ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้นเเละความเป็น (บทนำ)
พ่อเอก
เจ้ามิน
พี่เมฆ
ปู่ไมเคิล
ตอนที่หนึ่ง ความเป็นมา
ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดหนึ่งของภาคใต้ ก่อนอื่นสวัสดีครับ ผมชื่อเอก อายุ46 เดือหน้าก็47 เเล้ว ผมเป็นลูกครึ่งไทย/แอฟริกา ผมทำอาชีพหัวหน้ากรรมกร ผมหน้าตาคล้ายคนดำเเบบคนต่างประเทศ เเต่ด้วยอาชีพที่ทำด้วย ทำให้กลมกลืนกับไปคนอื่น ผมมีภรรยาที่น่ารักชื่อบัว เเละลูก2คน คนโตชื่อเมฆตอนนี้อายุ 20 เเล้ว ย้อนกลับไป8ปีก่อน ทีแรกผมเเละภรรยาวางแผนจะมีลูกแค่คนเดียว แต่บัวไปดูดวง แล้วหมอดูแนะนำให้มีอีกคนเพราะคนนี้จะสร้างความสุขที่คนพ่อไม่เคยคาดหวัง ทีแรกผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ถ้าบัวอยากมีผมก็ทำได้หมดเพราะฐานะครอบครัวเรา มีมากพอสมควร ส่วนเจ้าเมฆกก็ 12 ขวบเเล้วเเถมดูทรงเเล้วก็อยากมีน้องด้วย เมื่อผ่านการคิด วางแผนมาอย่างรอบครอบแล้ว เราสองคนเลยตัดสินใจมีลูกอีกคน ช่วงเจ้าเมฆปิดเทอม ผมพาภรรยาไปส่งไปยังบ้านพ่อผมก็คือปู่เจ้าเมฆ เพื่อทำภารกิจผลิกตัวน้อยของเรา หลังจากผมส่งเจ้าเมฆเสร็จ ผมก็จัดหนักจัดเต็มกับภรรยา คืนนั้นเเค่คืนเดียวก็7 น้ำเเล้วพูดเเล้วก็สงสารภรรยาเหมือนกัน ควยผมมันก็ไม่ใช่ขนาดคนไทยทั่วไป ความลูกครึ่งของผมมันมาลงที่ผมควยผม ผมชอบตอนโดนอมควยเเต่บัวกลับเฉยๆไป ทางไม่ค่อยชอบสะด้วยซ้ำ เเต่เธอก็ทำหน้าที่เต็มที่ทำเอาผมเเทบคลั่งอยู่เหมือนกัน ตลอด 2 อาทิตย์ มันเหมือนให้รางวัลกันและกัน ด้วยอาชีพเเละหน้าที่ที่ค่อนข้างยุ่ง บัวเป็นพยาบาลชำนาญการงานก็หนักเเล้ว ผม จึงขอให้เธอลาออก ผมอยากให้เธอพักผ่อนดูเเลตัวเองเเละลูก ครอบครัวเรามีพร้อมมากพอเเล้ว เธอก็ยอมผมจนในที่สุด วันนี้ก็มาถึง วันที่ภรรยามาบอกข่าวดีกับผมว่า เธอท้องเเล้ว ผมก็ดีใจมากถึงจะไม่คาดหวังมากมายเเต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมก้ตื่นเต้นมากเหมือนกันจน ในที่สุดก็มาถึงวันที่เจ้าตัวน้อยคลอดออกมาเวลา00.01 15 ธันวา ซึ่งพอผมนึกดีๆ มันตรงกับวันเกิดผมเลย อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น ด้วยเวลาที่เลยมา1นาทีจากเที่ยงคืน บัวเลยจะตั้งชื่อลูกตัวน้อยคนนี้ว่า มินนิท ซึ่งผมก็ว่าน่ารักดี ไม่ค่อยได้ยินใครตั้งชื่อลูกว่ามินนิท เราทั้งเลยตกลงจะใช้ชื่อๆนี้ ผมว่าผมกับผู้ใหญ่คนอื่นตื่นเต้นมากเเล้ว เจ้าเมฆยิ่งกว่าเเทบจะไม่ห่างเจ้ามินเลย กินข้าวก็รอพร้อมกัน อาบน้ำก็อาบพร้อมกัน นอนก็พร้อม ผ่อนเบาแรงให้เเม่บัวมากเลยทีเดียว เรื่องราวก็ดำเนินผ่านมาเรื่อยๆ เราทั้งครอบครัวดูแลซึ่งกันเเละกัน จนวันนึงผมก็พึ่ง มารู้ว่าภรรยาป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย โอกาสรอดมีเพียง 0.09% จังหวะนั้นผมทำไรไม่ถูกเลย มันเร็วเกินไป ทุกอย่างมันกำลังดีมันกำลังไป ได้ดีทำไมมันต้องเกิดกับครอบครัวเรา ได้เเต่หวังให้ 0.09%นั้นยังเป็นปาฏิหารย์ของผมเเต่ ปาฏิหารย์ก็ไม่ได้เกิดขึ้นกับผมสุดท้ายบัวก็จากผมไป ตอนนั้นเจ้ามินนิทำพึ่งจะ 3 ขวบครึ่ง ผมเศร้าอยู่พักใหญ่เลยครับ มันใจสลายครับ มีหลายครั้งเหมือนกันที่ผมคิดสั้น จนวันนึงผมตื่นมาปกติ โดนยมีเจ้ามินนิทนอนกอดผมไม่ห่าง ผมไม่อยากปลุกเลยลุกขึ้น จะไปชั้นล่างของบ้าน ก็เห็นจดหมายกระดาษบางอย่าง ข้างในเป็นรูปครอบครัวพร้อมกับ คำว่าสุขสันต์วันเกิดนะครับผมเอกของน้องมินนิท หนูรักพ่อเอกมากๆเลย พ่อเอกก็ต้องรักหนูไปนานๆนะครับ เเล้วเจ้าเมฆก็เดินมากอดผมพร้อมบอกสุขสันต์วันเกิดผม ทั้งหมดนี้ทำให้ตั้งสติได้อีกครั้งเเล้วทำให้ผมคิดได้ว่าลูกๆยังต้องการผมอยู่ ยังมีคนที่รักพร้อมมากๆอยู่ ผมตั้งมั่นกับตัวเองไว้ต่อจากนี้ว่า ผมจะรัก ปกป้องเเละดูเเลลูกๆทั้งสองไม่ให้เสียใจ
ผมเลี้ยงดูทั้งสองมายาวนาน หลายคนคงสงสัยเรื่องอย่างว่าของผม ช่วงแรกผมตัดสินใจไปซื้อบริการจาก คำเเนะนะของเพื่อนผม ชื่อวัตเเต่เอาเข้าจริงๆผมกลับทำลงว่ะ สุดท้ายก็จ่ายค่าเสียเวลาเเล้วก็ไล่พวกเขากลับไป สุดท้ายตลอดเวลา 4 ปีกว่าๆที่ผ่านมา ผมได้เเต่ดูหนังโป๊กับชักว่าวไปพร้อมกัน ส่วนใหญ่ก็ทำตอนเจ้ามินหลับ เเล้วบางครั้งมันเงี่ยนไม่ไหวก็ดูมินหลับสนิทก็ชักตอนนั้นเลย บางครั้งก็ห้องน้ำเวลาอาบน้ำเเต่ไม่บ่อย เพราะ ผมอาบน้ำพร้อมลูกๆ เเต่ผมใส่กางเกงบ็อกเซอร์ตลอด แต่ก่อนเจ้าเมฆก็ดูไม่เขิลอายผมเท่าไหร่ ลูกคนโตคนนี้ อาบน้ำอวดจู๊มันตลอด ถึงเเม้ลูกทั้งสองจะได้หน้ากับผิวแม่มันมาเเต่จู๊ของเจ้าเมฆของมันก็ใหญ่กว่าเด็กทั่วไป ในวัยมันซึ่งน่าจะได้จากเชื้อพ่อมันตอนนี้ก็โตจนเข้ามหาลัยล่ะ เเต่เจ้ามินตัวน้อยของผม เขาเรียบร้อยมากเเต่เวลาอาบน้ำกับผมสังเกตเห็นว่าเจ้าตัวน้อยของผมจะชอบมอง มาที่ควยผมกับของพี่มันอยู่บ่อย เเต่ก็ยังมีท่าทีเคยอายอยู่บ้าง พอรุ้ว่าผมจับได้ว่าแอบมองก็หลบหน้าหนี เเต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะกลัวเขาจะรู้สึกไม่ดีเอา ทุกครั้งที่อาบน้ำก็จ้องทุกครั้ง เเต่ก้เข้าใจได้นะครับด้วยวัย ของเขาย่อมชอบสงสัยบวกกับชอบสังเกตเป็นธรรมดา ควยผมมันก็ดันใหญ่อวบอีกผมไม่ได้โม้นะเเต่มัน คือความจริงบางครั้งบัวก็ใช่จะไหว บางครั้งร้องขอผมเพราะไม่ไหว ทำให้ผมน้อยใจในขนาดเหมือนกันใหญ่ๆก็ ใช่ว่าจะดีเสมอ ถึงอย่างนั้นผมก็ยอมรับในโชคชะตาของผมไม่โทษใครเลย ทุกวันนี้ผมอยู่กับเจ้ามินสองคนครับ เจ้าเมฆต้องเข้าหอไปอยู่มหาลับ คืนนี้ เจ้ามินนิทหลับไปแล้ว ผมดูละครดันมีฉากที่ตัวละครมีอะไรกัน เล่นเอาผมควยเเข็งทะลุกางเกงบอลเก่าๆ ผมเลยเหลือบไปดูเจ้าตัวน้อยของผมหลับหันหลังให้ผมอยู่ดูท่าจะสนิทตามวัย ผมเลยควักควยงูเลื่อมของผมออกมา ชักว่าวนอนทะแยงไปทางลูกชักไปเพลินนึกจินตนาการไปตามประสาของผมจนใกล้จะสำเร็จเเล้วจู่ๆเจ้ามินก็ดันขยับ พลิกตัวทางผม ผมตกใจเเต่ไม่ทัน
พ่อเอก: ชิบหาย อ่าา อะๆๆ เเตกเเล้ว อู้ยยๆ อ่าาาาาาาาา น้ำควยผมฉีดพุ่งไปเข้าหน้าตัวน้อยผมเต็ม ผมตกใจจนรีบหาผ้าจะมาเช็ดหน้าลูก เพราะเสียงครางผม คงทำให้เจ้าตัวน้อยสะลึมสะลือตื่นมา น้องมินนิท: หืออ พ่อเอกฮับหนูนอนน้ำยายไหลเต็มเลยอ่อ จุ่ๆเจ้ามิน มันดันเช็ดน้ำควยผมที่กระเด็นเข้าหน้าเลียเข้าปาก ดูดจ๊วบทุกหยด พ่อเอก: เดี่ยวลูกหยุดก่อนนั้นไม่ใช่น้ำล.. น้องมินนิท: เอ้า เเล้วมันคือน้ำไรอ่ะพ่อเอก เเต่กลิ่นมันเค็มๆง่ะ ผมไม่รู้จะเเก้ตัวไงดี เลยตัดสินใจบอกไปว่า พ่อเอก: เออ น้ำลายลูกนั้นเเหละ เเต่อย่ากินไปอีกน่าา มาๆ เดี่ยวพ่อเช็ดหน้าให้ อ่ะๆ สะอาดละ มาๆ นอนได้เเล้ว พ่อว่าจะนอนละเหมือนกัน ผมนอนตะเเขง ผมกอดลูกเเน่นเลยเพราะอายเเละรู้สึกผิดที่ปล่อยให้ลูกเล่นกินน้ำควยผมไปอย่างนั้น เเต่ทำไงได้สุดท้ายคงต้องปล่อยไปครางหลังคงต้องระวังหน่อยละกัน น้องมินนิท: ฝันดีนะฮับพ่อเอก หนูรักผมนะ พ่อเอก: พ่อก็รักตัวน้อยของพ่อเหมือนกัน นอนๆ พน. ต้องไปโรงเรียนอีกครับ จุ้บๆ ผมหอมหัวลูกผมจนสุดท้ายผมก็หลับไป
|