( c7 u. ^, s- m3 | "อาจารย์ครับ…คือ ที่ผมขอทุนก่อนหน้านี้ ตอนนี้….ผมขอยกเลิกนะครับ"0 L7 T3 F/ N5 k# S5 ]
"ทำไมล่ะวชิรวิท"
3 V- o: B$ g' W1 G* \' ^* F "ตอนนี้ผมได้งานพิเศษทำแล้วครับ") N( L/ u# S$ |9 |. \1 H# Q
"อ๋อ โอเค ได้ ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีอะไรสงสัยปรึกษาอาจารย์ได้นะ"
# K" \+ w6 k# M
% v$ k1 F/ C4 J8 \. G วชิรวิท หรือ วิน เดือนมหาลัยคนปัจจุบันกล่าวลาอาจารย์โก้ พร้อมยกมือไหว้แล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกจากห้องด้วยความสะบายใจ
, B% I5 A2 D. A$ R C
" s- W2 A9 a$ U4 n" H0 I, z% W โทมองตามวินด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงประกวดดาวเดือน โทที่เป็นผู้ดูแลในส่วนของกิจกรรมได้เข้าไปพูดคุยและดูแลความเรียบร้อยทำให้เคยพูดคุยกับวินอยู่บ้าง วินนั้นเป็นเด็กทะเล้น ขี้เล่น แต่มีความสามารถหลายอย่าง% R, v7 L9 {4 z! p% o
2 o( z1 T. t& {8 ?% ] "ปฏิเสธทุนหรอพี่"
# {3 f8 P7 ~( X9 g* Q( k 8 z& G5 \9 w* k1 B; X
หลังวินลับสายตา โทได้หันไปถามรุ่นพี่ที่ตนแอบชอบด้วยความสนใจ4 d6 g' r7 b9 |$ J6 ~5 C0 q, ?
" m0 f& o. t$ [: C. W6 N' U( `
"...พี่ไม่ค่อยสะบายใจเลย"
% h# p+ O+ G6 R0 q% m
3 h% h$ Z& k- T5 @/ t) l5 @* H3 { โก้พยักหน้ารับคำถาม แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลจนความรู้สึกมันแสดงออกมาผ่านทางสีหน้า โทหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเองพลางคิดถึงเรื่องของวินต่อ…& F. `. b5 j U+ R$ J
4 a7 c4 k8 S h9 O( ? หลังจากเลิกงาน โทกลับหอพักแล้วตรวจเช็คเอกสารที่ผู้ช่วยกรอกข้อมูลเอาไว้ แต่ในใจกลับละจากวินไม่ได้ ไม่ใช่เพราะพิศวาท แต่เพราะความเป็นห่วงในฐานะศิษย์-อาจารย์% t5 |' T/ W4 A ~
5 M2 {* N7 ?- {/ w0 N. K
ตกดึกคืนนั้นเอง โทจึงนั่งทบทวนกับตัวเองแล้วตัดสินใจเขียนชื่อของวินลงในสมุดไดอารี่! _5 a0 {" F5 H1 K5 \: J
4 \0 _* R$ N9 ~__________
: W& U0 v' k4 K1 j 5 D% c* [6 Q9 V9 B
นายวชิรวิท หรือวิน เดือนมหาลัย ประจำปีการศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปรารถนาที่จะรู้ปัญหาของวิน
/ g) S Z9 E7 X3 g q. t
( l; r ? q. V__________
+ h7 t! v( v) @4 `
1 x' k, c/ J6 Z: ^" {9 S เหมือนโทจะคิดว่าตนเองรู้จักกับวินดี แต่เอาเข้าจริงเขากลับไม่รู้อะไรเลย พอเขียนได้นิดเดียวก็วางปากกาลง ในใจนั้นกังวลว่าเขียนเท่านี้ไดอารี่จะสามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพไหม….5 a# i' q ~$ X! y1 e6 d
4 H2 u$ u5 l6 n) s& X1 @ "ทำไมช่วงนี้มึงดูโทรมจังวะ"/ N. \% |, `1 N7 E2 G3 S# _
"หมุนเงินไม่ทันว่ะพี่…."
& m6 [: v( J& A& ]$ Z( T2 b 3 J: Z! O- i L. G( R7 G
หลังจากเผลอหลับไปไม่นาน รู้ตัวอีกทีตอนนี้โทก็มายืนอยู่ที่หน้าคณะวิศวะเสียเเล้ว เบื้องหน้านั้น เป็นวินที่กำลังนั่งบนโต๊ะหินอ่อนกำลังพูดคุยกับรุ่นพี่ที่โทพอรู้จัก 8 X2 j* F" J. B {
1 @: A4 G; ]6 C1 Y: y% R5 G "หึ แล้วเอาไง งานที่กูเสนอ?"' h1 k1 I6 `5 ?/ ?4 e2 U$ d
"....."
" S2 {6 Y5 [6 }
" M* R" D; q% \ โทมองดูกร รุ่นพี่คณะวิศวะพ่วงด้วยตำแหน่งเดือนมหาลัยปีก่อน ที่โทรู้จักเพราะนักศึกษาที่ทำกิจกรรมพวกนี้ต้องมาขออนุญาตเขาก่อนนั่นเอง
r+ ?6 ~: ~2 I2 t- n- ] ' _: V1 ]- z. X$ z
จากที่เห็น พอกรพูดถึงงานที่เสนอ วินกลับหน้าถอดสีและก้มหน้างุ้มลงกับพื้น กรใช้มือหนาของตนลูบไปที่หลังของวิน
$ Y$ R9 U% E& m/ B R4 l# A: ` % C5 O) O9 i8 q0 l
"เออ กูไม่กวนละ ถ้ามึงตัดสินใจได้บอกกูก็แล้วกัน ยิ่งตอนนี้มึงมีตำแหน่งเดือนมาด้วย อัพราคาได้เยอะเลยนะมึง"
9 z4 M, |" @; T4 o
1 A2 C3 u) s/ F, {: [) r กรหยัดตัวลุกออกจากพื้นที่ ทิ้งวินที่นั่งถอนหายใจเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความรู้สึกที่เดาไม่ออก โทเดินเข้าไปใกล้วินแล้วจ้องเข้าไปในดวงตา พลันภาพทุกอย่างกลับมืดสนิท โทเหมือนตกอยู่ในห้วงอวกาศที่ไร้ทิศทาง7 X: V, _6 h: c# k5 R: B& k
4 W* T E/ }& u4 F แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกึกก้องดังแทรกเข้ามาในหัว พร้อมเสียงนั้นยังสะท้อนก้องไปทั่วเหมือนเสียงนั้นดังมาจากทุกทิศทุกทางจนโทต้องใช้นิ้วอุดหูเอาไว้
) B z& v, e4 \5 u2 l
6 ~+ s4 v# L0 i6 l. u. Y$ q เสียงคนพูดจอแจจากทั่วสารทิศได้เริ่มเงียบลง แล้วเขาก็มาโผล่ที่ห้องนอนของใครสักคน
; P' v* g X' r4 A( E- s! d% e1 r
! h+ ]3 u5 v4 L8 x& X( d* Y2 q% Q "ฮัลโหลแม่ ตอนนี้พ่อเป็นไงบ้างครับ…."
3 |( _; r4 b6 z + w( O" P+ q$ j/ y6 d
โทได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง จึงหันหน้าไปยังต้นเสียง พบกับวินที่สวมเพียงกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมทิ้งตัวนั่งลงบนขอบเตียงนอน
! n9 i3 k) j6 c9 Y4 Q6 Y+ ^+ E
# E L o! f/ M( h "ครับ อยู่ได้ นี่ผมพึ่งได้รับตำแหน่งเดือนมหาลัยด้วยนะ ช่าย ลูกแม่หล่อและเก่งที่สุดในมหาลัยเลย หลังจากนี้ผมต้องไปถ่ายรูปแล้วก็ทำกิจกรรมของมหาลัยอะ อาจจะยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้โทรหานะครับ ครับ คิดถึงเหมือนกันครับ"6 Q$ |4 H2 ]. c v5 c q
( F5 V1 }$ c6 {; {
วินพูดคุยกับแม่ของตนด้วยความภาคภูมิใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาค่อย ๆ ลุกจากเตียงแล้วเดินคุยโทรศัพท์กับแม่ทั่วห้อง, S3 d: J* w4 u
, @& w1 W/ _" S7 s9 z
"แม่ไม่ต้องห่วงนะ ทำงานกับมหาลัยได้เงินด้วย ถ้าไม่พอจริง ๆ เดี๋ยวผมโทรไปขอ ฮ่า ๆ ๆ ครับ พักผ่อนด้วยนะครับแม่…."
0 S' E* a9 j( _3 W2 ^! c7 R
. R3 S, G* ?! H% t( e% U เมื่อวางสายจากแม่แล้ว ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มก่อนหน้ากลับนิ่งเรียบราวกับคนไร้ความรู้สึก วินเดินไปนั่งที่ขอบเตียงอีกครั้ง พร้อมตตั้งสติเหมือนกำลังคิดบางอย่าง โทเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเป็นกังวลมาก หากอยู่ตรงนั้น เขาอยากจะเดินเข้าไปแล้วปลอบเด็กน้อยตรงหน้า….9 w% Z3 g* q- d) P! e* H0 | }
- S. ]5 x+ \" {* z8 M" U
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
3 T, D2 h6 y+ p- ^& S( \
6 n6 K6 H) D3 i( j, ]! W- W เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้โทและวินต่างหันไปยังต้นเสียง เหมือนวินจะสูดหายใจลึกแล้วถอนหายใจยาวพร้อมลุกไปเปิดประตูให้กับผู้ที่เคาะประตู
2 x, {1 a- ^7 c. u6 S0 p% m0 X. t 4 Y3 B8 k1 M' A2 A& J: {- u
"พร้อมยัง?"( `0 [6 |0 r+ ?5 a* T% f' H
7 N$ i, D; c% N7 O# |$ @
คนที่เข้ามาใหม่นั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นกร รุ่นพี่ที่คุยกับวินก่อนหน้า กรเดินเข้าห้องพร้อมกล้องโปรและกระเป๋าเป้ใบใหญ่ พอเข้ามาถึงกรก็วางอุปกรณ์ที่นำมาลงที่พื้น
- R M2 z) ~5 M; q4 [1 z, v$ J; V
2 W3 _ A* j b. W | "ถ้าพร้อมก็บอกนะ"
: ?' M; W! g7 R9 m ( Q1 q% r3 P7 v# @
กรและวินพากันมานั่งลงที่ขอบเตียง สองคนไม่คุยอะไรกัน ทั้งห้องนั้นเงียบสนิท ก่อนที่วินจะเงยหน้ามองกร แล้วพยักหน้าให้เป็นการส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมแล้ว
/ q$ v1 ?/ d9 y" z& i
" ^- E% ^! ^ `2 M+ r "อะ ถ้าพร้อมแล้วก็ถอดเลย…"; |# |# w8 e' n! I
5 w* n" Z8 ^: }( ~5 \ หลังกรว่าจบ วินก็ลุกไปยืนตรงหน้าของกร แล้วทำการดึงผ้าชิ้นสุดท้ายจากตัวลงไปกองที่ข้อเท้า กรมองดูเลือนร่างของวินด้วยความพอใจ
5 I+ Y- g* x k- E, v8 S; L
7 }3 b8 N& k; u! G+ X2 K5 w "ยังฟิตเหมือนเดิมเลยนะมึง"
^8 k' ?. A/ i b
1 M( g* V0 W2 m# L! t j8 Y กรเอื้อมมือไปลูบไล้ตามส่วนกล้ามเนื้อที่ตัวของวิน วินไม่มีทีท่าขัดขืน เหมือนทั้งสองเคยทำแบบนี้มาก่อนแล้ว# k/ w& a/ {* T0 ~" A
9 R l0 Q7 \% D4 ]1 }. t
กรให้วินนอนหงายลงบนเตียง แล้วเขาก็เป็นฝ่ายลุกขึ้นยืนพร้อมตั้งค่ากล้องของตน ก่อนที่จะเริ่มทำการถ่ายภาพ
1 W3 H, U4 t7 l, i! U 9 D2 g7 F2 ^" }9 g7 |1 K, o8 b
โทตกใจมากที่เห็นเดือนมหาลัยหนุ่มหล่ออย่างวิน กำลังแก้ผ้านอนโพสท่าให้รุ่นพี่อย่างกรถ่ายรูปโป๊เอาไว้ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือมองดูภาพเหล่านั้น แม้เขาจะชื่นชอบในร่างกายที่หล่อเหลาซิกแพ็คแน่น แต่ในความเป็นอาจารย์เขารู้สึกไม่เข้าใจ….
( a1 |' x+ K; @ y! o/ t) I% W ! M: W J! p1 R4 [( C# Y' |* B
กรให้วินยกแขนหนุนศีรษะ แล้วถ่ายภาพเหล่านั้น วินเปลี่ยนท่าไปเรื่อย ทั้งยกขาขึ้นเพื่ออวดโชว์ช่องทางด้านหลังที่มีขนปกคลุมอยู่ พอถ่ายภาพบนเตียงไปได้สักระยะ กรให้วินเปลี่ยนท่า มายืนที่ขอบเตียงแล้วให้วินเบ่งกล้าม พร้อมกรนั้นเดินถ่ายภาพรอบตัววินเพื่อเก็บสัดส่วนร่างกายให้ครบทุกมุมและองศา
7 d/ s' E0 ^' z% d1 q- V4 ?2 G7 A
" _& A6 z3 Q9 o% ^ "วิน มึงทำท่าสะพานโค้งได้ไหม"
2 h5 b, A- G- o0 K1 Z "ทำไมหรอพี่?"5 Y& X0 w4 z% z" y7 C4 x$ ~6 J! P
"เออหน่า ทำได้ไหม"2 O; p/ ~, H w) Y5 `' Q
$ N r5 c$ O( J9 V* P วินไม่ได้ตอบด้วยคำพูดแต่พยักหน้ารับ กรจึงให้วินทำให้ดู วินค่อย ๆ ตั้งท่าเตรียมพร้อม ก่อนจะใช้แขนสองข้างอ้อมไปด้านหลังแล้วเอนตัวทิ้งน้ำหนักลงไปจนร่างกายขนานกับพื้น พร้อมค่อย ๆ ดันส่วนกลางลำตัวแอ่นโค้งขึ้น กรพอใจมากแล้วถ่ายภาพรอบ ๆ วิน
9 V5 I ~5 J" D. }( f
/ Y# W2 _, Y; V, r6 w "ไอ้วิน ไปรอกูที่ห้องน้ำเลย"
/ H' T' f, ^! C0 q : l+ i( D3 V; {, i$ s& V0 F
กรบอกกับวิน วินไม่เข้าใจแต่ก็ทำตาม พอเข้าไปถึง ไม่นานกรก็เดินตามเข้ามา พร้อมกับถือของบางอย่างมาด้วย ซึ่งของสิ่งนั้นก็คือ….มีดโกน เป็นมีดโกนสามใบมีดสำหรับโกนขนส่วนที่อ่อนโยน6 J8 R* Z5 ~9 D. F
+ B5 ^1 E7 U6 l' J กรเปิดฝักบัวฉีดน้ำไปทั่วตัวจนวินนั้นเปียกทั่วร่าง กรใช้ครีมโกนหนวดฉีดไปยังส่วนที่มีขนตามลำตัวของวิน แล้วทำการลงมือโกนขนตามจุดต่าง ๆ จนร่างกายของวินเกลี้ยงเกลา โดยที่วินไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
$ W' K/ \9 J% @9 }4 D$ r . y0 [0 [9 W1 {6 p. g! C2 B. I
"เออ แบบนี้แหละดี รับรอง มีแต่คนชอบ"
, L5 v7 X( I, P' [3 f, {! k $ i- F9 f) x$ t7 g9 [! j
กรล้างตัวให้วินแล้วรอวินเช็ดตัวจนแห้ง เมื่อเสร็จแล้วกรได้ให้วินมาถ่ายรูปอีกครั้ง คราวนี้ กรถ่ายใบหน้าเพียว ตามด้วยช่วงอก ช่วงเอว ช่วงล่าง พร้อมจับวินหันหลังแล้วก้มตัวใช้มือแหวกก้นของตนจนเห็นรูสีชมพูดสดที่ขมิบท้าทายกล้อง* R/ M: A' F2 l, [6 p1 d# H) B
4 v# ]) e) y* ?: P7 W3 b" i3 n
กรถ่ายภาพเหล่านั้นเอาไว้หมด ไม่วาย ใช้นิ้วของตนแหวกอ้ารูของวินจนเผยออกมาแล้วถ่ายอีกครั้ง- p; x4 Z4 G, Z6 H Z ~3 g
4 s( }+ S7 k2 Z4 Z7 t% A+ [
"อืม เดี๋ยวกูส่งรูปขึ้นไป ไม่เกินสองวัน เดี๋ยวติดต่อกลับ รับรองงานนี้มึงรวยไม่รู้เรื่องเลยล่ะ"9 V; L' F1 }& I9 ?1 b' W
U9 }0 I# `3 r5 m8 l9 b7 n กรกล่าวจบก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องของวินไป ตอนนี้เหลือวินคนเดียวในห้องที่นั่งเหม่อมองท้องฟ้าด้วยสายตาสิ้นหวัง/ }- V/ l7 A8 U0 I' s q
3 k. X; c( o# `: z, s! I เฮือก!!
& h. f g2 a1 e; L7 F
0 ?+ q9 r5 }& Z. Q$ d9 R โทสะดุ้งตัวตื่นเพราะเสียงเคาะห้องดังลั่นปลุกเขา อาจารย์หนุ่มหยัดตัวขึ้นจากเตียงตรงไปเปิดประตูห้องเพื่อดูผู้มากวนการนอน' y, A9 \# S# J5 M( i7 `
- g! Y9 f6 ]4 c9 W
"อะไร ใครมาเคาะฮึ"3 o/ U7 G4 C% B3 p% G0 |% e
& m- ~6 h/ V1 J
แกร๊ก& ^. ^3 n( | g A' m
1 {6 }1 h. x# O Q: C
โทหมุนลูกบิดเปิดประตู ก็พบกับนักศึกษาคนหนึ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้า
, W, D6 f9 N; H5 l+ e* f 6 E( m, {) H3 Q
"อ้าว พีรภัทร มีอะไรมาปลุกอาจารย์แต่ดึกแต่ดื่น") K" H6 x8 X5 S! E$ v
"ดึกดื่นอะไรอาจารย์ จะเจ็ดโมงอยู่แล้ว"( O2 { Y6 { ^% ~7 j9 L, b! y) h
9 |8 a! E" c4 J! ^! W. {* D
โทตาโตทันทีหลังได้ฟังคำพูดนั้น เขารีบมองไปยังนาฬิกาแขวนผนังที่เข็มสั้นชี้อยู่ที่เลข 6 เข็มยาวชี้อยู่ที่เลข 7 ฉิบหายแล้ว ตื่นสายหรอวะเนี่ย!!!4 U5 Z/ M/ g- a2 y) n! P
! w; f9 u, a3 `( Z) S5 U "อะ แล้วเธอมีอะไรล่ะ"
; o+ z' C( Q& @ e0 y, |2 e : d3 @& H7 `4 Y* |# V: B. T3 K
โทพยายามข่มเสียงตัวเอง เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังสาย แต่ต้องจัดการกับปัญหาตรงหน้านี้ก่อน7 P* j# K9 A+ W
2 f3 V' \: U# H, @ "ประตูห้องผมเสียครับ…"
8 a; m1 C: \- k% W B* l "ประตูห้องเสีย?"
! V4 J) |9 s' y5 M "..."
: M- j: {0 R- h; [6 P
" A9 h! K! ^1 t5 N4 s) j พีระภัทรพยักหน้ารับ โทถึงกับขมวดคิ้วสงสัย เพราะนี่มันไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องจัดการ* z, C1 N$ w( \
$ q5 J$ ?0 a3 f "ประตูห้องเสีย ก็เรียกช่างสิ"" z) j- t' u$ @( ~
"ลุงช่างบอกให้มาขอกุญแจครับ"
/ J8 J0 D$ |6 d3 I, ^7 q* }; } "ทำไมล่ะ"
- C$ s2 W2 ^0 y6 y9 p "เพราะอุปกรณ์ช่างอยู่ในห้องทำงาน"/ x; Z' X2 b: S2 p! d5 g, ]: K
; e, F2 s- ]5 o! @ o& c: x5 m
ห้องทำงานหอที่อยู่ใต้ตึกที่มีไว้เพื่อเก็บเอกสาร สิ่งของ และให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ แต่หน้าที่เปิดประตูไม่ใช่โท เป็นหน้าที่ของแม่บ้านที่ต้องเปิดเพื่อทำความสะอาดและสแกนนิ้วเข้าทำงาน ที่เขามีเป็นเพียงกุญแจสำรองเท่านั้น
) ^! k6 h( K" y/ J& ~ r7 s! Q$ Q + u7 ^: ]* J( y) s0 Z! F( Y
"กุญแจอยู่ที่แม่บ้านไง"5 z7 x; F. J4 P( q
"ก็…ป้าเขายังไม่มาครับ", _5 s8 S, z2 S' y1 d2 t! j& J: F
"โอเค เดี๋ยวอาจารย์เอาให้ แต่รู้ไว้อย่างนะ พีระภัทร ต่อไปนี้ถ้าเธอมีเรื่องอะไร พูดมาให้จบในหนึ่งประโยค เข้าใจไหม"; p, `3 W- Q1 H. @
( S# `# {# j- u% w4 k6 G. _
โทส่งสายตาอาฆาตให้กับนักศึกษาตรงหน้าพร้อมยื่นกุญแจสำรองให้ไป แล้วต้องเตรียมตัวอาบน้ำเพื่อไปเข้ากองกิจ แต่ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้ แน่นอนว่านักศึกษาทุกชั้นพากันจองคิวต่อแถวเข้าห้องน้ำเป็นแน่……คิดแล้วเพลีย
7 H$ _; r5 j- b7 R. ^ - H: A% J r7 S9 D0 i0 S$ c) ~
"มาสายนะวันนี้…."% _5 F# V5 U, d% }
"โห่ วันเดียวเองพี่"0 f, j7 H- Y/ [7 n; f# Q
( P3 U( q5 c8 }4 a
โก้เอ่ยแซวเขาทันทีหลังโทก้าวขาเข้ามาในห้องทำงาน โทเองก็ไม่ปฏิเสธอะไรเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายแค่เเซวเล่น พอจัดของเตรียมเอกสารงานต่าง ๆ พร้อม โทก็เริ่มทำงานรูททีนของตัวเอง เสร็จก็เกือบ 10 โมง) O' C/ @! C: O. K0 M
. f/ h* U, F( {7 z4 P+ L
เมื่อทำเสร็จ ก็เคลียร์งานเก่า ตอนนั้นเองที่เขานึกย้อนถึงความฝันเมื่อคืน จึงได้ตัดสินใจถามกับโก้ไป
# T" }1 l; R9 a/ Y
, F: v+ g8 V7 @ "พี่โก้!"
o W( `: I {. C1 U "ว่า?"
]! S. G( U( b8 l8 o "ผมขอคุยด้วยครู่นึงสิครับ"
* e% O- ~. ~! J% P/ x- M "?"4 }1 a, }0 z" z# U" w( `4 J* G/ z8 T
" Z: c/ p+ f5 }. ^2 n
โทเอ่ยบอกกับโก้ตรง ๆ โก้ก็ส่งสายตาสงสัยกลับมา โทพยักหน้าอ้อนวอน โก้จึงใจอ่อน ทั้งสองเดินออกจากห้องทำงานไปยังศาลาไม้ที่อยู่หน้าตึกกองกิจ ท่ามกลางสวนดอกไม้ขนาดย่อม
$ O9 m& {1 f0 R2 s 4 W; b! ^2 I" v$ U9 ]6 U, q
"มีอะไรถามพี่หรอ"
$ c* r/ B+ c- z1 P# i5 ~ "เอ่อ เรื่องวินน่ะครับ"
7 q1 r7 v9 i0 v! ^ "อืม มีอะไรหรอ"- P- ]( ]5 D8 m% Y
"คือ…ช่วงก่อนหน้านี้วินมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ…."
h# H1 ]8 p- e
% n1 {3 p/ M, U% Z! J หลังจากได้รับข้อมูลจากโก้ ทั้งสองก็กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาพักเที่ยง โทรื้อหาเอกสารทะเบียนช่วงประกวดดาวเดือน ก่อนจะพบสิ่งที่ต้องการ เมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ของวินมาแล้ว โทไม่รอช้ากดต่อสายทันที…
' T' j: J" ?4 F S6 W( e- h2 ` 4 ]6 X, O$ C% ~ i0 U- k
ในตอนนี้ วินได้มานั่งอยู่ที่ศาลาหน้าตึกกองกิจพร้อมกับโท & O8 N7 w g! h6 C7 a7 J8 `- H) P
' ?$ s! [% [5 j
"อาจารย์โท เรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่าครับ"4 ^/ u N. ], Z2 J: }+ `; m
* m8 z- \% B0 r$ f& k
วินเอ่ยถามออกมาแต่โทนั้นกลับไม่ได้สนใจคำพูดของวิน โทจ้องมองรูปร่างของวินที่ตอนนี้มันดูต่างจากภาพที่เห็นในฝัน% h& F# }5 H8 F2 z, X* ~" C
1 d# e% n+ ?+ J+ o" o, i
ผอมลงไปเยอะเลยแฮะ
0 {7 e; g! k8 m# R% l* ^ 1 R. {. B/ D* Q v4 L3 ^) I3 k
"วิน สะบายดีไหม ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"
) V5 j4 Z8 c& R x% E% i5 `( r
" k+ ?4 i: r) P+ i5 `หลังจากได้ยินคำถามของโท วินได้เงย
: B/ M# e/ p, s8 A% X; vหน้ามองจ้องไปที่ดวงตาของโท พร้อมน้ำใสได้เอ่อล้นไหลออกมาโดยที่เจจ้าตัวไม่รู้
5 N- u3 a7 |0 T) b0 Z$ ^ / \% w: I3 H, S% e9 q
"วิน ร้องไห้ทำไม"8 [1 K1 V- K) n: S
"ห๊ะ อะ เอ่ เปล่าครับ"
5 ~4 p# q" W! V' l: u' @) p' ] ! {( A9 o( t4 }; I
วินกล่าวปฏิเสธแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มของตน โทขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้แล้วใช้มือลูบหัวไหล่ ปลอบวิน วินไม่ตอบอะไรแต่สีหน้าของเขากลับทุกข์ทรมาณ6 w) }$ J- ? M7 S5 m
- O+ i2 W( P& g/ n8 `
โทรู้สาเหตุที่วินร้องไห้ เพราะคำที่เขาพึ่งถามวินไปนั้น เป็นคำเดียวกับที่แม่ของวินได้เอ่ยถามวินจากฝันที่โทได้ยิน
! c% ~- K& R! V/ }: ]
$ b( x7 Y# d: N7 I3 P "อาจารย์ไม่รู้นะว่าเธอมีปัญหาอะไร แต่ถ้าเธออยากระบาย อาจารย์พร้อมรับฟังนะ"
6 Z! s0 x0 X2 ^. {" T
0 z) |) X4 a* A/ N วินผละตัวออกจากโท แล้วนั่งครุ่นคิด มือสองข้างกำหมัดแน่น ริมฝีปากถูกขบกัดด้วยความเผลอตัวจนมีเลือดไหลออกมา โทเห็นแบบนั้นจึงเรียกวินเพื่อดึงสติ: ^- C0 O q/ d/ p: K
, n" r. o! Z8 |8 u/ r$ n
"วิน! วิน!!"3 r" P4 L4 e+ _; K1 d
% `( j. ]' B& o3 }
วินค่อย ๆ เงยหน้าของตัวเองขึ้นมา โทเอื้อมมือไปกุมมือของวินแล้วบีบให้กำลังใจ0 _. }$ F3 n; B
' d; L6 V7 Z& J9 r2 Y
"นี่ เอกสารขอทุน"
. e5 o, S8 F+ M4 E' D0 R "ทุน? ผมปฏิเสธไปแล้วครับ"3 ]9 r! C& u+ O9 n" B3 S" b
"อืม อาจารย์รู้แล้ว"/ \+ Q6 _( M' i+ k+ G) {1 b- h
8 G" c9 R2 b. N) }/ k C8 E9 C
โก้เล่าว่า วินนั้นมาขอทุนเพราะเงินค่าเทอมที่จ่ายมาก่อนหน้า แม่ของเขาได้ขอเบิกคืนเนื่องจากต้องใช้ผ่าตัดพ่อที่ประสบอุบัติเหตุกระทันหัน แต่เงื่อนไขของทุนนั้น ผู้รับทุนจะต้องทำกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งวินที่กำลังขัดสน หลังเลิกเรียน เขาต้องทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์เพื่อหาเงินใช้ในแต่ละวัน ไหนจะกิจกรรมของคณะและมหาลัยในฐานะของเดือน ซึ่งสิ่งที่ได้มาแม้จะพอใช้ แต่ก็ยังไม่พอค่าเทอม ทั้งเทอมปัจจุบัน และในอนาคต3 h$ X9 {0 X) {# k9 t
7 Y9 i+ p( I7 R% H7 p8 u7 X "แต่ผม…."
! j- C7 h' U. G9 u7 g3 y: ~ ~# } "นี่ ดูก่อนสิ": Q& g0 Z7 q: x4 q# X9 m' b/ Z3 a( v
/ r& F# a: ^# a& f: ] โทเอ็ดวินจนวินหยุดพูดแล้วรับกระดาษที่โทยื่นมาให้ พอวินอ่านเอกสารนั้นก็ตาโตแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจ6 G$ F& I. h" X q
- \( p, Z) k2 S: T
"จริงหรอครับอาจารย์ อาจารย์ผมได้ทุนนี้จริงหรอครับ!"
8 B: w- c G2 [' D+ D- E0 F
: X% A% |9 X7 d! y1 B วินยิ้มร่าออกมาพร้อมน้ำตาไหลลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เป็นน้ำตาของความดีใจ เพราะทุนที่วินได้รับนั้น เป็นทุนเปล่า ซึ่งให้มาฟรี ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทำให้วินโล่งใจจนเผลอกอดขอบคุณโท โทเองก็กอดตอบและใช้มือลูบหลังวินไปด้วย% o4 @1 \8 Y/ Y A/ c' {
$ I# p1 J- ], b; Y วินลุกขึ้นจากศาลาแล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแม่พร้อมเล่าเรื่องทุนให้แม่ฟัง# J% V2 ?8 l M
3 f* I: l- \) }1 r$ g "ยิ้มแก้มปริเชียวนะ กอดกันกลมเลยหนิ"9 c& [, W% p" |+ A4 q i
( X% z5 N1 m5 V0 a- h เสียงโก้แซวโทหลังจากที่เขาเดินกลับเข้ามายังห้องทำงาน โทนึกแปลกใจที่โก้เอ่ยแซวเขาเพราะปกติโก้ไม่เคยพูดอะไรทำนองนี้มาก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมา โทไม่เคยโดนโก้แซวเรื่องแบบนี้เลย….5 I, D" [- W, ?
# k9 C8 {1 N. W; |6 m' J
"ก็นิดนึงพี่ ฟูลฟีล โดนเด็กกอดฮ่า ๆ ๆ"
2 @! y6 ^- Y( {: l6 ?1 H' g 8 w9 }7 w8 r6 V6 u
ไม่รู้นึกอะไรโทถึงได้พูดแบบนั้นออกไป ปกติเขาไม่เคยกล่าวล่วงเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะพูดเล่นหรือพูดจริงก็ตาม ยังนึกแปลกใจตัวเองที่รับมุกโก้แบบนี้ แต่เป็นโก้เองที่พอฟังโทพูดแบบนั้นกลับทำหน้าดุไม่พอใจใส่เขาแล้วเบนหน้าหนีไป
2 H+ ?; u. Q7 A7 Y 7 X: P0 Q1 |3 M% s# x' u# y
โทยังคงมองลอดทะลุประตูออกไป ยังคงเห็นวินที่ดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่ที่ศาลา เพราะความจริงแล้ว ทุนที่วินได้รับนั้น มันคือเงินของเขาเอง โทไม่รู้ว่าทำไมเขาตัดสินใจช่วยวินแบบนี้ แต่เขามั่นใจ ว่าสิ่งที่ทำนั้น เป็นเรื่องที่ดีแล้ว , @% A) C; z, Z$ q6 V) J; w) u: c
# M* Q3 W! p! u เมื่อกลับจากกองกิจ โทก็มาตรวจตราทุกอย่างตามปกติด้วยความสุขที่ได้ทำไปในวันนี้ พอขึ้นมายังห้องพัก โทกลับแปลกใจ เมื่อสมุดไดอารี่นั้นเปิดออกมาหน้าที่เขาเขียนชื่อของวินไว้ แต่น้ำหมึกนั้นยังคงติดแน่นไม่จางหายไปเหมือนอย่างชื่อโก้…..!!
* F# s% N' c( _; K__________ ; {6 t5 R; g- X" }% V7 d
วันนี้ลงให้เป็นพิเศษฉลองผู้ติดตามเกินที่คาดไว้ 9 F& t4 a7 w% \% L9 B
พรุ่งนี้จะลงตอนต่อไปตามปกตินะครับ . k2 r5 P) y y8 v
6 q$ h6 D0 A& {% \5 ^: d H$ m6 J2 A h# |. ?* B0 F
|