นิยายเรื่องนี้แต่งโดย AI เรื่องที่ 1

Muchiikun

สวัสดีครับ เนื่องจากว่าช่วงนี้กระแส Ai หรือปัญญาประดิษนั้นกำลังบูมมาก ซึ่ง Ai ที่ทุกคนน่าจะพอผ่านหูผ่านตามาคงหนีไม่พ้นเรื่อง Ai วาดภาพที่ช่วงนั้นทำให้วงการออกแบบถึงกับสั่นสะเทือนและถกเถียงกันอย่างล้นหลามจนถึงปัจจุบันว่าจะส่งผลถึงการแย่งงานหรือไม่ คุณค่าของงานศิลปะอยู่ที่ไหนและในอนาคต Ai เหล่านั้นจะเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของมนุษย์มากน้อยขนาดไหน เนื่องด้วยตัวผมมีความสนใจในไอที ทำให้ผมเกิดความสงสัยและนึกสนุกอยากลองให้ Ai ลองแต่งนิยายดูบ้างแต่เนื่องด้วยว่า Ai นั้นยืนพื้นเป็นภาษาอังกฤษทำให้บางคำหรือศัพบางอย่างผมต้องมาเกลานิดหน่อยแต่จะไม่ได้มีการเพิ่มฉากหรือเหตุกาณ์อะไรเข้าไปนะครับ อยากให้ทุกคนได้ลองอ่านและมาช่วยวิจารณ์การทำงาน Ai ในการเขียนนิยายกันนะครับ

โรงยิมผีสิง

จอห์นเป็นเทรนเนอร์ส่วนตัวอายุ 32 ปี ผมสั้นสีเข้มและดวงตาสีฟ้าใส เขามีร่างกายที่กว้าง มีกล้ามเนื้อ ไหล่กว้างและหน้าอกที่ทรงพลัง เขาสูงและแข็งแรง มีขาที่ยาวและกรามที่แข็งแรงและชัดเจน
ไมค์เป็นอดีตนักเพาะกายอายุ 35 ปี ผมยาวหยิกและดวงตาสีน้ำตาลเข้ม เขาเตี้ยและล่ำสันกว่าจอห์น ด้วยรูปร่างที่หนากว่าและมีกล้ามเนื้อมากกว่า กล้ามเนื้อของเขายังคงน่าประทับใจ แม้พวกมันก็อ่อนลงบ้างตั้งแต่สมัยที่เขาเป็นนักเพาะกายมืออาชีพ
พวกเขาเคยฝันอยากมีโรงยิมเป็นของตัวเอง ดังนั้นเมื่อพวกเขาไปพบฟิตเนสเซ็นเตอร์เก่าที่กำลังเลิกกิจการ พวกเขาจึงรีบคว้าโอกาสซื้อมันทันที

ขณะที่พวกเขาเริ่มปรับปรุงโรงยิม พวกเขาเริ่มสังเกตเห็นเหตุการณ์แปลกๆ ที่เกิดขึ้นรอบๆ อาคาร อุปกรณ์จะเคลื่อนที่ด้วยตัวมันเอง และพวกเขาก็จะมองเห็นเงาร่างดำที่หางตา ในตอนแรก จอห์นและไมค์มองว่ามันเป็นจินตนาการของพวกเขา แต่เมื่อเหตุการณ์แปลกประหลาดยังคงเกิดขึ้น พวกเขาก็เริ่มเชื่อว่าอาจมีบางอย่างที่น่ากลัวกว่านี้อยู่ในการเล่น

คืนหนึ่ง หลังจากออกกำลังกายอย่างเหน็ดเหนื่อยเป็นพิเศษในยิมของพวกเขา จอห์นและไมค์กำลังจะออกจากโรงยิม เมื่อได้ยินเสียงข้างหลังพวกเขา

"อย่าไป"มันพูด

พวกเขาหันไปเห็นร่างวิญญาณลอยอยู่ข้างหน้าพวกเขา มันคือวิญญาณของชายคนหนึ่ง ผมยาวสลวย และร่างกายที่เข้ารูป แต่มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตัวเขา มีบางอย่างที่น่ากลัวในดวงตาของเขา

"ใครว่ะ?" จอห์นถาม หัวใจเต้นรัว

“ฉันคือผีเจ้าของโรงยิมเก่า” ผีตอบ "ฉันติดอยู่ที่นี่มาหลายปี ไม่สามารถไปต่อได้จนกว่าจะมีคนออกกำลังกายตามแผนของฉันให้เสร็จ"

ผีต้องการให้จอห์นและไมค์ช่วยมันให้เสร็จสิ้นการเดินทาง มิฉะนั้นจะต้องติดอยู่ในโรงยิมตลอดไป ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มถูกบังคับแผนการออกกำลังกายที่ทรหด แน่นอนว่าทั้งสองไม่คิดจะให้ความร่วมมือกับผี ผีใช้พลังควบคุมร่ายกายทั้งหมดและจิตใจบางส่วนเผื่อเป็นการลงโทษที่พยายามต่อต้าน

ผ่านมาหลายวัน การผลักดันจนถึงขีดจำกัดด้วยการฝึกฝนสุดขั้วของผี จอห์น ซึ่งมีไหล่ที่กว้างและรูปร่างที่แข็งแรง สามารถรับมือกับการออกกำลังกายที่หนักหน่วงได้ดีกว่าไมค์ ผู้ที่เคยปล่อยให้กล้ามเนื้ออ่อนแรงหลังจากเลิกเล่นเพาะกาย ถึงกระนั้น ชายทั้งสองก็เจ็บปวดและอ่อนล้าอย่างต่อเนื่องผีควบคุมร่างของทั้งสองให้ออกกำลังกายอย่างหนักจนเหงื่อเปียกชุ่มไปทั่วกล้ามเนื้อของชายทั้งสอง ตลอดเวลาที่ต้องออกกำลังกายผีไม่อนุญาติให้จอห์นและไมค์ออกไปไหนเลย พวกเขาต้องกินเวย์โปรตีนเป็นอาหารทุกมื้อและห้ามสวมเสื้อผ้าหรืออาบน้ำใดๆทั้งนั้น

พวกเขาทั้งสองถูกทรมานอย่างหนักภายใต้ระบอบการปกครองที่โหดร้ายของผีที่ดูมีความสุขและพึงพอใจ แต่พวกเขารู้ว่าต้องอดทนและหาทางหลบหนีจากโรงยิมผีสิงให้ได้

ในขณะที่ออกกำลังกาย จอห์นก็มีความคิด เขาจำได้ว่าเจ้าของโรงยิมคนเก่าเสียชีวิตจากการกินโปรตีนราคาถูกและหัวใจวายตาย และเขาคิดว่านี่อาจจะเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ผีอ่อนแอลง
ในช่วงพักเที่ยงจอห์นและไมค์รีบใช้เวลาค้นหาที่โซนขายอาหารเสริมโดยไม่ลังเล ผีร้ายจับพิรุธได้ ทำให้ผีก็ไล่ล่า ความโกรธเกรี้ยวเพิ่มขึ้นทุกย่างก้าว แต่จอห์นและไมค์ตั้งใจแน่วแน่ที่จะหนี และพยายามผลักดันตัวเองให้หนักกว่าที่เคยเป็นมา

ขณะที่จอห์นและไมค์มาถึงโซนโปรตีนราคาถูกพวกเขาพบว่าครั้งนี้ผีได้เขาไปควบคุมเคื่องอุปกรณ์ออกกำลังกายก่อนที่พวกมันจะพุ่งโจมตีจอห์นและไมค์ทำให้พวกเขากลัวอย่างมาก

จอห์นรวบรวมพลังและผลักดันตัวเองเต็มที่ เขาขว้าขวดโปรตีนราคาถูกและโปรยมันลงไปทั่วบริเวร ไม่ช้าผีก็ส่งเสียงร้องด้วยความหงุดหงิดและหายไป อุปกรณ์ที่ถูกควบคุมสั่นและต่างหนีไปซ่อน ในที่สุดสิ่งที่จับตัวจอห์นไว้ก็ขาดสะบั้นลง จอห์นสามารถหนีออกจากโรงยิมผีสิงและหลุดพ้นจากการควบคุมของผีได้ในที่สุด

แต่ชัยชนะของพวกเขาแลกมาด้วยราคามหาศาล การฝึกอย่างทรหดและการทรมานหลายสัปดาห์ทำให้ร่างกายของพวกเขาต้องสูญเสียอย่างหนัก ทั้งทางร่างกายและจิตใจจากประสบการณ์นี้ทำให้จอหฺนหวาดผวา เขาวิ่งหนีสุดชีวิตออกมาจากโรงยิมในสภาพอิดโรย กล้า  กล้ามเนื้อของจอห์นเจ็บและบวม ข้อต่อของเขาลั่นและเจ็บปวดจากการออกกำลังกายที่ไม่รู้จบจอห์นหนีออกมาสำเร็จแต่เขาลืมไมค์ไว้และกลัวเกินกว่าที่จะหันหลังกลับ

อุปกรณ์ต่างๆยังคงพันธนาการไมค์อยู่พร้อมกับไมค์ที่ยังไม่มีสติ เขาขยับตัวไม่ได้แต่ก็ไม่มีสัญญาณของผีออกมาทั้งนั้น

จอห์นพักฟื้นหลายสัปดาห์เพื่อรักษากล้ามเนื้อและจิตใจก่อนที่เขาจะสามารถกลับมาออกกำลังกายได้ปกติ เขาฝืนใจอดทนกลับไปยังโรงยิมผีสิงเผื่อช่วยเหลือเพื่อนของเขา

เมื่อจอห์นไปถึงเขาต้องสะพรึงกลัว เขาเจอไมค์ที่สภาพแย่กว่านั้น ร่างกายของเขาโทรมและผอมแห้งจากการออกกำลังกายดวงตาเหม่อลอยและน้ำลายไหล เขา ออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องและขาดสารอาหารที่เหมาะสม ไมค์ต้องทนทุกทรมานจากการออกกำลังกายเกินกำลังของผีไม่รู้จบ

แม้จะต้องทนทุกข์ทรมานทางกาย แต่ความสูญเสียทางอารมณ์ที่หนักอึ้งที่สุดในจิตใจของไมค์แตกสลาย เขาถูกหลอกหลอนด้วยความคิดของที่ว่าเขาถูกทิ้งไว้ในโรงยิมเพื่อออกกำลังกายให้กับผีตลอดกาล ไมค์เสียสติเป็นคนวิปริตและออกกำลังกาย ไม่รู้จบถึงแม้ว่าจะไม่มีใครเจอผีแล้วแต่จอห์นก็ไม่สามารถเอาไมค์ออกมาได้ ทุกครั้งที่จอห์นกลับไปที่โรงยิม เขาจะเห็นไมค์อยู่ที่นั่น เหงื่อไหลลงบนร่างกายที่เปลือยขณะที่เขาออกกำลังกายอยู่เสมอและไม่สามารถหยุดได้ จอห์นรู้สึกผิดและเสียใจเพราะเขารู้ว่าเขาทิ้งเพื่อนไว้ข้างหลังเพื่อช่วยตัวเอง เขารู้ว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้เพื่อปลดปล่อยไมค์จากการจับกุมของผี และเขาก็ไม่มีอำนาจที่จะช่วยเพื่อนของเขาให้หนี สิ่งที่เขาทำได้คือไปเยี่ยมเพื่อนของเขาและพยายามพูดคุยเท่าที่ทำได้ โดยรู้ว่าไมค์จะต้องติดอยู่ในโรงยิมผีสิงตลอดไป

audiwoods

น่าสงสารจังครับ

lekthai

สนุกมากครับ

เบญจมาศ

ขอบคุณครับ

Thuvadyr

ยังต้องเกลาคำอีกนิดหน่อยครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

mepoppy001

ขอบคุณครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

atten456

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

soxgolad

ขอบคุณครับ

simple

{:6_196:}ประเด็นของเรื่องนี้คืออะไร{:6_196:}

3009

ต้องไปลองใช้ดูละว่ายังไง

slavemebdsm

ขอบคุณครับ

risingmoons

ขอบคุณครับ

TAtaaa

ขอบคุณ

sirsar

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

bokko.hiso

ขอบคุณครับ