แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-21 07:22 5 i: q( g- }* S8 [
' u1 w+ N% i( T
" f- X% Y/ D2 q2 s% U" n" E4 A( u6 T" K2 q; |
" z5 W( T' N7 n9 ~4 N! b
. i5 m8 s. J- [( F" x3 r+ _9 F5 y
" M9 x% C) o8 `% _: l$ Z. s
1 ? o$ S, W4 Z0 @6 q! D
0 @ ]4 m2 g8 p8 A: q! \. P( k/ P4 f& c; M! ]
9 T6 v- o j" l/ E: l1 B8 ]! a; R: A- B- `" N/ O) N9 P0 [
0 t/ c' J& ?1 w3 c! s1 [, h+ L9 w
~" V; O, R* h1 z. L: e& C
B, W0 u" I7 m9 L4 ]9 T1 Y (ฝากอุดหนุนe book ฉบับRewriteใหม่ด้วยนะ ในเวปเขียว กับrr ละก็ในธัญ พิมพ์: ลิขิตฟ้า บัญชาใจ... (มี ... ด้วยเน้อ แล้วหน้าปกใหม่ตามนี้)) 3 ]4 x& U3 b! d% y& m8 N, ~- l
, N0 W' e \' s R9 B0 I a
8 J9 s% F) I( ]
3 U0 d" t; j& B# A- L0 U
& Q4 p; |6 p) W& R! ]% {4 fรุ่งเช้าของวันใหม่หลังพายุฝนฟ้ากระหน่ำไม่หยุดทั้งคืน เรา รีบตื่นลงมาเตรียมตัวไปโรงเรียนเหมือนปกติแต่ก็ไม่ลืมสอดสายตาไปที่จุดเกิดเหตุ ซึ่งไร้วี่เเววพี่ชายไปเสียแล้ว ร่างในชุดนักเรียนเสื้อขาวแขนยาว กางเกงดำ ผูกไทฟ้าสะพายกระเป๋าเป้สีดำคาดไหล่ข้างเดียวเรียบร้อย เดินดิ่งไปโต๊ะกินข้าวก็เห็นข้าวต้มขาว กับบรรดาเครื่องเคียงอย่าง กุนเชียงทอด หมูหยอง
# a& F2 T2 T$ f7 O( U; u9 i6 Eที่ปู่กับย่า ในฐานะเสาหลักของตระกูลอรุณแรกคอยสั่งให้คนงาน หรือขี่รถสามล้อไฟฟ้าคู่กายเอามาส่งเองให้ลูกหลานทุกบ้านอย่างเคยในทุกมื้อ ส่วนพี่พันธุ์ศร... ก็คงออกไปคุมคนงานหรือไปทำนั่นนี่ตามประสาสารพัดงานในสวนที่มีทั้งทุเรียน เงาะ มังคุด แต่หลักๆที่ พ่อ เคยรับผิดชอบก่อนจะตกทอดมาถึงมือพี่ชายก็คือ ทุเรียน 1 R: Y$ ]: A5 E- l
+ ^, U. r' t7 O% h- R8 J! N2 n6 c) n, I" c0 g% f: d; L" y D
( N8 z7 }: D6 _8 ]: e6 X4 q9 p# {) Y1 u' a* X; Z2 P& q
มอเตอร์ไซค์สีแดงคู่ใจได้มาไม่ถึงปีแล่นตามถนนคอนกรีตออกจากบ้านตัดผ่านแมกไม้ร่มรื่นก่อนหักเลี้ยวเมื่อผ่านประตูรั้วหลักของพื้นที่สวนผลไม้อันเป็นแหล่งรายได้หลักของตระกูลลัดเลาะตามถนนสายหลัก ตรงเข้าตัวเมือง J6 l1 \: I ~* _$ x" u
6 c4 B: s) V" y* C! m* R# u5 [7 @" q
บิดเต็มที่ไม่นาน ก็เข้าจอดในพื้นที่ประจำ
1 h1 }6 {1 ?3 s5 o' q4 o5 x* e6 \2 Y" f
; G, }2 [+ v8 d
บนโลกใบนี้แค่คุณดูกลมกลืน...ไม่ได้แปลว่า...เหมาะที่จะยืนอยู่ตรงนั้นและเด็กนักเรียนม.6 คนนี้ก็รีบสาวเท้าตรงดิ่งไปยังที่ที่แม้จะดูไม่กลมกลืนขนาดนั้นแต่กลับมีคำว่า...สุข ไปกับบรรดาเพื่อนๆ สารพัดเพศทางใจที่กำลังนั่งสุมหัวส่งเสียงดังไปทั่วภายในซุ้มไม้ที่เดิมตลอดหลายปีของการเป็นนักเรียนโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดทันที กิจวัตรประจำวันราบเรียบเหมือนเช่นเคย...จนกระทั่ง " H* q! ^$ ?9 i
$ z+ U7 {& K; U. ~) Z# S"ไพน์ครับ…" เราหันกลับหาต้นเสียงทันที เด็กหนุ่มหน้าตาออกตี๋เข้มๆ ประมาณหนึ่ง รูปร่างสูงโปร่งลีนๆ ตามแบบฉบับนักกีฬาฟุตบอลโรงเรียน "พึ่งมาถึงเหรอ" "ใช่ พี่" "เอออ....ไพน์....….ตอนเย็นรีบกลับบ้านมั้ย" "พี่.....พี่จะชวนไปนั่งเล่นที่หอนะ"
; @6 P: V5 o/ i! j/ H. G- vเอ่ยออกมาพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ ที่เรารู้ความหมายที่ซ่อนไว้ดี "พี่หมอกไม่กลัวแฟนพี่รู้เหรอ…""แฟนไหน ไม่มี๊…." "ก็น้องตาต้า แคชเชียร์เซเว่นหน้าโรงเรียนไงเห็นควงกันอยู่เมื่อไม่กี่วันนี่" "ตกข่าว ...พี่เลิกแล้ว…......ถ...ถ้าไพน์...ว่าง......เลิกเรียน ...ไปรอพี่ที่เดิมนะ…" เสียงทุ้มต่ำทะยานเข้าหูในระยะห่างไปเกือบเมตรซึ่งถ้าผู้คนรายรอบมองมาจะดูเหมือนแค่ต่างคนต่างยืนนิ่งใต้ต้นไม้หากแต่เสียงนั้นช่างชวนให้คนฟังเหมือนโดนท้าทายอย่างที่เคย
2 H, S: m$ U2 X% }- K. l
/ L$ {/ M# h( S9 Z* {5 x, }3 |พี่หมอก ...คือ ผู้ชายคนแรก
+ A* ?0 a- ^( S; F( G8 D$ w9 d/ s- c9 I; q( ?
5 z0 {1 Q$ M- }% c, J9 oเด็กผู้ชายที่ใช้คำนำหน้า นาย เหมือนกัน คนที่มอบบททดสอบบทใหม่ให้ตั้งแต่เริ่มรู้ความต้องการของตัวเองอันที่จริงตอนแรก เรา ก็ไม่รู้หรอก ว่ารุ่นพี่ที่อายุมากกว่าแต่อยู่ม.6 เหมือนกันแค่คนละห้องคนนี้จะมีรสนิยมที่ใช่เพราะขนาดทุกวันนี้พี่หมอกก็ยังควงสาวไม่ซ้ำหน้า เมื่อสายลมแห่งโชคชะตาพัดพาให้หนึ่งในลูกศิษย์ของโค้ชพันธุ์ศร...พี่ชายเรา ที่ยังหาเวลาปลีกตัวมาสอนเทคนิคชั้นเชิงจากประสบการณ์นักฟุตบอลระดับภาคเป็นประจำก็เริ่มผุดความสัมพันธ์ทางกายแบบลับๆเกือบปี และจากวันนั้น ถึงวันนี้ความลับกับการเรียนรู้ความตะกละตะกลามทางเพศที่พากันเสี่ยงปลุกมันขึ้นมา ก็ยังถูกเก็บซ่อนไม่ให้ใครรู้ 4 ^9 }9 m, e' n; ]
t& O+ ~4 H ^& z5 O4 R. y( L' O..."ไม่โอเคกับอะไรแบบนี้หรอกแต่ความผูกพันในฐานะผู้ชายคนแรก และ คนเดียว ไอ้เจ้าไพน์ก็ต้อง ... ฝืน...ยอม...".... & o `$ h) ~) F# Z
1 d, l) S& ~$ I' W# v1 ^2 O1 Q
1 l+ h1 b2 T8 H4 V/ ]/ _, F/ {แต่อะไรที่ต้องฝืนอยู่ร่ำไปและดูท่าคงจะฝืนอยู่ฝ่ายเดียวด้วยซ้ำ อาการหัวใจเต้นแรงเป็นแสนๆ ครั้ง ที่เคยมีให้พี่คนนี้เริ่มชักจะนิ่งจนถึงขั้นเฉย ไปกับตัวแทนของคำว่า ...รัก หลังการสูญเสียผู้เป็นที่รักที่สุดอย่างพ่อแม่ไปและยิ่งพันธุ์อภัยปรารถนาในตัวคนคนนี้มากเท่าไหร่ นิยามความรักที่มีให้กับอีกรักในชีวิตก็เริ่มกลายเป็นแค่ความหิวโหยอย่างไม่สนใจการหยั่งราก ไม่สนใจความมั่นคงหรือสานต่อเด็กน้อยต้องการแค่ช่วงเวลาแห่งความสุขกระสันหากแต่นับวันหน่วยมาตรวัดของห้วงอารมณ์ที่เคยตื่นเต้นเร่าร้อนกลับเริ่มแผ่วลง มาถึงวันเวลาที่ไม่มีใครใช้ร่างกายเปลือง ไม่มีใครเปลืองตัวเพราะร่างกายไม่ใช่ทรัพยากรที่ใช้แล้วหมดไป แต่ร่างกายคือที่บรรจุความปรารถนาที่พร้อมจะร่วมระบายประสบการณ์อันเกิดจากการได้ลองเรียนรู้ไปพร้อมกัน 2 M$ G# O3 p6 p+ z: f
& {& x( l3 g" R! w" W- c
เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา...
7 K5 i3 ^. P) o/ m1 h: K0 M5 y
; s3 I$ n, {8 O! @
/ A; D! W$ y# e7 Z/ a1 V4 ^
C& t$ k' d0 U! g, ?3 Hตกเย็นกับรถเก๋งสีขาวคันเดิมที่ขับเข้ามาจอดในระยะห่างๆแถวร้านกาแฟหลังโรงเรียนไอ้เจ้าไพน์หันซ้ายหันขวาเพื่อดูว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ เมื่อแน่ใจก็รีบก้มหน้าก้มตาขึ้นรถเหมือนที่เคยทำทุกครั้งตลอดมาเมื่อแอบนัดกัน แต่พอแค่ปิดประตูหอพักที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนปุ๊บร่างสูงโปร่งของเด็กหนุ่มก็รีบพุ่งทั้งตัวเข้าหาร่างบางทันทีอย่างแทบจะสิงรวมร่างในเสี้ยววินาที "พี่โคตรคิดถึงไพน์เลยรู้มั้ย…." อ้อนเสียงหวานใส่ ประพรมริมฝีปากเปียกชื้นไล้ซอกคอ ดูดดูนสองมือตวัดปัดป่ายทั่วเนื้อตัวบางและทุกรสสัมผัสเหล่านั้นสะกิดอดีตร่วมของสองเราขึ้นมาได้บ้าง "ไพน์ก็คิดถึงพี่เหมือนกัน…" ไอ้เจ้าไพน์ไม่รอที่จะทำตามจังหวะหัวใจคันยุบยิบแปลกๆจะว่าเหมือนเป็นครั้งแรกของการทดลองลิ้มรสชาติเซ็กซ์เหรอ??? ...ก็ไม่นะ รุ่นเดียวกันแต่อายุน้อยกว่ารีบเร่งปลดกระดุมเสื้อนักเรียนคนอายุมากกว่าปล่อยร่างขาวลีนแบบฉบับหนุ่มนักกีฬา ด้วยความกว้างช่วงไหล่ แผงอก กลางลำตัวถึงสะโพกโปร่งแต่แกร่งกระโจนสู่สายตา แล้วสลับเป็นฝ่ายโดนผลักเนื้อตัวลงโซฟาหนังเทียม "ตัวหอมจังครับที่รัก….วันนี้พี่ขอหอมทั้งคืนเลยนะ…"
2 g% N& g7 ?1 l! f) z# O! {" a- ?" T% \3 t0 U: I9 l5 ]5 o
ที่รัก...ที่พี่หมอกเพิ่งพูดออกมาแสนง่ายดายน่าจะหมายถึง...คู่นอน มากกว่า 2 T; a) d. A! e" |+ G% H
! g& p, C& m4 a6 Q' s B
"บ้าเหรอพี่ ไพน์ต้องกลับบ้านนะ…." "น่านะ...นะครับวันนี้อยู่กับพี่ทั้งคืนนะคนดี"
: m: ]3 ]6 R5 v6 [: B
! B; a6 o" l! A6 f+ {2 K5 Z3 Fส่วน...คนดี ก็คงเอาไว้อ้อนเด็กผู้ชายตัวผอมบางที่ไม่เคยว่าง่ายยอมใจอ่อนนอนค้างคืนด้วยแม้แต่ครั้งเดียว แต่แค่คืนนี้ กับอารมณ์กับความรู้สึกบางอย่างกับบางคนที่คงจะอัดอั้นอดทนจนถึงที่สุดไปเสียแล้ว จนไม่ทันได้เอ่ยคำตอบจบเสียด้วยซ้ำริมฝีปากแน่นๆพุ่งปิดปากบางทันที พร้อมฉกลิ้นตวัดสำรวจทั่วโพรงปากอุ่นร้อนอย่างลึกล้ำจนเนื้อตัวบอบบางสะท้านเฮือกตอบรับจังหวะคุ้นเคยด้วยการปลดกระดุมเสื้อแบบเดียวกันอย่างเร็วทั้งที่สองปากยังกวาดความหวานในนั้นแลกเปลี่ยน จูบกันจนจูบทั้งหมดนั้นกลายเป็นความทรมานที่ต้องเร่งระบาย
7 @+ v0 C4 |& s+ z' P
7 i' |& F% d- m"โคตรขาวเลย ไพน์...รู้มั้ย พี่คิดถึงความขาวความเนียนของไพน์สุดๆ เลย…นี่ด้วย"
4 m! y: {; k$ v# n# }+ n4 kจ๊วบบบ!!!...
) a) t; i1 L3 A* s I$ z9 M: H6 P/ @4 w1 O- Q" H0 C$ s: b
ปากที่เพิ่งขยับพูดขณะยังมีสายน้ำสีใสหยดย้อยออกมาเป็นเส้นผลุบขย้ำเนินบางแต้มเม็ดชมพูอย่างกระหายหิว ทำเจ้าของอวัยวะกระตุกวาบทั้งตัว "อืออห์….พี่หมอกไพน์เสียวววว…." "เสียวเหรอ เสียวมากมั้ยที่รัก…"
( E" |) L; k9 m( P
* M7 E" n4 y& b' Z$ s1 Zจ๊วบบบ!!! เจ้าของห้องสลับดูดดึงอีกติ่งใสให้เท่าเทียมรุ่นเดียวกันแต่ต่างอายุไม่ได้แบ่งเป็นสองร่างอีกต่อไป แต่กลายเป็นปาก อุ้งมือลิ้น ประสาทสัมผัสรู้ตื่นทั่วตัว "ซี๊ดดดด พี่หมอก อ่าาาาส์…." สูดปากให้ความตะกละตะกลามที่กำลังปลุกเร้าทุกความต้องการไล้มือนุ่มนิ่มทั้งสองกอดลูบแผ่นหลังแน่นๆระบายความอึดอัดรุ่มร้อนสุมอกออกมาได้บ้าง "อ่าาาส์...ไพน์อยากของพี่หรือยัง…" "อ....อยาก....อยากแล้ววว…." , P$ o4 ~7 {3 k( b, C- ]
2 G9 B$ S$ t: _9 m3 o8 Yผู้ชายคนแรก และคนที่ทำให้รู้จักอีกนิยามคำว่ารักกระโจนลุกปลดปราการทุกชิ้นด้านล่างลงอย่างเร็ว เผยแท่งเนื้อดีดชิ้นเนื้อผิวขาวออกเหลืองลำยาวตรงเกือบครึ่งท่อนแขน เส้นรอบวงเกือบเท่าข้อแขนชัดเต็มสองตาเด็กน้อยไม่ไร้เดียงสา ผุดจัดการมัดกล้ามเนื้อกลางกายอันแสนคุ้นเคยทันที "ไพน์จ๋าาา...ไพน์โคตรเก่งเลยผู้หญิงยังสู้ไพน์ไม่ได้เลยนะ….อ่าาาส์…"
/ }3 h0 r9 g. e) U9 d0 v( _- w1 _* ~- o
( K* l ~) w( I* ^8 |' r7 x. |5 Wอว๊อก อวุ๊กๆๆๆ ...
( z8 ^- @7 X; f) H# ?
6 M; I( o& Q& D0 A/ u% S4 p. x0 o6 O4 Q: {. J
"...จริงสิคร๊าบบบ เก่งสุดยอดเลยรู้มั้ย…" หนุ่มนักฟุตบอลร้องครางลั่นห้องส่งสองมือลูบเส้นผมสั้นแต่นุ่มเหมือนเนื้อไหมไปมาไม่หยุด บางครั้งกระดอนเอวสอบเสยเข้า ออก จนร่างนุ่มนิ่มยามถูกกระตุกตุ้นด้วยแรงดิบ บรรเลงริมฝีปากพาเอาสุ้มเสียงเฉอะแฉะลามกดังสนั่นไปกับทุกรสชุ่มฉ่ำของเนื้อสดทั้งสอง "ไพน์...พอก่อนครับเดี๋ยวแตกมาให้พี่...เอา...ดีกว่า…" เด็กผู้ชายถูกลากขึ้นปริ่มสวรรค์ รีบผละแก่นกายหนีตรงดิ่งจัดแจงอุปกรณ์เพื่อสุขอนามัยส่วนอีกคนรีบจัดการเสื้อผ้าตัวเองเปลือยเปล่าอย่างรู้หน้าที่ "ขาวทั้งตัวเลยที่รัก ก้นก็แน่นอะไรขนาดนี้คอยดูนะพี่จะจัดให้เต็มที่เลย…"
! U9 M' e5 G+ ]
; Q) @9 x) U1 U( R3 u1 ?8 Q- fครั้งที่เท่าไหร่กับคำพูด ที่รักอย่างแสนจะเอ่ยออกมาง่ายดายราวกับความหมายแปลได้เป็นคำสามัญทั่วไปว่า หิว หรืออยาก
* n R) T! P& ~$ s
& e, W+ a9 C! N- y1 ~- Q0 }' |" `- n9 T* b4 D4 \9 `
ร่างบาง ผิวเนื้อนวลเนียนไร้ริ้วรอยให้ระคายทั้งสายตาไม่มีเส้นขนเด่นชัด ไม่มีความขรุขระ ไม่มีรอยแผลเป็นโน้มอัดค้อมช่วงตัวบนโซฟาหนังสีเข้ม อัดแอ่นแผ่นหลังเว้าสะโพกอวบอวดเนินบั้นท้ายกลมกลึงเนื้อละเอียดถัดจากรอยบุ๋มตรงปลายสันหลัง ดีดเด้งจุดท้าทายสายตาท้าคนอยากด้านบน
7 Y, O. L0 p+ v0 p0 hพันธุ์อภัย รู้ดีว่าตัวเองคือเด็กผู้ชายที่ตัวเล็กบาง แต่กลับมีก้นกลมสวยซึ่งนั่นน่าจะคือเหตุผลอย่างหนึ่งอันเป็นจุดเริ่มต้นคำนิยามคำว่า รัก
$ X( ]% H2 E$ f3 J6 Cและอย่าได้เรียกความใคร่กระหายราวสัตว์ป่านั่นว่า...รักเพราะมันคือกามารมณ์ คือตัณหา คือราคะ คือคำว่ารักที่พร้อมจะหลั่งทะลักอย่างไม่มีวันหมดไปกับภาวะสุขสุดยอดอันเป็นสิ่งใหม่ทุกครั้งอย่างที่ไม่เคยอธิบายตัวความสุขนั้นซ้ำ ' f8 I( p- J, m! H, P& z y
' U; g5 N2 ]0 t ~0 O A"พี่หมอก...เร็วๆ สิ…" แค่ไม่ถึงปีเด็กไร้เดียงสาในห้วงเวลาที่ไม่มีใครคอยควบคุมดูแลใกล้ชิดชนิดที่มาคอยรับคอยส่งมาโรงเรียนทุกวันได้เริ่มถูกพร่ำสอนบทกามสารพัดจากคนคนนี้และไอ้เจ้าไพน์ก็รีบโพล่งปากเอ่ยออกมาอย่างเก็บอาการไม่อยู่กับคนที่เคยทำให้ตัวเองหมกมุ่นลุ่มหลงไปกับความสุขไม่เคยซ้ำอยู่ไม่น้อย
! | v0 F% k: `" n E& l% w! l9 T! H
ที่สำคัญที่สุด... มวลวูบวาบที่ยังคั่งหัวจิตหัวใจจากเมื่อคืนทั้งที่ได้ระบายออกมาด้วยมือน้องนางทั้งสิบแล้วก็เถอะแต่บททดสอบร้ายกาจบทนี้ก็ยังรุมเร้า บีบอัดร่างกายจิตใจทำเอาวันนี้ทั้งวันแทบไม่มีสมาธิไปกับการเรียน
2 s7 f5 t2 Z n( O* M; N$ Z. B
5 p. X, D3 m+ `8 v0 ]3 N5 `* @"อือมห์" ขอบคุณสัมผัสเย็นวาบที่ทำให้สติกลับคืนอยู่กับปัจจุบันสัมผัสเนื้อเจลหล่อลื่นประโลมช่องทางด้านหลัง เกลี่ยเพิ่มซ้ำให้ฉ่ำเกลี่ยจนช่องทางสีกุหลาบพลิ้วกลีบย่น หุบอ้าเพรียกเรียกหาบางอย่างที่เคยอยู่ในนั้นมาก่อน " น้องไพน์ ....ทำไมยั่วพี่หมอกได้ขนาดนี้ครับ…." ก็เป็นเด็กตะกละตะกลามในความสัมพันธ์ลับๆอีกนั่นแหละพร่ำร้องหาจนแท่ง เรียว ยาว เนื้อไม่มากเคลื่อนความแข็งให้กลีบเนื้อย่นแสนบอบบางกลืนเข้าไป "อ๊าายยย!!!...พี่หมอก ช้าๆนะไพน์ไม่โดนนานแล้ว…." 9 R+ }/ ^0 U3 v% v- _# A/ H. D+ H
% S, [0 P( \* u) c. J7 @เมื่อหินสองก้อนมากระทบให้เกิดประกายไฟและแม้จะสมยอมให้ความเป็นตัวตนนี้ทะลวงมามากแค่ไหนแต่ช่วงหลังๆมานี้กับคู่ที่ตกลงปลงใจในความสัมพันธ์ที่รู้กันแต่สองแทบไม่ว่างจะด้วยเวลาจัดสรรแทบไม่เคยตรงกัน ส่วนพี่หมอกก็มีสาวๆมาคั่นเวลาไม่เคยขาด แกนกายเคยชินทุกมิติแก่นกายนี้ ชักเริ่มหวั่นไม่น้อย หวั่นจนต้องลุ้นกับสัมผัสตึงแน่น ร้อนเจ็บแปลบหวั่นจนก้อนเนื้อเยื้ออกซ้ายเต้นถี่เมื่อต้องคอยลุ้นตัวโก่ง
: _5 ^7 R2 q8 N# r" Y3 L+ T) C: n7 m
"ได้เลยครับ...พี่จะทำเบาๆ นะ…" ความสุภาพอ่อนโยนของรุ่นพี่คนนี้คือสิ่งยั่วยุไม่น้อยสำหรับเด็กที่ไม่ระรื่นหูเท่าไหร่กับคำหยาบจากคนบางคนและในทุกจังหวะไถลเนิบช้าที่กลับไม่สุภาพอ่อนโยนแม้สักนิดจนถึงที่สุดเมื่อไฟลุกท่วมโพรงเนื้อแกนกายด้านในไปแล้วและยังคาคั่งแน่นิ่งให้เนื้อย่างอ่อนๆผ่อนคลายทีละน้อย ผ่อนแผ่วไปกับจังหวะพะงาบกลีบปากสวยๆระบายแรงอัดจากด้านหลังให้ออกทางปาก ผ่อน แผ่วปล่อยให้เนื้อแนบเนื้อรวมเป็นหนึ่งรวมกันไปกับสิ่งแปลกปลอมที่เคยเข้ามาอยู่ในนี้เป็นปี D2 C( q& P+ _7 O6 ^. J& M
" F) \5 _ G; F9 Z/ i
ไม่นานนักหรอก : G3 ~2 y2 z* m1 Y& [# v
8 j1 o1 n: m' J% z/ oได้ฤกษ์สะโพกแกร่ง ตอก อัด เดินเครื่องเบาๆกระทุ้งร่างบางด้วยแก่นแห่งวัยเรียนรู้ พากันขยับอีกครั้ง แต่เป็นเด็กอายุน้อยกว่าเพื่อให้การสอดใส่เข้ามาได้ลึกเท่าที่ใจตะกละ แต่กระนั้นเสียงกระเส่าของพี่รุ่นเดียวกันก็ยังแว่วข้างหู "โคตรฟิตเลยไพน์…ตอดเเน่นจริงๆ" "พี่หมอกจ๋าาาากระแทกเลย…กระแทกให้เต็มที่เลยไพน์ไม่ค่อยเจ็บแล้ว" ขยับเอื้อเอ่ยตอบ กระเส่าคำกระสันจนแทบทนไม่ไหว "ได้เลยครับที่รัก พี่หมอกจัดให้" กำลังแรงทวีคูณหลังได้ไฟเขียวเร่งส่งทุกจังหวะตะบี้ตะบันโยกหลุดโลกแทบไม่พัก แม้บางครั้งจะผลัดแผ่วเป็นนิ่มนวลแต่ก็วกคืนความถี่กระทั้นไม่ออมแรง ไม่สุภาพ ไม่อ่อนโยนหรือทุกการกระทำนี่คือความหยาบของพี่หมอก ที่ช่างจะเต็มไปด้วยแรงหยาบคายที่สุด สองตาเรียวเล็กพริ้มหลับรับแรงขยี้ของเด็กหนุ่มแต่กลับกลายเป็นว่ายิ่งแสดงออก จู่ๆหัวจิตหัวใจได้ปลิดปลิวลอยละลิ่วสู่พื้นที่ท่ามกลางแมกไม้น้อยใหญ่
7 D8 u0 N f8 B( N% c
: n1 j" |6 V' B8 B
& F- U8 v7 z% \2 a/ hคนหยาบคายที่สุดบนโลกนี้...ที่ชื่อ พันธุ์ศร
, b) U+ M' V" m: @
; i7 V" e& U$ I8 E. L5 \
$ o; r9 `7 ~1 E# eเจ้าของชื่อแม้จะหยาบคายเพียงใด หากแต่เรือนกายมีเลือดมีเนื้อนั้นช่างควรค่าแก่การสักการะและเส้นโครงร่างของร่างกายเป็นส่ยผสมของความหยาบกับเสน่ห์อันร้ายกาจได้ทอดเงาลงมา รูปเงากระหน่ำร่างดำฤษณาด้วยทุกเนื้อหนังอันเคยผ่านการไล้โลมด้วยสองตากลมโตเล้าโลมร่วมกันในจินตนาการดั่งชายหนุ่มสีน้ำผึ้งเข้ม งดงามดั่งนักรบพันธุ์แข็งแกร่งดุดันเต็มเปี่ยมพละงัดควงคว้านของขลังลึกลับที่ไม่เคยต้องสายตาร่ายรำบรรเลงสู่รูกรรมกลางเนินเนื้ออวบอัดอย่างบ้าคลั่ง
1 Q9 w8 i* m8 Y; i) O" M) J
y1 w$ V R7 @6 i, e
จินตนาการ ผิดบาป... เตลิดพาร่างไหวเอวบางกลึงควงของขลังจากผู้ชายในห้วงความคิดและด้วยแรงอารมณ์ผิดบาปที่สั่งสมมาแรมเดือนทำเอาหัวใจเตลิดเปิดเปิงเกือบเผลอครวญชื่อ อดีตนักฟุตบอล ทั้งที่ภายในร่างกายยังถูกนักฟุตบอล ฝังแก่น + Q z0 |5 m* o3 K
1 ]( C9 O! K8 k1 O, F( T, a0 xดีที่ยังไว้ทัน...แต่กระนั้น "อ่าาาา อ่าาาาห์…แรงๆเลยพี่จ๋าเอามาลงที่หนูให้หมดเลยหนูรับไหว..อืออฮื่อห์ พี่จ๋า" ประโยคเสริมแต่งดัดแปลงไปบ้างตามจังหวะสติหลุดลุ่ยกับความทรงจำจากบทสนทนากามในค่ำคืนแรกและคืนสุดท้ายพร้อมจังหวะขมิบรัดให้แกนกายตัวเองกลืนกินแก่นกายในจินตนาการที่กำลังทอดเงาลงมาทับซ้อนในโลกของความเป็นจริงนี้ ) k8 i c) J2 e+ c- x$ D k% w8 G
) F- W8 C( e+ d# G9 m, R( _$ p5 g6 b* }; B( ?
"อะไรนะไพน์...…" คนคุ้นเคยถามอย่างสงสัย บทบาทโจนจ้วง ทบกอดรัดฟัดเหวี่ยงเปลี่ยนท่วงท่าของทั้งสองเทียวเร่ง เทียวผ่อนปฏิบัติการเป็นชุดหากแต่ท่วงท่าที่เปลี่ยนไปพร้อมอารมณ์ที่ดูจะล้นทะลักแต่ยังไม่วายวกกลับหาผู้ชายตัวสูง ผิวเข้ม คิ้วหนาเหมือนเส้นผมรองทรงไม่สั้นมากที่ไว้อยู่ สองตาคมของชายหนุ่มที่จดจ้องมองมาสันจมูกหนาปีกกว้างที่กำลังไล้ตามซอกคอบางสองริมฝีปากบนล่างอิ่มจนล้นกำลังประกบแลกเมือกหวานในโพรงปากหนวดเคราลามตามแนวโครงหน้ากรีดครูดตามเนื้อผิวจนเป็นรอยแดง ลำคอหนาที่มือบางจับคว้าไว้แน่น เนินไหล่กว้างแผงอกอัดกลมเต็ม ป้านนมเข้มคล้ำกว่าผิวสีน้ำผึ้งส่วนอื่น ชุดลอนท้องเป็นแผงลูกชัดจุดไล่ไรขนอ่อนที่กำลังอัดแอ่นปะทะเนินเนื้ออวบอัดจนบิแบะ & O2 e ~% ?! T/ y3 H
' q- H8 ~' f# ~6 R& ]$ |- V
"ตะ...แต......แตกแล้วไพน์" พี่ชายของน้องมอบเมือกขาวข้นผ่านของขลังที่ยังไม่เคยพบเจอ แทรกร่องจีบเผยออ้าอวดเนื้อชมพูปลิ้นมีเพียงผิวเยื่อบางๆกีดกันทุกจังหวะกระตุกหงึก
- o9 \1 q4 G5 u* B# M* J. U* l' B. r7 a
6 Q8 `' @6 Z9 _- K0 E6 ?2 U# T"โห...วันนี้ไพน์แตกเองเลยเหรอแสดงว่าพี่หมอกเก่งขึ้นนะเนี่ย" โมงยามในภาวะอัศจรรย์ครั้งแรกในชีวิตที่พันธุ์อภัยสามารถไปถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ได้เองอารมณ์สุดยอดรุนแรงทำเอาแทบบ้า อารมรณ์ที่ได้เหวียงตัวตนเดิมชั่วนิรันดร์อีกครั้งที่เท่าไหร่นับจากสุ้มเสียงคืนนั้นแล้วยิ่งจินตนาการทับซ้อนบนความจริงเมื่อรักแรกได้กลายเป็นตัวแทนอีกคนไปแล้วหมาดๆนี่อีกด้วย
/ a0 M5 J. l& {7 P5 \
; \4 A0 o$ q- U5 A! h# }( q..."ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ไอ้เจ้าไพน์...ทำไม...ทำไมต้องไปคิดถึงคนพันนั้นด้วย???"...
1 v: }6 y& q6 s5 \! Z* X7 j/ g+ a( G" m, ?; N# U5 D
" G w6 C; f- |, B6 b, k! Q) N! V& g9 G; r
% Y2 P. [7 \9 O, p c! v& ?' B% y" z
สิ่งที่อยากได้แล้วไม่ได้ มันคือความยั่วยวนเสมอไม่ว่าจะอะไรและยิ่งยั่วยวนสุดๆสำหรับเด็กที่อยากได้อะไร ...ต้องได้ มาตลอดชั่วชีวิต
, K% C, ?& R @. Q4 b) K: O- i* \3 N4 ^7 Q. `2 E3 ` l
" J6 U4 i$ _5 x2 ~
& K9 B& J) m' f3 f+ Y0 ?8 W
# B% k1 L! H6 [
- T9 U" A( a) G+ }0 [: I O8 w
' ]" R9 O5 d8 M- I7 e
( ^6 q/ P. o/ ]"ฮะโหลจ่ะ…..ย่า" "ไอ้เจ้าไพน์!!!อยู่ไหน นี่จะหกโมงแล้วหน่าบ้านช่องไม่กลับเหรอ รู้มั้ยย่าเป็นห่วง"
/ B& Q8 ~7 L! l; M+ ]9 W) z
, O" j1 d# ]% \& }! u2 u9 g8 f. w7 A1 c4 G. L; S; I" r
. w0 Z" ?% \8 [3 k1 H9 D( c# X) S1 X. j9 u5 y
. Q' z/ D' e; _; ]/ J# ~3 u0 E% o$ M; H6 o
" g. N! D" n. T- c0 x5 J5 M8 t4 [8 @% `2 _+ W U9 Y9 g
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-2-21 06:22:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-2-21 07:13:01
โพสต์ 2023-2-21 07:24:28
โพสต์ 2023-2-21 08:28:53