วินัยรับราชการครูมานานกว่า20ปี ตั้งแต่จบก็สอบบรรจุเข้ามาเป็นครูพละ 20ปีเต็มๆกับการรับราชการครู ระยะเวลา20กว่านั้นเขามีลูกศิษห์ลูกหาเยอะ สอนตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ จนบางคนส่งลูกมาเรียนกับเขาแล้ว เรียกว่าสอนได้2รุ่นเลยทีเดียว ปัจจุบันเขาอายุ48ปี แต่ยังฟิตปั๋ง นอกจากสอนพละแล้วยังพวงด้วยความเก่งกาจของการปั้นทีมเซปัตตระกร้อชาย ในเขตการเรียนการสอนของจังหวัดนี้ รุ่นไม่เกิน15ปีนั้นเขาพาทีมจากโรงเรียนเล็กๆได้แชมป์มาหลายรายการแล้ว ตลอดการทำงาน ห้องพละของเขานั้นเต็มไปด้วยถ้วยรางวัล แม้จะเป็นห้องเล็กๆ แต่มันก็เต็มไปด้วยผลงานที่เขาสรรสร้างขึ้นมา ตลอดหลายปีผ่านมา โรงเรียนแห่งนี้มีนักศึกษาฝึกสอนมาทุกปี วนเวียนกันมา จนมาถึงปีนี้กลุ่มนึกศึกษาฝึกสอนมีครูพละเพิ่มมาหนึ่ง ก็ต้องยกให้ครูวิชัยเป็นคนดูแล 20ปีมีครูพละเข้ามาฝึกไม่ถึง10คน "สวัสดีครับคุณครู...ผอราสิตครับ...ชื่อเล่นปอครับ"ชายหนุ่มตัวสูง เด็กสมัยใหม่มีแต่สูงๆวินัยยิ้มรับ มองนักศึกษาฝึกสอนหน่วยก้านดีเหมือนสมัยที่เขาเรียน "งั้นเลยพี่นัยก็ได้...ครูในโรงเรียนนี้เรียกพี่กันทุกคนแหละ"ทักทายทำความรู้จักกันเล็กน้อย วินัยก็เดินนำพาครูคนใหม่ไปยังโรงยิมขนาดใหญ่ที่สร้างเป็นลานปูนซีเมนต์ มองตาข่ายทั้งของตระกร้อ แบตฯหรือกระทั้งวอลเล่ย์บอล อุปกรณ์กีฬามีทั้งใหม่และเก่า ด้านข้างเป็นห้องทำงานของครูฝ่ายพละซึ่งมีครูวิชัยคนเดียวที่ครอบครองมานาน "เหงาหน่อยนะครูปอ....อยู่ห่างจากเพื่อนคนอื่นเขาเลย" "ผมว่าดีนะ.....อย่างน้อยเดินอยู่ใกล้โรงอาหารอยู่ ฮ่าๆ"ปอมองไปยังสนามฟุตบอล รั้ววของโรงเรียนจรดตรงนี้ มองดูก็เป็นสัดส่วนดี "เอาจริงๆก็ไม่ได้สอนอะไรจริงจังหรอก สอนไปตามแผนงานการเรียนการสอนนั้นแหละ เขาเจาะจงครูพละให้มาเป็นโค้ชให้นักเรียนคัดตัวตอนไปแข่งขันกันมากกว่า"วิชัยอธิบายการทำงาน ปอฟังแล้วก็คิดตามจริงอยู่ครูรุ่นพ่อว่า ครูพละส่วนมากจะสอนไปตามแผนการเรียนการสอน จะเน้นจริงๆคือการเป็นโค้ชมองเด็กที่มีแวว แล้วค่อยๆปั้นเขาคนนั้นขึ้นมา เป็นบันไดขึ้นแรก เพื่อส่งให้เด็กๆเหล่านั้นขึ้นสูงต่อไป 2อาทิตยฺผ่านพ้น "เด็กๆ....ในแถบนี้แข็งแรงจริงๆ เย็นขนาดนี้ยังไม่มีหมดแรง"ปอยิ้มมองเด็กๆที่กำลังเรียนวิชาพละ เดือนนี้เขาสอนเกี่ยวกับกีฬาประเภทกรีฑา มองดูเด็กชั้นม.2 ที่เรียนวิชาพละเป็นคาบสุดท้ายช่วยกันโรยปูนขาว อีกฝั่งก็ช่วยกันกวาดลานปูนซีเมนต์ ไม่ได้ทำอะไรมากนัก อย่างที่ครูวิชัยว่า แต่เสียงพูดคุยกันอย่างเจี๊ยวจ๊าว ทำให้โรงเรียนมีชีวิตชีวาจริงๆ ตลอดเวลาสั้นๆทำให้เขากับครูวินัยสนิทกันมาก ราวกับรู้จักกันมานาน แถมเด็กๆก็น่ารัก มีแซบบ้างเป็นเรื่องปกติ ของเด็กวัยทโมน ส่วนพวกม.ต้น ออกจะปวดหัวหน่อยส่วนมากที่พบเจอคือบุหรี่กับต่อยตีกันเรื่องชู้สาว พอเล่าให้พี่วินัยฟังครูแกก็หัวเราะร่วนบอกว่า เจอมาจนชินแล้ว ทำไปตามระเบียบของโรงเรียนแหละ ถ้าไม่ถึงกับเลือดตกยางออกก็ตีไป2-3ทีจบ การอยู่ด้วยกันสองคน เงียบๆถือว่าสบายไหม สบายในความคิดของคนหนุ่ม และเหมือนครูรุ่นพี่เองก็คิดแบบนั้น การจัดตารางสอนของโรงเรียนนี้ส่วนใหญ่จะโยนวิชาพละศึกษาไว้ตอนเย็น "เอ็งรู้สึกอึดอัดมั้งปะ"จู่ๆพี่วิชัยถามขึ้นมา ระหว่างที่เขากำลังตัดการดาษปอนด์ส่งให้ร้านของโรงเรียน "ห๊ะ...อะไรอึดอัดเหรอพี่...ไม่นะ"ปอเจอคำถามที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยก็ฉงน "ไม่ใช่เรื่องการสอน พี่หมายถึง กางเกงของเอ็งนั้น"ไม่ว่าเปล่าครูรุ่นใหญ่ก็เดินมาเอามือกึ่งๆ มาจับที่ก้นของเขา มันเหมือนมีกระแสไฟ ทำเอาปอเสียวซ่านขนคอตั้งชัน อาการนั้นส่งผลไปถึงควยที่กำลังจะตื่นขึ้น "อ่อกางเกงแสลคใช่ไหม....มันชินแล้วอะพี่วินัย...พวกกางเกงยีนส์ก็ใส่แนวนี้ทั้งนั้น"ปอใส่กางเกงแสลคสีดำไซส์เล็กกว่าปกติ ทำให้รัดก้นเป็นก้อนกลม และตั้งแต่เช้าวันนั้น การกระทำบางอย่างของพี่วิชัยก็เริ่มขึ้นเพราะเห็นว่าครูฝึกสอนไม่มีท่าทางต่อต้าน หนุ่มใหญ่เริ่มจากทุกครั้งที่พี่วินัยจะออกไปข้างนอกถ้าครูปอยืนทำอะไรอยู่อย่างเช่น กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือแนวกีฬา ครูวินัยมักจะเดินมาข้างๆ พูดคุยแต่มือของแกมักจะวางบนก้นของเขา กึ่งๆ มาจับก้น บางทีไม่จับ แต่ยืนห้อยแขนคุยกับลุงนักการ มือของแกจะวางแหมะที่ก้นของเขาซึ่งครูปอเองก็ไม่ได้พยายามถอยหนี เหตุการณ์จะเป็นแบบนี้อยู่หลายครั้งในหนึ่งวัน ครูปอนั้นไม่มีปัญหากับการกระทำที่ออกแนวคุกคามของหนุ่มใหญ่เลยกลับกันเวลาที่แกเอามือมาว่างแถวๆก้น ครูปอกลับรู้สึกตื่นเต้น บางครั้งควยแข็งจนต้องตั้งสติ กลัวครูรุ่นใหญ่ตรงหน้าจะสังเกตุเห็นอาการ เขาวันที่สองช่วงเช้าเคารพธงชาติครูใหญ่พูดคุย ทุกอย่างปกติทักทายเพื่อนครูฝึกสอนด้วยกัน ก่อนจะแยกย้าย เดินตามพี่วินัยไปยังโรงยิม "ใส่ตัวเดิมปะเนี่ย....ว่าแต่ทำไมไม่เห็นขอบกางเกงในเลย ใส่มาอะเปล่า" "ผมมีหลายตัว....ใส่สิ...แต่มันไม่มีขอบละมั้ง ผมก็ไม่รู้อะ"กลายเป็นเขายืนนิ่งให้ครูรุ่นใหญ่ลูบคลำต้นขาไปซะแล้ว "ดีๆแขนขาแน่นดี สมแล้วที่เรียนมาทางนี้"แกคลำผมจนพอใจก็เดินยิ้มไปขึ้นสอนวิชาศิลปะด้วย ส่วนเขาต้องพยายามสงบสติอารมณ์ที่ฟุ้งซ่าน ถ้าไม่ติดว่าพี่วิชัยมีลูกมีครอบครัวแล้ว เขาจะก้มลงเอาปากดูดควยแกซะตรงนี้เลย แต่ก็เริ่มไม่มั่นใจซะแล้ว เที่ยงวันหลังจากกินข้าวเรียบร้อยกับเพื่อนๆ ก็เดินกลับไปที่โรงยิม คาบแรกบ่ายๆเป็นของม.1 เห็นพี่วินัยนอนหลับอยู่บนเบาะสีเขียวขี้ม้า ด้วยความสนใจพี่เขาเป็นทุนเดิมใช้มือไม้ลวนลามไม่ได้ สายตาจึงทำงานแทน มองมองเป้าที่รั้งกับกางเกงของครูวินัย มองแขนที่มีเส้นเลือดขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าที่ควยเส้นเลือดจะพันรอบลำไหม พี่วินัยคงได้ยินเสียงเดินแกก็ลืมตาขึ้นมา "อ้าว....นี่พี่จะชวนเรา ลองมาเป็นครูเวรไหม..." "ครูเวร..." "พรุ้งนี้เป็นเวรพี่นะ...มาไหมละ ประสบการณ์เผื่อเอาไว้"เห็นท่าทางไม่แน่ใจของครูฝึกสอน วิชัยก็พูดว่า "ก็มาอยู่เล่นๆ...กับพี่...แต่ถ้าเรามีธุระก็ไม่เป็นไร"หนุ่มใหญ่เน้นคำว่าเล่นๆ ไม่รู้ว่าปอคิดไปเองไหมกับคำนั้น แต่เมื่ออีกฝ่ายเปิดขึ้นมา เขาที่รอจังหวะก็ต้องลองดูแล้ว "ต้องกรองใบลงเวรไหมครับพี่...แต่สมุดชมพูมันอยู่ตรงหัวพี่พอดีเลยอะ ผมสนใจนะ เดี๋ยวขอเซ็นเข้าเวรเลย"แต่อีกด้านกลับนอนเอาแขนหนุนหัว "ข้ามมาเลย พี่ไม่ถือหรอก"ปอใจเต้นแบบตื่นเต้น ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะถูกหนุ่มใหญ่รูปหล่อให้ท่า เขาคุกเข่าลงที่เบาะ เกือบชิดกับหัวที่หนุนแขนของพี่วิชัย โน้มตัวไปยังชั้นที่มีหนังสือปกสีชมพูวางไวเพื่อเซ็น ขยับตัวลุกกึ่งยืนอย่างไม่ได้ระวังเพื่อเอื้อมตัวไปหยิบ ใบสมัครที่มุมโต๊ะ ทำให้ช่วงเอวของเขาห่างจากหน้าหนุ่มใหญ่ไม่ถึงข้อนิ้วมือ แต่คนด้านล่างไม่มีท่าทีจะขยับหนี แถมได้ยินเสียงลมหายใจแรงๆ ทำเอาปอถึงกับหูแดง เลือดลมมันวิ่งพล่าน ไม่นึกว่าจะได้เจอเรื่องตื่นเต้น "มีวิชัยมีปากกาไหม ผมไม่ได้เอาติดตัวมา"เขาถามโดยไม่เปลี่ยนท่าทาง คร่อมเข่าไว้เหนือหัวของแก "นู้นไง...พี่เหน็บไว้ตรงกระเป๋า...พอดีเอาแขนหนุนหัว..ไม่สะดวกจะหยิบอะ น้องปอหยิบเองได้ไหม" ปอขยับทั้งตัวแต่ไม่ได้ออกห่างจากร่างที่นอนแผ่หราบนเบาสีเขียวเข้มนั้นกลับกัน ชายหนุ่มกลับเอาขาคร่อมหัว "ขอโทษครับ พอดีไม่ถนัดพี่วิชัยรังเกียจไหม" "เอาที่เอ็งสะดวกเลย"ความสะดวกของปอ ครูฝึกสอนเล่นกลับหัวท้าย จนใจนั่งย่องๆเอาก้นทับใบหน้าของครูวิชัย เข้าก้มหน้ามองความตุงแน่น ซิปแทบจะแตก มือของเขาลูบไปที่ความแข็งนั้น ก้มหน้าลงที่หว่างขา ใช้คางเกยบนเป้ารู้ทันทีวง่าควยของครูวิชัยยาวขนาดไหน แถมได้กลิ่นฉี่ผสมกลิ่นหอมของผงซักฟอก "อุ๊ยยยย"คางวางทับท่อนควย เสียงครูวิชัยร้องออกมา อู้อี้เพราะตอนนี้เขานั่งทับไปแล้ว ด้านวิชัยเงี่ยนและตื่นเต้นที่ได้เล่นอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตก็ว่าได้ หนุ่มใหญ่ครางเบาๆอย่างเสียวซ่านหลังจากหยอกเย้ากันใน2-3วันที่ผ่านมา ตอนนี้ร่างของเด็กหนุ่มกำลังเอาก้นกลมแน่นมานั่งทับหน้า จับก้นแน่นๆ ความมันลื่นของกางเกงแสลคก็เย้ายวนกลิ่นหอมฉุนของวัยหนุ่ม ควยแข็งรู้สึกว่าอีกไม่กี่น่าทีเขาคงน้ำควยแตกแน่ๆเพราะมันตื่นเต้นสุดๆ แต่แล้วก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจำนวนมากของนักเรียนมาแต่ไกล สองหนุ่มต่างวัยก็กระเด้งหนีกันแทบไม่ทัน สองตาสบกันก่อนจะหัวเราะ "พรุ้งนี้มาอยู่ด้วยกัน...แต่ตอนนี้หนีก่อนฮ่าๆ"
|