อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-3-12
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 460
- พลังน้ำใจ
- 46943
- Zenny
- 108830
- ออนไลน์
- 9698 ชั่วโมง
|
"อะไรนะครับพี่ ลากออกยกทีมเลยหรอครับ"1 |- r4 z8 z$ z8 g: Q# x1 n# N
ปุนเจอกับปัญหารับสัปดาห์ใหม่ หลังจากที่ไปพักผ่อนหย่อนใจเมื่อสุดสัปดาห์ แต่พอกลับมาทำงานได้ครึ่งวันก็ต้องปวดหัวกับทีมออกแบบภายในทีี่มาขอยื่นลาออกกันยกทีม
5 w( B( z- D+ u0 ~
& ?) O! ~1 c& l/ ?9 \! Z "ได้ครับพี่ฟาน เดี๋ยวผมไปตอนนี้เลยครับ"
( X8 k' O, E/ M# {) s6 x4 k4 C
1 _; z s A3 O/ ~/ `5 k- `) U, t$ O$ j" F: D8 T- Y0 H: |* r
ปุนวางสายจากฟาน หัวหน้าฝ่ายบุคคลที่โทรมารายงานว่าทีมอินทีเรียนั้นมายื่นใบลาออก แต่พอปุนไปพบกับฟานเพื่อฟังรายละเอียดกลับพบว่ามันเลวร้ายกว่านั้นมาก เพราะนอกจากอินทีเรียที่ขอออกแล้ว ทีมสถาปนิกก็พึ่งส่งจดหมายลาออกทางอีเมล์มาถึงฟาน
; e$ C$ a* h9 c$ W2 Q4 O + }4 x) @# @5 z3 f# {( S+ @! h
"พี่ลองให้ทางทีมงานยื่นข้อเสนอและข้อต่อรองมาแล้ว แต่ทุกทีมปฏิเสธและยืนยันว่าจะลาออกพร้อมกันหมดเลย"
4 ], L [2 i ~+ E6 t "แล้วงานที่ค้างอยู่ล่ะพี่"( k" g( ^5 ~3 P/ C* _& u: M! x9 n
"พี่คุยกับทางนั้นแล้ว ทีมออกแบบจะทำตามงานค้างจนเสร็จ"8 M7 Q4 w3 i7 H8 b- @
"อืมก็ยังดีครับ งั้นพี่ก็ประกาศรับทีมใหม่เลยครับ ผมจะช่วยดูอีกแรง"
9 c1 \* H( i& ?+ v- n7 W# D2 w9 i7 D+ Q* h3 _
% e* x4 S) Z) W% ` S6 N0 Y# { ปุนเปิดหารายชื่อนักออกแบบที่เคยดูๆไว้ รวมไปถึงคนที่ปุนสนใจก็มีอยู่ไม่น้อยและได้ส่งรายชื่อเหล่านั้นให้กับฟานเพื่อติดต่อเข้ามาคุยงานดู และเขาก็คิดว่าเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องปกติ แต่จะทำยังไงได้ ถ้าเกิดว่าอยากไปขนาดนั้นรั้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์& z% g/ }$ @) R
/ [7 D' f- A# K5 @: @8 a. j8 E$ z" _( @
"ฮัลโหล หน้าเครียดเชียว มีอะไรหรอ"
/ ]0 {8 A i/ c4 r4 h/ y! T "อ้าวกัส มานี่ มีอะไรหรอ"
: b4 z8 _0 ?$ g0 U- |' m# @ ปุนสะดุ้งตัวหลังจากถูกกัสทักพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้า เพราะเขามัวแต่ใจลอยจนไม่รู้ว่ากัสเดินเข้าห้องมา
2 I* g/ C) [4 X6 [/ q" Q "เราเจอพี่ทีอยู่ศุนย์อาหาร พี่ทีบอกว่าปุนยังไม่ได้กินข้าว เราเลยซื้อนี่มาให้"$ s1 O) A* d8 t0 b* v4 _7 B' K y
4 E# G- `) J! Q! J4 v
3 [) k2 p0 d) }& L( f8 K
กัสยกถุงที่ใส่แซนวิช และน้ำดื่มมาให้ปุน
0 U. ^) j8 x. O8 p' \. }" W ]1 ? "อืม ขอบใจนะ ตอนนี้มีปัญหานิดหน่อยอะ ทีมงานอินทีเรียกับสถาปนิกพากันลาออกหมดเลย"2 {9 O% M6 Z( B& a1 t' t3 l7 Z
"หืม จริงหรอ ทำไมอะ"* A9 c) U! C- |" ^% r) U: E
ปุนส่ายหัวเบาๆ กัสมองดูก็เข้าใจ ทั้งสองคนถอนหายใจแล้วนั่งนึก6 N5 Z0 B- `8 H9 o6 q* t- b# M
6 D& ^) T- q# D7 E& d "เรามีคนนึง งานน่าสนใจมากเลยนะ จบจากนอกพึ่งกลับไทยได้ไม่นาน เคยชนะการแข่งขันออกแบบ Modern Standard Sesign Awardด้วย", d9 k3 a, _+ _+ ^ ~: q
"หรอ ขอคอนแทคหน่อยสิ"
5 [" d1 Z% X4 d0 | "ได้ๆ เดี๋ยวเราส่งให้"
4 o4 l+ \# d+ {* m `0 J( F5 F หลังจากกัสหยิบมือถือขึ้นมาส่งข้อมูลติดต่อให้กับปุน ปุนได้ดูผลงานคร่าวๆถือว่าน่าสนใจเป็นอย่างมาก
7 e5 G% {# C# j# I1 i ! g6 l( B" n. F h" }. \8 H) i
"กัส......"! W @" p" _% M: a( N( ~
ปุนวางมือถือลงแล้วเอ่ยชื่อคนตรงหน้า ทำให้กัสเองเงยหน้าละจากจอมือถือเช่นกัน& v: \5 l K! c5 P" k5 Z) \
"ห๊ะ"
; s) ^' O3 c7 l4 t6 M. S "ขอบคุณนะ"
9 o& r. w( k% O2 L/ j "ขอบคุณอะไร"
4 g A$ W. @( g5 K" k8 [0 i5 d "ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือเราตลอดเลย"$ U: R$ {2 f; r$ u" R2 w# ?
กัสไม่ได้ตอบแต่พยักหน้ารับคำขอบคุณ / w$ `* k. z0 Q' W: ^% K2 k
"อย่าลืมกินนะ เราไปละ"
; q' l9 n s% b7 | กัสพยักหน้าไปยังแซนวิชที่วางบนโต๊ะและเดินออกจากห้องไป- H$ M$ Z5 H* H3 j I
% r( O6 K8 C; `
% f! X$ j3 C: \" k! S ปุนก้มหน้ามองดูของกินบนโต๊ะ แล้วนั่งลงก่อนจะแกะแซนวิชกินจนหมด จากนั้นส่งข้อความไปหานที เลขาของเขาเพื่อบอกว่าตอนบ่ายจะไม่เข้าออฟฟิศ1 R7 y" L; P: W& N9 E
% a! r% n3 U% J
# ?/ g& [- V5 U- j: L4 S: K+ h ปุนส่งข้อความไปหาคนที่กัสให้ข้อมูลมา อีกฝ่ายพอรู้ว่าคนที่ติดต่อเป็นบริษัทใหญ่เลยนัดคุยกัน
( x3 ?/ E$ t" Q5 P' T: J7 H1 m1 b5 Z0 B( y( y
5 i) V. k+ ^8 a" m2 v7 W& r5 J
ปุนขับรถไปยังบริษัทที่เขาติดต่อ ซึ่งเป็นเพียงตึก3ชั้น ปุนเดินเข้าไปด้านในและบอกพนักงานต้อนรับว่าได้นัดไว้ พนักงานจึงนำทางปุนไปยังห้องรับรอง ระหว่างทางปุนก็สำรวจไปรอบๆอาคาร ภายในอาคารถูกออกแบบเป็นสัดส่วน ดูอิสระแต่มีกรอบ สามารถมองขึ้นไปยังชั้นสองและชั้นสามได้จากกลางอาคาร ห้องรับรองที่ปุนเข้าไปรอเป็นห้องกระจกมองเห็นรอบทิศแสดงถึงวิสัยทัศน์ของผู้นำ- I* x; w. N; a5 ~. Z! H! m, T" t
+ D) F. z0 s; L2 |6 [6 v( R- U4 b/ Z4 w f) S, }- X/ D+ E/ ]
ก่อนที่หัวหน้างานจะมาพนักงานได้ยกขนมและเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆมาเสิร์ฟ หลังจากพนักงานเดินออกไปไม่นาน ชายวัยกลางคนที่สวมเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กับกางเกงสแลคและรองเท้าหนัง ใบหน้าดูทะเล้น วางตัวมีเอกลักษณ์ เดินมาหยุดตรงหน้าของปุน: A$ \5 l8 ? t: D' {* ?
. r7 H& [, o! Z& G2 }+ l5 {
6 t* p$ s- E* H. g/ ?8 |, L' [$ R "สวัสดีครับคุณปุณยวีย์"
' @2 e& U+ e& {3 A) p "สวัสดีครับคุณ นภัทร"
; U- T+ h* r' g3 w! ?, M5 w นภัทรเดินเข้ามาทักทายพร้อมยื่นมือออกมาด้านหน้า ปุนก็ลุกขึ้นแล้วจับมือกับนภัทร
$ E0 {0 D3 w# L+ _3 ~9 ]
& g2 j9 ?' Z$ }/ @2 P "นั่งก่อนครับ"
+ M0 v9 r, o8 X3 R5 R% J! ? นภัทรเอ่ยบอก พอปุนนั่งลง นภัทรก็นั่งลงตรงข้ามแล้วเริ่มสนทนาพูดคุย: }, w. S$ h! H1 c3 P8 G7 u
+ a) T( L; C/ P. L6 W* f5 L
"เรียกผมพัดก็ได้ครับ"
7 Z. Y' b% O0 U1 I. W "ครับคุณพัด เรียกผมว่าปุนก็ได้ครับ"0 z1 @6 b' a$ l, F7 c/ a1 |' x
"ผมค่อนข้างตกใจนะครับที่คุณปุนติดต่อผมเข้ามา"9 |2 q& m! J4 ~3 X" z+ ~
"ผมเห็นผลงานของคุณพัดแล้วรู้สึกประทับใจมากครับ เลยติดต่อคุณพัดมา": f7 _7 k- O1 ~; k6 P2 ]
"ไม่ใช่ว่าทีมออกแบบของ ดีซีวายลาออกกันหมดหรอครับ"
4 A0 R. ~9 c! P0 G$ t; c2 L ปุนชะงักไปชั่วขณะ เรื่องนี้เขาพึ่งรู้ไม่นาน แต่คนตรงหน้ากลับรู้ ไม่ธรรมดาเลย9 L/ e( K5 d# J% o9 Z
( S: z6 q6 E3 w4 d H: c7 M5 Z "อ๋อครับ รู้ด้วยหรอครับ"% [' N' ]$ R# H! v
"ครับ วงการนี้มันแคบน่ะครับ ว่าแต่คุณมาติดต่อผมมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ"
! k: D, q1 b& n( ` u6 I3 \4 X9 s "ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมขอพูดตรงๆเลยนะครับ ผมอยากจะร่วมงานกับคุณพัดครับ"
+ R* J$ H7 Y( Q5 _4 C "ผมขอปฏิเสธครับ"% }6 C7 K9 z: p& i% d
"?"
8 P T7 E9 w! C4 l* S/ \3 i ปุนขมวดคิ้วย่นติดกัน อีกฝ่ายปฏิเสธทันทีโดยไม่เจรจา แถมยังรู้ข้อมูลในบริษัทอีก
- \! a5 f$ e1 R% B) `/ Y' _: [ "เอ่อ คุณพัดจะไม่ฟังข้อเสนอก่อนหรอครับ". d- y( p. m4 ?" G. W+ m
"ไม่ต้องหรอกครับ เพราะยังไงผมก็ไม่ทำงานกับคุณหรอก"5 n# i: j9 v2 q( z2 k
"ผมขอถามได้ไหมครับว่าทำไม"! k0 C# w! x7 H- {* S
"คุณปุน บริษัทของผมเป็นแค่บริษัทเล็กเองนะครับ จะให้ไปรับงานกับโปรเจคเป็นหมื่นล้านได้ยังไง", k( z; U6 e) B7 g$ R' W) p
"ผมยังไม่ได้บอกเลยนะครับ ว่าจะให้คุณดูแลโปรเจคอะไร"# B! E/ U3 x' U
พัดไม่พูดอะไรแต่ยิ้มมุมปากให้ปุน แล้วยกชาขึ้นมาจิบ ปุนเริ่มตะหงิดขึ้นมาอีก ปุนรู้สึกเหมือนพัดกำลังจะบอกว่าพัดก็รู้ข้อมูลของเขามาพอสมควร( j0 E7 H( [4 i$ i4 ?3 V
; n! K# F* I# Q i
ไม่ทันที่ทั้งสองจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ พนักงานแผนกต้อนรับได้เดินเข้ามาเคาะประตูห้อง แล้วเปิดเข้ามาพร้อมรายงาน0 X; V" e$ R9 i( Q0 B
: k6 C, i1 L% p2 g1 k1 ^! Z% p "มีคนเข้ามาขอพบคุณปุณยวีย์ค่ะ"! c$ y2 t# V, L* J
พอพนักงานรายงานเสร็จก็เดินกลับออกไป ปุนเลยหันไปสบตากับพัดครู่หนึ่ง พัดเองก็จ้องตาเขากลับโดยไม่หลบสายตา และเป็นฝ่ายปุนที่ต้องถอย
* T5 q' |8 Q5 I- ] . x+ @2 H% E% d8 M' Z( n
"ผมขอตัวสักครู่นะครับ"( _7 Z5 u" d6 D1 ?
"เชิญครับ"
9 K. b7 W% J$ q. J. d5 u7 u พัดว่า แล้วยกขาขึ้นมาไขว่ห้าง พร้อมยกชาจิบอย่างสะบายอารมณ์ ปุนเดินออกมาแสดงท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะเห็นกัสที่ยืนรอเขาที่แผนกต้อนรับ
o% W2 F6 D) r7 t; n2 l 4 g& ~% J) ?. V" ]" C* Q
"อ้าวกัส มาทำอะไรหรอ"4 [4 @/ |, J7 t$ B5 r7 u1 q
"หืม เรื่องนี้ช่างมันก่อน ตอนนี้มีประชุมบอร์ดด่วน ทำไมไม่รับโทรศัพท์": r& P2 H" A5 ]) l/ G! X& m
"อะ อ๋อโทษที"
7 H* `$ m6 g) P, `1 V' H& S ปุนกล่าวขอโทษก่อนจะควานหาโทรศัพท์แต่ไม่พบทั้งกระเป๋าเสื้อและกระเป๋ากางเกง . a5 f: q& S' i2 {8 w! `1 S, E
, e+ j/ p, d u: W "คุณปุน คุณลืมนี่ไว้คะ...ครับ"
2 u8 {/ _- x/ v" s' P, Y พัดเดินตามออกมาจากห้องพร้อมยื่นมือถือของปุนที่ลืมไว้ให้กับคนตรงหน้า แต่พัดพูดติดขัดที่ได้เจอเข้ากับคนที่มาหาปุน) G1 \4 `; w& U6 I! }
$ l1 ?& r6 J5 Q+ [ "ขอบคุณครับคุณพัด ผมมีธุระด่วนเข้ามานิดหน่อย ขอโทษด้วยนะครับ ต้องขอตัวกลับก่อน"/ g! N' u5 F& G4 E e
ปุนบอกพัดที่ยืนนิ่งจ้องหน้าของกัส ปุนเลยหันไปมองหน้ากัสที่ตอนนี้กำลังงุ่นกับการพิมพ์ตอบแชทมือถือ ปุนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง แต่สงสัยได้ไม่นานกัสก็รีบดึงตัวเขาออกมา
3 w) F. v$ i1 ?' Q: q
z( Q6 X/ [! v' _( i* }! c "เร็วเลย พี่ทีบอกว่าด่วนมาก จอดรถไว้ไหนอะ"
7 P$ w! N8 t' }; M "อะ เอ่อ รอตรงนี้ก่อน เดี๋ยวเราไปเอารถมา"
R/ K1 u' \+ {! u0 z ปุนรีบไปขับรถมารับกัสที่ยืนรอหน้าบริษัท พอกัสขึ้นมา ปุนก็ออกรถทันที; s, L4 G+ c% z9 {8 Q
7 m0 ?6 s3 g; f) A+ q "มีเรื่องอะไรหรอ"; W/ `6 C+ h9 v) n7 X# `( v
"พี่ทีอะสิ บอกว่าบอร์ดมีประชุมด่วน แต่นายบอกว่าจะไม่เข้าออฟฟิศ เราเลยเดาว่าปุนน่าจะมาที่นี่"
6 J5 ~( w; u2 {. f4 C6 r: I "อ๋อ แล้วกัสมายังไงอะ") \( L2 _+ f: P( I9 t# V1 [
"นั่งแท็กซี่มาสิ"
8 u% v# J$ r: h1 {0 A/ G ? ? "ทำไมไม่ขับรถมา?"
& T2 J/ P7 l8 d0 ]+ a% r9 f; e ปุนสงสัยเลยถาม กัสนิ่งไปพักนึงปุนเลยหันไปหาเพื่อฟังคำตอบ3 S ]7 H5 Q1 s- D" @
"เออว่ะ ลืมอะ รีบจัด"
) T6 w+ S; o" A2 |$ C: H! U; x% k ปุนที่ได้ยินคำตอบของกัสก็ยิ้มขำออกมาลืมความเครียดที่มีก่อนหน้าหมดสิ้น; r$ L3 z l! k8 U0 o7 K' ]3 `
"ฮ่าๆๆๆ กัสนะกัส"
+ \! ~, A' V- {' V9 Q, J0 F' e. V5 X+ `% V: y8 N( L1 Z5 N2 N
. F3 @6 U W1 | B# m# n4 J ก่อนจะถึงบริษัท ปุนได้นึกอะไรขึ้นมาได้เลยหันไปถามกับกัสก่อนที่จะลืมอักรอบ% w2 Z/ u6 ~: D9 p# L
0 ~. _5 r2 {. G3 m "กัส เราถามหน่อยสิ กัสรู้จักกับคุณพัดหรอ"
6 O, Y3 f( \( Y' q7 d "หืม คุณพัด?"" O* \4 d5 h2 {9 q# ?6 v; P; b
"ใช่ คุณพัด เจ้าของบริษัทรับออกแบบที่เราพึ่งไปมา"
- _4 p3 o1 r) m/ [) B N+ D/ G "อ๋อ คุณพัด ไม่ได้รู้จักส่วนตัวนะ แต่เราเคยไปงานที่คุณพัดขึ้นพูดสุนทรพจน์อะ"
: D5 y* l- f+ v1 r# k9 \% a% X$ X "อะ อ๋อ ไม่มีเจอกันส่วนตัวอะไรหรอ"
/ b2 w, i" n; q1 t ปุนถามออกมาเพื่อเค้นเอาข้อมูลเผื่อจะนำไปใช้ในการเจรจากับพัดครั้งต่อไปได้ แต่กัสกลับไม่ตอบและนิ่งไปเลย & Y7 g7 Z, h: ?3 x+ s
"กัส ไม่สบายหรอ หน้าแดงๆ หูแดงด้วย อย่าบอกนะว่า...."ปุนกำลังจะถามแต่เป็นจังหวะที่รถจอดพอดี กัสเลยรีบเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งหนีไป0 V* S Z& N5 u! H+ L/ S
9 Z T; t( m1 s
& |/ g/ _" a3 J" Z* u 'หรือว่ากัสจะชอบคุณพัด...'8 ^7 T+ M F# I; T( B
- H* Q& n L% t: }. f
0 D4 {6 X' h7 Y+ G1 {0 f2 o ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ ปุนรีบเดินไปยังลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องประชุมบอร์ด พอถึงห้องประชุมเสียงเงียบลง ปุนเดินเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง คนในห้องประชุมถึงเริ่มคุยกันอีกครั้ง/ b! H# r0 \3 \* U1 s4 |
! c- n9 V8 H4 C& f/ G
"คุณอเนกครับ คุณเป็นกรรมการผู้ถือหุ้นก็จริงอยู่ แต่จะเรียกประชุมแบบนี้ไม่ได้นะครับ การประชุมหรือแม้แต่จะทำอะไรต้องมีระเบียบ มีข้อบังคับ การประชุมแบบนี้ทำให้เสียเวลามากนะครับ แล้วเวลาก็เป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุด"
& | U& ?4 m9 G; ?; p ปืนเปิดไมค์พูดกับอเนกเจ้าเดิม จบก็กดปิดไมค์, M4 |! l5 @' r0 X9 T
$ a3 p6 [+ N; g* c* s7 d. D
"ผมขออภัยกรรมการทุกคนนะครับที่ต้องสละเวลาอันมีค่ามาประชุมด่วนในครั้งนี้ แต่ที่ผมทำไปเพราะความบริสุทธิ์ใจครับ ผมได้ข้อมูลบางอย่างมาซึ่งเป็นที่หน้าตกใจมาก ที่ประธานกรรมการไม่เคยแจ้งคณะกรรมการเลย"2 v2 t1 {8 C# g) z
อเนกหันไปพูดกับกรรมการท่านอื่นๆในห้อง แล้วหันมาจ้องยังประธานกรรมการอย่างธร ที่นั่งสงบนิ่งมาครู่หนึ่งแล้ว อเนกยิ้มกว้างก่อนจะกล่าวต่อ2 O% t* A1 a( q& I
- s% l, ~/ J8 z" X+ t H; ~
. R& I; }* a6 ?( w C7 K# I "ผมบังเอิญทราบข้อมูลมาว่า ทางเคอาร์ได้ยื่นข้อเสนอของซื้อโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ในราคา 3,000ล้านบาท ซึ่งสูงกว่ามูลค่าโรงงานจริงในตลาดตอนนี้ถึง2เท่า แต่ประธานกลับไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้แก่ที่ประชุมทราบเลย ทำไมกันล่ะครับ"
' O2 Y& I* J/ m& U) r หลังอเนกพูดจบ เสียงกรรมการในห้องต่างพากันซุบซิบจนเสียงเหล่านั้นดังไปทั่วห้องประชุม4 w! c8 U& ^& S8 _
$ V9 t' t0 }4 I' Q
1 J& l7 b2 H8 v "จริงไหมคะท่านประธาน"5 b1 f9 g! [% ]- V: d
หนึ่งในกรรมการท่าหนึ่งได้เปิดไมค์แล้วถามออกมาตรงๆ ทำให้เสียงซุบซิบเงียบลงและรอฟังคำตอบ
% P) k, r, @- ^+ n "เรียนกรรมการทุกท่านครับ เรื่องที่คุณอเนกพูดมานั้นเป็นเรื่องจริงครับ...." เสียงบ่นอุบเริ่มดังขึ้นอีกครั้งจนกระทั่งธรได้กล่าวต่อ" s$ F) p" A r# }9 J
4 ?8 }+ v# X4 ^; ~5 z "...ผมต้องขออภัยที่ไม่ได้นำเรื่องนี้เข้ามาในวาระการประชุม เพราะผมเห็นว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรต่อที่ประชุมแห่งนี้เลย"* Q- Z& R. ~& p2 S: X# m& s
+ A2 |2 |. ?/ C. [& w
พออเนกได้ยินแบบนั้นก็กดเปิดไมค์ ถามอีกครั้ง$ R; W' F9 `- u" Y5 v
"คุณกำลังจะบอกว่า โรงงานของเรามีกำไรปีล่าสุดอยู่ที่100ล้านบาท ซึ่งทำให้มูลค่าโรงงานลดลงถึง 37% หรือประมาณ 500ล้านบาท ตอนนี้มูลค่าโรงงานเราอยู่ที่ 1,500ล้านบาท การที่เคอาร์เสนอซื้อในราคา 3,000ล้านบาท มันไม่เป็นประโยชน์ตรงไหนครับ"
3 \) d; W& s% Y6 l. s& ~
+ {; u' ]% |7 Y "แม้กำไรของโรงงานจะลดน้อยลงก็จริง แต่โรงงานเองสามารถลดต้นทุนการผลิตที่ทางเราส่งให้ยังรีสอร์ทถึง 8% การผลิตแบบเฟอร์นิเจอร์กับโรงแรม 20% นอกจากนี้ยังมีดีไซน์บิ้วอินกับคอนโดใหม่ถึง 21% รวมๆแล้วกว่า 49% นี่ยังไม่รวมถึงปีต่อๆไปด้วย พวกคุณจะเห็นแก่เงิน 1,500ล้าน จนไม่สนใจ9,000ล้านบาทที่ต้องเสียกันหรอครับ" ธรอธิบายโต้อเนก ทั้งห้องเงียบลงอีกครั้ง อเนกที่หันซ้ายหันขวารู้สึกว่ากรรมการกำลังสับสน จึงไม่ปล่อยให้กรรมการท่าอื่นได้คิด รีบยิงประเด็นต่อ
$ v/ e; V Y" C4 n; ?) I. o8 J" v* m( b) n8 V6 ]1 {, Z; u
"หรือที่ไม่ยอมขายโรงงาน เพราะจริงๆแล้ว คุณมีส่วนได้ส่วนเสียกันล่ะครับ ผมได้ข้อมูลลับมาว่า โรงงานนี้ คุณธีรนัยหรือคุณธัน ได้เป็นเจ้าของหุ้นส่วนถึง51%"
% r: Z% U" O: q8 W: ^( r C "ผมขอชี้แจงนะครับ การที่ผมเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงงานในเครือ ไม่ได้เป็นข้อมุลลับแต่อย่างใด สามารถค้นหาได้บนอินเทอร์เน็ตทั่วไป ประการที่สอง ตอนที่นำโรงงานเข้ามาในเครือเมื่อ4ปีก่อน คณะกรรมการทุกคนเห็นชอบด้วย ตอนนั้นคุณอเนกก็เป็นคนที่ลงมติเห็นชอบด้วยไม่ใช่หรอครับ", @8 | o4 p, x
ธันที่ถูกกล่าวถึงรีบคว้าไมค์อธิบายและชี้แจงจนพ้นข้อครหา
! B' i ^, O0 @, o6 N0 T9 ?7 g4 V
! j. g" ~% m/ | อเนกมีท่าทีฟึดฟัด และหันไปมองกรรมการที่นั่งในห้อง ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วเปิดไมค์พูดอีกครั้ง4 F1 @6 x! o$ L
8 n% a8 d5 L l/ m5 M; q6 @( \$ W
"ผมขอเสนอให้โหวต เพื่อการตัดสินในครั้งนี้ครับ"2 C; I' N3 N" q$ M# Q( }: b; |7 R
ปุนที่นั่งเงียบฟังมานานได้หันหน้าไปกระซิบกับธัน
# S: N2 Y; i0 @$ E' r+ }$ J4 J" P2 y' y0 I; j0 n2 F2 Q
"พี่ธัน ทำไมถึงต้องโหวตอะ แค่ลุงชี้แจงผลประโยชน์ไปก่อนหน้า เป็นใครก็รู้แล้วป่ะว่าเก็บโรงงานไว้ได้มากกว่าเสีย"
+ j( ?; S c% r* i: u% Y "พี่ก็คิดแบบนั้น แต่ดูอีกฝั่งมั่นใจขนาดนี้ พี่คิดว่าอาจจะถูกล็อบบี้ยิสต์มาแล้วก็ได้" J: W' M8 s* ]- A6 B
"แบบนี้เราก็แย่สิครับ"
& V6 l* j; J7 V- c" P- c: P* {3 G "ไม่แน่ ต้องรอดูต่อ"
: ?! V1 x% k+ |
! v/ C6 _8 [: J5 z) F3 F+ ~8 j หลังจากอเนกยื่นข้อเสนอ แม้ว่าธรจะไม่อยากให้โหวตแต่ก็เลี่ยงไม่ได้ ! |' B: q/ j3 U7 r& O# P3 ]! V7 u
2 z6 J, N: \; j4 ~* @: H" |
"ผลโหวตที่ออกมานะคะ เห็นด้วย45% ไม่เห็นด้วย35% ค่ะ"$ w# i7 o. p- e6 F
นุชาได้อ่านผลการโหวตออกเสียง อเนกที่เป็นฝ่ายเสนอโหวตชนะได้ตบโต๊ะดัง ก่อนจะยืนขึ้นแล้วยิ้มด้วยความยินดี
9 n! ^/ C) _! `% l6 H9 [3 ~
- D' I1 o7 Q5 c; ~ "คราวนี้ก็ขายได้แล้วสิครับ", ?0 ?# M% d, v3 p; Y2 L+ |* T
อเนกยิ้มออกนอกหน้า ( {6 x5 @8 d0 t7 R" [$ z: V$ `
"ยังหรอกครับ". [2 b9 [: b& W
ปืนเอ่ยขัดความสุขของอเนก ทำให้พี่แกหงุดหงิด
' j7 c& i: a& v: a) \ "ทำไมล่ะครับคุณปืน ในเมื่อผลโหวตก็ออกมาแล้ว"
% T* n& `1 ?2 I "ตามระเบียบผลโหวตที่ชนะจะต้องได้จำนวนหุ้นเกินกึ่งหนึ่งหรือ 51%เป็นอย่างต่ำครับ"
0 Z( w' z% p0 O! I9 i- [ "แต่...."* L& m& P& P, U- w3 {
"หรือคุณจะบอกว่าหุ้น20%ที่เหลือไม่สำคัญอย่างนั้นหรอครับ"อเนกหน้างุ้มลงโต๊ะกัดฟันกรอด
4 ]0 Z# _8 u% N! u; p$ P* c. G* }' a1 e) X# T& V/ G
"ก็ได้ครับ ผมผิดเองที่เรียกประชุมด่วน ทำให้ผู้ถือหุ้นอีก17%นั้นเสียสิทธิในการตัดสินใจ งั้นผมจะขอยื่นเรื่องนี้ใหม่ในวาระประชุมวิสามัญนะครับ"
1 i6 h }% w& r: v j2 {/ D! G1 t, ]! \" |. m2 |/ }0 L
หลังผลโหวตออกมาทำให้ได้รู้ว่ากรรมการถูกซื้อตัวไปมกเกือบถึงครึ่ง ทำให้ตอนนี้ตำแหน่งของธรนั้นไม่มั่นคงเสียแล้ว ธรและปืนเดินออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไร ในห้องเหลือเพียงนุชา ธันและปุน
% ?7 B& }7 Q8 X% w) ]1 W( b9 ^6 B
4 r6 k/ G; l: O# k1 M$ T "ปุน ก่อนประชุมวิสามัญครั้งต่อไป เราต้องรวบรวมผู้ถือหุ้นให้เกิน51%"
5 t( w# F) R; s- i* | ธันพูดกับปุนด้วยท่าทีจริงจัง เพราะตอนนี้อนาคตของบริษัทกำลังสุ่มเสียง4 H& Y* M& a1 b: ^4 Q
"พี่จะให้ผมทำอะไรครับ"' r) v1 G1 |3 i% g3 x$ ?* i6 ?1 Z
"พี่ได้ข่าวลือมาว่ามีคนถือหุ้นลับ10% พี่อยากให้ปุนไปสืบให้หน่อย เพราะอย่างน้อย ถ้าเราได้เพิ่มอีก10% ก็มีโอกาสชนะสูง ส่วนที่เหลือพี่จัดการเอง"
+ ^ W% ~" i; W7 q9 s2 c "ได้ครับพี่ธัน"& ^. b6 N! C# Y0 X
"จำเอาไว้นะปุน พวกเรามีเวลาแค่14วันก่อนถึงวันประชุมวิสามัญ อนาคตของสิ่งที่พ่อของปุนและพ่อของพี่สร้างขึ้นมา ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้ว"
/ y8 @8 r7 d- J1 u' e' f3 r
0 f! {2 _4 R+ {+ ]3 w4 T! T: v หลังกลับมาห้องทำงานของตน ปุนได้เกิดความสงสัยอยู่อย่างนึง ทำไมลุงธรและพ่อของเขาไม่แสดงทีท่าอะไรออกมาเลย ยิ่งก่อนหน้านี้ที่เขาไปถามปืนถึงผู้ถือหุ้นลับ10% ปืนกลับมีท่าทางนิ่งเรียบและไม่ได้ตอบคำถามของเขาเลยแม้แต่น้อย บริษัทกำลังจะถูกยึด แต่ผู้บริหารไม่ทำอะไรเลย เรื่องแบบนี้ปุนไม่เคยเจอ
: q9 Q2 s/ X1 r |
|