Slave Village หมู่บ้าน(เซ็ก)บำบัดรัก ตอนที่ 5 ตรวจร่างกายก่อนเข้าหมู่บ้าน

chokond

"เรย์ เพชรว่า…พวกเราโดนหลอกแล้วล่ะ!!!"
1 c5 e$ Q. q8 g$ ]5 D( F
8 j6 [. |' ?" H! Y, w( G
7 T$ j6 L* D& _  i2 ~$ M 2 วันก่อน
  ]9 }8 \6 e, J0 P1 Q- `1 A

3 C0 }3 D0 N# a "มึงจะไปจริงหรอวะ กูว่ามันน่าสงสัยเหมือนที่แฟนมึงพูดอยู่นะ"
* n- f9 B6 S7 b0 H2 H โท ถามกลับเรย์ที่มาปรึกษาเขาเรื่องนี้ หลังจากที่เรย์ตัดสินใจเล่าเรื่องหมู่บำบัดรักให้กับโทฟัง
2 J6 W' c5 U( ]0 Y8 ?2 K; }

* c8 }, T, y% Q- g* k3 K* W "มึง กูเช็ดดูแล้ว มึงเองก็เห็นคอมเม้นพวกนี้ แต่ละคนที่ไป กลับมาเขารักกันมากขึ้นทั้งนั้น…"
เรย์พูดอธิบายพร้อมจบประโยคด้วยสีหน้าที่เศร้าหมอง เมื่อโทเห็นว่าเพื่อนตนเองอยากจะไปให้ได้ จึงปลอบใจไป
* g3 i4 F+ ?9 u$ S, L+ f" W/ B9 L2 n% G: I
9 o/ L0 g3 J& \) x, O7 @& H7 R9 D
% _" h; o7 V0 c "อะ อะ กูก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่ถามดู ถ้ามึงพร้อมก็ไปเถอะ แต่ถ้ามีปัญหาอะไรโทรหากูนะ"
7 `: {6 T, i. o! S9 x& h  ?  M เรย์เงยหน้ามองเพื่อนสนิทที่สนับสนุน ในใจรู้สึกมีความหวังขึ้นมา
% o, C& R9 R3 @  K) L' `

4 n" [8 F9 {9 r% \& f& [ "แต่มันไม่บังเอิญไปหรอวะ ตรงกับวันครบรอบมึงพอดีเป๊ะ!"
, }- u  m+ B3 m0 ?$ W% Q"มึงพูดเหมือนเพชรเลยว่ะ ฮ่าๆ"


3 f0 ^' j! s. U! o6 ~' tสองเพื่อนรักคุยกันออกรส โทที่เห็นว่าเพื่อนของตนอยากไปมาก แสดงว่าเพื่อนตั้งเป้าไว้สูง โทแค่ไม่อยากให้เพื่อนผิดหวัง เรื่องหมู่บ้านนี้ จะจริงหรือเปล่าไม่รู้ แต่ถ้าไปแล้วเยียวยาความรู้สึกของเพื่อนเขาได้มันก็ดี แต่นอกจากกังวลเรื่องนี้แล้ว หากทั้งสองกลับมาจากหมู่บ้านปริศนานี่แล้วยังระหองระแหงไม่ดีขึ้น เขาก็พร้อมที่จะคอยปลอบหากถึงวันนั้น…
7 V7 q" \( {* h* b) p. J

. P( y4 L1 L9 X  w; Y( g# Iเรย์และเพชรเตรียมข้าวของอุปกรณ์ทุกอย่างไว้พร้อม กระเป๋าสัมภาระที่มีขนาดใหญ่หลายใบถูกขนขึ้นรถอีโคคาร์ของเพชร ทั้งสองพากันออกเดินทางไปยังหมุดหมายที่ทางเว็บไซต์บอกมา
/ Z2 V8 Y$ w7 |4 u7 ~

1 u2 F$ M6 @4 g…..ทั้งสองคนจอดรถท่ามกลางลานดินโล่ง เพชรเปิดประตูรถลงไปด้านนอก พร้อมมองดูความเคว้งคว้างท่ามกลางธรรมชาติ
! z5 ^  n5 J: |3 r
# e+ o4 J6 A* _* o
. q) X3 |1 p% u& M, B3 Q# ?! T"เรย์ เพชรว่า พวกเราโดนหลอกแล้วล่ะ"
% B" K" }9 H# b$ `8 d6 lเพชรเปิดประตูรถขึ้นมาแล้วหันไปพูดกับเรย์ เรย์ไม่พูดไม่จา แต่ใจในรู้สึกผิดหวัง เขาฝากทุกอย่างไว้กับทริปนี้ ความหวัง อนาคต การเปลี่ยนแปลง…
% ^( k# O: W2 A0 Q; c) }, F

9 W. M) D* y7 }9 R2 {/ Eเพชรเห็นว่าเรย์นั้นเสียใจมาก จึงยื่นมือไปจับกับมือของเรย์ เรย์หันมองเพชรในตาฉายไปด้วยความรู้สึกผิด พร้อมบีบมือของเพชรเอาไว้

" o; T3 ]% O/ @# X
' W8 ], x! z; \" O% {"ไม่เป็นไร ไหนๆก็มาแล้ว ขามา เพชรเห็นมีร้านกาแฟน่ารักมากเลย เราแวะไปถ่ายรูปก่อนกลับก็ได้นะ"
4 U/ _! B+ G9 T& D
& f' Y  D3 J. T9 @. |
  K& S. |) ^' R2 vเพชรพูดปลอบใจพร้อมเอ่ยถึงสถานที่ ที่พบเจอก่อนหน้า เรย์เสียใจ และรู้ว่าเพชรกำลังปลอบขวัญจึงยิ้มออกมารักษาน้ำใจของเพชร เรย์ขอบคุณเพชรที่ไม่ต่อว่าแถมยังปลอบโยนเขา เพชรเป็นแบบนี้มาโดยตลอด ไม่ว่าเรย์จะทำอะไรผิด เพชรไม่เคยกล่าวโทษหรือกล่าวหา จนเย์เองที่รู้สึกผิดต่อเพชร


9 \4 Q/ m+ w' |; L7 [ทั้งสองพากันกลับรถแล้วขับย้อนไปยังร้านกาแฟ เพชรถ่ายภาพให้กับเรย์เพื่อที่เรย์จะแต่งภาพก่อนโพสลงโซเชียล เรย์เองก็ถ่ายให้กับเพชรด้วย แต่เพชรนั้นไม่พิถีพิถันเท่าใดนัก
0 y1 P8 U. P0 \, A% P/ `3 t

เปาะ แปะ เปาะ แปะ ซ่า ซ่า ซ่าาา

9 e. ~" N6 C( P, x% I5 B8 |  n$ y
, l& h7 [$ G1 j3 l* Wหลังจากถ่ายภาพพร้อมจิบเครื่อมดื่มชิว ๆ แล้ว ทั้งสองก็พากันขับรถกลับ แต่ระหว่างทางฝนดันกระหน่ำลงมาอย่างหนักโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย เรย์กลัวว่าจะเกิดอันตรายเพราะเลยจุดนี้ไปจะเป็นทางลงเขา


"เพชร ข้างหน้ามีโรงแรมอยู่ จอดพักตรงนั้นก่อนไหม ข้างหน้าเป็นทางลงเขา ฝนตกหนักแบบนี้อันตราย"


( W9 M) Y5 |. E2 p  vเพชรเห็นด้วยจึงขับรถต่อจนถึงโรงแรม…จะว่าโรงแรมก็ไม่ถูกเสียทีเดียว คล้ายๆกับรีสอร์ทมากกว่า แต่ดูสภาพแล้วคงไม่ต่างกับโรงแรมม่านรูดเสียเท่าไหร่นะ แถมทำเลในที่เปลี่ยวแบบนี้….ด้านหน้าเป็นถนนใหญ่ ตรงข้ามเป็นป่า ด้านหลังโรงแรมเป็นภูเขา พูดแล้วขนลุก


- E6 M% z; m( p& q( zหลังจองห้องพัก ทั้งคู่ก็พากันมานั่งพักในตัวห้อง
0 C% N) S" F7 @

, t# L6 t) S# e- e5 c& B2 J"บรรยากาศแบบนี้ คิดถึงวันนั้นเลยอะ"
+ f( u8 _2 ^4 i; K
+ L  B  j1 _& Z2 n
0 ~0 V4 O$ D# }4 C/ ]0 i- ~$ Fเรย์ขยับตัวมานั่งข้างๆเพชร แล้วเอ่ยถึงวันเก่าก่อน เพชรหันมามองหน้าเรย์แล้วกอบกุมมือของเรย์เอาไว้ ทั้งสองมอบความอบอุ่นให้กันผ่านริมฝีปากและฝ่ามือที่ประสานแนบชิดติดกัน ท่ามกลางความเย็นจากไอชื้นที่ลอยอยู่ในอากาศ

# M* G/ j% H+ e8 g; V. `0 T$ f! [
"อืม วันแรกของเรา จ๊วบ อืม อ่า"
เพชรพูดพร้อมส่งลิ้นร้อนไปยังปากตรงหน้า ทำให้อีกฝ่ายครางออกมาเล็กน้อย เพชรจ้องมองริมฝีปากตรงหน้าด้วยความสนใจ สายตาของเขามองดูริมฝีปากแดงอมชมพูสดโดยไม่ผ่านการปรุงแต่ง


กึด!
7 E- ^7 H( F, s. ~  f

โอ๊ย!
7 F4 O* @- [: `

"เรย์ เพชรขอโทษ"
$ U- g: Z* A- F" p. a7 lเพชรเอ่ยขอโทษออกมาหลังจากได้สติเพราะเสียงร้องของเรย์ เขาเผลอกัดริมฝีปากของเรย์ที่สวยสดจนตอนนี้ ริมฝีปากเล็กมีเลือดสีแดงไหลออกมาเล็กน้อย


เพชรที่เห็นเลือดอยู่บนปากของเรย์ อารมณ์เขายิ่งทวีคูณ แต่จังหวะนั้นมันไม่ควร เพชรพยายามควบคุมตัวเองแล้วเดินออกจากห้องไปสงบตัว เรย์เห็นว่าเพชรสีหน้าเสียตอนที่เกิดเรื่อง จึงเดินตามออกไป
2 b5 y4 H# d( {  ^
0 a" U. c" u$ s4 P" l, R2 L, }
5 r% _9 x1 c* m% d2 Kตอนนี้ที่ด้านนอกนั้นฝนหยุดตกแล้ว เพชรจึงเดินขึ้นไปนั่งในรถของตัวเอง เขานึกถึงภาพที่เกิดขึ้นไม่นาน มันเป็นภาพที่สวยงาม เลือดฝาดบนใบหน้าของเรย์ ปนกับเลือดสดที่มุมปาก
' [% O- m* b6 j9 V9 ?
8 f0 R4 _9 o% j$ h7 O4 V2 |7 j
"ไม่ ไม่ ไม่ แบบนี้มันไม่ถูก ไม่ได้"
5 Z1 X7 M- l- P& J- {. S% tเพชรพยายามควบคุมตัวเอง เขากลัว กลัวว่าเขาอาจจะเผลอทำร้ายเรย์ และวันนี้มันก็เกิดขึ้น ในตอนนี้ แค่ริฝีปาก แต่หากมากกว่านี้ล่ะ ถ้าผ่านวันนี้ไป อนาคต เขาอาจจะลงมือทำร้ายเรย์โดยไม่ตั้งใจก็เป็นได้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขายอมรับไม่ได้…
! l. W! [1 B1 Q- _, a# _# \9 i

( A0 @( c0 C' Y! H; \. P% a: }- M% Z"เพชร เพชร เพชร ลงมาคุยกันก่อน เพชร!"
เรย์เคาะกระจกเรียกเพชรเพราะเพชรล็อครถเอาไว้ ทำให้เพชรที่ตอนนี้เริ่มได้สติแล้ว จึงลดกระจกและคลายล็อคประตู


"เพชร โอเคไหม"
5 Z% U% Y; k0 t- K6 ^เรย์ยื่นแขนมาจับไหล่ของเพชรเอาไว้พร้อมถามด้วยความเป็นห่วงเพราะท่าทางของเพชรแปลกไป เพชรไม่ได้พูดตอบแต่พยักหน้ารับรู้ถึงความห่วงใยของเรย์

8 P$ r: A, r2 P
เมื่อเห็นว่าฝนหยุดตกแล้ว เพชรจึงสตาร์ทลดเพื่อจะขับรถกลับบ้าน แต่จังหวะนั้นเอง ได้มีลุงแก่ ๆ เก็บของเก่า กำลังลากถุงขวดขนาดใหญ่ผ่านหลังรถของเพชรไป เพชรรอลุงเดินผ่านไป แต่ชายแก่กลับไม่ไปเสียที
4 m! _# h' Y! V* ^" j
" z+ {1 c$ d! Q1 K1 A
$ X5 L! ?- @# ?- ?  E8 S* Q# D"ลุง ลุง มีอะไรให้ช่วยไหมครับ"
เพชรเดินลงจากรถเห็นชายแก่ที่ยืนบิดตัวไปมาพร้อมถุงขวดที่พื้น จึงถามเพื่อจะช่วยเหลือเขาจะได้ถอยรถออกเสียที
5 Q2 @- N" \( ~  N' B
1 o2 B% v9 x7 z" e- R
"โอย พ่อหนุ่ม ลุงขวางทางเหรอ โทษทีนะพ่อหนุ่ม พอดีลุงปวดหลัง เลยบิดหน่อย"
ลุงทำท่าจะยกถุงขวดที่ดูแล้วน่าจะหนักเอาเรื่อง เพชรจึงอาสาช่วย

3 \) Y/ q0 q! Z% M" i+ F, d- E, u, N
"มาลุง ผมช่วย ยกไปไว้ไหนครับ"
2 r0 B$ p7 Y6 q  r% j6 r "ดีหรอพ่อหนุ่ม ลุงเกรงใจ"
% e+ o/ o7 p( i* M "ไม่เป็นไรครับ แค่นี้เอง"
"นั่น ยกไปไว้ข้างเสาตรงนั้นน่ะ โอย ขอบใจมาก ขอบใจมาก มีน้ำใจจริงๆ"

% E. T. Q+ K9 {1 v; B2 t5 ^
/ `7 z* B+ f; ?  b) N/ O"เพชร โอเคไหม มีอะไรหรือเปล่า"
; B. X( W1 }$ l7 ^0 v' Rเรย์ที่เห็นว่าเพชรลงจากรถมานานและเดินถือถุงขวดไปให้ลุงที่ข้างกำแพงห้องสุดท้าย เลยเดินลงจากรถมาดูด้วยความเป็นห่วง
3 e+ `0 I7 ^9 U4 z. ~$ V- s
$ u; a! W" E5 s3 D
1 h4 L$ j4 N& @8 ]"เปล่า แค่ช่วยลุงถือของน่ะลุงเลยขอบใจ" เรย์พยักหน้ารับรู้ ลุงหันมามองหน้าของเรย์ที่กำลังเศร้า จึงยิ้มแล้วถามกลับทั้งสองคน
3 L1 J' K; U' v6 S: s# M"แล้วนี่ พ่อหนุ่มจะไปไหนกันหรอ"
& D9 I6 m- {( M9 ~( s. w* D"พวกเรากำลังจะกลับบ้านน่ะครับ"
2 m" A% f. R- k  H' Q4 [เพชรหันมาตอบลุงและเตรียมจะเดินไปขึ้นรถ

3 y1 q) q$ h4 P+ u5 k( s2 q# b. ]+ E
"อ๋อ ลุงนึกว่าจะไปหมู่บ้านบำบัดรักเสียอีก!!!"

5 Y# r5 U( T+ P4 j. j/ _
เรย์และเพชรที่เตียมขึ้นรถหันควับไปมองลุง ทั้งสองค่อยๆเดินเข้าหาลุงแล้วถามคลายสงสัย
) K: e% Q; m7 v, m9 p8 o2 Z

"ลุง..รู้จักด้วยหรอครับ"
เรย์เอ่ยถามทันทีที่ยืนตรงหน้าลุง พร้อมสายตาแห่งความหวัง

  ^( {; k( t1 N! K8 _
"อ้อ รู้จักสิ แต่พวกพ่อหนุ่มกำลังจะกลับบ้านกันแล้ว ลุงเข้าใจผิด ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เสียเวลา"

3 P6 O9 `9 U* T
เรย์และเพชรมองหน้ากัน ก่อนที่เรย์จะเข้าไปถามลุงอีกครั้ง

. z  G; _5 y+ b& o$ m# ^2 N8 a2 |. \
"พวกผมกำลังจะไปที่นั่นครับ แต่ว่าหลงทางเลยกำลังจะกลับ ลุง…รู้ทางไปหมู่บ้านนั้นหรอครับ"


ลุงหันมาพยักหน้าให้ทั้งสองคน

& v% n% s" @2 Y" g# L( M0 k3 f! t
, o, D0 i% J) u- ^% y" f  V"อืม รู้สิ ปกติคนที่จะไปหมู่บ้านนั้นก็จะมาทิ้งรถเอาไว้ที่นี่แหละ"
  |5 T$ P3 Q- b$ T& B

: V' Z2 n$ @: k, D  O"ลุง ลุงช่วยบอกทางพวกผมได้ไหมครับ"
! z3 J2 t+ \  _! ?& f
  @& T9 s# A; K+ d5 A) E
; b& r$ T, A. v  N, n9 W "อืม แปบนะ ลุงขอนึกก่อน…เอ้อ เดี๋ยวพวกพ่อหนุ่มเดินตามทางนี้ไปนะ พอตรงเข้าไป จะเจอกับต้นไม้ใหญ่ เดินไปทางต้นไม้ใหญ่พอถึงก็ตรงไปอีกประมาณ 10 นาทีก็ถึงแล้ว"
8 r: ^0 {5 L8 M "ขอบคุณมากครับลุง"
* D: l% J) B+ U3 f, @
" u7 i1 `# Y$ @* _& W8 V
9 F- E3 P2 k& W/ K9 {7 Y ทั้งสองต่างพากันกล่าวของคุณลุงที่ช่วยบอกทาง แต่ทางที่ไปนั้นเป็นทางดินธรรมดาที่อยู่หลังโรงแรมแถมยังขึ้นเขาหลังโรงแรมไปอีกด้วย รถไม่สามารถขับไปได้ คงต้องทิ้งรถไว้ที่นี่แล้ว
7 w7 q; q/ H. [6 P" P# f4 F

. g6 q, T; R: p' t7 aคู่รักเดินกลับมายังรถแล้วพูดคุยกันว่าจะเอายังไงดี เพชรที่ก่อนหน้านี้จะบอกเลิกกับเรย์เพราะกลัวเผลอทำร้ายเรย์ แต่ตอนนี้เหมือนปาฏิหาริย์ที่ให้โอกาสเขาอีกครั้ง

3 a9 g: _8 ?; M" i
เรย์เลือกข้าวของที่จำเป็นเพราะถ้าเดินเท้าเอาของไปหมดไม่ได้แน่ ส่วนเพชรไปติดต่อกับโรงแรมเพื่อขอจองห้องพักเป็นเวลา 5 วันตามเวลาที่หมู่บ้านจัดเอาไว้
3 C6 p; m9 }: T  }  O+ |       
"เอาแค่ของที่จำเป็นไปนะ อะไรไม่มีไปซื้อที่นู่นเอาก็ได้"
เพชรเห็นกระเป๋าที่เรย์เลือกนั้นมีอยู่ 3 ใบ แต่ใบใหญ่มาก เกรงว่าจะไปไม่ถึง ลุงเก็บขวดที่เห็นเลยตะโกนบอกทั้งคู่

"เอาไปแค่กระเป๋าตังค์ก็พอพ่อหนุ่ม อ้อ อย่าลืมเอาความปรารถนาที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์ไปด้วยนะ!"

ทั้งสองมองไปทางลุงด้วยความอึ้ง แต่คิดว่าลุงคงได้ยินมาบ้างเพราะเห็นว่ามีคนมาบ่อย เพชรและเรย์เลือกมาแค่กระเป๋าสตางค์กับกระเป๋าเสื้อผ้าคนละใบ

ทั้งสองคนเดินตามทางที่ลุงนั้นบอก เดินขึ้นเขาหลังโรงแรม พอเดินตามทางต่อก็เจอกับทางแยก ทั้งคู่ช่วยกันมองหาต้นไม้ใหญ่ เรย์ที่เดินไปด้วยความหวัง แม้จะเมื่อยขาแต่ก็ยังสู้

ควับ!

% F/ S+ ^" c+ f, Q6 C: l เพชรคว้าแขนของเรย์ไว้จนเรย์หยุดเดินแล้วหันมามองหน้าของเพชรด้วยความสงสัย ตามตัวของพวกเขา เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เสื้อผ้าที่ใส่มานั้นเปียกจนแนบลำตัว แต่ใบหน้าของสองคนไม่ยอมแพ้ แววตาของความหวังที่เอ่อล้นจนความเหนื่อยและความเมื่อยล้าไม่สามารถหยุดพวกเขาทั้งคู่ได้

เพชรไม่พูดอะไร แต่เดินไปที่ด้านหน้าของเรย์ แล้วจับแขนสองข้างของเรย์พาดข้ามบ่าของตนมาเกาะกันไว้ จากนั้นเขาทรุดตัวลงเอาแขนเกี่ยวขาของเรย์ขึ้นจากพื้น ค่อยๆหยัดตัวยืนเต็มความสูง

$ x+ r( r( K. r- @ เรย์ตกใจที่ถูกเพชรนั้นอุ้มขึ้นหลัง เพราะกลัวว่าเพชรจะเหนื่อย เพชรออกเดินทันทีหลังจัดท่าทางเรียบร้อย ระหว่างทาง เรย์เห็นกระเป๋าที่แขนของเพชรส่ายไปมา จึงอาสาหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายเองทั้งสองใบ แม้ว่าเพชรจะหนักเท่าเดิม แต่อย่างน้อย ก็ไม่ระเกะระกะ
9 v2 g: @- Y% [5 P
- H# \0 T& a: S. \ ถึงแล้ว!!!
! z+ r* _; T! P; f& S1 L4 V
8 K# q& H$ ]. Z"แฮก แฮก แฮก สูดดด ฟู่ววว"
4 n. K8 N  P) O+ @- a+ d) ^: ?ทั้งสองคนหอบหอยใจ แม้ส่วนมากจะเป็นเพชรที่เหนื่อยก็ตาม แต่พวกเขาดีใจทันทีที่ได้เห็นกับประตูรั้วเหล็กทึบขนาดสูงเกือบ 3  เมตร สูงจนพวกเขามองไม่เห็นด้านใน สองคนพากันเดินไปจนกระทั่งเจอกับประตูขนาดใหญ่ ที่คาดว่าเป็นที่ให้รถสัญจรเข้าออก แต่กลางเขาแบบนี้จะมีรถไหนเข้าออกได้?

- a  v- J8 K2 _& Gเดินสำรวจรอบประตูจนสุดทาง ถึงได้เห็นว่ามีประตูเล็กสำหรับให้คนเข้า-ออก

/ t" b* E* B# C7 Qตึง ตึง ตึง
, I% m1 F0 o& `  t8 t- Z
เสียงประตูเหล็กหนาสั่นตามแรงเคาะของเรย์

' \5 ?5 T8 {: w% gเเกร๊ก

  L4 t4 ^/ \. X- Pไม่นานประตูถูกเปิดออกมาจากด้านใน พร้อมผู้ชายวัยกลางคนมีป้ายพนักงานเดินออกมาต้อนรับ เรย์จึงหยิบมือถือขึ้นมา แต่พบว่ามันไร้สัญญาณ

เรย์เปิดข้อความให้พนักงานดู และรูปภาพตั๋วรางวัลที่แคปไว้ก่อนหน้านี้ พนักงานเห็นก็ยิ้มรับและพาทั้งสองคนเข้าไปด้านใน
' h! g' X0 ~& T; A
"คงเหนื่อยกันน่าดู นั่งพักสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมเอาสัญญามาให้"
/ C' r# G, e: T( P% U
ทั้งสองคนนั่งอยู่ในห้องจัตุรัสว่างเปล่า มีเพียงโต๊ะกลางห้องพร้อมพนักงานเสิร์ฟน้ำเปล่าเย็น ๆ มาให้
- v! B  u4 i+ ^. j+ o- a; v
"นี่ครับ สัญญาก่อนเข้าหมู่บ้าน ถ้าเซ็นเรียบร้อยให้ทิ้งสัญญาเอาไว้ในห้องนี้ แล้วเข้าไปห้องถัดไปได้เลยครับ"
2 V. j8 k% J+ h: K" U
เพชรและเรย์หยิบหนังสือสัญญาขึ้นมาอ่าน ก็ไม่มีอะไรที่ผิดปกติ เป็นหนังสือเข้าพักทั่วๆไป
- C( F5 w% E! {& Z
: e' w, U( s% g/ d, A) Mกฎการเข้าหมู่บ้านบำบัดรัก
7 J0 ]' T7 z, Y0 T( _( ^3 v
1.ผู้เข้าพักต้องนำความปรารถนาที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์เข้ามา
; P8 K- |5 d* ]; W4 q2.ผู้เข้าพักต้องทำตามกฎและกฏิกาอย่างเคร่งครัด
3.หากกลับออกไปแล้ว อย่าลืมเขียนรีวิวเพื่อให้คู่รักอื่นๆได้เห็นถึงความสำเร็จและเพื่อประหยัดงบประมาณในการประชาสัมพันธ์
       
0 h8 f- W+ B$ z, ] เพชรและเรย์เซ็นเอกสารและเดินไปเปิดประตูอีกห้องที่อยู่ถัดไป พอเข้าไปด้านในพบกับผู้คนที่สวมชุด PPE อยู่หลายคน อย่างกับเขตปลอดเชื้อในห้องทดลองตามภาพยนต์ที่เคยดู

"เชิญทางนี้เลยครับ"
5 s5 }& J* ^6 T% X* v% s0 Jมีคนใส่ชุดปลอดเชื้อมาหาแล้วให้ทั้งสองนั่งลงพร้อมเอกสารในมือ ก่อนจะสอบถามเพิ่มเติม
) H( J7 F! l# [; D9 b& o! h
+ ?" I) }4 `9 F-เคยเดินทางไปต่างประเทศ
ระบุ……….
7 j7 B9 @: n. f" x" D1 d3 u-เคยรับวัคซีนชนิดxx1
) z, H6 M/ ]( v: E* W' L/ A+ Z, ~-เคยรับวัคซีนชนิดxx2
- k4 D1 c' p1 L. o* |-เคยรับวัคซีนชนิดxx3
- a: u/ K6 ?8 _' \. t' @-เคยรับวัคซีนชนิดxx4

"อืม ไม่เคยไปต่างประเทศหรอครับ"
พนักงานถามทั้งสองคน ซึ่งทั้งคู่ก็ตอบรับ ช่องรับวัคซีนต่างๆ ทั้งคู่ก็ยังไม่เคย เคยแต่วัคซีนทั่วๆไป
1 p6 L6 M$ @' Q5 z
" D; G( d' G9 H/ x1 h8 ^  A  [2 I"เนื่องจากหมู่บ้านของเราเป็นหมู่บ้านเปิด และอยู่กลางเขาที่ร้อนชื้น อาจจะมีเชื้อโรคที่มาจากสัตว์ที่เป็นพาหนะได้ เพื่อความปลอดภัย จะขอฉีดวัคซีนให้นะครับ"

% v4 W4 R0 O- c( j5 e, f: rเพชรได้ยินแบบนั้นก็ชะงัก ด้วยความขี้ระแวงเป็นทุนเดิม ประกอบกับหมู่บ้านที่ไม่เคยเห็น และแปลกที่แบบนี้จึงลังเล

$ ~& Y; E* {3 v, l: Y# m+ o"ถ้าเกิดว่า ไม่ฉีดล่ะครับ"
) m( d& e6 m0 V% I"ถ้าเกิดว่าไม่ฉีดวัคซีน ทางเราต้องขอปฏิเสธการรับเข้าหมู่บ้าน เนื่องจากเรารับไม่ไหวหากมีคนป่วยในหมู่บ้านของเรา เพราะที่นี่ห่างไกลจากสถานพยาบาลและสถานีอนามัย หากเกิดป่วยจากโรค จะนำตัวส่งล่าช้าจนเกิดเหตุไม่คาดคิด ทางเรารับผิดชอบไม่ไหวครับ เสี่ยงเกินไป"

เพชรเห็นว่าหากไม่เซ็น ความพยายามที่ทำทั้งหมดอาจสูญเปล่า เรย์หันมาให้กำลังใจเพชรและเคารพการตัดสินใจ เพราะนี่ไม่ใช่แค่ตัวของเรย์เอง แต่มันคือทางเลือกของเพชรด้วยเช่นกัน ทั้งสองเซ็นชื่อยอมรับการฉีดวัคซีน ตอนนั้นเองที่ทั้งสองถูกแยกจากกัน
, ^+ N! @, v) j+ O; B7 I
เพชรถูกพาเข้าไปในห้องมืดด้านขวา ส่วนเรย์เป็นด้านซ้าย เพชรถูกฉีดวัคซีนเข้าที่หัวไหล่ ยาที่ถูกอัดเข้าร่างอุ่นๆ ก่อนร่างกายของเพชรจะเริ่มร้อน

"เรียบร้อยครับ ต่อไป เราจะทำการตรวจร่างกาย กรุณาเปลี่ยนชุดก่อนเข้ารับการตรวจด้วยครับ"
% c( t8 U- g4 `" i+ S3 d' G* J
. M1 A$ n3 z7 \พนักงานที่ฉีดวัคซีนบอกกับเพชรแล้วเดินออกจากห้องไป ปล่อยเพชรไว้คนเดียว เพชรจึงเดินไปหยิบชุด เป็นเหมือนชุดผู้ป่วยในโรงพยาบาลเป็นชุดคลุมทั้งตัว เขาจึงค่อยๆถอดชุดออกจากร่างกายเหลือเพียงชั้นในตัวจิ๋วสีขาวและใส่ชุดคลุมทับ พร้อมเดินเข้าไปอีกห้อง

  h- k0 r* e# s+ b  m0 }) pพอเดินเข้าไปอีกฝั่งของประตู เจอเข้ากับคนสวมชุด PPE ที่นั่งอยู่กับโต๊ะ ห้องนี้คล้ายห้องพยาบาลที่มีโต๊ะทำงานและเตียงนอน พนักงานให้เพชรเดินเข้าไปหา พร้อมทั้งปลดปมชุดคลุมออก เพชรตกใจจึงใช้มือจับปมเอาไว้

"ไม่ต้องอายครับ ผู้ชายเหมือนกัน ผมแค่ตรวจสมรรถภาพทั่วไป"
6 p+ J+ |- D; u! e/ ]% L6 d) n
0 o' L) H) B' h; z- bเพชรกลืนน้ำลายด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะยอมปล่อยมืออกให้พนักงานทำหน้าที่ พนักงานตรงหน้ายืนขึ้นแล้วหยยิบเครื่องมือคล้ายสายวัดขึ้นมาแล้วทาบวัดไปตามสัดส่วนของเพชร เพชรเองไม่ทราบเหตุผลแต่ยอมปล่อยให้พนักงานทำไป ทั้งรอบอก รอบเอว

พนักงานยังจับแขนของเพชรชูขึ้นแล้วลูบไล้ไปตามพงขนไต้วงแขนของเพชร บีบหน้าอกของเพชร เพชรเริ่มรู้สึกเสียวหลังถูกสัมผัสจากมือของอีกฝ่าย พนักงานบีบหน้าอกและเขี่ยหัวนมของเขาวนไปมาจนพอมันตึง พนักงานก็ก้มจดรายละเอียดลงไป
% h* d0 D* m; }# ^' O/ r( @
เพชรถูกบีบขยำเป้าที่ตอนนี้น้องชายของเขาเริ่มตื่นตัว แต่แปลกที่เขากลับไม่ปฏิเสธอย่างก่อนหน้า แถมยังแอ่นก้นไปด้านหน้าเพื่อให้พนักงานตรวจเช็คเต็มที่ พนักงานปลดปราการด่านสุดท้ายของเขาออก แล้วใช้สายวัดมาทาบลงไปที่โคนมาจรดปลายหัวที่มีน้ำใสไหลเยิ้ม รวมไปถึงนำสายวัดมาทาบที่รอบหัวเงี่ยง ขนาดหัว ขนาดท่อนลำ ก่อนจะจดลงสมุด

ไม่แค่นั้น สายวัดได้ถูกนำมาวัดรอบโคน ใต้ฐานไข่ ขนาดพวงอัณฑะ พนักงานบีบไข่ของเพชรคลำหาลูกอัณฑะภายในแล้วมองดูก่อนจะจดลงในสมุด
6 _8 I+ d: b" q% |8 J3 G1 w- T+ `' T
เพชรถูกจับคลานบนเตียง พนักงานใช้สายวัดทาบตัวของเพชรตั้งแต่หัวไหล่จนถึงสะโพก ไม่วายเอานิ้วคลำที่ก้นของเพชร แล้วบีบเจลเย็นลงบนก้นของเพชร เพชรนิ่งรับสัมผัส มืออุ่นผสมเจลเย็นถูกลูบไล้ไปตามร่องก้น
! D, C) @+ m( C2 ]8 J8 x$ p) bก่อนที่นิ้วของพนักงานจะจิ้มทะลวงรูบริสุทธิ์ตรงหน้า เพชรตกใจมากแต่กลับรู้สึกเสียวผสมอยู่ ท่อนลำของเขาแข็งชูชันกระดกไปมาพร้อมน้ำใสหยดลงที่เตียง นิ้วของพนักงานแทรกเข้าร่องเนื้อของเพชร เพชรอยากปฏิเสธแต่ยอมรับว่ามันเสียวมากจึงไม่ได้พูดออกไป
& G/ F# @. k% \0 x& J/ i
) W  s; s. ~) Y; Gก่อนหน้านี้เคยถูกแพนเลีย แม้จะเสียวแต่เขาก็ห้าม แต่ตอนนี้ เขากลับรู้สึก และอยากรู้สึกมากกว่านี้จนปล่อยให้สิ่งแปลกปลอมแทงเข้า-ออก อย่างสะดวก
/ t9 o4 N# A8 b3 P4 f2 ]
นิ้วอุ่นถูกถอดออกไป เพชรที่เริ่มชินกลับสงสัยว่าหยุดตอนเขาเสียวทำไม แต่ไม่นาน เขายังหันหน้าไปมองดูด้านหลังไม่ดีนัก ก็สัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่ใหญ่กว่านิ้วดันนเข้ามา

"อ๊ะ อ๊าา"

. z5 ~: ~6 |  T# q' p รูของเพชรถูกแทนที่ด้วยซิลิโคนสีดำขนาดพอตัว แถมมันยังสามารถทำงานได้เองจนบิดหมุนไปมาทำเเรงสั่นสะเทือนไปทั่วร่างของเพชร

( L: b8 W5 T1 M, c+ s "เรียบร้อยแล้วครับ"

พนักงานถอดเอ็นปลอมออกแล้วเดินไปหยิบชุดคลุมเพชรมาให้
3 E. Q: g. L0 Q) Y; P
" f* a& C) B0 H  W "ดะ เดี๋ยวสิครับ ผะ ผมกำลังจะเสร็จ…"
เพชรพูดออกมาด้วยความเขินอาย แต่ตอนนี้อารมณ์ของเขามันเกินต้านแล้วจนต้องร้องขอความช่วยเหลือจากพนักงาน
  J) G4 J9 T, o& L' u7 X" P6 Z( H
เพชรต้องผิดหวังเพราะพนักงานไม่สามารถช่วยเหลือเพชรได้ เพชรทำได้เพียงสวมชุดคลุมแล้วเดินออกจากประตูอีกฝั่งโดยลืมไปเลยว่าไม่ได้สวมกางเกงในจิ๋วของตนออกมาด้วย

asa11

ขอบคุณครับ

supawa

ขอบคุณครับ

Knp

ขอบคุณครับ

Gawapq

ขอบคุณครับ

boyzmember

ชอบครับผม

pipi1

ขอบคุณครับ

sonniie

ขอบคุณครับ

Oic

ขอบคุณครับ

wat_

ขอบคุณครับ

MINN2

ดี

guyinbkk2510

ขอบคุณครับสำหรับผลงาน

Gngkung

ขอบคุณครับ

Torataro

ขอบคุณมากนะครับ

kai009

ขอบคุณครับ

bd1

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากครับ

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

KPG

ขอบคุณนะครับ

Bassmk

ขอบคุณมากค้าบบ