4 f% J$ m5 M* C" h- u "อาจารย์ครับ…คือ ที่ผมขอทุนก่อนหน้านี้ ตอนนี้….ผมขอยกเลิกนะครับ"
1 y2 r/ d( i# r+ Z; a6 ? "ทำไมล่ะวชิรวิท"
: j$ P$ Y7 C; t "ตอนนี้ผมได้งานพิเศษทำแล้วครับ"
# X5 U& F. l7 O: V" m "อ๋อ โอเค ได้ ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีอะไรสงสัยปรึกษาอาจารย์ได้นะ". ]/ h) Z7 t" r' A
/ U+ O& @7 Q/ `; C! Q7 A, q" ]/ l% n วชิรวิท หรือ วิน เดือนมหาลัยคนปัจจุบันกล่าวลาอาจารย์โก้ พร้อมยกมือไหว้แล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกจากห้องด้วยความสะบายใจ
2 `/ Q/ t, S9 L. A + v0 Z9 p+ K$ O" |" C
โทมองตามวินด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงประกวดดาวเดือน โทที่เป็นผู้ดูแลในส่วนของกิจกรรมได้เข้าไปพูดคุยและดูแลความเรียบร้อยทำให้เคยพูดคุยกับวินอยู่บ้าง วินนั้นเป็นเด็กทะเล้น ขี้เล่น แต่มีความสามารถหลายอย่าง6 Z& Y7 C. x- [" b6 Q. X' T3 B; c
% L- n/ B1 f: \1 p
"ปฏิเสธทุนหรอพี่"& D( I% m0 H2 m0 W8 y9 Z2 V& O
* E! P6 f4 X' e& _
หลังวินลับสายตา โทได้หันไปถามรุ่นพี่ที่ตนแอบชอบด้วยความสนใจ2 T6 t5 x% ?, J/ b+ [
' s! t3 Y) M' Y6 ? "...พี่ไม่ค่อยสะบายใจเลย"
. v" ?0 M8 S4 o; R6 ?- w+ M6 M) T# ?* | # a# W. A- @: y* i9 a" ~, R
โก้พยักหน้ารับคำถาม แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลจนความรู้สึกมันแสดงออกมาผ่านทางสีหน้า โทหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเองพลางคิดถึงเรื่องของวินต่อ…
4 O2 U# Y/ H' c( G$ Z( }
8 T( s/ \+ s$ U( Q3 d3 F หลังจากเลิกงาน โทกลับหอพักแล้วตรวจเช็คเอกสารที่ผู้ช่วยกรอกข้อมูลเอาไว้ แต่ในใจกลับละจากวินไม่ได้ ไม่ใช่เพราะพิศวาท แต่เพราะความเป็นห่วงในฐานะศิษย์-อาจารย์
" s, a* X' S- d% L: N W 3 A; U9 u$ q/ E; y( ]4 n- {
ตกดึกคืนนั้นเอง โทจึงนั่งทบทวนกับตัวเองแล้วตัดสินใจเขียนชื่อของวินลงในสมุดไดอารี่2 s9 ]5 X! D" B: N1 C$ q* ~" x% ?
1 S, H4 R% [8 j4 a a7 T! |__________
5 O! L" u/ E% ~* {- T, G( r # T6 ^! R- N: S, d8 b
นายวชิรวิท หรือวิน เดือนมหาลัย ประจำปีการศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปรารถนาที่จะรู้ปัญหาของวิน
+ J- o( a+ D# I5 e+ C0 {0 c5 c
# Y2 U) `( O) Q8 N5 h# c__________
+ T. [$ }- H' a( b: G! R/ Z6 v O/ m1 ]% K3 c3 X. p4 K
เหมือนโทจะคิดว่าตนเองรู้จักกับวินดี แต่เอาเข้าจริงเขากลับไม่รู้อะไรเลย พอเขียนได้นิดเดียวก็วางปากกาลง ในใจนั้นกังวลว่าเขียนเท่านี้ไดอารี่จะสามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพไหม….5 V/ a# p, F& E0 N
1 M* _3 \4 H0 S" k3 W "ทำไมช่วงนี้มึงดูโทรมจังวะ"3 Q O( ?# l3 p
"หมุนเงินไม่ทันว่ะพี่…."2 Q O5 k7 A3 ^$ q+ F, c: k$ Y
& B7 {9 d( n. [8 S+ i# { หลังจากเผลอหลับไปไม่นาน รู้ตัวอีกทีตอนนี้โทก็มายืนอยู่ที่หน้าคณะวิศวะเสียเเล้ว เบื้องหน้านั้น เป็นวินที่กำลังนั่งบนโต๊ะหินอ่อนกำลังพูดคุยกับรุ่นพี่ที่โทพอรู้จัก , G8 L$ X; k1 q- ^
; w0 n. W1 h% ?- U' m8 \ "หึ แล้วเอาไง งานที่กูเสนอ?", @& W& F" j0 t6 E* q2 A$ M
"....."% [/ Z! L# }& D' l7 c* l
* J+ X) B/ \- W
โทมองดูกร รุ่นพี่คณะวิศวะพ่วงด้วยตำแหน่งเดือนมหาลัยปีก่อน ที่โทรู้จักเพราะนักศึกษาที่ทำกิจกรรมพวกนี้ต้องมาขออนุญาตเขาก่อนนั่นเอง / F( l5 R4 p: e! \% ?
8 J {# c( w# Q5 i' Q+ n( G จากที่เห็น พอกรพูดถึงงานที่เสนอ วินกลับหน้าถอดสีและก้มหน้างุ้มลงกับพื้น กรใช้มือหนาของตนลูบไปที่หลังของวิน
( d+ ^) \, M+ b; E
, o7 U; v0 ]6 p% J3 ` o# g* D "เออ กูไม่กวนละ ถ้ามึงตัดสินใจได้บอกกูก็แล้วกัน ยิ่งตอนนี้มึงมีตำแหน่งเดือนมาด้วย อัพราคาได้เยอะเลยนะมึง"
' R& o5 k& u1 f8 x6 k+ w * M4 g; r, l% W) J, V
กรหยัดตัวลุกออกจากพื้นที่ ทิ้งวินที่นั่งถอนหายใจเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความรู้สึกที่เดาไม่ออก โทเดินเข้าไปใกล้วินแล้วจ้องเข้าไปในดวงตา พลันภาพทุกอย่างกลับมืดสนิท โทเหมือนตกอยู่ในห้วงอวกาศที่ไร้ทิศทาง
W" ~9 L8 A- o9 @ M ( _( r- N7 ?; i l2 o- ]2 k. Z& V
แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกึกก้องดังแทรกเข้ามาในหัว พร้อมเสียงนั้นยังสะท้อนก้องไปทั่วเหมือนเสียงนั้นดังมาจากทุกทิศทุกทางจนโทต้องใช้นิ้วอุดหูเอาไว้
* J% i, I) w. |: G 8 n3 R3 G3 t Y4 Y% p$ r
เสียงคนพูดจอแจจากทั่วสารทิศได้เริ่มเงียบลง แล้วเขาก็มาโผล่ที่ห้องนอนของใครสักคน
& D3 ^3 F7 i" w+ J) C 7 h! a: V4 C3 L0 U& `+ _; {
"ฮัลโหลแม่ ตอนนี้พ่อเป็นไงบ้างครับ…."
# X# F+ f+ c0 a8 b6 a0 m( a
+ ~( N4 R5 s6 b, D2 ]- |5 C6 ~ โทได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง จึงหันหน้าไปยังต้นเสียง พบกับวินที่สวมเพียงกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมทิ้งตัวนั่งลงบนขอบเตียงนอน0 V2 t" I* O. ^% W: b
6 ?( n7 a# c3 u "ครับ อยู่ได้ นี่ผมพึ่งได้รับตำแหน่งเดือนมหาลัยด้วยนะ ช่าย ลูกแม่หล่อและเก่งที่สุดในมหาลัยเลย หลังจากนี้ผมต้องไปถ่ายรูปแล้วก็ทำกิจกรรมของมหาลัยอะ อาจจะยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้โทรหานะครับ ครับ คิดถึงเหมือนกันครับ"! i0 e. G* z% K& r" Z
: C. S% d+ h# O% h) ~* a n
วินพูดคุยกับแม่ของตนด้วยความภาคภูมิใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาค่อย ๆ ลุกจากเตียงแล้วเดินคุยโทรศัพท์กับแม่ทั่วห้อง
6 y! |( n0 D- y8 a3 k: v
- t3 t0 x7 r7 e' ~ "แม่ไม่ต้องห่วงนะ ทำงานกับมหาลัยได้เงินด้วย ถ้าไม่พอจริง ๆ เดี๋ยวผมโทรไปขอ ฮ่า ๆ ๆ ครับ พักผ่อนด้วยนะครับแม่…."
" ~' l; S8 L( q6 z* N' A
% i, {* t y8 d- ?) [ q เมื่อวางสายจากแม่แล้ว ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มก่อนหน้ากลับนิ่งเรียบราวกับคนไร้ความรู้สึก วินเดินไปนั่งที่ขอบเตียงอีกครั้ง พร้อมตตั้งสติเหมือนกำลังคิดบางอย่าง โทเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเป็นกังวลมาก หากอยู่ตรงนั้น เขาอยากจะเดินเข้าไปแล้วปลอบเด็กน้อยตรงหน้า….* }, ^+ i; T' C. \7 D- P
1 ^& q. e# S! Z. C3 y ก๊อก ก๊อก ก๊อก4 C7 [7 Y/ {0 a1 f5 h
\0 B& G) C4 W% `/ g& g
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้โทและวินต่างหันไปยังต้นเสียง เหมือนวินจะสูดหายใจลึกแล้วถอนหายใจยาวพร้อมลุกไปเปิดประตูให้กับผู้ที่เคาะประตู
. ? v9 F3 v* d2 z+ y& \ @
4 ]! D6 ]" l6 d "พร้อมยัง?"( p! E2 A7 p( x3 K; `' Q6 w7 {
9 [8 ?( L6 n. Q4 P! K
คนที่เข้ามาใหม่นั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นกร รุ่นพี่ที่คุยกับวินก่อนหน้า กรเดินเข้าห้องพร้อมกล้องโปรและกระเป๋าเป้ใบใหญ่ พอเข้ามาถึงกรก็วางอุปกรณ์ที่นำมาลงที่พื้น9 e9 W5 n2 ]& g* T% T% O
+ F* l. Z- z" ?4 p% ^$ F1 L "ถ้าพร้อมก็บอกนะ"
. d6 Z( |1 t5 N
! h0 V Z& J* Z. z) R h กรและวินพากันมานั่งลงที่ขอบเตียง สองคนไม่คุยอะไรกัน ทั้งห้องนั้นเงียบสนิท ก่อนที่วินจะเงยหน้ามองกร แล้วพยักหน้าให้เป็นการส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมแล้ว' n0 x$ C# w* _/ `8 v$ x
& `$ w8 P6 {0 t1 V, c6 Q
"อะ ถ้าพร้อมแล้วก็ถอดเลย…"" L: P' w& _# r& w( g% q4 U$ F
- N$ D4 C; x+ j4 p+ ^' r* T หลังกรว่าจบ วินก็ลุกไปยืนตรงหน้าของกร แล้วทำการดึงผ้าชิ้นสุดท้ายจากตัวลงไปกองที่ข้อเท้า กรมองดูเลือนร่างของวินด้วยความพอใจ
/ X- N# `0 P0 n6 J
I, U4 C' E4 l2 R! v "ยังฟิตเหมือนเดิมเลยนะมึง"- b! E' f1 ]7 H
$ r5 A0 Y: d3 B$ n5 X4 N- _ กรเอื้อมมือไปลูบไล้ตามส่วนกล้ามเนื้อที่ตัวของวิน วินไม่มีทีท่าขัดขืน เหมือนทั้งสองเคยทำแบบนี้มาก่อนแล้ว5 r9 _* b- g2 ]# c$ R- N
. G( h3 a. ]0 J) N กรให้วินนอนหงายลงบนเตียง แล้วเขาก็เป็นฝ่ายลุกขึ้นยืนพร้อมตั้งค่ากล้องของตน ก่อนที่จะเริ่มทำการถ่ายภาพ: A, x5 J. w2 |
* S! ]5 X& ]. q) H7 L4 f
โทตกใจมากที่เห็นเดือนมหาลัยหนุ่มหล่ออย่างวิน กำลังแก้ผ้านอนโพสท่าให้รุ่นพี่อย่างกรถ่ายรูปโป๊เอาไว้ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือมองดูภาพเหล่านั้น แม้เขาจะชื่นชอบในร่างกายที่หล่อเหลาซิกแพ็คแน่น แต่ในความเป็นอาจารย์เขารู้สึกไม่เข้าใจ….1 Y' P% q6 C7 |6 B% _2 x
2 \' s0 M: k/ F: ?# ~5 X กรให้วินยกแขนหนุนศีรษะ แล้วถ่ายภาพเหล่านั้น วินเปลี่ยนท่าไปเรื่อย ทั้งยกขาขึ้นเพื่ออวดโชว์ช่องทางด้านหลังที่มีขนปกคลุมอยู่ พอถ่ายภาพบนเตียงไปได้สักระยะ กรให้วินเปลี่ยนท่า มายืนที่ขอบเตียงแล้วให้วินเบ่งกล้าม พร้อมกรนั้นเดินถ่ายภาพรอบตัววินเพื่อเก็บสัดส่วนร่างกายให้ครบทุกมุมและองศา% I9 b' p! Q, h
2 b* M. f$ N& a2 N "วิน มึงทำท่าสะพานโค้งได้ไหม"- h9 k$ [8 G/ n; L
"ทำไมหรอพี่?"% D( W* X5 D9 C. ~5 |
"เออหน่า ทำได้ไหม"
8 q. Y+ v7 ?) y" t, q9 w0 t' \
+ o; u/ M$ {5 Q+ {) r& S' f; N วินไม่ได้ตอบด้วยคำพูดแต่พยักหน้ารับ กรจึงให้วินทำให้ดู วินค่อย ๆ ตั้งท่าเตรียมพร้อม ก่อนจะใช้แขนสองข้างอ้อมไปด้านหลังแล้วเอนตัวทิ้งน้ำหนักลงไปจนร่างกายขนานกับพื้น พร้อมค่อย ๆ ดันส่วนกลางลำตัวแอ่นโค้งขึ้น กรพอใจมากแล้วถ่ายภาพรอบ ๆ วิน. l2 R* `% i8 d0 H: o1 Q2 j1 z( O
7 X* p/ T/ o. S; `9 O1 C "ไอ้วิน ไปรอกูที่ห้องน้ำเลย"& }3 `3 t8 a! N+ P; i0 k! O* Q
4 p* C) E0 p& ^. l5 l6 s
กรบอกกับวิน วินไม่เข้าใจแต่ก็ทำตาม พอเข้าไปถึง ไม่นานกรก็เดินตามเข้ามา พร้อมกับถือของบางอย่างมาด้วย ซึ่งของสิ่งนั้นก็คือ….มีดโกน เป็นมีดโกนสามใบมีดสำหรับโกนขนส่วนที่อ่อนโยน
' Q, l8 [. g7 n" v" d! K
n+ G# j' c7 `% o$ K กรเปิดฝักบัวฉีดน้ำไปทั่วตัวจนวินนั้นเปียกทั่วร่าง กรใช้ครีมโกนหนวดฉีดไปยังส่วนที่มีขนตามลำตัวของวิน แล้วทำการลงมือโกนขนตามจุดต่าง ๆ จนร่างกายของวินเกลี้ยงเกลา โดยที่วินไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
6 u6 Q% A& A2 o; N! u" x ( E4 e, x/ s3 a2 C" t* B P; Z
"เออ แบบนี้แหละดี รับรอง มีแต่คนชอบ"
' r# f0 w- \; O! ]- X' K& D ^7 ]
2 K9 ]6 w+ B- `1 N5 ^ กรล้างตัวให้วินแล้วรอวินเช็ดตัวจนแห้ง เมื่อเสร็จแล้วกรได้ให้วินมาถ่ายรูปอีกครั้ง คราวนี้ กรถ่ายใบหน้าเพียว ตามด้วยช่วงอก ช่วงเอว ช่วงล่าง พร้อมจับวินหันหลังแล้วก้มตัวใช้มือแหวกก้นของตนจนเห็นรูสีชมพูดสดที่ขมิบท้าทายกล้อง9 T- J5 R. g% `, P1 ]" o& p
i5 U2 R% i4 D1 N; V$ b5 t$ D+ Q กรถ่ายภาพเหล่านั้นเอาไว้หมด ไม่วาย ใช้นิ้วของตนแหวกอ้ารูของวินจนเผยออกมาแล้วถ่ายอีกครั้ง
% i! [, u7 C% i0 r1 c" v: g : y1 i4 J7 h5 q% u2 |0 u! O& d: {
"อืม เดี๋ยวกูส่งรูปขึ้นไป ไม่เกินสองวัน เดี๋ยวติดต่อกลับ รับรองงานนี้มึงรวยไม่รู้เรื่องเลยล่ะ"
; _, M6 ]& A0 D4 N! u
5 ]% i/ ]1 f: B- O; T6 \; y3 F กรกล่าวจบก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องของวินไป ตอนนี้เหลือวินคนเดียวในห้องที่นั่งเหม่อมองท้องฟ้าด้วยสายตาสิ้นหวัง
y5 `! {6 M! k$ ]! r- U4 k9 y; r % q' Y' h7 ]/ t
เฮือก!!
" D+ S0 |9 f+ K% j& f7 p
' a/ l2 k4 d4 @9 H) y! Y, L โทสะดุ้งตัวตื่นเพราะเสียงเคาะห้องดังลั่นปลุกเขา อาจารย์หนุ่มหยัดตัวขึ้นจากเตียงตรงไปเปิดประตูห้องเพื่อดูผู้มากวนการนอน, g, p$ P" `+ z# K( H2 t; I5 `
6 Y7 i c* M, a "อะไร ใครมาเคาะฮึ"
Z ?+ N, [/ R7 w
9 C: E% v0 ~- A$ D6 w/ l แกร๊ก
# d- ~) F# z; U- n+ q8 \ & }. d! F5 ^; X" v n
โทหมุนลูกบิดเปิดประตู ก็พบกับนักศึกษาคนหนึ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้า
% n$ d' m5 |6 O7 ^0 H3 f7 M( A) | s7 ]) E% {, b8 X9 A" N
"อ้าว พีรภัทร มีอะไรมาปลุกอาจารย์แต่ดึกแต่ดื่น"
7 a# ~; l9 R2 N6 } "ดึกดื่นอะไรอาจารย์ จะเจ็ดโมงอยู่แล้ว"
1 [7 V+ H# B8 y + e; R9 p6 k1 N8 @
โทตาโตทันทีหลังได้ฟังคำพูดนั้น เขารีบมองไปยังนาฬิกาแขวนผนังที่เข็มสั้นชี้อยู่ที่เลข 6 เข็มยาวชี้อยู่ที่เลข 7 ฉิบหายแล้ว ตื่นสายหรอวะเนี่ย!!!
8 ^- Q2 d# ?; o* ]# p ! y4 \4 Q6 V* g5 e9 Y* r
"อะ แล้วเธอมีอะไรล่ะ"( H% Y* w7 f7 d5 o0 p' A E, s
+ {( `! K6 X( E5 W/ Z/ X โทพยายามข่มเสียงตัวเอง เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังสาย แต่ต้องจัดการกับปัญหาตรงหน้านี้ก่อน
. P2 Y7 \( d5 L" c5 W* r8 B) Z, I* r* T
S& N8 ^1 Y7 g t "ประตูห้องผมเสียครับ…"
! I6 W# g7 T) j9 i, U7 M. l "ประตูห้องเสีย?"
: g# [ [& ]' V9 d" y8 L! F) T3 n "..."! n9 s' N" G8 w. a9 u. g/ v6 B$ E; ^
, @9 X: V9 [. n1 ^. N พีระภัทรพยักหน้ารับ โทถึงกับขมวดคิ้วสงสัย เพราะนี่มันไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องจัดการ6 y! x) v! R, e6 y4 f ]8 c
+ b, {5 I1 ]9 b, f4 S- X6 N1 F
"ประตูห้องเสีย ก็เรียกช่างสิ"; `# c- |1 E; V) | \
"ลุงช่างบอกให้มาขอกุญแจครับ", B; \! j$ c9 F0 Y( N
"ทำไมล่ะ"
- {6 p8 u* }, [% P4 u. D* |( h4 y "เพราะอุปกรณ์ช่างอยู่ในห้องทำงาน" c4 J" l. W$ r% m8 n
. Y+ b; R {& I/ N ห้องทำงานหอที่อยู่ใต้ตึกที่มีไว้เพื่อเก็บเอกสาร สิ่งของ และให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ แต่หน้าที่เปิดประตูไม่ใช่โท เป็นหน้าที่ของแม่บ้านที่ต้องเปิดเพื่อทำความสะอาดและสแกนนิ้วเข้าทำงาน ที่เขามีเป็นเพียงกุญแจสำรองเท่านั้น4 @! S, x; m: I1 R6 h
! Q/ g+ T4 K" n$ f F, U "กุญแจอยู่ที่แม่บ้านไง"; }3 \. X8 S% \
"ก็…ป้าเขายังไม่มาครับ"! P8 w3 |! a1 v) R; F
"โอเค เดี๋ยวอาจารย์เอาให้ แต่รู้ไว้อย่างนะ พีระภัทร ต่อไปนี้ถ้าเธอมีเรื่องอะไร พูดมาให้จบในหนึ่งประโยค เข้าใจไหม"
9 P _3 L7 j/ H 6 W4 z# ~9 o q( e( j" {2 `7 U1 T
โทส่งสายตาอาฆาตให้กับนักศึกษาตรงหน้าพร้อมยื่นกุญแจสำรองให้ไป แล้วต้องเตรียมตัวอาบน้ำเพื่อไปเข้ากองกิจ แต่ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้ แน่นอนว่านักศึกษาทุกชั้นพากันจองคิวต่อแถวเข้าห้องน้ำเป็นแน่……คิดแล้วเพลีย! K( P. J0 F3 O' \% V% @
! ^) O2 w0 d" ^* f. n "มาสายนะวันนี้…."
, J: Y$ {, v! S; [; l! _0 a8 x: p "โห่ วันเดียวเองพี่"1 @2 `! @9 B! \! D! h; t5 l d) Q0 z; d
) n% k. K0 R- {; o& f. i7 \ โก้เอ่ยแซวเขาทันทีหลังโทก้าวขาเข้ามาในห้องทำงาน โทเองก็ไม่ปฏิเสธอะไรเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายแค่เเซวเล่น พอจัดของเตรียมเอกสารงานต่าง ๆ พร้อม โทก็เริ่มทำงานรูททีนของตัวเอง เสร็จก็เกือบ 10 โมง" m7 e* I5 _0 f
" U( L {7 f- q3 X! v0 _
เมื่อทำเสร็จ ก็เคลียร์งานเก่า ตอนนั้นเองที่เขานึกย้อนถึงความฝันเมื่อคืน จึงได้ตัดสินใจถามกับโก้ไป
& o! P' Q$ z; M9 N: O+ [
G7 Z% i* a+ `2 A6 S "พี่โก้!"* n# y$ w! `: H* ^
"ว่า?"
' R5 O" [! _; y4 t) J- I+ @2 u "ผมขอคุยด้วยครู่นึงสิครับ"
4 u2 B/ C9 r3 c- S( D/ E "?"
% l& c6 i7 \1 L. q0 b
/ G, s1 \$ ?% q. e5 F [ โทเอ่ยบอกกับโก้ตรง ๆ โก้ก็ส่งสายตาสงสัยกลับมา โทพยักหน้าอ้อนวอน โก้จึงใจอ่อน ทั้งสองเดินออกจากห้องทำงานไปยังศาลาไม้ที่อยู่หน้าตึกกองกิจ ท่ามกลางสวนดอกไม้ขนาดย่อม) b5 _: D3 y- r/ U' T
# j* `. ~# s- Q; {: R
"มีอะไรถามพี่หรอ"
) t+ p" A3 M2 l7 h- l1 [ "เอ่อ เรื่องวินน่ะครับ"% u3 N; w9 w, S
"อืม มีอะไรหรอ"- r4 ?5 G" j! a, O
"คือ…ช่วงก่อนหน้านี้วินมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ…."" B( ~, m8 `2 b( T- ^% O; @
' A0 Y) M9 k' q หลังจากได้รับข้อมูลจากโก้ ทั้งสองก็กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาพักเที่ยง โทรื้อหาเอกสารทะเบียนช่วงประกวดดาวเดือน ก่อนจะพบสิ่งที่ต้องการ เมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ของวินมาแล้ว โทไม่รอช้ากดต่อสายทันที…
; n p, x! k* q$ g! k
$ s7 F% o4 |# X5 J7 _2 F ในตอนนี้ วินได้มานั่งอยู่ที่ศาลาหน้าตึกกองกิจพร้อมกับโท
7 E- Z; Y$ ]2 @' ? H; O0 k( m K ( X% A$ u& Q7 t; x
"อาจารย์โท เรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่าครับ"
# U- \: u3 X& C* U! m1 c
' {9 N( s: t! V& V, C& N3 B( @ วินเอ่ยถามออกมาแต่โทนั้นกลับไม่ได้สนใจคำพูดของวิน โทจ้องมองรูปร่างของวินที่ตอนนี้มันดูต่างจากภาพที่เห็นในฝัน
2 L- ]) S8 Z. q: H3 l7 K$ h
$ }% M! d0 O/ z, K2 n2 P6 ` ผอมลงไปเยอะเลยแฮะ. _+ U, m$ `% I5 [# ]; f" }8 E
+ ]: [# x* r+ d% \ Z
"วิน สะบายดีไหม ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง" ]! ^8 o5 [7 m. m) r' j$ l. G! e9 T
/ I% Q; t% L; V) ^8 W/ L
หลังจากได้ยินคำถามของโท วินได้เงย! y' V) Q& t, f
หน้ามองจ้องไปที่ดวงตาของโท พร้อมน้ำใสได้เอ่อล้นไหลออกมาโดยที่เจจ้าตัวไม่รู้
# W& e, [, U) P& H% q" W! t( ?1 f( V! A
3 `4 @; `$ V+ W3 ^7 ]' b- w "วิน ร้องไห้ทำไม"
) t t! J3 O- k% i8 j8 T "ห๊ะ อะ เอ่ เปล่าครับ"
W5 f; x) z o6 \4 r4 a, k
, b, F) P5 e! g% Y! ]: @( Y วินกล่าวปฏิเสธแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มของตน โทขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้แล้วใช้มือลูบหัวไหล่ ปลอบวิน วินไม่ตอบอะไรแต่สีหน้าของเขากลับทุกข์ทรมาณ" i2 y* L- \( [6 m. v" A, c
$ c. h* [4 {2 n! c1 X: B โทรู้สาเหตุที่วินร้องไห้ เพราะคำที่เขาพึ่งถามวินไปนั้น เป็นคำเดียวกับที่แม่ของวินได้เอ่ยถามวินจากฝันที่โทได้ยิน1 J1 I. Q R P- b
4 |5 u0 J4 [9 ^- S) a0 K1 S3 `- r "อาจารย์ไม่รู้นะว่าเธอมีปัญหาอะไร แต่ถ้าเธออยากระบาย อาจารย์พร้อมรับฟังนะ"
# \' H- m' z% o5 r T ' C1 U8 n' w& Q
วินผละตัวออกจากโท แล้วนั่งครุ่นคิด มือสองข้างกำหมัดแน่น ริมฝีปากถูกขบกัดด้วยความเผลอตัวจนมีเลือดไหลออกมา โทเห็นแบบนั้นจึงเรียกวินเพื่อดึงสติ8 B% R3 |% Z' q
% B+ a# r* ^+ p7 T "วิน! วิน!!"
) L% w1 c# Z. @4 p; y/ @
. \1 H5 g4 t- s0 w8 Y0 {1 c วินค่อย ๆ เงยหน้าของตัวเองขึ้นมา โทเอื้อมมือไปกุมมือของวินแล้วบีบให้กำลังใจ
; W0 {3 K- w2 H& a & e& i! F) T; G ~( |6 [
"นี่ เอกสารขอทุน"
. {2 D4 U! [+ U3 B$ Y5 b: Q "ทุน? ผมปฏิเสธไปแล้วครับ"
2 Y( W1 E& U5 v# s' c+ B/ B: J "อืม อาจารย์รู้แล้ว"
, X+ M- Z6 H: z- V$ u" n, v 3 f; y6 I4 |# W/ [7 T
โก้เล่าว่า วินนั้นมาขอทุนเพราะเงินค่าเทอมที่จ่ายมาก่อนหน้า แม่ของเขาได้ขอเบิกคืนเนื่องจากต้องใช้ผ่าตัดพ่อที่ประสบอุบัติเหตุกระทันหัน แต่เงื่อนไขของทุนนั้น ผู้รับทุนจะต้องทำกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งวินที่กำลังขัดสน หลังเลิกเรียน เขาต้องทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์เพื่อหาเงินใช้ในแต่ละวัน ไหนจะกิจกรรมของคณะและมหาลัยในฐานะของเดือน ซึ่งสิ่งที่ได้มาแม้จะพอใช้ แต่ก็ยังไม่พอค่าเทอม ทั้งเทอมปัจจุบัน และในอนาคต
" c. ?2 N y" e4 ^% G% p, D) L+ |
; q- @# b3 P9 Z "แต่ผม…."+ V, m' @5 x# O. _% J: |5 F5 m% d
"นี่ ดูก่อนสิ"
9 a7 U* e8 P- f" f
: \" _! [& e! i% o2 L& @4 K u โทเอ็ดวินจนวินหยุดพูดแล้วรับกระดาษที่โทยื่นมาให้ พอวินอ่านเอกสารนั้นก็ตาโตแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
- X; e$ x- m! R* q+ B9 C) }
4 Q2 _) X6 }, L% Z) g$ U, c "จริงหรอครับอาจารย์ อาจารย์ผมได้ทุนนี้จริงหรอครับ!"
: z0 G t3 K) o4 z' [& u8 n
- |' @3 I% A3 G วินยิ้มร่าออกมาพร้อมน้ำตาไหลลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เป็นน้ำตาของความดีใจ เพราะทุนที่วินได้รับนั้น เป็นทุนเปล่า ซึ่งให้มาฟรี ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทำให้วินโล่งใจจนเผลอกอดขอบคุณโท โทเองก็กอดตอบและใช้มือลูบหลังวินไปด้วย
$ F/ {( ` ]& |2 M# e2 C
9 n' [: k; Q( G( h- G5 |3 t8 z วินลุกขึ้นจากศาลาแล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแม่พร้อมเล่าเรื่องทุนให้แม่ฟัง" o/ K9 O* Q$ G: s# n2 O* y
: |- K/ j3 p, `5 z2 h "ยิ้มแก้มปริเชียวนะ กอดกันกลมเลยหนิ"1 p& f5 O+ F2 \8 b: h
/ t4 @# K! w4 ^, [* B1 O เสียงโก้แซวโทหลังจากที่เขาเดินกลับเข้ามายังห้องทำงาน โทนึกแปลกใจที่โก้เอ่ยแซวเขาเพราะปกติโก้ไม่เคยพูดอะไรทำนองนี้มาก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมา โทไม่เคยโดนโก้แซวเรื่องแบบนี้เลย….4 p, Z* {' Z+ b, ~) [6 V/ M
2 u+ ~% U* S) m. P6 M. W0 H2 y
"ก็นิดนึงพี่ ฟูลฟีล โดนเด็กกอดฮ่า ๆ ๆ"
, j* B9 K" f6 R/ m5 ^
+ d4 G% f# j3 |8 Z+ B: g" [, |1 p: h! E ไม่รู้นึกอะไรโทถึงได้พูดแบบนั้นออกไป ปกติเขาไม่เคยกล่าวล่วงเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะพูดเล่นหรือพูดจริงก็ตาม ยังนึกแปลกใจตัวเองที่รับมุกโก้แบบนี้ แต่เป็นโก้เองที่พอฟังโทพูดแบบนั้นกลับทำหน้าดุไม่พอใจใส่เขาแล้วเบนหน้าหนีไป
& ~# J- t5 B. w f
/ g4 K9 }' o7 P' X7 ^! f โทยังคงมองลอดทะลุประตูออกไป ยังคงเห็นวินที่ดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่ที่ศาลา เพราะความจริงแล้ว ทุนที่วินได้รับนั้น มันคือเงินของเขาเอง โทไม่รู้ว่าทำไมเขาตัดสินใจช่วยวินแบบนี้ แต่เขามั่นใจ ว่าสิ่งที่ทำนั้น เป็นเรื่องที่ดีแล้ว
1 \/ ?. A c& B) d" J; |* o J ; N( q+ s8 S p+ u2 ~
เมื่อกลับจากกองกิจ โทก็มาตรวจตราทุกอย่างตามปกติด้วยความสุขที่ได้ทำไปในวันนี้ พอขึ้นมายังห้องพัก โทกลับแปลกใจ เมื่อสมุดไดอารี่นั้นเปิดออกมาหน้าที่เขาเขียนชื่อของวินไว้ แต่น้ำหมึกนั้นยังคงติดแน่นไม่จางหายไปเหมือนอย่างชื่อโก้…..!!
( |2 ~3 H! p3 x' o1 V__________ ' Z. ?7 h0 N6 t' c7 j9 M! e: D
วันนี้ลงให้เป็นพิเศษฉลองผู้ติดตามเกินที่คาดไว้ ; R% H7 j4 p0 C1 [1 u \+ b
พรุ่งนี้จะลงตอนต่อไปตามปกตินะครับ ' S: C( l3 U6 Q% Z7 h3 O8 ~" t
0 n* r) i& V' W. t. r
" m+ t2 b$ A% H' z/ ] |