|
ตอนที่ 3 คงเพราะตั้งแต่...ได้กลิ่นนั่น ( D0 I( C1 P& f h9 L/ P
. k& v9 g6 D( J7 V) {
y0 N1 X$ J9 p* }
6 @- |/ T; f f/ ^( v1 m“อ้าว!!! แล้วพี่ยิปกับอาณะล่ะฮะยาย???”
$ |9 a+ z1 S+ ]- m& P# v
4 n+ r; h# z% y+ a: E( u
“ยิปโซเอาของไปให้เพื่อน... ส่วนเจ้าณะป่านนี้คงอาบน้ำแล้วหลับเป็นตายไปละ เห็นบอกบนเครื่องนอนไม่เต็มอิ่ม” เด็กตัวน้อยที่ลงมานั่งร่วมโต๊ะอาหารเย็นตามปรกติที่ชั้นล่างของบ้านทรงโคโลเนียล ...ถึงกับโล่ง...ว่าคืนนี้คงไม่มีเรื่องมาให้ชวนปวดสมองเพราะเท่าที่เจอเมื่อเย็นก็หงุดหงิดใจไม่น้อย แต่เมื่อกำลังเล็มสารพัดเมนู ที่คนเป็น ยาย และแม่ ตั้งใจ สรรหาของเด็ดของดังมาไว้ต้อนรับลูกชายที่พึ่งกลับมาซึ่งแม้จะไม่ได้กลิ่นสักอย่าง แต่แค่รส เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ที่เข้าปากไปก็พอถูกจริตกับลิ้นอยู่บ้าง ภาวะเสียการรับกลิ่นตั้งแต่ 7 ขวบน่าจะเป็นอีกหนึ่งสาเหตุนอกจากกรรมพันธุ์ ที่ทำให้ ต้นอินไม่มีความเจริญอาหารเท่าที่วัยกำลังเติบโตควรจะเป็นจนทำให้เด็กตัวอ้วนกลมเริ่มซูบจนกลายรูปร่างเป็นผอมบาง แต่ปัญหานั่นไม่เทียบเท่ากับการถูกบูลี่หรือถูกล้อเลียน & r0 g' n) s8 e
% f3 |( I0 `8 o' x
6 C3 C7 P5 Y5 d" \
“ไอ้เด็กจมูกตัน” “คนบ้าอะไรไม่ได้กลิ่น””เด็กโกหก...” " i4 t+ ?" U9 c! g& o9 M
! @. N' ^" I q. F4 p
4 }/ B; ~2 L! Q$ U; T
คำพวกนั้นมักตามด้วยการกลั่นแกล้งด้วยการเอาของแปลกๆมาให้ดมแล้วถูกหัวเราะเยาะ ซึ่งนั่นทำให้ ต้นอิน กลายเป็นเด็กชอบเก็บตัวเงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากคนในครอบครัวกับเพื่อนสนิท
3 U- A! L6 j) [# E. l4 g8 H. v
m0 Q1 S7 f$ o4 {6 {) j
“ไม่ได้กลิ่นก็ดีซะอีก...ต้นอินจะได้ไม่ต้องทนดมกลิ่นคนไม่ดีไง...รู้มั้ยคนไม่ดีจะมีกลิ่นตัวเหม็นสาบ...เหมือนเด็กพวกนั้นหรือคนอื่นๆที่ชอบบู่ลี่หลานอาณะไงครับ” : {4 }" e& n) G. P: n4 H3 ^; i
ทุกครั้งที่ถูกกระทำ ประโยคของ อาณนรินทร์ผู้แสนดีในวันนั้นยังวนเวียนในความทรงจำ จนทำให้ยิ้มออกมาได้เสมอ 4 q: H8 m1 r8 W! \ O0 `* S
* I) j/ l3 q, B* Z8 N
! ]& c5 q1 b! t8 Y1 }5 G F
3 S$ n* p. T: Z h7 v% I4 Y
“ต้นอิน ทานมื้อเย็นเสร็จช่วยเอากับข้าวที่ยายแยกใส่ถุงผ้าไว้ให้ไปบ้านเล็กด้วยนะ...เผื่ออาเค้าตื่นมาหิว” มาวันนี้นอกจาก...ยิ้มไม่ออกยังแอบมีถอนหายใจเบาๆร่วม หากทว่าบางกรุ่นกลิ่นกลับผุดขึ้นในความทรงจำลามเป็นความรู้สึกให้หัวใจดวงนี้ให้เต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นความทรงจำ ที่ไม่สามารถบอกให้คนในครอบครัวรับรู้ได้ & n7 O6 Y- N& Z8 W* U9 f5 E
- j* p, A' W. P
...”...อาณะ ...หลับ...เป็นตาย...เหรอ???...นอกจากจะไม่โดนดุแล้วยังน่าจะได้...ดมกลิ่น... ...”.....บ้าแล้ว บ้าไปแล้ว!!!...ป่านนี้ อาณะ คงตื่นแล้วล่ะ... ”... & v7 C- O0 ]. j$ C
( ~; c3 ]" F* L, ^/ w
5 c9 D7 w1 n$ D. m+ M
- N, ? X- Y \+ l$ A. R, q
) l6 U3 I3 T* D6 R8 S
ใต้แสงดาวระยิบระยับท้าจันทร์สว่างจ้า ท่ามกลางอากาศหน้าหนาวเมื่อใกล้จะสิ้นปีที่ลดฮวบเหลือ 15 องศา แม้ยังแค่ช่วงเวลาสามทุ่มนิดๆ กับสารพัดกลิ่นดอกไม้ไทยฟุ้งความหอมทั่วบริเวณ ถึงตอนนี้ ตัวเอง จะไม่สามารถรับรู้กลิ่นเหล่านั้นได้แม้สักเศษเสี้ยวหากกลิ่นแห่งความทรงจำ ตั้งแต่ 7 ขวบ ของ กุหลาบ ซ่อนกลิ่น ดอกแก้ว จำปี จำปีกับอีกหลากหลายสายพันธุ์ยังผุดขึ้นเองทุกครั้งที่เห็นดอกไม้พวกนั้นออกดอกผลิบานตามตลอดสองข้างทางจากบ้านใหญ่มาบ้านเล็ก & d% D6 _- Z% j
: Q1 W# ]( i4 ~" E# M
บ้านที่สร้างขึ้นใหม่ห่างจากหลังเดิมตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อน
- ?2 y4 }! Y& j& q' s- g: `. z
* z" h/ V! ~" }! ~2 ]7 C# P$ l
) a4 ?6 D2 s2 X- B
อาคารชั้นเดียวทรงกล่องโทนสีออกน้ำตาลภายในออกแบบจัดวางเฟอร์นิเจอร์เครื่องใช้สไลต์โมเดิร์นในห้องแบบสตูดิโอเปิดโล่งทั้งหลังตั้งแต่ประตูทางเข้ามาพื้นที่ส่วนกลางก่อนกั้นสัดส่วนด้วยผนังไม้เป็นวอล์คอินโคลเซ็ทกับห้องอาบน้ำถัดมาและด้านในสุดเป็นห้องนอน หากแต่ตอนนี้บ้านที่เคยเปิดโล่งเห็นได้ทุกอย่างแม้มองจากระยะแค่เด็กน้อยในชุดเสื้อผ้าอุ่นๆแขนยาวกางเกงวอร์มสีเดียวกัน พร้อมถุงกล่องข้าววางไว้ข้างๆ บนรถกอล์ฟที่ใช้เป็นพาหนะตีวงเลี้ยวผ่านแมกไม้รายรอบสระน้ำขนาดใหญ่กลับปิดผ้าม่านโดยรอบไปหมด 9 ?% H2 `# m4 f; ?* x- F- Q+ ?
( q2 K0 z9 r8 l4 {* F
ใต้แสงไฟสีนวลบนโซฟาหนังสีน้ำตาลในพื้นที่ส่วนกลาง " B& x+ S+ A7 }* s( `
$ o& ^ P8 |+ Z! l4 d; f2 b
2 E2 P9 D; F" B0 r
ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางเป็นแรมวันทำให้ณนรินทร์ ที่ตั้งใจแต่แรกว่าจะแค่งีบช่วงบ่ายแล้วจะตื่นไปทานมื้อเย็นกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาหลังจาไปเป็นแรมปี หากแต่สุดท้าย คนในชุดเสื้อแขนยาวคอกลมพอดีตัวสวมกางเกงบอกเซอร์สบายๆก็เผลอหลับคาโซฟาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อประตูทางเข้า ปิดลงเหมือนเป็นการตัดขาดจากโลกภายนอก คนมาใหม่ถึงกับหน้าแดงขึ้นสี หัวใจวูบวาบลมชีวิตติดขัด ตื่นทั้งตัวและหัวใจ ) @' f1 s& a# R* N, D$ H
$ C8 d3 t* g) b. P* f4 L3 [
............!!! - }7 O( c% [% ?$ r8 @* f0 c
. l1 e# X' C1 I+ P; u2 g
บนดวงตากลมโตสีน้ำตาล เกิดการับภาพสัดส่วนโครงหน้างดงามที่กลับมาเยี่ยมครอบครัวปีละครั้งกับความชัด ทั้งรูปคิ้วหนาสวย ทั้งรูปตาเรียงไปทางหางตาที่กำลังปิดอยู่กับทั้งสันจมูกโด่งบุบลงเล็กๆก่อนถึงปลายเฉี่ยวคมริมฝีปากสีชมพูกลีบบนล่างหนาอวบอิ่ม ทุกอย่างที่ประกอบเข้าด้วยกันกับเส้นผมรองทรงยาวสีดำขลับสามรถเรียกได้เต็มปากว่าคนคนนี้ ...หล่อเหลา ใบหน้า ผสานเรือนร่างสลักแต่งเติมเสริมต่อจากพื้นฐานกรรมพันธุ์สูงใหญ่ของณนรินทร์ ที่ได้ชื่อว่าเป็น อา ก็เป็นได้แค่ที่มาของสิ่งทรงคุณค่ามากที่สุดอย่าง / d! q# v( e0 y+ H( F
* ]" Z5 Z/ y9 x" [" t3 p
...ละอองสีรัตติกาลเปล่งประกายวาววับปลิดปลิวเป็นเกลียวพายุหมุนไปรอบเด็กตัวน้อยๆ ...
7 g4 ~) `( ~ H% n! x. ]
" Y- _- D. C4 [$ {! q8 O: J
ไม่ต่างจากครั้งแรก ที่ทำให้ ต้นอินเกิดปรากฏการณ์การรับรู้และประมวลผลจากสมองที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืนทุกขณะที่ดมดอมความมหัศจรรย์ของ
1 @( o J+ Z, J* Y' P
! e- P7 A/ Q, [% s$ u! L
...กรุ่นกลิ่น... ณนรินทร์
A- i* ?) N4 q
+ G+ \- X5 `: a1 w/ w
# y/ q! Y0 d- X2 U& A
ร่างยืนแน่นิ่ง ปิดเปลือกตาพริ้มส่งปลายจมูกตะกรุมสูดกลิ่นระเหยของคนที่เจอหน้ากันทีไร หรือแค่ได้คุยกันผ่านวีดีโอคอลก็มีเรื่องให้ชวนหัวเสียทุกรอบ
( z6 d8 {% q Y/ E* d8 d9 A
$ U/ D2 o$ x$ J# h6 a7 ]4 W
0 @- a' f# g- n5 C+ f! } P% ^
“หรือต้นอิน ชอบโดนดุ ” “ใครจะไปชอบละ คิระ” “ถ้าไม่ชอบ...แล้วทำไมถึง... ชอบอยู่ใกล้...” “เราคิดว่า ...คงเพราะตั้งแต่ ...ได้กลิ่นนั่น” บทสนทนาระหว่างเพื่อนสนิท ที่พยายามช่วยหาเหตุผลว่า เพื่อน...ทำไมถึงชอบเข้าไปเป็นเป้าล่อให้ อาตัวเองทำตัวเกรี้ยวกราดหาเรื่องดุด่าได้ทุกครั้งที่กลับมา ไม่แน่ว่า... เพราะประสาทสัมผัสทั้งหมดของมนุษย์การรับกลิ่นได้ชื่อว่าเป็นสัมผัสทรงพลังที่สุดจนสามารถเชื่อมโยงเข้ากับความทรงจำในสมองระยะยาวได้ซึ่งทำให้กลิ่น หอมเข้มข้น นั้นสามารถปรวนแปรอารมณ์จากการถูกกระตุ้นด้วยความทรงจำได้ไม่รู้ลืม 9 p, W: E7 S+ s9 [" g) j
1 L6 H- i5 v( M1 G" n/ O
แต่ทำไม...ทำไมกัน???
( G* r9 B9 v/ k+ i' a
7 V% I6 M( U! a1 b4 J, d9 ?
ทำไม??? เด็กตัวน้อยๆที่เริ่มมีปัญหาการรับกลิ่นมาตั้งแต่อายุ 7 ขวบจนทำให้เซลล์เหล่านั้นไม่สามารถแยกแยะและไม่ได้กลิ่นอะไรอีกเลยหลังจากนั้น แล้วเพราะอะไร...ถึงกลับมาได้กลิ่นอีกครั้ง และความรู้สึกของการรับรู้ของจมูกลามไปจนสมองที่ไม่ต่างจากการได้กลับมามีชีวิตทุกๆครั้งเหล่านั้นก็ทำเอาไม่สามารถจัดการความกระเหี้ยนกระหือรือปรารถนาสูดกลิ่นนั้นได้อีก
: w. ?7 M/ S7 M& p" b) e
1 }7 k E8 Q# l$ Q6 {
: w. b1 A5 z' `4 o0 N
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นในค่ำคืนของฤดูหนาวใต้แสงดาวระยิบระยับท้าดวงจันทร์ ช่วงปลายปี วัน เวลาไล่เลี่ยกับตอนนี้ 6 k$ L7 u8 Y4 J% z) C: b
* c7 y# z% n& d9 r) h
: C7 G7 }+ Q8 G! Q) }
0 c3 j& f- Z. A( K8 h, a8 [ `
...เมื่อเกือบ 5 ปีที่ผ่านมา... # E$ g9 Y' d6 i& c+ D; `
7 l: o1 m: A8 Q# y* y# \; s/ a
3 m+ t4 M! E8 F
/ B! S9 _, h" l7 W* R0 h# q
“ต้นอิน...ช่วยเอาผ้าห่มไปปั่นให้อาด้วย” “ได้ฮะ เดี๋ยวต้นอินเอาไปด้วยเลย...แต่ผืนนี้อาณะทำไมไม่เปลี่ยนซะทีต้นอินจำได้คุ้นๆว่าปีที่แล้วก็เอามาด้วยนี่ฮะ” “อาณะติดผ้าห่มผืนนี้ไปแล้วล่ะ มันดูบางก็จริงแต่อุ่นมากจะไปไหนก็ต้องพกไปนอนด้วย ...ไม่งั้นนอนไม่หลับ” บทสนทนาสัพเพเหระทั่วไปของ อา หลานที่ได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้งจะวกเข้าเรื่องร้านอาหารที่ตนเองเป็นเจ้าของลามเข้าป่า ลงทะเล ไปประเทศนั่น เมืองนี่ ลากยาวไม่รู้เวลาจนต้องจบลงเมื่อถึงเวลาเข้านอนของเด็กตัวน้อย
9 E7 u% t8 d/ W* ^8 S
+ o* C E5 w+ c6 w) U
แต่พอ ต้นอินขับรถกอล์ฟมาได้แค่ครึ่งทางก็นึกได้ว่าลืมโทรศัพท์ทิ้งไว้ในบ้านเล็กหลังใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จรอให้เจ้าของมาเจิมเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้า ประตูกระจกกรอบไม้สูงจรดเพดานถูกเลื่อนออกมือน้อยตวัดชายผ้าม่านเดินเข้าไปในพื้นที่ส่วนกลางตรงไปหยิบมือถือบนโต๊ะกินข้าวในโถงส่วนกลาง แล้วตั้งท่าจะออกไป หากเสี้ยวหางตา...กลับปะทะบางอย่างในซอกพื้นที่ที่มีผนังไม้กั้นไว้รอบเพียงส่วนเดียวตรงกลางบ้านหลังนี้
2 R4 u9 r) s- S0 W4 j; t
มุมหนึ่งในห้องอาบน้ำแต่งโทนขาวล้วน
! z( c! \8 q) p9 L# A
ช่วงลำตัวผิวสองสีออกชมพูปรากฏแค่ซีกเดียวของใบหน้าลำคอหนา หัวไหล่ และท่อนแขน ก่อนอุ้งมือด้านในเสยเส้นผมปรกใบหน้าอย่างลวกๆในขณะมือด้านนอกกำลังเคลื่อนไหว การงอเกร็งเนื้อตัว ผสานจังหวะคล้าย ขึ้น ลงผุดปล้องแขนขึ้นลูกชัดเจน ใบหน้านั้นกัดกรามขบแน่นจนโครงหน้าขึ้นกรอบและแม้พื้นที่ช่วงล่างลำตัวจะถูกมุมผนังปิดกั้นไว้ ก็ยังรับรู้ว่า # n0 R: ], ]2 i3 B4 \% g
& S$ v% P; U9 @7 ], G& _9 Z
ณนรินทร์... กำลังอดทนกับอะไรสักอย่าง # P! {% ~1 l; m0 |) X. `" R/ Y
+ L/ E1 Y' { |8 O% G( E
ในขณะเดียวกันพลังงานที่ใช้ไปกับการอดทนต่ออะไรสักอย่างที่จุดนั้นก็เป็นต้นเหตุของไอโมเลกุลลอยอยู่ในอากาศเพื่อไหลเข้าจมูกผ่านเซลล์ประสาทรับรู้เพื่อส่งต่อไปยังสมองทำหน้าที่ประมวลเป็น
. a: [8 e* C$ i/ u; t
: _0 `$ e, _4 {3 j0 j
กลิ่นแรก...ในรอบเกือบ 5 ปี... & ?3 m- i7 J$ S$ R7 a; r* _
8 w) X1 X+ ]- {# _1 t2 b
กลิ่นเดียว ในรอบเกือบจะ 1,825 วัน 43,800 ชั่วโมง 2,628,000นาที 157,680,000 วินาที... 6 Y5 J) q! D) l$ R0 v9 c; d8 O& r8 k. J
# @ T& i- h3 L% X* t1 b3 {
: q9 O4 H( x. @1 D5 x. h( V0 o
เมื่อแรกรับสัมผัสโครงสร้างของกลิ่นหรือพีระมิดของน้ำหอมอย่างที่คนเป็นยาย เคยถ่ายทอดงานอดิเรกที่กลายมาเป็นอาชีพทั้งชีวิตสู่หลานชายตัวน้อยประมวลออกมา เริ่มด้วย ไอหอมอวลบางๆ ตามมาเป็นกลิ่นสดของการมีชีวิตอย่างเป็นเอกลักษณ์จนสมองเริ่มจำได้ก่อนจะท่วมทับด้วยความทึบแน่น เข้มข้น ชัด ชัดเจน ชัดมากขึ้น ชัดแจ้งจนเริ่มเวียนศีรษะ ...ลามเป็นร้อนเห่อขึ้นหน้า & |3 R) G* q6 h9 p
ความ หอมเข้มข้น ... ดุจละอองสีรัตติกาลกลิ่นหนักนับร้อยนับพันเปล่งประกายวิบวับปลิวว่อนเป็นลมพายุหมุนวนทั่วร่างกายเริ่มก่อตัวแน่นขึ้นทุกขณะที่ละอองเหล่านั้นพวยพุ่งเข้าสู่การรับรู้ สิ่งที่สมองประมวลได้ นอกจากทำให้ดวงตาสีน้ำตาลคู่นี้ เอ่อท่วมหยดน้ำแห่งความสุขจนแทบอยากตะโกนบอกให้อีกคนรวมถึงทั้งโลกได้รู้ ทว่ากรุ่นกลิ่นหนึ่งเดียว กลับกระตุ้นลงลึกถึงความรู้สึกทำให้มุมมองต่อความเป็นคนคุ้นเคยตั้งแต่จำความได้
' j6 c% S+ C% W" M+ f
. k5 E1 C: m% g% a6 W' w
! K2 n) r/ B! ~6 y8 W: ]3 C( d
... เปลี่ยนไปทันที ...
- S% ]/ z3 `0 k" z, Q9 V
4 L2 c0 M( @, A; I0 s* \
) ^, j: t5 J6 j9 a
กลิ่นชนิดเดียวที่ฟุ้งตรงนั้น ก็ถูกตะกรุมตะกรามหอบกอบโกยเข้าหาเจ้าของหัวใจเต้นกระหน่ำกดเท้าเร่งความเร็วรถกอล์ฟจากบ้านเล็ก มาบ้านใหญ่ พุ่งไม่ขึ้นชีวิตกระโจนขึ้นชั้นสองเข้าห้องนอนตัวเอง...ล็อคแน่น สองเท้าก้าวขึ้นเตียงนอนแต่งสีขาวล้วนปลายจมูกน้อยฝังลงในเนื้อผ้าห่มที่ติดมาในมือ หากจมูกและสมองก็ยังไม่สามรถรับรู้กลิ่นใดๆได้ มีเพียงแค่ กลิ่นแห่งความทรงจำจากเมื่อไม่กี่อึดใจก่อนหน้าพากันเข้ามารุมสกรำย่ำยีกลางหัวใจ ยิ่งทุกละอองในสมองชัดขึ้นเรื่อยๆทำเอายิ่งมึนศีรษะมากขึ้นและความเห่อร้อนวูบวาบที่อยู่แค่ใบหน้าเริ่มลามไปทั่วร่างกายจนตัวสั่นเทิ้มขนลุกเกรียวทุกรูขุมขนอย่างผิดปกติ อุ้งมือน้อยสอดใต้เสื้อตัวอุ่นเกลี่ยปลายนิ้วสะกิดคลอยอดอกทันทีอย่างเป็นครั้งแรกในชีวิตของเด็กไร้เดียงสาที่ ' \& i( t$ _9 t( `! a3 K
3 D& }9 D/ g; e% c) {9 s& W
ทฤษฏี ถูก นำมาปฏิบัติ
: S0 e% J# E4 [; m2 Y
1 Q& g$ ~# N2 F# Z
$ ~ y6 ?- R. x2 H* m: g$ f5 m
แต่เป็นการปฏิบัติที่เกิดจากปฏิกิริยาตอบโต้จากการถูกทรมานด้วยกลิ่นแรกในรอบหลายปีด้วยจังหวะเร่งระบายความอัดแน่นของไอเหล่านั้นออกมาเองตามสัญชาติญาณชนิดที่ไม่สามารถควบคุมได้ แม้เป็นครั้งแรกทว่าก็ยังส่งผลให้ดวงตากลมโตหรี่ปรือรื้นน้ำตา ขบกลีบปากแน่น สาดลมหายใจระรัว เกร็งทั้งเนื้อทั้งตัวจนเม็ดทับทิมกลางอกเริ่มเป่งให้กับทุกสัมผัสใหม่เพื่อพาอารมณ์ถาโถมมหาศาลลามไปกองคั่งที่อวัยวะกลางกายแข็งขืนจนดันเนื้อผ้า
, i& u; x& O! s8 M/ m
0 U) ^" c. Y5 s/ \5 {
“อาณะ...อ่าห์!!!...อาณนรินทร์...” สะกดชื่อเรียกแทนกลิ่นกายอย่างสั่นสะท้านอุ้งมือน้อยข้างหนึ่งยังบดติ่งใสอีกมือค่อยเลื้อยซุกขอบกางเกงสู่ขนาดพอดีตัวที่กำลังขลุกขลิกมีชีวิตกลางกลุ่มไหมแผ่วบาง เรียวนิ้ว เคล้าคลึงรัดแน่น ก่อนปล่อย คลายกำอีก แล้วผ่อน กระชับอุ้งมือลามเม็ดเหงื่อ รูดขึ้น ลง รูดอีกเป็นจังหวะได้ไม่กี่ครั้ง สองขาเนื้อขาวมุกทั้งสองยิ่งหุบแน่นเข้าหากัน แนวคิ้วขมวดพุ่งชน
5 ]2 \" _$ y. s) t B5 |
& V! h) f9 [8 X- z
7 o- z. `, u/ q2 A. K
“อาณะ!!! อาณะ...อาณะ” กลิ่นมีชื่อนั้น ถูกเอ่ยเสียวต่ำซ้ำๆราวต้องการย้ำให้ทุกมิติของสัมผัสแรกหลังจากหลายปีกับ ให้ภาพร่างกายเจ้าของกลิ่น ชัด ชัดเจน เริ่มชัด ชัด ชัดขึ้นจนกระจ่างแจ่มแจ้งทั่วทั้งใจ เด็กตัวน้อยคนนี้กำลังนั่งคุกเข่าลงกับพื้นในซอกมุมที่สายตาไม่สามารถเห็นได้ เพื่อตะกรุมไล้จมูกสูบ สูดครอบครองทุกไอโมเลกุลกลิ่นโชยมากระทบอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ใบหน้าของ ณนรินทร์ก็กำลังอดทนต่อการกระทำนั้น
5 e5 X/ H. d l) u
7 s; V i" p- f3 J, N
. ^. y: ^8 ?7 j# u T
“อ๊ายยยย....!!!” 6 U' s" W5 P+ f' A7 _5 C
& w- a$ C0 t. t6 u' V) o+ x5 f* S8 h
, {4 j! U5 [) O& h
เสียงแหลมกรีดร้อง แต่ยังทันได้ขบฟันกลั้นไว้ผิดกับมวลบางอย่างภายในร่างกายบีบเค้นคั้นของเหลวจากทั่วทั้งตัวพุ่งด้วยความเร็วลงคั่งสองลูกย่นๆแล้ววกขึ้นลำยื่นโด่งกลางพงไหม
# z& I7 x' L8 R7 h4 N& q% M
% A- X5 b- P8 [" f
^" j/ U% H2 B" g& X# W( M
เด็กตัวน้อยๆที่ชื่อ ต้นอิน ก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายพันล้านบนโลกใบนี้ที่มีวิถี หรือวิธีรับมือกับโลก รับมือกับชีวิตในแบบของตนเองตามที่โลกแห่งข้อมูลข่าวสารและสังคมรอบๆตัวป้อนเข้ามาให้เลือกรับรู้ตามใจปรารถนา และในเศษเสียววินาทีแห่งความรู้สึกแรกเหล่านั้น ระบบลิมบิก(Limbic System)ที่ร่างกายมีไว้เพื่อกักเก็บและจดจำการตอบสนองก็ฝังจำเอาไว้ไม่มีวันลืมว่า กลิ่นนั้น ทรงพลังมากมายแค่ไหนในซอกมุมมืดแห่งตัวตน ) V& U4 Z* D7 m( i0 L9 p
% a3 Y, k! M1 ]
* S5 T Y1 S l3 w' g# E" J b
นั่นคือที่มาของการรับรู้เพียง...กลิ่นเดียว... ตลอด5 ปี 9 \# E+ T% K, w! H4 p" D, Z
5 i0 u* @/ e$ u8 |/ ^ m- W1 d1 j
" u5 d+ L; G5 B' a5 z
หลังจากคืนนั้น การพิสูจน์ให้ชัดก็ได้เริ่มขึ้นอย่างลับๆในทุกครั้งที่กำลังถูกดุด่าถูกหาเรื่องมาบ่นได้ไม่เว้น หรือแม้แต่การได้ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้นั่งรถคันเดียวกันได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน ตลอดช่วงไม่กี่อาทิตย์ของการกลับมาแต่ละปี การทำงานของประสาทสัมผัสในร่างกายมนุษย์แม้บางครั้งเห็นแค่ภาพ หากในสมองกลับมีความทรงจำของกลิ่นผุดขึ้นมาแต่เด็กที่สูญเสียการรับรู้กลิ่นตั้งแต่ 7ขวบก็มีข้อจำกัดจากประสบการณ์ความทรงจำของกลิ่น จนไม่สามารถระบุได้ชัดเจน 100%ว่าคืออะไร และน่าจะมาจากส่วนไหนในร่างกาย อย่างเดียวที่รู้แจ้ง คือ กลิ่นนั้นมีจุดกำเนิดมาจากคนที่อยู่ในฐานะ อา และแม้รู้ดีว่า ไม่ถูกต้อง แต่บางครั้งความทรงอิทธิพลของกลิ่นชนิดนั้นทำให้ ...เด็กดี ...กลายเป็น...เด็กไม่ดี
1 ~& H) |4 c) Q2 s, ^$ c
7 O# f$ P& q8 m4 N
...เช่นเดียวกับ... ตอนนี้ ) R$ y% n8 i4 ~% J
) S) L6 J2 g6 |5 Y
! {( r- [9 i2 H0 ?4 b E9 f8 {/ u. A
ในความกว้างของชายกางเกงขาสั้นมีก้อนผิวเนื้อหยุ่นสีเข้มกว่าผิวกายส่วนอื่น โผล่พ้นผืนผ้าเป็นลักษณะคล้ายไข่เป็ดสองใบเขื่องไล้เส้นไหมหยิกเรื่อยมาเกิดเป็นเนินโหนกผุดไหมแบบเดียวกันแต่ถี่รกรุงรังที่มาเริ่มเกลี้ยงเกลาบนชิ้นลำมีผืนผ้าปกป้อง แค่ได้ยืนจดจ้องจากในระยะแค่เอื้อมมือถึงแต่ทุกกรุ่นกลิ่นชนิดเดิมกลับ เข้มข้นขึ้น หนักแน่นมากกว่าครั้งไหนๆและต้นเหตุของอาการเริ่มวิงเวียนหน้าแดงร้อนเห่อก็พากันผุดออกทุกรูขุมขนบนพื้นที่เหล่านั้นกระหน่ำสู่เจ้าของปลายจมูกเป็นละอองสีรัตติกาลหมุนวนเป็นพายุรอบๆตัวจนแสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาไม่ถึง + Y# e$ s# ~8 W! i5 b3 b7 O2 x; [) E9 t, s
/ ?7 n7 b; n3 g' `2 E1 t0 p
...”...ตรงนี้เองเหรอ ...ต้นตอของกลิ่น”...
3 s4 ?: d' N2 @* E5 O4 y
! I4 h/ B4 |) x9 u
ปลายจมูกบางทำฟึดฟัดโน้มเครื่องหน้าลงเล็กน้อยไล่ตะกรามทั่วร่างกายตรงหน้าเพื่อต้องการพิสูจน์ให้แน่ใจที่สุดจนมาหยุดตรงพื้นที่ปรากฏเครื่องเคราสาดพลังดึงดูดมหาศาล ...”ใช่จริงๆด้วย...ใช่ตรงนี้จริงๆ”... : W+ S6 Q9 {$ t! a
* W ]" K, z9 A$ W% L$ F
* d& d( z* o9 u5 k: m# p
ในสมองเริ่มถูกกดด้วยกลิ่นไอจนมึนงงใบหน้าเริ่มเห่อแดงร้อนวูบวาบ ปลายนิ้วสีมุกเริ่มเคลื่อนไหวสั่นสะท้าน ไปตามทุกจังหวะเศษเสี้ยววินาทีที่เด็กตัวน้อยๆกำลังจะได้สูดกลิ่นโดยตรงอย่างไม่ต้องมีอะไรมาลดทอนความเข้มข้น , u% H3 R' N# I/ \! R/ q
$ @4 J8 E$ j4 l; Q
...”ถึงว่าสิ... ทำไมบางครั้งที่แอบดม...กลับไม่มีกลิ่นนั้นออกมาให้จมูกได้รู้”... ...”เจ้ากลิ่นนั่น...ซ่อนต้นอิน...อยู่ในนี่เอง...”... % m1 ~6 Y0 p& T. ~
C0 s" c8 S1 z# f2 r" O. o
7 j6 n% p4 x, y% e
รูปแบบของกลิ่นชนิดเดียว ที่บางครั้งเข้มข้นบางครั้งเจือจาง หรือแทบจะเกือบไม่มีด้วยซ้ำแต่พอละอองลอยกลางอากาศเหล่านั้นเข้าสู่เซลล์รับสัมผัสที่มียีนจำเพาะเจาะจงกับกลิ่นนี้กลับทำให้เด็กตัวน้อยๆเหมือนได้รับพรอันศักดิ์สิทธิจาก
. u4 m0 L) @6 \3 e! z
* M3 C8 u. q" |7 F" o; _# O
...เทพเจ้า ประทานพรช่วยต่อชีวิต ... : X: `1 V; t1 M/ v- j8 @
! e* _7 y: Z# w# E: N
ในทุกครั้งของการกลับมาตลอด 5ปี หากแต่ครั้งนี้ เทพเจ้า ของต้นอินกลับประทานพรศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นมากกว่าแค่กรุ่นกลิ่นและสิ่งนั้นกำลังร่ายมนต์สะกดให้สติปัญญาของเด็กไร้เดียงสาตกอยู่ในความโฉดเขลาทีละน้อย
3 g& X% b0 o7 P
+ k0 n' \- f* ~/ }3 L
...”ขอต้นอิน เป็น ...เด็กไม่ดี...สำรวจที่มาของกลิ่น ...สักครั้ง นะฮะ... นะฮะอาณะ“...
W$ d( f" o7 U0 s
4 y6 T3 o4 x, A3 M4 ?
สมองขาดสติ ความร้อนวูบทะยานทั่วร่างปลายนิ้วงอเกี่ยวชายกางเกงผ้าวอร์มเนื้อหนาสะกิดพื้นที่ที่เคยถูกผืนผ้าปกป้องไว้ให้ปรากฏออกตามน้ำหนักเบามือที่สุด จากแค่เนินส่วนโหนกฐาน จรดเนื้อรูปทรงเป็นลำเอนตัวลงตามการกดทับของผืนผ้าโดยไม่มีชั้นในทับ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนขยายออกสะท้อนภาพ...คุณคนนั้น...อันเป็นจุดกำเนิดของกลิ่นกรุ่นสองตาซึมซับทุกตารางต้นตอผิวสองสีออกชมพูลามเส้นเลือดไร้ทิศทางจรดส่วนหัวมีเนื้อย่นสีเข้มกว่าส่วนอื่นปกปิดผลกลมสีออกแดงผิววาวใส จรดรอยบาดแผลตรงกลาง
7 h6 j* Y$ ^# Y
, H4 Z6 P0 j, A$ b# }6 q, ^! ~
...“ทะ...ทะ...ทา...ทำไม ทำไมค...ค คุณ...ของอาณะ”...
; r" d) R5 [& u6 ?/ I
. A( ?- w% R8 G9 D' Z
กลีบปากอ้าค้างเติ่งเมื่อในความเงียบเริ่มมีการขลุกขลิกขยับขยายเห็นได้ชัดตรงผลกลมกำลังเติบโตออกมาเป็นลูกพีชสีแดงฉ่ำผุดจากปลายเนื้อย่น กับมวลเส้นเลือดเริ่มกระตุกปูดผลักมิติความยาว และเส้นรอบวง ยึด ขยายออก
/ f% \" e! T" G
... สวย ...คือคำนิยามให้สิ่งที่สมบูรณ์แบบแค่ภายนอกล้วนๆหากแต่ สวยละม้ายไม่คู่ควรกับอวัยวะมีเลือดมีเนื้อที่ไม่ใช่ของคนตัวน้อยๆที่กำลังผงาดอยู่ตรงหน้า ลำลึงค์สิทธิ์ของเทพเจ้า ...สวย...ตรึงทั้งรูปลักษณ์ที่ได้สัมผัสด้วยตาแต่ก็...งาม... ฝังทุกกรุ่นกลิ่นหอมเข้มข้น หนักแน่น ยิ่งกว่าแค่ได้แอบอยู่ใกล้ๆได้ลอบสูดดมห่างๆ สู่ทุกห้วงอณูจิตวิญญาณให้กลับมามีชีวิตได้อีกครา 1 L, P2 B/ A5 _9 `! H3 ^7 |
+ m, m6 k( _+ K& v
เสียง...ตึกตั่ก ตึกตั๊กๆๆ...กลางทรวงอกแทบทะลักออกมา 1 u( o1 X$ r& F4 E( k* g
2 U; |/ A2 j! [$ F4 h; y& G
ในซอกมุมที่ความรู้สึก นำสมอง ความผิดย่อมมลายหายหมดสิ้นทับถมถล่มตามด้วยปริมาณเลือดเนื้อทะลักลงไปเอ่อคั่งกลางกายหนักหน่วงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับเด็กตัวน้อย ”อาณะ!!! ...อาณะฮะต้นอินขอโทษ...ขอโทษ ...ขอโทษ ที่...เป็นเด็กไม่ดี... ต่อหน้าแบบนี้...” เทพเจ้ามีชื่อเล็ดลอดจากลีบปากบางเสียงผะแผ่วล่องลอยออกไปเป็นการสักการะจมูกน้อยสูดบูชาไอระเหยดิบ ทึบ แน่นชัดยิ่งกว่าทุกครั้งที่เคยได้อยู่ใกล้สมองเขลาโฉดประมวลกระแสตอบรับออกมาเป็นคำสั่งดั่งสวดร่ายคาถาให้อุ้งมือปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นจนปวดของตัวเองออกเพื่อกระพือความรู้สึก
. ^' J4 v3 }2 O) R3 T: { u
; E b& @2 |6 m# O4 G- q
แฮ่กๆๆๆๆ....หอบหายใจรุนแรงขึ้นเมื่อกลิ่นเข้าสู่จมูก 7 x1 A ?5 `& x" o: Z
! y, A( ], R, c- e7 y
$ w/ P$ u# g4 ?$ ^3 t9 A* q
อดทนต่อทุกสัมผัสครูดเนื้ออ่อน เรียวขายิ่งหุบหากันแน่นแนวคิ้วเริ่มมุ่ยพุ่งชน กลีบปากบางยิ่งขบเม้มแทบห้อเลือดอดทนต่อทุกความรู้สึกที่เคยปรนเปรอตัวเอง ไปพร้อมกรุ่นกลิ่นความทรงจำ ...ที่เริ่ม...ไม่เพียงพอ...เมื่อมีสัมผัสทางตาเข้าร่วมด้วย 8 P7 [! D5 M7 [6 d! T
7 p1 J" u) N& U1 i7 d* T% `
หากจู่ๆจะด้วยละเมอ หรือนอนซน...???
' R( @% B) I. `& k
* a0 S. p; C" d- c F
- g) c6 k" e4 R: R4 \
หลังมือประดับเส้นเลือดถลกชายเสื้อสีอ่อนตัดผิวสองสีออกชมพูรั้งขึ้นจนผุดลอนลูกหน้าท้องทีละลูก ละลูก ตามที่มือตวัดเนิบนาบจนเต็มแผงสลักเสลางดงามก่อนลากจรดบล็อกนูนทรงสี่เหลี่ยมกลางอกกวาดตามความอุดมชัดของราวนม ผิวเกลี้ยงเกลาแต่ดูแน่นเน้นปานนมน้ำตาลอ่อนโดดเด่น การเคลื่อนไหวกรุยกราย ฟุ้งกลิ่นกายซ่อนใต้เสื้อโชยไอจรุงรุนแรงทาบทับกลิ่นเดียวในชีวิตที่จมูกรับรู้ร่วมปรุงให้เข้มข้นหนักแน่นขึ้นผสานรวมออกมาได้เป็นกลิ่นใหม่ที่ประสบการณ์ความทรงจำตั้งแต่เกิดจน 7ขวบไม่เคยรู้จัก
; C8 }# ?; X- d9 C
9 C( r$ K- i, _+ ]' x% r( m* |
มนุษย์สามารถแยกแยะกลิ่นต่างๆได้ถึง 10,000 รูปแบบ เนื่องจากร่างกายจะมีเซลล์รับกลิ่นที่มียีนเฉพาะเจาะจงเพียง 1ยีน ต่อหนึ่งกลิ่น ฉะนั้นเซลล์รับกลิ่นจึงมีอยู่เป็นจำนวนมากและมีหลายชนิด
a0 [% H3 L5 G; L; e* t2 O, d( Y
+ [& E9 ]% E" r. ~2 e$ E. O
กลิ่นหอมร้อนแรง ... คือ อีก 1 ยีน หรืออีก 1 ชนิดกลิ่นใหม่ที่ร่างกายนี้สามารถรับรู้ได้ และกลิ่นนั้นก็กำลังเข้ามาร่วมมอบพลังสู่อุ้งมือน้อยให้สาวรัว ถี่เร็วขึ้น ระรัวริก ฉ่ำเยิ้ม เปียกแฉะยิ่งกว่าแม่น้ำสายไหนแล้วยิ่งประสานด้วยเสียงลมหายใจตรงนั้น กับเสียงกระฉอกจุดนี้ เด็กตัวน้อยๆปิดเปลือกตา ร่อนศีรษะมัวเมาในรสแห่งกลิ่น
3 n/ d5 f( k) U2 r( @
% t3 a E2 _: K
( D5 F& M) o6 K" l2 M: N
ผ่านไปแค่ไม่กี่ลมหายใจกับของแข็งเมื่อถูกโอบล้อมเร่งความเร็ว ท่ามกลางการระบายความหฤหรรษ์เกินแค่สุขสามัญปกติจากการที่จมูกได้รับกลิ่นใหม่ๆเข้าสู่ร่างกายผ่านการตะกรุมคะกรามสูดละอองไอจำเพาะจากเนื้อตัวในระยะแค่เอื้อมมือตรงหน้า แม้ขณะหลับร่างกายใต้เสื้อผ้าไร้ระเบียบสะท้อนแสงสว่างสาดตามผิวสองสีออกชมพูแต้มตามแต่ละมัดกล้ามเนื้อที่คงเกิดจากการหมั่นออกกำลังอย่างมีวินัย
+ M( M) k6 g w- q2 M! ~
\* n; c2 K1 V; d. M! V* y4 A# P$ p
- A- }6 P4 t! S7 q3 U
หากแต่ความสวย ...ไม่ทรงคุณค่าเท่า... ความงาม
8 T, M! B' |' x
. G2 }: {3 O; w% q! I
' P6 U+ w8 u1 o& s8 x+ d
งามจากจุดกำเนิดแข็งแรงเตะตา ลำหนา แน่น อวบกลางกลุ่มไหมหยิกหยอย กับสองไข่เป็ดใบเขื่องใต้โหนกฐาน งามจรุงจิตงามตรึงใจชวนให้กัดฟันขบกัน ร่วมไปกับแรงโอบรูดเอาเป็นเอาตาย สุนทรีย์แห่งกรุ่นกลิ่นที่เทพเจ้าเนรมิตไว้ในร่างกาย เพื่อรอคอยให้ใครสักคนมาเทิดทูน ช่างทำให้ คนคนนั้นไต่ทะยานถึงห้วงที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำทั่วกายจนชุ่มโชกใต้ผืนฟ้าร้องคำรามโครมครืน
) t: o; i' E/ c1 n
/ X# k3 B; {$ s
“อ๊ายยย !!!...”
& E0 r2 |/ j9 ~+ s2 z2 Q
2 r- E8 D p( ?3 Y- |: D
กลิ่นชนิดใหม่โมเลกุลกลิ่นหนักชัดเจนทำให้เด็กตัวน้อย รู้สึกดีมากเกินไปจนต้องข่มกลั้นเสียงทั้งน้ำตาให้เล็ดลอดออกมาน้อยที่สุดแม้อยากกรีดร้องเพียงใดได้สำเร็จหากกลับไม่สามารถควบคุมความซ่านสุขสุดมหาศาล ระลอกแล้วระลอกเล่าเร่งระบายเป็นเมือกสายธารขาวข้น ผงาดกลิ่นที่ตัวเองไม่รับรู้ จังหวะโปรยพลุขาวขุ่นแทนกลีบดอกไม้สักการะเนินเนื้อแต่ละมัดแต่งแต้มตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ลามเอ่อคั่งสู่หลุมเล็กกลางลำตัวเปรอะแต้มไรขนอ่อนจรดพงไหมรุงรัง และลำลึงค์อันเป็นจุดกำเนิดแห่งละอองไอทรงอำนาจ ; e! R# C0 E" g- L( a+ N
, ^: w) \- @& ?# z# Q4 {
...“…แย่แล้ว!!! แย่แน่ๆ... ...”ต้นอิน... ต้นอิน... ทำไง ทำไงดี!!!...ใช่...ใช่ ใช่แล้ว ต้องรีบหาอะไรมาเช็ด”... ; p3 M# C: [* ?) Z
$ ]5 e" t% N+ j$ _
% H& K, Q$ ?* ]$ H; s' m2 F
ความปรวนแปรอารมณ์เหมือนมีระเบิดปรมาณูลูกใหญ่กำลังจะลงชนิดเหงื่อแตกพลั่กรอความตาบมาเยือนรีบมองหา...”ทิชชู่ หรือผ้าอะไรก็ได้”...มาทำลายหลักฐานที่ปรากฏชัดเจนเป็นสีขาวแต้มบนผิวสองสีออกชมพู
* _! k; V4 z* p5 V, N
! C9 V: S2 ^) a
“... ทำอะไร!!!” + O; {9 o: p; p/ y; w. [1 E0 Q
1 l9 l/ v) K) r7 Q( e# ]& _
ประโยคเรียบเฉย และใบหน้าแน่นิ่งทำสองตาสีน้ำตาลที่กำลังลนลาน ลุกโพลง พร้อมส่งเสียงร้องลั่นตกใจสุดขีด “อาณะ!!! ” จังหวะหัวใจในอกเต้นกระหน่ำรุนแรง “ทำอะไร...” ทุกคำชัดเจน แต่ยังคงเฉยชา ราบเรียบอย่างที่สุดจนไม่อาจคาดเดาได้แม้สักนิด ว่าชายหนุ่มผู้อยู่ในฐานะ อา อย่าง ณนรินทร์กำลังมีความรู้สึกเป็นอย่างไร เพราะ ต้นอิน ...ไม่ได้อยู่รอคำตอบตรงนั้นแล้ว 9 E+ U) H( G k. J/ u
, f6 @$ w1 `5 M | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:20:37
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:33:56
โพสต์ 2022-11-10 20:42:53
โพสต์ 2022-11-12 16:27:05