แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kiano เมื่อ 2023-4-6 08:36 3 Z b" B7 f, `. E; k
5 u( h- F! @ jคำเตือน : บทนี้ไม่มีฉากเสียว 2 V! L! S' ^3 j& \/ F1 w9 M
มันเหมือนเป็นสันดานดิบของพวกผู้ชายในการที่อยากจะสืบพันธุ์ โดยการเย็ดสดแตกในหีจนท้องจะทำให้พวกเขารู้สึกเสียวสุดยอดที่สุด ฟินที่สุด เหมือนเป็นการเย็ดที่แท้จริง เป็นการแสดงความเป็นชายของตัวเองออกมา เป็นการเย็ดแห่งลูกผู้ชาย และเต้อร์เองนั้นก็มีความรู้สึกแบบนี้อยู่ลึก ๆ ในใจ แต่เขานั้นก็รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่งี่เง่าสิ้นดี สิ่งที่ต่อสู้กับความรู้สึกนี้คือความละอายใจที่มีต่อเฟิร์น แฟนสาวของตัวเอง แม้ไม่รู้ว่าอ.พัชรีที่ได้รับน้ำเชื้อจากเต้อร์ไปจะตั้งท้องเลยหรือเปล่า ถึงจะไม่ท้องเขาก็ไม่อาจปล่อยให้เป็นเรื่องที่มันแล้ว ๆ ไปได้ เขาคงมองหน้าเฟิร์นไม่ติดอยู่ดี เพราะเขาได้ไปเย็ดสดแตกในใส่คนอื่น ไม่ใช่กับคนที่เขารัก ไม่ใช่ด้วยความยินยอมทั้งจากคู่นอนและจากตัวเอง 6 e6 G3 f* o6 {: p8 p) z4 k
มันเป็นครั้งแรกของเขาที่ได้เย็ดสดแตกใน และเขาไม่ได้ตัดสินใจด้วยตัวเองที่จะให้มันเกิดขึ้นในการเย็ดครั้งนี้ ถึงเขาจะโทษตัวเองที่ปล่อยให้ความเงี่ยนและความเมานำทางจนไม่ได้ขัดขืนอย่างจริงจัง แม้กระทั่งเป็นฝ่ายโยกเอวแทงควยขึ้นสวนเองด้วยซ้ำ แต่เขาก็รู้อยู่ในใจชัดเจนอยู่แล้วว่านี่คือการข่มขืน การกระทำของอาจารย์ทั้งสองท่านเป็นการกระทำที่เลวร้าย แต่เพราะเขาเป็นผู้ชาย มันจึงดูไม่มีอะไร แค่ได้หลั่งน้ำออกจากควยตัวเองเฉย ๆ เขานึกภาพดูว่าหากเป็นผู้หญิงที่โดนแบบเขาโดน มันคงจะดูเป็นเรื่องที่เลวร้ายเอามาก ๆ
" J3 @2 S* u8 S6 Z6 Q- x- oเต้อร์นั่งเหม่อคิดนั่นคิดนี่ระหว่างที่พักกินข้าวเที่ยง ก่อนจะมีเส้นหนังยางดีดลอยมาโดนที่ใต้หูตัวเองดัง แต็บ! “เอ๊อะ! เอ้า บักปอบนิ่แมะ!” + a! e- d. m6 s6 \( Y: ?5 A l" J
ทั้งไอ้บาสและเพื่อน ๆ ที่นั่งกินข้าวด้วยกันต่างก็หัวเราะขำขันกัน เต้อร์พยามเอาคืนโดยยกมือไปตบกบาลไอ้บาส แต่ไอ้บาสก็เอาแขนป้องเอาไว้ “55555 มึงเหม่ออะไรล่ะครับ ไอ้พ่อพระเอก โหหห พี่ก็แอ็คเกิ๊นน โอ๊ย! อย่า ๆ 55555” 6 R# B6 H* Q1 E# s, J' c9 V; }
“เสือก!” เต้อร์หยุดความพยายามแล้วลุกขึ้นถือจานข้าวตัวเองไปเก็บ “สะแตกข้าวเจ่าของไปนั่น” (แดกข้าวตัวเองไปเถอะ)
8 z3 D- ^5 k) ]; {/ Z8 D“โห่! ผมสะแตกหมดแล้วคับพี่ชายยย” ว่าแล้วก็ลุกถือจานตัวเองแอบย่อง ๆ ตามหลังไป แล้วเอานิ้วไปจิ้มตูดเต้อร์
; Q0 s* m. r9 i7 r“เอ้า บักห่านิ่! มึงกวนตีนกูแท้!” เต้อร์ร้องด่าเสียงดังแล้วไล่เตะไอ้บาส เกิดความวุ่นวายขึ้นกลางศูนย์อาหาร
3 B' N5 J) K+ k: ~! A. h% m……………………………………….. - w: M8 o' b. Y, A! q
เมื่อเอาจานไปวางไว้แล้ว โทรศัพท์เต้อร์ก็สั่นแจ้งเตือน เมื่อเปิดดูก็เห็นมีข้อความเข้า
% b" t& Q2 Z; ]! [, N# }* ~“ระวังคนรอบตัวนายไว้ มีคนรวมหัวกับพวกอาจารย์จะแบล็กเมล์นายเรื่องคืนก่อน อยากรู้เพิ่มเติมมาหาที่ห้อง 322” ; ?+ f, o0 u) j4 q8 b
เต้อร์คิดสงสัยว่าใครเป็นเจ้าของข้อความนี้ แล้วรู้เรื่องคืนนั้นได้ไง แต่เดี๋ยวตอนเย็นเรียนเสร็จก็คงได้รู้ แล้วพอได้ยินว่ามีการรวมหัวกัน แสดงว่าเหตุการณ์คืนนั้นมีการวางแผนกันมา เขานึกย้อนไปตั้งแต่ต้นเรื่อง ที่พี่กล้าชวนเขาไปดูการออกฝึกส่องกล้อง ซึ่งแน่นอนว่าอ.คงเดชก็ต้องอนุญาตอยู่แล้ว จนมาถึงไอ้บาสที่กวนเขาจนทำกล้องวัดระดับพัง
4 J0 b% \ p( l# ]4 A2 @เต้อร์เงยหน้ามองไอ้บาสที่กำลังไปกวนเพื่อนคนอื่นอยู่ เขาไม่เชื่อว่าเพื่อนสนิทเขาคนนี้จะทำกับเขาขนาดนี้ได้ลงหรอก แล้วยิ่งคนแบบไอ้บาสด้วยนี่นะ? ไม่มีทาง 7 @$ ~* `; J! A1 W, i' w' r. t
…………………………………………. 9 c3 A3 M/ N* \, j
; Q: \2 X4 t# n: S V
คาบบ่ายเลิกสี่โมงเย็น เต้อร์ปฏิเสธเพื่อนที่ชวนกันออกไปหาอะไรกิน เขาบอกเพื่อนว่าขอกลับห้องก่อน เมื่อเดินมาถึงชั้นของตัวเอง เต้อร์ก็เพิ่งสังเกตว่า ห้อง 322 ในข้อความนั้น อยู่ถัดจากห้องของเขาอยู่สองห้องนี้เอง เป็นห้องที่เขาเดินผ่านเป็นประจำ เขาจึงเดินเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องของตัวเองก่อน แล้วเดินออกมา มองซ้ายมองขวา ที่โถงทางเดินไม่มีใคร เขาเดินมาที่หน้าประตูห้องที่นัดไว้ แล้วเคาะสามครั้ง
- }8 B3 ^* `+ y- f3 W# \“สวัสดีครับ” 8 \, j$ b, A7 K( x
ไม่มีเสียงตอบ เขาจึงเคาะอีกสามครั้ง “สวัสดีครับ มีคนอยู่มั้ยครับ?” เมื่อยังเงียบเหมือนเดิมแสดงว่าไม่มีใครอยู่ สงสัยยังไม่กลับมา เต้อร์จึงเดินกลับห้องไป 0 M8 C6 H* J* N. L0 ]
แต่ไปยังไม่ถึงครึ่งทาง ก็มีเสียงประตูเปิดออก เต้อร์จึงหันกลับไปดู เห็นประตูเปิดอ้าออก แต่ไม่มีใครโผล่ออกมา เขาจึงเดินเข้าไปดู เห็นเด็กหนุ่มคนนึง ตัวผอมบาง เตี้ยกว่าเขาอยู่หน่อยนึงกำลังเปิดลิ้นชักโต๊ะที่อยู่ใกล้กับประตูนั้น (หอในที่พักอยู่ 4 คน จะมีโต๊ะเขียนหนังสืออยู่ 4 โต๊ะ ที่ 4 มุมห้อง) ค้นหาอะไรบางอย่างอยู่
( s) r' L% K9 f7 N+ S“สวัสดีครับ คืออ.. ใช่คนที่ส่งข้อความมารึเปล่าครับ?” เด็กหนุ่มคนนั้นหันหน้ามา หน้าตาเขาดูน่ารักมาก ๆ เขามีผิวขาว เป็นคนที่หน้าตาดีคนนึงเลย เขาทำสีหน้าเรียบเฉย แต่กลับสบตาเต้อร์ได้เพียงครู่เดียวก็หันกลับไปค้นหาของต่อ # w7 Q8 J* q; N- A% r' ?5 Q) M+ ^
“ใช่ ขอโทษทีนะ เมื่อกี้ขี้อยู่” เขาเจอของที่ต้องการแล้ว จึงเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปนั่งที่เตียงตัวเองโดยไม่ได้หันมามองเต้อร์อีก “เข้ามาก่อนสิ” 8 |1 |. s) G. x. Z
“อ.. โอเค้” ด้วยว่าจะมาคุยเรื่องที่เป็นความลับมาก ๆ เขาจึงรีบมองสำรวจห้องว่ามีใครอยู่อีกรึเปล่า มันเป็นห้องที่สะอาดเรียบร้อยดีมาก ๆ และมีที่นอนปูอยู่แค่เตียงเดียว “แล้วนี่อยู่คนเดียวหรอ?” เต้อร์หันมองซ้ายขวา ไม่มีใครอยู่ที่โถงทางเดิน จึงเดินเข้าไปแล้วปิดประตูเอาไว้ 0 p; W3 @ ~9 ?' E7 Y N! j1 h" y
“ช่ายย.. จริง ๆ ก็มีเพื่อนเรานั่งอยู่ที่เตียงชั้นบนเนี่ย แต่นายมองไม่เห็นเขาหรอก” เขาพูดด้วยสีหน้าที่ยังเรียบเฉยอยู่ 8 P9 X9 q$ L" y
“ฮะ?”
% e6 Z: s# }# B. q& t3 T% O9 M* g' ^- N+ Hเขารู้สึกว่ามุกนี้ไม่น่าจะเวิร์ค ต้องรีบตัดบทซะ จึงสูดหายใจลึก ยกคิ้วขึ้น เปลี่ยนสีหน้าให้ดูเป็นมิตรขึ้น แล้วยื่นเมมโมรี่การ์ดให้ “อะ! นี่! คืนก่อนที่นายไปโซเดมาคอมกินตับกับพวกอาจารย์นั่นน่ะ จริง ๆ แล้วพวกเค้าแอบตั้งกล้องถ่ายนายไว้ เราเลยไปแอบสับเปลี่ยนเมมฯ มา” " q0 w, }8 X" |7 B
เต้อร์ยื่นมือรับเมมโมรี่การ์ดมา “คือ.. เดี๋ยวก่อนนะ แล้วนายไปอยู่นั่นได้ไง แล้วส่งข้อความมาที่โทรศัพท์ได้ไง ไปเอาเบอร์มาจากไหน” # j! K$ v( B( [" I/ v
เขาก้มหน้า เงียบไปครู่นึง ( J5 [' S* H( ]. G
“ต้อง.. ขอสารภาพก่อนว่า.. เราก็แอบชอบเต้อร์อะ เลยแอบตามเต้อร์อยู่ เบอร์โทรเต้อร์อะหาไม่ยากหรอก แล้วในวันที่เต้อร์นัดคุยกับอ.ผู้ชายคนนั้น เราก็บังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดีเลยได้ยินหมดทุกอย่าง” ถึงจะฟังดูเป็นคำพูดที่ดูไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่ความเป็นจริงมันเสียกว่านี้ได้อีก เพราะจริง ๆ เขารู้เรื่องที่อ.คงเดชนัดเจอมาจากข้อความในเฟซบุ๊กของเต้อร์ที่เขาได้รหัสมาจากการไปแอบค้นห้อง รวมทั้งเบอร์โทรด้วย
; L8 U: j) W O1 H“ในวันนั้นที่เต้อร์ออกจากห้องไป เราได้ยินอ.แกคุยโทรศัพท์กับคนชื่อกล้า เขาคุยกันว่าจะแอบถ่ายเต้อร์ด้วย เลยเตรียมเมมฯ ไปแอบเปลี่ยนในคืนนั้น”
1 J4 Y5 D& Z! B/ iใช่แล้วไอ้พี่กล้านี่แหละ ที่มันเป็นคนชวนให้พวกเต้อร์ออกไปหาที่คลาส มันนี่เองที่เป็นตัวต้นเรื่อง - A" Q. Y6 G) q0 g# R3 F" G
“เต้อร์จะเกลียดเราก็ได้นะ จริง ๆ ตอนนั้นเราจะลบวิดีโอทิ้งไปเลยก็ได้ แต่ที่เตรียมเมมไปเปลี่ยนเพราะกะว่าจะเอามาขู่ให้เต้อร์มามีเซ็กส์กับเราอะ”
. \+ T: A2 j) f. t8 j, n4 P “แล้วทำไมไม่ทำ?” 1 m( B/ C* y2 h% H
“เห็นเต้อร์โดนไปขนาดนั้น เราเองก็สงสารเต้อร์อะ” [ถึงคืนนั้นเต้อร์จะดูเซ็กซี่มาก ๆ ก็เถอะ] เขาคิดในใจ “อีกอย่าง จากที่ไปตามสืบมา ฟังดูพวกนั้นไม่น่าจะปล่อยเต้อร์ไปง่าย ๆ ด้วย ถ้าเอาเมมฯ มาให้เต้อร์ดู ก็จะได้รู้ว่าพวกนั้นมันจะทำอะไรเต้อร์ได้ขนาดไหน คงไม่หยุดแค่นี้แน่ จะได้ระวังตัว”
{0 b# a% r* [2 l3 R/ f* S; a6 @' f2 `“แล้วเค้าจะแอบถ่ายไปทำอะไรอะ ถ้าปล่อยคลิปหลุดไปก็ไม่น่าจะส่งผลดีต่อสองผัวเมียนั่นเหมือนกันนะ” - T) D" S K! [3 c
“เขาอาจจะไม่ได้เอาไปให้คนทั้งโลกดูก็ได้ อาจจะแค่ผู้หญิงคนเดียว” $ Q: N% k$ e( e* e+ a9 `/ |
“หมายความว่าไง?”
8 D) p8 p& t& N" `7 A“พี่เฟิร์นแฟนเต้อร์ไง”
0 e* m# Y1 q) r7 g8 z' U4 ]เต้อร์นิ่งเงียบไปสักพัก…. 5 c, V& I! ^4 g2 a a' A
“แล้วแน่ใจนะว่าไม่ได้แอบถ่ายเองแล้วมาทำทีเอาให้อะ?” 9 [% e2 n+ p, m2 o9 |# K
“แล้วเราจะไปทำให้เรื่องมันซับซ้อนขนาดนั้นทำไมล่ะ? โถ พ่อโคนัน พ่อชินอิจิ” เขาหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา เปิดหาอะไรบางอย่างแล้วลุกขึ้นยืนยื่นให้เต้อร์ “อะ ดูนี่” ; I" b6 I* I) \" C0 j" x8 S$ w
มันเป็นวิดีโอคลิปที่เขาแอบถ่ายอ.คงเดชคุยกันกับไอ้พี่กล้าทางโทรศัพท์ ตอนที่เต้อร์ออกจากห้องไปแล้วหลังจากที่คุยกับอ.คงเดชวันนั้น ซึ่งในวิดีโอพูดคุยเรื่องการส่งกล้องให้กันด้วย 8 x5 N J6 v7 y- k. [6 T; `
พอดูเสร็จเต้อร์ก็ยังไม่ได้พูดอะไรต่ออีกสักพัก ครุ่นคิดอะไรอยู่เงียบ ๆ ก่อนจะถามต่อ “ทำไมถึงเลือกที่จะช่วยเราอะ” เต้อร์มองไปที่หน้าของเขา
3 ?$ G4 B2 d9 R. kเขาก็หลบสายตาเต้อร์แล้วมองไปที่พื้น “ก็เต้อร์.. เป็นคนน่ารักอะ” เขารู้สึกถึงเลือดที่ฝาดอยู่ที่แก้ม เริ่มเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ “เพราะเต้อร์อะเป็นคนนิสัยดี.. เราไม่อยากทำร้ายเต้อร์หรอก ไม่อยากเห็นเต้อร์ถูกทำร้ายด้วยซ้ำ” เขาสูดหายใจเข้าลึก สะบัดความเขินทิ้ง แล้วพยามเก็บทรงใหม่ จึงกลับลงไปนั่งที่เตียงเหมือนเดิม “แต่ถ้าเต้อร์เป็นพวกสันดานหมาชาติชั่ว ชอบเล่นมุกขุดทอง มนต์รักฟักทองบด หรือใจเกเรอะไรเทือกนั้น เหยียดตุ๊ด เหยียดเกย์ เหยียดกะเทย ทำตัวสาระเลวแล้วล่ะก็ อย่าหวังว่าจะรอดเลย โดนดีแน่ ๆ”
; M; u) g' w8 p; P- B) A& x“โหยย อย่ามาทำเป็นปากดีไปหน่อยเลย ทีตัวเองมาแอบตามคนอื่นแบบนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดเหมือนกัน ไม่แจ้งตำรวจก็บุญหัวละ”
) ?$ y w7 w3 `, w7 L3 d“ก็ไปแจ้งเลยซี้ ก็เพราะแอบตามนี่แหละ ถึงช่วยไว้ได้ หัดสำนึกซะบ้าง!” - z, @; I4 A7 O: n9 O. {. d+ z
“โอเค้” เต้อร์แอบอมยิ้ม เขายอม ไม่ใช่แค่เถียงต่อไม่ได้ แต่ยังไม่ได้อยากต่อล้อต่อเถียงด้วยแล้วอีกด้วย ตอนนี้เต้อร์รู้สึกดีใจ อยากจะเข้าไปกอดด้วยซ้ำ เพราะในที่สุดก็เหมือนมีคนที่เขาจะคุยเรื่องนี้ด้วยได้สักที ไม่ต้องเผชิญมันไปคนเดียว
4 {. i L7 a1 h“ว่าแต่.. มึงชื่ออะไรอะ?” ; D [, }% X' }1 C+ K3 K
เขาคนนั้นถึงกับเอามือทาบอก เบิกตาโต “นี่สนิท.. ถึงกับเรียกมึงเลยหรอ?”
$ _' j9 y3 R) q A: C+ \ K“เอาน่า อย่ามากวนตีน จะมาเรียกเรานายเรานายกันอยู่นี่ กระดากปากชิบหาย” ( E7 S* m, w* Z2 E' A3 u) x3 x
“แต่กูมึงกูมึงก็กระดากปากเราเหมือนกันนะเต้อร์” เขาทำหน้าเลิ่กลั่ก “เกิดมาเรายังไม่เคยพูดแบบนั้นกับใครเลย”
* G6 Q l, t* t7 U. A“แล้วที่ด่ากูเป็นชุด ๆ เมื่อกี้คืออะไร?” ) A# a7 H+ @) o" [9 I( j% {4 o1 ]
เขาเม้มปากก่อนจะพูด “โอเค้” เป็นการโอเค้ที่ล้อเลียนฝั่งตรงข้าม “ก.. กูชื่อแทน” 3 \1 d# N6 C9 {* ^8 `
เต้อร์พยักหน้าเบา ๆ “โอเค บักแทน” แทนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มีไม่กี่ครั้งในชีวิตที่มีคนเรียกเขาบัก (ไอ้) “กูกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน”
: r* I. I& h0 e7 O s% ?พอได้ยินแบบนั้น นทีที่ปฏิเสธไม่ไปหาอะไรกินกับเพื่อนตามหลังเต้อร์และแอบตามเต้อร์กลับมา แล้วแอบฟังอยู่ที่บานเกล็ดมาสักพัก ก็รีบรนหาที่ซ่อน แต่เนื่องจากมันเป็นโถงทางเดิน ไม่มีที่ให้ซ่อน จึงทำทีเดินไปที่ห้องตัวเอง เหมือนเพิ่งกลับมา 9 F, C; V2 }+ j* ]9 B0 I9 p
เต้อร์กำลูกบิดประตู คิดอะไรได้บางอย่าง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “กูก็ไม่รู้จะว่ายังไงนะ แต่.. ขอบใจนะที่ไม่ฉวยโอกาสจากตัวกู” เต้อร์ยืนหันหลังพูดก่อนจะบิดลูกบิดประตูเปิดออก เป็นจังหวะที่ดูหล่อมาก แต่หารู้ไม่ว่า แทนได้ฉวยโอกาสจากกางเกงใน เสื้อผ้า และผ้าห่มของเต้อร์ไปแล้ว
3 q4 r; w' `$ N" Kเมื่อเปิดประตูออก เต้อร์เห็นนทีที่ทำทีเป็นค้นหากุญแจห้องอยู่หน้าห้องตัวเองอยู่ก็ตกใจ งับประตูกลับเข้ามาเหมือนเดิม ทำหน้าตาตื่น
. W L1 g; X3 v% r! G2 n6 \“อะไร” แทนถาม ; P/ m& C" M$ |( w8 r& Q' i' i
“เปล่า ๆ ไม่มีอะไร” & `0 \, R0 J7 _+ @
“อ๋อหรอ.. โอเค้” แทนล้อเต้อร์อีกครั้ง เต้อร์หรี่ตาแล้วชี้หน้าแทน ประมาณว่า เดี๋ยวเถอะมึง . ]# S D) @( u$ f" p h( o2 a- M
พอเปิดออกอีกครั้ง เห็นนทีเข้าไปในห้องแล้ว เต้อร์จึงย่องออกไป มองซ้ายทีขวาที แล้วปิดประตูเบา ๆ
" P/ j8 ~, n, W" @………………………………………. $ p$ I: q) x' Y( U V; E; Q. }0 d
พอเต้อร์ออกไปแล้ว แทนก็ล้มตัวลงเตียง เอาหมอนมากอดบิดไปบิดมาด้วยความเขิน เขาพยามทำเป็นนิ่ง ทำเป็นไก๋ใส่เต้อร์ แต่จริง ๆ เขินตั้งแต่เห็นหน้าใกล้ ๆ แล้ว พอได้คุยกับเต้อร์ใกล้ ๆ แบบนี้ ก็ได้เห็นว่าเต้อร์ดูเท่มาก ๆ เลย แถมยังน่ารักสุด ๆ แทนดีใจที่เต้อร์ไม่รังเกียจเขา แถมดูจะเป็นเพื่อนด้วยอีก
% f; g; R# U/ ]แทนตกหลุมรักหนุ่มคนนี้เข้าอย่างจัง ) p+ s/ \0 E& Z B% V1 e4 e
4 R1 Z2 c8 W& E" |, [) y$ a: n
' `2 k9 e) e, r5 d4 y6 m
5 T. D' q2 P, V2 |- Q: l6 i7 t- s, h& b, d0 h( E1 o4 h' D5 v
6 Z h+ [$ H& F. E" E: \2 o5 e
D# r7 s* i9 ^1 D; T9 N* N8 K/ Q
6 |3 M" j" _' R( Z5 g1 v. |$ M! s9 @8 L- H# \/ K5 l8 m
2 ^3 P) [+ Q0 X! ^' Q' O+ U8 H+ y) ?
|