เถียนมี่มี่ รักนี้มีเพียงนาย ตอนที่ 3

Maximam

เมื่อเคลียร์ทุกอย่างเสร็จ หมินเต๋อก็พาหลี่ถังมาที่บ้านเพื่อช่วยงาน นายเเม่เมื่อเห็นดังนั้นก็ถึงกับ
อึ้งไปชั่วขณะ .....

"นี่เหรออาเฮียง คนที่ขายน้ำตาลสดที่ตลาด"
"ใช่ค่ะนายแม่"
"ก็ไหนลื้อส่งคนไปพังร้านมันแล้วไง แล้วทำไมมันมากับอาหมินเต๋อได้"
"หรือว่าคุณชายจะพลิกสถานการณ์ค่ะนายแม่"
"อั๊วพลาดเปิดทางให้อีซะแล้ว อาเอียง"

ณ ห้องโถงรับรองแขก เจ้าสัวตงกับซ้อราตรีก็นั่งคุยกันอยู่ตรงนั้น ทั้งคู่เมื่อเห็นหมินเต๋อมากับ
คนแปลกหน้าจึงเอ่ยถามว่า....
"ลื้อพาใครมา อาหมินเต๋อ"
"เตี่ยครับ แม่ราตรี นี่หลี่ถังครับ ผมอยากให้เขามาช่วยงานผม อาเตี่ยไม่ว่าใช่ไหมครับ"
"แล้วอีเป็นใคร ลื้อเช้คประวัติดีแล้วหรือยัง ทำไม่ทำอะไรไม่ถามม๊าก่อน เจ้าสัวจะให้ลูก
ทำตามใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้นะคะ"

นายแม่เดินเข้ามาพร้อมอาเฮียงคนสนิท พร้อมกับเอ่ยทัดทาน เจ้าสัวจึงพูดขึ้นว่า
"เดี๋ยว ๆ อาเหมย ปกติลื้อมีเหตุผลนะ แต่ทำไม่รอบนี้ลื้อทัดทานลูกชายลื้อแบบไม่คิดลังเล"
"ก็อั๊วกลัวว่าลูกจะพาคนไม่ดีเข้าหนะสิค่ะ"
"อาเตี่ย อาม๊า นี่หลี่ถังครับ เขาจะมาช่วยงานผม เขาเคยขายของอยู่ที่ตลาดแต่โดนลอบพังร้าน
จนต้องกู้เงินมาซ่อมแซมร้านและลงทุนใหม่ ผมเห็นว่าเขาต้องใช้เงินเยอะเลยให้มาช่วยทำงาน
โดยผมจะให้หลี่ถังเข้ามาเป็นเลขาผมครับ"
"ไม่ได้นะหมินเต๋อ เลขาลูกม๊าเตรียมไว้ให้เเล้ว หนูพิมพ์ ลูกสาวท่านรัฐมนตรี "
"ไม่ครับม๊า ผมต้องการหลี่ถัง ม๊าก้เห็นนี่ครับว่างานผมมีทั้งงานหนักงานเบา ไม่ใช่งานที่สบาย"
"แต่ผู้หญิงทำงานเรียบร้อยกว่านะลูก"
"เรามีผู้ตรวจสอบนี่ครับ ถ้าตรวจสอบไม่ได้ ก็ไล่ออกแล้วหาคนใหม่ครับ"
"หมินเต๋อ"
"อาเหมย อั๊วเห็นด้วยกับลูกนะ งานลูกเป็นานแบบผู้ชายลุย ๆ ไม่ได้นั่งสบายอยู่แต่ออฟฟิศ"
"แต่เจ้าสัวค่ะ"
"นายแม่ค่ะ นายแม่มีอะไรในใจหรือเเปล่าค่ะ ปกติราตรีจะเห็นนายแม่ตามใจคุณชายใหญ่
แต่ทำไมรอบบนี้นายแม่ถึงหัวเสียกับการรับหลี่ถังเข้ามาทำงานกับคุณชายใหญ่หละค่ะ"

ทันใดนั้นซ้อรองที่แอบฟังอยู่ก็เข้ามาพอดี พร้อมพูดสวนขึ้นว่า....
"นั่นหนะสิซ้อราตรี เอ๊.....อีบุ้งหรือว่าโลกจะแตกแล้วว่ะ นายแม่ผู้ตามใจลูกกับขัดขวางลูก นี่ถ้า
ไม่บอกว่าลูกเป็นชายรักชายก็คิดอย่างอื่นไม่ได้เลยนะคะคุณพี่เหมยขาาาาาา"
"ไม่ใช่เรื่องของลื้อ อย่มาพุดพล่อย ๆ ลูกอั๊วชายแท้ล้านล้านเปอร์เซ็นต์ เอาเวลาสอดเรื่องอั๊วไปดู
ลูกลื้อเถอะ หายไปแบบนี้ไม่ใช่ไปกอเรื่องอีกเหรอ"
"นายแม่"
"พอ พอ ทุกอย่างในบ้านอั๊วเป็นคนจัดการ อาหลี่ถังลื้อเป็นแซ่อะไร พ่อแม่เป็นใคร"
เจ้าสัวซักประวัติเองต่อหน้าทุกคน หลี่ถังจึงจำยอมต้องโกหกไปว่า....
"ผมเป็นเด็กวัด กำพร้าพ่อแม่ครับ จบ แค่ ม.3 แล้วก็ออกมาหางานทำกับเพื่อน ๆ ครับ"
"เห็นไหมค่ะเจ้าสัว หัวนอนปลายเท่าก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน จบแค่ ม.3 ภาษาก้ไม่ได้ แบบนี้ภาระ
หมินเต๋อชัด ๆ"
"แหม....นายแม่ค่ะ หาขี้ข้านะคะ ไม่ได้หาผัวให้ลูก"
"ถ้าลื้อไม่พูดนี่กลิ่นปากมันไม่ระบายออกหรือไงค่ะ นายหญิงบุปผา"
"นายแม่ค่ะ จะมากไปแล้วนะคะ"
"มาคุยกับม๊าทางนี้ หมินเต๋อ"
"ม๊า ม๊าครับ"

นายแม่ลากตววหมินเต๋อเข้ามาในห้องส่วนตัวพร้อมกับตีเข้าที่บ่าของหมินเต๋อ
"โอ๊ย นายแม่ ผมเจ็บครับ นายแม่โอ๊ยย"
"นายแม่ค่ะ พอเถอะค่ะ คุณชายตัวแดงหมดแล้ว"
"ดี ให้มันตายคามืออั๊ว ยังดีเสียกว่าตายคามือคนอื่น ลื้อเป็นเกย์ เป็นต้วนซิ่วม๊าก็ยอมลื้อมาก
พอแล้วนะ นี่ไปกินดีหมีดีเสือที่ไหนมาถึงกล้าพอผู้ชายเข้าบ้านและมาอยู่ใกล้ชิดด้วยแบบนี้
แล้วถ้าเตี่ยลื้อรู้มันจะเกิดอะไรขึ้น คิดบ้างไหม"
"ก็แค่เปลี่ยนตัวทายาทมังกไงครับนายแม่ หรือนายแม่กลัวหมดอำนาจเสียตำแหน่งนายแม่ให้
กับม๊ารอง"
ทันใดนั้นนายแม่ก็ตบเข้าที่หน้าหมินเต๋อ
"นายแม่ค่ะ ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอค่ะ  โถ่คุณชายของเฮียง"
"หลบไปอาเฮียง อั๊วบอกให้ลื้อหลบไป"
"ไม่ ไม่ค่ะนายแม่ นายแม่เลี้ยงคุณชายมาจนโตเป็นหนุ่ม นายแม่ไม่เคยทำร้ายคุณชายเลยนะคะ"
"หมินเต๋อ อั๊วไม่สนหรอกนะว่าใครจะเป็นบ้านใหญ่คุมงานหลังบ้าน แต่อั๊วกลัวอาซ้ง ถ้าความลับ
ของลื้อหลุดไป อาซ้งก็จะหาทางยึดอำนาจและขึ้นเป็นใหญ่ พวกเรานี่แหละที่จะะเดือดร้อน และไม่
ใช่แค่เรา ไหนจะอาเปาที่เป็นเกย์ อาไซซีกับอาถิงถิง ลื้อคิดว่าอั๊วมองไม่ออกหรือไง"
"แต่เราก็ยังมีก๊วยเจ๋งนี่ครับม๊า"
"อาบุปผา อีเป็นนางเอกงิ้วมาก่อน อาซ้งไม่มีทางยอมที่จะให้อีขึ้นมาเป็นใหญ่ เมียอาซ้งเป็นถึงลูก
นายพล ถ้าอากงลื้อไม่ได้เป็นท่านฑูต ลื้อคิดว่าอาซ้งจะเกรงใจเราไหม การที่ความลับลื้อหลุดออก
ไปจะมีคนมากมายที่เดือดร้อน ลื้อเข้าใจม๊าหรือยัง ม๊าไม่ได้อยากจะขัดขวางแต่ความรักของลื้อมัน
เป็นอันตรายกับทุกคน ลื้อก็คิดเอาเเล้วกัน"
"ม๊า ...."
"ถ้าลื้ออยากคบกับหลี่ถัง ลื้อก็จงระวังให้หนัก ออกนอกบ้านคืออันตรายถ้าไม่ใช่ถิ่นของอาเปากับ
อาไซซี อาเฮียง กำชับคนของเราทุกคนเรื่องนี้ด้วย"
"ซ้อราตรีเธอเลี้ยงคุณชายมาตั้งแต่เด็ก เธอคงไม่ทำร้ายคุณชาย แต่นายหญิง"
"อาบุปผาอีก็คงคิดแบบอั๊วแหละ ใครเป็นใหญ่ก็คงไม่สำคัญเท่ากับการที่ให้อาซ้งเป็นใหญ่"

ในขณะที่ในห้องคุยกันเจ้าสัว นายหญิง และซ้อราตรีก็ได้ยิน ทุกคนต่างหาทางออกในการช่วยกัน
ปิดไม่ให้อาซ้งรู้เรื่องนี้ ส่วนหลี่ถังเจ้าสัวได้มอบหมายให้อาเชนคนสนิทคอยสืบดูอยู่ห่าง ๆ ว่าหลี่ถัง
เป็นใครและมาจากไหนกันแน่


หลังจากวันนั้นมา หมินเต๋อกับหลี่ถังก็ได้อยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้นทุกวัน จนทั้งคู่เริ่มมีความรู้สึกดีดีให้
แก่กัน หลี่ถังมักชอบกวนประสาทให้หมินเต๋อยิ้มและหัวเราะได้บ่อยๆ จนนายแม่เริ่มวางใจในตัวของ
หลี่ถัง

1111

ขอบคุณ​ครับ​

Anavin

atten456

ขอบคุณ คับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

lekthai

ขอบคุณครับ