|
ความสนุกของคนโสด 19 วันสุดเหงา กับความหลังของเรา “วินเราลางานอาทิตย์นึงนะ”นก ไลน์มาบอกผมแค่นั้น ถามมันต่อ ก็บอกแค่เรื่องด่วนแล้วก็ไม่อ่าน ทั้งอาทิตย์นี้ผมเลยอยู่กับการทำงาน เคราะห์ซ้ำ คืองานไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ มันเลยสร้างความเหงาให้ผม โทรไปหาพี่อร พี่ดิว สองคนก็ไปต่างประเทศกัน ดวงเวลามันไม่มีใครมันก็ไม่มีใครเลยสักคน แม้แต่ เต้ ผมโทรไป โทรศัพท์ ปิดเครื่องตลอด ผมทำงานแล้วกลับบ้านเหงา ๆ ใจไม่อยากไปเที่ยวไหนด้วยซ้ำ ผมอยู่ห้องเปิดเบียร์กินไปเบา ๆ จนมองไปเห็น เครื่อง ps2 ที่วางไว้ ตั้งแต่เต้ไป ผมก็เปิดเล่นไม่มาก ผมวางแก้วเบียร์แล้วเปิดเกมเล่น เล่นไปจิบไป สักพัก ภาพความทรงจำเมื่อหลายปีก่อน มันก็กลับมา “วินนี่ไอ้นัท น้องเรา”นกแนะนำตัวน้องชายมัน ในชุดนักเรียน ผมมองผ่าน ๆ นัทน่ารักดีแต่เพราะเป็นน้องชายนก เพื่อนสนิทไม่กี่คนของผม ผมเลยไม่กล้าคิดอะไรมากกว่านี้ ผมมาเที่ยวพักผ่อนบ้านนกสองสัปดาห์ ถือเป็นการพักสมอง เพราะงานที่ผมทำกำลังแข่งขันกันอย่างหนัก ครอบครัวนกน่ารักต้อนรับผมเป็นอย่างดี ผมอยู่เหมือนลูกหลาน พ่อแม่นกคนหนึ่งเลย ส่วนนัท นัทก็ถูกชะตากับผมมากเพราะ เราขาเกมPS2 ด้วยกัน “เป็นไงอาหารกินได้ไหม”แม่นกถามผมตอนเช้าหลังจากตื่นนอน นกยังไม่ตื่น จะมีแค่ นัท กับแม่ที่อยู่ที่ชานหน้าบ้าน ส่วนพ่อนก ก็ออกไปทำงานแต่เช้า “อร่อยครับอร่อยมากเลย”ผมตอบ “เออนกบอกว่า วินเก่งมากเลย จริง ๆ ถ้ามาช่วยดูไอ้นัทมันหน่อยสิมันติดแทบทุกปีเลย”แม่บอก ผมหันไปมองหน้านัท นัทก้มหน้าหลบตาอาย ๆ “ได้ครับเดี๋ยวช่วงอยู่นี่ผมช่วยติวให้เนอะ”ผมยิ้ม แบบไม่คิดอะไร ตอบแทนน้ำใจของบ้านนก นกตื่นสายสุดของบ้านแต่งตัวลงมานั่งกินข้าวกันอิ่ม แล้วก็ออกไปธุระข้างนอกปล่อยผมกับ นัทเล่นเกมกันอยู่สองคน จน เกือบเที่ยง นกก็กลับมา พร้อมชวนผมไปเที่ยวกางเตนท์ที่น้ำตก ซึ่งพวกผม ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ......................................................................................... หลังกลับมาจากน้ำตกนัทก็มองหน้าผมแปลก ๆ เหตุการณ์ในเตนท์วันนั้น ไม่มีใครรู้ แม้แต่นกผมก็ทำตัวปรกติ นัทก็เช่นกัน ผมสนิทกับนัทเรื่อย ๆเพราะผมติวหนังสือเหมือนครูสอนพิเศษให้นัทเลย นอกจากติวหนังสือเรายังคุยกันหลายเรื่อง และส่วนมากเราถูกคอกัน เราคุยกันหลายเรื่องจริง แต่ยกเว้นเรื่องในเตนท์คืนนั้น “เข้าใจไหมเนี่ย”ผมติวหนังสือให้นัท “เข้าใจนะพี่พี่เก่งจัง ไม่เหมือนผมเลย”นัทบอก แต่ผมสังเกตประโยคหลัง มันดูเศร้า “เฮ้ยนายก็เก่ง”ผมบอกนัท “ไม่หรอกพี่ผมพยามยังไง ก็ยังสู้พี่นกไม่ได้เลย”ผมน่าจะรู้แล้ว ว่า มันเป็นเรื่องของน้องชายที่น้อยใจครอบครัว “ไปๆ วันนี้เลิกได้แล้ว แค่นี่ก็เก่งแล้ว”ผมบอก พร้อมช่วยนัทเก็บหนังสือ “เสียดายนะมะรืนนี้พี่ก็กลับแล้ว”นัท ถอนใจ ตอนที่ เก็บหนังสือ ในชั้นหนังสือ “เออน่าเรายังแชทคุย โทรคุยได้ ไม่เข้าใจอะไรตรงไหน ก็คอลติวกันได้น่า”ผมช่วยเก็บอุปกรณ์ติว “เล่นเกมกันไหมพี่”นัทชวนผมตามใจอยู่แล้ว เราเล่นเกมกันไปคุยกันไปหลายเรื่อง ผมเลยเข้าใจ ว่านัท เป็นลูกชายที่ ทั้งบ้านฝากความหวังไว้แต่กลับเอาพี่นกมาเปรียบเทียบ “นัทพี่เชื่อว่านายก็มีดี ไม่ต้อง สนใจพี่นกเขาหรอก”ผมไม่รู้จะปลอบใจหนุ่มน้อยยังไง “คงมีแต่พี่วินมั้ง ที่เข้าใจผม”นัทหันมามอง ปล่อยเกมในจอหยุด “อะเออ”ผมหยุดมองนัทเช่นกันเราสบตากัน มันเพียงเท่านั้น นัท เข้ามาจูบปากผม เรากอดแลกลิ้นกันตรงหน้าเครื่องเกม ในห้องนัท “อะเออนัท”ผมถอนปาก เพราะ ความสับสน รสชาติที่เตนท์มันผุดขึ้นมาในหัวอีกครั้งหัวใจเรียกร้องรสชาตินั้นอีกครั้ง แต่อีกใจ ก็รู้ว่า มันไม่ควร และไม่ควรมาก “พะพี่วินวันนั้นที่น้ำตก ผมตั้งใจ และมีความสุขมากนะครับ”นัทบอก “ตะแต่”ผมยังพยามห้ามใจตัวเอง “ผมรักพี่นะครับพี่วิน”นัทโผเข้าจูบ เรากอดกันประคองตัวลงนอนกลางพื้นตรงนั้น เสื้อผ้าเราสองคนค่อยๆ หลุดทีละชิ้น จนเรากอดเปลือยเปล่ากอดกัน “อือออผม ๆ รักพี่ อ้า ผมรักพี่”เสียงพึมพำ ของนัทที่กำลังนัวเนียกับผมอยู่อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด นัทไล่ลิ้นไปตามลำตัวผมถึงหน้าท้องแล้วอ้าปาก อม ค ผมเข้าไป รูดดูด มันโดนฟันบ้าง แต่ผมก็กัดฟัน เพราะเข้าใจถึง คแรก ที่เข้าปากนัท “อือออ้า นะ นัทอ้า”ผมร้องออกมาด้วยความเสียว นัทยิ่งดูด ค ผม หนักขึ้นจนผมรู้ว่าถ้าเป็นอย่างนี้ มันแตกคาปากแน่ ปีศาจในใจผมไม่อยากให้หยุดแค่นั้นแล้วผมจัดการพลิกตัวนัท นอนหงายบ้าง คราวนี้ ผมจัดการไล่ลิ้น ตามตัวขาว ๆ เนียน ๆของนัท จากซอกคอ ถึงหัวนมชมพูสองข้าง ไล่ถึงเนินหน้าท้องวนลิ้นรอบสะดือก่อนจะไล่ลงไปที่ ค ขาว ๆ หัวยังไม่เปิดของนัท ผมอ้าปากดูด มันแข็งรอผมอยู่แล้วผมจัดท่าพลิกตัวไปเป็น69 เมื่อ ค จ่อปากนัท นัทอ้าปากอมรูดต่อ ไม่หยุด ฝั่งผมผมจัดการดูดรูด จนเปิดหัว ของนัทเสร็จ ผมก็ไล่ลิ้นไปที่พวงของนัท จับแหกขากว้างแล้วรัวลิ้นที ประตูหลังของนัท รัว ๆ “อ้าซีสสสส พะพี่ วิน ผมเสียว อ้า”นัท ขมิบรูรับแรงลิ้นผม เป็นจังหวะ ผมจัดการเอานิ้วเปิดทาง รูของนัทก่อน มันตอดนิ้วจนรู้สึกได้ ผมกดเข้าไปสุด รับรู้แรงรัดแล้วเริ่มชักเข้าออก “อะอ้าซีส อ้าซีสสสส”นัทปล่อย ค ผมออกมาร้องระบายความเสียว ดีที่นก พ่อแม่ ออกไปงานที่ต่างหมู่บ้านกันหมดเลยเหลือแค่ผมกับนัท สองคนในบ้าน ผมว่านัทพร้อมแล้วผมจัดการเปลี่ยนท่า มาจูบปากกับนัทอีกรอบ ก่อนจ่อ ค เข้าไปในรูนัทช้า ๆพอหัวมันเริ่มเข้า นัทกอด จิกหลักผมจนเจ็บ “อื้ออออ้ากกก พะพี่ ผมเจ็บอ้า อ้า ผะผมรักพี่นะอ้า”นัทร้อง ระบายความเจ็บ กับผู้ชายคนแรกของเขา “อ้า....”ผมกดช้าๆ จนสุด แล้วเริ่มขยับเอวช้า ๆ นัทยังหลับตาเพราะความเจ็บ ผมค่อย ๆ ทำไปเรื่อย ๆจนนันลืมตา ความเจ็บกลายเป็นความเสียว “อ้าๆ ๆ ๆ ๆ นัทรักพี่ อ้านัทรักพี่อ้า ซีสสสอ้า อ้า”นัทร้องครางลั่น พร้อม ๆ กับบอกรักผม “อ้าพี่ก็รัก อ้า ซีสสส อ้า”ผมร้อง พร้อม ๆ กับเร่งกระแทก มันเสียวมันได้อารมณ์กว่าเอากับใครคนอื่น อย่างไม่รู้เหตุผล แต่ผมปล่อยอารมณ์ให้พาไปผมเร่งกระแทก “โอ้ยยยยอ้าพะพี่ วิน อ้า ผมแตกแล้ว อ้าๆๆๆๆๆๆ อ้า..................”นัทปล่อยน้ำพุ่งออกมาทั้ง ๆ ที่ผมยังไม่ได้จับ ค นัทเลย ผมยิ่งเร่งกระแทกรัวไม่ยั้ง “อ้าพี่แตก อ้า แตกแล้วแตก”ผมกด ค สุด ปล่อยน้ำออกมาเต็มรูนัทแล้วฟุบตัวลงกอดจูบกันนัทอีกครั้ง เรานอนกอดจูบกันเนิ่นนาน “ผมรักพี่”นัทซุกตัวในอกผม “เร็วไปไหมนัท”ผมสงสัยเพราะผมกับนัทก็เพิ่งรู้จักกัน แล้วมันคือความรักเหรอ “รักครับรัก จริง ๆ หรือพี่ไม่คิดอะไรกับผม”นัทย้อนผมย้อนคิดถึงความรู้สึกตัวเอง จริงแหละ ผมคิดกับนัทรู้สึกกับนัทแปลกกว่าคนอื่นจริง ๆ “นัทรู้สึกชอบพี่ตั้งแต่เจอหน้าแล้ว ยิ่งพอได้คุย นัทยิ่งรู้เลยว่า พี่เข้าใจนัทที่สุด”เด็กม 4 ในอ้อมกอดผม กำลังพูดถึงเหตุผมของความรัก กับผม “พี่ก็รักนัท”ผมหลุดปากจนได้ “เสียดายที่พี่ต้องกลับไปกรุงเทพเนอะ”นัทบอกแล้วซุกตัวเหมือนเด็กน้อย ที่อยากอยู่ในอ้อมอกของผม เรากอดกันอยู่นานจนลุกไปล้างตัวเปลี่ยนชุด แล้วมานั่งกินขนม กาแฟกัน รอพ่อแม่ และนกกลับมา ผมมองๆ แอบสบตา แอบแชท กับนัทตลอดเวลาอีกวันที่ได้อยู่บ้านนก จนวันกลับพ่อนก ขับรถกระบะคันเก่งมาส่งผมกับนกที่ขนส่ง “ผมไปนะครับขอบคุณมากครับ”ผมยกมือไหว้ พ่อแม่นก เป็นการขอบคุณ และอดไม่ได้ที่จะสบตากับนัทมันได้แค่ส่งยิ้มให้กัน..................... เราโทรบ้าง คอลบ้างคุยกันตลอดทุกวัน จนนัท ขึ้น ม 6 ก็ห่าง ๆ กันไป แฟนทางไกล ก็เป็นอย่างนี้เอง ผมเสียใจอยู่สองสามวันเพราะทำใจมาตั้งแต่เริ่มตกลงเป็นแฟนกัน ว่าไม่นานก็คงเลิกกันซึ่งมันก็เป็นจริงจนผมได้มาเจอกับนัทอีกครั้ง และ เรากลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้ง ........................................................... ผมตื่นจากภวังค์ใจอยากโทรไปหา แต่ก็ไม่กล้า ก็เลยได้แค่รอ จนคืนนั้น ผมไปนั่งกินเบียร์เงียบ ๆ ริมระเบียง จนนกโทรมา “เออเป็นไงบ้าง”ผมถาม “วุ่นวายว่ะไอ้นัทอ่ะสิ”นกบ่น “นัทนัททำไม”ผมใจเต้นแรง “มันเสือกไปทำแฟนมันท้องเลยต้องแต่งแหละ”ประโยคของนก ทำหัวใจผมหล่นหาย ตกระเบียงไปผมจำอะไรที่นกพูดอีกไม่ได้แล้ว ผมกระดกเหล้ารัวๆ จนเช้า สรุปวันนั้น ผมไม่ได้ไปทำงาน เพราะแฮงค์ โทรศัพท์ก็หายไปไหนก็ไม่รู้ ผมดูฟ้ากำลังจะมึดเลยแต่งตัว หาโทรศัพท์จนเจอ วินาทีนี้ผมรู้อย่างเดียวว่า ผมไม่ควรอยู่คนเดียว ผมอาบน้ำ ลงมากินข้าวข้างล่างไปเล่นโทรศัพท์ไป ผมกดโทรหา คนมาอยู่เป็นเพื่อน ชวนใครก็ไม่มีใครว่างสักคนจนเหลือเบอร์สุดท้าย เบอร์เต้ ผมโทรหาแล้ว กลับติดต่อไม่ได้ เวลา ไม่เหลือใครมันไม่เหลือใครอย่างนี้นี่เอง มันกลายเป็นวันแย่ๆ ของ คน ๆ หนึ่งที่ ไม่มีใคร อยู่ข้างกายเลย ผมเดินไร้จุดหมายไปทั่วจนมาจบที่สวนสาธารณะใต้ทางด่วน ผมนั่งเพลิน ๆ ที่เก้าอี้ ดูคนอื่น ๆเดินออกกำลังกายเล่นกี่ฬาไปเรื่อย ปล่อยเวลาทิ้งไป แบบไม่ใยดี จนฟ้ามืดผมก็ลุกเดินเหงา ๆ ออกมาจากสวน “พี่พี่วิน พี่”เสียงเรียกผม จากด้านหลัง ผมยังคิดว่า หูแว่วอยู่เลยแต่เสียงเรียกไม่หยุด ผมเลยหันไป ภาพตรงหน้าผมทำผมดีใจจนหัวใจเต้นแรงอีกครั้ง “เต้!!”ผมดีใจมาก กับภาพ หนุ่มน้อยในชุดนักบอล “พี่โทรหาไม่ติดเลย”ผมบอกคำแรก “โทรศัพท์ผมพังอ่ะครับ”เต้บอกก่อนเดินเข้ามาหาผม ผมเดินออกมาจากสวนสาธารณะพร้อมเต้มองหน้าหนุ่มน้อยที่เดินด้วย อย่างน้อย ตอนนี้ เราก็ไม่ได้อยู่คนเดียว......................................................(จบ) .................................................................... .................................................................... .................................................................... .................................................................... “พี่ให้ผมเยอะแล้วพอละ”เต้บอก หลังจากผมจะซื้อเสื้อให้เต้อีกตัว “แค่นี้เองพี่มีแหละ”ผมบอก “โอ้ยทั้งโทรศัพท์ ทั้งให้เงินผมอีก พอละพี่”เต้ ทำท่าจะเดินออกไปจากร้าน “เอ้าๆ ก็ได้”ผมเดินตาม “แล้วจะไปไหนต่อเนี่ย”ผมถาม “กลับบ้านแหละพี่”เต้บอก “พี่ไปส่งนะถึงบ้านเลยนะ เผื่อโทรศัพท์พังจะได้ตามตัวได้”ผมคิดรอบคอบแล้ว “ก็ได้พี่แต่บ้านผมเดินเข้าลำบากหน่อยนะ”เต้ ยอมให้ผมไปบ้าน แน่นอน ผมไป อย่างน้อยผมก็จะได้รู้ว่าเต้อยู่ที่ไหน 2 ]/ h& Y0 b5 [4 q) t* a; Z. {# q
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-12-21 15:12:17
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-12-21 19:29:21
โพสต์ 2022-12-21 21:46:53
โพสต์ 2022-12-22 08:47:00
