แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-25 06:12 ! m) N/ p% }5 B. H8 P/ Q
$ P D% W9 {5 K0 p$ o8 F8 g$ K: K
6.ใครสักคน...
- c/ y0 X" A; K l
0 I, e. v! N1 ]# ]
' X3 O! ?7 w' d+ y# q# V6 G( j0 P# X! z4 J
. N6 d$ @/ F; ]( ^
"พอก่อนน้ำกูหมดแล้วววแม่งงงเอ๊ย!!!" หนุ่มผิวน้ำผึ้งคล้ำคำรามทุ้มต่ำ ด้วยท่วงทำนองสั่นเทิ้มเมื่อเมือกสวรรค์คั้นสดล่มคาปากให้ชายไม่จริงหญิงแแท้คนเดิมลิ้มรสขณะที่น้องคนนี้ก็ยังสิงอยู่ ณ จุดเดิม จุดหลังผ้าม่านดำเข้มจุดที่ได้แค่ดอมดมกลิ่นเฉพาะตัวที่เพิ่งสูดกัก จุดที่ทำได้แค่ลอบสุขสมทางสายตาจุดที่กำลังซึมซับทุกอย่างไปพร้อมคู่เดิมในพื้นที่นั้นซ่านซาบห้วงอารมณ์ที่ได้รับเข้าหล่อเลี้ยงชีวิตอันแสนเหี่ยวเฉาไม่ต่างจากต้นไม้ขาดน้ำ : E) E0 N; y" _; N: @5 A
; F% N% E5 U: ?& T- k' P4 X
"เสาร์อาทิตย์เอ็งไม่ออกไปตายห่าที่ไหนเหรอปกติไม่เคยเห็นอยู่บ้าน...หรือเพื่อนเลิกคบพวกวิปริตอย่างมึงแล้ววะ" ก็ยังปากดี แถมเหยียดเหมือนเดิมไม่มีผิด...พี่เรา "รอเพื่อนโทรมาอยู่นะ...แล้วพี่พันธุ์ศรละ" ข่มไว้ไอ้เจ้าไพน์ ข่มไว้... "วันนี้ผู้ปกครองอย่างกูกะจะนอนพักหน่อย...เอาไว้วันอาทิตย์ค่อยไปโรงปุ๋ยต้องรีบหาตังค์ซื้ออาหารให้หมาแถวนี้แดกวะ" ตัวจริงของจริงไอ้พี่หนวด...แต่ก็คุ้มกับที่โดนหลอกด่าเป็นชุดเพราะถามแค่นิดเดียวก็รู้ละ
/ i- D1 o( \# W9 W7 ?+ E0 ]& X6 U- c& z% b* A( N2 A
8 L5 ^ w- s$ _7 ^: o$ Eกี่ชั่วโมง กี่นาที กี่วินาทีถัดจากเย็นวันเสาร์ถึงวันอาทิตย์ ยังดีที่จันทร์ ถึงศุกร์ที่โรงเรียนจัดงานแล้วต้องอาศัยแรงเด็กกิจกรรมโดยเฉพาะกับแก๊งเราไปช่วยทุกเย็นกลับมาบ้านทีก็สลบเหมือดคาเตียง แทบไม่ได้เห็นหน้าคนที่ทำให้หัวใจใช้พลังงานเปลืองนักกว่าเดิมไม่รู้กี่เท่าตั้งแต่วันนั้น...เพราะเจ้าของสวนผลไม้หลายรอยไร่ก็ยุ่งกับเรื่องงานในสวน 1 G4 E0 r* ^7 v. ?) w
มาเจอตอนที่ถามเมื่อเย็นวันเสาร์นั่นแหละ
* w% g8 O; y* Pวันอาทิตย์ไอ้เจ้าไพน์เลยตั้งใจอยู่ติดบ้านทั้งที่ปกติต้องหาเรื่องหนีออกไปกับแก๊งเพื่อน เพื่อไม่ให้เจอคนที่คอยหาเรื่องชวนให้หัวเสียแต่ตอนนี้กลับซ่อนตัวอยู่ในห้องตัวเองแต่เช้านอนเล่นนั่งเล่นกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงบางจังหวะเผลอแอบขนลุกให้ภาพจำตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วที่ยังชัดเจนเหมือนกดเพลย์หนังและที่น่าจะกำลังได้ดูหนังเรื่องนั้นรอบใหม่กับคนที่คอยหาเรื่องชวนให้หัวเสียที่กลายมาเป็นคนคอยหาเรื่องชวนให้หัวใจสยิว จู่ๆเกิดจะมาปวดหัวเวียนหัวออกอาการเดิมทั้งปวดทั้งมึนสารพัดเหมือนมีมือใครมาบี้หัวกดหัวแล้วหมุนเล่นผิดที่ผิดเวลาจนต้องรีบหายาหอมมาชงกินกันตาย แต่แค่แว่วเสียง พร้อมบังเอิญทอดสายตาลงไปเห็นรถสกูตเตอร์คันเดิมที่ยังไงถ้าจะเข้าโรงปุ๋ยก็ต้องผ่านหน้าบ้าน
1 b, `) n1 v5 r0 \0 Z+ e$ |
" q, D7 {! U0 i4 J% g2 O...หาย!!! หายทันทีเหมือนสารพัดมือหนีไปไหน
1 }0 g3 ~) G% S4 m
) G6 `1 m# G( Q' h/ p# J. X/ s. X3 S# T3 T4 N& |
7 z' ^1 h6 H' n: D1 o; `1 C
"ชั้นก็ไม่เคยอยากอะไรขนาดนี้นะแต่กับของพี่พันธุ์ศรเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม เหมือนโดนพี่เล่นของใส่…." พูดเสร็จ กลับลงไปจัดการของที่น่าจะเป็นตัวมันเองเล่นใส่ปากตัวเองมากกว่าอย่างไม่ปล่อยให้ปากทาลิปสติกสีแดงเลือดนกทั้งฉ่ำทั้งเคลือบเมือกเนื้อดูข้นสารพัดได้พัก "ของกูดีไงอิตุ๊ด…." เหยียด ด้วยคำเดิมๆ จังหวะยกมุมปากข้างหนึ่งเดิมๆจากคนเดิมๆ แต่ไม่ว่าจะหลุดการกระทำออกจากใครก็ตาม กิริยาเหล่านั้นกลับสะท้อนให้เห็นถึงคนพูดว่าเขาคนนั้นคงถูกกดดันด้วยอะไรบางอย่างบางอย่างจากทุกอย่างรอบตัวที่พากันหล่อหลอมขึ้นมาเป็นตัวเป็นตนจนสามารถกดคนอื่นให้ต่ำด้วยคำพูดด้วยท่าทางแสดงตัวว่าเหนือกว่า
3 \3 I1 m6 d# w7 a, K" u$ V- d( b4 m$ m7 q& X
..."เมื่อก่อนถ้าได้ยินพี่พันธุ์ศรพูดแทบอยากกระโดดถีบหน้า...แต่ทำไมทำไม๊ทำไมไอ้เจ้าไพน์เอ๋ย ...ทำไมตอนนี้ได้ยินแล้วขนลุกแปลกๆ"... : q- {3 {. D& A! B
. z% b1 u9 d+ x! I4 \/ d! v) L
# j6 k$ i5 K/ I% N5 L"ไม่ใช่แค่ปากนะจ๊ะพี่จ๋า….รูก็ดีน๊า ไม่อยากลองเหรอ…." เด็กน้อยผู้ร่วมไปในทุกการเปลื้องตัวตนแท้กันและกันหลังผ้าใบฟังแล้วขนลุกซู่คูณสิบคูณร้อยทันที ..."สมควรที่พี่พันธุ์ศร จะแเพ้ทั้งปาก ทั้งลมปากมัน อย่างที่คิดไม่ผิดว่าที่เข้ามาโรงปุ๋ยวันอาทิตย์นี่...นัดอิเจ๊ซอลชัวร์"... ..." แต่ก็อย่างว่าขนาดลูกค้าต่างอำเภอต่างจังหวัดยังหลงคารมเจ๊ร้านทำผมต้องจองคิวกันเป็นอาทิตย์ล่วงหน้า...นับประสาอะไรกะพี่เรา"... " E# P% f4 w4 Z; q
"สัสอีกแล้วนะมึง….กูบอกแล้วไงไม่เอา…" ..."โกรธแบบนี้แปลว่า...เคยขอแล้วแต่พี่เรา คงไม่ยอม...หึ!!!สมน้ำหน้า "... "ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอพี่…" มารยาหญิงที่ว่าแน่ยังแพ้ฝีปากเจ๊ซอลนี่ยังไม่นับเสียงอ้อนๆ ทำหน้าทำตาใสใส่เบอร์นั้นอีกส่วนไอ้เจ้าไพน์ที่ได้แต่แอบมองรูเล็กๆ ที่แอบมาเจาะไว้บนผ้าม่านประตูตั้งแต่วันเสาร์ ) }; y( A/ K! _0 ?
7 L! s, u A" x) H/ X5 F* F- d. k) x ]& J. E
ใจหนึ่ง...อย่านะ อย่าเด็ดขาด!!! อีกใจ...ไหนๆก็ไหนๆ อยากลองเห็นสักครั้ง...
" u! N2 o9 z, {7 H2 B
[/ I( X. T0 I8 _3 J$ g4 T8 @. _
"มึงไม่กลัวเหรอของแฟนกูฉีกมาแล้วนะ" "ก็กลัวเเหละพี่...จริงๆก็ไม่ได้ใหญ่น่ากลัวอะไรนะเเต่มันเหมือนมีอะไรมาสะกดเหลือเกิน เห็นทีไรชั้นยอมตายคาเลย" เจ้าของประโยคชะงักคำพูดเหมือนคิดชั่งใจ ก่อนเอ่ยออกมา "งั้นวันนี้...ขอเลยนะพี่นะนะพี่พันธุ์ศร…ลงทุนปิดร้านวันอาทิตย์เสียรายได้ไปหลายพันเพื่อมาหาพี่โดยเฉพาะเลยน๊า" ; c& C' U! b" L
"เออๆ ...ลองก็ลองวะ" % W9 q" M9 F K1 V6 P
สมคำร่ำลือว่าเขาหรือเธอคนนี้มีของดีมากกว่าแค่ลมปากหรือฝีมือจนทำลูกค้าแทบทุกรายที่แค่ลองเข้ามาใช้บริการร้านทำผมเปิดใหม่ต้องกลับมาเป็นขาประจำเกือบทั้งนั้นและวินาทีที่ประโยคคำตอบเข้าสู่โสตประสาทการรับฟังก้อนเนื้อเยื้องอกซ้ายซีกหนึ่งถูกความเย็นยะเยือกจับเกาะจนแข็งเป็นก้อนน้ำแข็งแต่อีกซีกกลับร้อนฉ่าราวเฉือนชิ้นเนื้อสดๆ โยนเข้ากองไฟ "จริงนะพี่พันธุ์ศร…"
0 d, r, l) r# g+ o K# r/ G1 n9 C/ ~2 y I7 Y
ร่างอวบอิ่มของชายจริงหญิงไม่แท้ที่ดูแท้กว่าผู้หญิงบางคนทำตาลุกวาวรีบผลักร่างเปลือยเปล่าสีน้ำผึ้งเข้มที่ถ้าคิดจะต่อสู่ขัดขืนก็คงทำได้ง่ายๆแต่เจ้าของความสูงเลยขอบประตูห้องแยกไว้อาบน้ำด้านในสุดกลับถอยหลังค้อมศีรษะเข้าไปอย่างสายตาเต็มไปด้วยอารมณ์ส่ำสัตว์พร้อมสืบพันธุ์ "ให้ชั้นขึ้นให้ก่อนนะพี่….คือ...ชั้นกลัวนะ" "อิห่าเสือกมากลัวอะไรตอนนี้...แต่เอาเหอะเอาที่มึงคิดว่าท่าไหนของกูถึงจะเข้ามึงได้....อีตุ๊ด กูไม่เอาสดๆ นะเว้ยมึงมีถุงมั้ย" "เเหมพี่...ไซซ์ขนาดนี้ถุงยางที่ชั้นเอามาจะใส่ได้ไงละ" "ไม่มีถุง กูไม่เอา" เสียงเข้มขึงขังแบบนั้นทำ เรา โล่งใจไปได้หน่อยเพราะทุกวันนี้สารพัดจะโรคแถมอิเจ๊ผ่านอะไรมาบ้างก็ไม่รู้ทั้งที่ความจริงไม่ได้มีสิทธิอะไรบนร่างกายพี่ชายเลยด้วยซ้ำ นอกจากความเป็นน้อง...
1 d+ ~% {5 Q! i% B. n6 H" |) A0 O. t) o- H- O l) d
และน้องชาย ที่ตอนนี้มองไม่เห็นอะไรเลยได้แต่พยายามเงี่ยหูร่วมฟังบทสนทนาเพราะในห้องอาบน้ำถูกปิดประตูด้านในเลื่อนปิดไปแล้ว "เดี๋ยวสิพี่... มีจ๊ะมีใส่ได้หรือเปล่าไม่แน่ใจนะ" "เร็วๆ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจนะมึง" 5 Q! j' k' U( O+ _
, F& c7 ]& Z* z2 J6 P$ m1 x8 P
8 y8 [+ G, I9 W; Y/ A* e
$ v1 A% w, Y1 A
0 G+ v+ v1 N$ ?( q7 ~4 Vเรื่องจริงเหรอเนี่ย!!!...นี่พี่พันธุ์ศรกำลังจะ...
8 A. \: V+ h) _% T8 \1 c+ l
; _+ {0 C0 w% B) L1 t
+ @3 j, }7 G q6 I% o, b( [2 A; F- a% l! |' J) {. m# ^4 Z
เด็กน้อยในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มสีเทาทั้งตัวอันเป็นสีโปรดสี ที่อยู่กึ่งกลางระหว่าง ขาว ดำ ห้วงอารมณ์ที่อยู่กึ่งกลางระว่างเจ็บปวด ร้อนแรงการรับรู้เหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ย้อนแยงทั้งกายใจเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง "ใส่ยากจัง พี่พันธุ์ศรแน่นมั้ยพี่…" " ได้แล้วๆ ... มึงรีบนั่งเลย " ประโยคที่ทำให้ลมหายใจติดขัด ประโยคที่แทบไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายเราเป็นไปได้ขนาดนี้???
* D' E+ W$ X1 B; W3 ^, }! N
1 ~) L) P0 @- t! d+ w( K& l& q
/ V% F3 l8 A+ u3 y
, ^# u% B% w, f5 ]1 T6 a: ~..."ปากบอกเกลียด แต่ทำตรงข้ามสุดๆ...ตัวจริงพี่พันธุ์ศรเป็นแบบนี้เหรอ"... ..."แล้วไอ้ที่ทั้งพูดทั้งแสดงออกว่าโคตรจะเกลียดน้องคนนี้...หรือจริงๆ จะ..." # U. m* r0 v) ^0 `+ z! ]0 ]
: O: K& ?. ?! h5 q7 Q8 T _
L. p* o; n7 f0 r' S) A: U& o
3 V7 T) }7 f% ]8 B$ Y" W2 gบาดแผลทางใจที่พี่ชายฝากไว้จากคำพูด จากการกระทำกดเหยียดให้ต่ำกับน้องตั้งแต่จำความได้รวมทั้งบาดแผลใหม่ที่เกิดขึ้นถัดจากสุ้มเสียงวันนั้น อีกแผลกับมันในห้องนี้รวมถึงอีกแผลใหม่ๆ สดๆ ที่จะถูกกรีดซ้ำในอีกไม่กี่วินาทีต่อจากนี้ : Q9 F2 {# y( X* _
ไอ้เจ้าไพน์...ชอบเป็นแผลตั้งแต่เมื่อไหร่??? 2 _5 O# J. V5 y3 s
เริ่มนับหนึ่งจากความรู้สึกผิวเผิน จนเริ่มถลำลึกและบทบาทกำลังจะประทับแน่นในความทรงจำไม่รู้ลืมจากที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งก่อนเด็กน้อยรีบอ้อมไปหาทางให้ใกล้บานเลื่อนกระจกตรงผนังส่วนห้องน้ำให้ได้มากที่สุดเท่าที่สมองแทบไม่เหลือเลือดขึ้นไปเลี้ยงเพราะลงไปกองรวมที่แกนกายเล็กๆกลางลำตัวจะหาทางเจอ "อย่าเสือกถอดหมดนะมึงแล้วหันหลังไปด้วย" "คอยดูเถอะวันนี้อิซอลจะทำให้พี่ติดใจ จนต้องร้องหา ต้องเอาชั้นเป็นเมียให้ได้เลย…." 0 Y' U+ x4 s6 j) [8 C# i
$ R8 V$ h" B7 i& ~0 I7 @, a
6 u/ k7 P u/ K$ y..."วุ๊ย!!!เข้าไปกระทืบเจ๊ซอลได้มั้ย"...
+ u3 e' D5 b9 U7 T+ d$ R# ^) U( p+ t) Q- x X0 K
3 W* W) F) g' u" Q! Q6 [4 z' n0 V
4 {5 Z" x& m( a! nก่อนที่โชค หรือนรกก็ไม่แน่ใจ???จะเข้าข้าง เพราะดันมีบันไดอะลูมิเนียมวางพาดผนังส่วนที่เป็นช่องบานเลื่อนกระจกฝ้าเปิดทิ้งไว้ข้างหนึ่งพอดีและไอ้เจ้าไพน์ที่ขนาดต้นไม้เต็มสวนยังไม่เคยจะขึ้น แต่กลับต้องมาแอบย่องปีนบันไดแม้จะทุลักทุเล จะกลัวตก กลัวเกิดเสียง กลัวมีใครมาเห็น หรือคนข้างในจะเห็นสารพัดจะกลัว 3 N& w0 k' F6 M: ~
+ Y; p( e' p# b7 T5 r+ _5 f! f
- c' z* D/ T9 L( x: a% G) s! a. u# f"โอ้ยยยพี่!!! ใส่เจลเพิ่มได้มั้ย อ๊ายยยอะอ๊า" เสียงแหลม ช่องเสียงกว้างร้องลั่นออกมาไม่เป็นคำสารพัดต่อทันทีทั้งๆที่ผู้ร่วมชะตากรรมอีกคนยังได้แค่เริ่มไต่ตามไปอย่างกล้าๆ กลัวทีละขั้น "อยากโดนเองไม่ใช่เหรอ ...เป็นไงสัสแค่หัวก็ร้องแล้วเหรอวะ" "พี่!!! แค่นั้นพอพี่ แสบเหลือเกินทำไมมันแข็ง มันคมเหมือนโดนบาดขนาดนี้พี่พันธุ์ศร...โอ โอ...โอยยย…." ไต่บันไดอะลูมิเนียมไปได้อีกขั้น พอๆกับฆาตกรที่เริ่มลงมีดแทงเหยื่อด้านในและอานุภาพเพียงแค่สัมผัสจากเสียงกลับรุนแรงร้ายกาจร้ายกาจมากจนอยากร่วมสัมผัสไปมากกว่านี้ "สัสสสสอ่าาส์...โคตรแน่นวะ ...นั่งมาลงมาเลย เอาให้สุด เร็วๆ!!!…" "เดี๋ยว ...ขอชั้นค้างไว้ก่อนของพี่ทำชั้นทรมานเหลือเกิน..." "อีตุ๊ด มึงจะรีบนั่งลงมาหรือให้กูกระเด้าขึ้นไป…" เพศสภาพที่ถูกออกแบบทุกองค์ประกอบในร่างกายมาเพื่อการปลดปล่อยโดยเฉพาะและยิ่งเมื่อได้จมดิ่งสู่ห้วงแห่งกามไปแล้วคงไม่ยากที่สันดานสัตว์ หรือ พลังงานชั่วร้ายบางอย่างจะเข้าสิงสู่ได้โดยง่าย "อ๊ายยยย!!!...เบาๆอย่าเพิ่งกระแทกสิ...อ่าาาา...พี่พันธุ์ศร...ชั้นเจ็บ ชั้นเจ็...บบบบ" 2 |) V6 T% n9 l) A
7 n T+ A( v5 y$ {' y, Iในที่สุด พอๆ กับเสียงร้องราวถูกเชือดพันธุ์อภัยก็ไต่ขึ้นไปถึงขอบหน้าต่างเล็กๆ ตรงสุดผนัง สองตาเทียวผลุบขึ้นลงจนแน่ใจว่าร่างแกร่งสีน้ำผึ้งเข้มแนบลำตัวพิงผนังกระเบื้องกับร่างขาวนั่งโย่งตัวคร่อมความแตกต่างลิบลับทุกมิติ "สัส!!!แหกปากเบาๆ สิวะอยากให้ใครมาได้ยินรึไง...... อ่าาาาก์อีกนิดนะอีตุ๊ด... เชี่ยเอ๊ย!!!รูเเม่งตอดกว่าของผู้หญิงอย่างที่เพื่อนกูบอกจริงๆ ด้วย ...อ่าาาส์…" ฆาตกรถึงกับหลั่งน้ำตาให้สัมผัสแปลกใหม่ที่ตัวเองกำลังได้รับพร้อมหยัดส่งทั้งร่างอัดแอ่นขึ้นกะซวกแทงอาวุธจากพื้นกระเบื้องสีเดียวกับผิวเหยื่อด้านบนส่งเข้าประหัตประหารเนื้อตัวมีชีวิตด้วยจังหวะกระเจิงสุดขีดหาได้ใส่ใจเสียงร้องโอดครวญทรมานแม้แต่น้อย "พะ...พะพะพี่คือ...ชั้นเจ็บเหลือเกิน ฉีกไปหมดแล้วแน่ๆ ...เอาออกก่อน...เอาออกก่อนนะพี่….อ่าาาา..ชั้นขอนะพี่ ชั้นขอ" ใบหน้าแสดงออกถึงคำว่า เจ็บปวดชัดเจนด้วยผิวเนื้อที่เคยขาวผ่องกลับซีดหมอง พร้อมหยดน้ำตาเป็นสายแต่คงเป็นน้ำตาของความทรมาทรกรรมตามที่ตัวเอง เหมือนแมลงตัวน้อยๆอันน่าสังเวชเมื่อยอมถวายกายบูชาตนโบยบินสู่เปลวเพลิง
# I6 R! w) g: l+ K+ W+ F6 Q$ u: X. x; F+ k6 }. q4 u
ฟากฝั่งเด็กน้อยด้านบนที่ได้แต่แอบฟังได้แค่แอบมองทุกการกระทำด้านล่างรีบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอเฮือกใหญ่อย่างไม่สามารถระบุชัดในความรู้สึกตัวเองว่าภาพเคลื่อนไหวไม่บันยะบันยังตรงหน้าก่อให้เกิดอารมณ์แบบไหนกับทั้งเนื้อทั้งตัวลิงค่างบ่างชะนีปีนบันได สั่นเทิ้มผุดเหงื่อออกเป็นสายเหมือนน้ำตาคนข้างล่างไม่มีผิด "ฉีกก็ดีสิมึงจะได้รู้รสชาติกูไง...จะได้รู้เวลาไอ้พันธุ์ศร เอา มันเป็นยังไง...สะใจมั้ย...สะใจมึงไหมอีตุ๊ดดดอ่าาาส์…." คำพูดของพี่ชาย เป็นดั่งอาวุธค่อยๆ กรีดแทงและผ่าเข้าไปสู่แก่นความเป็นตัวตนแท้ได้อย่างน่าอัศจรรย์ท่ามกลางความสัมพันธ์เชิงอำนาจชัดเจนที่ตัวเขาแสดงออกมาให้อีกคนที่คงรู้ชัดว่าสถานะตนนั้นอยู่ต่ำกว่าเจ้าของประโยคและสีหน้าท่าทางวางอำนาจเหล่านั้นมากเพียงไหน 9 V v1 w* u1 Y# X) v) z
, v* E1 @. D1 M0 w& s& Gตับๆๆๆ ปั๊บๆ!!! 1 o& c9 h; Z' I2 t" o0 N
: ~! A/ P, N6 y! Q6 B" S& R7 iชายหนุ่มดิบเถื่อนผิวสีน้ำผึ้งเข้มไม่ต่างจากจุดดำมืดกลางพื้นที่สีขาวล้วน ตอกเน้น ย้ำตามที่พูดทุกคำด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลตามใจต้องการจะไปด้วยจังหวะกระดอนร่างกายขึ้นจากพื้นเองอย่างหมกมุ่นจนพงดกกอดำสนิทฝังลงเนินอวบอัดของชายแท้ หญิงเทียมทุกครั้ง ราวกับห้วงอำนาจดำมืดจากจอมขมังเวทย์ได้เข้าฝังปกคลุมสาวกตนนั้นเสียแล้ว ร่าง สั่นสะท้านด้วยแรงอารมณ์แปรปรวนหลากหลายทั้งตื่นตะลึง ทั้งหวาดกลัว ทั้งร้อนรุ่มให้ทุกจังหวะที่ตัวเองยังคงจมไปกับการเคลื่อนไหวบางครารู้สึกเจ็บหน่วงด้านหลังราวเป็นฝ่ายถูกทำร้ายเอง เพราะจากประสบการณ์สั่งสมสอนมาให้รู้ว่าจังหวะที่กลีบหยักปลิ้นเข้าออก ตามลำเนื้อน่ากลัวมาติดๆ อย่างไม่มีพักเคล้าฟองฟอดสีขาวเคล้าเมือกแดงสดไปทั่ว
' o4 H$ t( d* C, u; H; I# @! d9 w* C+ B) b8 i( E
เจ็บ...เจ็บไปด้วย ปวด...ปวดไปด้วย & L3 Q- M: y2 l0 }/ |3 U
8 r" e- R0 X) ] H0 R6 V
"พี่พันธุ์ศร…เอาออกเถอะนะ...นะพี่นะนะ…." เหยื่อ ที่นิ่งเงียบได้ครู่หนึ่งอย่างดูราวกับวิญญาณได้ถูกกระชากจนหลุดลอยลงสู่นรกจากทัณฑ์ทรมานขยับปากแว่วคำร้องขอชีวิตจากฆาตกร "อีกนิดเดียว...ทนหน่อย... รู้มั้ยมึงแม่งเป็นคนแรกที่กูเอาข้างหลังเลยนะ....อ่าาาห์ เหี้ยเอ๊ย แน่นชิบหายย" ฉับพลันทันใดความเห็นใจที่มีให้...แปรเป็นริษยา ..."เอาเลย เอาเลยพี่พันธุ์ศร เอาให้มันตายคาเลย...สมน้ำหน้า...ทำมาเป็นยิ้มตอนบอกเป็นคนแรก... แหวะ...สงสัยจะได้เสียตังจ้างคนมากระทืบเจ๊ซอลแน่ละ"... 4 I& C( b( p( T/ O5 v
$ ] ^! H; T% r' a# v
0 L) T; R7 t+ H0 k* s* p Sadist คือพฤติกรรมของคนที่รู้สึกพึงพอใจ เมื่อได้เห็นผู้อื่นเกิดความเจ็บปวดทั้งทางร่างกายทางเพศ หรือทางจิตใจ หมายรวมทั้งความพึงพอใจของคนที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดคนสั่งการ หรือแม้เป็นผู้มองการกระทำ
9 i J+ K5 C; |+ w+ y" } V! p
* R8 }" T! _2 Y% F" { พี่ชาย กับบาดแผลอาบเลือดสดๆและความรุนแรงอันแข็งแรงอย่างสามารถไต่ทะยานขึ้นไปได้ไม่หยุด พร้อมคำเหยียดกดต่ำน้องชาย ถูกเลี้ยงมาจนติดนิสัยอยากได้อะไรก็ต้องได้ ชักเริ่มไม่แน่ใจว่าอยากลิ้มลองรสชาติตามอย่างจินตนาการ บนโลกแห่งความเป็นจริง ...ดี หรือ???
6 q, [# \1 J) o1 z8 m O# uหากแต่มนุษย์ผู้เปราะบางที่ได้แต่ลอบร่วมไปในทุกบทกามกี่ครั้งต่อกี่ครั้งจนเหมือนกำลังต้องคำสาป ทำเอากายทำเอาใจ ทุรนทุรายไปกับมนต์สะกดทั้งหลายจากบุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่า...พี่ชายยิ่งเสียงบริกรรมจากเนื้อกระทุ้งเนื้อด้านบนไม่มีพักด้วยช่วงลำตัวเกร็งแน่นขึ้นเส้นเอ็นไม่ปล่อยให้เสียเวลาลงไปติดพื้นกระเบื้องยังไม่นับรวมเสียงคำรามกระสันของชายหนุ่มผู้ถูกห้วงอันดำมืดสิงสู่ครอบงำยามได้ลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่ครั้งแรกเช่นที่เอ่ย อีกฟากฝั่ง... ชายจริงหญิงไม่แท้ ผู้ก้มหน้าก้มตาน้อมรับชะตากรรมจากขุมนรกนรกอย่างเสียมิได้ในความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เจ้าตัวถูกพลังงานบางอย่างเข้าสะกดจนสมยอมน้อมพลีกายในฐานะเหยื่อเหยื่ออย่างส่ำสัตว์ตัวน้อยๆที่ได้ตกเป็นของบูชายัญแด่ซาตานปีศาจผีร้ายผู้โหดเหี้ยม ; y- C2 V6 G1 h
"อิซอล...ไม่ไหวแล้วเว๊ย!!!…." + H: U z' [" ~5 w& ?3 w; \. X
สุดคำตวาดเกรี้ยวกราดที่จู่ๆ ทะยานพรวดพราดออกมาพร้อมจังหวะผิวกายกลมกลืนไปกับกระเบื้องขาวมุกผุดเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีถอนช่องสวาทตนเองหนีจากการทำลายล้างจนเกิดเสียงดัง
" G9 P) J1 C4 A/ G4 `/ y8 w* N) `+ m+ l E( R2 M
... โผล๊ะะะ " B0 k$ e9 @) j/ B
* e3 }% ^+ e: v/ P" C( C+ }- |+ X$ r# H( ^7 z, s
ห้วงอารมณ์ที่เริ่มไต่ทะยานไปพร้อมอาชญากรรมทั้งหมดอย่างไม่น่าให้อภัยถูกกระชากลงมาทันที และไอ้เจ้าไพน์ก็ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้มาเห็นภาพน่าสยดสยองของปากบาดแผลกว้าง กลวงโบ๋อาบเมือกแดงสด หยดย้อยลงตามแข้งขาเป็นสายของเหยื่อ ส่วนอาวุธของอาชญากร ที่มีเยื่อบางๆห่อหุ้มกลับเลอะคราบของเหลวเฉดเดียวกันอันบ่งบอกชัดเจนเป็นหลักฐานของการเป็นต้นเหตุแห่งการฉีกขาด "เชี่ยอะไร!!!อิตุ๊ด...กูจะเเตกอยู่แล้ว!!!" ชายหนุ่มตวาดเสียงเข้ม ด้วยสีหน้าจริงจังใส่คู่ขาหรือจะคำเรียกอะไรก็แล้วแต่ที่ถึงกับทรุดงอตัวลงกองกับพื้นด้วยอาการทรมาน 4 ?# I+ B8 u V5 h- J
W: Z/ t$ q( w: a& ]
+ D/ r7 ^! B7 Q9 I* m8 K
"ไม่ไหวพี่ ขืนทนต่อไป...ชะตาขาด...แน่" 5 A, h. o" A4 f6 q& B% s
# S4 |5 Y3 p' q# n; @4 ]เหยื่อผู้บาดเจ็บบอบช้ำ รีบคว้าเสื้อผ้าตัวเองขึ้นมาก่อนจัดการสวมใส่ทันทีก่อนจะตั้งท่ารีบหนีจาก ฆาตกรโฉดตรงหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้จะเอาตัวรอดออกมาได้ "มึงขอเองไม่ใช่เหรอกูก็สนองให้มึงแล้วนี่ไงวะอีห่า…" "ไม่เอาแล้วพี่พันธุ์ศร….ชั้นทนเจ็บไม่ไหวจริงๆ ที่แฟนพี่ขาดใจตายก็เพราะไอ้นี่เเหละ"
" }" X4 x' h( [5 g" Z
$ U. Y9 Y! e& n: m2 ]- q1 q1 Dบทสนทนาภายในห้องคลุ้งกลิ่นคาวเลือดชวนให้พยานรู้เห็นด้านนอกนึกตามขึ้นมาทันที ..."จริงเหรอ...จะจริงอย่างที่เจ๊ซอลว่าเหรอ...พี่ซายน์ชะตาขาด"... ..."พี่ซายน์ชะตาขาดเพราะของพี่พันธุ์ศรเหรอ???"...
8 ?) [% Y' O* m9 ~; `2 Z
4 Z. ^; b' y( Z
; `5 t K n2 S: n"สัสนี่!!! ปากพล่อยนะมึง อยากเเดกส้นตีนกูเหรอห่ะ!!!...ไป๊...รีบไสหัวไปไกลๆ อิตุ๊ดอิพวกวิปริตผิดเพศแล้วอย่าเสือกกลับมาให้เห็นหน้าอีก.... ไป๊!!!!!!!" ร่างอวบอิ่มจัดแจงร่างกายตัวเองเรียบร้อยได้ภายในเวลารวดเร็วร่างแกร่งตรงข้ามก็ยืนเต็มความสูงส่งเสียงตวาดลั่นด้วยคำเหยียดสารพัดพร้อมชี้หน้าด้วยความกราดเกรี้ยวอย่างที่ไม่เคยเห็น กลัว...กลัวมาก ไอ้เจ้าไพน์กลัวหัวโกร๋นแบบที่ชีวิตนี้ไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรมาก่อนเหมือนคนตรงหน้ากลายร่างเป็น ฆาตกรโรคจิต หรือจะเพชฌฆาต จะอาชญากรอะไรก็ตามจนต้องรีบหลบตัวลงต่ำจากขอบหน้าต่างเหลือแค่สองมือยังกำแน่นไม่ให้ตก + N1 s5 D5 C0 k Z
Q/ J" O( m! i7 L/ w, ^4 J4 u& [0 T
4 f- M2 r. ~5 @/ X' S% x
"เออ กูไปแน่ไอ้ห่า มึงดูของกูฉีกจนอาบเลือดไปหมด ...บอกได้เลยใครโดนของมึงแม่งเตรียมชะตาขาด!!!" อีกครั้งที่น้องชายหวนฉุกคิดไปพร้อมความเชื่อที่เมื่อถูกตอกย้ำ เล่าขาน หรือกล่าวถึงบ่อยครั้งขึ้นจึงไม่ยากนักที่ความเชื่อจะถูกบิดเบือนจนกลายเป็นความจริง 1 y% j( [$ q2 Q7 v, g3 |$ t4 d! v7 q
* k3 r7 P9 C% v9 }' p8 k
3 _, U9 J! q1 S! D8 [/ N' F4 F* r
. C$ u# p# s" _3 ~( w1 Z..."แน่ๆ เลยที่พี่ซายน์หัวใจวายตายคาที่ ต้องเพราะ...ของขลังพี่เราชัวร์"... ! W3 m7 n$ k$ v. T: I+ Y
2 ^, z" P: Z! J$ w
8 W" @( R& t4 o5 C/ M4 L% q3 H& j& m9 _. i+ ^1 Y
*****ฝากติดตามกันต่อใน meb รวมไปถึง readandwrite ละก็ธัญวลัยด้วยเน้อ**** ******search: ลิขิตฟ้า บัญชาใจ... (มี ... ปิดท้าย) ****ถ้าสะดวกมาอุดหนุนเต็มเรื่องกัน************* ! U7 B( j% @) l% k* j
, i7 z9 w1 g# K8 w
|