แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kiano เมื่อ 2023-4-6 08:36 ' U7 `* u5 C% C1 u2 L" S: t% D
5 [( y/ ^+ G- J6 I( Z+ \9 d0 mคำเตือน : บทนี้ไม่มีฉากเสียว , ?# `. S, l5 j) _# f! X. F
มันเหมือนเป็นสันดานดิบของพวกผู้ชายในการที่อยากจะสืบพันธุ์ โดยการเย็ดสดแตกในหีจนท้องจะทำให้พวกเขารู้สึกเสียวสุดยอดที่สุด ฟินที่สุด เหมือนเป็นการเย็ดที่แท้จริง เป็นการแสดงความเป็นชายของตัวเองออกมา เป็นการเย็ดแห่งลูกผู้ชาย และเต้อร์เองนั้นก็มีความรู้สึกแบบนี้อยู่ลึก ๆ ในใจ แต่เขานั้นก็รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่งี่เง่าสิ้นดี สิ่งที่ต่อสู้กับความรู้สึกนี้คือความละอายใจที่มีต่อเฟิร์น แฟนสาวของตัวเอง แม้ไม่รู้ว่าอ.พัชรีที่ได้รับน้ำเชื้อจากเต้อร์ไปจะตั้งท้องเลยหรือเปล่า ถึงจะไม่ท้องเขาก็ไม่อาจปล่อยให้เป็นเรื่องที่มันแล้ว ๆ ไปได้ เขาคงมองหน้าเฟิร์นไม่ติดอยู่ดี เพราะเขาได้ไปเย็ดสดแตกในใส่คนอื่น ไม่ใช่กับคนที่เขารัก ไม่ใช่ด้วยความยินยอมทั้งจากคู่นอนและจากตัวเอง ( s% |6 u+ s3 V. t
มันเป็นครั้งแรกของเขาที่ได้เย็ดสดแตกใน และเขาไม่ได้ตัดสินใจด้วยตัวเองที่จะให้มันเกิดขึ้นในการเย็ดครั้งนี้ ถึงเขาจะโทษตัวเองที่ปล่อยให้ความเงี่ยนและความเมานำทางจนไม่ได้ขัดขืนอย่างจริงจัง แม้กระทั่งเป็นฝ่ายโยกเอวแทงควยขึ้นสวนเองด้วยซ้ำ แต่เขาก็รู้อยู่ในใจชัดเจนอยู่แล้วว่านี่คือการข่มขืน การกระทำของอาจารย์ทั้งสองท่านเป็นการกระทำที่เลวร้าย แต่เพราะเขาเป็นผู้ชาย มันจึงดูไม่มีอะไร แค่ได้หลั่งน้ำออกจากควยตัวเองเฉย ๆ เขานึกภาพดูว่าหากเป็นผู้หญิงที่โดนแบบเขาโดน มันคงจะดูเป็นเรื่องที่เลวร้ายเอามาก ๆ
m4 G! ^& H% @$ bเต้อร์นั่งเหม่อคิดนั่นคิดนี่ระหว่างที่พักกินข้าวเที่ยง ก่อนจะมีเส้นหนังยางดีดลอยมาโดนที่ใต้หูตัวเองดัง แต็บ! “เอ๊อะ! เอ้า บักปอบนิ่แมะ!” ' N! i: ?5 w$ \2 |' q0 U6 [- F1 K- d
ทั้งไอ้บาสและเพื่อน ๆ ที่นั่งกินข้าวด้วยกันต่างก็หัวเราะขำขันกัน เต้อร์พยามเอาคืนโดยยกมือไปตบกบาลไอ้บาส แต่ไอ้บาสก็เอาแขนป้องเอาไว้ “55555 มึงเหม่ออะไรล่ะครับ ไอ้พ่อพระเอก โหหห พี่ก็แอ็คเกิ๊นน โอ๊ย! อย่า ๆ 55555”
# P: s/ ]2 P |9 |: f“เสือก!” เต้อร์หยุดความพยายามแล้วลุกขึ้นถือจานข้าวตัวเองไปเก็บ “สะแตกข้าวเจ่าของไปนั่น” (แดกข้าวตัวเองไปเถอะ)
3 Y6 v! Z) x# Q( t7 @) P“โห่! ผมสะแตกหมดแล้วคับพี่ชายยย” ว่าแล้วก็ลุกถือจานตัวเองแอบย่อง ๆ ตามหลังไป แล้วเอานิ้วไปจิ้มตูดเต้อร์
5 I0 y% j3 [& s% y' Z“เอ้า บักห่านิ่! มึงกวนตีนกูแท้!” เต้อร์ร้องด่าเสียงดังแล้วไล่เตะไอ้บาส เกิดความวุ่นวายขึ้นกลางศูนย์อาหาร 6 o& j+ i% @3 C/ w9 Y" W4 @
……………………………………….. 0 E2 K+ ?' c/ n$ {/ a9 z" L3 A9 V9 _
เมื่อเอาจานไปวางไว้แล้ว โทรศัพท์เต้อร์ก็สั่นแจ้งเตือน เมื่อเปิดดูก็เห็นมีข้อความเข้า
" d; K. O8 L) N" [4 S“ระวังคนรอบตัวนายไว้ มีคนรวมหัวกับพวกอาจารย์จะแบล็กเมล์นายเรื่องคืนก่อน อยากรู้เพิ่มเติมมาหาที่ห้อง 322” ) a$ ]% \3 m# \" J. v. W |2 }
เต้อร์คิดสงสัยว่าใครเป็นเจ้าของข้อความนี้ แล้วรู้เรื่องคืนนั้นได้ไง แต่เดี๋ยวตอนเย็นเรียนเสร็จก็คงได้รู้ แล้วพอได้ยินว่ามีการรวมหัวกัน แสดงว่าเหตุการณ์คืนนั้นมีการวางแผนกันมา เขานึกย้อนไปตั้งแต่ต้นเรื่อง ที่พี่กล้าชวนเขาไปดูการออกฝึกส่องกล้อง ซึ่งแน่นอนว่าอ.คงเดชก็ต้องอนุญาตอยู่แล้ว จนมาถึงไอ้บาสที่กวนเขาจนทำกล้องวัดระดับพัง / k1 ^" L0 E6 L, f0 V) F
เต้อร์เงยหน้ามองไอ้บาสที่กำลังไปกวนเพื่อนคนอื่นอยู่ เขาไม่เชื่อว่าเพื่อนสนิทเขาคนนี้จะทำกับเขาขนาดนี้ได้ลงหรอก แล้วยิ่งคนแบบไอ้บาสด้วยนี่นะ? ไม่มีทาง
7 ?) L6 q* g& Z5 f* `0 f$ w; p………………………………………….
( t! _/ d" R% A3 t' D; F, \6 W5 _4 b; }3 j$ [% @: w3 C0 ~5 P# W
คาบบ่ายเลิกสี่โมงเย็น เต้อร์ปฏิเสธเพื่อนที่ชวนกันออกไปหาอะไรกิน เขาบอกเพื่อนว่าขอกลับห้องก่อน เมื่อเดินมาถึงชั้นของตัวเอง เต้อร์ก็เพิ่งสังเกตว่า ห้อง 322 ในข้อความนั้น อยู่ถัดจากห้องของเขาอยู่สองห้องนี้เอง เป็นห้องที่เขาเดินผ่านเป็นประจำ เขาจึงเดินเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องของตัวเองก่อน แล้วเดินออกมา มองซ้ายมองขวา ที่โถงทางเดินไม่มีใคร เขาเดินมาที่หน้าประตูห้องที่นัดไว้ แล้วเคาะสามครั้ง
" e% ^) v$ w* p4 ]8 S! ~9 e“สวัสดีครับ”
8 m; @) @. j, k8 Z$ s3 l: jไม่มีเสียงตอบ เขาจึงเคาะอีกสามครั้ง “สวัสดีครับ มีคนอยู่มั้ยครับ?” เมื่อยังเงียบเหมือนเดิมแสดงว่าไม่มีใครอยู่ สงสัยยังไม่กลับมา เต้อร์จึงเดินกลับห้องไป
5 i, ^' w! P c4 f8 dแต่ไปยังไม่ถึงครึ่งทาง ก็มีเสียงประตูเปิดออก เต้อร์จึงหันกลับไปดู เห็นประตูเปิดอ้าออก แต่ไม่มีใครโผล่ออกมา เขาจึงเดินเข้าไปดู เห็นเด็กหนุ่มคนนึง ตัวผอมบาง เตี้ยกว่าเขาอยู่หน่อยนึงกำลังเปิดลิ้นชักโต๊ะที่อยู่ใกล้กับประตูนั้น (หอในที่พักอยู่ 4 คน จะมีโต๊ะเขียนหนังสืออยู่ 4 โต๊ะ ที่ 4 มุมห้อง) ค้นหาอะไรบางอย่างอยู่
- K6 L, P0 K/ k& B$ t“สวัสดีครับ คืออ.. ใช่คนที่ส่งข้อความมารึเปล่าครับ?” เด็กหนุ่มคนนั้นหันหน้ามา หน้าตาเขาดูน่ารักมาก ๆ เขามีผิวขาว เป็นคนที่หน้าตาดีคนนึงเลย เขาทำสีหน้าเรียบเฉย แต่กลับสบตาเต้อร์ได้เพียงครู่เดียวก็หันกลับไปค้นหาของต่อ 3 _- @" N' t1 i9 s' |
“ใช่ ขอโทษทีนะ เมื่อกี้ขี้อยู่” เขาเจอของที่ต้องการแล้ว จึงเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปนั่งที่เตียงตัวเองโดยไม่ได้หันมามองเต้อร์อีก “เข้ามาก่อนสิ” ' O, o0 D4 g# e/ g n+ g5 V8 [
“อ.. โอเค้” ด้วยว่าจะมาคุยเรื่องที่เป็นความลับมาก ๆ เขาจึงรีบมองสำรวจห้องว่ามีใครอยู่อีกรึเปล่า มันเป็นห้องที่สะอาดเรียบร้อยดีมาก ๆ และมีที่นอนปูอยู่แค่เตียงเดียว “แล้วนี่อยู่คนเดียวหรอ?” เต้อร์หันมองซ้ายขวา ไม่มีใครอยู่ที่โถงทางเดิน จึงเดินเข้าไปแล้วปิดประตูเอาไว้ . g3 b$ L! N* J) Y* }/ T; I
“ช่ายย.. จริง ๆ ก็มีเพื่อนเรานั่งอยู่ที่เตียงชั้นบนเนี่ย แต่นายมองไม่เห็นเขาหรอก” เขาพูดด้วยสีหน้าที่ยังเรียบเฉยอยู่ W. S6 m$ s, K0 e) T+ k
“ฮะ?” - Q# M: x0 C" a' y% o8 H) o( n
เขารู้สึกว่ามุกนี้ไม่น่าจะเวิร์ค ต้องรีบตัดบทซะ จึงสูดหายใจลึก ยกคิ้วขึ้น เปลี่ยนสีหน้าให้ดูเป็นมิตรขึ้น แล้วยื่นเมมโมรี่การ์ดให้ “อะ! นี่! คืนก่อนที่นายไปโซเดมาคอมกินตับกับพวกอาจารย์นั่นน่ะ จริง ๆ แล้วพวกเค้าแอบตั้งกล้องถ่ายนายไว้ เราเลยไปแอบสับเปลี่ยนเมมฯ มา” 7 v& I1 T! Y" W0 e4 n% a1 p. p
เต้อร์ยื่นมือรับเมมโมรี่การ์ดมา “คือ.. เดี๋ยวก่อนนะ แล้วนายไปอยู่นั่นได้ไง แล้วส่งข้อความมาที่โทรศัพท์ได้ไง ไปเอาเบอร์มาจากไหน” + v6 x# Z, {5 c$ `
เขาก้มหน้า เงียบไปครู่นึง 3 l6 V9 h& r/ q0 t2 A% \
“ต้อง.. ขอสารภาพก่อนว่า.. เราก็แอบชอบเต้อร์อะ เลยแอบตามเต้อร์อยู่ เบอร์โทรเต้อร์อะหาไม่ยากหรอก แล้วในวันที่เต้อร์นัดคุยกับอ.ผู้ชายคนนั้น เราก็บังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดีเลยได้ยินหมดทุกอย่าง” ถึงจะฟังดูเป็นคำพูดที่ดูไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่ความเป็นจริงมันเสียกว่านี้ได้อีก เพราะจริง ๆ เขารู้เรื่องที่อ.คงเดชนัดเจอมาจากข้อความในเฟซบุ๊กของเต้อร์ที่เขาได้รหัสมาจากการไปแอบค้นห้อง รวมทั้งเบอร์โทรด้วย
: g ?$ U; n& j6 ~: I( V$ j/ A“ในวันนั้นที่เต้อร์ออกจากห้องไป เราได้ยินอ.แกคุยโทรศัพท์กับคนชื่อกล้า เขาคุยกันว่าจะแอบถ่ายเต้อร์ด้วย เลยเตรียมเมมฯ ไปแอบเปลี่ยนในคืนนั้น” ' Y6 v4 x0 b- v1 W. V4 ~* f$ N
ใช่แล้วไอ้พี่กล้านี่แหละ ที่มันเป็นคนชวนให้พวกเต้อร์ออกไปหาที่คลาส มันนี่เองที่เป็นตัวต้นเรื่อง
/ n9 @+ v. ~+ j: v, e“เต้อร์จะเกลียดเราก็ได้นะ จริง ๆ ตอนนั้นเราจะลบวิดีโอทิ้งไปเลยก็ได้ แต่ที่เตรียมเมมไปเปลี่ยนเพราะกะว่าจะเอามาขู่ให้เต้อร์มามีเซ็กส์กับเราอะ”
9 d5 E7 T% \$ L6 V4 w/ x9 [; k “แล้วทำไมไม่ทำ?”
) \6 o9 @- |+ t1 F" H9 n [" T“เห็นเต้อร์โดนไปขนาดนั้น เราเองก็สงสารเต้อร์อะ” [ถึงคืนนั้นเต้อร์จะดูเซ็กซี่มาก ๆ ก็เถอะ] เขาคิดในใจ “อีกอย่าง จากที่ไปตามสืบมา ฟังดูพวกนั้นไม่น่าจะปล่อยเต้อร์ไปง่าย ๆ ด้วย ถ้าเอาเมมฯ มาให้เต้อร์ดู ก็จะได้รู้ว่าพวกนั้นมันจะทำอะไรเต้อร์ได้ขนาดไหน คงไม่หยุดแค่นี้แน่ จะได้ระวังตัว” P& d* ^# E" M+ b1 P
“แล้วเค้าจะแอบถ่ายไปทำอะไรอะ ถ้าปล่อยคลิปหลุดไปก็ไม่น่าจะส่งผลดีต่อสองผัวเมียนั่นเหมือนกันนะ” 1 i) {- K5 v% X# Q% }$ J) e& M
“เขาอาจจะไม่ได้เอาไปให้คนทั้งโลกดูก็ได้ อาจจะแค่ผู้หญิงคนเดียว” 0 f8 D9 O) r+ E; v1 b# `
“หมายความว่าไง?” 8 g4 v5 ~; e% V7 j' O; m
“พี่เฟิร์นแฟนเต้อร์ไง” ) @7 f: M4 I! g/ Y/ r }% k* ]% v/ ^
เต้อร์นิ่งเงียบไปสักพัก….
* {# i0 S. [# o' e f( C“แล้วแน่ใจนะว่าไม่ได้แอบถ่ายเองแล้วมาทำทีเอาให้อะ?”
y8 |9 f7 C# n: ~: Y9 H2 d“แล้วเราจะไปทำให้เรื่องมันซับซ้อนขนาดนั้นทำไมล่ะ? โถ พ่อโคนัน พ่อชินอิจิ” เขาหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา เปิดหาอะไรบางอย่างแล้วลุกขึ้นยืนยื่นให้เต้อร์ “อะ ดูนี่”
7 M4 z J& e X* j7 Cมันเป็นวิดีโอคลิปที่เขาแอบถ่ายอ.คงเดชคุยกันกับไอ้พี่กล้าทางโทรศัพท์ ตอนที่เต้อร์ออกจากห้องไปแล้วหลังจากที่คุยกับอ.คงเดชวันนั้น ซึ่งในวิดีโอพูดคุยเรื่องการส่งกล้องให้กันด้วย
( g0 m5 s; _7 m( R" d0 a9 eพอดูเสร็จเต้อร์ก็ยังไม่ได้พูดอะไรต่ออีกสักพัก ครุ่นคิดอะไรอยู่เงียบ ๆ ก่อนจะถามต่อ “ทำไมถึงเลือกที่จะช่วยเราอะ” เต้อร์มองไปที่หน้าของเขา
# \6 H7 `9 M& R9 a# D _เขาก็หลบสายตาเต้อร์แล้วมองไปที่พื้น “ก็เต้อร์.. เป็นคนน่ารักอะ” เขารู้สึกถึงเลือดที่ฝาดอยู่ที่แก้ม เริ่มเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ “เพราะเต้อร์อะเป็นคนนิสัยดี.. เราไม่อยากทำร้ายเต้อร์หรอก ไม่อยากเห็นเต้อร์ถูกทำร้ายด้วยซ้ำ” เขาสูดหายใจเข้าลึก สะบัดความเขินทิ้ง แล้วพยามเก็บทรงใหม่ จึงกลับลงไปนั่งที่เตียงเหมือนเดิม “แต่ถ้าเต้อร์เป็นพวกสันดานหมาชาติชั่ว ชอบเล่นมุกขุดทอง มนต์รักฟักทองบด หรือใจเกเรอะไรเทือกนั้น เหยียดตุ๊ด เหยียดเกย์ เหยียดกะเทย ทำตัวสาระเลวแล้วล่ะก็ อย่าหวังว่าจะรอดเลย โดนดีแน่ ๆ”
, t: i/ k! k% B% `“โหยย อย่ามาทำเป็นปากดีไปหน่อยเลย ทีตัวเองมาแอบตามคนอื่นแบบนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดเหมือนกัน ไม่แจ้งตำรวจก็บุญหัวละ”
$ w3 K8 v' V$ ]“ก็ไปแจ้งเลยซี้ ก็เพราะแอบตามนี่แหละ ถึงช่วยไว้ได้ หัดสำนึกซะบ้าง!” 9 X% N' K+ }# o# q a9 x% A
“โอเค้” เต้อร์แอบอมยิ้ม เขายอม ไม่ใช่แค่เถียงต่อไม่ได้ แต่ยังไม่ได้อยากต่อล้อต่อเถียงด้วยแล้วอีกด้วย ตอนนี้เต้อร์รู้สึกดีใจ อยากจะเข้าไปกอดด้วยซ้ำ เพราะในที่สุดก็เหมือนมีคนที่เขาจะคุยเรื่องนี้ด้วยได้สักที ไม่ต้องเผชิญมันไปคนเดียว
# Q: c0 k) `: s5 f8 z0 q7 o“ว่าแต่.. มึงชื่ออะไรอะ?”
2 X& m' t1 x! u- O8 Z2 K- T% Nเขาคนนั้นถึงกับเอามือทาบอก เบิกตาโต “นี่สนิท.. ถึงกับเรียกมึงเลยหรอ?” ' w. W' y* g* s% v4 t7 \+ o0 B
“เอาน่า อย่ามากวนตีน จะมาเรียกเรานายเรานายกันอยู่นี่ กระดากปากชิบหาย”
k5 t) X) D9 v7 ^“แต่กูมึงกูมึงก็กระดากปากเราเหมือนกันนะเต้อร์” เขาทำหน้าเลิ่กลั่ก “เกิดมาเรายังไม่เคยพูดแบบนั้นกับใครเลย” 9 `, r6 u% X* `9 b" C
“แล้วที่ด่ากูเป็นชุด ๆ เมื่อกี้คืออะไร?” ) F; U- T3 C8 ]0 I( x2 [ Y
เขาเม้มปากก่อนจะพูด “โอเค้” เป็นการโอเค้ที่ล้อเลียนฝั่งตรงข้าม “ก.. กูชื่อแทน” 9 C) E* K1 @$ s* x x7 b
เต้อร์พยักหน้าเบา ๆ “โอเค บักแทน” แทนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มีไม่กี่ครั้งในชีวิตที่มีคนเรียกเขาบัก (ไอ้) “กูกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน”
4 a9 X9 r4 ?8 m. N' P/ Oพอได้ยินแบบนั้น นทีที่ปฏิเสธไม่ไปหาอะไรกินกับเพื่อนตามหลังเต้อร์และแอบตามเต้อร์กลับมา แล้วแอบฟังอยู่ที่บานเกล็ดมาสักพัก ก็รีบรนหาที่ซ่อน แต่เนื่องจากมันเป็นโถงทางเดิน ไม่มีที่ให้ซ่อน จึงทำทีเดินไปที่ห้องตัวเอง เหมือนเพิ่งกลับมา " o. I; q; C7 E
เต้อร์กำลูกบิดประตู คิดอะไรได้บางอย่าง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “กูก็ไม่รู้จะว่ายังไงนะ แต่.. ขอบใจนะที่ไม่ฉวยโอกาสจากตัวกู” เต้อร์ยืนหันหลังพูดก่อนจะบิดลูกบิดประตูเปิดออก เป็นจังหวะที่ดูหล่อมาก แต่หารู้ไม่ว่า แทนได้ฉวยโอกาสจากกางเกงใน เสื้อผ้า และผ้าห่มของเต้อร์ไปแล้ว ( g0 O6 J L' k- E0 D8 K
เมื่อเปิดประตูออก เต้อร์เห็นนทีที่ทำทีเป็นค้นหากุญแจห้องอยู่หน้าห้องตัวเองอยู่ก็ตกใจ งับประตูกลับเข้ามาเหมือนเดิม ทำหน้าตาตื่น
- L. m0 n5 C1 t% U" M2 }; n4 ?; A“อะไร” แทนถาม + p% K% f; Q! E/ P+ ?
“เปล่า ๆ ไม่มีอะไร” # l# G+ ^6 i' l- r
“อ๋อหรอ.. โอเค้” แทนล้อเต้อร์อีกครั้ง เต้อร์หรี่ตาแล้วชี้หน้าแทน ประมาณว่า เดี๋ยวเถอะมึง
1 t0 ~8 h& n5 O) n- kพอเปิดออกอีกครั้ง เห็นนทีเข้าไปในห้องแล้ว เต้อร์จึงย่องออกไป มองซ้ายทีขวาที แล้วปิดประตูเบา ๆ 8 v+ `6 o( R/ D; Q U* E% K& o4 V
……………………………………….
, W$ b' p! t8 t6 bพอเต้อร์ออกไปแล้ว แทนก็ล้มตัวลงเตียง เอาหมอนมากอดบิดไปบิดมาด้วยความเขิน เขาพยามทำเป็นนิ่ง ทำเป็นไก๋ใส่เต้อร์ แต่จริง ๆ เขินตั้งแต่เห็นหน้าใกล้ ๆ แล้ว พอได้คุยกับเต้อร์ใกล้ ๆ แบบนี้ ก็ได้เห็นว่าเต้อร์ดูเท่มาก ๆ เลย แถมยังน่ารักสุด ๆ แทนดีใจที่เต้อร์ไม่รังเกียจเขา แถมดูจะเป็นเพื่อนด้วยอีก
) P+ u _) F6 |" wแทนตกหลุมรักหนุ่มคนนี้เข้าอย่างจัง ; A+ i G7 H, H: V' o: s
: m7 _# x2 E' a
: Z6 A, g/ v2 O3 L6 j/ c( X
9 Z% {9 W4 G! {4 t1 S U+ j3 Q4 F; Y
% L% I7 I# j, X, f) _; d3 E
# D' r$ x4 p* V0 }7 H: S' E" H
+ d7 [- g2 J1 `' K, `: u4 I& m9 ~( R( i2 o
6 f2 o( y% i" [* c6 b( K# p% L1 u, q
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-4-6 05:29:29
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-4-6 14:20:45
โพสต์ 2023-4-6 10:54:51
โพสต์ 2023-4-6 10:20:51
