เด็กหน้าหนวด (เบื่อกันหรอ 2)

hackaci

สวัสดีครับ ผมข้าวจ้าว มาต่อแล้วๆๆ จากตอนนี้!! คือ ก็อย่างที่บอกไป แยกจากยูแล้ว ผมก็ดันไปเต๊าะเด็กคนนึง โรงเรียนเดียวกัน คือน้องชื่อบูม บูมเป็นเด็กคนนึงที่ผมเห็นมานานแล้ว เล่นบอล แสบๆ แล้วก็เข้มๆ น้องบูมเป็นเด็กหน้าตาดี เข้ม ไว้หนวด ถึงจะเรียกว่าน้อง แต่ก็ห่างกับผมแค่ปีเดียวน้องอยู่ ม.4 ที่ผมรู้จักน้องก็เพราะว่าตะก่อน ตอนผมอยู่ม.3 คือผมก็ไปแข่งร้องเพลงมา ก็แข่งไปเพราะเพื่อนชวน ตอนนั้นอ่ะไปซ้อมที่ห้องดนตรี แล้วเล่นเล่นเป็นวง ตอนนั้นคือผมกระวนกระวายมากกลัวทำไม่ดีอ่ะ พอลองแรกๆมันก็ยังไม่ได้ แต่พอพยายามอ่ะกับน้องๆในวง คือดีเลย ตอนนั้นไปแข่งมาก็ได้ที่2 ซึ่งที่จะเล่าคือน้องบูมอยู่ในวงด้วย น้องเล่นกลอง ตีกลองดี เหมาะกับหน้าโหดของมัน ตอนนั้นเราสนิทกันเพราะเล่นดนตรี แต่ตอนนั้นน้องยังตัวเล็กๆกว่าตอนนี้ ผ่านมาตั้งสองปีอ่ะ น้องตัวโตขึ้นมาก โครงหน้าชัด ชัดว่าโหด เอาซะผมแทบไม่กล้าคุย ก็ไม่รู้จะไปคุยทำไมด้วยแหละก็ไม่ได้เล่นแล้วหนิ ผมไม่ได้เล่นเพราะไปดันวงอื่นแทน ผมไม่ได้ซีเรียส ประสบการณ์ดีๆก็เก้บไว้ เนอะ... อื่มแล้วที่ว่าผมเต๊าะ ก็แบบว่าเพื่อนผมมันไปชมน้องนั่นว่าหล่ออ่ะดิ คือน้องมันเล่นบอลกับพวกเอฟเนี่ยแแหละ แล้วผมมานั่งศาลาแถวนั้นกับเพื่อน มันก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วแหละ เข้มๆหน้าตาดี ดูอบอุ่นดี ผมมองแล้วยังเคลิ้ม ก็นิสัยของมันตรงกับหน้าตานี่ดิ คนคงหวังไว้เยอะว่ามันจะมีมุมอบอุ่น แต่ตอนนั้นที่ผมรู้จักก็นิสัยดี พูดเพราะๆ นอบน้อมมาก ขนาดมีคนบอกให้พูดปกติเหอะอย่าเกร็ง น้องมันก็พูดดีมาตลอด เอ็นดูอ่ะจริง ตอนนั้นผมชอบน้องมันด้วยนะ แต่น้องมันเคารพผมอ่ะ ไม่รู้ดิ แต่ตอนนี้เพื่อนก็ชอบมัน ผมนี่เอ็นจอยสุดๆ เล่าอย่างที่ผมเล่าให้เพื่อนผมฟังนี่แหละ มันยิ่งปลื้มใหญ่ แล้วพวกเอฟมันก็เลิกเล่น แล้วต้องเดินผ่านตรงเนี้ย เอฟมันก็เดินคุยมากับพวกเพื่อนแล้วก็น้องๆ น้องบูมตามมาทีหลัง เอฟมันก็มาทักผมตามปกติ ไม่ทักสิ เรียกว่ามากอด 555 ผมชี้เพื่อนที่ชอบแล้วบอกเอฟว่า"มันชอบน้องบูมอ่ะเอฟมึงเต๊าะน้องให้หน่อย" เอฟมันยิ้มเจ้าเล่ห์เลย มันไปลากคอน้องมา น้องมันก็ขัดขืนแหละโดนลากขนาดนั้น แต่เงยหน้ามามองผมแล้วมองนิ่งคือผมทำตัวไม่ถูกไง ตั้งแต่เลิกเล่นดนตรีก็ไม่เคยคุยเลย เอฟมันก็พูดว่าเออเพื่อนกูชอบ แล้วตามภาษาปกติของผู้ชายเลยคือมันจะชอบพูดว่าไอ้นี่หล่อตรงไหนวะ คือมึงมองเพื่อนมึงหล่อก็แปลกแล้วมั้ย แต่ก็นั่นแหละมันพูดว่าบูมหล่อตรงไหน น้องบูมก็เขินอยู่อ่ะนะ ต้องเขินดิ เพื่อนผมนั่งเต็ม เป็นผมก็เขิน จะต่อยหน้าไอ้เอฟด้วย แต่ผมขอให้มันช่วยหนิ ผมก็เลยเอาเลย พูดกับน้องบูมว่าขอเฟสให้เพื่อนพี่หน่อย น้องมองผมแล้วนิ่งแบบค้างๆเหมือนเดิม เอฟมันก็ทวนให้ น้องเลยหยิบโทรศัพท์มา คนที่ชอบก็ออกตัวแล้วแหละ ถ้าปล่อยโอกาสนี้ไปจะพลาดได้นะ นางเลยมาออกตัวเลยว่าชอบ น้องบูมก็เขินแหละ แต่แปลกที่มองผมแล้วไม่พูดอะไรเลย เออแล้วจะบอกว่าน้องพึ่งตัดผมมา เพราะน้องเรียน รด. ตอนยังไม่ตัดนะยาวมาก โรงเรียนผมให้ไว้ไง แต่ก็ห้ามเกินที่เขากำหนด แต่ตอนนั้นยาวจริง ตอนนี้หน้าเปลี่ยนเลย หล่อเว่อร์ๆ แฮ้ะๆ แล้วเอฟมันก็ปล่อยตัวน้องไป น้องมีไหว้เอฟด้วยนะ5555 ไอ้เอฟมันก็น่ากลัวดี แต่ยอมผมนี่สิ น่าแปลกใจ เพื่อนที่ชอบมันก็นั่นแหละวี๊ดใหญ่ ผมก็ขึ้นเรียนกับเพื่อนสนิทผมไป มันก็จะไม่อะไรแล้วแหละ แต่น้องบูมทักมา ถามผมว่าเอ้อห้องน้องโดนเก็บโทรศัพท์นะ มาฝากไว้ที่ผมได้ไหม ทักมาส่วนตัวเลยงงมาก ผมเผลอถามเพื่อนที่ชอบน้องไปด้วยว่าคุยกันยัง แต่นางก็ตอบว่าลองทักไปคุยแล้วน้องบอกน้องไม่ค่อยอยากคุยกับใคร เออตกใจกันไปเลย งงแดก มันซึมเลย ผมก็เลยเข้าใจและทำไมทักหาผม ผมก็เลยบอกได้ ตอนพักน้องเอามาให้ ฝากเอฟมา ผมก็เก็บไว้ ผมบอกให้เอฟมันเก็บมันก็บอกเก็บไว้ที่ผมนั่นแหละ ผมก็เก็บไว้ ตอนเย็นกะจะให้เอฟเอาไปคืนให้น้อง แต่น้องมาตามหาผมเองเลย เพื่อนผมตกใจเลยดิ ผมก็ตกใจ555
บูม"โทรศัพท์ที่ผมฝากไว้ครับ"
ผม"อ๋อ อ่ะนี่ ทีหลังฝากพี่เอฟก็ได้นะ"
บูม"พี่เขารู้รหัสผมอ่ะดิ กลัวเขาเข้า"
ผม"มันแสบนักนะ ทำไมโดนเก็บอ่ะ"
บูม"อ๋อ คือ...ผมก็ไม่รู้ครับ"
ผม"555 โอเค ไม่เป็นไรพี่เก็บไว้อย่างดีเลย"
บูม"ขอบคุณครับ"
ผม"ไปเถอะไปเข้าแถว"
บูม"พี่ลงไปกับผมไหม"
ผม"อ๋อพี่รอเพื่อน"
น้องมันหันไปมองเพื่อนผม แล้วไปไหว้อ่ะ เพื่อนผมมันก็บอกผมว่าลงไปรอข้างล่างก็ได้ ผมก็ไหงพูดแบบนี้ จะปฏิเสธก็เหมือนไม่อยากไปกับน้อง5555 ผมก็เลยหยิบกระเป๋าเดินไปกับน้อง ผมเดินเล่นโทรศัพท์ลงมา ไม่ได้คุยไรกับน้องหรอก ไม่รู้จะคุยไร น้องมันถามว่าผมไม่ร้องเพลงแล้วหรอ ผม"อ๋อ ตั้งแต่ยุบวงไป ครูไม่ได้มาชวนพี่เลยนะ"
บูม"แต่ผมไปเล่นให้วงน้องม.3มา เขายังบ่นๆอยู่เลยว่าทำไมพี่ไม่มา"
ผม"แกเคยมาแซวๆอ่ะ นึกว่าพูดเล่น แต่ไม่เอาดีกว่า"
บูม"ถ้าพี่ไปร้องนี่ผมไปตีกลองให้เลย"
ผม"จริงป่าว ต้องไปร้องแล้วเงี้ย มีมือกลองมาชวน"
บูม"ถ้าไปเล่นก็ดีนะ ผมจะได้เดินกลับพร้อมพี่เหมือนเดิม"
ใช่ น้องบูมเดินกลับบ้านกับผมทุกวันเลยช่วงนั้น ที่หมายถึงเดินกลับบ้านก็เดินออกไปนอกโรงเรียนด้วยกันเฉยๆ แต่ก็มันทุกวันจริงอ่ะตอนนั้น
ผม"จริง ลุงหน้าโรงเรียนยังถามพี่เลยหลังๆไม่มากับเพื่อนคนนั้นแล้วหรอ ที่หน้าเข้มๆ พี่บอกลุงไปแล้วนะว่ารุ่นน้อง แกก็ลืมทุกที"
บูม"ก็ผมตัวสูงกว่าพี่ แต่หน้าผมแก่ไง"
ผม"เดี๋ยวนี้ไว้หนวดจะไม่ให้ดูแก่ได้ไง"
บูม"เกือบโดนสั่งให้ตัดแล้ว"
ผม"ตัดไปดูเด็กเลยนา ไม่ชอบอ่อ"
บูม"ผมไม่ค่อยอยากตัดครับ"
ผม"เห้ยพี่ไม่ได้บอกให้ไปตัดสักหน่อย ก็ถามเผื่ออยากลองหน้าเด็ก"
บูม"หน้าผมเข้มไว้หนวดนี่แหละ"
ผม"ก็จริง"
บูม"วันนี้เดินกลับบ้านด้วยกันไหมครับ"
ผม"พูดเพราะจังเลยนะ เอาดิ"
บูม"พูดกับเพื่อนผมไม่ได้พูดแบบนี้หรอก"
ผม"เข้าใจ พี่ไม่ได้ว่าเลย จะพูดยังไงกับพี่ก็ได้"
บูม"ผมจะพยายามพูดห้วนๆจะได้สนิทกับพี่ไวๆ"
ผม"เราสนิทกันจะตาย"
บูม"นั่นแค่ตอนซ้อมดนตรีครับ"
ผม"ก็พี่ไม่กล้าคุย เราโตขึ้นขนาดนี้ พี่ไม่กล้าเข้าไปคุยหรอก หน้าโหดด้วย"
บูม"มันตึงไปเองน่ะพี่ ผมก็อยากเข้าไปคุย แต่พี่ติดเพื่อนอ่ะ"
ผม"แงง นั่นจิ"
บูม"นี่ไง ผมหาโอกาสมาคุยกับพี่เลยเนี่ย"
ผม"ถามจริง"
บูม"ไม่ๆ ก็กลัวโดนเก็บโทรศัพท์อ่ะ"
ผม"เก็บกับพี่กับเก็บที่ครูก็เหมือนกันนี่"
บูม"กลัวหน้าจอแตกมันอัดกันอ่ะครับ"
ผม"อ่ะๆ จะเชื่อ"
น้องเริ่มไม่เกร็งกับผมและ ดีหน่อย จะได้คุยกันได้ น้องแยกกับผมไปเข้าแถว ถึงจะห่างกันนิดเดียว แต่ก็ต้องแยก พอแยกแถวกลับบ้านกันน้องเดินด่อมๆมาหาผม ตอนน้องเดินมาอ่ะมันฟีลมารับแฟนเว่อ ได้แค่คิด555 ซึ่งเราเดินกลับด้วยกัน น้องน่ารักขึ้นในอีกแบบ ตะก่อนจะโคตรเนียบ ติ๋มๆ แต่เดี๋ยวนี้ก็ดูขรึมๆดี ผมนั่งรถสองแถวกลับ น้องก็นั่งวินกลับเพราะบ้านน้องอยู่ใกล้ๆ น้องพิมพ์มาว่าเจอกันครับ น่ารักเนอะ ตั้งแต่วันนั้นผมเหมือนมีน้องเข้ามาอยู่ในสายตาเลยอ่ะ แบบไม่ว่าจะไปไหนเจอน้องตลอด ทั้งๆที่ก็เดินเหมือนเดิม ไปกินข้าวเวลาเดิม แต่เจอน้องบ่อยเลย แล้วไม่ได้คุยกันหรอก แต่น้องเดินมาหาผมที่แถวทุกวันเลย อื้มแต่ผมเจอปัญหาระหว่างนี้ คือยูทักมา บอกว่าป๊าม๊าอยากชวนไปดูหนัง วันครอบครัวไรเนี่ยแหละ แล้วเขานึกถึงผม เลยอยากชวน ผมก็ไม่เอาอ่ะ ขอโทษป๊าม๊าด้วย
ยู"มาเพื่อป๊าม๊าผมก็ได้"
ผม"คุณไม่รู้แผนป๊าม๊าคุณหรอ"
ยู"ผมรู้ ผมพักมานานแล้วเหมือนกัน ผมเหงา"
ผม"ผมยอมรับนะลืมไม่ได้หรอก แต่ผมออกมาแล้ว คุณไล่ผม"
ยู"ผมไม่ได้ไล่"
ผม"ไม่ไล่ก็เหมือนไล่ เบื่อกันใช่ไหม"
ยู"ผมยอมรับว่าผมเหนื่อย แต่ไม่ได้เบื่อ แค่อยากอยู่คนเดียวบ้าง"
ผม"ดียอมรับแบบนี้ดีมาก ผมจะยอมไปกับครอบครัวคุณวันนึง แทนการขอบคุณที่บอกมาตรงๆ"
ยู"กลับมาหาผมนะเบ๊บ"
ผม"ขอดูก่อน ผมให้เวลาคุณไปแล้วยู คุณให้เวลาผมบ้าง"
ยู"ครับ ให้ผมไปรับนะ"
ผม"อืม"
ผมกะจะรีเซ็ตความรู้สึกตัวเอง นั่นสินะ ผมทำให้มันเป็นเรื่องปกติก็ได้ แต่ผมยังทำไม่ได้ เพราะผมยังคิดถึงแต่น้องบูม มันเข้ามาอยู่ในสายตาผมมากเกินไป ผมมองแล้วยิ้มเวลาเจอน้องอ่ะ ผมชอบน้องมากผมรู้ตัวเอง แต่ผมพยายามลืม รีเซ็ตใหม่ เพื่อยู

แล้วยูก็มาหาผม ผมร้องไห้ใส่เขาไปแน่นอน ผมร้องไห้ให้กับความรู้สึกที่เสียไป ผมยังโกรธเขา กลายเป็นว่าผมนี่แหละที่เปลี่ยนไป เขายังทำตัวปกติได้ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น จนเรามีอะไรกันอ่ะ คือตอนนั้นมันต้องยอมเสียตัวไปเพราะผมเหมือนกำลังเฟคความรู้สึก กลายเป็นว่าผมโดนเขาชั่วโมงนึงเต็มๆ เพราะผมทำหน้าเหมือนยังไม่พอ แต่จริงๆผมแค่เบื่อหน่าย จนผมไม่ไหวอ่ะ เลยบอกเขาว่าผมขอไม่ไปนะ ผมเจ็บ ผมปวดหัว ตอนนั้นมันรู้สึกไม่ดีมากๆ ยูเขาก็อยู่ดูผมแป๊ปนึง ถึงผมจะเฟคความรู้สึก แต่ผมมองเขาเหมือนเดิมนั่นแหละ เป็นคนที่อ่อนโยน แต่ทำอะไรชอบทำไปโดยไม่ค่อยคิดเท่าไหร่ ซึ่งทำให้ผมเอ็นดูเขานะ การที่โกรธก็แค่โกรธในส่วนนึงที่เขาทำไปโดยไม่คิดเนี่ยแหละ แต่ผมชอบให้เขากอดอยู่ดี เขาอยู่ดูผมสักแป๊ปก็ไป เขาบอกอยากให้ผมลองคิดดู เขาแอบรู้มั้งว่าผมยังไม่โอเค ผมก็นอนซึม คิดในหัวเยอะแยะ


แต่น้องบูมก็ทักมา มาชวนผมเล่นเกม ไอ้เด็กบ้า ผมซึมๆก็ทำไรแทบไม่ได้ ผมโทรไปบอกน้องว่าผมไม่สบาย
บูม"ดีนะพี่จ้าวที่พรุ่งนี้หยุดอ่ะ"
ผม"อื้ม ดีเลย พรุ่งนี้ถ้าพี่ดีแล้วเดี๋ยวเราเล่นเกมกันไหม"
บูม"ได้ครับ ผมรอเล่นกับพี่"
ผม"พักนี้เราคุยกันบ่อยจังเลยเนอะ"
บูม"พี่พูดแบบนี้พี่เป็นไรป่าวครับ"
ผม"ป่าวนะ พี่ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่อยากคุย แต่พี่แค่รู้สึกว่ามันก็ดีนะ"
บูม"ครับ เสียงพี่ไม่ได้ดูเหมือนป่วยเลยนะ เหมือนซึม"
ผม"หรอ น้องบูมมีคนที่น้องบูมรักไหม"
บูม"มีครับ.."
ผม"พี่สับสน ทำไงดี พี่ควรกลับไปหาเขาดีไหม"
บูม"เขาทำไรกับพี่อ่ะ"
ผม"เขาอาจจะไม่ทำอะไรเลยก็ได้ แต่พี่แค่คิดว่ามันดีไหมที่ปล่อยเขาไป"
บูม"ผมกลัวพี่จะคิดผิด ถ้าผมบอกให้พี่ปล่อยเขา"
ผม"ไม่หรอก พี่เชื่อ"
บูม"ถ้าพี่คิดผิดพี่มาลงกับผมก็ได้นะ"
ผม"พี่อยากกลับไปเจอกับเขาใหม่จัง แบบวันแรกที่ได้เจอ พี่คงจะรู้สึกดีกว่านี้"
บูม"ผมพึ่งรู้นะว่าพี่มีแฟน"
ผม"เลิกได้พักนึง อาทิตย์ก่อน"
บูม"ก่อนผมได้คุยกับพี่เองหนิ"
ผม"พี่ว่าพี่จะลองกลับไปหาเขาดูว่ะบูม"
บูม"จะดีหรอครับ พี่จ้าวคิดดีๆ"
ผม"บูมอย่าให้พี่ไขว้เขว"
บูม"ถ้าพี่เหนื่อยก็ออกมาดิ ออกมา เดี๋ยวก็มีคนมาหาพี่"
ผม"พี่กลัวรักใหม่แล้วว่ะบูม"
บูม"สมมุติว่าผมเป็นรักใหม่พี่ พี่จะกลัวป่ะ"
ผม"กลัวนะ พี่ไม่อยากเสียน้องพี่ไปนี่ พี่ชอบบอกกับเพื่อนที่พี่รู้สึกดีด้วยว่ากลัวเสียมันไป เพราะยังไงความสมบูรณ์แบบมันไม่มีหรอก"
บูม"ผมรู้ แล้วถ้าเราเสียโอกาสนั้นไปล่ะ ทำไง"
ผม"พี่ยังรู้สึกดีนะที่ได้อยู่ข้างๆคนที่รู้สึกดีด้วยตลอด"
บูม"งั้นผมขอลองหน่อยได้ไหมครับ"
ผม"ลองอะไรหรอ"
บูม"ผมชอบพี่ พี่ช่วยอยู่ใกล้ๆให้ผมรู้สึกดีหน่อยได้ไหม"
ผม"ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย พูดเล่นแบบนี้ไม่เอา"
บูม"พี่ไม่คิดว่ามันดีหรอ พี่พูดเองนะแค่อยู่ใกล้ๆก็รู้สึกดีแล้ว"
ผม"ก็ใช่.."
บูม"แล้วทำไมเราไม่ลองมาดูแลกันอ่ะ ไม่ใช่แฟน พี่น้องที่รู้สึกดีไง"
ผม"พี่จะทำตัวไม่ถูกเอานะ"
บูม"ฟังผมนะ ผมจะดูแลพี่เอง แล้วไม่ต้องไปคบกับแฟนเก่า มาอยู่เฉยๆให้ผมดูแลดีกว่า"
ผม"โอ๊ย บูมอ่ะ"
บูม"ตามนี้ครับ อยากคุยกับผมก็โทรมานะ ผมไม่ตามตอแยพี่หรอก ผมแค่อยากอยู่ใกล้ๆพี่แค่นั้น ได้ไหม"
ผม"ได้ ฮือ พี่ก็ชอบเรานะ แต่พี่ขอให้เราเป็นพี่น้องที่ดีแบบนี้นะบูม"
บูม"พี่ชอบผมจริงอ่ะ"
ผม"จริง เชื่อพี่ดิ ก็รู้ตัวตั้งแต่ที่เราอยู่ในสายตาพี่ตลอดเวลาเลย"
บูม"งั้นเลื่อนเป็นแฟน"
ผม"ไม่เอาๆๆ นะบูม"
บูม"อ่ะๆ ยอมเธอ"
ผม"เธอไรไอ้เด็กหน้าหนวด"
บูม"เธอดุไม่ได้ นี่น้องเธอไง"
ผม"ไม่เอาได้ม้ายย"
บูม"เชื่อเค้า เดี๋ยวชิน"
ผม"ฮืออ"
น้องมันเต๊าะผมแทนแล้สตอนนี้ มันก็ดี รู้สึกมาก มันฮีลใจขึ้น แต่ผมไม่ลืมที่จะทำให้มันเป็นแค่พี่น้อง มันก็ต้องอยู่แบบนั้นก่อน ผมยังไม่มั่นใจในการที่จะเสียยูไป ไม่อยากเสียคนดีๆแบบนั้นไป หรืออาจจะดีที่เสียไปเพื่อให้เขาดีขึ้น
ก็ฝากไว้เท่านี้ก่อนครับ มีแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวมาต่อให้ จุ๊ปๆ

2936

ขอบคุณครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ​

เบญจมาศ

ใจนะ

เบญจมาศ

ขอบคุณครับ

Yud6565

ขอบคุณครับ

pppoi

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

auntot

พัฒนาไวดีมาก

Intra

ขอบคุณครับ

Pokza

ขอบคุณ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

being2be

ขอบคุณมากครับ

tidchoo2

ดีอ่ะ ขอบคุณนะครับ

พลเอก

ช บๆ

Boyzthai

ขอบคุณคับ

dekllsj

ขอบคุณครับ

hanami1

ขอบคุณครับ

Peebame

ลำบากใจ