|
Part เก่ง ผมตกใจมากตอนที่ไปรับน้องในคืนนั้นเอกนั่งร้องไห้มาตลอดทางจนถึงคอนโดผม ผมบอกให้เอกระบายเรื่องราวอัดอั้นออกมาแล้วบอกให้น้องไว้ใจผมอยากให้ผมช่วยอะไรให้น้องบอก เห็นสภาพแล้วคือโคตรน่าสงสารผมบอกให้น้องอาบน้ำแล้วทิ้งเรื่องราวอะไรไว้แล้วนอนพักก่อน น้องต้องพักผ่อนจริงๆผมให้น้องกินยาซักพักก็หลับไปอย่างง่ายดายดูก็รู้ว่าน้องไม่ได้พักผ่อนเลยน่าจะหลายวันแล้ว วันนี้ผมลาหยุดงานน้องตื่นมาตอนบ่าย 2 ของอีกวัน สีหน้าเริ่มดีขึ้นกว่าเมื่อวานเห็นแล้วก็รู้สึกดีขึ้น ทานข้าวอะไรเสร็จ ก็เริ่มคุยกับน้องน้องกำลังเคว้งต้องการที่ยึดเกาะ ผมบอกให้น้องไว้ใจผมและจะคอยปกป้องน้องเองน้องค่อยๆ เริ่มเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฟัง พูดไปก็ร้องไห้ไป (เชี่ย!!สัส นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ นี่น้องถูกทำร้ายจิตใจขนาดนี้เลยเหรอขนาดโดนทำขนาดนี้แต่ไม่มีคำพูดว่าร้ายใครให้ได้ยินเลย เรื่องของแม่กับน้อง มันทำให้ผมรู้สึกเกลียดหัวหน้าเข้าไส้ยิ่งไอ้เป้เพื่อนรักนั่นอีกร้ายชิบหาย ไม่มีปกป้องน้องเลยกลับเป็นน้องที่คอยปกป้องพวกไอ้เหี้ยนั่นผมฟังแล้วโมโหแบบคุมอารมณ์ไม่อยู่เลยทีเดียว แต่ก็ต้องอดกลั้นต่อหน้าน้อง ก่อนถามว่าน้องจะทำยังไงเชื่อมั้ยพอน้องพูดจบผมอยากเอาหัวตัวเองโหม่งกำแพงน้องมันกะขายคลิปตอนสองคนนั้นมีอะไรกัน วางแผนจ้างช่างไปติดไว้ทั่วบ้านซะดิบดีแต่บอกผมว่าไม่เอาแล้วน้องไม่ทำร้ายสองคนนั้นเพราะน้องรักมาก ผมกรีดร้องในใจ เชี่ย!!!อะไรวะเนี่ย มึงดูตัวสภาพตัวเองด้วยครับ มันทำมึงขนาดนี้เลยนะมึงจะแสนดีไปไหน พอถามแล้วจะเอาไงไม่เอาแบบนั้น น้องบอกจะส่องกล้องดูสองคนนั้นเพราะน้องหวังว่าพ่อเหี้ยๆ นั่นจะตามหาน้องผมได้แต่คิดในใจขอให้ฝันเป็นจริงด้วยเถอะ ถ้ามึงจะดีขนาดนี้ผมฟังน้องก็อดยิ้มในใจไม่ได้ผมรักน้องเพราะน้องเป็นแบบนี้ น้องดีจริงและจริงใจ ใสๆไร้มลพิษไม่เหมือนเพื่อนเหี้ยนั่น ผมอยากรู้ว่าสองคนนั้นมันจะมีจิตสำนึกบ้างไหมมันเคยรู้สึกอะไรกับสิ่งที่ทำบ้าง ฟังทุกอย่างและความต้องการเสร็จโทรหาก๊วนเริ่มจากพี่ชัยแล้วก็ไอ้โรจน์ นัดด่วนมาที่คอนโดเย็นนี้กับภารกิจช่วยน้อง พวกเราสามคนแวะเวียนกันมาพูดคุยกับน้อง น้องรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก น้องดูกล้องวงจรปิดทั้งวันจนพวกผมอดสงสารไม่ได้เพราะไอ้เหี้ยสองตัวนั้นไม่ได้เดือดร้อนกับการหายไปของน้อง ไม่ได้พูดถึงเลยด้วยซ้ำแถมมีความสุขจนอยากประทับเข้าหน้า มันมีความเป็นคนอยู่รึเปล่าวะ สงสารน้องที่ร้องไห้ทุกวันจนตาอักเสบต้องพาเข้ารักษาตัวที่ รพ. ในวันพฤหัส น้องเอาบัตร ATM ให้บอกให้ผมเอาเงินในนี้จัดการเรื่องของน้องทุกๆอย่าง ไม่ต้องวุ่นวายกับพ่อ แค่นี้พ่อก็เกลียดน้องมากแล้ว เห้อ.. นี่ผมถอนหายใจไปกี่รอบแล้วอัดอั้นแทนน้องจนจะระเบิดแทนแล้วนะ น้องครับมึงถูกคนชั่วทำร้ายครับ น้องไม่ต้องไปปกป้องมันเอาตัวมึงให้รอดก่อน พระเจ้าช่วยมึงเป็นคนจำพวกไหนเนี่ยเอก พวกเราแวะเข้าไปหาน้องอีกทีเย็นวันศุกร์ผมไม่อยากให้น้องรอแล้ว บอกน้องว่าพรุ่งนี้จะเข้าไปถามให้ว่าเรื่องน้อง พ่อน้องจะเอายังไงพี่ชัยฟึดฟัด แกเกลียดคนที่ทำร้ายครอบครัวมาก ถึงแกจะสายสวิงแต่แกก็รักเมียบอกเมียทุกอย่างไม่นอกใจ รักครอบครัว แกบอกเจอหน้าจะต่อยซักหมัด ผมได้แต่คิดว่าที่ทำงานก็เจอครับพี่ทำไมไม่จัด แต่มันก็หัวหน้าอะเนาะ เลยรวมตัวกันไม่พูดกับแม่งไปเลย หัวหน้าก็หลงไอ้เป้ขั้นสุดชอบแวะมาคุยกับพวกผม แต่ไม่เคยเอ่ยชื่อลูกตัวเองเลย พี่ชัยก็คันปากอยากด่าแต่ก็กลัวมันจะรู้ว่าน้องอยู่กับเรา เลยต้องอดทนไว้ น้องรู้ว่าพ่อไม่ต้องการน้องแล้ว แต่น้องก็ยังหวังแบบคนที่เป็นลูกว่าพ่อจะมาหาและโอบกอดเขาไม่น่าเชื่อเลยว่าน้องถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวมาตลอดแล้วมันก็ไปหลอกไอ้เป้มาเป็นเมีย ยิ่งได้ดูคลิปในโน๊ตบุ๊คของแม่น้องนะ โอ้โหๆ เหี้ยมาก กอไก่สองล้านไปเลย น่าสงสารแม่น้องโคตรเสียใจก่อนตายไม่พอ ตายแล้วไอ้เหี้ยนั่นยังมาเอากันในห้องหยามเกียรติอีกไม่ละอายเลยจริงๆ ยิ่งคลิปแรกๆที่แม่น้องรู้ยิ่งเจ็บปวด พ่อเอากันกับเพื่อนลูก โดยที่ลูกตัวเองนอนตากแอร์กอดตัวเองจนเป็นกุ้งแถมเอากันเสร็จแล้วนอนห่มผ้ากอดกันเฉย ลูกมึงหนาวจะตายอยู่แล้วไม่ได้สนใจเลย พี่ชัยเห็นคลิปนี้แกโมโหจนหน้าแดงกล่ำจนน้องเห็นท่าทาง ถึงกับรีบออกตัวปกป้องคนเหี้ยว่าน้องขอนะน้องไม่อยากเห็นพ่อถูกทำร้าย... กูจะบ้าตาย แล้วน้องก็ฝากคลิปที่น้องระบายความในใจฝากไปให้พ่อของเขาแอบเอามาเปิดดูก่อนที่คอนโดกันสามคน ไอ้เชี่ยน้องทำเอาพวกพี่ร้องไห้เป็นตุ๊ดเลยเรื่องของน้องจะรันทดไปไหนครับ ใจน้องโคตรพังอ่ะ ผมเห็นแบบนั้นจึงหารือกับพี่ชัยโรจน์ ถึงแผนการวันพรุ่งนี้ ก่อนรู้สึกวูบๆ โหวงๆ ในใจ ผมเลยกลับไปหาน้องที่ รพ.ชีพจรน้องอ่อนมาก นอนหลับไหลแบบคนไร้เรียวแรง ทั้งๆ ที่ตะกี้นี้ สภาพมันดีกว่านี้มากๆผมเลยจ้างพยาบาลดูแลน้องเป็นพิเศษ ให้โทรรายงานผมทุกระยะ ผมคิดในใจว่าใจน้องเริ่มไม่ไหวแล้วก่อนน้ำตาผมจะไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวและไม่สามารถหยุดมันได้ มันเหมือนน้องพร้อมที่จะจากไปได้ตลอดเวลา อยู่ๆ น้องก็ลืมตาขึ้นมาทำเอาผมปาดน้ำตาไม่ทันเดินเข้าไปหาน้องแล้วกุมมือกัน “พี่เก่งครับ ผมขอบคุณพี่มากๆเลยนะ ที่คอยดูแลและปกป้องผม ผมดีใจที่ผมรักพี่ ผมไม่เคยคิดจะรักกับผู้ชายผมเคยบอกพี่แบบนั้นแต่วันนี้ผมอยากบอกพี่ว่าพี่คือผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่ผมรู้สึกพิเศษด้วย ผมขอบคุณจริงๆที่ไม่ทิ้งผมผมรักพี่นะครับ” น้องกำเสื้อผมด้วยแรงที่มีก่อนดึงเข้าหาตัวผมเลยยื่นหน้าเข้าไปหา ก่อนที่น้องจะจูบที่แก้มของผมพร้อมกับน้ำตาผมที่หยดลงไหลรวมกันกับน้ำตาของน้อง คำรักและคำบอกลาครั้งสุดท้ายหรือเปล่านะทำไมต้องเป็นแบบนี้ ผมกุมมือน้องไว้แบบนั้นแล้วอยู่เฝ้ามองหน้าน้องตลอดคืนด้วยความกลัวว่าน้องจากไปแบบโดดเดี่ยวจนถึงตอนเช้าผมบอกน้อง “พี่อยู่กับน้องเสมอ ใครจะไม่อยู่กับน้องแต่ให้รู้ว่าใจพี่อยู่กับน้องเสมอนะพี่รักน้องนะ รอพี่นะครับ คนเก่ง” ผมจูบน้องเบาๆ ที่หน้าผากเพราะรู้ว่านี่อาจจะเป็นเวลาสุดท้ายของผมกับน้องแล้วจริงๆผมไม่อยากไป แต่ผมต้องไปเพื่อน้อง ผมไม่รู้ว่าน้องจะรู้สึกยังไงแต่ใครทำน้องเจ็บมันจะต้องเจ็บอย่างทรมานจนอยากตายแน่นอน แล้ววันนี้ก็มาถึง ผมพี่ชัย และโรจน์ ขับรถมาถึงหมู่บ้านก่อนรับแม่ของเป้ให้ไปด้วย อยากให้รับรู้ความชั่วของพวกมันด้วยกันพวกผมเล่าให้แม่ฟังพอประมาณ และบอกให้แอบอยู่ด้านนอกแล้วรอดูยังไม่ต้องพูดหรือแสดงอาการอะไร รอจังหวะหรือรอดูคลิปที่น้องฝากมา แม่จะได้เข้าใจไปถึงบ้านทั้งคู่ยังนั่งดูทีวีแบบสวีทหวานจนพวกผมโมโห พอพ่อน้องหันมา ก็ถามว่ามาทำไม “พี่พงษ์พี่ไม่คิดจะตามหาลูกแท้ๆ ของพี่เลยเหรอ ดูแลดีจังเลยนะลูกคนอื่นเนี่ย” ผมอยากพูดดีดี แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ Part พงษ์ “กูไม่ได้บอกให้มันไปมันไปเองก็กลับมาเอง เงินกูก็ไม่ได้ให้ มันไม่มีเงินละซิ ถึงบอกพวกมึงมาบอกกูให้ไปรับมันกลับมันจะไปตายที่ไหนก็ช่างหัวมัน กลับเองไม่ได้ก็ไม่ต้องกลับ” ผมพูดตอบกลับอย่างหัวเสีย สิ้นเสียงพูด โทรศัพท์ไอ้เก่งดังขึ้นมันรับสายพร้อมเปิดลำโพงให้ทุกคนได้ยิน “คุณเก่งคะ น้องเอกเสียแล้วค่ะ”มันกำโทรศัพท์แน่นก่อนน้ำตาไหลออกมา มองหน้าผมที่ไม่ได้แสดงอาการเสียใจออกมาหลังรู้ว่าลูกตายไปแล้วมันจ้องหน้าผมอย่างเกลียดชังก่อนเปิดคลิปเสียงสนทนาออกมา เสียงไอ้เก่ง “มึงทำแบบนี้ทำไมมายั่วกูให้กูเอามึง กูไม่ได้พิศวาสมึงหรอกนะ แค่จัดให้เพราะวุ่นวายกับกูไม่เลิกมึงรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าเอกจะมาที่นี่ ทำแบบนี้ทำไม ทำให้มันเจ็บเพราะคิดว่ากูหักหลังมันทั้งๆ ที่มันเป็นแผนของมึงทำไมวะ นั่นมันเพื่อนรักมึงนะ” “ใครบอกกูรักมันไอ้เอกน่ะเหรอ กูเกลียดมัน ได้ยินชัดมั้ย กูเ กลียด มัน มาก” เป็นเสียงเป้ นั่นทำให้ผมหันไปมองคนที่เป็นทั้งเมียและลูกคนที่ผมยกขึ้นเป็นคนสำคัญที่สุดของผมตอนนี้ เสียงไอ้เก่ง “มันทำอะไรให้มึงมันรักมึง ยกย่องมึงเป็นคนสำคัญถึงขนาดไม่ฟังเหตุผลกู แล้วมึงบอกว่าเกลียดมันเนี่ยนะ” แล้วเสียงเป้ก็ดังขึ้นจากเจ้าตัว “มึงปิดได้แล้วไอ้เก่ง กูจะบอกให้ทุกคนที่นี่ฟังแบบสดๆเลยละกัน โดยเฉพาะผัวจ๋าน่าโง่ของเมีย เพราะอะไรเหรอ ก็มันแสนดีจนน่าหมั่นไส้ไง เป็นนักกีฬาเรียนดี สอบได้วิศวะ ทำตัวมีน้ำใจกับกูแต่สำหรับกูมันก็แค่คนอวดรวย อะไรก็ดีนะเสียอย่างเดียวมันโง่ หัวอ่อน รักษาคำพูด มึงรู้อะไรมั้ย มันบอกกูว่าไม่ว่ากูจะทำอะไรผิด มันก็จะเลือกกูไม่เลือกคนอื่นคนดีๆที่รวยแต่โง่ ตายไปซะได้ก็ดีแล้ว สะใจจริงๆ ไหนๆ ก็เปิดละเมียจะบอกให้ผัวฟังละกัน เอกมันไม่ได้ติดยาไม่ได้ติดการพนันมันเอาเงินมาช่วยกูเองแหละ แต่กูใส่ไฟว่าร้ายมันให้มึงคิดว่ามันเป็นคนทำส่วนมึงมันพวกแก่ตัณหากลับคอยแทะโลมกูตลอด ตอนเด็กๆ กูก็ไม่ได้คิดอะไร แค่แกล้งมันเล่นขำๆมึงที่ชอบกูก็เลยเข้าข้างกู ลูกมึงมันก็อยู่ของมันดีดีมึงก็ไปทำโทษมันแค่กูตอแหลบอกว่ามันแกล้งกู แค่นี้มันก็เจ็บตัวละ แต่ที่กูชอบ สะใจสุดๆ คือ มันต้องนอนตากแอร์ทั้งคืนจนตัวแข็งส่วนพ่อมันมีอะไรกับกูแถมยังนอนห่มผ้าอุ่นๆ กอดกันในห้องนอนของแม่มันอีกต่างหากสะใจฉิบหาย ส่วนเมียมึงอะเหรอ ดีแสนดีแบบที่ลูกมึงนี่คงโคลนนิ่งกันมาเต็มๆ ชอบทำกับข้าวมาให้กูกับแม่เห็นคนดีดีแล้วอยากทำลาย พอกูได้ยินจากแม่ว่าเมียมึงนัดลูกค้าคุยงานหน้าปากซอยกูก็เลยแอบตามไปดู พอเห็นว่าเป็นผู้ชายก็เข้าทางกู เลยถ่ายรูปแล้วมาตอแหลใส่ไฟบอกว่าเมียมึงมีชู้แล้วแกล้งยั่วมึงให้เมียมึงเห็นตอนจัดกับกู กูนึกว่าบ้านมึงจะแตกไปแล้วแต่เมียมึงมันก็ดีฉิบหาย เห็นกูแบบนั้นมันก็ยังทำดีกับกูเหมือนเดิมจนโมโห กูเกลียดกูเลยแต่งเรื่องตอแหลหลอกมึงทีละเล็กละน้อย จนมันสองแม่ลูกค่อยๆหมดความหมายในสายตามึงดีนะที่เมียมึงตายๆ ไปก่อน ทำให้กูอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยเหลือแต่ไอ้หมาหัวเน่าอย่างไอ้เอก กูรู้ว่ามันเสียศูนย์อยู่ กูเลยบอกให้มึงจัดกับกูในห้องของแม่มันกูรู้ว่ามันจะมาตอนไหนก็เลยเป็นไปตามที่คิด แล้วพวกมึงก็แสดงละครให้กูดูจนมันตายไปอีกคนนี่แหละ 555 เป็นคนดีกันนั้ก ก็ตายๆ กันไปให้หมดไอ้พวกโง่ แต่มึงจะโทษกูทั้งหมดก็ไม่ถูกเพราะมึงไม่เชื่อใจลูกเมียเองลูกเมียเป็นคนยังไงทำไมไม่รู้ หรือว่ารู้แต่ก็เชื่อคนนอกอย่างกูมากกว่า มันก็สมควรแล้วแหละ” สิ้นเสียงของเป้ ผมก้มหน้าทรุดเข่าลงอย่างรู้สึกผิดจนไม่น่าให้อภัยผมเลือกเชื่อเด็กตัวเล็กๆ ที่ผมช่วยเลี้ยงดูมากกว่าเชื่อมั่นเมียกับลูก นี่ผมมองลูกเป็นไอ้เด็กเหลือขอที่ทำแต่เรื่องปวดหัวต่อหน้าทำตัวดีที่ลับหลังทำเรื่องชั่วสารพัด เพราะผมให้เป้คอยเป็นหูเป็นตาให้ ตั้งแต่เด็กๆแค่เป้บอกว่าเอกชอบแกล้งเพราะอิจฉา ผมไม่ได้มองว่าลูกทำหรือไม่ทำ แต่เชื่อในลมปากของเด็กตัวน้อยแล้วทำร้ายลูกของตัวเองมาตั้งแต่เด็กเลยอย่างนั้นเหรอ ภาพในอดีตผุดขึ้นมาล้วนแต่เป็นลูกที่ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าเอกไม่เคยพูดอะไรออกมาก้มหน้ารับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อลูกไม่เคยได้รับความรักและความอบอุ่นจากผมเลย ลูกรอจนลูกจากผมไปผมร้องไหโฮออกมาเสียงดังด้วยความเสียใจ แต่ไม่มีใครสงสารและเห็นใจผมซึ่งมันก็สมควรแล้ว Part เป้ ผมเห็นพ่อไอ้เอกร้องไห้แล้วเสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจใช่ ผมมันโรคจิต ที่ผมเคยบอกคุณก่อนหน้านี้ ผมตอแหลไงอย่าโง่เหมือนครอบครัวนี้ซิผมรู้แหละว่าพวกมันโคตรจริงใจ ผมก็เคยสงสารนะ แต่พอมันทำดีกันมากๆมันก็เลี่ยนขึ้นมาอีก เลยคิดว่าไอ้คนดีดีเนี่ยถ้ามันคิดว่าคนดีของมันไม่ได้ดีอย่างที่คิดจะเป็นยังไงไม่น่าเชื่อว่ามันสนุกกว่าที่คิดไว้มากเลย มีความสุขจังกูขอบคุณมากนะเอกถึงขนาดตายเพื่อความสมจริงเลยว่ะ 555 อมยิ้มมีความสุขได้ไม่นานแม่ผมก็เข้ามาตบหน้าผมดังเพี้ยะแรงมากจนหน้าหัน แม่น้ำตานองหน้า มองผมอย่างผิดหวัง“แม่สอนลูกให้เป็นแบบนี้เหรอ ทำไมถึงทำกับคนที่ช่วยเหลือเราแบบนี้ถ้าไม่มีพวกเขาแม่กับลูกจะยังมีชีวิตอยู่ไหม เขาช่วยชีวิตเราไม่ให้ถูกฆ่าตาย ช่วยเหลือเราจนเป็นเราทุกวันนี้แต่ลูกกลับไปฆ่าเขาเหรอ เป้ทำได้ยังไงลูก ลูกฆ่าเพื่อนเพียงคนเดียวของลูกเพื่อนที่รู้ว่าลูกเป็นยังไงแต่ก็ยังอยู่กับลูก แต่ลูกกลับทำเพื่อนอย่างนั้นลูกทำไปทำไม แล้วแม่ก็ทรุดเข่าลงพื้นอย่างแรง แม่คงเจ็บมากแต่แม่ไม่ได้ร้องใครจะยังไงก็ช่าง ผมไม่สน แต่แม่ผมต้องมีรอยยิ้ม ผมมีแม่คนเดียวเพราะฉะนั้นแม่จะต้องไม่เสียใจอีกแม่มองมาที่ผมอย่างคนสิ้นหวัง ผมที่บอกว่าจะปกป้องแม่กลับเป็นคนทำร้ายแม่ให้ต้องมีน้ำตาเพราะความเนรคุณไม่รู้จักคิดแม่หมอบกราบไปที่เท้าของพ่อไอ้เอก กล่าวขอโทษขอขมาแทนผมอยู่แบบนั้นภายในบ้านที่มีแต่เสียงของแม่ผมเพียงคนเดียว ผมทรุดตัวเข้ากอดแม่แน่นด้วยความกลัวว่าแม่จะทอดทิ้งผม Part เก่ง “คุณอยากเห็นหน้าลูกคุณอีกครั้งมั้ย”ผมเดินตรงไปถามหัวหน้า เขามองหน้าผมก่อนเอื้อมมือมาจับมือผมร้องขอ “อยาก ผมอยากเจอลูกผมอยากขอโทษลูก อยากให้ลูกให้อภัยผม อยากให้ลูกกลับมาอยู่กับผม ผมอยากปกป้องเขาและกอดเขาแน่นๆอีกครั้ง ผมรู้ว่าผมมันเลวจนไม่น่าให้อภัย แต่ถ้ามีโอกาสผมอยากแก้ตัวกับลูกผมผิดไปแล้ว” ผมยกยิ้มมองขึ้นไปก่อนบอกพ่อของเอกว่า นี่เป็นคลิปที่เอกฝากมาให้คุณ ผมช่วยคุณได้เท่านี้เพราะผมเองก็อยากให้มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น แล้วผมก็จัดการเปิดคลิปน้องให้ทุกคนได้ดู Part พงษ์ ทันทีที่เปิดวิดีโอใจผมตกอยู่ที่ตาตุ่มนี่คือลูกผมจริงๆ ใช่ไหม เริ่มคลิปวิดีโอ เผยให้เห็นเอกในใบหน้าซีดเซียว ตัวผอมซูบ ขอบตาคล้ำ ตาแดงบวมไม่หลงเหลือหน้าตาหล่อเหลาระดับเดือนอีกแล้ว ในเวลาแค่ 5วันหลังจากที่เอกออกจากบ้าน สำหรับเป้เพื่อนรัก จำได้ไหมกูเคยบอกมึงว่ากูรักมึงเพราะมึงเป็นคนสำคัญ ถ้าต้องเลือกมึงหรือใครก็ตามกูเลือกมึงเสมอ กูไม่เคยบอกใครว่าเลิกกับพี่เก่งทำไมวันที่กูเลิกกับพี่เก่งเพราะวันนั้นกูไปหามึงที่บ้านแล้วเห็นมึงกับพี่เก่งกำลังมีอะไรกันความจริงกูจะให้โอกาสพี่เก่งก็ได้แต่เพราะเห็นมึงกับพี่เก่งแบบนั้นกูเลยคิดว่ามึงกับพี่เก่งคงชอบกันกูเลยขอเป็นพี่น้องกับพี่เก่งไปสำหรับมึงแล้วกูยอมให้ได้เสมอถึงกูจะคิดเองเออเองก็ตาม เพื่อมึงกูให้ได้ทุกอย่าง ตั้งแต่เด็กๆ เวลาที่มึงมาบ้านกูพ่อจะชอบเล่นกับมึง อุ้มมึงวางไว้บนตักพ่อ แล้วเล่นกันอยู่สองคน แล้วปล่อยกูให้นั่งเล่นคนเดียวแต่กูก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรไม่เคยอิจฉาหรือไม่ชอบมึงเพราะกูเห็นมึงเป็นคนในครอบครัวมาตลอดกูดีใจที่พ่อรักมึงเพิ่มขึ้นทุกวัน จนมึงกลายเป็นคนสำคัญของพ่อกูไปแล้ว ในขณะที่กู...ช่างมันเหอะกูรักมึงนะดูแลพ่อกูดีๆ ละถึงกูไม่อยู่แต่คนที่กูรักอยู่ด้วยกันกูก็ดีใจแล้ว ฝากด้วยนะ ((สวัสดีครับพ่อผมขอโทษนะถ้าทำให้พ่อไม่พอใจ ผมรู้ว่าพ่อไม่อยากเห็นหน้าหรือได้ยินเสียงผมก่อนที่พ่อจะได้ดูคลิปนี้ ผมคงจากโลกนี้ไปแล้วพร้อมกับคำพูดของพ่อที่ตัดสินชีวิตผมหรืออาจจะยังอยู่ ถ้าพ่อต้องการผมเหมือนผมที่ยังรอกอดของพ่อ เพราะผมไม่เหลือใครอีกแล้วตั้งแต่แม่จากไป พ่ออย่าเพิ่งเกลียดผมนะกับเรื่องที่ผมต้องการพูดกับพ่อเพราะนี่คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆผมอยากบอกพ่อว่าผมรับรู้เรื่องของพ่อกับเป้มาตลอด ตั้งแต่ก่อนแม่จะจากไปด้วยซ้ำผมไม่ใช่ไม่รู้เรื่องอะไรแค่เลือกที่จะไม่พูดและพ่อเองก็ไม่ได้ใส่ใจในตัวผมอยู่แล้วจริงไหมในวันที่แม่จากไปพ่อไม่ได้เสียใจอะไรมากผมไม่รู้ว่าแม่ทำผิดอะไร รู้แค่ว่าแม่ไม่ได้สำคัญกับพ่ออีกแล้วผมหวังอยากให้พ่อกอดผม จับมือผมในวันที่ผมต้องการพ่อ แต่พ่อเลือกที่จะอยู่กับเป้ แล้วทิ้งผมไว้แบบนั้นเหมือนตอนเด็กที่พ่อกับเป้นั่งเล่นกันบนตัก กอดหอมกันแล้วปล่อยให้ผมนั่งเล่นคนเดียวอย่างโดดเดี่ยว จนผมบอกว่าแม่รู้มาตลอดพ่อกลับตวาดผมเสียงดัง แล้วพูดเหมือนแม่จะรู้หรือไม่รู้ก็ช่าง มันไม่ได้สำคัญ ผมจึงรู้ว่าครอบครัวของพ่อคือพ่อกับเป้ไม่มีผมกับแม่อีกแล้ว พ่อใช้มึงกูกับผม เพื่อปกป้องไอ้เป้ที่เป็นคนสำคัญเพียงคนเดียวของพ่อ พ่อจำความสัมพันธ์ที่สอนผมได้ไหมบอกผมว่ามันเป็นแค่เรื่องของการปลดปล่อย อย่าให้ความรู้สึกเกินเลยจนทำให้คนในครอบครัวต้องเสียใจ และครอบครัวของเราต้องพัง ผมเคยถามพ่อว่าแม่รู้เรื่องของพ่อกับเป้ไหมพ่อบอกไม่รู้ถ้ารู้ก็ต้องโวยวายซิ ถ้างั้นพ่อดูนี่นะ //ภาพเหตุการณ์ในกล้องวงจรปิด ในช่วงที่เขาอายุได้ 13 ปี เป็นภาพพ่อของเขากำลังมีอะไรกับเป้แบบลึกซึ้งแบบเร่งเวลาไปเร็วกว่าปกติโดยมีเขานอนหลับอยู่ฝั่งหนึ่งของเตียง กอดตัวเองจนตัวงอจากอากาศหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศหลังจากที่ทั้งคู่เสร็จกิจพ่อของเขานอนสวมกอดเป้ในผ้าห่มอุ่นโดยปล่อยเขาทิ้งไว้แบบนั้นทั้งคืน// ภาพตัดมาที่หน้าของเอกวันนี้แม่ไปนอนที่บ้านแม่ของเป้เพราะจะไปสัมมนากันกล้องวงจรปิดที่แม่ติดไว้หลังรูปแต่งงานพ่อกับแม่นั่นแหละ ที่แม่ติดตั้งไว้เพราะเป็นห่วงพวกเราสามคนแต่แม่ไม่ได้บอกใคร ถ้าพ่อยังเอาใจใส่แม่ พ่อจะเอะใจว่าหลังจากที่แม่กลับมาแล้วห้องนั้นแม่สั่งห้ามไม่ให้คนอื่นเข้าไปนอกจากพ่อกับแม่เท่านั้น เหมือนเตือนว่าแม่รู้และขอให้พ่อให้เกียรติแม่แล้วแม่ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม รักเป้ รักพ่อเหมือนเดิมไม่เคยต่อว่าหรือโวยวายอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่ พ่อเคยคิดไหมว่าแม่ต้องเก็บเรื่องนี้ไว้ด้วยความรู้สึกแบบไหนแต่ผมลืมไปว่าพ่อไม่ได้แคร์อยู่แล้ว ถือว่าผมเล่าเรื่องตลกให้พ่อฟังแล้วกันครับ แต่ผมดูแล้ว ผมตลกกว่าแม่นะนอนขดตัวตากแอร์หนาวๆ แถมยังโง่ไม่รู้เรื่องว่าพ่อกับเป้ทำอะไรกันข้างเตียงอีกดูน่าสมเพสดีเนาะ พ่อว่างั้นมั้ย โง่ทั้งแม่ทั้งลูกเแบบนี้ก็เลยไม่มีค่าอะไรกับพ่อไงขนาดแม่เสียพ่อยังพาเป้มามีอะไรกันในห้องนอนของแม่เลย ตัวไม่อยู่แต่ในห้องมีรูปของแม่อยู่มันคงทำให้พ่อรู้สึกดีขึ้น ไม่รู้มึงคิดแบบนั้นไหมเป้เพราะเสียงครางมึงดังทั้งชั้นเลย ขอโทษครับพ่อผมทำตัวแย่ๆ ให้พ่อไม่พอใจอีกแล้ว อย่างที่ผมพูดไปแล้ว ผมหวังอย่างเดียวว่าพ่อจะกอดและปกป้องในวันที่ผมอ่อนแอและต้องการพ่อถ้าพ่อเลือกอยู่กับผมแล้วมาบอกผมว่าต่อไปจะให้เป้มาอยู่กับพ่อผมเต็มใจและดีใจด้วยซ้ำที่คนที่ผมรักทั้งสองคนจะอยู่กับผมและอยู่ด้วยกันสามคน แต่พ่อเลือกจับมือกับเป้แล้วตกลงตามความต้องการของตัวเองเสร็จก็บังคับผมให้ยินยอมเท่านั้น ผมเป็นแค่ตัวปัญหาขวางทางอยู่ ผมจึงเลือกเดินออกมาและหวังว่าพ่อจะตามหาลูกคนนี้ เชื่อไหมว่าผมรอพ่อ ดูผ่านกล้องที่ผมจ้างมาติดไว้ทั่วบ้านจริงๆ ผมอยากเอาคลิปตอนพ่อมีอะไรกันออกไปขายในตลาดมืดหาเงิน ไปบอกแม่เรื่องของเป้กับพ่อหรือทำอะไรก็ตามที่มันจะทำให้พ่อกับเป้เจ็บแต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะพ่อกับเป้คือคนสำคัญที่ผมรัก ผมจึงทำได้แค่มองมันจากวันนั้นถึงวันนี้5 วันแล้ว ผมคงหวังสูงเกินไปจริงๆ พ่อกับเป้ดูมีความสุขกันมาก และไม่เคยเอ่ยถึงผม ไม่เคยไปห้องผมไม่เคยที่จะออกตามหาผม ไม่เคยเศร้าหรือทุกข์ใจอะไรเลย ผมคือตัวปัญหาของพ่อจริงๆ ตอนนี้ผมอยู่รพ. พ่อไม่ต้องเครียดเรื่องค่าใช้จ่ายของผมแม้แต่บาทเดียวแม่เตรียมไว้ให้ผมล่วงหน้าแล้วก่อนที่แม่จะเสีย ถึงแม่จะโง่ในสายตาพ่อ แต่แม่ก็เก่งนะที่รู้ว่าวันนี้ผมจะเป็นยังไง สุดท้ายนี้ ผมรอคำตอบของพ่ออยู่และผมจะให้ของขวัญพ่อตามที่พ่อต้องการครับ ขอบคุณนะครับพ่อที่ทำให้ผมเกิดมาขอโทษพ่ออีกครั้งที่เรียกพ่อมาตลอด ทั้งๆ ที่พ่อเกลียดผมและคงไม่อยากได้ยินผมเรียกแบบนั้นผมรักพ่อและเป้มากนะครับ ต่อไปก็ไม่มีผมเป็นมารขวางความสุขของพ่อกับเป้อีกแล้ว ลาก่อนครับ)) ผมคิดตามขณะนั่นดูพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจนถึงตอนที่ลูกบอกลา ใจผมสั่น ผมทำพลาดไปอย่างไม่น่าให้อภัยคนที่ตายน่าจะเป็นผมมากกว่า ผมมันเลว เห็นแก่ตัว จนฆ่าลูกเมียด้วยมือของตัวเองผมพูดออกมาอย่างคนเสียสติตาพร่ามัวจากน้ำตา จนเห็นลูกผมลางๆ อยู่หน้าประตู ก่อนที่ไอ้เก่งจะพาลูกของผมเข้ามาเอกลูกของผมจริงๆ ไม่ใช่ฝัน ผมรีบวิ่งน้ำตานองหน้าเข้าสวมกอดลูกอย่างที่ลูกต้องการกอดแน่นๆ ของผมที่แฝงไปด้วยความรู้สึกผิดและโหยหา “พ่อขอโทษนะลูก พ่อขอโทษขอบคุณที่ลูกกลับมาให้พ่อได้แก้ตัว ขอบคุณจริงๆ” ผมพูดขอโทษลูกซ้ำไปซ้ำมาอยู่แบบนั้นหอมแก้มลูก มองหน้าลูกที่ยิ้มกว้างอย่างมีความสุขกับหัวใจพองโตของผมที่ลูกให้โอกาสพ่อเลวๆคนนี้ได้แก้ตัว Part เอก หลังจากเรื่องราวร้ายๆผ่านไป พ่อดูแลเอาใจใส่ผมมากขึ้น พ่อบอกชดเชยในวันเวลาที่พ่อทำผิดพลาดไปทำทุกอย่างที่ทำให้ผมมีความสุข ในที่สุดผมก็ได้พ่อของผมกลับมาแถมได้แฟนหล่อใจดีอีกคนเป็นไม้เบื่อไม้เมากับพ่อ ส่วนเป้และแม่ของเขาผมให้อภัยคนทั้งคู่แต่แม่ของเป้ละอายใจมากที่ลูกทำแบบนี้จึงมาบอกลาแล้วขอย้ายไปอยู่ที่ไกลๆออกจากงานที่ทำไปหาที่ใหม่ แล้วสัญญาว่าจะไม่กลับมาให้เห็นหน้าอีกเพื่อแทนคำขอโทษแม่และเป้ก้มลงกราบเท้าพ่อเพื่อขอขมา ถึงแม้ว่ามันจะเลวร้ายกับครอบครัวผมแต่ผมก็เห็นว่ามันเป็นเพื่อนจริงๆ “เป้เราคือเพื่อนกันนะ กูยกโทษให้ มึงรักกูเป็นเพื่อนได้ใช่ไหม”มันโผเข้ากอดผมกล่าวขอโทษผมอีกครั้ง ก่อนยิ้มให้ “มึงเป็นคนเดียวที่กูตายแทนได้ กูขอให้คำมั่นสัญญา”ก่อนค่อยหายออกไปจากชีวิตผมกับพ่อ Part เก่ง ตั้งแต่หัวหน้าได้ลูกคืนนี่โคตรหวงเลย แต่ยังไงก็ว่าผมไม่ได้ ขวางผมไม่ได้ เพราะทุกอย่างผมเตรียมการหมดแล้วผมจ้างนักสืบจนได้คลิปว่าเป้มันร่านเอากับคนอื่นไปทั่วมหาลัย ย้อนไปวันนั้นตอนที่เอกกลับออกไปแล้วเข้าไปเคลียร์กับมันแล้วแอบอัดคลิปเสียงไว้จนได้หลักฐานทีแรกจะเอาไปง้อเอก แต่เอกบอกจบคือจบ ไม่ดูไม่ฟังแล้ว ดีนะที่ผมยังเก็บไว้ไม่ลบทิ้ง มันถึงช่วยน้องให้มีชีวิตต่อ ต้องขอบคุณน้องที่ยังสู้เพื่อพ่อและเชื่อใจเขาก่อนผมออกจาก รพ. ผมบอกให้น้องรอเฉลยก่อน อย่าหมดหวัง ผมจะทำให้น้องยิ้มให้ได้ให้น้องเชื่อใจผม รับรองว่าพ่อของน้องจะพูดในสิ่งที่น้องต้องการแล้วก็เป็นจริงแบบนั้น การได้เห็นใบหน้าน้องที่ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข นี่แหละคือคำตอบที่ดีที่สุดของผมมันดีกว่าน้องตายจากไป แล้วก็ฆ่าตัวตายจากตาม ถึงแม้ว่าผมจะชอบดราม่าโหดๆ คิดอยากให้จบแบบเลือดสาดก็ตามแต่การเลือกจบแบบ second chance มันดีกว่าเพราะมันช่วยเตือนให้เราใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังขึ้น ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแบบสวมแหวนคู่เรียบร้อยเอกยังเป็นคนที่น่ารักของผมในทุกๆ วัน คนที่ทำให้ผมเลิกเจ้าชู้ได้เหตุการณ์ในวันนั้นมันน่ากลัวแบบไม่ควรเสี่ยงถ้ามีโอกาสรักกันดูแลกันให้ดีที่สุดความรักมันก็จะยาวนานเอง ขอบคุณครับ จบแล้วนะ ขอระบายหน่อย 2 ตอนหลังนี่ทำเอาปวดหัวมาก นอยด์แดกกับความดราม่าที่เขียนขึ้นเองและต้องดึงดราม่าหาทางลงอีกยากโคตร จบได้ซะที ขอคิดพล็อตก่อนแล้วรอติดตามเรื่องต่อไปกันนะครับรักทุกคนที่ติดตามกันนะครับ บาย
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-10-19 19:35:52
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-10-19 20:10:20
โพสต์ 2022-10-19 20:26:01
โพสต์ 2022-10-19 22:44:35
