อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-4-25
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 466
- พลังน้ำใจ
- 47655
- Zenny
- 113296
- ออนไลน์
- 9797 ชั่วโมง
|
"คุณปุนครับ โอเคไหมครับ"# O' g- j' L S
"ห๊ะ เอ่อ โอเคครับพี่แดน"
( n7 e: M; V9 ? แดนที่ถามปุนออกไปด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากพักหลังๆมานี้ปุนดูไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย พอไปถามกัสจึงได้ความมาว่าปุนอกหัก & _; K& v+ k/ D% v# j6 o/ Q$ i
?- z, a* l1 g2 k, A' k
6 u2 g) L t1 ^7 G% R7 R ปุนเปิดลิ้นชักแล้วหยิบซองจดหมายขึ้นมา พลันนึกถึงเรื่องก่อนหน้า ในช่วงบ่าย ที่เขาเดินทางไปยังคอนโดของบอส แม้จะรู้ว่าบอสไม่อยู่แล้ว แต่ปุนก็ยังทำใจไม่ได้และคอยวนเวียนกับสถานที่ๆคุ้นเคย
+ b' \5 H1 f* M) ^. z! ]1 I$ [: ?/ J8 q6 |( G
& S$ {, |- Y, W J$ K; ?: C3 u ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด& @$ z2 r% L* a+ [1 I. k9 w
# E/ M0 p/ `( h, ? j1 H+ S0 Q; p) J% ^- s5 I0 a
ปุนแตะคีย์การ์ดที่ประตูห้องแต่ประตูกลับไม่เปิด จนกระทั่งประตูถูกเปิดจากด้านใน3 x7 b" k1 v, Z7 g( H; d4 ?
' J& \! T# f. |; }1 l "ขอโทษนะครับ คุณเป็นใครหรอครับ"
8 @& Y& i0 b7 ]( G8 Q. F- X ปุนเอ่ยถามด้วยความสงสัย ที่เห็นผู้หญิงแปลกหน้าเปิดประตูออกมา% Y; i- p2 I' t2 j0 n- D
% ]5 \% K, k, y7 j. O4 F& G "อ่าฉันเป็นเจ้าของห้องนี้ค่ะ"
/ e. `. G% r9 p$ F "ผมว่าคุณคงเข้าใจผิดแล้วครับ"ปุนยิ้มอ่อนๆและบอกกับหญิงสาวคนนั้นไป. q$ I: d5 k$ u x
" n; H0 [2 D5 x% n "ใครมาหรอตัวเอง"มีเสียงผู้ชายร้องถามมาจากด้านใน
4 ~0 C+ m- |) x- o "ไม่รู้จักอะ เพื่อนตัวเองหรือเปล่า"
8 v! G% E$ ^( | E สาวเจ้าหันไปพูดกับคนด้านใน ไม่นานผู้ชายเจ้าของเสียงก็เดินออกมายังหน้าประตู1 o5 r% y0 T2 K
7 E7 v5 I; j4 W6 u" K$ [# h( f "เอ่อ คุณเป็นใครหรอครับ"ชายตรงหน้าถามกับปุนด้วยคำถามเดียวี่ปุนถามก่อนหน้า : r6 h/ J) Z7 a" Q8 W) B
7 j5 d3 H1 M7 |. m" Q7 [5 ]. ^+ p. U
ทั้งสามยืนจ้องกันอยู่ครู่หนึ่ง* Q8 l8 t: ~$ _) A5 l
"ผม แฟนผมเป็นเจ้าของห้องนี้"ปุนตอบตะกุกตะกักจนชายคนนั้นทำหน้าเข้าใจ
Y0 }! \% c* ] 3 k) }% L4 d- K0 i' o6 \* _; S& S
"อ๋อ คุณ ปุนใช่ไหมครับ ผมเป็นเพื่อนของบอสครับ บอสขายห้องนี้ให้ผม มันฝากนี่ให้คุณด้วยครับ สักครู่นะครับ"
! l( P4 ?; b5 i9 C7 V ชายร่างสูงเดินกลับเข้าไปในห้อง และเดินกลับมาพร้อมจดหมายซองเล็กยื่นให้ปุน ปุนรับมาแล้วเดินหงอยลงจากคอนโด จนถึงตอนนี้ปุนก็ยังไม่กล้าแกะอ่าน ทำได้เพียงหยิบขึ้นมาแล้ววางลงเก็บในลิ้นชัก: K( \! m/ V. T0 J, p x
" ]" Y# `0 ^3 i' r' e% {
# S2 Z: u+ h7 l! V6 \; L# ?! J หลังเลิกงาน ปุนพับจดหมายใส่กระเป๋าเตรียมตัวจะกลับบ้าน ตอนนั้นเองที่กัสเดินมากอดคอเขาจากด้านหลัง) E! l2 u u! j, p* p
2 G. f3 n- @$ K! @, |6 n "ไง ดีขึ้นยัง"
: [" Z. G7 e6 F4 q4 W8 G "..."ปุนไม่ตอบแต่ส่ายหน้า กัสเลยเอาแขนลงจากคอของกัส แล้วยื่นมือไปหยิบกุญแจรถของปุนที่กำลังล้วงออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปเปิดประตูฝั่งคนขับ6 `2 K4 P( v7 e8 X* H- P Q
" j( V" d" l- e0 t/ u0 Z" Y
"ให้คนไม่มีสติขับ กลับไม่ถึงบ้านแน่ เดี๋ยวเราขับให้เอง"2 b1 u5 i% ` [2 X& Y2 S+ ?/ D
"จะดีหรอ รบกวนหรือเปล่า"
) z( K, y6 u5 s "ไม่ต้องคิดมาก ขึ้นมาเลย"
. L$ i# R6 r/ a, g# F8 I) m2 n" x( Y: Q9 c c' O7 \' F+ P
) U% m" ]5 |* t( \; O กัสขับรถมาส่งปุนถึงบ้าน โดยสังเกตุเห็นว่าปุนถือซองจดหมายสีขาวซองเล็กแล้วมองมันพร้อมถอนหายใจมาตั้งแต่ขึ้นรถ
% `: C: P7 \! o' c$ G5 a t1 w; N* n9 j. a) G" m# R3 m
"จดหมายอะไรหรอ"
/ I) w8 P ]% J: N; H" A "เปล่า ไม่มีอะไร"
( M1 q1 W% [- R "ของบอสหรอ"
4 i3 O: G1 `5 J ? "..."ปุนไม่ตอบแต่ถอนหายใจแล้วพยักหน้ารับ กัสเลยแย่งไปจากมือของปุน
% ^% z9 C+ r+ i4 K+ [ d u8 G & s/ D+ A: ?$ _( v0 C" _! e
"ทำไมไม่แกะอ่านล่ะ", x7 }/ A2 b7 Y: S9 k
"เรา เราไม่กล้าอะ"* B: O0 _1 F( r9 ~2 _, J% @* I
"งั้นให้เราอ่านให้ไหม"
) S% g3 r# @4 ?# ] "..."
) S, l( ?! ~& {6 N2 V+ F1 P "ถ้าไม่กล้าอ่าน ก็เก็บเอาไว้ก่อนก็ได้ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยเปิดอ่าน แต่เราจะบอกอย่างนึงนะ ชีวิตต้องไปต่อ นี่มันแค่หนึ่งในบททดสอบ แต่เวลาจะเยียวยานายเอง"
1 ?: l, V) h$ x7 ]+ ? "หึ พูดยังกับกูรู ไม่เคยมีความรักซักหน่อย"
: i* l g1 R) W ปุนแซวกัสแล้วยิ้มขำเบาๆ แต่กลับต้องหน้าถอดสีกับคำพูดของอีกฝ่าย
. u! P' ?+ {% R/ R6 Y& K. y% m
2 p) ?/ k5 H# E1 ` "ใครว่าเราไม่เคยมีแฟน"2 I2 y9 D! R! |5 z. [
"อ้าว ขอโทษ ก็เราเคยได้ยินเพื่อนกัสคุยกัน...."
) N) B# E0 H5 p( m" t2 y7 |, V "ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยมีแฟน เราแค่ยังบริสุทธิ์อยู่เฉยๆหรอก"
" V! u7 D9 y8 s "อะ อ้าวหรอ แต่ยังไงอะ เคยมีแฟนแต่บริสุทธิ์ ไม่เคยมีเซ็กกันเลยหรอ"' h: f& O/ k5 a H+ {
"อืม"4 R4 c+ D5 ?+ w
"จริงป่ะเนี่ย คบกันแต่ไม่เคยนอนด้วยกันเนี่ยนะ", ^( H7 W; F" _$ G; R+ l' O* x
! a* i5 c2 p# U7 B+ m& w
( ?3 d6 ?( f: x8 x
ดูเหมือนตอนนี้ปุนจะลืมเรื่องตัวเองชั่วคราวแล้วหันมาตกใจกับชีวิตของกัสแทน
# Z9 h; R Q# x9 s' d
! M6 D9 G: V& c. r "ใช่ ตอนนั้นคบกันช่วงมัธยม ใสๆนอนจับมือ", k% ]5 `8 Q2 v. R
"อ้าว แล้ว สาเหตุที่เลิกกันล่ะ": C. T# y/ c6 C* C* w t
"..."* L. G" m& x* S F
"ขอโทษนะ ถ้าไม่อยากตอบ ก็ไม่ต้องตอบ"
0 m4 E ]8 W* e* T4 B "ไม่เป็นไร ที่เลิกกันเป็นเพราะเรื่องเซ็กนี่แหละ เราไม่ยอมเขา เขาเลยไปเอาคนอื่น"
9 k O3 }0 Q% P3 p4 U7 j7 X "โห แย่มากอะ"% _" A0 X1 ?8 I* u# I
"หมายถึงแฟนเก่าเราหรอ"+ ~0 Q+ E! K" F+ Y. S8 o
"หมายถึงกัสอะแหละ แฮร่ ไม่ใช่ หมายถึงแฟนเก่ากัสแหล่ะ ถ้าไม่ใช่ก็น่าจะเลิกก่อนค่อยไปเอากับคนอื่น ทำแบบนี้มันหักหลังกันชัดๆ"" n4 ~, A, ^( I; O# N
"ใช่ป่ะ แต่รู้อะไรไหม ทุกวันนี้เรายังคิดว่าเป็นความผิดเราอยู่เลย": {% i$ A0 ]! I+ [5 ~0 N
5 H! r4 d; N0 w" B; F [& @
6 r9 Q/ I) |7 E' B" V8 O. Q2 Q ปุนยื่นมือไปแตะไหล่กัสเบาๆเพื่อเป็นการปลอบปะโลม
3 T( d& A. G5 r- F5 e" a "มันไม่ใช่ความผิดนายหรอก จากที่ฟังความข้างเดียวอะนะ"8 b; s8 W6 C" v ]9 C! c8 {% q2 Z$ k
"อืม ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก เสียใจสุดๆอะ นั่นรักแรกของเราด้วย หลังจากนั้นเราเลยไม่มีใครอีกเลย กลัวทำให้เขาผิดหวัง"+ |2 A1 T9 f6 B f9 f: _3 s& ?
"...เราเชื่อว่า สักวัน นายจะเจอกับคนที่รับได้ในสิ่งที่นายเป็นนะ"5 C; r2 i7 u* Z/ D& c; n
"ขอบใจนะ ปุนเองก็เหมือนกัน ตอนนี้แผลยังสด แต่ถ้าวันเวลาผ่านไป มาพูดถึงเรื่องนี้ บางทีปุนอาจจะหัวเราะตัวเองอยู่ก็ได้"7 ]3 [) [& b8 Y C5 E: K- q
4 g* M+ M8 A; Q9 F2 u9 L& k# B8 |/ b6 `5 W
ปุนนึกถึงคำพูดของกัสที่คอยเตือนสติเขา แล้วจ้องจดหมายในมือ พร้อมหันไปหากัสเพื่อส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมแล้ว. a7 p9 A5 E$ V3 O2 N% `) u
{' d4 @9 L& g* C) `
"จะอ่านเลยหรอ"ปุนพยักหน้าตอบ
2 `0 ~2 n! q. l& w' s "อืม ถึงไม่อ่านวันนี้ ซักวันก็ต้องอ่านอยู่ดี อย่างน้อยวันนี้ก็ไม่ต้องอ่านคนเดียว"
3 m* w8 u' T) z$ _( y
. u2 N% {; K4 s% x
; g$ [2 k3 Z( p/ N. U0 L& m ปุนและกัสลงจากรถแล้วมานั่งที่สวนข้างบ้าน กัสให้ปุนสูดหายใจลึกๆพร้อมจะรับมือกับข้อความด้านใน ปุนค่อยๆฉีกซองจดหมายออก แล้วหยิบกระดาษด้านในออกมา ปุนค่อยๆคลี่มันออกช้าๆ แต่ถึงเวลาจริงแล้ว ปุนกลับหลับตาปี๋ไม่กล้าอ่าน แล้วยื่นใส่มือของกัส
5 ? f7 x9 u! U4 l6 v1 P( _) x : C1 M l( M& ~, w4 T, d3 G
"นายอ่านดีกว่า ถ้าในนี้มีเรื่องไม่ดี ไม่ต้องบอกเรานะ ไว้เราทำใจได้ค่อยบอก"# Z {7 ^$ n. r/ C
: C1 ?- a8 j1 f0 h* |# R
- F, H' i* t8 h U/ w9 G0 w, i กัสรับกระดาษจดหมายมาแล้วยกขึ้นอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ปุนจ้องหน้ากัสแล้วเค้นถาม
- G7 a& W U0 Z3 V9 U, |, O- Y( z
% A' ^* l. ~' S$ t: G5 V "ยังไง ว่าไง". Z3 V7 f2 ~- `1 }* n
"..."/ O6 O3 N& h, n- i. d0 ~
"ทำไมไม่พูด เป็นเรื่องไม่ดีหรอ หรือว่าดี"กัสอมยิ้มกลั้นขำสีหน้าของปุนที่ตอนนี้เหมือนเด็กน้อยที่กำลังทะเลาะกับตัวเอง แต่สุดท้ายกัสก็เลือกที่จะ....
% h8 }6 P, ]( Q' Y: u0 z" P # o t; i, o" R" E
"ในจดหมายบอกว่า ที่บอสขายคอนโดนเพราะรู้ว่าปุนจะไป บอสไม่อยากให้ปุนจมอยู่กับเขา อยากให้ปุนมูฟออนได้ไวๆ แล้วก็ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะตอนนี้เขาใช้ชีวิตปกติสุขดี และได้เจอกับเพื่อนเก่าที่เข้าใจ เพราะงั้น ให้ปุนตั้งสติได้เร็วๆ และหาแฟนใหม่ที่จะดูแลปุนได้"+ I4 n$ B$ a' v9 k3 }$ S, c P8 C I
: x5 A. i( a9 D; ]4 A4 b
; H T5 n- K. s ปุนที่ก่อนหน้ารุกรี้รุกรน พอฟังความในจดหมายจบก็ค่อยๆสงบขึ้นและยิ้มออกมาจางๆ
5 `& K2 U3 z9 f& H
: {2 R! p" O1 k% e; F' P; V "ขอบคุณนะกัส ที่อยู่เป็นเพื่อนเรา ตอนนี้เราโอเคขึ้นแล้ว ขอบคุณมากเลยนะ"1 d% b! @/ X( [& }
"ไม่เป็นไร ถ้ามีอะไรโทรมาได้ตลอดนะ"
# K `$ |( X7 z4 u* F "อืม". Z( Q3 y$ ]; W
ปุนยิ้มให้กัส เป็นใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ดูเศร้าที่สุดที่กัสเคยเห็น แต่เขาทำได้เพียงแค่เท่านี้ในตอนนี้ กัสโทรเรียกแท็กซี่ แล้วยืนรอรถอยู่ที่หน้าบ้านของปุน แล้วทำการฉีกจดหมายของบอสเพื่อทำลายหลักฐาน เนื่องจากกัสนั้น ไม่ได้บอกสิ่งที่เขียนในจดหมายทั้งหมด และปลอมแปลงคำพูดของบอสนิดหน่อย: y# \- k7 Q4 z( h F( B: Q7 |2 |
* J1 i1 a4 l4 i# H
) K; Y' i$ H" n% {7 ~ ในจดหมาย บอสได้บอกถึงแฟลชไดรฟ์ที่เขาฝากไว้ที่นิติคอนโด ในนั้นมีข้อมูลลับบางอย่างที่เขาอยากจะให้ปุนเก็บไว้ใช้เผื่อเป็นประโยชน์ และตอนนี้ กัสก็ได้ขึ้นแท็กซี่ไปยังคอนโดแห่งนั้น!!!0 B" J5 M. [* p( {: _2 z
% h5 R! j0 Y i2 |$ b. I% E" L8 m1 W/ v% U3 O
วันต่อมา ขณะที่ทุกคนที่เป็นห่วงปุนคิดว่าปุนกำลังดีขึ้น แต่หลังเลิกงาน ปุนที่กำลังจิตใจไม่ปกติ ได้อยากปลดปล่อยความอัดอั้นขึ้นมา เป็นจังหวะที่แดนโผล่เข้ามาพอดี # u u% D$ ~4 s5 b: ^
# t# Y# y2 m* k7 ~: A* `
"พี่แดน เย็นนี้พี่ว่างไหมครับ"- W) W$ |4 q6 f
"คุณปุนมีอะไรหรือเปล่าครับ"9 z) n& M: A& p
"ผมอยากไปดื่มหน่อย พี่สะดวกไหมครับ"
) L' G, c4 J Q5 X( E6 n! f" k "เอ่อ ให้ผมชวน..." E) J+ ~0 }( s
"ไม่ต้องครับ ถ้าพี่ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมไปคนเดียวเอง ทุกคนกำลังคิดว่าผมดีขึ้นแล้ว ผมไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง"' Q8 p' G2 |" G% Z; k$ c
ปุนพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนิดหน่อย พลางทำหน้าเศร้า แดนที่เห็นเลยใจอ่อน
! U8 }( j" \6 j( t8 }/ H ! z* b" [( V, E/ q, r( y
"ได้ครับ งั้นพี่ขอเก็บของครู่นึงนะ"
7 z# }6 Q: P. A# _5 E แดนเดินออกจากห้องของปุนแล้วโทรหาบอส แฟนหนุ่มของตนเพื่อบอกกล่าว9 Q" J6 E, A G3 ]0 b& U, r
: K W0 N, f x5 Y" j "ขอโทษนะบอส เจ้านายผมพึ่งอกหักเลยชวนไปดื่ม"& s" |) P% J# G
"แบบนี้มันใช้อำนาจเกินหน้าที่หรือเปล่า", g8 b# \. ` K: p2 e5 N" @
"มะ ไม่ใช่แบบนั้น คือ หัวหน้าเขาเป็นคนดีนะ แล้วอีกอย่างเขาก็เป็นเพื่อนกับน้องชายเก๋ด้วย เขาไม่อยากให้คนอื่นเป็นห่วงเลยชวนผม"
0 ~0 R5 p8 V, ]0 V "อ๋อ ก็ได้ แต่อย่ากลับดึกนะ แล้วก็อย่าดื่มเยอะด้วย ถ้าขับไม่ไหวโทรหาผมนะ อย่าฝืน"
3 f; @) H0 \) V "ครับผม จุ๊บๆ"
- S% Q; I O3 u5 } "อืม คิดถึงเหมือนกัน จุ๊บ"6 K6 G& L/ H- f$ U1 `4 k4 u; S+ c+ O% a
$ e j. s7 z0 j6 P% H
. R% m# C9 L3 M: w; i สองคนคุยกันเสร็จสัพ แดนก็ไปหาปุนแล้วทั้งสองก็พากันไปดื่มร้านประจำของแดน เพราะเป็นร้านที่อยู่ระหว่างบ้านเขาและบริษัท
, y$ I5 j$ R8 }; N9 C2 L8 T; A/ @$ h2 L- ^
: s. J; L$ h) B6 j. A7 {2 b: {1 u ปุนที่ไม่ใช่สายดื่มอยู่แล้ว แค่กระดกไปสองแก้วหน้าก็ขึ้นสีพร้อมพูดจาระบายความรู้สึกต่างๆออกมา แดนทำได้เพียงนั่งฟังแล้วเออออกับคนตรงหน้า จนกระทั่งปุนไม่ได้สติแล้วหลับไป
b% \& N9 c" f; l( u6 h
2 Q7 B! @! f9 z& h Q" h' Q b) r
3 C+ D" N; j1 A$ J( m3 _: G แดนแบกปุนขึ้นรถ พอคาดเข็มขัดได้ ปุนก็สลึมสลือลืมตาตื่นขึ้นมา ปุนที่เมาๆอยู่ก็เอื้อมมือมาจับไปที่เป้าของแดน ทำเอาแดนสะดุ้งตัวโหยง# Q0 }7 u, R* f
- Z- D' m6 y* @
"คุณปุน ทำอะไรครับ"
8 q# G. `( @) R8 ?7 F( D. F1 ] "พี่แดน พี่แดนช่วยผมหน่อยพี่"7 E3 u% F4 q) z- b
"ยะ อย่าคุณปุน จะทำอะไรครับ"
8 s9 q! b/ P4 [8 O แดนพยายามขัดขืนที่ปุนเอื้อมมือมาจับมือของแดนล้วงไปในกางเกงของเขา แต่แดนก็เลี่ยงจนปุนหัวเสีย
7 }. S3 R6 t) A1 v! f6 W. F, r " w/ C) U( U0 y
"พี่แดนไม่ชอบผมหรอ ทำไม ไม่มีคนรักผมเลยหรอ ผมมันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ"
) U; X2 E2 a* h
& ?' `6 p% e; w# r$ w3 H; x "มะ ไม่ใช่ครับคุณปุน คุณปุนตั้งสติหน่อยครับ"
4 y/ R- i" P: r; B' ^5 \ Y" @& T แดนใช้มือตบหน้าปุนเบาๆสามสี่ครั้งเพื่อเรียกสติ จนสุดท้ายปุนอ้วกออกมารดไปบนเสื้อของแดน ก่อนที่ตัวต้นเรื่องจะหลับไปอีกครั้ง, u: y+ ~, l1 f! `* E
$ W) D+ O) K0 x& U# ?1 [9 d "ฮัลโหล กัสหรอ มารับคุณปุนหน่อยสิ"
d6 y* Q+ q! o1 N% `4 ` "ห๊ะ มีอะไรหรือเปล่าพี่"
, O" b0 I( n) x1 l. Y "เออ มาถึงเดี๋ยวรู้เอง เดี๋ยวพี่ส่งโลไปให้นะ"
( F$ m7 A6 \; m% F, S# z( b( |+ j# w
9 d9 U1 ]9 R) D* n& W0 {! o ไม่นานกัสก็ขับรถมายังร้านที่แดนอยู่ แล้วช่วยแดนแบกปุนขึ้นรถเขาไป
8 t8 m' g3 F; u2 { 1 e k* e4 Q" I: ~ B- K
"เกิดอะไรขึ้นพี่"( c" M& q( x# K l3 `* K, s4 A
"คุณปุนอะสิ อยากดื่มพี่เลยมาเป็นเพื่อน แต่เมาแล้วเรื้อนนี่อ้วกใส่พี่แล้วหลับไปแล้ว พี่วานกัสไปส่งบ้านคุณปุนหน่อยสิ"" G) n" I6 v9 A/ l1 _1 W! G
"อ๋อได้พี่ ขอบคุณมากครับ"' D5 b$ s7 Y) O
+ H( n5 F3 O! |+ Y0 b7 q
7 G( q# r. `* l' f กัสแยกกับแดนแล้วพาปุนไปส่งบ้าน ตอนนั้นเอง พ่อของปุนก็ออกมาดูว่าใครมาจอดรถหน้าบ้าน พอเห็นลูกชายตัวเองที่เมาจนยืนไม่ไหวก็ลงไปรับ9 y- z$ k; y" w/ B; z
% ~* R6 H$ e# i, \
"อ่าว มาๆ เดี๋ยวพ่อจัดการต่อเอง ขอบคุณมากลูก"
# [7 e3 \% N/ C ปืนเอ่ยบอกกัสแล้วแบกร่างของปุนเข้าบ้านไป กัสยืนมองจนปุนเข้าบ้านไปอย่างปลอดภัยแล้วขับรถกลับบ้านของตัวเอง
- R; N4 X* p# u l* C7 n/ n& d9 O K" {: f% L
) Z, n5 x& |) ^2 g: { เช้ามา ปุนงัวเงียด้วยอาการเมาค้าง จนลุกลงมาด้านล่างเปิดตู้เย็นหยิบน้ำดื่มขึ้นมาดื่มด้วยเคยชิน
% b5 y) P: L4 S1 T/ c L" Q
* m- S8 p3 K9 N) l5 U! N1 J3 n. t4 x0 u- n/ R
ปืนที่เห็นลูกลงมาจากชั้นสองด้วยอาการเซก็จะเข้าไปประคอง แต่เห็นว่าลงมาได้เลยยืนมองแล้วถอนหายใจ) ~ H0 l& L' z6 ^9 l5 p, i) i
6 o& e8 w6 i$ h! \
"ไปทำอีท่าไหนถึงได้เมากลับบ้านแบบนี้ โตจนจะสามสิบแล้วยังไม่รู้จักดูแลตัวเอง"
9 ~% G( V' U1 q( l) S ปืนบ่นปุนจากทางด้านหลัง ปุนที่นึกได้ว่าพ่อกลับบ้านมาแล้ว ก็วางแก้วน้ำลงแล้วหันไปจ้องหน้าพ่อด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ตีกันภายใน
0 E' P% {0 k& Q6 g8 ^1 n: ]; a6 {- Y$ ?
- B# k; T8 Q8 y3 N! o7 D: m4 T "ทำไม สนใจผมด้วยหรอครับ"ปุนจ้องตาของพ่อก่อนจะเบนสายตาหนีแล้วหันไปสบตากับปืนอีกครั้ง
# C! \( I# H) ^! M Y- W/ L. K' ~4 Y! \: k a
"นี่แกเป็นลูกฉันนะ ถ้าไม่ให้ฉันสนใจแกจะให้ไปสนใจหมาที่ไหน ห๊ะ!"$ ?* I- N! n: l, h: I3 L: z. n
"ถ้าพ่อสนใจผมจริง คงไม่มาถามผมหรอกว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ เพราะพ่อ ควรจะเป็นคนที่รู้ก่อนคนอื่นด้วยซ้ำ"8 t S5 Y ^# Y/ P) j' w
ปุนพูดเสียงเรียบนิ่งน้ำในตาคลอเบ้ามองหน้าของผู้เป็นพ่อเรียบเฉย ปุนยกแขนปาดน้ำตา ก่อนจะสูดหายใจแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
. C5 ]* Z" |4 ~0 B" s
5 z: Y5 z9 C, u! Z I "ถ้าแม่ยังอยู่ ทุกอย่างคงดีกว่านี้"+ G# r, u) W" ^) q' \
: |/ X: P8 R; c P( d; R& [
8 z1 s, x) E1 p8 h: x4 U7 z4 D0 ~; ` ว่าจบก็เดินขึ้นห้องไป ปุนนั่งคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ก่อนจะจำความได้เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปขอโทษแดนและกัสที่ก่อเรื่องไว้+ C. _& p3 E: a/ k' `
. P) G! l' S. D. b" |. O, Z \8 e
# i; x' Y% W( B" ^4 d" w/ r
หลังจากเดินลงจากบ้าน ตอนที่กำลังจะก้าวขาออกมาจากประตู พ่อของปุนได้พูดขึ้นมารั้งร่างปุนให้หยุดนิ่ง
7 c; c6 u' C! x8 {/ B$ ~' U9 ?) d 1 \- A3 {" i# q( V; l# b% z
"ปุน พ่อขอโทษ"
! D# z/ ]! K$ {+ M" D0 I L- m "...."ปุนหันไปมองหน้าพ่อของตัวเอง เห็นสีหน้าและแววตาของปืนที่สั่นไหว
2 w$ O' ~! g* d3 i
+ r' ]. t; G# x; j7 e. L "พ่อโทรไปถามธันมาแล้ว พ่อไม่รู้ว่าปุนเจอกับอะไรบ้าง พ่อขอโทษที่ปล่อยให้ปุนโตคนเดียว พ่อผิดเองที่ไม่มีเวลาให้ ถ้างานโปรเจคนี้สำเร็จ พ่อจะ...."
& x1 F: f; Z* t! x! ?1 @: d+ G
5 L9 o7 i0 e" Y# G ปุนที่ได้ยินคำนั้นออกจากปากพ่อของเขา ก็สาวเท้าแล้วเดินออกจากบ้านมาโดยไที่ไม่ฟังอะไร พอถึงบริษัท ก็เข้าไปขอโทษกัสและแดนทันที ทั้งสองคนก็เข้าใจไม่ได้ว่าอะไร แถมกัสยังซื้อกาแฟดำมาให้ดื่มแก้แฮงค์ด้วย
2 F2 }7 A# N n: ~( r+ y" Y
) r n. }9 D1 j8 M ก๊อก ก๊อก4 D) I1 ]# ?6 V0 o5 P0 h
5 J; S; H, g" f' ?6 U' y "ปุนพี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ"
$ L1 R) u4 a3 I8 n0 H ธันเคาะบานประตูห้องทำงานของปุนที่เปิดอยู่ ก่อนที่จะเดินเข้ามาแล้วมองไปที่กัส กัสเลยเดินออกจากห้องแล้วปิดประตูให้สองคนคุยกัน- ^" }4 g2 d0 I0 R3 ^% y
* U. F9 |7 y( L# C
"พี่ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานแล้ว พี่ไม่ว่านะถ้าปุนจะไปเที่ยว ไปสังสรร หรือดื่มย้อมใจอะไร แต่ว่าถ้ามีคนรู้เรืองจนเป็นข่าว จะส่งผลเสียต่อบริษัท..."
; B8 h9 E* h1 n# ?8 z: e( m "หึ"ปุนสถบขัดธันที่กำลังพูดทำให้ธันเงียบแล้วจ้องหน้าปุน
& i! v: U4 S* R' c8 i- V# W
4 s. Q( B# F% ` y* m v "มีอะไรหรอ"7 @2 {4 J; ?% T, K/ p( o& e0 @
ธันเค้นเสียงออกมาถามปุน ปุนเองก็ยิ้มสมเพช5 W% q; U' C& T3 R# Z* U& m7 l- ~
3 F2 b- p: Y$ L' d4 v' _3 X "พี่กับพ่อผมนี่เหมือนกันเลยเนอะ อะไรๆก็บริษัท อะไรๆก็งาน"9 @; {2 _. D+ K& C$ D1 L
"ตอนนี้พี่ว่าปุนไม่พร้อมที่จะฟัง งั้นพี่ขอตัวก่อน ถ้าใจเย็นลงแล้วเราค่อยคุยกัน"
2 t, y- p$ s! ]/ d/ _" ? O6 e& H, C; u: k8 B
ธันเปิดประตูเดินออกจากห้องปุนไปพร้อมพูดกับกัสด้วยท่าทีสั่งการ
% Q& q1 u" r$ a1 ?- ~0 }7 L3 W1 [2 a# C E8 w
"กัส คอยอยู่ประกบปุนด้วยนะ อย่าให้ไปก่อเรื่อง"3 f* R4 V7 {. q& x3 }9 O2 I
"คะ ครับ"กัสรับปากด้วยท่าทีเกรงๆธัน แล้วเดินเข้ามาหาปุน
) U1 ~8 p& W8 U- l# \, [* @- _4 Y- O7 @+ ?
"เราไม่ได้จะว่านะ แต่ว่า ช่วงนี้ฟังที่คุณธันเตือนไว้บ้างก็ไม่เสียหายนะ"3 j: N2 P9 f( T+ X# T9 G; e/ j
ปุนหันขวับจ้องมาที่กัส กัสกลัวปุนจะโกรธเลยออกจากห้องแล้วกลับไปยังออฟฟิศตัวเอง9 A2 ?% ]# g8 y8 X
; z4 ?0 @! C+ Z7 J
แม้ถึงเวลาเลิกงาน แต่ปุนยังไม่อยากกลับบ้าน เลยอยู่ที่ออฟฟิศจนดึกดื่น ตอนที่ปุนเห็นว่าดึกมากแล้ว เลยเก็บของกำลังจะกลับ ในตอนนั้นเอง ธันได้เดินเข้ามายังแผนกและได้เจอปุนเข้า; G# g6 F Q0 n4 s. c; o
3 \- Z6 s' I* O+ G0 N/ x
"ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ"3 |) B+ a9 v0 H0 w( N- v$ \
ธันถามปุนตามปกติ ตอนนี้ทั้งสองคนต่างก็อารมณ์เย็นลงแล้ว พอนึกถึงเรื่องตอนเช้า เลยอึดอัดนิดหน่อย
5 \9 q8 S1 [; w/ t. S) Q
( `8 d+ L. q5 R. F' i# r* Q "กำลังจะกลับแล้วครับ"+ S/ h2 N% m+ R. J
ปุนบอกกับธันแล้วเดินผ่านธันไป จังหวะที่ปุนกำลังจะก้าวขาออกจากห้อง ธันได้เอ่ยเรียกรั้งปุนไว้' q4 P$ j6 e8 d& m) v- o$ Y) v
5 z/ Y: m/ N' B "เดี๋ยวก่อนปุน!"
' a0 D5 ~9 E. n9 X3 W' K2 V" W* X5 v9 {6 N% F- c* n" h+ ^" h
ทั้งสองคนลงจากตึกแล้วไปนั่งคุยกันที่หน้าร้านสะดวกซื้อฝั่งตรงข้ามบริษัท/ D9 @5 {( @# Q- p
8 C B+ ]+ u) Q5 Z
"ก่อนหน้านี้พี่ขอโทษนะ"3 m/ l, _: `" N+ E' E& u/ q
"ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ พี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ผมสิที่ต้องขอโทษ ที่ใส่อารมณ์กับพี่ไปหน่อย"( J% v2 M- ]3 M
. K' o) c+ v: P* r1 P
"ที่พี่อยากจะเตือน เพราะพี่หวังดีนะ"
6 d5 O# E5 ^4 _6 k "...."
- ?* ~8 f4 T, G- e% ` "พี่อยากให้ปุนระวังตัวให้มากกว่านี้ จะทำอะไรให้ใช้สติ เพราะพี่ไม่อยากให้ปุนเจอเรื่องแบบพี่"
S, y: w0 E4 c "....เรื่องแบบพี่? เรื่องอะไรหรอครับ"
8 _0 J& n- C/ G
7 k4 p! S. S( o ธันได้เล่าย้อนไปในช่วงที่เรียนจบใหม่ๆ หลังจากกลับมาจากต่างประเทศ พ่อของธันนั้นไม่ได้ให้ธันทำงานในตำแหน่งปัจจุบัน แต่ส่งให้ธันไปฝึกงานที่บริษัทของเพื่อน ธันไม่ได้ต่อว่าธรแต่อย่างใด และก้มหน้ายอมรับคำสั่งแต่โดยดี
7 q5 v9 R6 R/ g# E' g4 c5 ~, m3 v. W8 Q
$ S) `3 ~& y- w, y* t g% n( p1 ~, k หลังเลิกงานอาทิตย์ละครั้งสองครั้ง พนักงานในบริษัทมักจะนัดเจอเพื่อกินและดื่มสังสรรกันเป็นปกติ ธันเองก็ปรับตัวเข้ากับเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆได้เป็นอย่างดี โดยที่ทุกคนไม่รู้ว่าธันเป็นใครรู้เพียงแค่ว่าเป็นเด็กจบนอกมาฝึกงาน& A: K+ |* `7 \! @
5 h( S% i4 f+ @, C
พอดึก ปายก็จะเป็นคนมารับธันกลับบ้าน จนกระทั่งมีอยู่ครั้งหนึ่งที่พอสังสรรกันเสร็จแล้ว พี่พนักงานคนหนึ่งก็บอกว่าวันนั้นเป็นวันเกิดขอเธอ เธอเลยจะเลี้ยงคาราโอเกะต่อ ธันเองที่เห็นว่าดึกมากแล้ว เลยปฏิเสธไป แต่ทุกคนก็ต่างพากันขอให้อยู่ต่อ ธันเลยตัดสินใจโทรบอกปายว่าจะไปต่อ ซึ่งปายเองก็เข้าใจ- d. N# l6 [1 d3 j, K* [
5 O6 _! x9 L8 G
"ปาย วันนี้ไม่ต้องมารับนะ พี่น่าาจะเลิกดึก"8 s) j! s( k4 c R- M
"แล้วจะกลับยังไงอะ"( [; f7 r Z% O- T8 i' S/ o
"เดี๋ยวเรียกแท็กซี่มารับ ปายขับรถดึกๆมันอันตราย"
" h+ h; l% }0 ?6 q, H! v; G$ {. K "อืม ดูแลตัวเองด้วย อย่าดื่มเยอะนักล่ะ"
! v) V% r5 l& O: Y. x "คร๊าบบบบบ จุ๊บ"( @7 F, f2 J7 t3 K" \! c2 R# J
3 t1 j0 r# \# S, k6 V
หลังจากวางสายปาย ธันก็ไปคาราโอเกะกับเพื่อนร่วมงานต่อ แต่หลังจากเลิกแล้ว แต่ละคนต่างพากันหมดสภาพ เดินโซซัดโซเซ ธันเองกำลังจะโทรเรียกแท็กซี่ แต่เพื่อนร่วมงานในแผนกคนหนึ่งเดินก็เข้ามาหาพร้อมแบกเพื่อนร่วมงานอีกคนที่สลบเหมือด 4 O. Y5 s9 d# }
1 d% s5 Q# E. w9 D/ k) F
"โห ดึกขนาดนี้รถหมดแล้วมั๊ง ไปนอนกับผมก่อนไหมล่ะ อยู่ใกล้ๆนี่เอง เช้าค่อยกลับไปอาบน้ำที่บ้าน"
1 T6 j- Z- l7 O% \' r "ขอบคุณมากนาย แต่เดี๋ยวเราขอลองโทรดูก่อน"! j4 @9 X1 z6 l' K; ~
ธันกล่่าวขอบคุณและพยักหน้าแสดงความขอบคุณอีกรอบหลังจากพูดจบ และหันมากดเบอร์เรียกรถ
6 b0 x6 D% H1 Q6 g
7 T! t* E, ?9 [0 r& @ ไม่นานรถแท็กซี่ก็เข้ามาจอดเทียบท่า ธันเลยอาสาให้แท็กซี่ไปส่งสองคนนั้นที่หอใกล้ๆนี้ พอสองคนนั้นลงก็ขอบใจธันและแบกร่างเพื่อนขึ้นตุกไป. V( A! S% n( H5 ]+ P; f8 C- ^% e6 p& t/ y
0 G' a* |! P; ]) a4 K ธันนั่งรถไปโดยไม่คิดอะไร พลางหยิบมือถือขึ้นมาส่องฟีดโซเชียลจนไม่รู้ตัวเลยว่า แท็กซี่ที่เขานั่งมานั้นไม่ได้พาไปยังสถานที่ปลายทาง แต่กว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว5 v4 [+ o+ s# p# w% ?6 A/ _ N
2 o- F4 H' s7 | "พี่่ครับ นี่ไม่ใช่ทางไปบ้านผมครับ"7 t5 l7 E" @, z6 V+ P
ธันพูดบอกคนขับรถแต่คนขับไม่มีทีท่าว่าจะจอดหรือเปลี่ยนเส้นทางแต่อย่างใด ชั่วโมงเร่งด่วน ธันจึงคิดหาความเป็นไปได้ทั้งหมดที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้
" `+ t' x/ T) g8 I. {4 _
3 H/ X& J1 j0 A+ V แม้เขาจะกลัวคนขับแท็กซี่พิรุธคคนนี้ แต่การเปิดประตูแล้วหนีลงไปคงไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีนัก แถมทางยังเปลี่ยว หลุดจากตรงนี้ไปได้ ข้างหน้าจะจเอกับอะไรก็ไม่ทราบได้) p' q$ g6 j" [& I6 ~5 B8 m$ [
. S/ H/ Q+ M8 i6 d3 t5 I) k! E ธันจึงนั่งรถไปจดสุดเส้นทางที่อีกฝ่ายพามา มันคือโรงแรมจิ้งหรีดข้างทางในซอยเปลี่ยว คนขับแท็กซี่บอกให้ธันลงจากรถพร้อมเอามีดที่พกมาขึ้นจี้ขู่ธัน ธันก็ทำตามแต่โดยดี4 g2 l8 W* L2 B3 M
6 ~3 {- i4 Q; m- w' j คนขับแท็กซี่บอกให้ธันเข้าไปรอในห้อง ธันก็ไม่มีท่าทีจะขัดขืนแม้แต่น้อย หลังจากธันเข้ามารอในห้อง ไม่นานอีกฝ่ายก็ตามเข้ามา
5 x0 E; W5 e% }
: x0 l+ z1 P9 t6 B9 d. |1 e0 ? "ทำแบบนี้บ่อยหรอครับ"
; Y' G- F" r$ R9 J7 P ธันที่นั่งสะบายใจบนเตียงเอ่ยถามพี่แท็กซี่ จนเป็นอีกฝ่ายที่เกิดความระแวง
- V7 U, I& @4 K "ก็มีบ้าง"
; I I) t+ k5 y( O: H8 \ "งั้น ให้เริ่มตรงไหนดี"
! `7 [5 S. e+ E ธันหยัดตัวลุกขึ้นมาแล้วตรงไปยังร่างของอีกฝ่ายจนทำให้คนขับแท็กซี่ตกใจยกมีดขึ้นมาขู่ ธันก้มมองมีดในมือแล้วยื่นมือไปจับมีดและเลื่อนขึ้นไปจับมืออีกฝ่ายแล้วหยิบดึงมีดออกมาแล้วโยนไปที่มุมห้อง
/ B7 I u! m) r ?9 J2 e4 D
Z$ v- m5 b. C( M& z "อยากเริ่ม...จากตรงไหนดีครับ" V( f* O# b* T; ?3 c3 z6 d7 r+ Q w8 l
ธันเดินเข้าหาอีกฝ่าย พร้อมประกบตัวของเขา ยื่นหน้าขึ้นไปกระซิบที่ข้างใบหู พร้อมถามซ้ำอีกครั้ง0 K. `( P% |7 |1 V" \ A
& H) X1 l$ X y, t0 ~2 A2 e คนขับแท็กซี่ยืนแข็งทื่อทำตัวไม่ถูก ธันเลยเป็นฝ่ายเริ่มลงมือ โดยการถอดเสื้อของคนตรงหน้าออก แล้วใช้มือคลึงคลำไปทั่วลำตัวเพื่อสร้างความสยิว
2 h: E5 \! Q; ]$ P" h3 Q5 ?6 G6 F& b1 [% Z2 }5 J3 n7 J, G
เมื่อเสื้อชั้นนอกถูกปลด เสื้อยืดด้านในก็เป็นชิ้นที่สอง ตามด้วยเข็มขัด กางเกง และชั้นใน ธันจับร่างเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายนอนลงบนเตียง แล้วขึ้นไปค่อมอยู่บนตัว ก่อนจะก้มหน้าดูดเลียหัวนมให้จนอีกฝ่ายสะดีดสะดิ้งร้องขอให้หยุด
& |- q9 U% c2 f3 ]/ n' P( t# k: N# M* ~0 `6 ]
"หืม ให้หยุดจริงหรอครับ แต่เหมือนว่าร่างกายของคุณมันจะไม่บอกแบบนั้นนะครับ"; y7 I R- q* t9 v n0 \
ธันว่าพร้อมเอามือจับเข้ากับแก่นกายกลางลำตัวแล้วชักเบาๆจนอีกฝ่ายร้องครวญครางด้วยความเสียว
4 H3 Z" s& i4 h+ N3 d G: e, K( Z
ธันก้มลงใช้ลิ้นซอกแซกกับหัวเงี่ยงที่บานอ้า แล้วแลบลิ้นเล่นกับแท่งเนื้อตรงหน้า จนคนขับแท็กซี่เสียวซ่านขนลุกไปทั้งตัว% k; G) s$ V0 A+ T9 `3 q
; V; l% B. n, c. n& `6 u
ธันเล่นกับจุดเสียวต่างๆจนคนขับแท็กซี่ร้องโอดครวญอยากจะเสร็จ แต่ธันกลับหยุดการกระทำทั้งหมดจจนอีกฝ่ายงง แต่เขาไม่ปล่อยเบลอนานนักเอื้อมมือมาชักให้ตัวเอง แต่มีหรือที่ธันจะยอม ธันได้ปัดมือของอีกฝ่ายออกไม่ยอมให้แตะต้องส่วนอ่อนไหว จนคนตรงหน้าต้องเป็นฝ่ายร้องขอ
8 ?+ E Q; Q% Q( b! f* j' W1 H% A0 k1 b3 V* _) a0 h5 M% W: C; G3 z9 s
"ช่วยผมหน่อยนะ ผมขอร้อง ผมอยากแตกแล้ว อ่าาา นะ ขอร้อง อ๊ะ อ่าาา"2 z4 R) `9 `9 O/ d
อีกฝ่ายไม่พูดเปล่าพร้อมทำการกระเด้าลมโชว์ ธันจึงใช้โอกาสนี้สอบสวน
! X8 [) q, M! a0 N3 e. t( d, U2 k3 e% S( x
"ก็ได้แต่ก่อนอื่น บอกมาให้หมดว่าทำแบบนี้ทำไม แล้วผมจะยอมช่วย"
: o' E2 M0 f1 X% A2 y' h "อ๊ะ กูไม่บอกหรอกเว้ย"* b: \& `* \# R7 q" }
พอถูกถาม กลับเปลี่ยนท่าทีเป็นดุดัน และไม่ยอม ธันจึงใช้นิ้วลากผ่านส่วนอ่อนไหวอย่างแผ่วเบาสร้างความเสียวให้เขาเป็นอย่างมาก ธันค่อยๆลงมือชักอีกครั้ง อีกฝ่ายปล่อยตัวตามอารมณ์ และในตอนที่ใกล้จะแตกอีกรอบนั้น ธันได้หยุดมือแล้วฟาดไปที่แก่นกายอย่างแรงจนมันดีดกระดกขึ้นลง แล้วธันก็ไม่ยุ่งกับมัน จนคนขับแท็กซี่ทนไม่ไหว ยอมเล่ารายละเอียดทั้งหมดให้ฟัง
% w/ L6 y" N. _
# K6 y3 {( G4 j O. A "มีคนจ้างผมให้มานอนกับคุณ แล้วถ่ายรูปส่งให้เขา"
) L; M4 t# g8 C/ X "ใคร ใครเป็นคนสั่ง" Z% m! ^7 X: w+ S
"ผมไม่รู้ ผมแค่ทำตามที่เขาบอก อ่าา ผมบอกหมดแล้ว ให้ผมแตกได้ยัง ซี๊ดดดดด"3 k2 T+ `, \: z
+ C7 W }+ O5 V ธันนึกอะไรบางอย่างได้ จึงได้ก้มลงอ้าปากงับแท่งเนื้ออุ่น อีกฝ่ายจับหัวธันโขกสับอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ธันจะถอนปากออกมาจนปากดูดอยู่ที่ส่วนหัว แล้วออกแรงดูดเน้นจนอีกฝ่ายปล่อยน้ำแตกพุ่งลงคอของธัน* d, w) c4 J: C* d; m
. Z7 I! I3 o. n% a คนขับแท็กซี่นอนหอบหายใจอย่างแรง ธันไม่ละตัวขึ้นค่อมดูดเลียแก่นกายที่พึ่งแตกไปเมื่อครู่จนอีกฝ่ายร้องครวญครางไม่ขาดสายจนกระทั่งน้ำสีเหลืองจำนวนมากไหลพุ่งออกมาแล้วย้อนลงบนตัวของเขาเอง( Q4 X7 t" e+ I( G1 U3 v3 ^/ b. |
* `+ _3 b. F+ Q" a ธันมองดูด้วยความพอใจ แล้วให้อีกฝ่ายทำเรื่องอย่างหนึ่งให้กับเขา ในวันต่อมาธันลางานและไปยังสถานที่ ที่หนึ่ง ไม่นาน เป้าหมายก็มาถึงที่ เมื่อธันมองเห็นเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น ก็นั่งรถโดยสารกลับบ้านและเตรียมการบางอย่าง
$ P: I# @, f2 _9 j( A7 C: f8 T' r- @3 v6 O, j% f& ?0 O
ไม่กี่อาทิตย์หลังจากเกิดเรื่อง ธันก็ผ่านฝึกงานและได้รับเข้าทำงานที่ DCY ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ การเงินและการลงทุน แต่ก่อนที่จะได้เข้าทำงาน ก็มีบุคคลผู้หนึ่งคัดค้าน โดยอ้างว่าธันนั้นทำผิดจริยธรรม และทำให้องค์กรเสื่อมเสีย* X+ Z7 s7 J4 F; j1 V
" _6 W/ ^ O/ }! H
ไม่นานหลังจากถูกคัดค้าน ก็มีการตรวจสอบข้อค้านนั้นๆ ซึ่งอีกฝ่าย ไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิดธัน ธันจึงใช้โอกาสนั้น เล่นคนที่หาเรื่องกลับด้วยเอกสารการเงินที่ถูกใช้จ่ายอย่างมิชอบ
3 }# u3 w( k* p9 ~+ s0 t
" M' b& `' }3 I. g, z เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นหลังจากคืนนั้น วันที่คนขับแท็กซี่ไปร้านกาแฟตามที่ธันสั่ง และคนที่มาหาคนขับแท็กซี่ก็คือหนึ่งในกรรมการผู้ถือหุ้น ที่เขาได้จ้างวานให้คนขับแท็กซี่ข่มขืนธันและถ่ายรูปเอาไว้ แต่คนขับแท็กซี่นั้นไม่ได้มีรสนิยมแบบนั้น แต่อยากได้เงิน เลยจะใช้มีดข่มขู่ธันให้ยอมแก้ผ้าถ่ายรูปแทน แต่เนื่องจากธันนรับมือได้เป็นอย่างดี จึงทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป4 o) R0 @# W# I4 Q
* p* U3 t W% _1 Q7 `5 c3 r พอธันรู้ตัวผู้อยู่เบื้องหลัง เขาก็ได้ติดต่อหาเต้ คนสนิทที่ทำงานอยู่ฝ่ายกฏหมายในบริษัทขุดหาเอกสารหลักฐานแล้วใช้จัดการกับคนๆนั้นจนถูกปลดและถูกดำเนินคดีในที่สุด, U4 t3 h1 n) S+ e8 y
% a3 V6 o. @4 h k และที่กรรมการคนนั้นไม่มีหลักฐานมาเล่นงานธันเป็นเพราะว่า วันที่นัดเจอกันนั้น คนขับแท็กซี่ไม่ได้ส่งรูปให้กับกรรมการคนนั้น เพียงแตต่เปิดรูปถ่ายในมือถือให้อีกฝ่ายดู เมื่ออีกฝ่ายเห็นภาพก็ถูกใจ จนลืมขอให้คนขับแท็กซี่ส่งให้ และในวันที่ตรวจสอบ คนขับแท็กซี่ก็ไม่ได้ส่งภาพให้กรรมการ & S* ^8 ^. k( N( ~3 K+ A
, d. @; q; L% Q/ g "และกรรมการคนนั้น คือภรรยาของคุณอเนก"6 ^# h, g8 p' M: b2 }( u
"ถึงว่า แล้วทำไมถึงไม่ขับคุณอเนกให้พ้นตำแหน่งไปล่ะครับ"
7 P* _; o& u# e! [0 v% y7 Z* j+ ~ "ยังมีเบื้องลึกเบื้องหลังอีกเยอะ บางที การที่เราเก็บศัตรูที่เรารู้จักไว้ อาจจะเป็นการดีกว่า"6 C+ L/ \& M! d! G( k/ i' M
! g P0 M+ `4 T/ b$ c6 J/ @" a
หลังจากเรื่องที่ธันเล่าให้ปุนฟัง ทำให้ปุนเริ่มเข้าใจะันมากขึ้น และเริ่มเปิดใจรับฟังธันมากขึ้นเช่นกัน # ^: t* a1 \2 ~3 j1 l+ z0 n6 E
8 n3 ~3 g5 ^2 t หลังจากแยกย้ายกันไป ไม่นานก็มีรถเก๋งสีดำหรูมาจอดเทียบท่าริมฟุตบาท แล้วธันก็เปิดประตูข้างคนขับขึ้นนั่ง รถที่มารับธันนั้นเป็นรถของบริษัท โดยคนขับเป็นพนักงานขับรถส่วนตัวของธัน ที่มักจะถูกเรียกใช้เมื่อต้องเดินทางไกล หรือกิจส่วนตัว และคนๆนี้ ก็คือคนขับแท็กซี่ในตอนนั้นนั่นเอง- k# x! k2 @: O: C x6 V
" Y7 p2 q$ ~, \* P/ B0 @$ ^ "ไปไหนดีครับคุณธัน"
& I8 Y4 B% h9 P5 x, l4 a "แล้วแต่พี่เลยครับ วันนี้แฟนผมกลับบ้านพ่อเขา"
5 _& R! M M* x& Y0 @ "งั้นไปตึกร้างไหมครับ!!") j# t- A1 U( }& z
|
|