รักพ่อดินที่สุดในโลกเลย ♥ [9]

Vitamin25

เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเราไม่คิดเลยว่ามันจะบานปลายและใหญ่โตได้ขนาดนี้
เพราะมันไม่ได้จบแค่ที่ผู้ใหญ่เขาพูดกัน แต่มันลามมาถึงเด็กอย่างพวกเราด้วย...

0 ^$ Q( f; C3 f" Z5 o“เอ่อ นี่มิน แล้วสรุปว่า...พี่ยักษ์เขาทำพี่นวลท้องจริงๆ หรือเปล่า?...”
เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มถามขึ้นมาในขณะที่พวกเรานั่งล้อมวงนั่งกินข้าวกันอยู่

เราชะงักนิดหน่อย เพราะไม่คิดว่าจะโดนคำถามนี้จากบรรดาเพื่อนของตัวเอง
: s/ \8 U* J3 g9 O+ Y1 |0 lแต่ตอนนั้นเราสังเกตุเห็นว่าเพื่อนผู้หญิงคนอื่นก็ทำหน้าตาสงสัยพร้อมกับจ้องมาที่เราด้วยเหมือนต้องการคำตอบ

( W; U- M+ L6 ^/ C: N5 z2 a& f( f“ไม่ได้ทำ...” เราตอบกลับไปสั้นๆ เพราะตอนนั้นเราก็เริ่มเรียนรู้แล้วว่า การพูดมากในบางเรื่องนั้นเป็นสิ่งไม่ดีเท่าไหร่
เพราะอาจถูกเอาไปขยายความในเชิงที่ไม่ดีได้ ยิ่งกับพวกเด็กๆนี่นะ แต่งสีใส่ไข่ไปเรื่อยมาก

เรื่องนี้เราก็เรียนรู้มาจากพวกผู้ใหญ่ในหมู่บ้านตอนนั้นนั่นแหละสังเกตมาหลายครั้งแล้ว
  x3 p/ g% T5 d: Jว่าบางทีอาจเป็นแค่เรื่องเล็กๆ แต่พอเล่าต่อๆไปกลับกลายเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมาซะงั้น...

3 H  P* m% T" y6 y" J# P0 ~6 t“แล้วมินรู้ได้ไง ว่าพี่ยักษ์เขาไม่ได้ทำ มินจะเชื่อพี่เขาได้หรอ?”
% n( w5 s+ ^( F8 R
$ n4 e3 g5 `* U; I5 l6 `คำถามที่เพื่อนคนนั้นถามกลับมามันรู้สึกทำให้เราจุกอยู่ในอกอย่างบอกไม่ถูก เราต้องตั้งสติสักพักเลยถึงจะตอบกลับออกไปได้
) q* O; H4 M! N. v. |' s
( ^+ Q  f. R+ P3 a) j) m“ทำไมถึงถามแบบนั้น?” พอเริ่มรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ยอมจบกับการตั้งคำถาม
/ O  o2 O& S# K- T+ D+ aเราก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจเหมือนกัน จะมาถามซอกแซกเหมือนจับผิดอะไรนักหนา

“เปล่า...เราก็แค่อยากรู้ความจริงเพราะเนี่ยแม่เราบอกว่าไม่ให้เราไปเล่นที่บ้านพี่ยักษ์แล้วเดี๋ยวเขาทำไม่ดีไม่ร้ายเอา...”
; H& L3 `; {' j4 ^# A7 F- G/ f
, S. S: e( L1 |3 q“ใช่ๆ แม่เราก็ไม่ให้ไปเล่นแล้วเหมือนกัน”

หลังจากนั้นเพื่อนที่เห็นด้วยกับคำพูดของอีกฝ่ายก็เริ่มพูดออกไปในทำนองเดียวกัน
# o! l# Q, T. W+ ]  N4 o, X& ]. `) Dจากนั้นก็เริ่มพูดถึงพ่อเขาในด้านไม่ดีต่างๆ นานา ทั้งๆที่เราก็ยังนั่งฟังอยู่ตรงนั้น

“ไม่มาเล่นก็ไม่มาดิวะ! แล้วจะมานั่งพ่อดินเขาทำไม?!! นึกถึงตอนที่เขาให้พวกแกเข้าไปวิ่งเล่นในบ้านบ้างดิ!!!
ทั้งที่บ้านคนอื่นก็มีพื้นที่ว่างแต่ไม่มีใครอยากให้เราไปวิ่งเล่นเลยเพราะเขารำคาญไง!!!!”

“แล้วขนมที่เราซื้อมาแบ่งพวกแกกิน ก็เงินของพ่อเขาทั้งนั้นวันไหนที่พ่อเขาเสร็จงานได้เงินมาเยอะก็ซื้อขนมเลี้ยงพวกแกตอนเย็นที่หน้าโรงเรียนอีก
5 Z1 |7 w: {" Qลืมกันหมดแล้วหรอ?! เวลาที่พ่อเขาทำดีกับพวกแก ไม่คิดถึงบ้างวะ!!!”

# F# i& B/ Q' ~; P: Bตอนนั้นเราเหมือนคนจะคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว น่าจะเป็นครั้งแรกเลยที่เราระเบิดอารมณ์ลงกลางกลุ่ม
และพูดกับเพื่อนด้วยน้ำเสียงโหวกเหวกโวยวายแบบนี้
5 Y* J  H5 t! }6 a7 s
: J$ ~5 r( V7 h; Z9 b0 Q3 A' `& Bพูดตามตรงว่าตอนนั้นเราไม่สนใจอีกแล้วว่าต่อจากนี้เพื่อนจะโกรธหรือเกลียด หรือไม่อยากเล่นกับเรารึเปล่า
แต่เราทนฟังไม่ได้ที่มานั่งวิจารณ์พ่อดินเขาเสียๆหายๆ แบบนี้ มันทนไม่ได้จริงๆ

' c, K! H6 V9 U5 z/ f; e# qเราเก็บข้าวกล่องแล้วรีบเดินออกจากตอนนั้นวินาทีที่เก็บข้าวกล่องพอเห็นข้าวและกับข้าวที่อยู่ในนั้น มันก็ทำให้เราน้ำตาไหลออกมาทันที
7 D* k" r3 M& f9 b* kเพราะขนาดข้าวกลางวันที่เอามากินที่โรงเรียนพ่อเขาก็ทำให้เรา

ทั้งๆที่พ่อเขาใจดีกับเราขนาดนี้ และใจดีกับพวกเพื่อนเราด้วย แต่พอมีเรื่องขึ้นมาไม่มีใครพูดถึงข้อดีของพ่อเขาเลย กลับพูดถึงแต่เรื่องที่เกิดขึ้น

; f7 B* u+ i( a7 _5 D0 mตอนนั้นเราไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทุกอย่างมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้...
4 S: K+ n. s8 R5 f

---------

แต่พูดถึงตอนนั้นก็ยังดีนะ ที่เพื่อนผู้ชายเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบอะไร
พวกไอ้ต้องนั้นกลับดีใจซะอีกที่เพื่อนผู้หญิงส่วนใหญ่หายไปไม่มาเล่นที่บ้านต้นไม้แล้ว

เพราะมันจะได้พื้นที่ไว้วิ่งเล่นเตะบอลกันได้สะดวกไม่ต้องมานั่งทะเลาะหรือตีกันเวลาบอลเตะไปโดนซุ้มเล่นขายของ 55555
7 Q5 t1 w, K" }- E$ K1 N
แถมพี่บัวเองก็ยังมาเล่นกับเราอยู่ พี่บัวบอกว่า พ่อกับแม่ไม่ได้ว่าอะไร บอกแค่ว่า‘พี่ยักษ์เป็นคนดี ไม่มีอะไรหรอก’
แถมยังกำชับมาอีกว่าพี่บัวอย่าไปเล่นซนหรือรบกวนอะไรพ่อดินเขาก็พอ
2 U0 i! ~% Y$ P; K/ L
( I- n6 m4 T5 X! Bถ้าใครเคยอ่านตอนเก่าๆ เหมือนเราจะเล่าไปแล้วมั้ง ว่าพี่บัวเป็นญาติห่างๆของเราอีกทีหนึ่ง
พ่อแม่ของพี่บัวเขาก็รู้เรื่องที่ยายเราเลี้ยงเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่เขารู้สึกสงสารเราเหมือนกัน ถึงได้คอยให้พี่บัวมาเล่นเป็นเพื่อนเราบ่อยๆ
6 l. j2 ^+ M+ b6 P) e! w
2 E6 }6 ]. Y5 d+ |ตัวพ่อแม่ของพี่บัวเองเขาก็อยากรับเราไปดูแล แต่ก็นะ...บ้านพี่บัวเขาก็ไม่ค่อยมีฐานะอะไร
: z1 |& d4 S! O' U& ?. E* i3 \8 y3 xกลัวว่าเอาเราไปอยู่ด้วยแล้วจะเลี้ยงเราได้ไม่ดีเท่าที่ควร

6 u8 w# q9 j; [' l/ t# `) Gแต่พอเห็นว่าพ่อดินรับเราไปเลี้ยงแล้วคอยไปรับไปส่ง แถมเห็นเรากินดีอยู่ดีพ่อแม่ของพี่บัวเขาก็สบายใจ
" E- h5 z& b  _7 t! r& t) Lเขาก็รู้สึกแหละว่าผู้ชายคนนี้คงเป็นคนดีไม่งั้นเด็กคงไม่อยากอยู่ด้วยหรอก

/ Q$ B: y; `' }) u  eไหนจะเรื่องที่ให้เด็กไปวิ่งเล่นจอแจในพื้นที่บ้านของพ่อเขา
ซึ่งอย่างที่เราบอกไปว่าบ้านคนอื่นเขาก็มีพื้นที่ว่าง แต่เขาไม่ให้ไปวิ่งเล่นเพราะเขารำคาญ
5 G: K7 e, `0 l) t+ d
พ่อแม่พี่บัวถึงได้กำชับมาไงว่า อย่าไปเล่นอะไรที่รบกวนพ่อดินเขาเพราะแค่นี้ก็เกรงใจเขาจะแย่แล้ว
2 f) g# ~  e# g: Q% o
พอพี่บัวเล่าให้ฟังมาแบบนี้เราก็รู้สึกสบายใจขึ้นอย่างน้อยครอบครัวของพี่บัวก็เข้าใจพ่อดิน และไม่พูดถึงพ่อดินในแง่ร้าย
+ F8 f. o1 f3 y6 c$ G( u( O
# H( w5 o$ E( m; }7 V# cที่จริง พวกพ่อแม่ของเพื่อนผู้ชายเราส่วนใหญ่ก็พูดทำนองพ่อแม่ของพี่บัวหมดเลยนะ
0 f. W: k4 z0 {0 j* _0 }0 X! d0 _) O

0 Z* k3 g5 R2 c4 J/ U5 O$ Iเพราะไอ้ต้องมันยังบอกเลยว่าพ่อมันบอกว่า ‘พวกมึงอย่าไปหาว่าเขาเป็นคนไม่ดีถ้าเขาไม่ดีจริงๆ เขาไม่ทำที่ให้พวกมึงวิ่งเล่นกันหรอก
เป็นคนอื่นเขาไล่แห่พวกมึงให้ไปเล่นในป่าช้ากันหมดแล้ว’
0 w  B3 c- W! a' ~# i% Zพอต้องมันบอกมาแบบนี้เราก็ขำนะ เพราะมันก็เรื่องจริงพวกเราเล่นกันเสียงดังน่ารำคาญสุดๆ 555555
+ w1 O2 m3 J- z5 v
แต่พอได้รับรู้ในมุมแบบนี้มันก็ทำให้เรารู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะมาต่อว่าต่อขานพ่อเขา
5 t# f, d( R* ~( f$ ^  u
ส่วนไอ้สองนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ยิ่งมีเรื่องแบบนี้พ่อแม่มันยิ่งไม่ให้มายุ่งมาเล่นกับพวกเราเข้าไปใหญ่กลัวว่าคนอื่นจะมองว่าลูกเขาเป็นคนไม่ดี...

ซึ่งไอ้สองมันก็ซื่อๆ แบบเด็กๆอ่ะเนอะ มีการมาบอกเราด้วยว่า ‘เราคงไม่ได้ไปเล่นที่บ้านต้นไม้กับมินอีกแล้ว
5 d" }4 F, }4 N) x; m% f. |/ Z3 lเพราะพ่อแม่เราไม่ให้ไปเล่นเด็ดขาดเลยแวบไปก็ไม่ได้ ถ้าแม่รู้ แม่เราจะตี’
* c* ?% w6 ^) t' N. y, l
7 ]& q. j  B3 {0 ^) [ตอนนั้นก็ได้แต่ฟังแบบงงๆ บอกทำไมฟะ เพราะปกติก็วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ไอ้สองมันก็แทบไม่ได้ออกจากบ้านมาเล่นด้วยกันอยู่แล้วอ่ะ555555
9 k. U1 x4 w7 G+ K5 I: Q(แต่สองมันเคยเล่าให้ฟังว่าชอบหลอกพ่อกับแม่ว่าออกมาซื้อขนม แล้วปั่นจักรยานแวะมาเล่นกับพวกเราสักแปป...แล้วก็ไป
, _7 P! A( @& b; Y1 W6 k0 Q- ]ซึ่งดูๆไปก็น่าสงสารมันเหมือนกันนะ)

--------

  i  u; b+ D5 c1 d5 ]) o! z) ^แต่เมื่อผ่านไปได้สักระยะเราเองก็เริ่มไม่ได้รู้สึกโมโหอะไรเท่าไหร่กับคำพูดของชาวบ้านพวกนั้น
! X4 h9 E2 j5 ~
เพราะพ่อดินเขาจะแสดงออกให้เราเห็นมาตลอดว่าเขาไม่ได้สนใจไม่ได้รู้สึกเศร้าหรือเสียใจอะไรเลย
อยู่กับเราก็ดูยิ้มแย้มปกติ แถมยังชอบกวนหรือแกล้งแหย่ให้เราหัวเราะอีกเวลาเราไปร้านค้าแล้วกลับมาหน้ามุ่ยๆ
* ?3 c) f( u% X1 {; U# A% w: `(ตอนนั้นเวลาเราเดินไปซื้อขนมถ้าบังเอิญเจอคนในหมู่บ้านอยู่ในร้าน พวกนั้นชอบแซวและพูดจาไม่ดีถึงพ่อเขาตลอดเลย
แล้วพอเรากลับมาด้วยสีหน้าแบบนั้น พ่อเขาก็คงรู้แหละว่าเราไปได้ยินอะไรมา)

แล้วพ่อเขาก็ไม่เคยพูดถึงบ้านลุงมั่นอีกเลย เหมือนกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ขนาดว่าตอนที่พี่เมฆมานั่งกินเบียร์ด้วยตอนหลัง พี่เมฆจะเข้าประเด็นนี้
พ่อดินยังห้ามไม่ให้พูดเลย บอกเรื่องมันจบแล้ว มันผ่านไปแล้ว ขี้เกียจพูด

9 J* |  m4 R1 z+ k5 U7 {พอเห็นว่าพ่อเขาไม่ได้ดูทุกข์ใจอะไรกับคำพูดของพวกชาวบ้านแม้แต่น้อย พอผ่านไปสักพักเราก็เริ่มจะไม่สนใจเหมือนกัน
! A- u6 q3 E# v$ C$ @+ m
& t! Z! @) y2 x/ p, lอย่างว่าอ่ะเนอะ เด็กอ่ะ พ่อเขาแสดงออกให้เห็นแบบนั้น เราก็ซึมซับและเริ่มทำตามเขาไปโดยปริยาย
5 N$ C5 \1 \+ yพอได้ยินได้ฟังบ่อยๆเข้าหน้าก็เริ่มไม่บูดไม่บึ้ง ทำหน้าเฉยๆ เหมือนไม่ได้ยิน(ถึงจะรู้สึกโกรธนิดๆข้างในก็เถอะ 5555)
. s9 |6 z+ P8 J3 X. S

- k# U+ ]0 N; P+ P# [

พี่เขาเล่าว่าตอนนั้นที่วันที่เกิดเรื่อง แล้วเราเห็นว่าเขาดูรู้สึกแย่
พี่เขาบอกว่าเขารู้สึกแย่เพราะว่าเขาเจตนาดีกับบ้านลุงมั่น
4 X* l7 G. y0 o4 r! R9 C6 fตอนลุงมั่นมาขอทำนาพี่เขาสงสารเห็นว่าบ้านลุงมั่นก็ค่อนข้างลำบากก็เลยยอมให้เช่านาทำอยากให้ลุงแกมีที่ทางทำกิน

แต่พอเจอลุงเขาทำแบบนี้ก็เลยรู้สึกแย่เป็นธรรมดา เหมือนคนโดนหักหลังแ
ล้วเรื่องพี่นวลท้องหรือไม่ท้องพี่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจเลยเพราะเขาไม่ได้ทำอะไรพี่นวลสักนิด
ถ้าท้องก็คงจะไม่ใช่ท้องกับพี่เขาแน่นอน

& W3 `+ b( H& y5 M2 S  Z  [ตอนนั้นพอจัดการเคลียร์เรื่องเช่าที่ทำนาเสร็จ พี่เขาก็ไม่สนใจแล้ว

& R* A; K0 y/ R9 M- i* v7 \# _9 l

---------

  r: n6 t' b* V) F* ^
จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่เราลากิจเพราะต้องไปงานแต่งของลูกพี่ลูกน้องของพ่อดินที่อีกอำเภอหนึ่ง
3 Z$ ]) Y7 f! r, ^9 Iซึ่งป้าปูอยากให้พ่อดินได้ไปหายาย(แม่ของป้าปู)ของเขาด้วย เพราะตัวพ่อดินเองก็ไม่ได้เจอกับยายมานานมากแล้ว

# e) ^  J) ?) g* R. N- Vพ่อดินก็เลยมาถามเราว่าเราลาได้มั้ย อันที่จริงพ่อเขาก็ไม่ได้ไปหลายวันอะไรหรอกไปค้างแค่คืนเดียวเอง
แต่พ่อเขาเป็นห่วงเราเพราะลุงสินกับป้าปูก็ไปด้วยแล้วถ้าพ่อเขาไปอีกก็คือไปกันหมดเลย ทำให้ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเราเลย
3 p0 @2 f" h0 ^1 {
ด้วยความที่เราปกติเราก็ไม่เคยขาดเรียนอยู่แล้วแล้วเห็นว่านานๆทีจะได้ลากิจกับเขาบ้าง
: q* H9 l1 L4 ]3 N/ Fก็เลยตอบตกลงไป ตอนนั้นก็ดีใจด้วยแหละเพราะรู้สึกเหมือนได้ไปเที่ยว55555

แต่เหมือนตอนนั้นจะโลกสวย และรู้สึกตื่นเต้นได้ไม่นานพอไปถึงทีเราก็ต้องพบกับความจริงที่โหดร้าย...

  T0 [7 L7 d9 k8 y, ~% h/ N  Lเพราะพอไปถึงทุกคนก็ลงมาทักทาย เราก็ยกมือไหว้บรรดาญาติทุกคนของพ่อดินเขาตามมารยาทแต่ก็เหมือนจะไม่ได้มีใครสนใจเราเท่าไหร่
ก็นะ...ยังเด็กด้วย พอโดนเมินแบบนี้ก็รู้สึกจุกอยู่ในอกหน่อยๆ

แล้วก็พอพากันเดินเข้าไปหายาย ยายเขาก็ให้พ่อดินเข้าไปหา แล้วก็กอด ก็หอมแก้มกันตามภาษายายกับหลาน ซึ่งก็เป็นภาพที่ดูน่ารักดี
) t1 P' v" I8 B6 e/ W3 `
พอเขาทักทายกันเสร็จ พ่อดินก็หันมาหาเราแล้วกวักมือเรียกให้เราเดินเข้าไป
พอเราเดินเข้าไปถึงก็ยกมือไหว้สวัสดีคุณยายเขา...
5 N4 H* @9 s5 r) D& `6 f) t% y
1 H. @+ ?, W5 R- P2 I( B/ d“ลูกหลานใครน่ะเจ้าดิน?” ยายเอ่ยปากถามพร้อมกับรับไหว้ด้วยสีหน้างงๆ

“ลูกผมเอง หล่อ น่ารักมั้ยละ?” พ่อดินยกมือขึ้นมาขยี้หัวเราแล้วก็ยิ้มให้

“พูดเป็นเล่นนะไอ้นี่เอ็งไปมีลูกตัวโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” พอยายพูดจบพ่อดินเขาก็หัวเราะชอบใจที่แกล้งหลอกยายได้

: j+ k& _& ~$ w, ?+ ^; p“ไม่ใช่ลูกของเจ้าดินจริงๆหรอกแม่ลูกของคนรู้จักหนูที่หมู่บ้านนั่นแหละ” ป้าปูเดินมาเสริมให้พร้อมกับมองค้อนใส่พ่อดิน

1 y3 E! F1 e: l! J! v1 ]0 [: Hจากนั้นป้าปูก็เขาไปนั่งข้างๆยายแล้วก็เริ่มเล่าอธิบายให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องของเรา โดยที่เราเองก็ยืนฟังอยู่ตรงนั้นเช่นกัน...
' b6 k9 v0 Y- s8 c* Q
5 ~7 r. s) r7 G; Q  V6 o) C“โอ๊ยๆ ไอ้นี่ทำอะไรแปลกๆอีกแล้วไปเอาลูกเต้าเขามาเลี้ยงได้ยังไง ลูกเขาก็ให้เขาเลี้ยงเองซี่
เราเองก็ยังหนุ่มยังแน่นทำไมถึงไม่หาแต่งเมีย แล้วมีลูกเป็นของตัวเองให้มันจบๆไป หึ!”
' O. c" W, \: iพอป้าปูเล่าจบยายก็รีบพูดสวนขึ้นมาทันที แล้วหันไปทำตาเขียวใส่พ่อดิน
$ A& [, B) [, O8 ]9 F0 v! V) y
5 K  @8 r. `9 _; {9 k5 x  cเราเองที่ยืนฟังอยู่ได้แต่กัดฟันพยายามข่มใจ แล้วก็ยิ้มแหยๆเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร ทั้งที่ในใจเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแล้ว
3 g0 ~! c7 Q# a+ ^6 ^2 ^4 ?
; ]) {) c+ }5 L6 u( `2 {2 {2 Q“เอ้า! ผมก็รักของผมนิยายทำไมจะเอาเลี้ยงไม่ได้ละ วู้!!~ นานๆหลานจะมาหาสักทีบ่นแต่อะไรก็ไม่รู้ ยังสาวอยู่แท้ๆขี้บ่นนะเราเนี่ย”
. Y4 F: x6 a1 E7 I" ]: C, v' Yพ่อดินรีบพูดตัดบทเปลี่ยนเรื่องทันทีด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูแล้วติดตลก

; O) C) I+ w! d“ผมไปหาข้าวกินก่อนละ หิว ยังไม่ได้กินอะไรเลยเนี่ย” จากนั้นพ่อดินก็เดินมาโอบเราแล้วพาเข้าไปที่ครัวหลังบ้าน

4 J3 j) v3 f, p2 S0 f" W“ไม่ต้องคิดมากนะไอ้ตัวแสบ ยายเขาก็เป็นแบบนี้แหละไม่ต้องใส่ใจนะครับ” พ่อดินเอามือมาลูบที่แก้มเราเบาๆก่อนจะยิ้มให้
0 `9 k1 [8 n- B1 }9 V- z! }
: o& F9 Q5 B( G2 b. Z“ผม...ผมไม่เป็นไรเลยฮะ...”พูดจบเราก็ยิ้มให้ แต่เหมือนตอนที่เรารู้สึกจุกอกเมื่อตะกี้แล้วพอพูดตอบพอกลับไปทำให้เรามีเสียงสั่นเครือหน่อยๆ

“จริงอ๊ะ?!ไม่เป็นอะไรแต่เสียงสั่นเชียว โอ๋ๆ ไอ้ลูกหมาขี้แยเอ้ย”
! h9 ~8 L& R( X6 {" G
พอโดนพ่อเขารู้ทันแบบนั้น ก็ทำให้เรารู้สึกเขินหน่อยๆ

เพราะอันที่จริงเราก็ไม่ได้อยากจะร้องไห้หรืออะไรแต่ตอนเป็นเด็กเรารู้สึกไม่ชอบตัวเองอย่างหนึ่งตรงนี้แหละ
5 R) V3 K/ Y, K+ R( D; T5 |เวลาที่เจอคำพูดที่เราฟังแล้วรู้สึกรุนแรงและกระทบต่อจิตใจ จะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่
9 R& ^; ]/ Y& z% Z
& C* C) }$ J8 n" c& Kแต่เราก็พยายามนะ พยายามที่จะไม่ทำตัวขี้แย ร้องไห้ขี้มูกโป่ง พยายามเก็บอาการแต่ว่าพ่อเขาก็มองออกตลอดเลย...
1 ]* a; s4 z3 n% `( T

---------

3 z' Y3 N8 o/ ?
  X) B4 G4 B: B& I9 ~7 r. s6 u4 e! n$ Jหลังจากที่กินข้าวเที่ยงกันเสร็จ พ่อดินก็ต้องไปช่วยเขาเตรียมงานขนของยกของนู่นนี่นั่นต่างๆ นานา
ทำให้เราต้องปลีกตัวออกมาอยู่คนเดียวด้วยความที่ไม่ใช่บ้านของญาติๆเรา เราค่อนข้างรู้สึกทำตัวยากพอสมควร
+ y' o( c" `$ d1 ^' M4 Qได้แต่เดินออกมาหาที่นั่งไกลๆพยายามไม่อยู่ในพื้นที่งานให้เกะกะเขา
. |# n2 M9 L$ I, @- A0 u* L
ตอนนั้นได้แต่คิดว่ารู้อย่างนี้ขออยู่บ้านคนเดียวยังดีกว่า...อย่างน้อยจะนั่งหรือจะนอนดูทีวีก็คงสะดวกสบายกว่านี้
6 s9 t; Q! B0 Z" `3 I! X6 A0 [
แล้วพอยิ่งตกเย็นมา ยิ่งหนักขึ้นกว่าเดิม เหล่าบรรดาญาติฝั่งป้าปูคนอื่นๆเริ่มทยอยมาช่วยเตรียมงานกันหนาตามากขึ้นกว่าตอนกลางวันซะอีก
- }# m0 {; Z0 O# e0 |คงเพราะบางคนก็ยังคงไปทำนาอยู่ ก็เลยมีเวลามาช่วยตอนเย็น
% a7 Z1 q% d( k; v# W
แล้วไหนจะบรรดาลูกหลานที่เลิกเรียนแล้วกลับมาวิ่งเล่นจอแจกันในงานอีกแน่นอนว่าตอนนั้นไม่มีใครชวนเราเล่นด้วยเลย...
% |* X  e' Q4 Z- h  e5 `# Z4 G1 J
แถมทุกคนต่างพากันยืนล้อมหน้าล้อมหลังพ่อดิน ขอให้พ่อดินอุ้มบ้าง ขอขี่หลัง ขี่คอบ้าง
ด้วยความที่พ่อเขาตัวสูงใหญ่อ่ะเนอะ พอมาเล่นอะไรแบบนี้เก็บเด็กๆ มันก็เลยยิ่งดูสนุก

2 s5 a6 d/ e1 `, t8 K! q& zแต่ว่าเราที่ยืนเห็นภาพพวกนั้น กลับรู้สึกโหวงๆในใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน...
/ V' B& C, d1 B0 K* {2 [2 Eก็พยายามไม่อยากจะเป็นเด็กงี่เง่า ไม่อยากจะน้อยใจอะไรที่มันไร้สาระแต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ

กลายเป็นว่าเราทำตัวไม่ถูกเลย ไม่รู้จะต้องอยู่ตรงไหน ยังไง เราก็เลยตัดสินใจเดินออกมาจากงานดีกว่า
, e: s0 b; h2 P8 B9 gแค่ไม่อยากเห็นภาพพวกนั้น ไม่อยากเห็นภาพที่พ่อดินกำลังเล่นกับลูกหลานเขาอย่างมีความสุขแล้วไม่ได้มองมาที่เราเลย...

เราก็เลยไปหานั่งอยู่แถวเถียงนาบริเวณนั้น นั่งดูคนเขาแถวนั้นเขาต้อนวัวต้อนควายเข้าคอกไป ก็มันไม่รู้จะทำอะไรนี่นะ

จนฟ้าเริ่มจะมืด เราก็เลยเดินกลับเข้ามาในพื้นที่งาน
8 k- x+ v/ P$ A9 o4 @
) b9 b$ [, n+ u# {& ?0 G$ n“อ้าวไอ้ตัวแสบ! หายไปไหนมาละเนี้ย” พ่อดินรีบเดินตรงเข้ามาหาเราทันทีที่เห็นเรา

“แหะๆ...ผมไปเดินเล่นแถวนี้มาฮะ”เรายิ้มแหยๆ ตอบกลับไป  เพราะก่อนที่จะเดินออกไปเราก็ลืมไปบอกพ่อเขาด้วยแหละ

% ^2 e6 T8 G- S9 e7 f- E0 i' o“หิวข้าวรึยังครับ? หือออ ป่ะ ไปกินข้าวกันดีกว่า” พูดจบพ่อดินก็พาเราไปหาข้าวหาปลากิน

4 ]7 [/ K2 K2 e( e2 @พวกแม่ครัวที่เป็นชาวบ้านแถวนั้นที่มาช่วยทำอาหารเลี้ยงในงานพอเห็นพ่อดินเดินเข้าไปก็ตักสำรับกับข้าวมาให้ชุดใหญ่เลย
& _6 [9 O0 N! ]& tคงเพราะเห็นว่าเป็นญาติกับเจ้าของงานด้วยละมั้ง

แต่พอบรรดาหลานๆของพ่อดิน เห็นเข้า ก็เลยขอมานั่งกินข้าวด้วย
0 J( \( x1 M. F* `# Qพากันมานั่งเบียดเสียดแล้วแย่งกันคุยกับพ่อดินจนเราเหมือนไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น


- e7 P: ^4 n2 D- v6 E0 eอีกแล้ว...

& [0 W1 w% U% U/ Uอาจจะเพราะเราคงเป็นเหมือนคนแปลกหน้าสำหรับพวกเขาด้วยละมั้ง ถึงไม่มีใครอยากคุยกับเราเลย
$ [; q( _2 l8 P) t$ ^, W! H1 ^6 Lแต่ก็นะ...เราก็ไม่ได้เกี่ยวข้องหรือเป็นญาติอะไรกับเขาจริงๆนั่นแหละ
3 }) K( ~8 _. V+ k/ L* n8 J
1 o, O( a: g4 M! A, C
0 @, E" ]' E5 Mแถมต่างคนต่างก็แย่งกันชวนคุยจนพ่อดินแทบจะไม่ได้ตักข้าวเข้าปากเลย
ไม่คิดเลยว่าพ่อดินเขาจะเนื้อหอมในหมู่เด็กๆลูกหลานของเขาขนาดนี้
2 v3 E: @9 R8 a, S- z3 f# b
6 ^7 }# y* U: D! }เราก็เลยรีบกินให้เสร็จแล้วลุกไปจากตรงนั้น เพราะยิ่งนั่งอยู่นานยิ่งรู้สึกอึดอัด
$ }0 N0 X9 U% x- Cกลัวจะพาลน้อยใจจนร้องไห้ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เราจะต้องกลายเป็นเด็กที่ดูงี่เง่าในสายตาพ่อเขาแน่ๆ
6 l: w& L- y. E4 ^! F
; ^' j4 D$ t" \; W  g6 s6 U“พ่อดินฮะ ผมขอออกไปนั่งดูดาวตรงนู้นนะ”เราเอาจานไปเก็บเสร็จก็เดินมาบอกพ่อเขา

“หือออ ตรงไหนเอ่ย?”

“ตรงเถียงนาตรงนู้นฮะ...”เราชี้ไปอย่างบริเวณพื้นที่ที่ไกลออกไป ที่เราไปนั่งเล่นเมื่อตอนเย็น
$ U7 `: Q* }! r6 f. x4 g) l9 I( L" J
4 {1 i4 m0 F6 ~$ Q" l2 R4 A8 S. w“งั้น...เดี๋ยวพ่อไปด้วย”พอพ่อดินพูดจบเท่านั้นแหละ บรรดาลูกหลานก็พากันร้องจะไปด้วยกันเป็นแถว...
2 v" t: M- W; k  M2 h+ I0 p3 X3 k
“ไม่เป็นไรฮะพ่อดินอยู่นี่แหละ...ผมแค่อยากไปนั่งดูดาวตรงนั้น เดี๋ยวผมมา” พูดจบเราก็รีบวิ่งจู๊ดออกไปทันที โดยที่ไม่ฟังคำตอบจากพ่อดินเลย

เชื่อมั้ยว่า พอเราวิ่งออกมาจากในงาน เราเดินมายืนอยู่ตรงเถียงนาเรารู้สึกว่าหายใจโล่งคอแปลกๆ
" B+ ]+ D9 R# e2 s& d* B, P" `เพราะตอนอยู่ในงาน ความรู้สึกเรามันเหมือนมีแต่ความรู้สึกอึดอัดเต็มไปหมดเลย
( l9 m6 O; g5 Y: h
ถึงบรรยากาศในตอนนั้น ท้องฟ้าจะมีดาวจะสวย และรู้สึกโล่งใจแค่ไหน
แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการที่โดนยุงจำนวนมากไต่ตอมและกัดเต็มไปหมด
- r4 G- V3 F7 y; c7 [" ^( a5 f/ f
แล้วเราก็ยืนทนอยู่แบบนั้น ถึงจะไม่ได้รู้สึกอยากยืนอยู่ตรงนี้เท่าไหร่ก็เถอะ
แต่อย่างน้อยมันก็ดีกว่ากลับเข้าไปอยู่ในงานละนะอดทนให้ดึกกว่านี้สักหน่อยแล้วพอคนซา ค่อยกลับเข้าไปดีกว่า

ในขณะที่ยืนคิดว่าจะทำยังไงต่อดีอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนักที่กระทบกับหินกรวดดังขึ้นมาใกล้ๆ
3 z0 P/ u! Y2 A  s0 O. q# Eเราก็เลยหันหลังไปมอง ก็เห็นเป็นเงาตะคุ่มๆ ของผู้ชายร่างใหญ่ที่เรารู้สึกคุ้นตา
7 |9 Z$ G4 I. X2 \# j. ^ทำให้เรายิ้มออกมาได้นิดหน่อย เพราะไม่คิดว่าพ่อเขาจะตามออกมาจริงๆ
! o6 M: [2 Q) O9 i/ n  A. m' J
“ไง ไอ้ตัวแสบ มายืนตากยุงทำไมแถวนี้ ป่ะ… กลับเข้าไปในงานดีกว่า”
3 u7 w* Q) [7 n/ F
# K, h( J" Z3 X, Q& _$ P- J5 ~พ่อดินเดินมายืนข้างๆ แล้วลูบหัวเราเบาๆ

“ป่ะ!” พ่อดินพูดซ้ำอีกรอบก่อนจะโอบไหล่แล้วเหมือนจะดึงให้เราเดินกลับไปกับพ่อเขา
. ?! Q. F0 c- |- I2 j" M9 `
“ผม...ขออยู่ตรงนี้ก่อนได้มั้ยฮะ?”เราตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่สู้ดีนัก ก็เพราะว่าเราไม่อยากกลับเข้าไปจริงๆนี่หน่า

“อ้าว ทำไมล่ะ...นี่งอนอะไรพ่อหรือเปล่าเนี้ย?” พ่อดินย่อตัวลงนั่ง แล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ
# |. f' M4 d, j1 o6 G6 {, T' Q" p: `
“ป่ะ...เปล่าฮะ”พอโดนพ่อเขายื่นหน้าเข้ามาแบบนี้ เราก็เลยต้องเบี่ยงหน้าหนีนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้งอนจริงๆนะ!
8 m* U" c$ |0 ~. z# C) U
“จริงเหร๊อ?” พ่อดินพูดเสียงสูงพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างมาจับหน้าเราแล้วล็อคคอให้เราหันหน้าไปสบตาพ่อเขาตรงๆ
* q" i# k" _( M3 ]0 x
7 ]0 S5 T) ^# B“จะ...จริงฮะ!”เราพยายามมองหน้าสู้ตาพ่อเขากลับไป ถึงแม้บริเวณนั้นจะเริ่มมืด แต่ความที่สายตาเราเริ่มชินกับความมืด
& `$ j$ i9 D9 y! Q" ]8 \และระยะห่างของใบหน้าพ่อเขาอยู่ใกล้เรามากด้วยมั้งเราเลยเห็นว่าพ่อเขาก็มองตาเราแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์หน่อยๆ
2 W& U+ W% ]" g
“พ่อขอโทษนะที่ทำให้หนูเหงา...เอาไว้เดี๋ยวเรากลับไป พ่อพาหนูขี่มอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวกันดีกว่าแค่เราสองคน จะได้ไม่มีลูกหมาแถวนี้แอบทำหน้าบูดอีก”
7 `- c9 O# K( b1 m! G/ r3 X6 G; N
“แหะๆ...ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆน้า” เราพยายามฝืนตอบกลับไปทั้งที่ในใจก็เป็นนั่นแหละ ไม่คิดเลยว่าพ่อเขาจะดูออกขนาดนี้ 55555

“ถ้างั้นเอาอย่างงี้...เดี๋ยวพ่อพาหนูไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วถ้าหนูยังไม่ง่วงก็มานั่งกับพ่อดีมั้ยครับ?”
) z, q/ b: y' ~
/ ^9 `+ S! `: @# q“ก็ได้ฮะ” เรารีบพยักหน้ารับทันที

  o- C8 {* }  O( h9 Uคำว่าไปนั่งกับพ่อในที่นี้ คงหมายถึงนั่งอยู่กับพ่อเขาในวงเหล้าแน่ๆ
เพราะเราเห็นว่าตอนเย็นบรรดาลูกพี่ลูกน้องของพ่อที่มาช่วยงานก็ตั้งวงเริ่มกินเหล้ากินเบียร์กันแล้ว
* U8 ~' b1 Y  L! k) I% o
ตอนที่พ่อดินพาเราไปกินข้าว คนในวงเหล้ายังเดินมาชวนพ่อเขาไปนั่งดื่มด้วยเลย
; _  c7 J" e8 D: Q! L! U3 w$ Eเราเองก็เข้าใจนะ เพราะยังไงก็ญาติพี่น้องของพ่อเขานานๆจะได้เจอพบปะสังสรรค์กันสักที

แล้วที่พ่อเขาเสนอมา ก็ดีกว่าเราไปนั่งแก่วในบ้านอยู่คนเดียว รู้สึกทำตัวไม่ถูกด้วยไม่จะรู้จะนั่งจะนอนตรงไหน มันดูลำบากไปหมด
. e! J, M* U/ }  F
หลังจากที่เราอาบน้ำเสร็จก็มานั่งข้างๆพ่อเขาโชคดีที่ว่าตอนนั้นคนในวงเหล้าไม่ได้มีใครสนใจเราเท่าไหร่
เราก็เลยนั่งด้วยอย่างไม่รู้สึกอึดอัดใจเท่าไหร่แต่ว่ายุงก็เยอะไม่ต่างจากตอนที่เรายืนอยู่ที่เถียงนาเท่าไหร่เลย
นี่ขนาดว่าเขาจุดยากันยุงจนควันคลุ้งไปทั่วแล้วนะ
, f2 k: _/ o( f- u3 n( Z
2 d) t7 j. C; Cจนเวลาผ่านไปเริ่มดึกขึ้น พวกผู้ใหญ่ก็มาไล่ให้คนในวงเหล้าแยกย้าย
รวมถึงให้ตัวเจ้าบ่าวกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว(ลูกพี่ลูกน้องของพ่อดินที่แต่งงานเป็นเจ้าสาวนะ)
: u3 O* h3 q3 n6 W" G" S
) A7 b3 K$ O- t. i“แล้วนี่นอนที่ไหนกันล่ะ”น้าผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นแล้วหันมาทางพ่อดินขณะที่คนในวงเหล้าก็ต่างก็ลุกเพื่อเตรียมตัวแยกย้ายกันกลับบ้าน

4 h/ k- l/ r# G9 k) _: Z“ผมก็คงนอนที่นี่แหละพี่ ตัวผมอ่ะนอนที่ไหนก็ได้แต่ไอ้ตัวแสบผมนี่สิ...” พูดจบพ่อดินก็หันมาแล้วโอบไหล่เบาๆ
8 R8 p* Q' C% Z& g6 {4 [0 R. C
“งั้นไปนอนที่บ้านพี่มั้ยละ?ยังไงที่บ้านงานคนก็น่าจะเยอะแล้ว เดี๋ยวจะไม่มีที่นอนเอา” น้าคนนั้นพูดเชิญชวนต่อ

* S; p4 j! X) Y! D& J) {4 G“ผมยังไงก็ได้อยู่แล้ว...ว่าไง? ไปนอนบ้านน้าเขาม่ะ หืออไอ้ตัวแสบ” พ่อดินหันมามองหน้าเราแล้วยิ้มให้
3 B+ h$ P/ G/ W0 D2 Y
/ i8 ]  `: w; l/ k6 v/ q. z& Z“ไปฮะๆ” เรารีบตอบตกลงทันทีเราเองก็ไปนอนที่ไหนก็ได้เหมือนกัน ขอแค่มีพ่อดินเขานอนด้วยก็พอ

8 ~8 q# r1 M, W: f, ~

--------

  \& I9 b8 p; W7 N% \6 W$ S: V" K
6 |; l3 D4 B% Q: Uหลังจากนั้นพ่อดินก็พาเราเดินลัดเลาะตามทางเกวียนเล็กๆไประยะหนึ่งก็ถึงบ้านของน้าคนนี้
- ^5 f- i# S$ c5 {
8 ], x0 f5 D2 K! {; p9 J4 aน้าเขาชื่อน้าอาจ ซึ่งพ่อดินจะเรียกว่าพี่อาจ เพราะเป็นลูกพี่ลูกน้องของพ่อเขา
, n# m$ g& A( D- T' {9 [
เป็นผู้ชายรูปร่างผอมสูง ส่วนสูงน่าจะน้อยกว่าพ่อดินสักหน่อยเป็นคนที่หน้าตาดูใจดีดูยิ้มแย้ม
$ |, p# l! A8 L* E( A% G+ x$ qแต่ว่าน้าเขาไว้หนวดเคราขึ้นเต็มหน้าเลย(ทีแรกเกือบจะเรียกเขาว่าลุงซะแล้ว 55555)
9 y5 E0 ^) G, z: r0 ~
บ้านน้าอาจเป็นบ้านปูนหลังใหญ่แต่มีแค่ชั้นเดียว เข้าไปข้างในค่อนข้างกว้างโอ่โถงพอสมควร
1 x9 C% k* o: e# `
ตอนที่เข้าไปก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังนอนทำการบ้านอยู่หน้าทีวีซึ่งก็เข้าใจได้ทันทีว่าน่าจะเป็นลูกเขา
แต่ก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยเพราะไม่เห็นลูกของน้าอาจเขาไปที่บ้านงานแต่งเลย

“อ้าว...อ้น ยังไม่นอนหรอลูก มาๆ ลุกขึ้นมาสวัสดีน้าเขาก่อน” เด็กชายที่ถูกเรียกว่าอ้นลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับยกมือไหว้ช้าๆ
ก่อนจะลงไปนอนทำการบ้านต่อโดยที่ไม่ได้พูดอะไร

- q, L9 m, M4 v" J$ ]0 c* ]2 \เราสังเกตเห็นนะว่าแววตาของเด็กที่ชื่ออ้นดูอ้างว้างแล้วก็ดูเศร้าและเหงาแปลกๆ
$ Z, n& `0 T; H& N/ S% E
- D+ t% _0 B8 X" j. ]2 R+ Gแต่ก็สัมผัสได้ถึงความเงียบเหงาจริงๆนะเพราะพอเข้ามาในบ้านก็มีแต่เสียงน้าอาจเนี่ยแหละที่ชวนพ่อดินเขาคุย
4 C0 _1 k' C" @; {2 b, \. K
“ไอ้เจ้าหนู ถ้าง่วงแล้วบอกน้านะเดี๋ยวไปนอนในมุ่งกับเจ้าอ้นมัน”
, `0 {' _- P* k" r4 ]
1 I& c  R# A5 ^" i# p“อ้น...เดี๋ยวคืนนี้ให้น้องเขานอนด้วยนะลูก”
อ้นหันมามองเราก่อนจะหันไปพยักหน้าให้พ่อของเขา
0 {0 J( d6 ~$ D4 X9 ]
& s$ l4 x, N1 W“งั้น...เดี๋ยวพ่อกับน้าเขาออกไปกินเหล้าหน้าบ้านนะอ้นให้น้องเขาดูทีวีด้วยละกัน” น้าอาจหันไปบอกลูกชายอีกครั้งก่อนที่อ้นจะตอบว่า ‘อือ’ สั้นๆ
ถึงจะตอบออกมาสั้นๆ แต่น้ำเสียงก็ฟังดูค่อนข้างที่จะเป็นมิตรพอสมควร
2 m4 u( K+ \4 H' k/ L
- ^8 M! b9 W, l7 cพ่อดินหันมายิ้มให้เราก่อนจะเดินออกไปนั่งกินเหล้ากับน้าอาจที่บริเวณโต๊ะหินหน้าบ้าน

" n' H8 ]% S. L+ N! k5 Kเราก็เลยไปนั่งข้างๆ แล้วดูทีวีกับอ้น จากนั้นก็เริ่มชวนคุย

0 {5 R7 t' W" f3 y! d, x“อ้าว...อ้นอยู่ป.4เหมือนกันหรอ?” ทันทีที่เราเห็นหนังสือการบ้านของอ้นเราก็รู้ได้ทันทีว่าอ้นเรียนระดับชั้นเดียวกับเรา
" Q$ u' {5 {  A4 A+ R7 I
; b$ i! J8 L3 ~* Z“อือ...แกรู้ได้ไงอ่ะ”อ้นหันมามองด้วยความประหลาดใจ

6 |( R# L% P, A+ t: W1 X' qแต่ไม่รู้ว่ามันเป็นสัญชาติญาณหรืออะไรบางอย่าง ที่ทำให้เราและอ้นต่างก็รู้กันทันทีว่า เราเป็นพวกเดียวกัน...

+ i; {* R8 `0 r9 R4 C8 A( b/ Xทำให้บทสนทนาของพวกเราเป็นไปได้อย่างราบรื่นและสนุกสนาน
เราเองก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นพอสมควรเลย เพราะบอกตามตรงก่อนหน้านี้ไปอยู่ตรงจุดไหนของงานก็มีแต่ความอึดอัดเต็มไปหมด
6 ], @6 f( `0 t/ W
เรานั่งคุยเล่นกันไปสักพักใหญ่ อ้นเองจากที่ตอนแรกดูเหมือนเป็นคนเงียบๆแต่พอคุยกันไปมาถูกคอก็คุยกันไม่หยุดเลย
. k/ H3 ~$ p( s* F' J; Y' n
เวลาตอนนั้นผ่านไปเร็วมาก จนพอเริ่มดึกขึ้นน้าอาจก็มาบอกให้อ้นไปอาบน้ำแล้วพาเราเข้านอนได้แล้วคงเพราะเห็นว่าอ้นยังอยู่ในชุดนักเรียนละมั้ง
จากนั้นอ้นก็ลุกไปอาบน้ำและพาเราเข้านอน ตามที่น้าอาจบอกอย่างว่าง่าย
- i) M) t2 g' i" ^; q# [
% v9 |% h. G& o6 e! vบ้านของน้าอาจ พอปิดทีวีแล้วบรรยากาศมันค่อนข้างเงียบเงียบซะจนเราได้ยินเสียงที่น้าอาจกับพ่อดินนั่งกินเหล้าแล้วคุยกัน
ดังมาถึงข้างในก็อารมณ์คนเมาอ่ะเนอะ ยิ่งเมาก็ยิ่งเสียงดัง แล้วดูพ่อดินก็น่าจะเมามากด้วยวันนั้น...

- W, r& [% O8 U) m0 d# yแล้วพอมานอนแปลกที่แปลงทาง เราก็นอนไม่หลับอ่ะ มันไม่ง่วงเลยทำให้เราได้แต่นอนฟังเสียงที่พวกพ่อเขาคุยกันอยู่แบบนั้น
! q" ?( Y4 m4 I$ ^) V2 N& xในใจก็เป็นห่วงด้วยแหละเพราะน้ำเสียงพ่อดินดูเริ่มจะเมามากจริงๆ

สักพักก็ได้ยินเหมือนเสียงน้าอาจเล่าเรื่องปรับทุกข์กับพ่อดิน เท่าที่เรานอนฟัง
  x  s% \) A  xก็สรุปได้ว่า น้าอาจกับเมียอ่ะเลิกกัน แล้วเมียเขาไปแต่งงานใหม่ ไม่มาสนใจใยดีลูกเลย
- r6 |; C2 i6 K; S2 [
5 E# z# {7 J% y1 `, l8 s  qน้าอาจบอกว่าสงสารลูก เหมือนน้าอาจจะระบายออกมาว่าเขารู้ว่าลูกชายของเขาไม่ใช่ผู้ชายปกติทั่วไปเด็กคนอื่นๆ
แต่เขาก็ไม่อยากโกรธลูก คงผิดที่เขาเองที่เขาเลี้ยงลูกไม่ดีลูกเขาเลยเป็นผู้ชายเหมือนเด็กคนอื่นไม่ได้
และดูแลเมียไม่ดีพอ เมียถึงทิ้งเขาไป

5 e  O; y- M/ r6 J( m9 w. _5 S5 yจังหวะนี้เหมือนเสียงน้าอาจจะเริ่มร้องไห้ คงเพราะว่าเมาด้วยอะไรด้วยมั้ง
แต่ที่เรารู้สึกได้อีกอย่างก็คือ เหมือนเราได้ยินเสียงอ้นนอนร้องไห้เหมือนกันมันเป็นเสียงสะอึกสะอื้นเบาๆ
! l* {  Z6 u$ f2 g3 j* n7 {
เราเองที่นอนฟังอยู่แบบนั้น ก็รู้สึกแย่ไปด้วย เราไม่รู้จะปลอบอ้นยังไงเพราะเราก็พึ่งรู้จักกัน

แล้วอีกอย่างการที่เรานอนแอบฟังผู้ใหญ่คุยกันแบบนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีนักก็ได้
6 M2 v7 c# |5 O- n/ S* Q: iก็เลยได้แต่ทำเป็นนอนหลับเหมือนเราไม่ได้ยินไม่ได้รับรู้อะไร...

1 ~$ X1 o9 \6 o+ T7 y3 T3 X3 Q! l( Xเท่าที่จับใจความได้เหมือนน้าอาจเขาก็ไม่ได้รังเกียจอ้นอะไรแต่เหมือนกับว่าคนที่ไม่มีที่พึ่งทางใจ
ยิ่งคนที่เป็นคู่ชีวิตเลิกราทิ้งกันไปแต่งงานใหม่ยิ่งทำให้น้าเขารู้สึกเคว้ง ไม่รู้จะทำยังไงต่อ และไม่รู้ว่าจะต้องเลี้ยงลูกยังไงต่อไปดี
# s: }7 b1 m6 V7 T5 F( O; l6 o' c
พอมีงานแบบนี้ ก็เลยถือโอกาสปรับทุกข์กับพ่อดินไปในตัว เพราะเหมือนกับว่าญาติที่อยู่ฝั่งนี้จะเป็นที่พึ่งทางใจให้น้าอาจไม่ได้เลย
3 H: T; a* X6 E' {- S9 J
พอน้าเขาระบายความในใจไปได้สักพัก ก็ถามพ่อดินเรื่องของเราบ้างว่าทำไมถึงรับเรามาเลี้ยง
9 G! a8 K$ J& D
พ่อดินก็ตอบไปทำนองว่าถูกชะตากับเด็กคนนี้ แล้วก็รู้สึกสงสารด้วย
& Q1 X7 H; ~& Hแล้วก็เล่าว่าตอนสมัยวัยรุ่นเคยไปไหว้วานอาศัยพ่อกับแม่เราอยู่ที่กรุงเทพฯ
ตอนนี้พอพ่อกับแม่เราเดือดร้อน ก็อยากจะช่วยดูแลเราเป็นการตอบแทน
! _. [- b. x; j  e
ซึ่งตอนนั้นเรานอนฟังก็อึ้งนะเพราะเป็นครั้งแรกเลยที่เรารู้ว่าพ่อดินเคยไปพึ่งพาอาศัยพ่อกับแม่เราด้วย
/ h+ ^, d; m( D$ [' S( @0 q
$ T( J6 M0 o$ j' sเหมือนน้าอาจก็จะถามต่อว่า เราเป็นเหมือนอ้นใช่มั้ย
) f4 K* S% E2 l# R- C* P+ pจำได้ว่าคำตอบของพ่อดินเป็นคำตอบที่อ้อมๆ แต่เราที่แอบฟังอยู่ก็รู้สึกอุ่นใจ

พ่อเขาตอบไปประมาณว่า ‘เขาจะเป็นอะไร...มันไม่สำคัญสำหรับผมเลยผมมีหน้าที่แค่เลี้ยงและดูแลเขาให้ดีที่สุดเวลาที่อยู่กับผมแค่นั้น’
5 m+ v1 ^1 K! P; R, F5 Q
จากนั้นบทสนทนาก็เงียบไปสักพัก น้าอาจก็ตัดพ้อขึ้นมาอีกทำนองว่าเขาไม่เคยคิดเลยว่าการเป็นพ่อคนมันยากขนาดนี้...
5 w; Y* `5 D/ K5 n9 x3 B- p1 q4 m
ตัวน้าอาจไม่ได้รังเกียจอ้นนะที่เป็นเด็กผู้ชายที่ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์แต่น้าเขาเหมือนเจ็บใจที่ปกป้องลูกจากการโดนล้อเลียนของญาติๆไม่ได้
! x. x! k" @& i6 y: bน้าอาจก็เลยไม่อยากให้อ้นออกไปยุ่งกับพวกญาติพี่น้องสักเท่าไหร่เพราะถ้าไม่เจอหน้ากัน ก็จะได้ไม่โดนล้อ

พอฟังมาถึงตรงนี้เราก็เจ็บเหมือนกันนะ รู้สึกเข้าใจอ้นมากจริงๆ
6 ~1 B1 q6 `  P1 T8 b% vเพราะเราเองก็ถูกกระทำมาคล้ายๆกันเลย แต่อ้นน่าสงสารกว่าตรงที่แม่เขาก็ทิ้งไป

แล้วบทสนทนาก็เงียบลงอีกครั้งก่อนที่พ่อดินจะตอบไปว่า
‘ผมก็ไม่รู้นะพี่ถ้าผมพูดไปมันอาจจะฟังดูแปลกๆ สำหรับคนที่ยังไม่เคยเป็นพ่อคนจริงๆ อย่างผม...’

‘ผมไม่รู้เหมือนกันว่าอ้นโตขึ้นจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้เขาเป็นเด็กเขาปกป้องตัวเองไม่ได้
/ q- w4 ?& l' Vพี่ต้องเป็นเสาหลักและปกป้องลูกให้ได้มากที่สุด มันคือความรับผิดชอบของคนเป็นพ่อ
9 X4 a% T2 [. j% b0 Kเราต้องรับผิดชอบชีวิตเขา เพราะเราเป็นคนทำให้เกิดมาไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงเราก็ต้องเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด’

‘ผมมีความคิดหนึ่ง ที่อยากจะบอกให้พี่ฟังตลอดเวลาที่ผมเลี้ยงไอ้ตัวแสบของผม
$ _" ^" X; M8 B5 _+ O7 l- hถึงเขาจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของผมก็ตามแต่ผมก็รักและพร้อมที่จะปกป้องเขาจากทุกสิ่งทุกอย่าง
6 J6 x  g) y! m+ I: t9 X- Oกระทั่งคำพูดก็ตามใครมาว่าไอ้ตัวแสบของผมเป็นตุ๊ดต่อหน้าผม ผมจะไม่ยอมเด็ดขาด
% t' H3 ^; ^0 h* d! d: Z3 kถึงเขาจะเป็นยังไงก็แล้วแต่คนอื่นก็ไม่มีสิทธิมาว่าอยู่ดี ตราบใดที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด
8 c! a1 g- ]8 Z, B2 lหรือต่อให้เขาทำอะไรผิดผมก็จะไม่ให้ใครมาว่าทั้งนั้น ผมจะสั่งสอนเขาเอง’
9 p7 H& D+ {2 S
‘เด็กเขาจะรักเรามากแค่ในช่วงนี้แหละพี่มันคือช่วงเวลาที่เขาจะรักและอยากอยู่กับเรามากที่สุด
% [, |, h+ ]$ G# }$ N$ R7 Fพอโตขึ้นเขาก็ไม่คิดถึงเราแล้ว นู่น ไปคิดถึงเพื่อน หรือถ้ามีแฟนก็คิดถึงแฟนซะมากกว่า ก็เหมือนพวกเรานั่นแหละพี่ ฮ่า
ถึงคนเราจะไม่เหมือนกันแต่ผมว่าถ้าตามช่วงอายุของเขาก็น่าจะเหมือนพวกเราเนี่ยแหละ
พอโตมาเราก็เริ่มไม่ค่อยติดพ่อติดแม่เท่าไหร่แล้ว...’
* p( Z5 y2 C4 J; |5 E
: \! h" A9 J! u1 ~& `$ ^1 E“เอ็งพูดซะ...พี่อยากจะขายบ้านขายนาแล้วพาเจ้าอ้นไปอยู่ที่อื่นเลย” น้าอาจตอบกลับมา หลังจากที่พ่อดินพูดร่ายยาวออกไป
อาจจะเพราะความเมาด้วยแหละมั้ง ทำให้พ่อเขาพูดความในใจออกไปซะยาวเหยียดเลย
- }5 G/ l; N0 T& T+ u
  E; E3 [0 y/ e+ W“เอาน่ะพี่ ถ้าทำแล้วพี่มีความสุข เจ้าอ้นมีความสุข ก็พอแล้วเพราะยังไงเขาก็คือลูกพี่
ต่อให้โตกว่านี้สักแค่ไหน เขาก็ยังเป็นลูกของพี่อยู่ดีคนอื่นมันก็คือคนอื่นอยู่วันยันค่ำ”

“แล้วถ้าพี่จะย้ายบ้าน เอ็งอย่าลืมมาช่วยพี่ขนของด้วยนะไอ้ห่า กูอยากย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่นเพราะมึงเลยเนี่ย”
, \% N" q1 R& g
“เอ้า! ผมก็พูดตามความคิดของผมอย่าไปคิดมากดิพี่... ใช้ชีวิตให้เรามีความสุขกับคนของเรามีความสุขก็พอแล้ว
คนอื่นช่างหัวมันโว้ยยย ฮ่า เอ้าา ชน!!” พอพ่อดินพูดกับได้ยินเสียงชนแก้วกันพร้อมกับเสียงหัวเราะตามมา
. W) B) O. o1 s' `$ D
แล้วพ่อดินกับน้าอาจก็ก็นั่งกินเหล้าและคุยเรื่องสัพเพเหระกันไปเรื่อย
  b9 }  }2 }8 R1 M8 ]% G
ส่วนเราก็นอนฟังเพลินเลย ส่วนอ้นก็น่าจะหลับจริงๆแล้วมั้งเพราะไม่ได้ยินเสียงสะอื้นแล้ว...
6 R% S8 z* |* ?1 X; ^
จนน่าจะดึกมากจริงๆ หรือเหล้าหมดก็ไม่รู้...พ่อดินกับน้าอาจถึงได้พากันเข้ามานอน
" u6 |! A3 K$ X* S: b5 @6 `เราได้ยินว่าพ่อเขาขอนอนตรงพื้นข้างนอกไม่อยากเข้าไปนอนเบียดในมุ้งน้าอาจก็ไม่ได้ว่าอะไร
# T7 L1 }  n7 ?
แต่เราที่นอนฟังอยู่เนี่ยสิ รู้สึกไม่สบายใจเป็นห่วงกลัวพ่อเขาจะโดนยุงหามรึเปล่า
พอน้าอาจปิดไฟแล้ว สักพักเราเลยค่อยๆ ลุกจากที่นอนแล้วคลำทางไปหาพ่อเขา

5 g6 E8 {* j4 F3 Aพอสายตาเริ่มชินกับความมืดก็เห็นว่าพ่อเขานอนอยู่ ดีว่าบ้านน้าอาจมีพัดลมสองตัวเลยเอาพัดลมมาเปิดไล่ยุงให้พ่อเขาตัวหนึ่ง
' b" O: Z$ t- |: X7 K* h
# r! E3 f+ R- W3 g; Mแต่สภาพของพ่อเขาก็คือนอนทั้งอย่างนั้นแหละ น้ำท่าไม่ได้อาบเสื้อเชิ้ตที่ใส่มาเมื่อตอนกลางวันก็ชุ่มไปด้วยกลิ่นเหงื่อและกลิ่นเหล้า...
8 R  k+ O; A! W4 Y5 Z
; D7 C% d! N. ^( M8 {เราเห็นแบบนั้นก็กลัวว่าพ่อเขาจะนอนไม่สบายตัว เลยไปปลดกระดุมเสื้อพ่อเขาออก
: H* \) r- d: x* c% dกะว่าจะเอาไปชุบน้ำแล้วขยำๆ บิดให้หมาดแล้วเอามาเช็ดตัวให้อย่างน้อยก็น่าจะดีกว่าให้พ่อเขานอนทั้งในสภาพแบบนี้ละมั้ง...

  d! x8 A' h! j8 ~. s- p0 T0 D“ทำ...อะ...ไร...จะแอบปล้ำพ่อเหรอ? หืออออ ไอ้ตัวแสบ”พ่อดินพูดออกมาด้วยเสียงยานคราง น้ำเสียงอ้อแอ้กว่าทุกที
' m+ \/ {4 u! K) B) A0 uรู้เลยว่าวันนี้พ่อเขาน่าจะเมามาก แต่ใครจะไปรู้ว่ายังไม่หลับ?!

“ป่ะ เปล่าฮะ! ผมจะถอดเสื้อแล้วเช็ดตัวให้”

! }9 `$ N8 H: W7 C2 d' T- E“จริงเหร๊อออออ?”
2 c1 n4 y* ~( {  Z
“จริงสิฮะ!! พ่อดินอ่า”
' h9 e0 v! X0 [& v; y8 f+ r5 y
# r1 u- r1 o' w$ M! E8 g$ J& y  M! g“อ่ะ จริง...ก็จริง ฮ่า”จากนั้นพ่อดินก็ลุกขึ้นนั่งแล้วถอดเสื้อออกมาให้เรา

+ A- l5 `7 a3 J- ^9 R) }“แล้ว...หนู...ออกไปคนเดียว ไม่กลัว...ผีเหรอ?” ขณะที่เรารับเสื้อมาแล้วจะลุกออกไปข้างนอก พ่อดินก็ทักขึ้นทำให้เราชะงักขึ้นทันที

“พ่อดินอ่ะ! อย่าทักสิฮะ!!”
' U5 g$ T# L3 z# ~* D# W
( J* W' h' P+ ~, R1 U# H“ฮ่า ไอ้ลูกหมาเอ้ย ขี้กลัวจริง ถ้าไม่กล้าออกไปก็ไม่เป็นไรพ่อนอนทั้งแบบนี้ก็ได้”
" `, w& F4 k7 o
“ไม่เป็นไรฮะ...ผมออกไปได้”

+ B! r6 Q3 @2 K“เหรออออ ไม่กลัวจริงๆนะ...กุ๊ก… กุ๊ก… กู๋~ ..” จากนั้นพ่อดินก็ทำเสียงหลอกผีแกล้งให้เรากลัว
0 W2 X" y4 u9 m6 x) ]+ n& x* G
; |* `& o, j( g% Zนี่ไม่คิดเลยว่าเวลาที่พ่อเขาเมาจริงๆ จะกวนโอ๊ยได้มากขนาดนี้!!

! T5 \1 v( V7 _! I) G4 eเราไม่พูดอะไรต่อ แล้วรีบออกมาข้างนอกทันที ดีที่ว่าหน้าบ้านน้าอาจมีไฟเปิดไวอยู่ทำให้ความกลัวลดไปได้หน่อยหนึ่ง
เรารีบไปที่โอ่งน้ำแล้วรีบตักน้ำราดเสื้อของพ่อเขาขยำพอเป็นพิธีแล้วราดอีกรอบก่อนจะบิดๆให้หมาดแล้วรีบวิ่งกลับเข้ามา
' y8 J' I* z' g) T" {1 U: g
4 F% U2 p, N8 l/ Wหลังจากนั้นเราก็เอาเสื้อมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้พ่อเขา เสร็จแล้วเราก็เดินกลับไปเอาหมอนแล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆ พ่อเขา
  P8 W. P) D' B! U8 N" F
0 T* w  Q# i3 l5 o* }7 X' C6 t2 U  {“หืออออออ...หนูไปนอนในมุ้งเถอะ ไม่ต้องมานอนกับพ่อหรอกเดี๋ยวยุงกัด”
. d+ f& p6 u2 F2 l
“ไม่เป็นไรฮะ ผมอยากนอนกับพ่อดิน”พูดจบเราก็กระแซะเบียดเข้าไปให้พอดีกับผ้าห่มผืนน้อยที่น้าอาจเอามาให้

8 k0 h8 e  @+ m7 X" r, d“แน่ะ...ดื้ออีกแล้ว เดี๋ยวพ่อก็จับทำโทษซะหรอก”
% ^, `$ m! U" i7 N& F# X2 j
“...ทำโทษไม่ได้หรอกฮะ ไม่ใช่ที่บ้าน...” เรากระซิบไปเบาๆ ที่ข้างหูของพ่อเขา เพราะกลัวน้าอาจได้ยิน
% z% y& \/ g$ e
“ร้ายนักนะเรา เดี๋ยวกลับบ้านไปจะโดนไม่ใช้น้อย...” จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของพ่อเขา

; a4 ]7 J) X0 Y' o/ `+ q" F7 y& Pสักพักพ่อดินก็เปลี่ยนท่านอน นอนตะแคงแล้วหันมาหาเรา
) k1 b+ F8 g- M; ?
“หนูรักพ่อมั้ย?” จู่ๆ พ่อดินก็ถามขึ้นแต่พอพ่อเขาหันหน้ามาคุยกับเราแบบนี้ทำให้เราได้กลิ่นเหล้าจากลมหายใจของพ่อเขาชัดมากกกกก
* i2 b* `- s. a0 v3 w
“รักสิฮะ”
) ~) z8 t, F; b7 [
  O! `: l# J+ Z0 h+ ~) R- `& R& z7 x“งั้น...หอมแก้มพ่อก่อน”

: \. o2 D1 U7 k2 _พอพ่อเขาพูดอย่างนั้นเราก็เลยหอมแก้มพ่อเขาเข้าไปฟอดหนึ่ง ก่อนจะโดนหอมคืน
8 g* `- v, G" ~% yแต่จังหวะโดนหอมคืนเราแอบดันตัวออกเล็กน้อย เพราะรู้สึกเหม็นกลิ่นเหล้า

“เป็นอะไร หืออออ...”
$ ?( F* n: B" Y+ e. z
“เหม็น เหล้า”หลังจากที่เราตอบกลับไปสั้นๆ ก็โดนจู่โจมจากพ่อเข้าด้วยการระดมหอมแก้มสองฝั่งรัวๆ
$ P+ U" E/ H* [6 j' N4 q8 C% i
2 g$ V) \- F% `“นี่แนะ ไงละยังเหม็นอยู่มั้ย?”น้ำเสียงของพ่อดินฟังดูเจ้าเล่ห์นิดๆ
5 w0 Q- n7 E% E3 [3 V0 ^$ c
ก็อยากจะแกล้งบอกว่าเหม็นอยู่หรอก เพราะจะได้โดนแกล้งต่อ
2 R5 @/ B! J: W$ K& b; Q* S) cแต่ว่า...นี่ไม่ใช่ที่บ้าน เล่นกันมากไม่ได้เดี๋ยวน้าอาจแอบตื่นมาได้ยิน

“อื้ออ ไม่เหม็นแล้วฮะ หอม นอนดีกว่า”เราเขยิบตัวเข้าไปนอนซุกไออุ่นจากอกของพ่อดิน
จากนั้นก็รู้สึกได้ว่ามือของพ่อดินมาลูบหัวเราเบาๆสองสามทีก่อนที่พ่อเขาจะหอมลงเบาๆที่กระหม่อมของเราฟอดใหญ่

“โคตรรักมันเลยวะ ไอ้ลูกหมาตัวน้อยเนี้ย” จากนั้นพ่อดินก็ดึงตัวเราเข้าไปนอนกอดไว้แน่น ทำให้เรารู้สึกอุ่นใจและสบายใจนอนหลับได้ในที่สุด

4 \; y- g' R& e& I: Y# W  p. M4 @เราไม่เคยเรื่องมากเรื่องที่หลับที่นอนเลยนะตอนเด็กเนี่ย นอนที่ไหนยังไงก็ได้แต่ขอแค่มีพ่อเขานอนด้วยก็พอ
, [' ]3 O$ e: uขอแค่นั้นจริงๆ รู้สึกว่าตัวเองตอนเด็กนี่...โคตรจะขี้อ้อนเลยอ่ะ555555

-------

, a2 R* C" I( j0 q
( M0 U/ t, `) F0 Q, d( J- ^พอตื่นเช้ามาน้าอาจที่ตื่นมาเห็นเราออกมานอนนอกมุ้งกับพ่อดินถึงกับออกปากแซวว่า
& n/ @0 f9 ~) i‘เออเฮ้ย ไอ้เด็กคนนี้มันรักพ่อมันดีจริงๆถึงกับออกมานอนตากยุงเป็นเพื่อนเลย’

1 W7 P2 Z, S. u4 [4 Y, h" Jนอนตากยุงก็ไม่เป็นไร ขอแค่ได้นอนกับพ่อเขาก็พอแล้ว อิอิ

# @+ }4 ]* m. h; }1 @5 F5 nหลังจากนั้น ในวันงานก็เป็นอย่างที่คิดทุกคนดูยุ่งไปหมด
: T0 g/ \, O0 Kเราต้องคอยหลบเลี่ยงหาที่อยู่เป็นสัดเป็นส่วนเพื่อจะได้ไม่รบกวนคนในงาน

ส่วนพ่อดินก็ต้องอยู่คุยและอยู่กับญาติๆเขา เหมือนมีแต่คนเรียกหาพ่อเขาด้วยแหละ
# B2 c: o$ W( b+ [9 ^- u; Uพอเห็นแบบนั้นเราก็เลยต้องปลีกตัวออกมา
! L; t3 {7 |3 z! l7 H& X
) ^1 ?4 j6 \  V+ x
) ?5 [5 U8 P. G0 m...แต่ก็ไม่ได้รู้สึกน้อยใจอะไรนะเข้าใจว่านานๆพ่อเขาจะมาเจอญาติๆสักที ก็คงมีแต่คนคิดถึงอยากคุยด้วย

กว่าจะเสร็จงานก็บ่ายๆแต่ดีว่าวันนั้นหลังจากพ่อดินช่วยเขาเก็บเต๊นท์เก็บข้าวของเสร็จ
ป้าปูก็ขอตัวกลับเลยเพราะเหมารถสองแถวในหมู่บ้านเขามาไม่อยากกลับมืดค่ำ (สมัยนั้นพ่อดินยังไม่มีรถนะมีแต่รถไถ)

/ j, N: M7 e4 t, o- y2 |8 Dก่อนจะกลับพวกญาติๆ และยายของพ่อดินก็เดินมาส่งพร้อมกับกำชับว่าให้รีบหาเมียได้แล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวก็มีเรื่องมีราวอีก
) D/ U# S+ s+ G6 M6 y9 v' o(ฟังจากประโยคคำพูดของยาย ป้าปูน่าจะเล่าเรื่องพี่นวลให้ยายฟังแล้ว)
/ V  A( \. i+ t
& z' y& ~$ y3 c% Q6 _# Cแถมยายเขายังบอกอีกว่า ถ้าพ่อดินไม่ยอมหาเมีย ยายเขาจะหาให้แล้วนะเพราะในหมู่บ้านของยายเขาก็มีผู้หญิงสวยๆ ดีๆ เยอะแยะ เดี๋ยวจะติดต่อให้

พอเราได้ยินยายของพ่อดินเขาพูดแบบนี้ พูดตามตรงว่ารู้สึกใจแป้วพอสมควร...ใจมันเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก
ได้แต่ภาวนาขอให้ผู้หญิงที่ยายของพ่อเขาจะหามาให้ชิงแต่งงานกันไปหมดแล้ว
' u* E: w4 s: \/ i
แต่ก่อนจะกลับ เราก็ไปถามหาอ้นกับน้าอาจ เพราะตั้งแต่เช้าไม่เจออ้นเลยน้าอาจก็เลยบอกว่าอ้นไปโรงเรียน...

, U, @* d' |  o! \2 dซึ่งอ้นน่าจะเป็นลูกหลานคนเดียวเลยมั้งที่ยังไปโรงเรียนอยู่เพราะเราเห็นเด็กคนอื่นที่เราเจอเมื่อวานก็อยู่ในงานนะ

ถึงเราจะไม่ได้รู้จักอะไรอ้นมากมาย... อาจจะยังไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นแต่ก่อนจะกลับก็แค่อยากลา...

4 U+ D. K' t- w8 @, vแล้วสุดท้ายพอเดินทางมาถึงบ้าน ลุงสินกับป้าปูก็ไม่วายเรียกพ่อดินไปบ่นเรื่องแต่งงาน
( G) O/ k  Y3 H2 |ประมาณว่าไปงานแต่งเขาแล้วเนี่ย ก็หัดหาเมียแล้วแต่งเป็นเรื่องเป็นราวให้ได้แบบนี้ซะบ้าง
' s) U4 \- B: H& m4 m2 |  Dเรื่องสินสอดไม่ต้องกลัวหรอก เดี๋ยวลุงสินรับผิดชอบให้เอง ขอให้แต่งเถอะ...
: J3 a$ K  R3 X& C, A7 v) v" Z
เราได้แต่ยืนฟังแล้วทำหน้าจ๋อยๆ

2 T7 V! }+ d8 S* {. \แต่พอพวกเรากลับมาถึงบ้าน สีหน้าและอารมณ์ของเราทั้งคู่ก็เปลี่ยน
( ^  v% [% ^8 P- o& Kพ่อดินขึ้นไปแล้วทิ้งตัวลงที่นอนอย่างสบายใจ สีหน้าพ่อเขาดูผ่อนคลาย
, `: t& F4 ^& S, s! H9 l0 cเหมือนกับว่าไม่ได้กังวลใจที่โดนลุงสินกับป้าปูเรียกไปบ่นเลยแม้แต่น้อย
6 G% C. G. b- r' r( e6 k3 C8 K
3 e1 ]5 f! k* L  J! y. [“อ่า...อยู่บ้านเรานี่มันสบายจริงๆ เนอะ ไอ้ตัวแสบ”
6 g& T: J# M8 p) a, ]% @
“จริงฮะ” พูดจบเราก็โดดลงไปทิ้งตัวนอนข้างๆพ่อเขา
7 u( R. |; h( v0 ]( G+ d
ก็จริงอย่างที่พ่อเขาว่านั่นแหละ...ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราอีกแล้ว!

! T/ c  C: ~8 b

เบญจมาศ

หายคิดถึง แต่เรื่องจบเร็วไปป่าว ในตอนนี้

guide01

ขอบคุณมากนะครับ

Botano

ขอบคุณครับ

uuuukrubb

เยี่ยมครับ มาต่อเร็ว ๆ นะ อยากอ่านต่อยาว ๆ เลย เพลินมากกก

Toyoza

ขอบคุณครับ

good2022

ขอบคุณครับ

sirsar

อยากรู้ครับ แบบพ่อดินยังมีเหลือซักคนไหม อยากได้มาอยู่ด้วยเลย

takeshi

ขอบคุณครับ

tazman

น่ารักจริงพ่อลูกแค่นี้

kuminum

ขอบคุณมากครับ

Bunbunkup

ขอบคุณครับ

Joechin

แฮปปี้มากครับ​ มาต่ออีก​เร็ว​ๆ​ นะครับ​

koth2

ขอบคุณครับ
อยู่ใหนก็มีความสุขได้ตลอดนะสองคน อิจ
เรื่องของอันมันแปลกๆ นะ

aries0

ที่ไหนก็อยู่ได้ครับถ้ามีคนที่เรารักอยู่ด้วย แต่ว่าไปที่ที่สุขใจที่สุดก็บ้านเรานี้แหละ
2 [1 E- ?7 t) A; R  lขอบคุณคร้าบ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Bunbunkup

ขอบคุณครับ

nakikaka63

สนุกดี

kookkoo

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ