q. T* F7 h! y3 O9 S
แต่พูดถึงตอนนั้นก็ยังดีนะ ที่เพื่อนผู้ชายเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบอะไร
  b' S% B) n; [+ d( q$ ]พวกไอ้ต้องนั้นกลับดีใจซะอีกที่เพื่อนผู้หญิงส่วนใหญ่หายไปไม่มาเล่นที่บ้านต้นไม้แล้ว

9 m# W. A) [  S  uเพราะมันจะได้พื้นที่ไว้วิ่งเล่นเตะบอลกันได้สะดวกไม่ต้องมานั่งทะเลาะหรือตีกันเวลาบอลเตะไปโดนซุ้มเล่นขายของ 55555

1 A2 M6 [- Q" Uแถมพี่บัวเองก็ยังมาเล่นกับเราอยู่ พี่บัวบอกว่า พ่อกับแม่ไม่ได้ว่าอะไร บอกแค่ว่า‘พี่ยักษ์เป็นคนดี ไม่มีอะไรหรอก’
แถมยังกำชับมาอีกว่าพี่บัวอย่าไปเล่นซนหรือรบกวนอะไรพ่อดินเขาก็พอ

7 {$ R. B/ U! k) `, E5 H, sถ้าใครเคยอ่านตอนเก่าๆ เหมือนเราจะเล่าไปแล้วมั้ง ว่าพี่บัวเป็นญาติห่างๆของเราอีกทีหนึ่ง
พ่อแม่ของพี่บัวเขาก็รู้เรื่องที่ยายเราเลี้ยงเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่เขารู้สึกสงสารเราเหมือนกัน ถึงได้คอยให้พี่บัวมาเล่นเป็นเพื่อนเราบ่อยๆ
* G+ Q6 S; k  H$ R
# D( f- P( a7 z4 D/ o6 dตัวพ่อแม่ของพี่บัวเองเขาก็อยากรับเราไปดูแล แต่ก็นะ...บ้านพี่บัวเขาก็ไม่ค่อยมีฐานะอะไร
+ x2 _" ?' J  K+ z' O- H  M& Bกลัวว่าเอาเราไปอยู่ด้วยแล้วจะเลี้ยงเราได้ไม่ดีเท่าที่ควร

' s$ R% K8 @8 V1 X) X) Aแต่พอเห็นว่าพ่อดินรับเราไปเลี้ยงแล้วคอยไปรับไปส่ง แถมเห็นเรากินดีอยู่ดีพ่อแม่ของพี่บัวเขาก็สบายใจ
เขาก็รู้สึกแหละว่าผู้ชายคนนี้คงเป็นคนดีไม่งั้นเด็กคงไม่อยากอยู่ด้วยหรอก

ไหนจะเรื่องที่ให้เด็กไปวิ่งเล่นจอแจในพื้นที่บ้านของพ่อเขา
) _" Q5 f* [( J/ Y/ }4 Vซึ่งอย่างที่เราบอกไปว่าบ้านคนอื่นเขาก็มีพื้นที่ว่าง แต่เขาไม่ให้ไปวิ่งเล่นเพราะเขารำคาญ

! j. J9 [% W; g% Kพ่อแม่พี่บัวถึงได้กำชับมาไงว่า อย่าไปเล่นอะไรที่รบกวนพ่อดินเขาเพราะแค่นี้ก็เกรงใจเขาจะแย่แล้ว

พอพี่บัวเล่าให้ฟังมาแบบนี้เราก็รู้สึกสบายใจขึ้นอย่างน้อยครอบครัวของพี่บัวก็เข้าใจพ่อดิน และไม่พูดถึงพ่อดินในแง่ร้าย

ที่จริง พวกพ่อแม่ของเพื่อนผู้ชายเราส่วนใหญ่ก็พูดทำนองพ่อแม่ของพี่บัวหมดเลยนะ


เพราะไอ้ต้องมันยังบอกเลยว่าพ่อมันบอกว่า ‘พวกมึงอย่าไปหาว่าเขาเป็นคนไม่ดีถ้าเขาไม่ดีจริงๆ เขาไม่ทำที่ให้พวกมึงวิ่งเล่นกันหรอก
เป็นคนอื่นเขาไล่แห่พวกมึงให้ไปเล่นในป่าช้ากันหมดแล้ว’
พอต้องมันบอกมาแบบนี้เราก็ขำนะ เพราะมันก็เรื่องจริงพวกเราเล่นกันเสียงดังน่ารำคาญสุดๆ 555555
5 H* i- T$ a# u: A9 @) v6 p5 e
แต่พอได้รับรู้ในมุมแบบนี้มันก็ทำให้เรารู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะมาต่อว่าต่อขานพ่อเขา
  @5 v  m8 S- f& x
ส่วนไอ้สองนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ยิ่งมีเรื่องแบบนี้พ่อแม่มันยิ่งไม่ให้มายุ่งมาเล่นกับพวกเราเข้าไปใหญ่กลัวว่าคนอื่นจะมองว่าลูกเขาเป็นคนไม่ดี...

ซึ่งไอ้สองมันก็ซื่อๆ แบบเด็กๆอ่ะเนอะ มีการมาบอกเราด้วยว่า ‘เราคงไม่ได้ไปเล่นที่บ้านต้นไม้กับมินอีกแล้ว
เพราะพ่อแม่เราไม่ให้ไปเล่นเด็ดขาดเลยแวบไปก็ไม่ได้ ถ้าแม่รู้ แม่เราจะตี’
$ A: z9 t$ N: {( M5 j/ \+ x* V
# a- j0 i3 o8 l# `( J2 Iตอนนั้นก็ได้แต่ฟังแบบงงๆ บอกทำไมฟะ เพราะปกติก็วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ไอ้สองมันก็แทบไม่ได้ออกจากบ้านมาเล่นด้วยกันอยู่แล้วอ่ะ555555
(แต่สองมันเคยเล่าให้ฟังว่าชอบหลอกพ่อกับแม่ว่าออกมาซื้อขนม แล้วปั่นจักรยานแวะมาเล่นกับพวกเราสักแปป...แล้วก็ไป
ซึ่งดูๆไปก็น่าสงสารมันเหมือนกันนะ)

--------

! |7 X5 D9 q3 W$ @( k
แต่เมื่อผ่านไปได้สักระยะเราเองก็เริ่มไม่ได้รู้สึกโมโหอะไรเท่าไหร่กับคำพูดของชาวบ้านพวกนั้น

เพราะพ่อดินเขาจะแสดงออกให้เราเห็นมาตลอดว่าเขาไม่ได้สนใจไม่ได้รู้สึกเศร้าหรือเสียใจอะไรเลย
4 k, Q; K! U8 Z  Uอยู่กับเราก็ดูยิ้มแย้มปกติ แถมยังชอบกวนหรือแกล้งแหย่ให้เราหัวเราะอีกเวลาเราไปร้านค้าแล้วกลับมาหน้ามุ่ยๆ
3 r6 f) o( e5 x0 F" [# E(ตอนนั้นเวลาเราเดินไปซื้อขนมถ้าบังเอิญเจอคนในหมู่บ้านอยู่ในร้าน พวกนั้นชอบแซวและพูดจาไม่ดีถึงพ่อเขาตลอดเลย
7 y( t. q7 X( j: r/ Qแล้วพอเรากลับมาด้วยสีหน้าแบบนั้น พ่อเขาก็คงรู้แหละว่าเราไปได้ยินอะไรมา)
) |# @( s  n( H  [
3 t5 t2 H9 D" ~แล้วพ่อเขาก็ไม่เคยพูดถึงบ้านลุงมั่นอีกเลย เหมือนกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ขนาดว่าตอนที่พี่เมฆมานั่งกินเบียร์ด้วยตอนหลัง พี่เมฆจะเข้าประเด็นนี้
& E4 T% |0 a' P% b: J/ N# xพ่อดินยังห้ามไม่ให้พูดเลย บอกเรื่องมันจบแล้ว มันผ่านไปแล้ว ขี้เกียจพูด

$ P8 n: u# T0 X  h6 hพอเห็นว่าพ่อเขาไม่ได้ดูทุกข์ใจอะไรกับคำพูดของพวกชาวบ้านแม้แต่น้อย พอผ่านไปสักพักเราก็เริ่มจะไม่สนใจเหมือนกัน
3 A) E# _/ W$ s) n+ H3 s
อย่างว่าอ่ะเนอะ เด็กอ่ะ พ่อเขาแสดงออกให้เห็นแบบนั้น เราก็ซึมซับและเริ่มทำตามเขาไปโดยปริยาย
พอได้ยินได้ฟังบ่อยๆเข้าหน้าก็เริ่มไม่บูดไม่บึ้ง ทำหน้าเฉยๆ เหมือนไม่ได้ยิน(ถึงจะรู้สึกโกรธนิดๆข้างในก็เถอะ 5555)
+ ?% J& v( h" K0 n$ ?" n
- q$ B) Z, H" f6 {! r7 f; H5 |

พี่เขาเล่าว่าตอนนั้นที่วันที่เกิดเรื่อง แล้วเราเห็นว่าเขาดูรู้สึกแย่
พี่เขาบอกว่าเขารู้สึกแย่เพราะว่าเขาเจตนาดีกับบ้านลุงมั่น
& H+ ]) v2 y( j' Z8 J: g; ~* Oตอนลุงมั่นมาขอทำนาพี่เขาสงสารเห็นว่าบ้านลุงมั่นก็ค่อนข้างลำบากก็เลยยอมให้เช่านาทำอยากให้ลุงแกมีที่ทางทำกิน

แต่พอเจอลุงเขาทำแบบนี้ก็เลยรู้สึกแย่เป็นธรรมดา เหมือนคนโดนหักหลังแ
$ s, b3 Z) c6 G8 C: ~/ Z8 G% vล้วเรื่องพี่นวลท้องหรือไม่ท้องพี่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจเลยเพราะเขาไม่ได้ทำอะไรพี่นวลสักนิด
- q7 R: `% Y& V2 Y9 F% J9 e7 sถ้าท้องก็คงจะไม่ใช่ท้องกับพี่เขาแน่นอน

ตอนนั้นพอจัดการเคลียร์เรื่องเช่าที่ทำนาเสร็จ พี่เขาก็ไม่สนใจแล้ว

  S1 D) D$ n- w: }

---------

- p4 r0 S' C( Y4 C0 N* ?จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่เราลากิจเพราะต้องไปงานแต่งของลูกพี่ลูกน้องของพ่อดินที่อีกอำเภอหนึ่ง
8 @$ e' Q( U/ W9 Kซึ่งป้าปูอยากให้พ่อดินได้ไปหายาย(แม่ของป้าปู)ของเขาด้วย เพราะตัวพ่อดินเองก็ไม่ได้เจอกับยายมานานมากแล้ว

4 Q- r0 x2 g1 ~3 Xพ่อดินก็เลยมาถามเราว่าเราลาได้มั้ย อันที่จริงพ่อเขาก็ไม่ได้ไปหลายวันอะไรหรอกไปค้างแค่คืนเดียวเอง
! a3 e" D& L( r$ `0 zแต่พ่อเขาเป็นห่วงเราเพราะลุงสินกับป้าปูก็ไปด้วยแล้วถ้าพ่อเขาไปอีกก็คือไปกันหมดเลย ทำให้ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเราเลย

ด้วยความที่เราปกติเราก็ไม่เคยขาดเรียนอยู่แล้วแล้วเห็นว่านานๆทีจะได้ลากิจกับเขาบ้าง
ก็เลยตอบตกลงไป ตอนนั้นก็ดีใจด้วยแหละเพราะรู้สึกเหมือนได้ไปเที่ยว55555
1 F' B5 s* A3 @% s# a
+ I& {4 n* @. a  Q$ M) bแต่เหมือนตอนนั้นจะโลกสวย และรู้สึกตื่นเต้นได้ไม่นานพอไปถึงทีเราก็ต้องพบกับความจริงที่โหดร้าย...
! V2 L5 C. ^: i0 `3 l" A7 p! R0 k5 g
เพราะพอไปถึงทุกคนก็ลงมาทักทาย เราก็ยกมือไหว้บรรดาญาติทุกคนของพ่อดินเขาตามมารยาทแต่ก็เหมือนจะไม่ได้มีใครสนใจเราเท่าไหร่
ก็นะ...ยังเด็กด้วย พอโดนเมินแบบนี้ก็รู้สึกจุกอยู่ในอกหน่อยๆ
$ _* f# J2 c- j1 }
) j: E5 E/ c; Mแล้วก็พอพากันเดินเข้าไปหายาย ยายเขาก็ให้พ่อดินเข้าไปหา แล้วก็กอด ก็หอมแก้มกันตามภาษายายกับหลาน ซึ่งก็เป็นภาพที่ดูน่ารักดี

พอเขาทักทายกันเสร็จ พ่อดินก็หันมาหาเราแล้วกวักมือเรียกให้เราเดินเข้าไป
8 J! P2 }) V/ t7 J# `: j% p, nพอเราเดินเข้าไปถึงก็ยกมือไหว้สวัสดีคุณยายเขา...
/ u9 \; T& [$ Q5 R- R+ C9 k
“ลูกหลานใครน่ะเจ้าดิน?” ยายเอ่ยปากถามพร้อมกับรับไหว้ด้วยสีหน้างงๆ

4 @4 o$ g: q, V- Q' L8 u“ลูกผมเอง หล่อ น่ารักมั้ยละ?” พ่อดินยกมือขึ้นมาขยี้หัวเราแล้วก็ยิ้มให้
' R4 F7 |5 c) `3 h1 E: a$ N" w; w
“พูดเป็นเล่นนะไอ้นี่เอ็งไปมีลูกตัวโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” พอยายพูดจบพ่อดินเขาก็หัวเราะชอบใจที่แกล้งหลอกยายได้
; [" r, b% E1 b, h2 Z
+ g9 e% P6 V9 d9 T9 h% }# e& C“ไม่ใช่ลูกของเจ้าดินจริงๆหรอกแม่ลูกของคนรู้จักหนูที่หมู่บ้านนั่นแหละ” ป้าปูเดินมาเสริมให้พร้อมกับมองค้อนใส่พ่อดิน
$ T  w3 N" C# B6 \
จากนั้นป้าปูก็เขาไปนั่งข้างๆยายแล้วก็เริ่มเล่าอธิบายให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องของเรา โดยที่เราเองก็ยืนฟังอยู่ตรงนั้นเช่นกัน...

- b! x- r, ~- ^* Q7 p+ j7 m2 T“โอ๊ยๆ ไอ้นี่ทำอะไรแปลกๆอีกแล้วไปเอาลูกเต้าเขามาเลี้ยงได้ยังไง ลูกเขาก็ให้เขาเลี้ยงเองซี่
* N" a7 j9 w+ Q( K: hเราเองก็ยังหนุ่มยังแน่นทำไมถึงไม่หาแต่งเมีย แล้วมีลูกเป็นของตัวเองให้มันจบๆไป หึ!”
พอป้าปูเล่าจบยายก็รีบพูดสวนขึ้นมาทันที แล้วหันไปทำตาเขียวใส่พ่อดิน

เราเองที่ยืนฟังอยู่ได้แต่กัดฟันพยายามข่มใจ แล้วก็ยิ้มแหยๆเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร ทั้งที่ในใจเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแล้ว
# i; F* S; R$ j3 p
4 m. }7 M+ W8 ^4 p6 \* n“เอ้า! ผมก็รักของผมนิยายทำไมจะเอาเลี้ยงไม่ได้ละ วู้!!~ นานๆหลานจะมาหาสักทีบ่นแต่อะไรก็ไม่รู้ ยังสาวอยู่แท้ๆขี้บ่นนะเราเนี่ย”
พ่อดินรีบพูดตัดบทเปลี่ยนเรื่องทันทีด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูแล้วติดตลก
5 l$ b& H1 I4 V0 k
“ผมไปหาข้าวกินก่อนละ หิว ยังไม่ได้กินอะไรเลยเนี่ย” จากนั้นพ่อดินก็เดินมาโอบเราแล้วพาเข้าไปที่ครัวหลังบ้าน
# o2 F% U' ^' a1 x
“ไม่ต้องคิดมากนะไอ้ตัวแสบ ยายเขาก็เป็นแบบนี้แหละไม่ต้องใส่ใจนะครับ” พ่อดินเอามือมาลูบที่แก้มเราเบาๆก่อนจะยิ้มให้
! x& b, ^+ I& ^6 n  l4 e
! Y1 a: n8 N8 h1 U4 j“ผม...ผมไม่เป็นไรเลยฮะ...”พูดจบเราก็ยิ้มให้ แต่เหมือนตอนที่เรารู้สึกจุกอกเมื่อตะกี้แล้วพอพูดตอบพอกลับไปทำให้เรามีเสียงสั่นเครือหน่อยๆ
3 s8 L: P& ^/ a/ o& _* G: S+ K
“จริงอ๊ะ?!ไม่เป็นอะไรแต่เสียงสั่นเชียว โอ๋ๆ ไอ้ลูกหมาขี้แยเอ้ย”
+ _3 }1 O9 T3 `  J: q; w! R
พอโดนพ่อเขารู้ทันแบบนั้น ก็ทำให้เรารู้สึกเขินหน่อยๆ

; G: v* P) }6 vเพราะอันที่จริงเราก็ไม่ได้อยากจะร้องไห้หรืออะไรแต่ตอนเป็นเด็กเรารู้สึกไม่ชอบตัวเองอย่างหนึ่งตรงนี้แหละ
' u0 B( Z5 i4 m/ W$ sเวลาที่เจอคำพูดที่เราฟังแล้วรู้สึกรุนแรงและกระทบต่อจิตใจ จะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่

+ d1 \, K* z  Y9 K& {แต่เราก็พยายามนะ พยายามที่จะไม่ทำตัวขี้แย ร้องไห้ขี้มูกโป่ง พยายามเก็บอาการแต่ว่าพ่อเขาก็มองออกตลอดเลย...

9 P$ Z- I0 s4 J# i3 {

---------

5 f7 w6 x- E( _9 C
$ J% [& |0 U) U# Mหลังจากที่กินข้าวเที่ยงกันเสร็จ พ่อดินก็ต้องไปช่วยเขาเตรียมงานขนของยกของนู่นนี่นั่นต่างๆ นานา
4 F# O4 T" a1 V  hทำให้เราต้องปลีกตัวออกมาอยู่คนเดียวด้วยความที่ไม่ใช่บ้านของญาติๆเรา เราค่อนข้างรู้สึกทำตัวยากพอสมควร
4 v2 D3 o) R# g& J& o1 yได้แต่เดินออกมาหาที่นั่งไกลๆพยายามไม่อยู่ในพื้นที่งานให้เกะกะเขา
. C5 O* x: }. w# ^% V, r
  J5 R# [5 |0 r! m5 P7 Kตอนนั้นได้แต่คิดว่ารู้อย่างนี้ขออยู่บ้านคนเดียวยังดีกว่า...อย่างน้อยจะนั่งหรือจะนอนดูทีวีก็คงสะดวกสบายกว่านี้

2 P& J# ?6 {* z! U2 o# ?* ]แล้วพอยิ่งตกเย็นมา ยิ่งหนักขึ้นกว่าเดิม เหล่าบรรดาญาติฝั่งป้าปูคนอื่นๆเริ่มทยอยมาช่วยเตรียมงานกันหนาตามากขึ้นกว่าตอนกลางวันซะอีก
คงเพราะบางคนก็ยังคงไปทำนาอยู่ ก็เลยมีเวลามาช่วยตอนเย็น
& P  n, R% H! x0 \) P
" j& c& D% A6 X8 Xแล้วไหนจะบรรดาลูกหลานที่เลิกเรียนแล้วกลับมาวิ่งเล่นจอแจกันในงานอีกแน่นอนว่าตอนนั้นไม่มีใครชวนเราเล่นด้วยเลย...

. m! d2 U$ E" tแถมทุกคนต่างพากันยืนล้อมหน้าล้อมหลังพ่อดิน ขอให้พ่อดินอุ้มบ้าง ขอขี่หลัง ขี่คอบ้าง
ด้วยความที่พ่อเขาตัวสูงใหญ่อ่ะเนอะ พอมาเล่นอะไรแบบนี้เก็บเด็กๆ มันก็เลยยิ่งดูสนุก

แต่ว่าเราที่ยืนเห็นภาพพวกนั้น กลับรู้สึกโหวงๆในใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน...
ก็พยายามไม่อยากจะเป็นเด็กงี่เง่า ไม่อยากจะน้อยใจอะไรที่มันไร้สาระแต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ
+ b2 T* Y9 ~$ r1 i6 V  R6 b& b! U
กลายเป็นว่าเราทำตัวไม่ถูกเลย ไม่รู้จะต้องอยู่ตรงไหน ยังไง เราก็เลยตัดสินใจเดินออกมาจากงานดีกว่า
แค่ไม่อยากเห็นภาพพวกนั้น ไม่อยากเห็นภาพที่พ่อดินกำลังเล่นกับลูกหลานเขาอย่างมีความสุขแล้วไม่ได้มองมาที่เราเลย...

เราก็เลยไปหานั่งอยู่แถวเถียงนาบริเวณนั้น นั่งดูคนเขาแถวนั้นเขาต้อนวัวต้อนควายเข้าคอกไป ก็มันไม่รู้จะทำอะไรนี่นะ
% G/ ^' D7 f% g4 f3 |" o
9 M* H% m3 P2 e4 E" a7 Mจนฟ้าเริ่มจะมืด เราก็เลยเดินกลับเข้ามาในพื้นที่งาน
; K1 a2 d; H. V- T7 C% w1 m& N
“อ้าวไอ้ตัวแสบ! หายไปไหนมาละเนี้ย” พ่อดินรีบเดินตรงเข้ามาหาเราทันทีที่เห็นเรา
. b; H8 z# T( Q% I
2 ]1 P  k* i+ D“แหะๆ...ผมไปเดินเล่นแถวนี้มาฮะ”เรายิ้มแหยๆ ตอบกลับไป  เพราะก่อนที่จะเดินออกไปเราก็ลืมไปบอกพ่อเขาด้วยแหละ

“หิวข้าวรึยังครับ? หือออ ป่ะ ไปกินข้าวกันดีกว่า” พูดจบพ่อดินก็พาเราไปหาข้าวหาปลากิน

2 w. H" i5 ], C' J$ lพวกแม่ครัวที่เป็นชาวบ้านแถวนั้นที่มาช่วยทำอาหารเลี้ยงในงานพอเห็นพ่อดินเดินเข้าไปก็ตักสำรับกับข้าวมาให้ชุดใหญ่เลย
4 U2 h' H, z# |1 }( e' W" cคงเพราะเห็นว่าเป็นญาติกับเจ้าของงานด้วยละมั้ง

แต่พอบรรดาหลานๆของพ่อดิน เห็นเข้า ก็เลยขอมานั่งกินข้าวด้วย
พากันมานั่งเบียดเสียดแล้วแย่งกันคุยกับพ่อดินจนเราเหมือนไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น
, f0 a; o" |" D+ a

# f/ V" w1 I4 |' xอีกแล้ว...
1 d" [1 m+ g, n1 {0 }$ H" |
  Z9 M4 l7 M; o/ c+ ^อาจจะเพราะเราคงเป็นเหมือนคนแปลกหน้าสำหรับพวกเขาด้วยละมั้ง ถึงไม่มีใครอยากคุยกับเราเลย
แต่ก็นะ...เราก็ไม่ได้เกี่ยวข้องหรือเป็นญาติอะไรกับเขาจริงๆนั่นแหละ


2 x  X$ h/ ]' Q8 {8 zแถมต่างคนต่างก็แย่งกันชวนคุยจนพ่อดินแทบจะไม่ได้ตักข้าวเข้าปากเลย
6 R  N: P: ~/ Z. k* p9 @8 f) tไม่คิดเลยว่าพ่อดินเขาจะเนื้อหอมในหมู่เด็กๆลูกหลานของเขาขนาดนี้
5 Q' L5 l) [8 b% ^
' t4 `8 A1 q7 tเราก็เลยรีบกินให้เสร็จแล้วลุกไปจากตรงนั้น เพราะยิ่งนั่งอยู่นานยิ่งรู้สึกอึดอัด
  n4 `% R; `2 S& H0 \กลัวจะพาลน้อยใจจนร้องไห้ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เราจะต้องกลายเป็นเด็กที่ดูงี่เง่าในสายตาพ่อเขาแน่ๆ
  b: e0 Q8 v! |# w
7 A: {% ]* b# w  n“พ่อดินฮะ ผมขอออกไปนั่งดูดาวตรงนู้นนะ”เราเอาจานไปเก็บเสร็จก็เดินมาบอกพ่อเขา
; c% J% ~. {* \* x/ u0 H- D9 z! ~
6 y6 g! c7 |3 H' U- L- Y1 ~“หือออ ตรงไหนเอ่ย?”

/ J, t% x5 I$ x% X* @# s7 X; ^“ตรงเถียงนาตรงนู้นฮะ...”เราชี้ไปอย่างบริเวณพื้นที่ที่ไกลออกไป ที่เราไปนั่งเล่นเมื่อตอนเย็น
4 v3 b9 ~5 p5 o
“งั้น...เดี๋ยวพ่อไปด้วย”พอพ่อดินพูดจบเท่านั้นแหละ บรรดาลูกหลานก็พากันร้องจะไปด้วยกันเป็นแถว...

; }9 l$ O% \  U' w8 `“ไม่เป็นไรฮะพ่อดินอยู่นี่แหละ...ผมแค่อยากไปนั่งดูดาวตรงนั้น เดี๋ยวผมมา” พูดจบเราก็รีบวิ่งจู๊ดออกไปทันที โดยที่ไม่ฟังคำตอบจากพ่อดินเลย

เชื่อมั้ยว่า พอเราวิ่งออกมาจากในงาน เราเดินมายืนอยู่ตรงเถียงนาเรารู้สึกว่าหายใจโล่งคอแปลกๆ
9 X3 L4 R1 }! [9 gเพราะตอนอยู่ในงาน ความรู้สึกเรามันเหมือนมีแต่ความรู้สึกอึดอัดเต็มไปหมดเลย
% W5 u" c7 |- m  {7 P( I
* T2 W: O& H  m3 j! _ถึงบรรยากาศในตอนนั้น ท้องฟ้าจะมีดาวจะสวย และรู้สึกโล่งใจแค่ไหน
แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการที่โดนยุงจำนวนมากไต่ตอมและกัดเต็มไปหมด

' O/ e! a( N7 C) L8 |แล้วเราก็ยืนทนอยู่แบบนั้น ถึงจะไม่ได้รู้สึกอยากยืนอยู่ตรงนี้เท่าไหร่ก็เถอะ
. U9 @. N/ d0 }  o) v, jแต่อย่างน้อยมันก็ดีกว่ากลับเข้าไปอยู่ในงานละนะอดทนให้ดึกกว่านี้สักหน่อยแล้วพอคนซา ค่อยกลับเข้าไปดีกว่า
7 {+ h. F2 m- t1 K8 B9 F% ~* U
5 |" i- k( L" Y" i) m" \ในขณะที่ยืนคิดว่าจะทำยังไงต่อดีอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนักที่กระทบกับหินกรวดดังขึ้นมาใกล้ๆ
เราก็เลยหันหลังไปมอง ก็เห็นเป็นเงาตะคุ่มๆ ของผู้ชายร่างใหญ่ที่เรารู้สึกคุ้นตา
( z# I1 r" m" Dทำให้เรายิ้มออกมาได้นิดหน่อย เพราะไม่คิดว่าพ่อเขาจะตามออกมาจริงๆ

  t8 b! \0 _8 Z: g  t" g- [5 c8 x  ~4 h“ไง ไอ้ตัวแสบ มายืนตากยุงทำไมแถวนี้ ป่ะ… กลับเข้าไปในงานดีกว่า”

พ่อดินเดินมายืนข้างๆ แล้วลูบหัวเราเบาๆ
' b% ?/ V! e9 }0 o
“ป่ะ!” พ่อดินพูดซ้ำอีกรอบก่อนจะโอบไหล่แล้วเหมือนจะดึงให้เราเดินกลับไปกับพ่อเขา
# O: R% E3 x5 }5 ?4 c
5 h& G) `& _: O+ e; B: }- y7 ~& k“ผม...ขออยู่ตรงนี้ก่อนได้มั้ยฮะ?”เราตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่สู้ดีนัก ก็เพราะว่าเราไม่อยากกลับเข้าไปจริงๆนี่หน่า
  b- d, o7 N, T4 M8 X- I
“อ้าว ทำไมล่ะ...นี่งอนอะไรพ่อหรือเปล่าเนี้ย?” พ่อดินย่อตัวลงนั่ง แล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ

“ป่ะ...เปล่าฮะ”พอโดนพ่อเขายื่นหน้าเข้ามาแบบนี้ เราก็เลยต้องเบี่ยงหน้าหนีนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้งอนจริงๆนะ!

: Z4 c0 ]% \9 ]+ Q& K“จริงเหร๊อ?” พ่อดินพูดเสียงสูงพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างมาจับหน้าเราแล้วล็อคคอให้เราหันหน้าไปสบตาพ่อเขาตรงๆ
: P) q' m# {" S
  h5 A2 z# z7 ~* @: X) O“จะ...จริงฮะ!”เราพยายามมองหน้าสู้ตาพ่อเขากลับไป ถึงแม้บริเวณนั้นจะเริ่มมืด แต่ความที่สายตาเราเริ่มชินกับความมืด
1 q; y3 c1 ?9 xและระยะห่างของใบหน้าพ่อเขาอยู่ใกล้เรามากด้วยมั้งเราเลยเห็นว่าพ่อเขาก็มองตาเราแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์หน่อยๆ

“พ่อขอโทษนะที่ทำให้หนูเหงา...เอาไว้เดี๋ยวเรากลับไป พ่อพาหนูขี่มอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวกันดีกว่าแค่เราสองคน จะได้ไม่มีลูกหมาแถวนี้แอบทำหน้าบูดอีก”

6 j1 |9 ]) w+ F“แหะๆ...ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆน้า” เราพยายามฝืนตอบกลับไปทั้งที่ในใจก็เป็นนั่นแหละ ไม่คิดเลยว่าพ่อเขาจะดูออกขนาดนี้ 55555
/ t) \& y& v; @( Q: m, L2 w4 w
/ a* L0 q/ `0 P“ถ้างั้นเอาอย่างงี้...เดี๋ยวพ่อพาหนูไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วถ้าหนูยังไม่ง่วงก็มานั่งกับพ่อดีมั้ยครับ?”
; W+ E8 M: d1 V& o2 J/ m9 y  o
$ ]* r, K! M& M* Q4 Y# z- L“ก็ได้ฮะ” เรารีบพยักหน้ารับทันที
+ s1 Z1 X1 _) C2 L9 w) d  f5 l
7 i. T# d& Y: Z& k, e* |7 _" nคำว่าไปนั่งกับพ่อในที่นี้ คงหมายถึงนั่งอยู่กับพ่อเขาในวงเหล้าแน่ๆ
เพราะเราเห็นว่าตอนเย็นบรรดาลูกพี่ลูกน้องของพ่อที่มาช่วยงานก็ตั้งวงเริ่มกินเหล้ากินเบียร์กันแล้ว

- h4 Q% j0 U4 v( A& ^ตอนที่พ่อดินพาเราไปกินข้าว คนในวงเหล้ายังเดินมาชวนพ่อเขาไปนั่งดื่มด้วยเลย
เราเองก็เข้าใจนะ เพราะยังไงก็ญาติพี่น้องของพ่อเขานานๆจะได้เจอพบปะสังสรรค์กันสักที

แล้วที่พ่อเขาเสนอมา ก็ดีกว่าเราไปนั่งแก่วในบ้านอยู่คนเดียว รู้สึกทำตัวไม่ถูกด้วยไม่จะรู้จะนั่งจะนอนตรงไหน มันดูลำบากไปหมด
. G- G' \" V5 ~5 g
: E' u6 [" r: c) }! T. {หลังจากที่เราอาบน้ำเสร็จก็มานั่งข้างๆพ่อเขาโชคดีที่ว่าตอนนั้นคนในวงเหล้าไม่ได้มีใครสนใจเราเท่าไหร่
เราก็เลยนั่งด้วยอย่างไม่รู้สึกอึดอัดใจเท่าไหร่แต่ว่ายุงก็เยอะไม่ต่างจากตอนที่เรายืนอยู่ที่เถียงนาเท่าไหร่เลย
นี่ขนาดว่าเขาจุดยากันยุงจนควันคลุ้งไปทั่วแล้วนะ
$ K) \  a0 B& S' P3 d
/ _7 k4 C7 O8 N& g/ W- A& k) rจนเวลาผ่านไปเริ่มดึกขึ้น พวกผู้ใหญ่ก็มาไล่ให้คนในวงเหล้าแยกย้าย
รวมถึงให้ตัวเจ้าบ่าวกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว(ลูกพี่ลูกน้องของพ่อดินที่แต่งงานเป็นเจ้าสาวนะ)
/ L  L$ a" n2 e8 X5 f% A% v
* S( M4 t; m& k) D5 R6 z6 T  Y5 l“แล้วนี่นอนที่ไหนกันล่ะ”น้าผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นแล้วหันมาทางพ่อดินขณะที่คนในวงเหล้าก็ต่างก็ลุกเพื่อเตรียมตัวแยกย้ายกันกลับบ้าน

2 M, F" _8 g9 I“ผมก็คงนอนที่นี่แหละพี่ ตัวผมอ่ะนอนที่ไหนก็ได้แต่ไอ้ตัวแสบผมนี่สิ...” พูดจบพ่อดินก็หันมาแล้วโอบไหล่เบาๆ

- y4 P" V2 e/ N' T4 A3 Z“งั้นไปนอนที่บ้านพี่มั้ยละ?ยังไงที่บ้านงานคนก็น่าจะเยอะแล้ว เดี๋ยวจะไม่มีที่นอนเอา” น้าคนนั้นพูดเชิญชวนต่อ

“ผมยังไงก็ได้อยู่แล้ว...ว่าไง? ไปนอนบ้านน้าเขาม่ะ หืออไอ้ตัวแสบ” พ่อดินหันมามองหน้าเราแล้วยิ้มให้
) c% p7 q: p& s" S6 }0 [+ Q) }% e
“ไปฮะๆ” เรารีบตอบตกลงทันทีเราเองก็ไปนอนที่ไหนก็ได้เหมือนกัน ขอแค่มีพ่อดินเขานอนด้วยก็พอ
% W$ W1 l- M; I

--------

. W2 i- g  V4 Yหลังจากนั้นพ่อดินก็พาเราเดินลัดเลาะตามทางเกวียนเล็กๆไประยะหนึ่งก็ถึงบ้านของน้าคนนี้
" L5 o; S! y. Q+ B3 _7 j! }6 z
น้าเขาชื่อน้าอาจ ซึ่งพ่อดินจะเรียกว่าพี่อาจ เพราะเป็นลูกพี่ลูกน้องของพ่อเขา

& s5 w3 r! F$ W5 l+ I/ c5 eเป็นผู้ชายรูปร่างผอมสูง ส่วนสูงน่าจะน้อยกว่าพ่อดินสักหน่อยเป็นคนที่หน้าตาดูใจดีดูยิ้มแย้ม
1 w! N8 M7 N! c! A) @แต่ว่าน้าเขาไว้หนวดเคราขึ้นเต็มหน้าเลย(ทีแรกเกือบจะเรียกเขาว่าลุงซะแล้ว 55555)

บ้านน้าอาจเป็นบ้านปูนหลังใหญ่แต่มีแค่ชั้นเดียว เข้าไปข้างในค่อนข้างกว้างโอ่โถงพอสมควร

ตอนที่เข้าไปก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังนอนทำการบ้านอยู่หน้าทีวีซึ่งก็เข้าใจได้ทันทีว่าน่าจะเป็นลูกเขา
8 \; M9 A2 ]) x4 i' R3 f- p8 [แต่ก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยเพราะไม่เห็นลูกของน้าอาจเขาไปที่บ้านงานแต่งเลย
. O4 U+ c5 s4 ~( @4 T& T2 d$ n
“อ้าว...อ้น ยังไม่นอนหรอลูก มาๆ ลุกขึ้นมาสวัสดีน้าเขาก่อน” เด็กชายที่ถูกเรียกว่าอ้นลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับยกมือไหว้ช้าๆ
ก่อนจะลงไปนอนทำการบ้านต่อโดยที่ไม่ได้พูดอะไร

เราสังเกตเห็นนะว่าแววตาของเด็กที่ชื่ออ้นดูอ้างว้างแล้วก็ดูเศร้าและเหงาแปลกๆ

5 C, {$ O; @( M. f5 G3 M6 iแต่ก็สัมผัสได้ถึงความเงียบเหงาจริงๆนะเพราะพอเข้ามาในบ้านก็มีแต่เสียงน้าอาจเนี่ยแหละที่ชวนพ่อดินเขาคุย
2 y/ q. k8 c# h+ C4 n
, F8 P2 Q  m: A, K: Y. ?8 C) B“ไอ้เจ้าหนู ถ้าง่วงแล้วบอกน้านะเดี๋ยวไปนอนในมุ่งกับเจ้าอ้นมัน”
1 f# |% p6 X  x
- p8 A# L' J) A$ d+ l' G“อ้น...เดี๋ยวคืนนี้ให้น้องเขานอนด้วยนะลูก”
อ้นหันมามองเราก่อนจะหันไปพยักหน้าให้พ่อของเขา

+ k" d% K2 i# a4 X“งั้น...เดี๋ยวพ่อกับน้าเขาออกไปกินเหล้าหน้าบ้านนะอ้นให้น้องเขาดูทีวีด้วยละกัน” น้าอาจหันไปบอกลูกชายอีกครั้งก่อนที่อ้นจะตอบว่า ‘อือ’ สั้นๆ
ถึงจะตอบออกมาสั้นๆ แต่น้ำเสียงก็ฟังดูค่อนข้างที่จะเป็นมิตรพอสมควร
! O: z( H% u( a
; j. T+ o" m7 F2 T; E# x) `6 V$ Eพ่อดินหันมายิ้มให้เราก่อนจะเดินออกไปนั่งกินเหล้ากับน้าอาจที่บริเวณโต๊ะหินหน้าบ้าน
% c: J% y$ o3 S7 y4 P& h
เราก็เลยไปนั่งข้างๆ แล้วดูทีวีกับอ้น จากนั้นก็เริ่มชวนคุย
. z8 [6 x) f9 N3 M
+ M. L+ z7 _) J0 `' N+ G5 f0 D0 k“อ้าว...อ้นอยู่ป.4เหมือนกันหรอ?” ทันทีที่เราเห็นหนังสือการบ้านของอ้นเราก็รู้ได้ทันทีว่าอ้นเรียนระดับชั้นเดียวกับเรา

; m1 }6 c" D% q2 X5 X0 |2 Z5 @# @“อือ...แกรู้ได้ไงอ่ะ”อ้นหันมามองด้วยความประหลาดใจ
* H3 K9 L" L9 U# S# V" z
/ c; e% `: t/ k7 e5 ?% mแต่ไม่รู้ว่ามันเป็นสัญชาติญาณหรืออะไรบางอย่าง ที่ทำให้เราและอ้นต่างก็รู้กันทันทีว่า เราเป็นพวกเดียวกัน...

ทำให้บทสนทนาของพวกเราเป็นไปได้อย่างราบรื่นและสนุกสนาน
เราเองก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นพอสมควรเลย เพราะบอกตามตรงก่อนหน้านี้ไปอยู่ตรงจุดไหนของงานก็มีแต่ความอึดอัดเต็มไปหมด

เรานั่งคุยเล่นกันไปสักพักใหญ่ อ้นเองจากที่ตอนแรกดูเหมือนเป็นคนเงียบๆแต่พอคุยกันไปมาถูกคอก็คุยกันไม่หยุดเลย

, }; Z, u/ b7 L3 l( ?' \  tเวลาตอนนั้นผ่านไปเร็วมาก จนพอเริ่มดึกขึ้นน้าอาจก็มาบอกให้อ้นไปอาบน้ำแล้วพาเราเข้านอนได้แล้วคงเพราะเห็นว่าอ้นยังอยู่ในชุดนักเรียนละมั้ง
จากนั้นอ้นก็ลุกไปอาบน้ำและพาเราเข้านอน ตามที่น้าอาจบอกอย่างว่าง่าย

บ้านของน้าอาจ พอปิดทีวีแล้วบรรยากาศมันค่อนข้างเงียบเงียบซะจนเราได้ยินเสียงที่น้าอาจกับพ่อดินนั่งกินเหล้าแล้วคุยกัน
7 D. @' q9 B0 b6 @8 D2 pดังมาถึงข้างในก็อารมณ์คนเมาอ่ะเนอะ ยิ่งเมาก็ยิ่งเสียงดัง แล้วดูพ่อดินก็น่าจะเมามากด้วยวันนั้น...

แล้วพอมานอนแปลกที่แปลงทาง เราก็นอนไม่หลับอ่ะ มันไม่ง่วงเลยทำให้เราได้แต่นอนฟังเสียงที่พวกพ่อเขาคุยกันอยู่แบบนั้น
; |6 a* x9 r; R) P5 b0 ]8 ]  Hในใจก็เป็นห่วงด้วยแหละเพราะน้ำเสียงพ่อดินดูเริ่มจะเมามากจริงๆ

+ q2 d) U  k# u7 |8 H& Q' Eสักพักก็ได้ยินเหมือนเสียงน้าอาจเล่าเรื่องปรับทุกข์กับพ่อดิน เท่าที่เรานอนฟัง
ก็สรุปได้ว่า น้าอาจกับเมียอ่ะเลิกกัน แล้วเมียเขาไปแต่งงานใหม่ ไม่มาสนใจใยดีลูกเลย
1 g# C% T( ~/ K% g9 a* i0 I
น้าอาจบอกว่าสงสารลูก เหมือนน้าอาจจะระบายออกมาว่าเขารู้ว่าลูกชายของเขาไม่ใช่ผู้ชายปกติทั่วไปเด็กคนอื่นๆ
2 C  Z% z% U4 P2 ~" Xแต่เขาก็ไม่อยากโกรธลูก คงผิดที่เขาเองที่เขาเลี้ยงลูกไม่ดีลูกเขาเลยเป็นผู้ชายเหมือนเด็กคนอื่นไม่ได้
และดูแลเมียไม่ดีพอ เมียถึงทิ้งเขาไป
1 q6 S2 T6 B8 i0 r' T9 Z* u
จังหวะนี้เหมือนเสียงน้าอาจจะเริ่มร้องไห้ คงเพราะว่าเมาด้วยอะไรด้วยมั้ง
- n5 A! _* V; H0 b1 Dแต่ที่เรารู้สึกได้อีกอย่างก็คือ เหมือนเราได้ยินเสียงอ้นนอนร้องไห้เหมือนกันมันเป็นเสียงสะอึกสะอื้นเบาๆ

เราเองที่นอนฟังอยู่แบบนั้น ก็รู้สึกแย่ไปด้วย เราไม่รู้จะปลอบอ้นยังไงเพราะเราก็พึ่งรู้จักกัน

- Z# K( \' a7 I5 M7 {( H& uแล้วอีกอย่างการที่เรานอนแอบฟังผู้ใหญ่คุยกันแบบนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีนักก็ได้
ก็เลยได้แต่ทำเป็นนอนหลับเหมือนเราไม่ได้ยินไม่ได้รับรู้อะไร...
: T6 @- T# t$ a
เท่าที่จับใจความได้เหมือนน้าอาจเขาก็ไม่ได้รังเกียจอ้นอะไรแต่เหมือนกับว่าคนที่ไม่มีที่พึ่งทางใจ
! Z8 g+ F1 C1 n# _  B: ]$ @: D1 T; xยิ่งคนที่เป็นคู่ชีวิตเลิกราทิ้งกันไปแต่งงานใหม่ยิ่งทำให้น้าเขารู้สึกเคว้ง ไม่รู้จะทำยังไงต่อ และไม่รู้ว่าจะต้องเลี้ยงลูกยังไงต่อไปดี
/ B& j6 ]1 z6 [; T$ ?9 V- @
พอมีงานแบบนี้ ก็เลยถือโอกาสปรับทุกข์กับพ่อดินไปในตัว เพราะเหมือนกับว่าญาติที่อยู่ฝั่งนี้จะเป็นที่พึ่งทางใจให้น้าอาจไม่ได้เลย

พอน้าเขาระบายความในใจไปได้สักพัก ก็ถามพ่อดินเรื่องของเราบ้างว่าทำไมถึงรับเรามาเลี้ยง

พ่อดินก็ตอบไปทำนองว่าถูกชะตากับเด็กคนนี้ แล้วก็รู้สึกสงสารด้วย
' A) I/ }4 m* G5 ~* J( Z1 A  }แล้วก็เล่าว่าตอนสมัยวัยรุ่นเคยไปไหว้วานอาศัยพ่อกับแม่เราอยู่ที่กรุงเทพฯ
ตอนนี้พอพ่อกับแม่เราเดือดร้อน ก็อยากจะช่วยดูแลเราเป็นการตอบแทน

  O9 O" U6 b& L6 h* Y4 ~! K6 Qซึ่งตอนนั้นเรานอนฟังก็อึ้งนะเพราะเป็นครั้งแรกเลยที่เรารู้ว่าพ่อดินเคยไปพึ่งพาอาศัยพ่อกับแม่เราด้วย
: Z/ q3 z( v! ]  C9 C; Q% L
# I3 v$ Q$ P+ k; M+ Kเหมือนน้าอาจก็จะถามต่อว่า เราเป็นเหมือนอ้นใช่มั้ย
4 g' E3 Y) d3 r! wจำได้ว่าคำตอบของพ่อดินเป็นคำตอบที่อ้อมๆ แต่เราที่แอบฟังอยู่ก็รู้สึกอุ่นใจ

พ่อเขาตอบไปประมาณว่า ‘เขาจะเป็นอะไร...มันไม่สำคัญสำหรับผมเลยผมมีหน้าที่แค่เลี้ยงและดูแลเขาให้ดีที่สุดเวลาที่อยู่กับผมแค่นั้น’

จากนั้นบทสนทนาก็เงียบไปสักพัก น้าอาจก็ตัดพ้อขึ้นมาอีกทำนองว่าเขาไม่เคยคิดเลยว่าการเป็นพ่อคนมันยากขนาดนี้...
. Y" H2 x- j# I2 M% j
ตัวน้าอาจไม่ได้รังเกียจอ้นนะที่เป็นเด็กผู้ชายที่ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์แต่น้าเขาเหมือนเจ็บใจที่ปกป้องลูกจากการโดนล้อเลียนของญาติๆไม่ได้
น้าอาจก็เลยไม่อยากให้อ้นออกไปยุ่งกับพวกญาติพี่น้องสักเท่าไหร่เพราะถ้าไม่เจอหน้ากัน ก็จะได้ไม่โดนล้อ
; E% V" i2 A3 a8 V+ [$ O
2 P/ V, U4 u; y$ W4 G* nพอฟังมาถึงตรงนี้เราก็เจ็บเหมือนกันนะ รู้สึกเข้าใจอ้นมากจริงๆ
เพราะเราเองก็ถูกกระทำมาคล้ายๆกันเลย แต่อ้นน่าสงสารกว่าตรงที่แม่เขาก็ทิ้งไป

แล้วบทสนทนาก็เงียบลงอีกครั้งก่อนที่พ่อดินจะตอบไปว่า
‘ผมก็ไม่รู้นะพี่ถ้าผมพูดไปมันอาจจะฟังดูแปลกๆ สำหรับคนที่ยังไม่เคยเป็นพ่อคนจริงๆ อย่างผม...’

3 D5 E: Q" p/ B1 m+ @‘ผมไม่รู้เหมือนกันว่าอ้นโตขึ้นจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้เขาเป็นเด็กเขาปกป้องตัวเองไม่ได้
พี่ต้องเป็นเสาหลักและปกป้องลูกให้ได้มากที่สุด มันคือความรับผิดชอบของคนเป็นพ่อ
+ Z; |: a+ g! \3 Cเราต้องรับผิดชอบชีวิตเขา เพราะเราเป็นคนทำให้เกิดมาไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงเราก็ต้องเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด’
4 Y/ T" F6 p: r4 Y! z
7 A( s( o* d' I% X* t( K; T' W$ [% L‘ผมมีความคิดหนึ่ง ที่อยากจะบอกให้พี่ฟังตลอดเวลาที่ผมเลี้ยงไอ้ตัวแสบของผม
ถึงเขาจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของผมก็ตามแต่ผมก็รักและพร้อมที่จะปกป้องเขาจากทุกสิ่งทุกอย่าง
กระทั่งคำพูดก็ตามใครมาว่าไอ้ตัวแสบของผมเป็นตุ๊ดต่อหน้าผม ผมจะไม่ยอมเด็ดขาด
9 f9 B6 a7 v( V! H3 X0 B0 t5 cถึงเขาจะเป็นยังไงก็แล้วแต่คนอื่นก็ไม่มีสิทธิมาว่าอยู่ดี ตราบใดที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด
9 D2 m; |' Z. J- a  w. eหรือต่อให้เขาทำอะไรผิดผมก็จะไม่ให้ใครมาว่าทั้งนั้น ผมจะสั่งสอนเขาเอง’
8 w, m+ f3 U" [6 ]( h6 I
‘เด็กเขาจะรักเรามากแค่ในช่วงนี้แหละพี่มันคือช่วงเวลาที่เขาจะรักและอยากอยู่กับเรามากที่สุด
) t9 Z6 I" C; hพอโตขึ้นเขาก็ไม่คิดถึงเราแล้ว นู่น ไปคิดถึงเพื่อน หรือถ้ามีแฟนก็คิดถึงแฟนซะมากกว่า ก็เหมือนพวกเรานั่นแหละพี่ ฮ่า
ถึงคนเราจะไม่เหมือนกันแต่ผมว่าถ้าตามช่วงอายุของเขาก็น่าจะเหมือนพวกเราเนี่ยแหละ
- ^9 {. L* Q2 p& vพอโตมาเราก็เริ่มไม่ค่อยติดพ่อติดแม่เท่าไหร่แล้ว...’

“เอ็งพูดซะ...พี่อยากจะขายบ้านขายนาแล้วพาเจ้าอ้นไปอยู่ที่อื่นเลย” น้าอาจตอบกลับมา หลังจากที่พ่อดินพูดร่ายยาวออกไป
4 _* Q, r4 \3 g* C8 Y3 M1 a8 T8 Oอาจจะเพราะความเมาด้วยแหละมั้ง ทำให้พ่อเขาพูดความในใจออกไปซะยาวเหยียดเลย
5 r% T. l6 P! U/ f" \: N: G
“เอาน่ะพี่ ถ้าทำแล้วพี่มีความสุข เจ้าอ้นมีความสุข ก็พอแล้วเพราะยังไงเขาก็คือลูกพี่
ต่อให้โตกว่านี้สักแค่ไหน เขาก็ยังเป็นลูกของพี่อยู่ดีคนอื่นมันก็คือคนอื่นอยู่วันยันค่ำ”

  L  n" A9 q" [- L& S, |# p“แล้วถ้าพี่จะย้ายบ้าน เอ็งอย่าลืมมาช่วยพี่ขนของด้วยนะไอ้ห่า กูอยากย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่นเพราะมึงเลยเนี่ย”
1 @8 y1 i9 b! }1 }- I' f; J
, a: T, s8 X& m) B“เอ้า! ผมก็พูดตามความคิดของผมอย่าไปคิดมากดิพี่... ใช้ชีวิตให้เรามีความสุขกับคนของเรามีความสุขก็พอแล้ว
4 D  I0 i- |1 M, ~0 [$ C* _1 Y  vคนอื่นช่างหัวมันโว้ยยย ฮ่า เอ้าา ชน!!” พอพ่อดินพูดกับได้ยินเสียงชนแก้วกันพร้อมกับเสียงหัวเราะตามมา

, b9 G( i; J$ v* g2 K. f- N. gแล้วพ่อดินกับน้าอาจก็ก็นั่งกินเหล้าและคุยเรื่องสัพเพเหระกันไปเรื่อย

; |) ~4 ]+ i9 Q3 M8 s% x3 Yส่วนเราก็นอนฟังเพลินเลย ส่วนอ้นก็น่าจะหลับจริงๆแล้วมั้งเพราะไม่ได้ยินเสียงสะอื้นแล้ว...

จนน่าจะดึกมากจริงๆ หรือเหล้าหมดก็ไม่รู้...พ่อดินกับน้าอาจถึงได้พากันเข้ามานอน
เราได้ยินว่าพ่อเขาขอนอนตรงพื้นข้างนอกไม่อยากเข้าไปนอนเบียดในมุ้งน้าอาจก็ไม่ได้ว่าอะไร
1 r& R$ e* \% n/ u
แต่เราที่นอนฟังอยู่เนี่ยสิ รู้สึกไม่สบายใจเป็นห่วงกลัวพ่อเขาจะโดนยุงหามรึเปล่า
พอน้าอาจปิดไฟแล้ว สักพักเราเลยค่อยๆ ลุกจากที่นอนแล้วคลำทางไปหาพ่อเขา
& p+ ?/ C  G2 c
พอสายตาเริ่มชินกับความมืดก็เห็นว่าพ่อเขานอนอยู่ ดีว่าบ้านน้าอาจมีพัดลมสองตัวเลยเอาพัดลมมาเปิดไล่ยุงให้พ่อเขาตัวหนึ่ง
4 m/ c- E* j( q
3 ?0 \! g# \1 o5 Aแต่สภาพของพ่อเขาก็คือนอนทั้งอย่างนั้นแหละ น้ำท่าไม่ได้อาบเสื้อเชิ้ตที่ใส่มาเมื่อตอนกลางวันก็ชุ่มไปด้วยกลิ่นเหงื่อและกลิ่นเหล้า...

# ?3 P% @8 W7 S9 l/ ?9 @เราเห็นแบบนั้นก็กลัวว่าพ่อเขาจะนอนไม่สบายตัว เลยไปปลดกระดุมเสื้อพ่อเขาออก
% u. l5 \1 w3 x2 e* [กะว่าจะเอาไปชุบน้ำแล้วขยำๆ บิดให้หมาดแล้วเอามาเช็ดตัวให้อย่างน้อยก็น่าจะดีกว่าให้พ่อเขานอนทั้งในสภาพแบบนี้ละมั้ง...

“ทำ...อะ...ไร...จะแอบปล้ำพ่อเหรอ? หืออออ ไอ้ตัวแสบ”พ่อดินพูดออกมาด้วยเสียงยานคราง น้ำเสียงอ้อแอ้กว่าทุกที
5 c7 F) v3 o! {& Sรู้เลยว่าวันนี้พ่อเขาน่าจะเมามาก แต่ใครจะไปรู้ว่ายังไม่หลับ?!

( s3 ~8 l0 P2 Y2 u* M. |“ป่ะ เปล่าฮะ! ผมจะถอดเสื้อแล้วเช็ดตัวให้”
( y- H# O+ `' a" V% g# d' A' P
- A8 ^: L9 H6 d: j/ C. Y' D“จริงเหร๊อออออ?”
7 d1 V) j; J5 e9 m  p3 k; B
“จริงสิฮะ!! พ่อดินอ่า”

: O$ m' @3 ?9 r- g6 [“อ่ะ จริง...ก็จริง ฮ่า”จากนั้นพ่อดินก็ลุกขึ้นนั่งแล้วถอดเสื้อออกมาให้เรา

' J- l/ D7 [3 E! M+ O/ ]% P2 t4 N“แล้ว...หนู...ออกไปคนเดียว ไม่กลัว...ผีเหรอ?” ขณะที่เรารับเสื้อมาแล้วจะลุกออกไปข้างนอก พ่อดินก็ทักขึ้นทำให้เราชะงักขึ้นทันที
$ H& ?, l% j* b- I5 d$ Y
“พ่อดินอ่ะ! อย่าทักสิฮะ!!”
8 r4 K1 h) B0 ]7 C$ x& O% P4 d' Q" ]
% \- n; o5 q6 y; q2 T“ฮ่า ไอ้ลูกหมาเอ้ย ขี้กลัวจริง ถ้าไม่กล้าออกไปก็ไม่เป็นไรพ่อนอนทั้งแบบนี้ก็ได้”
* Z8 ?3 F- k$ [( I% O2 v. U; Z
1 k, H6 ^1 t/ }& r5 K7 ~+ @9 t. N“ไม่เป็นไรฮะ...ผมออกไปได้”

/ n! u; {& R" n  B“เหรออออ ไม่กลัวจริงๆนะ...กุ๊ก… กุ๊ก… กู๋~ ..” จากนั้นพ่อดินก็ทำเสียงหลอกผีแกล้งให้เรากลัว
$ k( X* C% x* E0 h
3 p$ v9 o6 B1 _* Y$ w% W' p& bนี่ไม่คิดเลยว่าเวลาที่พ่อเขาเมาจริงๆ จะกวนโอ๊ยได้มากขนาดนี้!!

เราไม่พูดอะไรต่อ แล้วรีบออกมาข้างนอกทันที ดีที่ว่าหน้าบ้านน้าอาจมีไฟเปิดไวอยู่ทำให้ความกลัวลดไปได้หน่อยหนึ่ง
1 X7 H9 h: c  |/ k- |: i7 w# C& g; @เรารีบไปที่โอ่งน้ำแล้วรีบตักน้ำราดเสื้อของพ่อเขาขยำพอเป็นพิธีแล้วราดอีกรอบก่อนจะบิดๆให้หมาดแล้วรีบวิ่งกลับเข้ามา

8 Z5 w2 r  Z( E0 T" Fหลังจากนั้นเราก็เอาเสื้อมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้พ่อเขา เสร็จแล้วเราก็เดินกลับไปเอาหมอนแล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆ พ่อเขา

" a3 U: U9 B8 l  w- U“หืออออออ...หนูไปนอนในมุ้งเถอะ ไม่ต้องมานอนกับพ่อหรอกเดี๋ยวยุงกัด”
( \( f9 c3 g  w4 Z1 b2 o
“ไม่เป็นไรฮะ ผมอยากนอนกับพ่อดิน”พูดจบเราก็กระแซะเบียดเข้าไปให้พอดีกับผ้าห่มผืนน้อยที่น้าอาจเอามาให้
3 @# H3 a& `. x3 l3 m$ t
4 Q5 w: }; t! J“แน่ะ...ดื้ออีกแล้ว เดี๋ยวพ่อก็จับทำโทษซะหรอก”

; {, }+ V  V9 P5 t9 y- [0 U" I“...ทำโทษไม่ได้หรอกฮะ ไม่ใช่ที่บ้าน...” เรากระซิบไปเบาๆ ที่ข้างหูของพ่อเขา เพราะกลัวน้าอาจได้ยิน
. j1 x* ~! a/ F
  ]& D3 W3 l5 H9 L8 K“ร้ายนักนะเรา เดี๋ยวกลับบ้านไปจะโดนไม่ใช้น้อย...” จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของพ่อเขา

6 v0 Y8 U. t. u3 Y7 O* pสักพักพ่อดินก็เปลี่ยนท่านอน นอนตะแคงแล้วหันมาหาเรา

“หนูรักพ่อมั้ย?” จู่ๆ พ่อดินก็ถามขึ้นแต่พอพ่อเขาหันหน้ามาคุยกับเราแบบนี้ทำให้เราได้กลิ่นเหล้าจากลมหายใจของพ่อเขาชัดมากกกกก

“รักสิฮะ”

“งั้น...หอมแก้มพ่อก่อน”
. ~7 d2 o4 y" X2 o
  C3 V( Y' L3 b' ?* }พอพ่อเขาพูดอย่างนั้นเราก็เลยหอมแก้มพ่อเขาเข้าไปฟอดหนึ่ง ก่อนจะโดนหอมคืน
แต่จังหวะโดนหอมคืนเราแอบดันตัวออกเล็กน้อย เพราะรู้สึกเหม็นกลิ่นเหล้า

“เป็นอะไร หืออออ...”
8 r: G# l7 d  F; q1 [
“เหม็น เหล้า”หลังจากที่เราตอบกลับไปสั้นๆ ก็โดนจู่โจมจากพ่อเข้าด้วยการระดมหอมแก้มสองฝั่งรัวๆ

" c# |5 S# Q! \' S“นี่แนะ ไงละยังเหม็นอยู่มั้ย?”น้ำเสียงของพ่อดินฟังดูเจ้าเล่ห์นิดๆ
; x  s/ f6 y+ O& O8 n4 m9 p
4 F8 |/ b% K7 ?  ?8 rก็อยากจะแกล้งบอกว่าเหม็นอยู่หรอก เพราะจะได้โดนแกล้งต่อ
% V) i4 y7 S7 p; \แต่ว่า...นี่ไม่ใช่ที่บ้าน เล่นกันมากไม่ได้เดี๋ยวน้าอาจแอบตื่นมาได้ยิน

& i% a. p  R0 T. L0 A/ c1 [* p“อื้ออ ไม่เหม็นแล้วฮะ หอม นอนดีกว่า”เราเขยิบตัวเข้าไปนอนซุกไออุ่นจากอกของพ่อดิน
% J$ x9 M. S, I% D" a- s/ Jจากนั้นก็รู้สึกได้ว่ามือของพ่อดินมาลูบหัวเราเบาๆสองสามทีก่อนที่พ่อเขาจะหอมลงเบาๆที่กระหม่อมของเราฟอดใหญ่
5 F3 q* O. o2 g( X, P/ _; k* b& N
“โคตรรักมันเลยวะ ไอ้ลูกหมาตัวน้อยเนี้ย” จากนั้นพ่อดินก็ดึงตัวเราเข้าไปนอนกอดไว้แน่น ทำให้เรารู้สึกอุ่นใจและสบายใจนอนหลับได้ในที่สุด
9 i$ r( K* t- d/ M3 f
เราไม่เคยเรื่องมากเรื่องที่หลับที่นอนเลยนะตอนเด็กเนี่ย นอนที่ไหนยังไงก็ได้แต่ขอแค่มีพ่อเขานอนด้วยก็พอ
, P$ v9 I$ P+ g( S. r8 _% K, I/ Vขอแค่นั้นจริงๆ รู้สึกว่าตัวเองตอนเด็กนี่...โคตรจะขี้อ้อนเลยอ่ะ555555

-------

' V+ }, p% G% v( d8 M6 g  l9 ~, \พอตื่นเช้ามาน้าอาจที่ตื่นมาเห็นเราออกมานอนนอกมุ้งกับพ่อดินถึงกับออกปากแซวว่า
( U( D/ t9 Z7 k/ A( Q- F& h‘เออเฮ้ย ไอ้เด็กคนนี้มันรักพ่อมันดีจริงๆถึงกับออกมานอนตากยุงเป็นเพื่อนเลย’

นอนตากยุงก็ไม่เป็นไร ขอแค่ได้นอนกับพ่อเขาก็พอแล้ว อิอิ

หลังจากนั้น ในวันงานก็เป็นอย่างที่คิดทุกคนดูยุ่งไปหมด
เราต้องคอยหลบเลี่ยงหาที่อยู่เป็นสัดเป็นส่วนเพื่อจะได้ไม่รบกวนคนในงาน
& h6 z7 G- b6 t. G, F3 I
ส่วนพ่อดินก็ต้องอยู่คุยและอยู่กับญาติๆเขา เหมือนมีแต่คนเรียกหาพ่อเขาด้วยแหละ
; ^3 V6 q) J0 t1 D) p+ qพอเห็นแบบนั้นเราก็เลยต้องปลีกตัวออกมา

7 z7 u0 S& @3 I, c
( _, C: ?# N; Y& l4 t...แต่ก็ไม่ได้รู้สึกน้อยใจอะไรนะเข้าใจว่านานๆพ่อเขาจะมาเจอญาติๆสักที ก็คงมีแต่คนคิดถึงอยากคุยด้วย

6 ?/ v  y. I5 }กว่าจะเสร็จงานก็บ่ายๆแต่ดีว่าวันนั้นหลังจากพ่อดินช่วยเขาเก็บเต๊นท์เก็บข้าวของเสร็จ
ป้าปูก็ขอตัวกลับเลยเพราะเหมารถสองแถวในหมู่บ้านเขามาไม่อยากกลับมืดค่ำ (สมัยนั้นพ่อดินยังไม่มีรถนะมีแต่รถไถ)
# E0 L- o/ d. I4 v: ~9 }
ก่อนจะกลับพวกญาติๆ และยายของพ่อดินก็เดินมาส่งพร้อมกับกำชับว่าให้รีบหาเมียได้แล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวก็มีเรื่องมีราวอีก
1 O+ u- ~4 j. Z' D(ฟังจากประโยคคำพูดของยาย ป้าปูน่าจะเล่าเรื่องพี่นวลให้ยายฟังแล้ว)
. @' z# H: q7 P# c, I  t. `* i
. f- K7 V/ t5 Wแถมยายเขายังบอกอีกว่า ถ้าพ่อดินไม่ยอมหาเมีย ยายเขาจะหาให้แล้วนะเพราะในหมู่บ้านของยายเขาก็มีผู้หญิงสวยๆ ดีๆ เยอะแยะ เดี๋ยวจะติดต่อให้

พอเราได้ยินยายของพ่อดินเขาพูดแบบนี้ พูดตามตรงว่ารู้สึกใจแป้วพอสมควร...ใจมันเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก
ได้แต่ภาวนาขอให้ผู้หญิงที่ยายของพ่อเขาจะหามาให้ชิงแต่งงานกันไปหมดแล้ว
7 @0 j$ J* A" H8 g) u' {
/ E$ h! M3 o9 K+ h/ {+ Uแต่ก่อนจะกลับ เราก็ไปถามหาอ้นกับน้าอาจ เพราะตั้งแต่เช้าไม่เจออ้นเลยน้าอาจก็เลยบอกว่าอ้นไปโรงเรียน...
# g, N: v0 n' m0 I
ซึ่งอ้นน่าจะเป็นลูกหลานคนเดียวเลยมั้งที่ยังไปโรงเรียนอยู่เพราะเราเห็นเด็กคนอื่นที่เราเจอเมื่อวานก็อยู่ในงานนะ
, b3 l+ r1 H' o5 @0 v3 ]; N
ถึงเราจะไม่ได้รู้จักอะไรอ้นมากมาย... อาจจะยังไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นแต่ก่อนจะกลับก็แค่อยากลา...
& @( c7 ^2 r, D& q+ x1 ~) Q1 T( E
' V) W" X+ r1 G- g4 o+ u! T7 kแล้วสุดท้ายพอเดินทางมาถึงบ้าน ลุงสินกับป้าปูก็ไม่วายเรียกพ่อดินไปบ่นเรื่องแต่งงาน
ประมาณว่าไปงานแต่งเขาแล้วเนี่ย ก็หัดหาเมียแล้วแต่งเป็นเรื่องเป็นราวให้ได้แบบนี้ซะบ้าง
เรื่องสินสอดไม่ต้องกลัวหรอก เดี๋ยวลุงสินรับผิดชอบให้เอง ขอให้แต่งเถอะ...

เราได้แต่ยืนฟังแล้วทำหน้าจ๋อยๆ
" [1 V7 p$ Z% }1 `2 Y
แต่พอพวกเรากลับมาถึงบ้าน สีหน้าและอารมณ์ของเราทั้งคู่ก็เปลี่ยน
8 O/ A9 `$ n" s. X; W8 q* Y1 V# Sพ่อดินขึ้นไปแล้วทิ้งตัวลงที่นอนอย่างสบายใจ สีหน้าพ่อเขาดูผ่อนคลาย
, [0 r+ ]3 L* N+ Q0 ?เหมือนกับว่าไม่ได้กังวลใจที่โดนลุงสินกับป้าปูเรียกไปบ่นเลยแม้แต่น้อย
4 o4 Y" t# a9 K9 z9 X( h& I
' f4 l9 ^4 m' b3 e+ f“อ่า...อยู่บ้านเรานี่มันสบายจริงๆ เนอะ ไอ้ตัวแสบ”
$ X( C. v$ l: \  \
) D- z( H0 @9 U$ }, c1 j“จริงฮะ” พูดจบเราก็โดดลงไปทิ้งตัวนอนข้างๆพ่อเขา

9 T# z; l( }* I* K" Vก็จริงอย่างที่พ่อเขาว่านั่นแหละ...ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราอีกแล้ว!
+ ?+ }, Z  t1 F6 Z' g
+ K4 m" ~7 F7 T/ z8 [

เบญจมาศ

หายคิดถึง แต่เรื่องจบเร็วไปป่าว ในตอนนี้

guide01

ขอบคุณมากนะครับ

Botano

ขอบคุณครับ

uuuukrubb

เยี่ยมครับ มาต่อเร็ว ๆ นะ อยากอ่านต่อยาว ๆ เลย เพลินมากกก

Toyoza

ขอบคุณครับ

good2022

ขอบคุณครับ

sirsar

อยากรู้ครับ แบบพ่อดินยังมีเหลือซักคนไหม อยากได้มาอยู่ด้วยเลย

takeshi

ขอบคุณครับ

tazman

น่ารักจริงพ่อลูกแค่นี้

kuminum

ขอบคุณมากครับ

Bunbunkup

ขอบคุณครับ

Joechin

แฮปปี้มากครับ​ มาต่ออีก​เร็ว​ๆ​ นะครับ​

koth2

ขอบคุณครับ
: y, G6 [0 n- x& H2 M9 mอยู่ใหนก็มีความสุขได้ตลอดนะสองคน อิจ
เรื่องของอันมันแปลกๆ นะ

aries0

ที่ไหนก็อยู่ได้ครับถ้ามีคนที่เรารักอยู่ด้วย แต่ว่าไปที่ที่สุขใจที่สุดก็บ้านเรานี้แหละ
8 {' v) ]4 D5 A+ O3 Yขอบคุณคร้าบ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Bunbunkup

ขอบคุณครับ

nakikaka63

สนุกดี

kookkoo

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ