หนุ่มเฟรชชี นักบาสเจ้าเสน่ห์ (เรื่องแต่ง SM) : Chapter 6 จากตำรวจกลายเป็นทาสตำรวจ

zodiacsci

เข็มนาฬิกาชี้ไปที่เลข 11 และ 12  เวลา 5 ทุ่มนั่นเอง แบงค์ยังคงนอนไม่หลับ ยังคงสับสนความคิดในหัวของเขาอยู่ และมีข้อสงสัยที่ผุดมาในหัวของแบงค์อีกอย่างคือ ทำไมวันนี้ ตอนที่ตัวเองกำลังกลับแฟลตหลังเสร็จสิ้นภารกิจด้วยสภาพเปลือยกาย หรือแม้กระทั่งตอนที่ตัวเองโดนขึงไว้กับเสาแล้วโดนจับแก้ผ้า ทำไมตัวเองรู้สึกแปลกเหมือนอารมณ์ทางเพศตัวเองมันพลุ่งพล่านขึ้นมา หรือตัวเองชอบการแก้ผ้า แต่เขาก็แก้ผ้าอยู่แฟลตตลอด หรือต้องเป็นถอดเครื่องแบบ หรือชอบการเอาท์ดอร์ หรือชอบการโดนพันธนาการ   ความคิดต่าง ๆ  มันผุดมาในหัวของแบงค์เต็มไปหมด จนแบงค์ตัดสินใจว่า ต้องพิสูจน์ให้ได้ในคืนนี้  แต่เครื่องแบบและกางเกงในของแบงค์ยังคงตากอยู่ แบงค์จะพยายามหาวิธีพิสูจน์ให้ได้
แบงค์ลุกจากเตียง หยิบกุญแจมือ โทรศัพท์มือถือและกุญแจห้องออกมาจากห้อง มาสวมรองเท้าหนังที่หน้าห้อง มันคงไม่เป็นเรื่องแปลก ถ้าแบงค์ใส่เครื่องแบบอยู่ ใช่แล้ว ตอนนี้แบงค์เปลือยกายอยู่หน้าห้อง โชคดีที่ชั้น 4 มีคนพักเพียง 4 ห้องจากทั้งหมด 9 ห้อง และห้องทั้ง 4 ห้องเหล่านั้น บางห้องปิดไฟนอนเรียบร้อยแล้ว เหลืออีกห้องเดียวที่ยังไม่นอนซึ่งเป็นห้องของรุ่นพี่เขาอีกคนที่สนิทกัน แต่คงไม่มีปัญหาอะไร เพราะวันนี้รุ่นพี่คนนั้นไปลงพื้นที่ออกเวรตรวจความเรียบร้อย และวันนี้เขาก็ซักผ้าและตั้งราวตากผ้าไปหน้าระเบียง แบงค์มองไปยังห้องพี่คนนั้น เห็นเครื่องแบบของเขาตากอยู่ จึงเดินไปเข้าไปตรวจจับว่า สามารถนำมาใช้เป็นเครื่องมือพิสูจน์ได้ไหม ซึ่งชุดตำรวจที่แขวนนั้นมันแห้งเรียบร้อยแล้ว แบงค์จึงรีบหยิบมาติดเครื่องหมายแล้วสวมใส่ทันที พร้อมกับเดินไปยังลานปูนที่ทำกิจกรรมกับเด็กเมื่อเย็น
“อ่าวแบงค์ ใส่เครื่องแบบไปไหนเนี่ย” รุ่นพี่ตำรวจที่กำลังตรวจพื้นที่ทักทายพร้อมตำรวจอีกนายที่ซ้อนท้าย
“ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ ป้าผมบ้านเขาอยู่ใกล้ๆ นี้ เขาวานให้ใส่เครื่องแบบตำรวจไปเตือนลุงเขาหน่อย” แบงค์โกหกไป
“ตรงไหน เดี๋ยวพี่ไปตรวจให้” รุ่นพี่คนนั้นบอก
“ไม่เป็นไรพี่ ลุงแกไม่ได้ก่อความเดือดร้อนหรือเสียงดังอะไร แต่ป้าแกเป็นห่วง อยากให้เลิกเหล้า หลังๆ มาแกกินเยอะ แล้วป้าแกห้ามก็ไม่เชื่อ จนป้าวานให้ผมไปบอกแกหน่อย อย่างน้อย แกเกรงใจผมที่ใส่เครื่องแบบ เพราะแกเคยบอกว่า ถ้าผมเป็นตำรวจแกจะทำตามที่ผมขอทุกอย่าง”
“อ้อ โอเค ๆ” รุ่นพี่คนนั้นตอบแล้วก็ยิ้มๆ
“แล้วก็เดินงอๆ ตัวหน่อยก็ได้นะ” นายตำรวจอีกคนพูดยิ้มๆ พร้อมทำส่งสัญญาณไปที่เป้ากางเกงของแบงค์
“ฮ่าๆๆๆ ได้ครับ ผมกำลังจะนอนแล้ว ผ้าอะไรซักหมดแล้วเลยไม่มีอะไรใส่เลย” แบงค์แก้ตัว
“งั้นพี่ขอไปตรวจท้องที่ก่อนนะ” รุ่นพี่ของแบงค์ขอตัว
แบงค์ก้มน้องท่อนลำของตัวเองที่ตอนนี้ตั้งตระหง่านออกมา คงเป็นเพราะตื่นเต้นที่รุ่นพี่คนนั้นคือเจ้าของชุด เมื่อแบงค์เดินทางถึงทางเข้าบ้านร้าง ก็มองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่า ไม่มีผู้คนเห็น จึงรีบเดินเข้าไปยังบ้านร้าง ไปยังลานปูนด้านหลังอีกครั้ง เมื่อเข้าถึงลานปูน แบงค์เดินไปยังเสาที่ตัวเองโดนมัด แล้วควักกุญแจมือออกมา พร้อมกับลูดซิปเสื้อตำรวจลง เผยให้เห็นกล้ามอกสัมผัสอากาศด้านนอก พร้อมกับถอดกางเกงลงไปกองที่ขา แล้วล็อคตัวเองไว้กับเสา โดยหันด้านรูกุญแจออกไปหามือ เพื่อสามารถไขออกได้ด้วยตัวเอง  ท่อนลำที่ชูชันอยู่แล้วก็ชูชันหนักกว่าเดิม แบงค์พยายามนึกเรื่องที่ตัวเองประสบตอนกลางวัน ทันใดนั้น น้ำสีขาวได้พุ่งออกมาเป็น 4 ในรอบวัน แบงค์หายใจหอบ แล้วแบงค์ก็ตัดสินใจปลดล็อคกุญแจมือตัวเองออกแล้วถอดเครื่องแบบออกทั้งหมด พร้อมกับใส่เครื่องแบบคืนเหมือนเดิมแล้วเดินกลับหอ ด้วยคำตอบในใจ
เมื่อแบงค์เดินมาถึงชั้น 4 เขาก็ปลดเครื่องหมายพร้อมป้ายมือของตัวเองออกทั้งหมด รวมถึงเข็มขัด ก่อนที่จะตรงไปที่ราวตากผ้าที่ตอนนี้มีไม้แขวนเสื้อว่างเปล่าอยู่ 2 อัน แบงค์รีบถอดเครื่องแบบแขวนคืนจนตัวอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ก่อนรีบไขกุญแจเข้าห้องไป เพียงไม่กี่นาทีถัดมาก็มีเสียงเดินไปยังห้องดังกล่าว เจ้าของชุดกลับมาแล้ว
“ไอ้น้องเป็นไงบ้าง เมื่อคืนเคลียร์ไหม” รุ่นพี่ตำรวจคนนั้นทักทายแบงค์
“เรียบร้อยครับพี่” แบงค์ตอบ
“เออ คืนนี้ว่างไหม พี่ว่าจะชวนไปกินเหล้าห้องพี่หน่อย”
“ได้ครับพี่ แต่ผมขอซักผ้าก่อนนะครับ เพราะชุดหายนี่ ผมต้องซักผ้าทุกวันเลย”
“ไม่เป็นไรหรอก ออกเวรแล้วไปกันเลย พรุ่งนี้เอาเครื่องแบบพี่ไปใส่ก่อนก็ได้ รีบกินรีบเมา”
“ถ้างั้นก็ได้ครับ” แบงค์ตอบรับ
เมื่อทั้งคู่ออกเวรมาแล้วก็รวมตัวกันที่ห้องของรุ่นพี่ตำรวจคนนั้น นายตำรวจรุ่นพี่คนนั้น ชื่อเอก อายุแก่กว่าแบงค์เพียงปีเดียว ส่วนรูปร่าง และบุคลิกน่ะหรอ เรียกว่าได้นายแบบยังได้ ตอนสมัยเรียน ม.ต้น เคยเป็นพนักงานร้านไอศกรีมแห่งหนึ่ง ซึ่งร้านนี้ขึ้นชื่อว่าคัดหน้าตาดี ๆ  
“ดีนะซื้อกับแกล้มมาด้วย จะได้มีอะไรกินตอนนั่งกินเหล้า นั่งคุยกัน” เอกบอกกับแบงค์
“ใช่ครับพี่”
“เป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย ปกติพูดเยอะกว่านี้นะ” เอกถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีอะไรครับพี่” แบงค์ปฏิเสธ แต่ความจริงแล้ว แบงค์ยังสงสัยความรู้สึกและรสนิยมตัวเองอยู่ ตั้งแต่ที่เกิดเหตุเมื่อวานนี้
“เอ้าชน” เอกกับแบงค์นั่งกินเหล้า นั่งคุยกันสักพัก พอกรึ่ม ๆ เอกก็พูดขึ้นมาว่า
“แบงค์ มึงมีอะไรอะไรสารภาพหรือจะบอกพี่ไหม”
“เรื่องอะไรครับพี่”
“เรื่องที่มึงปิดบังกูอยู่” คำพูดนี้ทำเอาแบงค์หน้าชาไปพักนึง แต่ก็คิดว่า คงไม่ใช่เรื่องที่แบงค์แอบเอาเครื่องแบบของเอกไปใส่
“ไม่มีนี่ครับ พี่เป็นพี่ชายผม ผมจะปิดบังพี่ทำไม” แบงค์เฉไฉตอบ
“งั้นมึงดูนี่” เอกควักโทรศัพท์มือถือออกมา พร้อมกับเปิดคลิปที่มีชายคนนึง เปลือยกายสวมแค่รองเท้าหนัง กำลังถอดเสื้อและกางเกงตำรวจใส่ไม้แขวนเสื้อที่ราวตากผ้า ที่ตั้งไว้ที่ระเบียง ใช่แล้ว นั่นคือแบงค์นี่เอง
“จะบอกกูได้ยัง” เอกถามอีกครั้ง ทำเอาแบงค์ตะลึง และพยายามรวบรวมคำพูด
“ผมขอโทษพี่ ผมมีเรื่องนิดหน่อย”
“กูไม่ได้โกรธที่มึงขโมยชุดกูไปใส่ ตอนเรียน ยังเคยโดนแก้ผ้าเข้าเวรด้วยกัน ยืมชุดเครื่องแบบกันใส่ได้ แต่กูโกรธที่มึงบอกว่า กูเป็นพี่ชายมึง แต่มึงปกปิดกูว่ามึงมีอะไร”
“ได้พี่ได้ ผมจะเล่าให้ฟังทุกอย่างเลย คือพี่จำตอนที่เราไปจับคนบ้าเมื่อวานนี้ได้ไหม ที่ชุดผมหายอ่ะ”
“ได้มีอะไรวะ”
“ตอนกลับมาผมก็นุ่งผ้าห่มที่กู้ภัยให้ยืมมา นั่งรถ จนกำลังจะแอบลงกลับมาที่แฟลต แล้ว ผ้าห่มดันเกี่ยวประตูรถไว้ แล้วมันล็อค ผมเลยต้องวิ่งแก้ผ้ากลับมาที่แฟลต”
“เชี้ย โชคดีไม่มีชาวบ้านมาเห็นนะมึงไอ้แบงค์”
“ก็เกือบอ่ะพี่ ตอนขึ้นบันไดมาชั้นเราเนี่ย มีคนเดินสวนลงไป ตอนกำลังเดินขึ้นบันได ผมเลยต้องไปแอบหลังซอกตู้ตรงบันได แล้วเอาหมวกปิดเผื่อไว้ จนเขาเดินผ่านไป พอเข้าห้องได้ เลยเห็นว่า ตัวเองเสร็จแล้ว โดยที่ผมไม่ได้ไปชัก หรืออะไรเลย แล้วตอนเย็นพอออกเวร ผมก็กำลังจะไปซื้อกับข้าว ผมก็โดนเด็กมัธยมผู้ชายสองคน ชวนไปบ้านร้างข้างๆ อ้างว่า อยากให้ไปช่วยเทรนด์หน่อย อยากเป็นตำรวจ แต่เป็นห่วงเรื่องร่างกาย ผมก็เลยไป แต่สุดท้ายมันแอบเอายาปลุกเซ็กซ์ใส่ไปแล้ว จับผมขึงไว้กับเสา แล้วก็...”
“แล้วก็อะไรวะ”
“พี่อย่าไปบอกใครต่อนะครับ”
“ได้ๆ”
“มันให้ผมเอาแฟนมัน แล้วมันก็เอาผมด้วยเหมือนกัน” แบงค์พูดพร้อมกับหลบตาด้วยความอาย
“เห้ย ไม่เห็นน่าอายเลย จริงๆ สมัยเรียนม.ต้น กูก็เคยโดนแกงค์กะเทยข่มขืนมาแล้ว แล้วไงต่อวะ” เอกบอก พร้อมกับรบเร้าให้แบงค์เล่าต่อ
“ผมก็แตกไปยกแรก คารูมัน เสร็จแล้ว มันก็ปล่อยผมอยู่สภาพนั้น แล้วอยู่ดี ๆ ผมก็แตกอีกรอบ แล้วมันก็ปล่อยผมกลับมา พอตกกลางคืนผมคาใจเรื่องนี้ไงพี่ ก็เลยอยากลองพิสูจน์ว่า ตัวเองจริงๆ ชอบรสนิยมหรือแนวไหน เลยนอนไม่หลับ จนสุดท้ายต้องเอาชุดพี่ไปใส่ แล้วไปที่ลานที่เดิมตรงนั้น แล้วก็ลองล็อคตัวเองไว้กับเสาดูอีกรอบ”
“แล้วเป็นไงวะ รอบนี้”
“ไม่เหลือพี่ ขนาดเมื่อวานผมหมดไปหลายน้ำแล้วนะ”
“มึงเลยกลับมาถอดชุดคืนกู แล้วกูก็เห็นพอดีใช่ไหม”
“ใช่ครับ”
“ก็แค่นี้ มีอะไรไม่เล่าให้กูฟังวะ” เอกบอกกับแบงค์
ระหว่างนั้น โทรศัพท์ของแบงค์ดังขึ้น
“ฮัลโหล พี่ตำรวจสุดหล่อของพวกผม”
“มีอะไรน้อง” แบงค์ตอบอย่างเสียไม่ได้
“ผมอยากเจอพี่อีก พรุ่งนี้หกโมงว่างไหม ไปเจอกันที่เดิม” ปลายสายนัดหมายเวลามา
“มีนัดกับรุ่นพี่ไว้ วันอื่นได้ไหม” แบงค์ต่อรอง
“ไม่เอา เอาพรุ่งนี้ ชวนรุ่นพี่คนนั้น มาด้วยนะ ไม่งั้น รูปที่พี่เป็นเมีย เอ๊ะ หรือเป็นผัวของพวกผมจะหลุดนะ แค่นี้นะพี่” แบงค์วางสายด้วยสีหน้าไม่สู้ดี ทำให้เอกต้องถามอีกครั้ง
“มีอะไรวะมึง” เอกถาม
“ก็ไอ้เด็กเมื่อวาน มันนัดผมพรุ่งนี้ ตอนเย็น มันบอกว่าให้ชวนพี่ไปด้วย”
“ก็ไปกันสิ จะได้จบเรื่องนี้ มึงจะได้ไม่ต้องมานั่งเครียด” เอกบอกพร้อมกับแผนการในหัว
“ขอบคุณนะพี่”
“เออ เห็นมึงเล่าว่า ตอนมึงแก้ผ้าบางทีก็มีอารมณ์เองใช่ป่ะ”
“ใช่พี่ ทำไมหรอ”
“งี้ถ้ามึงมานั่งแก้ผ้ากับกู มึงจะมาแตกต่อหน้ากูไม่ได้นะ”
“ไม่หรอกพี่ ผมแก้ผ้าให้พี่เห็นจนชินแล้ว จะมามีอารมณ์อะไรตอนนี้” แบงค์บอก
“งั้นโทษฐานที่มึงขโมยชุดกูไปใส่ มึงต้องโดนทำโทษตกลงไหม” แบงค์อึ้งไปนิดนึง แต่ก็คิดว่า เอกคงจะให้เอาแค่ขำๆ
“ครับพี่”
“งั้นมึงกลับไปซักชุดที่มึงใส่ให้เรียบร้อย แล้วกลับมาหากู แบบไม่มีอะไรเลย”
“เห้ยพี่ เอาจริงดิ”
“เอาจริงเว้ย” เอกยิ้มแบบกวนๆ ใส่แบงค์
“ได้พี่ได้ อย่าให้ถึงทีของผมละกัน” แบงค์ตอบรับอย่างกวนๆ คืน พร้อมกับเดินกลับไปที่ห้อง เพื่อทำตามคำสั่ง ไม่นานนัก เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น เอก ชะโงกมองผ่านบานเกล็ด เห็นแบงค์กำลังยืนเปลือยกายอยู่หน้าห้อง มือกุมของลับไว้
“มาแล้วหรอ ยืนรอตรงนั้นแปปนึงนะ”
“เห้ยพี่ เร็วๆ นะ เดี๋ยวคนมาเห็น” แบงค์เริ่มตื่นเต้นกับสถานการณ์นั้น ทำให้ท่อนลำของแบงค์ เริ่มแข็งตัวอีกครั้ง จนเกือบจะถึงจุดสุดยอด เอกจึงเปิดประตูให้แบงค์เข้ามา ด้วยสภาพท่อนลำชูชัน  
“กูว่ามึงชอบแนวตื่นเต้นว่ะ ดูดิวะ แข็งเลย”
“สงสัยผมน่าจะรู้ตัวเองว่าชอบแนวนี้” เอกเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อวอร์มกับกางเกงวอร์ม มาให้แบงค์ใส่
“เอ้า ใส่ชุดนี่แล้วพากูไปที่ตรงที่มึงเล่านะ”
“ไปทำไมพี่ มันนัดพวกเราพรุ่งนี้” แบงค์สงสัย
“ก็มึงอยากพิสูจน์ไม่ใช่หรอ ก็จะไปพิสูจน์ให้รู้เลยว่า มึงชอบรสนิยมแบบไหน” เอกบอกกับแบงค์
“แล้วพี่จะไม่ให้ผมใส่เสื้อผ้าอะไรข้างในชุดวอร์มหน่อยหรอ”
“ไม่หรอก ใส่ไปเดี๋ยวก็ถอด”
แบงค์เดินนำเอกออกจากห้องไปยังลานปูนกว้างหลังบ้านร้าง ระหว่างที่เดิน ด้วยความที่กางเกงวอร์ม สัมผัสกับท่อนลำของแบงค์โดยตรง ด้วยเนื้อผ้าที่ไม่ได้นุ่มแบบกางเกงใน และเคลื่อนไหวไปมาตลอดเวลา เลยทำให้เหมือน มีผ้าผืนหนึ่งกำลังฝนหัวท่อนลำของแบงค์ จนแบงค์เกิดอาการเสียวต้องเดินตัวงอตลอดทาง เพื่อไม่ให้คนผ่านไปผ่านมาสังเกตเห็นความผิดปกติ เมื่อถึงที่หมาย
“ไอ้แบงค์ มึงมายืนตามระเบียบพักที่นี่” เอกสั่งแบงค์ แบงค์ทำตาม
“ถอดเสื้อผ้ามึงออกให้หมด” แบงค์รูดซิปเสื้อวอร์มออก แล้วตามด้วยกางเกงวอร์ม จนไม่เหลืออะไรเลย หลังจากนั้นยืนตามระเบียบพักดังเดิม เอกหยิบกุญแจมือมาใส่ที่ข้อมือทั้งสองของแบงค์ที่กำลังประสานอยู่ข้างหลัง
“มึงหมอบ” แบงค์ทำตาม แต่ด้วยมือที่ถูกพันธนาการไว้ด้านหลัง เวลาหมอบ ร่างกายจึงกระแทกกับพื้นเล็กน้อย แต่นั่นไม่ทำให้แบงค์เจ็บแต่อย่างใด แต่ตรงกันข้าม ความเสียว ความตื่นเต้นพุ่งพล่านขึ้นอย่างที่สุด
“กลิ้งไปซ้ายขวาอย่างละ 10 รอบ” แบงค์ทำตาม แล้วต่อด้วยการคลานต่ำจนหนำใจของเอก เอกจึงเดินไปหาแบงค์ที่กำลังนอนหอบอยู่ แล้วไขกุญแจมือ พร้อมลากร่างของแบงค์มาล็อคไปกับเสากันด้วยกุญแจมือ
“กูอยากเล่น แนวเชลย แบบที่เคยเรียนมา” เอกบอกกับแบงค์ แบงค์พยักหน้า เอกเริ่มต้นทรมาน ด้วยการหยิบกิ่งไม้มาหวดใส่ร่างของแบงค์ ฉีดน้ำใส่ ซึ่งแบงค์พยายามอดทนไม่ร้องออกมา จนสุดท้ายเอกเดินไปกำท่อนลำของแบงค์ โดยที่ยังไม่ทันเริ่มทำอะไร ท่อนลำนั้นก็พ่นน้ำออกมา
“กูรู้แล้วว่า มึงชอบแนวตื่นเต้นกับซาดิสต์” แบงค์ไม่ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้าพร้อมกับหายใจหอบเหนื่อย
“กูว่า วันนี้พอก่อน เดี๋ยวกูไปหาวิธีดัดหลังไอ้พวกเด็กเวรพวกนี้ก่อน แล้วพรุ่งนี้ กูจะมากับมึงเอง” เอกบอกกับแบงค์ ทำให้แบงค์รู้สึกใจชื้นขึ้นบ้าง แต่อีกใจก็เป็นห่วงเอกว่า จะโดนกระทำเหมือนกับตัวเองหรอไม่
เช้าวันรุ่งขึ้น คงจะเหมือนกับทุก ๆ วัน แต่สำหรับแบงค์ วันนี้ เขามองเครื่องแบบที่ตัวเองใส่เปลี่ยนไปจากเดิม แบงค์รู้สึกว่าตัวเองชอบใส่เครื่องแบบนี้อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ตั้งแต่ที่เขาได้รับรู้รสนิยมตัวเอง วันนี้ แบงค์มีเข้าเวรตอนแปดโมงเช้า พร้อมกับพี่เอก รุ่นพี่ของเขาเอง ชีวิตประจำวันก็เป็นไปตามปกติ ที่มีคนเข้ามาร้องทุกข์มาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งออกเวร เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบจะหกโมง แบงค์ก็บอกกับเอกว่า
“แล้วแผนพี่เป็นไงล่ะ” แบงค์ถาม
“มึงบอกพวกนั้นนะว่า กูไม่ว่างไป ติดธุระ เล่นกับมึงคนเดียว แล้วเดี๋ยวกูจะย่องตามเข้าไปตลบหลัง” เอกบอกแผน แบงค์พยักหน้ารับ
เมื่อถึงเวลานัดหมาย แบงค์เดินเข้าไปที่จุดนัดหมาย เจอเด็กมัธยมคนเดิมสองคน
“อ่าว แล้วเพื่อนพี่ไม่มาด้วยเหรอ” กิตถาม
“เพื่อนพี่เขาติดธุระด่วน เอ้า อยากเล่นอะไรกับพี่ก็มา” แบงค์เปิดประเด็น
กิตไม่ตอบ พร้อมกับพุ่งไปหาแบงค์ ด้วยสภาพร่างกายวันนี้ แบงค์สามารถขัดขืนได้ต่างจากวันนั้น ที่โดนฤทธิ์ยาเล่นงาน แต่แบงค์ก็ทำเหมือนสู้แรงไม่ได้ เพื่อต้องการรู้ว่า วันนี้เด็กสองคนนี้จะเล่นอะไร
กิตและเอ็ม จับแบงค์มัดกับเสาต้นเดิมที่เคยขึงแบงค์เมื่อรอบที่แล้ว แล้วรูดซิปเสื้อนอกตำรวจลง พร้อมกับเอาชายเสื้อยืดมาคล้องคอ โชว์มัดกล้ามท้อง แล้วจึงปลดตาขอกางเกงพร้อมรูดซิป และดึงกางเกงลงไปกองที่ข้อเท้าของแบงค์ ทำให้ตอนนี้ แบงค์อยู่ในสภาพเปลือยท่อนกลางร่างกาย พร้อมท่อนลำที่เด่นตระหง่านออกมาด้วยความตื่นเต้นของแบงค์ จากนั้น ทั้งสองคนก็เริ่มเข้ามาลูบไล้ ร่างกายของแบงค์ และเอ็มก็เริ่มจับท่อนลำของแบงค์ พร้อมกับรูดปลายหนังหุ้มด้วยความรุนแรง กับทำให้แบงค์ถึงกับเข่าอ่อน แต่ก็ไม่ทำให้เอ็มหยุดการกระทำของตนเอง ยังเอง ทำซ้ำๆ ต่อไป จนกระทั่ง แบงค์ตัวเกร็งไปทั้งร่าง และปล่อยน้ำสีขาวออกจากร่าง  และทันใดนั้นเอง
“เห้ย มึงทำอะไรกัน” เสียงของเอก เข้ามา
“อ่าวพี่ มาพอดีเลย พวกผมกำลังรออยู่เลย” กิตบอกกับเอก
“รออะไร แล้วมึงทำอะไรเจ้าพนักงาน ทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานหรอ?” เอกบอก
กิตและเอ็มเริ่มหน้าเสีย เพราะคิดว่า สถานการณ์ที่เจอนี้ไม่น่าจะใช่สิ่งที่ตัวเองต้องการ
“ยกมือขึ้นประสานไว้ที่ศีรษะ” เอกสั่ง พร้อมกับควักปืนออกมา กิตและเอ็มทำตาม
“มึงมีอาวุธหรือเปล่า ทำไมเจ้าหน้าที่ถึงโดนมัดแบบนี้ สงสัยต้องมีอาวุธมาข่มขู่เจ้าหน้าที่แน่ๆ มึงสองคน ถอดเสื้อ” เอกสั่งต่อ กิตและเอ็มจำใจทำตาม ระหว่างที่สองคนกำลังถอดเสื้อ กองไว้ที่พื้น เอกก็ไปช่วยแบงค์แก้มัดออกจากเสา
“มึงถอดกางเกงของมึงออกให้หมด” เอกสั่งต่อ
“เห้ยพี่ เกินไปละนะ” กิตพยายามขัดขืนต่อรอง
“แล้วที่มึงทำกับตำรวจนายนี้ไม่เกินไปหรือ ถอดออกดีๆ หรือจะเจ็บตัวก่อน” เอกขู่ ทำให้กิตและเอ็มต้องทำตาม โดยถอดกางเกงนักเรียนกองไว้ข้าง แบงค์จึงถือโอกาสหยิบโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกงนักเรียนทั้งสองออกมา
“พี่ แล้วจะทำยังไงกับไอ้สองคนนี้ดี” แบงค์ถาม
“แล้วแต่แกแล้วกัน” เอกบอกกับแบงค์
แบงค์จับ กิตและเอ็มมามัดมือไพล่หลังไว้กับเสาคนละต้น และมัดข้อเท้าไว้ที่โคนเสา ในสภาพกางเกงในตัวเดียว เอกส่งมืดพับให้แบงค์ ทำเอากิตกับเอ็มหน้าเสีย คิดว่าจะโดนทำร้ายร่างกาย แบงค์เอามีดพักที่ได้รับ มาตัดกางเกงในของทั้งคู่ออกพร้อมกระชากออกอย่างแรงจนขาด ทั้งกิตและเอ็มหน้าบิดเบี้ยวด้วยความจุก  จากนั้น แบงค์จึงเอาเศษผ้าที่เคยเป็นกางเกงในของทั้งคู่มามัดปากของทั้งคู่
“กูจะให้พวกมึงมาลิ้มรสชาติค_ยของแฟนมึง ตามที่มึงต้องการ” แบงค์พูดพร้อมเอาเศษกางเกงในของเอ็มมามัดปากกิตไว้ และไม่นานก็ทำแบบเดียวกันกับเอ็ม ทั้งสองได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ๆ
จากนั้น แบงค์ เดิมมาข้างหน้ากิต พร้อมหยิบท่อนลำของกิตที่ตอนนี้กำลังเริ่มแข็งตัว แบงค์กำมือรอบท่อนลำนั้นจนมั่นใจว่าจะไม่หลุดมือง่าย พร้อมกับดึงไปหาเอ็มที่เสาอีกคน จนกิตต้องแอ่นตัว พร้อมส่งเสียงร้องภายใต้ผ้าที่ผูกมัดมาก  ส่วนมืออีกข้างของแบงค์ ก็ไปจำที่ท่อนลำของเอ็ม ที่ตอนนี้อ่อนตัวลง ด้วยความกลัวจากภาพข้างหน้า แบงค์จึงตัดสินใจเอามือกำรอบท่อนลำของเอ็ม พร้อมกับทำการกระตุ้นให้แข็งตัว จนสำเร็จ พร้อมกับดึงท่อนลำของเอ็มไปหากิตบ้าง ตอนนี้ทั้งกิตและเอ็มต่างแอ่นตัวไปทางคู่รักของตัวเอง โดยที่มีหัวของท่อนลำของตัวเองไปสัมผัสกับโคนของอีกฝ่าย
“รักกันมากนัก กูจะให้ค_ยของพวกมึงทั้งสองไม่ต้องแยกออกจากกันเลย” แบงค์คู่ โดยมีเอกยืนมองด้วยความสะใจอยู่ห่างๆ เมื่อได้ยินแบงค์ขู่ทำเอาทั้งกิตและเอ็มต่างกลัว
แบงค์ตัดปลายเชือกที่เหลืออยู่จากการมัดกิต ออกมาด้วยความยาวระดับหนึ่ง แล้วนำมามัดท่อนลำของเอ็มและกิตไว้ด้วยกันจนแน่น แน่นจนถึงแม้ว่า ท่อนลำของทั้งคู่อ่อนลงก็ยังถอดออกจากปมนั้นลำบาก แต่ตอนนี้ลำพังให้อ่อนตัวก็ยากแล้ว จากนั้น เอกส่งสิ่งสิ่งหนึ่งให้แบงค์ พอกิตและเอ็มเห็นสิ่งนั้นทำเอาตาเบิกโพลงด้วยความกลัว มันคือ “กาวตราช้าง” ที่ยังไม่ได้แกออกจากห่อ  แบงค์ตัดการทำกาวตราช้าให้พร้อมใช้งาน ส่วนกิตกับเอ็มต่างดิ้นด้วยความกลัว หวังว่าอาจจะหลุดจากพันธนาการนั้น แต่ก็ไม่เป็นผล แบงค์เดินไปหาคู่รักนักเรียนนั้น แล้วบรรจงหยดกาวตราช้างไปที่ท่อนลำของทั้งสอง จนหมดหลอด กิตและเอ็มหน้าเสีย เมื่อเวลาผ่านไปครู่หนึ่ง ทั้งกิตกับเอ็มต่างร้องโหยหวนออกจากปากที่โดนมัดไว้ด้วยความทรมาน เนื่องจากกาวได้ทำปฏิกิริยา จนเกิดความร้อนกับท่อนลำทั้งสองและไม่นานก็เย็นลงและแทนที่ด้วยกันที่ท่อนลำติดกันเป็นอันเดียวกัน
“ผมพอแล้วพี่ ปล่อยมันไว้งี้แหละ ถ้าโชคดีคงมีคนเห็นแล้วมาปล่อยมัน แต่ถ้าโชคไม่ดี ก็อยู่ตากแดดตากลมอย่างนี้สักคืนสองคืนแล้วเราค่อยมาดูมันอีกที” แบงค์บอกเอก พร้อมกับเดินนำเอกออกจากบริเวณนั้น
“แกจะทิ้งเด็กสองคนนั้นไว้จริงๆ หรอวะไอ้แบงค์” เอกถาม
“ไม่หรอกพี่ ดึกๆ ผมจะไปปล่อยมัน ตอนนี้ให้มันสำนึกก่อน” แบงค์บอกเอก
“วิธีการมึงนี่โคตรเลยนะ” เอกบอกกับแบงค์ แบงค์อมยิ้ม      
“งั้นเดี๋ยวเราไปพักผ่อนกันก่อนเถอะพี่ แล้วดึกๆ เรามาดูมันอีกทีนึง” แบงค์ชวนเอกไปพักผ่อนในห้องของแต่ละคน
นาฬิกาบอกเวลา เที่ยงคืน แบงค์ตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย ร่างกายเปลือยเปล่า ลุกขึ้นไปล้างหน้าเพื่อสลัดความง่วงที่มีอยู่ แล้วหยิบเสื้อกางเกงฟุตบอลมาใส่ พร้อมกับออกไปเรียกเอก
“พี่เอก” แบงค์เคาะประตูเรียก เอกมาเปิดประตูพร้อมกับชุดตำรวจครึ่งท่อน
“โห พี่แต่งตัวพร้อมเลยหรอ”
“เปล่า กูมาถึงก็ล้มตัวลงนอนเลย” เอกบอก
“เราไปดูไอ้เด็กสองคนนั้นกันพี่”
“เออ กูขอเปลี่ยนชุดก่อน” เอกบอก แต่แบงค์ห้ามไว้
“ไม่ต้องหรอกพี่ ไปทั้งอย่างนี้แหละ”
เอกกับแบงค์เดินลงมาจากห้องพัก ไปยังบริเวณหลังบ้านร้าง เมื่อไปถึงยังคงพบเด็กเจ้าปัญหาสองคน ซึ่งบัดนี้ได้สิ้นฤทธิ์เดช เข่าอ่อน หมดแรง ถ้าไม่มีเชือกที่มัดมือแล้วรั้งไว้กับยอดเสา คงลงไปกองกับพื้นแล้ว โดยที่ข้างๆ ยังมีกองเสื้อผ้านักเรียนอยู่เหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยน
“เห้ยพวกมึง ตื่นได้แล้ว” แบงค์ปลุกกิตกับเอ็ม กิตลืมตามาเจอแบงค์ก็ทำท่าตกใจ เพราะคิดว่าจะโดนกระทำอะไรอีก เลยส่งเสียงภายใต้ผ้าที่มัดปากอยู่
“กูไม่ได้จะทำอะไร กูจะมาปล่อยพวกมึง” แววตาอ่อนล้าของกิตเริ่มเปลี่ยนเป็นแววตาแห่งความดีใจ ระหว่างนั้น เอกก็ปลุกเอ็มให้ฟื้นเช่นเดียวกัน เมื่อเอ็มเห็นหน้าเอกก็ตกใจ และส่งเสียงอู้อี้ พร้อมกับดิ้นพล่าน ทำให้สร้างความเจ็บกับแก่นกายของทั้งคู่ที่ตอนนี้ถูกผนึกด้วยกาวตราช้างอย่างแน่นหนา
“ก่อนที่กูจะปล่อย กูมีเงื่อนไขให้พวกมึงตกลงก่อน” กิต รีบพยักหน้า ก่อนที่แบงค์จะเอาผ้าที่มัดปากออก
“ได้ครับพี่” กิตตอบอย่างสุภาพ
“อย่างแรก พวกมึงสองคนห้ามไปหลอกคนอื่นเพื่อทำอะไรแบบนี้อีก เข้าใจไหม” กิตพยักหน้า
“ห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาด ไม่งั้น รูปที่เมิงถ่ายกูวันนั้น กับรูปที่พวกมึงโดนเมื่อวานก็จะอยู่ในโซเชียลด้วย” กิตกับเอ็มพยักหน้าพร้อมกัน
เมื่อทั้งสองยอมรับเงื่อนไข แบงค์กับเอกก็ช่วยแก้มัดทั้งมือและเท้าของทั้งคู่  แต่ยังคงมีแก่นกายที่ผนึกกันไว้อยู่
“พี่ครับ แล้วที่ค_ยผมที่ จะเอาออกยังไงดี”
“พอดีกูมีน้ำยาล้างกาวเล็บด้วยสิ พวกมึงสนใจไหม” แบงค์ตอบพร้อมกับหยิบออกมาจากกระเป๋า
“สนใจครับพี่ ผมขอนะ” เอ็มขอร้อง
“ไม่ได้น้อง ของซื้อของขายมันมีราคา”
“พี่อยากได้เท่าไหร่บอกเลย”  กิตเสนอ
“กูจะเอาเสื้อผ้าที่กองอยู่ตรงนั้นทั้งหมด แลกกับน้ำยาล้างเล็บขวดนี้” ข้อเสนอนี้ทำเอากิตกับเอ็มถึงกับอึ้ง ก่อนที่จะหยุดคิด
“คิดดีๆ นะ ถ้าอยากจะแยกออกจากกันแบบปกติ หรืออยากจะกระชากออก จนมีแผล ใช้งานไม่ได้ไปเป็นอาทิตย์ เงี่ยนก็ชักว่าวไม่ได้” แบงค์พูดหว่านล้อม
“ได้ครับพี่ผมตกลง” กิตตอบ
“งั้นมึงนั่งเฉยๆ” แบงค์ตอบ พร้อมกับเดินไปหาเด็กทั้งสองที่กำลังนั่งคุกเข่าเข้าหากัน โดยมีแก่นกายเชื่อมติดกัน แบงค์แก้มัดเชือกที่มัดท่อนลำออก พร้อมกับเปิดขวดน้ำยาล้างเล็บออก และราดไปที่ท่อนลำของทั้งสอง  สร้างความแสบให้กับท่อนลำของทั้งสอง แต่ทั้งกิตและเอ็มก็ต้องอดทนไว้ เพราะหากมีคนมาเห็นในสภาพนี้คงไม่ได้การแน่ เมื่อเวลาผ่านไปสักครู่ รู้สึกถึงความเย็นบริเวณผิวหนังที่หุ้มท่อนลำไว้ แบงค์เอามือมาถูกที่ท่อนลำทั้งสองเมื่อให้กาวหลุด ทั้งกิตและเอ็มต่างทำหน้าเหยเกสุดชีวิต เพราะมันก็สร้างความเสียวให้กับทั้งคู่  ไม่นานนัก กาวที่เชื่อมท่อนลำทั้งสองก็หลุดออกจากกัน พร้อมกับน้ำขาวขุ่นของกิตและเอ็มก็ถูกพ่นออกมาแทบจะพร้อมกัน กิตและเอ็ม นอนลงไปกองกับพื้น
“เสร็จหน้าที่กูละ พวกมึงหาทางกลับบ้านเอาเองละกัน” แบงค์บอกพร้อมกับเดินไปเก็บกองเสื้อผ้า แล้วหยิบกระเป๋าเงิน กุญแจและของมีค่าทั้งหมด วางคืนให้เด็กสองคนที่นอนไม่ได้สติเนื่องจากหมดแรง เมื่อสองคนได้สติ พลันมองไปที่กองเสื้อผ้า ก็ไม่พบแล้ว ทั้งกิตและเอ็มต่างตกใจไม่น้อย ไม่คิดว่าแบงค์จะเอาเสื้อผ้าเขาไปจริงๆ และกำลังคิดหนักว่า พวกเขาจะกลับบ้านกันอย่างไร

audiwoods

เล่นกันแรงจริงๆครับ

nobbboy

เย้ มาแล้ว รอมานานมาก ขอบคุณนะคับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

ken

ขอบคุณครับ

lekthai

สนุกเสียวดีครัย

Wowzaa

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

Intra

เจอของจริงเข้ามั่งไอ้เด็กซีดไปเลย

พลเอก

ชอบๆ

xman76

ขอบคุณครับ

darewolf

ขอบคุณครับ

bokko.hiso

ขอบคุณครับ

jackkrab

ขอบคุณครับ

Synvf

ขอบคุณครับ

mookk

ขอบคุณ​

DRAGON.77

ขอบคุณคับ

ทองฉุน

ขอบคุณครับ

Thamatan

ดีสุดๆ