อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2024-11-16
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 439
- พลังน้ำใจ
- 44997
- Zenny
- 98499
- ออนไลน์
- 9458 ชั่วโมง
|
"โท ไปกินข้าวข้างนอกกันไหม?"$ i9 }5 p3 y% g- A1 n5 `
, x& P: B' A% e6 `5 b7 ^ โก้เอ่ยปากชวนเพื่อนร่วมงานไปทานอาหารกลางวันร้านข้างนอกมหาลัยด้วยกัน แต่วันนี้โทนั้นมีสิ่งค้างคาใจที่ต้องไปจัดการ จึงเอ่ยปากปฏิเสธแม้ในใจอยากจะตามไปด้วยก็ตาม# h: Z% N" W' t" M
9 z$ u/ R7 l ~" f0 R! T+ d: a
"ไม่ล่ะครับ วันนี้ผมนัดไอ้เรย์ไว้ พวกพี่ไปกันเลยครับ"
5 d7 B) |4 k1 b# q) b
% p. M1 j$ A. K เมื่อโทเอ่ยบอกเหตุผล คนอื่น ๆ ก็พากันทยอยเดินออกจากห้องทำงานไป โทมองตามหลังของโก้ เรื่องที่ฝันเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมาทำเอาหน้าขึ้นสี ไม่รู้ว่าเป็นความฝันหรือเป็นความจริง แต่มันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกวูบวาบไม่น้อย แม้อีกใจจะรู้สึกอิจฉาอีกคนก็ตามที เมื่อแผ่นหลังของโก้ลับตาไป โทก็หยิบมือถือขึ้นมากดสายไปหาเพื่อนสนิททันที แต่ไม่ทันที่เขาจะพูด อีกฝ่ายกลับขัดขึ้นมาเสียก่อน….- p; `. u8 @3 R: P ^
" t; z0 i- b8 X
"ไอ้โท กูรออยู่ร้านก๋วยเตี๋ยวนะ รีบมา ตอนนี้คนไม่เยอะ มาช้าเดี๋ยวอดแดก"& p, I+ r+ N5 A% ]/ N% f" p, J
"เออ ๆ"
2 ]8 z, A' B/ I+ k
4 P* b- J7 a# M9 c2 I ไม่นานหลังจากวางสาย ชายหนุ่มก็รีบคว้ากระเป๋าแล้วเดินทางไปยังคณะบัญชีและการจัดการทันที2 r* w6 A6 g) |& V
/ s9 }3 k* h; n9 Q+ D% Y นักศึกษาในคณะค่อย ๆ ทยอยกันมายังโรงอาหาร แต่โรงอาคารคณะคนไม่ค่อยเยอะมาก เพราะหลังคณะบัญชีนั้นติดกับคณะมนุษยศาสตร์ ทำให้ผู้ชายคณะบัญชีพากันไปเหล่สาวที่นั่นเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้ที่คณะมนุษยศาสตร์ยังมีชื่อเสียงในเรื่องของอาหาร ขนมหวาน และของทอดต่าง ๆ มากมาย ต่างกับคณะบัญชีที่มีชื่อลือเลื่องของร้านก๋วยเตี๋ยวเพียงอย่างเดียว* V" o2 y- O5 j- ^% \
: T: @/ F( M6 S( ^, r- n3 R9 j7 j
"มีอะไรวะ ถึงนัดกู"
, C5 P5 q W- y$ o, x8 i" W
+ d* P" b: q- |5 r" w6 Z( w หลังจากซื้อก๋วยเตี๋ยวและน้ำดื่มพร้อม เรย์ที่สงสัยก็เอ่ยปากถามเพื่อนทันที เพราะปกติโทมักจะนัดเจอหลังเลิกคลาสช่วงเย็น หรือไม่ หากไม่ใช่เรื่องสำคัญเขาจะเจอกันช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ไม่เคยนัดพักเที่ยง มีแต่เรย์เองที่มักจะนัดตอนเที่ยงเพราะเป็นคนใจร้อน' u0 [% H+ n- G% m5 F! b4 r- k
. B9 E: G4 {; \ "กู มีเรื่องจะปรึกษามึงหน่อยว่ะ….."+ F5 Q8 T. _. C% Z. D
5 X1 K0 J8 o1 A( g/ x) v
เรย์จากที่กำลังซดน้ำซุป ต้องชะงักไปเมื่อเพื่อนรักอย่างโทพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ เพราะโทมักจะติดตลก แต่คราวนี้มาแปลก
$ V" U& B$ }1 L4 q5 _7 _1 q/ e# Q
9 y3 M7 |9 D$ K p/ Y "มึง….มีอะไรวะ"
: b5 ]8 }9 N H, [, P, J& Y ) q* w/ h# _2 k
เรย์วางช้อนแล้วยื่นมือไปจับมือเพื่อน สัมผัสได้ถึงความเย็นจนน่าเป็นห่วง
% j- C2 T/ ^/ p" A
: g9 p& S/ W1 Z "ก่อนหน้านี้…มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นกับมึงไหม…."; V {/ p2 l5 K2 f. ]8 b
"เรื่องแปลก ๆ ?"
9 E% r, \7 T/ v3 C% J# t/ l "อืม หลังจากที่มึงไปปรึกษากับหมอกที่ชมรม มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นกับมึงไหม"- S9 n7 f6 U6 I5 C$ D. X
# @% a0 V* H! v# u% i' g2 M# Z% N+ S
เรย์ตกใจหน้าถอดสีหลังจากได้ยินคำถามของเพื่อนสนิท กลัวว่าเพื่อนจะไปรู้อะไรมา6 D1 b6 N0 ] s# M3 b. B: m5 e
0 {0 f6 i$ W2 f2 ^- z c3 y6 h' z
"ทะ ทะ ทำไม มึงทำไม มีอะไร ทำไมถึงถาม!?"7 O! ^# }( r( P) N2 {8 {" B+ Y
1 L- L c# O6 n! L/ u' o โทรู้ได้ทันทีเพราะท่าทางลนลานของเพื่อน เขาจึงมั่นใจว่ามันต้องมีอะไรแน่ ๆ แต่เพื่อนของเขาคงไม่บอกอะไรเป็นแน่ เขาจึงเปิดด้วยการอธิบายเรื่องราวก่อนหน้า….
- Q" |: K- u' E0 J3 o ; s3 I, U2 ? B$ c
"มันอาจจะฟังเหลือเชื่อนะมึง แต่…ก่อนหน้านี้กู ได้ของมาจากชมรม แล้ว…มันเกิดเรื่องแปลก ๆ ขึ้นกับกู"
T5 w, T( B/ ]1 D8 B6 {6 \ "ยะ ยังไง"' I) K. e; r" \
- Y- T' ?8 X, w1 C8 Y. G$ W) X
เรย์ยังคงกระอักกระอ่วนกลัวเพื่อนจะรู้เรื่องที่เขาไปค่ายบำบัดมา
! G. F5 l( B, ]0 g2 c B
. T6 b) A/ n4 } "กูได้สมุดไดอารี่มาเล่มนึง แล้วกูเขียนเรื่องพี่โก้…พอกลางคืน กูฝันเห็นพี่โก้อะมึง"& Q6 v$ @6 I! ?% o2 v( V
) c$ X8 y8 {, O1 [" s- G
ฟังจบเรย์ที่นั่งเกร็งอยู่ก็ผ่อนคลายขึ้นมาทันที นึกว่าจะโดนจับได้ เรย์ละมือจากโทแล้วหันมาซดน้ำซุปต่อ
' o' R) A: Y4 ^/ s) d1 t
7 x; e/ {. n; ~; P, K "ซูดดด อ่า มึงอะคิดมาก กูก็นึกว่าเรื่องอะไร ก็แค่ฝันเห็นพี่โก้ แต่ก่อนมึงก็ฝันเห็นพี่แกหนิ…ตอนที่มึงฝันเปียกอะ ฮ่า ๆ"
0 x0 H$ X: r) Z5 i ! K( B/ M9 y+ U) @
เรย์โล่งใจก็เผลอแซวเพื่อนออกมาถึงเรื่องในอดีตที่โทเคยเล่าให้ฟัง0 ]) e5 c* q! d! ?! T
+ t. Y g) u, C" x5 j "สัส ไม่ใช่ คือ ตอนที่กูฝันอะ กูหยิกตัวเองด้วยนะมึง แล้วกูก็เจ็บ เนี่ยมึงดู กูหยิกในฝันแต่พอตื่นมาแขนกูก็มีรอยแดง"0 q4 U; C8 @5 g! U) F0 N: `7 R$ X
# l9 h0 z: x% s) X, x โทพยายามเล่าและยกเหตุผลที่ทำให้เขารู้สึกไม่ปกติ เรย์พอได้ฟังก็อึ้ง เพราะเขาเองก็เคยประสบกับเหตุการณ์คล้ายกันนี้ แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรออกมามากได้ เนื่องจากหมอกได้ย้ำกับเขา ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นห้ามบอกกับใครเด็ดขาด, ]- S" k6 S# Z7 C2 b) Q% y. m% J; _
( A3 k' E' A7 |, V8 h& B$ U
อึก…
A( F! ^2 t% W' U$ q) L; F
3 e9 F+ J! S2 _ เรย์กลืนน้ำลายลงคอด้วยความกังวล พร้อมหันไปจ้องหน้าของเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง เพราะตอนนี้ โทอาจจะพบเจอกับเรื่องเหนือจินตนาการจริง แต่เขาไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้) e9 @) C- W9 R/ ]
4 h8 N/ x$ d. A6 u "ทำไม…มึงไม่ไปถามหมอกดูล่ะ กูว่า ถ้าไปถามดู อาจจะรู้อะไรเพิ่มเติม"
8 `( @& |. l: V7 S$ H; V, Z) C8 G4 o% E ; {5 q# A$ T4 Y
"เออ ขอบใจมึง"
3 r; r: {! |0 F5 f: [ N* b/ t8 @6 d* W8 ], e
โทเองก็นึกตำหนิตัวเองในใจ ว่าทำไมแค่นี้เขาคิดไม่ได้ ถึงกับต้องลนลานมาถามความเห็นจากเพื่อนรัก ทั้งที่หมอกเองน่าจะตอบได้เคลียร์กว่า
% c8 C6 V; r1 b$ ]/ \
( `6 s5 k9 G8 U2 b" o* M หลังจากแยกกัน โทก็กลับมาทำงานดังเดิม ในหัวมีแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน และคำถามเต็มหัวที่อยากจะถามกับหมอกจนโก้สังเกตเห็น% x, W/ \6 ^# c0 u! I
' w" }7 _3 ]/ x! A
"โท โท เป็นอะไรหรือเปล่า"& n7 p6 e2 n+ {2 ^4 @, ~
- W" z6 ^3 r7 I; R โก้เดินเข้ามาหาโทที่โต๊ะพร้อมวางแฟ้มเอกสารให้กับเขาลงข้างกาย0 U8 _9 w8 O$ R" R: G* Z0 w
$ j" `7 T. `" e8 X- F "มะ ไม่เป็นไรครับพี่โก้ แค่คิดนู่นนี่ไปเรื่อย". ^: ?, R& U! b5 S5 _1 t
"อ๋อ โอเค นี่แฟ้มของเรานะ หลงมากับกองของพี่"
5 K* D q6 _) ^$ p/ U. E5 `+ i$ a "ขอบคุณครับพี่". K7 y, m/ K2 a; |+ m
' Z% J' X0 {0 W. k, x1 [" \
โทเอ่ยขอบคุณแล้วยิ้มใหกับโก้ โก้เองก็ยิ้มตอบ ทันใดนั้นเอง ภาพใบหน้าของโก้กับน้องเขยของเขาเมื่อคืนก็แวบเข้ามาในหัวจนโทต้องรีบเบนหน้าหนีไปทางอื่น…+ @9 T% ?8 g. C/ A
& H* k: A+ E) R ^0 a$ B
พอเลิกงาน โทตรงปรี่กลับหอทันที ภาพบรรยากาศที่นักศึกษาเลิกเรียนพากันเล่นบาส บางคนก็นั่งเล่นมือถือข้างสนาม บางคนเปลี่ยนชุดลงมาซักผ้า ใช้ชีวิตกันตามปกติ แต่ไม่ใช่กับอาจารย์คุมหอ เพราะโทนั้นรีบเดินด้วยความเร็วไปยังห้องชมรมจนเด็กที่เดินสวนมาทักทายก็พากันงง ที่อาจารย์โทนั้นไม่สนใจ ผิดจากปกติ
" e0 s, f; f; Z; t8 O 0 B; s* S) }9 Y2 j7 T8 u- H) O6 f
"หมอก อาจารย์มีเรื่องอยากถาม"& z/ Q( p! J2 b& @
เมื่อเดินเข้าห้องชมรมพบว่าหมอกนั่งอยู่ที่โต๊ะประธาน โทจึงเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้รับแขกแล้วเอ่ยถามทันที
0 s% V K& C2 E) P, G / `. a( ]8 j+ G4 s$ T9 a1 K
"เรื่องไดอารี่ใช่ไหมครับ"
! u7 B4 ?1 ~8 {$ A โทอึ้งไปชั่วขณะ เพราะเขายังไม่ทันเอ่ยปาก แต่หมอกกลับพูดมาก่อน โทไม่ตอบแต่พยักหน้าให้ หมอกยิ้มกว้างแล้วเอ่ยต่อ6 L: [1 @: K' K1 p {8 `& f
: V( J5 T" | R "ผมให้เป็นของขวัญแทนคำขอบคุณที่อาจารย์ช่วยเหลือและสนับสนุนชมรมครับ เป็นน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากชมรม"* p" V- q# l9 `5 B
"...."* g& y* U5 ^7 V2 o4 n+ W
"แต่พูดตามจริง ผมไม่ได้เป็นคนให้ไดอารี่นะครับ ไดอารี่….มันเลือกอาจารย์เอง"6 R( [$ C2 i6 L, L/ C/ f
T) T6 ]- j9 K6 A. E
"เธอ…หมายความว่าไง"
4 X7 Z: i# I2 s* X0 ^; t# B' w4 i แม้โทจะไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่เขาไม่สามารถหาคำตอบจากเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ทำให้เขาเริ่มเปิดใจยอมรับมันขึ้นมาบ้าง…+ t+ e: k g$ _. S- U& e j
; @- @5 \* f$ q: [+ W( v
"ว่ากันว่า ไดอารี่เล่มนั้น เป็นไดอารี่ที่ถูกสร้างขึ้นมาจากผู้มีพรสวรรค์ที่ไม่สมหวังในความรัก ก่อนที่จะตาย เขาอยากจะมอบสิ่งสุดท้ายให้แก่โลกใบนี้ สิ่งที่สวยงามที่จะทำให้ผู้คนที่ท้อแท้และหมดหวังในความรัก ได้มีโอกาสสัมผัส และรู้สึกถึงความปรารถนาของตัวเอง"1 I6 X/ I/ V5 { H+ X
"...."! E y7 ?" t; B; {' _6 C$ u
โทนึกตามที่หมอกพูด ก็ดูเหมือนเพ้อเจ้อ แต่มันตรงกับเขาเลย ชีวิตรักที่ไม่สมหวัง และไดอารี่ก็ปรากฏในตอนที่เขากำลังจะตัดใจจากโก้…ซึ่งมีเพียงแค่เขาเองที่รู้ในข้อนี้
3 C: B2 w- v/ p$ E; k) ~& H7 f
8 E! H, R" B/ Q) ]% G% o r "ตามที่ผมรู้มา เพียงแค่เราเขียนชื่อ หรือข้อมูลต่าง ๆ ถึงคนที่เรานึกถึงไว้ในสมุดไดอารี่ ก็จะทำให้เราพบเจอกับความปรารถนาที่ต้องการ…"
( o8 N: A" `' y' `; R- D3 I- J
/ k( Y9 d. b) b" i7 D4 i6 L- k หมอกว่าจบก็ยิ้มให้กับอาจารย์ โทเพียงพยักหน้ารับรู้ พลางนึกถึงสิ่งที่เขาเขียน 4 x: c& ^/ x d9 _8 o
, l$ m, c3 k: }# v3 A, m
ฉิบหายแล้ว!
8 D1 t& i- a- L( Y& H0 I+ r 1 M% `- ]$ U* s/ r4 h9 B
หากที่หมอกว่ามาเป็นความจริง ชื่อที่เขาเขียนไว้ในไดอารี่นั้น….8 M1 y9 _) z8 O. e2 n6 s
9 I( q! d$ l0 f G2 m! m; y% K. |
โทรีบวิ่งขึ้นห้องพักของตนด้วยความรวดเร็ว หลังจากไขกุญแจเข้าห้องมาได้ก็ตรงไปยังโต๊ะทำงานแล้วเปิดสมุดไดอารี่ออกมา พบว่าข้อความในสมุดนั้น ส่วนที่เป็นชื่อของโก้ได้หายไป เหลือเพียงคราบน้ำหมึกจาก ๆ โทรีบฉีกสมุดหน้าแรกที่เขียนนั้นทิ้ง เพราะเขายังคงไม่พร้อมหากคืนนี้จะฝันเห็นชื่อคนในครอบครัวที่ตนจรดปากกาลงไปได้ เขายังไม่พร้อมสำหรับเรื่องนั้น….5 f2 \8 W: f" ^! @
) x0 |5 \) \" ?/ R ฟ้าค่อย ๆ เปลี่ยนสีจนมืดสนิท แต่โททนั้น ยังคงกริยาท่าเดิม เขานั่งจ้องไปที่สมุดเล่มนั้นตั้งแต่เย็นจนมืด ในหัวมีความคิดต่าง ๆ ตีกันยุ่งเหยิง
# |, c+ ~' t- _# {7 G8 {* L& k : w# j6 ^& n* U# S. }5 n- i0 f
ใจนึงก็อยากที่จะลอง ว่าที่หมอกพูดนั้นจริงหรือเปล่า แต่อีกใจก็กลัวว่าหากมันเป็นจริง เขาจะรับผลที่ตามมาได้หรือไม่….( W# v' J4 q/ W4 x$ V9 Q
S+ S' b. `/ }8 U; {6 M# t
โทสูดหายใจเข้าออกเป็นจังหวะเพื่อเรียกสติ แล้วตัดสินใจลุกเตรียมไปอาบน้ำ แต่ก่อนที่จะออกจากห้อง มือของเขาคว้าลูกบิดประตูค้างไว้แล้วหันกลับมามองไดอารี่ มันเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้โทไม่สามารถละสายตาจากมันได้ จนในที่สุดโทเดินกลับมานั่งจ้องมันดังเดิม แต่คราวนี้ เขาหยิบปากกาขึ้นมา แล้วเขียนชื่อใครบางคนลงไป ก่อนจะลุกออกจากห้องไปอาบน้ำอาบท่า( U7 w Z3 `2 _" Z
) @2 x! ~# B+ h4 X1 M, ^ ก่อนจะนอน โทได้เปิดไดอารี่ดูอีกครั้ง เมื่อคิดว่า มั่นใจในสิ่งที่ทำแล้ว เขาก็ปิดไฟแล้วทิ้งตัวลงนอนเพื่อรับมือกับความฝันอันพิศวงต่อไป…
# ?& R; r! o- H2 w# H) b
. o. }$ @6 Q. M0 i กลางดึกคืนนั้นเอง สมุดไดอารี่ที่ถูกปิดไว้ กลับเปิดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ หน้าของไดอารี่ถูกเลื่อนเปิดทีละหน้า จนไปหยุดอยู่ที่หน้าที่โทเขียน
e" _# M# r7 i6 H
& P: n# Y! r$ b/ }__________4 Z( U7 t" [# d) c4 r, T
; R3 u9 ]* @7 i; } เมื่อ 6 ปีที่แล้ว ตอนที่ผมพึ่งเรียนจบปริญญาโท ผมได้คบกับผู้ชายคนนึง เขานิสัยดีมาก และดูแลผมดีมาโดยตลอด เขาเข้ามาในตอนที่ผมกำลังหมดศรัทธาในความรัก
4 ^9 I( Q5 q! v* z; b1 ]: g( L ! m9 Q* Y5 j7 n
แต่แล้ววันหนึ่ง เขาก็บอกเลิกกับผม ผมไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น ไม่มีเหตุผลอะไรจากเขาเลย สิ่งเดียวที่เขาบอกกับผม $ D9 q2 ]8 P! e" ]) ]; d6 G- O
# b. [3 I: ^0 y8 E* b+ s ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ' q6 k6 }% q2 Y8 ~4 |
' \+ ~/ Z7 L( s: z# z เขาบอกกับผมเพียงเท่านี้ ทำให้ผมไม่รู้เลยว่า ผมทำอะไรผิด ผมต้องปรับปรุงหรือแก้ไขยังไง ผมต้องทำอะไรเพื่อจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก B6 j; G1 v" o, {4 s4 h& Q" M
& Z z/ U& n u5 @. H ชื่อของเขาคือ….ต้อล ธวัชชัย/ F, L3 T8 w* d" L* L1 x' T# j4 d$ M
6 F7 F1 G0 Q) l; f8 L. X5 Q1 V6 X
' p: o5 O4 y. p0 O
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|