|
ปุนเก็บความสงสัยเอาไว้ภายในใจ แล้วขับรถกลับบ้านโดยเร็ว เพราะไม่นานก็จะถึงเวลาที่บอสโทรหาเขาเป็นปกติ เป็นไปตามคาด เมื่อปุนถึงบ้าน บอสก็โทรหาทันที ปุนพยายามลืมเรื่องที่เห็นเมื่อครู่แล้วพูดคุยตามปกติ อัพเดทชีวิตตัวเอง และถามความเป็นอยู่ของอีกฝ่าย แม้จะไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน บอกอรุณสวัสดิ์และฝันดี
* w* |* o( G' m& ~5 O 4 Q) n3 }- `9 D/ \5 P
"บอส พรุ่งนี้เช้า ว่างไหม"0 Y0 i4 }9 [2 X! b( I
"อืม น่าจะได้อยู่ แต่สายๆผมมีงานนะ"
b6 Z; Z) `' Z1 q% i* A: q2 L "อ๋อ เราจะชวนไปที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าอะ"
# e% a! b! S# F& D9 `- o4 W "ที่ไปครั้งก่อนหรอ....."( ^2 u5 h7 V6 V6 Q
"ใช่ จำได้ด้วยหรอ"; E; s) c% P7 K) R
"ครับ"5 N9 Z8 D* u, N- }& Y
"โอเค งั้น พรุ่งนี้เจอกันนะ เดี๋ยวเราไปรับ" หลังวางสาย บอสเดินไปนั่งยังโต๊ะทำงาน ภาพในอดีตพลันไหลย้อนขึ้นมา แต่สุดท้ายก็กัดฟันลืมภาพเหล่านั้นแล้วพักผ่อน วันต่อมาปุนก็ขับรถมายังคอนโดบอสแต่เช้าตรู่ ปุนรูดการ์ดเปิดประตูห้องเข้าไปปลุกบอส บอสที่นอนหลับไม่ยอมลุกเลยโดนลากลงจากเตียงไปอาบน้ำ ปุนขับรถไปยังร้านค้า ร้านสะดวกซื้อหลายร้านซื้อทั้งของแห้ง ของชำ ของสด ของเล่น รวมไปถึงเสื้อผ้าหลากสีหลายไซส์ แถมยังมีอาหารเสริมต่างๆมากมายโดยมีหนุ่มนายแบบที่แต่งตัวมิดชิดคอยเดินถือของและเข็นตะกร้าอยู่ข้างกาย( ]# j9 z8 k( i
) Y9 C: a7 j5 }3 s& e* _. ? "ทำไมต้องแต่งขนาดนี้ครับเนี่ย หายใจลำบากมากนะ แล้วชุดนี่ออก ร้อนจะตายชัก"
3 z. O: Q2 ?; n8 L/ S บอสยกมือที่มีของห้อยเต็มแขนขึ้นมาดึงหน้ากากอนามัยออกแล้วสูดหายใจเฮือกใหญ่) x3 |9 @7 _" r* _
0 _# L" T) A& N" h- O4 e8 M5 v+ x
"แหะๆ นิดหน่อยเอง แปบเดียวของจะครบแล้ว"* O( H. z- L* A0 J w
ปุนพูดแกมรู้สึกผิดแต่เพื่อความปลอดภัย เลยให้อีกฝ่ายสวมทั้งหมวก แมส แว่นตา เสื้อผ้าปิดคลุมแขนและขาจนมิด พอได้ยินปุนพูดแบบนั้น บอสก็พยักหน้ายอม แล้วเอาของเก็บไว้ท้ายรถ ก่อนจะขึ้นนั่งข้างคนขับ แต่ไม่วายยังแอบบ่นปุนตลอดทาง หลังจากมาถึง บอสก็ช่วยปุนขนของไปไว้ที่ด้านใน พอคนที่นั่นรู้ว่าปุนมา เด็กๆก็พากันมาช่วยถือของจนหมดในครั้งเดียว ปุนนำสิ่งของที่ซื้อมาแจกให้เด็กทุกคนจนครบ และมีอยู่คนหนึ่งที่มองบอสด้วยสายตาไม่พอใจ ดูท่าจะเป็นคนคุมเพราะเด็กคนนี้โตที่สุดในบ้าน ขณะที่ปุนแจกของอยู่ เด็กที่โตสุดก็เดินมายังบอสหลังจากมองมานาน
0 X' \8 o% _ c, L2 ~. T3 \. O$ Q
: X7 J8 x# J7 F' ?/ L "มีอะไรหรือเปล่าครับน้อง พี่เห็นว่ามองพี่อยู่นานแล้ว"
h, a2 a3 f2 A บอสถามออกไปตรงๆหลังจากที่สังเกตุมานาน แถมครั้งก่อนที่มาก็คนนี้แหละที่จ้องเขาไม่วางตา
2 d3 C2 C+ C% S) i4 a4 }) x $ J! r8 t& n3 o
"พี่เป็นแฟนพี่ปุนหรอ"
' a3 y$ h, T* J( F3 t; B5 W& ~ อีกฝั่งถามเสียงแข็งกร้าวราวกับไม่พอใจ บอสไม่อยากมีเรื่องเลยเมินหน้าหนีจนเด็กนั่นเอ่อยอีกครั้งและเสียงแข็งกว่าเดิม
( m# S/ K8 z) R) G3 L# G
, T# i ?6 Q. U "ผมถามไม่ได้ยินหรอ"
- t. [, s; p& N( ?0 E "ได้ยินครับ แต่ไม่อยากตอบ ทำไม"บอสกวนประสาทกลับ เด็กคนนั้นทำท่าไม่พอใจจนพี่เลี้ยงต้องมากแยก+ @$ N; F1 D, G2 K4 C3 F% l
z: E2 O. G" T/ T0 m* d$ W
"นี่ทิว ทำตัวดีดีหน่อยสิ พี่เขาเอาของมาให้นะ"
2 \( C8 Z F+ t- Q5 |8 @3 A บอสสะอึกกับคำที่ได้ยิน พลันนึกถึงเรื่องราวในอดีตขณะที่อยู่ในบ้านหลังนี้ จนพี่เลี้ยงที่เห็นว่าบอสนิ่งไปเลยพยายามเรียก- F0 T- a1 k$ k. O I8 r1 C
[4 _/ W" Z$ o* A "คุณคะ คุณะคะ เป็นอะไรไหมคะ"
M6 b2 }0 z) R! @0 v "มะ มะ ไม่มีอะไรครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ" บอสเดินเร็วออกจากจรงนั้นพร้อมหายใจแรง ทำเอาเด็กคนนั้นและพี่เลี้ยงพากันงง ปุนที่หันมาเห็นเลยบอกให้พี่เลี้ยงแจกของแทน แล้วเดินตามบอสออกไป& R( F% d4 A9 m6 Y
/ D9 w2 h' w) ]( y. a3 h9 ^1 w( n
"บอส บอส มีอะไรหรอ"
4 E, l6 N9 o p2 Y* Q ปุนเดินตามบอสและเรียกไปด้วยจนบอสหยุดเดินอยู่ที่สนามเด็กเล่นด้านนอกอาคาร, L4 ?3 k8 i5 W
9 N: X( R+ ^& [3 W" P
"มะ ไม่มีอะไรครับ แค่....แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ"1 ]* i4 r4 x0 E# ]0 X- f8 X
"ไม่เป็นไรแล้วนะ" ปุนยื่นมือมากุมมือของบอสไว้แล้วกำแน่น- x W, E% c$ p S5 d
"อืม" ปุนจูงมือบอสเดินไปยังสวนที่ทางศูนย์ให้เด็กๆปลูก มีทั้งดอกไม้และต้นไม้ รวมไปถึงศาลาและโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ ปุนเลยเลือกที่นั่งบนโต๊ะหินอ่อนมองวิวสวนดอกไม้เบื้องหน้า" p6 q& J1 z j9 S* Q
. Z3 ?1 T, u. r0 n "แต่ก่อนที่นี่น่ะ เป็นบ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เปิดขึ้นเองจากคุณยายคนหนึ่ง ตอนแรกทางบริษัทได้สนับสนุนเพราะเป็นโครงการที่ต้องทำเพื่อตอบแทนชุมชน"
5 F; c. Q7 P% J, o3 u- w* Y. t "....แล้วทำไมถึงเลือกที่นี่ครับ"$ r% V; S: a& @/ R
"จริงๆแล้ว ที่นี่ไม่ได้ถูกเลือกหรอกนะ เพราะว่ามันเป็นบ้านที่เปิดเองแบบผิดกฏหมาย ตอนนั้นเราอายุสิบขวบได้มั๊ง เราได้ยินครูที่โรงเรียนคุยกัน ว่ามีเด็กที่อยู่ในโรงเรียนเราต้องไปอยู่ที่นั่นเพราะบ้านล้มละลาย พ่อกับแม่หนีไปต่างประเทศ เราเลยไปเล่าให้พ่อฟัง"; |0 ?/ P4 ` P; L4 y) R- G
; ]. V( \7 W6 @9 W* Z บอสฟังปุนพูดก็บีบมือปุนแน่น ปุนไม่ได้ร้องหรือดึงมืออกแต่อย่างใด แถมยังกำมือบอสตอบอีก
9 P$ ^, W+ s9 `: ?
$ [# o1 L( p! T' q7 ] "ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกนะ ไม่รู้ว่าทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ไปบ้านเด็กกำพร้าที่ถูกกฏหมาย แต่มารู้ทีหลังว่าเพราะไม่มีเงินที่แบบนั้นเลยไม่ต้อนรับ เราเลยขอพ่อให้สร้างบ้านให้ หึหึ ก็ไม่คิดหรอกนะว่าต่อมา บ้านหลังนั้น จะกลายมาเป็นศูนย์แบบนี้"- t8 I9 ?% M5 Q1 c- `* f* @+ Z) v
- v- j" ~$ L2 o/ d" O "อึก ละ แล้วปุน ระ รู้จักกับเด็กคนนั้นไหม"- u/ E0 p- u4 j3 p
บอสสะอึกน้ำตาแล้วกลั้นใจถามปุน เพราะเรื่องที่ปุนเล่านั้น ตรงกับชีวิตของเขามาก มากเสียจนรู้สึกจุกในอกจนหายใจแทบไม่ออก
7 w) q$ h! o. O 4 v; x6 w- k9 w, r
"รู้สิ เด็กคนนั้น ก็กำลังนั่งอยู่ข้างๆเรานี่ไง"# I" F0 H& l" g0 [- L
$ G# k5 U" X9 c4 }2 {. y5 l ปุนพูดจบก็หันหน้ามาหาบอสพร้อมรอยยิ้ม ในตาปุนคลอไปด้วยน้ำใสๆต่างจากบอสที่ตอนนี้แก้มอาบไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นเขื่อนแตก
( c' ]4 j0 M; M( Q "ปะ ปุน อึก ปุนรู้ หรอ อึก ฮือออ ฮึก ปุนรู้ ฮือออ" ปุนที่เห็นบอสร้องไห้โฮก็ปล่อยน้ำตาที่กักเก็บมานาน ร้องออกมาด้วยความสงสารคนตรงหน้า บอสที่คิดว่าปุนรู้ความจริงแล้วจะรังเกียจเขาเลยพยายามดึงมืออก แต่ปุนกลับเป็นฝ่ายที่ไม่ปล่อยมือของบอส แล้วยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้บอสพลางดึงตัวของอีกฝ่ายเข้าไปกอด ทั้งสองปล่อยโฮกอดกันอยู่ตรงนั้น จนพี่เลี้ยงที่กำลังจะพาเด็กออกมาเล่นที่สนามหลังแจกของเสร็จต้องห้ามแล้วพาเด็กๆกลับเข้าไปด้านใน บอสที่ตอนนี้กลายเป็นเด็กในร่างสูงใหญ่ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ความรู้สึกที่เก็บเอาไว้นานหลั่งไหลออกมาพร้อมน้ำตา เรื่องราวต่างๆที่เจอผุดขึ้นมาในหัว ทั้งความทรงจำ ความสุขที่อยู่กับพ่อแม่ ความทุกข์ ความเจ็บปวดหลังจากที่ต้องแยกจาก ความผิดหวัง ความเสียใจที่โดนหักหลังจากคนสนิท ทุกอย่างถาโถมเข้ามาในคราเดียว บอสร้องไห้จนตาบวมและหลับไปในอ้อมกอดของปุน ปุนปล่อยให้อีกฝ่ายนอนหลับบนตักของเขา แล้วก้มมองดูใบหน้าอีกฝ่าย พร้อมใช้มือเขี่ยไรผมที่ปกตาออก ตอนนี้บอสกลายเป็นเด็กโข่งที่หลับหลังจากร้องไห้ขี้มูกโป่ง ปุนที่รู้เรื่องนี้ได้ไม่นานก็เจ็บปวดกับความจริงที่ได้รับมา ในตอนแรกนทีให้ข้อมูลของบอสมา ที่สืบมาได้นั้น เป็นเรื่องราวหลังจากบอสกลับมาจากต่างประเทศ แล้วได้เข้าวงการตอนเรียนมหาลัย และมีพวกกลุ่มที่ทำคลิปขาย จนมาถึงปัจจุบันที่เปิดกลุ่มคลิปลับและทำโอนลี่แฟน แต่ปุนเข้าใจ แม้ตอนแรกจะโกรธ โมโห แต่ปุนเลือกที่จะยอมปิดตาข้างนึงเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ ที่ปุนสนใจ คือก่อนหน้านั้น บอสไม่มีประวัติหรือข้อมูลใดๆเลย ปุนเลยเลือกที่จะสืบต่อเอง จนมารู้ความจริงภายหลัง ปุนทำได้เพียงปลอบใจ ให้กำลังใจ และคอยอยู่ข้างๆบอส ปุนไม่อาจเข้าใจคนรักของตนได้100% แต่เขารับรู้ได้ถึงความโดดเดี่ยว เพราะปุนนั้นก็โตมากับพ่อที่ไม่มีเวลาให้ แต่อย่างน้อย เขาก็ยังมีเงินทอง ต่างกับบอส ที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่ แม้แต่บ้านซุกหัวนอน เรื่องที่ปุนสืบเพิ่มได้แค่บอสมาอยู่บ้านเด็กกำพร้าและถูกรับเลี้ยงจากชายหญิงคู่หนึ่ง ที่ตอนหลังได้แจ้งความว่าบอสนั้นขโมยของแล้วหลบหนีไป แต่สุดท้ายก็ถอนแจ้งความ ปุนไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งบอสกลับมายังประเทศด้วยใบหน้าใหม่ หลังจากนั้นไม่นาน บอสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาบนตักของปุน ใบหน้าสดใสของปุนที่ยิ้มรับ ทำบอสรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก มากจนไม่กล้าสบตาปุน ตอนนั้นเสียงมือถือเขาดังขึ้น บอสเลยขอตัวไปรับสาย0 E3 n+ J8 V! Z& H0 j4 e2 {
! v, O5 R! V1 L. D$ m' L5 g; G6 n "ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะครับสุดหล่อ"2 L) |5 c. M5 r% d9 A/ S0 Z
"ผมขอโทษครับ ติดธุระนิดหน่อย"
/ s+ X9 B$ c, K; ?, y1 v' [ "แต่คนของผมพร้อมแล้วนะครับ"
# m/ B' b+ m: c7 U; r! J "ผมขอเลื่อนได้ไหมครับ"
4 l& \, m- H6 j( b "หืม จะเลื่อนหรอ เวลาเป็นเงินเป็นทองนะครับสุดหล่อ"
5 R2 |3 @5 t" i/ a! X "เลื่อนให้ผม แล้วคราวหน้าผมจะชดเชยให้แบบจัดเต็ม โอเคไหมครับ"8 z8 r4 i3 }" c3 E
"ว้าว รับปากแล้วนะครับ งั้นก็ได้ครับ" หลังวางสายบอสเดินกลับมายังปุน แต่สีหน้าและท่าทางที่เปลี่ยนไป หลังจากที่ปลดปล่อยทุกอย่างออกมา เหมือนบอสเป็นอิสระ 8 l# i, Y0 S! H7 J- U
1 H6 ]. Z, k" H$ O7 k "ปุน"
4 A& G: }3 B3 B" [; o "หืม ว่าไงครับ"6 S6 Y! Q6 }2 ^9 ^' \
"เราเลิกกันเถอะ"ปุนขมวดคิ้วชนกันด้วยความสงสัย แล้วยื่นมือไปจับมือบอสไว้ บอสพยายามจะสบัดมือปุนออก แต่ตอนนี้เขายังไม่เข้มแข็งพอจนถูกปุนดึงตัวเข้าไปหา แล้วดึงตัวของบอสนั่งลงบนตัก
) L) g" R6 r: m$ [5 _' c+ y4 C/ ]
' y- p' T1 L9 i "หิวไหม ไปกินข้าวกัน"
/ M1 M6 i6 y6 J ปุนยิ้มให้และชวนบอสไปกินข้าว ทำเหมือนว่าเรื่องราวก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น
% Y/ U A" t* q
. o! ?- G* L# z+ M$ r' D "นี่บ้าไปแล้วหรอ ทำไมทำแบบนี้"/ X4 A2 @5 v3 B' d7 D$ z2 s. K
บอสขึ้นเสียงบอกปุน แต่เสียงของบอสนั้นสั่นเครือ นัยตาไหวเหมือนจะร้องไห้แต่กลับไม่มีน้ำตาไหลออกมาราวกับบ่อน้ำตานั้นแห้งขอดเพราะร้องออกมาจนหมดก่อนหน้า! j% B" T. c6 k
F3 L; O/ q0 f7 _4 E9 j. `) p6 v: x
"วันนี้มีพะโล้ ยำ แกงพะแนงกับแกงจืดนะ บอสอยากกินอะไร"* }+ c1 K* U8 ?- a" t* R% l
ปุนเองก็เสียงสั่นเครือไม่ต่างกับบอสแต่พยายามพูดจนจบ และลุกขึ้นจูงมือบอสเข้าบ้าน บอสสบัดมือปุนออก คราวนี้มันสำเร็จ ทั้งสองยืนจ้องหน้ากันกลางสวนดอกไม้ ปุนยิ้มให้กับบอส แล้วเดินเข้ามากอดบอสอีกครั้ง พร้อมใช้มือลูบหลังของบอส คางเกยไหล่แล้วพูดซ้ำไมซ้ำมา "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร"
& {3 O) {# }$ S! A; i; B0 z 9 t- x3 M r8 |3 `
"ทำไมทำแบบนี้ ทำไมถึงทำแบบนี้ จะไม่เป็นไรได้ไง ปุนก็รู้เรื่องแล้ว อึก ทำไม ทำไมยังทำแบบนี้อีก ฮือออออ" บอสร้องไห้อีกรอบ คราวนี้น้ำตาที่เหมือนจะแห้งไปก่อนหน้ากลับไหลออกมาเป็นทาง เนื้อตัวบอสไร้เรี่ยวแรงจนปุนต้องพยังอีกฝ่ายไว้กว่าบอสจะร้องไห้เสร็จ หลังจากบอสสงบลง ปุนก็แบกบอสขึ้นหลังเดินเข้าบ้านแล้วเดินออกมาโดยมีสายตาของเด็กในบ้านมองดู ทุกคนไม่พูดอะไรแต่ยิ้มให้ทั้งสองคน ไม่เว้นเด็กที่หาเรื่องบอสก่อนหน้าด้วย แถมยังชูนิ้วขึ้นสองนิ้วเป็นสัญญาณให้ สู้ ๆ ทั้งสองขึ้นมานั่งบนรถ บอสที่ตอนนี้สับสนงุนงง ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เลยถามปุนด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบไร้อารมณ์ออกมา$ N; s# o4 K* @: ~1 q1 w
$ _: X f7 T+ x R @ |! ^5 v; t, b "คุณรู้เรื่องผมได้ยังไง"& I) V/ B: I: `/ k" V, g- s+ c$ o
"เราให้เลขาสืบเรื่องของนาย รู้แค่บอสกลับมาจากต่างประเทศด้วยบัตรประชาชนที่ปลอมขึ้นมาและใบหน้าใหม่" f; \5 x/ F+ @* c* ^: @4 ~
"..."& W. @8 E# W4 ]1 Y# |7 v, M
"เราสงสัยเรื่องราวก่อนหน้านั้น เลยสืบเอง จนรู้ว่าบอสเคยถูกพามาอยู่ที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า เราเลยมาที่นี่ เจอกับพี่แนน ที่เคยเป็นพี่เลี้ยงที่นี่ พี่แนนเล่าเรื่องก่อนที่บอสจะมาอยู่ที่นี่ แต่หลังจากถูกรับเลี้ยง ก็ไม่มีข่าวของนายอีกเลย" "แล้วคุณต้องการอะไร" บอสหันมาสบตากับปุนแล้วถามตรงๆ
* t2 f3 @3 l7 h; ?/ U "ต้องการอะไร หมายความว่ายังไง"
2 e/ f3 O. M; ^& N7 Z: b8 |) s "รู้แบบนี้เเล้ว จะทำยังไงต่อ จะขู่หรอ หรือว่าจะให้ผมทำอะไรเพื่อปิดปากคุณไว้"บอสเริ่มมีน้ำเสียงขึ้นมาเล็กน้อย ปุนเลยยื่นมือไปจับกับมือของบอสไว้ แต่บอสเลื่อนมือหนี
M3 x2 Y& F- i- A8 \" h0 s * y0 Z* e4 A& _; u
"ไม่ ไม่ทำอะไร ไม่ต้องทำอะไร"บอสเอะใจกับคำตอบที่ได้ฟัง/ v* N2 Z3 i. l2 d3 _ D
"ทำไม ทำไมถึงทำแบบนี้อีกแล้ว ผมเป็นคนไม่ดีนะ ผมหักหลังคุณ ผมหลอกใช้คุณ ผมทำร้ายคุณ": l: J# C+ Y/ L7 T- `+ J
"ไม่เป็นไร"
: a) F4 C3 ?% k0 o! b N "ไม่เป็นไร ไม่ได้ ทำไม ทำไม"ในหัวของบอสมีแต่คำว่าทำไม
2 Y4 X$ h8 h& e- M9 i8 d "เราไม่เป็นไรจริงๆ"
& J5 y4 o- V4 Q" N: z3 L0 i9 j "แต่ผมทำไม่ดีกับคุณนะ"
& G% \# A' t# x; K "แต่ตอนนี้นายไม่ได้ทำแล้วไง"
# f6 z8 j5 p3 ?; s% x; u3 X "ไม่ ตอนนี้ผมก็กำลังทำอยู่ ผมหลอกหลวง โกหก..."' h; V! u* O" L) a9 [3 ~" l
"ก่อนหน้านี้เคยถามใช่ไหม ว่าต้องการอะไร เราต้องการนายไง ต้องการให้นายทำมื้อเย็นให้เราหลังจากเราเลิกงาน ต้องการนอนหนุนตักตอนดูทีวี ต้องการให้นายนวดให้ตอนที่เราเมื่อย ต้องการให้นายจับมือตอนดูหนังด้วยกัน ต้องการให้นาย ฮึก ร้องเพลงให้ฟังก่อนนอน ต้องการ อึก ให้นายเช็ดผมหลังสระผมเสร็จ ต้องการ อึก...."ใบหน้าของปุนเปื้อนยิ้มพลางสะอื้นแทรก บอสที่ทนฟังมาสักพักก็ดึงปุนเข้ามากอด พอปุนสงบ บอสก็ใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้ปุนเหมือนที่ปุนทำให้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ทั้งสองคนก็ปรับความเข้าใจกันแล้ว" F8 x8 N2 f- e+ T
8 E/ u! n ]$ ]0 k3 r "หิวไหม กินข้าวกัน"3 g \* E% F# K9 O
บอสยิ้มแล้วถามกับปุน ปุนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบแล้วพากันลงจากรถไปกินข้าวกับเด็กๆด้านใน ทุกคนที่เห็นปุนกับบอสเดินเข้ามาในบ้านต่างก็เงียบ จนพี่เลี้ยงชวนทานข้าว ทั้งสองคนก็ยิ้มรับแล้วกินข้าวกับเด็กๆ บอสที่ตอนนี้มีความสุขที่สุด เพราะไม่ต้องปกปิด หรือปิดบังอดีตของตัวเอง ไม่ต้องระแวงว่าใครจะจับได้หรือใครจะหาประโยชน์จากเขา ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม ภาพใบหน้าของบอส ตอนนี้เปี่ยมไปด้วยความสุข ความสงบเหมือนที่เขาต้องการ "อ๊ะ นี่บ่ายโมงแล้ว" ปุนยกมือถือขึ้นมากดดูเวลาก่อนที่จะขึ้นรถ7 ?1 z( g8 P% s/ S2 i, E, k
"อืม ลืมเลาเลย แปบๆบ่ายแล้ว"บอสที่ตอนนี้ยังไม่หุบยิ้มเลยหลังจากออกมา ปุนที่นึกขึ้นได้ว่าบอสมีงานตอนสาย
( n: |( ~4 F1 \% F 3 b, w( N7 f3 N% A* ?
"ขอโทษนะ ลืมไปเลยว่านายมีงาน"
5 _: L f1 [% p! ^" z& ?9 v "ไม่เป็นไร เราโทรไปคุยมาแล้ว"
2 f4 U1 ^4 u; o) Q "หรอ อืม งั้นตอนนี้ก็ว่างแล้วสิ"1 W y6 d. }2 u5 A, k$ }; l
"อืม ทำไมหรอ"" s; B$ @* y% {: {5 {7 M" x
"งั้นไปดูหนังกันไหม" f6 c* X1 M6 K' w* Z% E3 j( |
"เอาสิ" วันนั้นทั้งวัน บอสใช้ชีวิตแบบมีความสุขเป็นครั้งแรก เขาได้ทำอะไรกับปุนต่างๆมากมายโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นๆเลย จนทั้งคู่มาจบที่บ้านของปุน บอสได้เช็ดผมให้ปุน และปุนก็ทำให้บอสเช่นกัน เสร็จก็พากันนอนกอดกันกลมจนถึงเช้า บอสที่เห็นว่าปุนหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก เขาค่อยๆย่องลงจากเตียงแล้วไปทำมื้อเช้าให้กับปุน เสร็จก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วปลุกอีกฝ่าย พอกินข้าวเสร็จไม่นาน มือถือปุนก็ดังขึ้น เป็นเรื่องงาน9 w8 q1 I- b; |" m _3 r
' \" W) v, W% d "ไม่อยากไปเลย วันนี้วันหยุดแท้ๆ"7 j; t5 j) w; @ M
"ไม่เป็นไรครับ ไว้เจอกันตอนเย็น"
# i7 s4 h# }9 Z' j) G "อืมก็ได้ จุ๊บ"ปุนทำเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อนจะอยู่กับบอส แต่บอสไม่อยากให้ปุนเสียงาน เลยจุ๊บให้กำลังใจไปหนึ่งยก แต่ก่อนที่ปุนจะไป ปุนได้นึกขึ้นได้ถึงเรื่องวันก่อน "เออบอส วันก่อนที่มีคนมาส่งที่คอนโดอะ รู้จักกันหรอ"$ k1 X- m+ h8 v" B4 W" h; w, X0 n
"วันก่อนหรอ อืม ทำไมรู้อะ สืบมาหรอ"
5 _1 S! i& Z- I "ไม่ใช่ วันนั้นจะไปเซอร์ไพรส์ต่างหาก แต่อดเลย"' n% ?- G" B9 z( R/ i, ?0 m
"อืม วันนั้นหรอ อ๋อ เขาเป็นคนที่จ้างเรารีวิวร้านของเขาอะ"% \: D2 H8 c+ {3 N _+ C3 [
"หรอ ชื่อเต้ยใช่ป่ะ"
& P$ n( x" F; O6 P "อ้อ ใช่ ทำไมหรอ"บอสตกใจที่ปุนรู้จักกับเต้ย เพราะบอสรู้ว่าเต้ยไม่ใช่คนที่ดีนัก ปุนเองก็คิดไม่ต่างกัน ทั้งสองเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ปุนจะทนไม่ไหวเตือนบอสเอาไว้" J+ L) G3 j2 Y9 G3 }+ J
M4 [7 u/ `. w1 d2 ?! A; K$ e
"เรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนดีอะ ถ้าเลี่ยงได้ อย่าไปยุ่งจะดีกว่านะ"
1 I1 d7 E; l" \ B! G& _ "หรอ ทำไมอะ ปุนรู้จักหรอ"
& s5 K' v- Z$ v6 ?7 ?& ^ "ก็ไม่เชิงอะ แต่เขาอยู่ในวงการสีเทา มันเป็นเรื่องธุรกิจอะ เราก็ไม่อยากยุ่ง นายเองก็ระวังตัวนะ"6 ^# \5 T# X! e/ b' m' _% c8 Y
"อะ อ้อ อืม ขอบใจที่เตือนนะ" บอสทำเป็นไม่รู้เรื่อง ในหัวคิดถึงเรื่องนี้ก่อนจะตัดสินใจบางอย่าง พอปุนออกจากบ้าน เขาก็โทรเรียกแท็กซี่เพื่อไปยังสปา โดยที่ไม่ได้บอกอีกฝ่ายก่อน กะว่าจะไปพูดคุยเรื่องระหว่างเขา บอสเดินเข้าไปรอยังด้านในที่มีพนักงานเตรียมของอยู่โดยไม่สนใจเขา ไม่นานเต้ยก็เดินคุยโทรสัพท์เข้ามา7 b4 r: A# H5 p# s9 T
' ]+ N, S2 J9 s5 J! n "เออ มึงให้ชาวบ้านกดดันมันไปก่อน มันเสนออะไรก็อย่าพึ่งไปยอม รอเวลาเหมาะสมก่อน" บอสก้มตัวลงกับโต๊ะแอบฟังอีกฝ่ายคุยโทรศัพท์ แล้วค่อยๆคลานถอยหลังไปยังทางโล่ง
) W9 p) c* M2 Z- b$ C5 u
8 L9 o3 }, `' ?4 J$ b* h "คุณเต้ยครับ มีนายแบบมาหาครับ รออยู่...อ้าวไปไหนแล้ว" พนักงานที่เดินเข้ามารายงานหันไปหาบอสแต่กลับไม่เห็นใครอยู่แล้ว จังหวะนั้นบอสเลยลุกขึ้นเดินมายังทั้งคู่
2 |6 X" Y5 Y( ? "โทษทีครับ ผมไปเข้าห้องน้ำมา"
' I7 `8 q# c7 m: @) c บอสกล่าวทักทายเต้ยด้วยใบหน้าทะเล้น เต้ยก็งงว่าบอสจะมาไม้ไหนแต่ก็ยิ้มแย้มพูดคุย "อ้าวคุณ มาหาผมถึงที่แบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าครับ"4 W# m0 Z7 C3 e/ P0 O" P2 T
"ผมจะมาขอโทษที่ผิดนัดเมื่อวานครับ"
- b% C( d* i/ v6 _' U( [: s. o" E "แหม ประหลาดใจนะครับที่คุณมาขอโทษ"ทั้งสองสบตากันเพราะรู้ว่าต่างฝ่ายต่างรู้ว่าคำตอบของแต่ละคนมันตอแหลขนาดไหน$ M& {$ d* o5 u7 v
5 D: Z1 t2 H. R" N. N0 O5 Q "ครับ จริงๆแล้ว ผมจะมาเสนอสิ่งที่จะเป็นประโยชน์กับคุณ...." บอสรู้ว่าคนแบบเต้ยคือคนที่หาประโยชน์จากคนอื่น ที่เขามาวันนี้เพราะเขาจะมาเสนอผลประโยชน์ให้กับเต้ย เป็นผลประโยชน์ที่อีกฝ่ายจะได้รับจากคนอื่น เขาก็จะไม่เสี่ยง เต้ยเองก็ได้ประโยชน์ วินวินทั้งคู่ แต่ไม่ทันที่เขาจะพูดจบ เต้ยก็ขัดมาเสียก่อน บอสเลยนิ่งรอจังหวะเสนอใหม่
1 H; l, E: }7 m. ~0 G & y6 E" C, W: Q+ x4 J
"พูดถึงข้อเสนอ ผมก็มีข้อเสนอมาพอดีเลย ไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ" เต้ยบอกแล้วผายมือไปยังออฟฟิศ บอสเลยเดินนำไป พอนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเต้ยเสร็จ บอสก็เปิดฉากทันที# f O' i; q* Y8 Q
2 z5 ^/ j; M$ v- _! |. u( ]
"ครับ ข้อเสนอของผมก็คือ...."2 `' H8 x* a' V/ ~! X
"ผมมีข้อเสนอมาให้คุณเหมือนกัน ผมรู้นะครับว่าคุณไม่อยากทำงานในที่แบบนี้ ที่ๆคนพลุกพล่านเสี่ยงที่จะมีคนมาเห็น และกลัวว่าจะมีคนรู้ว่าหุ่นล่ำๆกับใบหน้าอันหล่อเหล่านี้เป็นของนายแบบที่มีข่าวกับไฮโซ"บอสที่ได้ยินก็หยุดฟังอีกฝ่ายต่อ0 l8 \5 l$ l4 d3 H0 W6 C9 O
) u" c' S4 t- h9 W% a. G
"ถ้าเกิดว่าคุณกลัวคนจะรู้ ผมเลยมีข้อเสนอมาให้ครับ ถ้าคุณ ไปทำงานที่บ้านผม คอยรับรองแขกวีไอพีเล็กๆน้อยๆ แต่ละคนก็มีหน้ามีตาทางสังคม คุณก็จะไม่ต้องกลัวใครรู้ว่าเป็นใคร เพราะแขกของผมไม่ชอบซุบซิบ สนใจไหมครับ"บอสฟังอีกฝ่ายเสนอก็น่าสนใจดี แต่รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรอีกแน่นอน
) v. h4 T; f! A2 X8 }( b) b
# `2 \; ^$ U0 f% l4 @ "แต่....."บอสเอ่ยเกริ่นให้อีกฝ่าย จนเต้ยนั้นยิ้มในความรู้ดีของบอส อีกฝ่ายยิ้มกว้างแล้วพูดต่อ
- @7 Y; I% x/ i6 V9 l7 i" o$ p" F "แต่ที่บ้านของผม มันก็มีกฏอยู่บ้าง ถ้าคุณรับได้ คุณก็ไม่ต้องมาที่นี่อีก สนใจไหมครับ" "งั้นผมขอคิดดูก่อนนะครับ"
) }: w e2 N6 k/ Q2 j+ ?# l "หึหึ ได้เลยครับ แต่ผมให้เวลา24ชั่วโมงนะครับ" เต้ยว่าจบก็ลุกออกจากห้องไปปล่อยให้บอสวิตก บอสขับรถกลับไปยังบ้านของปุน และคิดเรื่องข้อเสนอของเต้ยไปด้วย และลองคาดคะเนความเสี่ยง ทำงานที่สปา ซาวน่าเจอคนมากมาย ยิ่งช่วงนี้คนยิ่งเยอะ แต่ถ้าไปรับแขกวีไอพี แต่ละคนก็คงไม่อยากให้มีความลับรั่วไหล น่าจะเซฟกว่า แต่บอสก็ไม่ประมาทเพราะนั่นคือเต้ย เต้ยที่เคยวางแผนให้เขาถูกเปิดเผยต่อหน้ากับคนทั่วไปมาแล้วหลายครั้ง เขาจะประมาทไม่ได้ "ปุนไม่อยู่บ้านหรอ"$ o! b3 ~3 S2 i( R" b) g! e3 N
อยู่ๆก็มีเสียงดังขัดความคิดของเขา บอสที่ได้สติเลยหันไปตามเสียงจนพบกับธันที่ตอนนี้สวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ แม้จะใส่ชุดธรรมดาแต่ความหล่อออร่าทะลุมาเลย8 I1 @$ y1 K% l- `8 m5 D& k1 `( B
"พี่ธันมามีอะไรหรือเปล่าครับ"1 Y# {/ J6 v7 O4 J
"พี่โทรหาปุนไม่รับ เลยมาหาที่บ้าน"
- ~6 h c7 P6 U9 e/ m$ M1 s "อ๋อ ปุนไปบริษัทครับ เห็นว่ามีงานด่วน มีอะไรฝากไว้ไหมครับ"ธันพยักหน้ารับรู้ แต่ปฏิเสธบอส
t, }+ w3 L; J. y2 H7 v4 Z "ไม่เป็นไรครับ เอาไว้เดี๋ยวพี่บอกเอง"ตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของธันดังขึ้น ธันเลยขอตัวไปรับโทรศัพท์ บอสจะเดินไปส่งธันแต่ได้ยินธันคุยโทรศัพท์อยู่ที่สวนข้างบ้าน เลยยืนรอ 1 u; [& p$ x, i2 x- l
/ y1 _# k& [5 D8 p- f "ครับพ่อ ยังเลยครับ เต้ย คนที่ชื่อเต้ยหุ้นส่วนเอส สปาหรอครับ ผมเคยให้คนแอบค้นออฟฟิศแต่ไม่ได้อะไรเลยครับ"บอสที่ได้ยินชื่อของเต้ยระหว่างรอโดยบังเอิญก็หูผึ่ง3 W: l* v7 U# q; o5 Z0 T. ~
+ I0 i* G) f8 |8 Z
"สมุดหรอครับ สมุดบัญชีที่เขียนด้วยมือ ครับ ไว้ผมจะลองสืบดูครับ ครับ ได้ครับ เหมือนน้องจะยังไม่รู้ครับ แต่ผมคอยดูอยู่ไม่ต้องห่วงครับ" บอสที่เห็นว่าธันกำลังจะวางสายเลยรีบเดินกลับเข้าบ้านไปเตรียมอาหารตามเดิม/ }; F( F3 ]6 G3 n0 e3 l$ n
: Q- w7 B; I7 C" B% }7 o9 J
"พี่ไปก่อนนะ ถ้าปุนกลับมาบอกให้ปุนโทรหาพี่ด้วย"
& P- a+ c& g; [& M2 A "ครับพี่" บอสประมวลผลสิ่งที่รู้ในตอนนี้ ทั้งเรื่องของปุน เรื่องของเขา และเรื่องที่ได้ยินมา คิดว่านี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
7 T7 c7 z; u6 Z9 u! y. A' \5 x
! W6 |/ z* B5 X* j1 ]! |7 m% V 'เต้ย เต้ย เต้ย ชื่อนี้เหมือนเคยได้ยินที่ไหน'
. H+ Q# g* y4 d3 g* i t" o
. u4 y/ H2 m! X8 P บอสนั่งพูดชื่อซ้ำๆย้ำๆ พลันนึกถึงอดีตตอนเป็นเด็ก ตอนที่เขาถูกรับเลี้ยง มีคนชื่อเต้ยมาที่บ้านบ่อยๆ ไม่แน่ อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้ จะว่าไป เขาก็คุ้นหน้าของเต้ยอยู่บ้าง บอสเลยตัดสินใจเสี่ยงดู
- B: E/ {) x5 g9 q! Y$ J2 l( T$ K5 _
/ O8 F) t0 y+ p& Y( G "ฮัลโหลครับ ข้อเสนอที่ว่ามา ผมคิดว่า จะลองดูครับ!!!" | 
The World is a book and those who do not travel read only one page. #Becauseoftravelingislearning 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-12-31 13:00:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-7 01:20:19
โพสต์ 2024-9-14 08:38:01
โพสต์ 2024-3-5 20:24:04
โพสต์ 2023-1-1 13:01:52