, n: @0 o+ S& @% O9 f8 J5 X1 a
"อาจารย์ครับ…คือ ที่ผมขอทุนก่อนหน้านี้ ตอนนี้….ผมขอยกเลิกนะครับ"
8 {. Q7 S8 O2 @9 {* k2 H4 x "ทำไมล่ะวชิรวิท"8 c0 H) E. w: A5 F: y2 p
"ตอนนี้ผมได้งานพิเศษทำแล้วครับ"
5 T" R! P( z1 H2 u# J "อ๋อ โอเค ได้ ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีอะไรสงสัยปรึกษาอาจารย์ได้นะ"* M; ?& S& c: n* Q% }) C E
! x8 d. |* G0 t วชิรวิท หรือ วิน เดือนมหาลัยคนปัจจุบันกล่าวลาอาจารย์โก้ พร้อมยกมือไหว้แล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกจากห้องด้วยความสะบายใจ
7 i* D" k; O T7 s; Z! o 6 S; v! q2 C2 x! D; U; O
โทมองตามวินด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงประกวดดาวเดือน โทที่เป็นผู้ดูแลในส่วนของกิจกรรมได้เข้าไปพูดคุยและดูแลความเรียบร้อยทำให้เคยพูดคุยกับวินอยู่บ้าง วินนั้นเป็นเด็กทะเล้น ขี้เล่น แต่มีความสามารถหลายอย่าง* l* n4 b# u) |+ q' u I5 n1 G
' k6 |6 ^4 W0 _2 R2 t2 k$ I7 q
"ปฏิเสธทุนหรอพี่". ~4 n5 S9 P( f
' N2 s' B2 E. X' a8 U: |
หลังวินลับสายตา โทได้หันไปถามรุ่นพี่ที่ตนแอบชอบด้วยความสนใจ/ u/ m- |8 F- Q9 G! R) k% a
) M' j: S) |" \: \0 Q4 v/ f "...พี่ไม่ค่อยสะบายใจเลย"
& ?- u1 ?( `# Y
, V; Q% N& ]! u: n1 | โก้พยักหน้ารับคำถาม แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลจนความรู้สึกมันแสดงออกมาผ่านทางสีหน้า โทหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเองพลางคิดถึงเรื่องของวินต่อ…( s* ]' v9 ]8 s# l
1 V4 g: k3 K% `, X6 { e( l- M, s( D หลังจากเลิกงาน โทกลับหอพักแล้วตรวจเช็คเอกสารที่ผู้ช่วยกรอกข้อมูลเอาไว้ แต่ในใจกลับละจากวินไม่ได้ ไม่ใช่เพราะพิศวาท แต่เพราะความเป็นห่วงในฐานะศิษย์-อาจารย์& [* x; O+ U4 x
8 {0 V7 x& }, {4 x* d8 W' o4 ]
ตกดึกคืนนั้นเอง โทจึงนั่งทบทวนกับตัวเองแล้วตัดสินใจเขียนชื่อของวินลงในสมุดไดอารี่8 @- d" ~9 `6 @; Y% c+ K' ~ G$ ^
5 A: S: I/ o! D; e
__________ . L* @9 b$ q: O
4 A, b& T$ R, Q/ _0 t# T
นายวชิรวิท หรือวิน เดือนมหาลัย ประจำปีการศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปรารถนาที่จะรู้ปัญหาของวิน
. V; {) S. N5 n: _. B
6 H3 P, k$ J3 X( A; `+ Y__________
4 L5 b% V: k" @. x. O+ N( j
8 J$ g7 C2 _" ^' ^& ^/ @& ^" b เหมือนโทจะคิดว่าตนเองรู้จักกับวินดี แต่เอาเข้าจริงเขากลับไม่รู้อะไรเลย พอเขียนได้นิดเดียวก็วางปากกาลง ในใจนั้นกังวลว่าเขียนเท่านี้ไดอารี่จะสามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพไหม….
( P3 |! P0 f& {% C
0 v# u. P7 G. ~: h "ทำไมช่วงนี้มึงดูโทรมจังวะ"
3 y! J6 d, }; n7 D" p3 o "หมุนเงินไม่ทันว่ะพี่…."0 G7 M6 [% H1 p) P3 {
/ ^& \9 B% e) a$ m, `% b9 N; U หลังจากเผลอหลับไปไม่นาน รู้ตัวอีกทีตอนนี้โทก็มายืนอยู่ที่หน้าคณะวิศวะเสียเเล้ว เบื้องหน้านั้น เป็นวินที่กำลังนั่งบนโต๊ะหินอ่อนกำลังพูดคุยกับรุ่นพี่ที่โทพอรู้จัก 0 ]( D6 R1 v) y+ G/ l$ X% Q
$ S* E* w% I$ v8 s- p. w+ J$ h8 F "หึ แล้วเอาไง งานที่กูเสนอ?"
3 U1 H7 z8 `; d& Y! @ "....."
% p4 _0 T. b# d T 7 M2 v% h8 {3 `- I/ K, M
โทมองดูกร รุ่นพี่คณะวิศวะพ่วงด้วยตำแหน่งเดือนมหาลัยปีก่อน ที่โทรู้จักเพราะนักศึกษาที่ทำกิจกรรมพวกนี้ต้องมาขออนุญาตเขาก่อนนั่นเอง
+ l* C- _, P* O4 R' ] 8 H) ~2 @ L* Q T
จากที่เห็น พอกรพูดถึงงานที่เสนอ วินกลับหน้าถอดสีและก้มหน้างุ้มลงกับพื้น กรใช้มือหนาของตนลูบไปที่หลังของวิน8 {+ Y& M7 q4 u9 G" R" Q' F
. A. H. Y; \+ @/ L G
"เออ กูไม่กวนละ ถ้ามึงตัดสินใจได้บอกกูก็แล้วกัน ยิ่งตอนนี้มึงมีตำแหน่งเดือนมาด้วย อัพราคาได้เยอะเลยนะมึง"
" m1 h1 v# F: ] ! D. s$ U0 s, h, i
กรหยัดตัวลุกออกจากพื้นที่ ทิ้งวินที่นั่งถอนหายใจเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความรู้สึกที่เดาไม่ออก โทเดินเข้าไปใกล้วินแล้วจ้องเข้าไปในดวงตา พลันภาพทุกอย่างกลับมืดสนิท โทเหมือนตกอยู่ในห้วงอวกาศที่ไร้ทิศทาง
% u7 V/ n* ?3 q' r
: O; @* S" c9 x, n( G6 J, G' i. ^ แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกึกก้องดังแทรกเข้ามาในหัว พร้อมเสียงนั้นยังสะท้อนก้องไปทั่วเหมือนเสียงนั้นดังมาจากทุกทิศทุกทางจนโทต้องใช้นิ้วอุดหูเอาไว้
# X K7 z- K+ i4 u 0 o1 K& S, g: D" f
เสียงคนพูดจอแจจากทั่วสารทิศได้เริ่มเงียบลง แล้วเขาก็มาโผล่ที่ห้องนอนของใครสักคน$ B9 ]) [- h, F9 y" ~! f& T
7 |) D. P9 K, T7 J( D4 @ "ฮัลโหลแม่ ตอนนี้พ่อเป็นไงบ้างครับ…."( M! g$ x+ Z. N2 ^
# m2 w7 t' {7 j3 I+ S
โทได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง จึงหันหน้าไปยังต้นเสียง พบกับวินที่สวมเพียงกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมทิ้งตัวนั่งลงบนขอบเตียงนอน, g7 X5 t4 M/ `# r) s* f
! `4 Z( a; s" `* d1 I- D! {' J "ครับ อยู่ได้ นี่ผมพึ่งได้รับตำแหน่งเดือนมหาลัยด้วยนะ ช่าย ลูกแม่หล่อและเก่งที่สุดในมหาลัยเลย หลังจากนี้ผมต้องไปถ่ายรูปแล้วก็ทำกิจกรรมของมหาลัยอะ อาจจะยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้โทรหานะครับ ครับ คิดถึงเหมือนกันครับ", E" Q2 r( d% D/ K) S5 K6 T/ f# y
0 _ s2 o6 S, k% u# I; L วินพูดคุยกับแม่ของตนด้วยความภาคภูมิใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาค่อย ๆ ลุกจากเตียงแล้วเดินคุยโทรศัพท์กับแม่ทั่วห้อง
( V1 N" R* o% ~) I* i4 p8 N. T 4 ~" X+ S8 e. c6 D6 u. q
"แม่ไม่ต้องห่วงนะ ทำงานกับมหาลัยได้เงินด้วย ถ้าไม่พอจริง ๆ เดี๋ยวผมโทรไปขอ ฮ่า ๆ ๆ ครับ พักผ่อนด้วยนะครับแม่….": t$ W( K# W" p) t4 R0 w( H
- J2 ?- g% i/ z+ v$ z เมื่อวางสายจากแม่แล้ว ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มก่อนหน้ากลับนิ่งเรียบราวกับคนไร้ความรู้สึก วินเดินไปนั่งที่ขอบเตียงอีกครั้ง พร้อมตตั้งสติเหมือนกำลังคิดบางอย่าง โทเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเป็นกังวลมาก หากอยู่ตรงนั้น เขาอยากจะเดินเข้าไปแล้วปลอบเด็กน้อยตรงหน้า….% a8 v! ?3 ^# V# R
C+ h$ l4 k- M5 a7 W( }; A ก๊อก ก๊อก ก๊อก) p' f4 p: C8 |
% J9 L- {4 h" \/ A- B" z
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้โทและวินต่างหันไปยังต้นเสียง เหมือนวินจะสูดหายใจลึกแล้วถอนหายใจยาวพร้อมลุกไปเปิดประตูให้กับผู้ที่เคาะประตู0 S" @: _2 |' y/ l; [ C
" h U1 B3 q2 j% `3 F# j( L "พร้อมยัง?"6 d1 ?" U( a8 X6 ]: m
) t `, [ U+ c$ K5 v
คนที่เข้ามาใหม่นั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นกร รุ่นพี่ที่คุยกับวินก่อนหน้า กรเดินเข้าห้องพร้อมกล้องโปรและกระเป๋าเป้ใบใหญ่ พอเข้ามาถึงกรก็วางอุปกรณ์ที่นำมาลงที่พื้น
) u- V2 W) P/ i" N9 Y9 d
* h- G8 `" g/ L- f# w& h7 c1 M "ถ้าพร้อมก็บอกนะ"
) Y# d. q2 f O4 X + E( y1 E% L' B/ a5 l( o
กรและวินพากันมานั่งลงที่ขอบเตียง สองคนไม่คุยอะไรกัน ทั้งห้องนั้นเงียบสนิท ก่อนที่วินจะเงยหน้ามองกร แล้วพยักหน้าให้เป็นการส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมแล้ว
( T6 A+ T0 x. q+ w/ J/ D' Q6 x( D & ?- Q& Z: `+ r" T4 k2 @
"อะ ถ้าพร้อมแล้วก็ถอดเลย…"
9 ]8 W* I- ?& N
% n) r$ I* s* U; x- |$ [( o2 [ หลังกรว่าจบ วินก็ลุกไปยืนตรงหน้าของกร แล้วทำการดึงผ้าชิ้นสุดท้ายจากตัวลงไปกองที่ข้อเท้า กรมองดูเลือนร่างของวินด้วยความพอใจ
5 z; L! }. z c0 j3 J6 ^ 2 Z4 m2 H3 x' Z* C. Q
"ยังฟิตเหมือนเดิมเลยนะมึง"
7 `, x+ c2 I% \; w 2 `. M$ D, m9 M0 J2 [ [. P
กรเอื้อมมือไปลูบไล้ตามส่วนกล้ามเนื้อที่ตัวของวิน วินไม่มีทีท่าขัดขืน เหมือนทั้งสองเคยทำแบบนี้มาก่อนแล้ว
) o5 j& y7 ^9 c0 w+ o
* U6 S( h: D7 a4 Y' Q8 H' p กรให้วินนอนหงายลงบนเตียง แล้วเขาก็เป็นฝ่ายลุกขึ้นยืนพร้อมตั้งค่ากล้องของตน ก่อนที่จะเริ่มทำการถ่ายภาพ' ^% S A) W6 t' N) H6 `9 G8 J' }
1 T; T3 }2 e* h0 O
โทตกใจมากที่เห็นเดือนมหาลัยหนุ่มหล่ออย่างวิน กำลังแก้ผ้านอนโพสท่าให้รุ่นพี่อย่างกรถ่ายรูปโป๊เอาไว้ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือมองดูภาพเหล่านั้น แม้เขาจะชื่นชอบในร่างกายที่หล่อเหลาซิกแพ็คแน่น แต่ในความเป็นอาจารย์เขารู้สึกไม่เข้าใจ….
( O8 \5 q W2 G$ v- L 2 L2 W+ ]4 f( s- T
กรให้วินยกแขนหนุนศีรษะ แล้วถ่ายภาพเหล่านั้น วินเปลี่ยนท่าไปเรื่อย ทั้งยกขาขึ้นเพื่ออวดโชว์ช่องทางด้านหลังที่มีขนปกคลุมอยู่ พอถ่ายภาพบนเตียงไปได้สักระยะ กรให้วินเปลี่ยนท่า มายืนที่ขอบเตียงแล้วให้วินเบ่งกล้าม พร้อมกรนั้นเดินถ่ายภาพรอบตัววินเพื่อเก็บสัดส่วนร่างกายให้ครบทุกมุมและองศา+ j* i& p* Q( c+ g
4 \' z( e9 A+ a; U: U
"วิน มึงทำท่าสะพานโค้งได้ไหม"0 X {. e5 N5 Q6 n; b$ s, Q% a
"ทำไมหรอพี่?"
, l1 v' @8 r+ }+ c# w( T "เออหน่า ทำได้ไหม"9 Z `. d0 j; i V
) W, N- D7 u7 n" O วินไม่ได้ตอบด้วยคำพูดแต่พยักหน้ารับ กรจึงให้วินทำให้ดู วินค่อย ๆ ตั้งท่าเตรียมพร้อม ก่อนจะใช้แขนสองข้างอ้อมไปด้านหลังแล้วเอนตัวทิ้งน้ำหนักลงไปจนร่างกายขนานกับพื้น พร้อมค่อย ๆ ดันส่วนกลางลำตัวแอ่นโค้งขึ้น กรพอใจมากแล้วถ่ายภาพรอบ ๆ วิน
* ^( L; o4 \) {0 o5 S
# G8 z7 C3 d( \3 ^/ i4 |; X "ไอ้วิน ไปรอกูที่ห้องน้ำเลย"
, f( D: o! W; T! `" p, ~ 0 `( D: Z3 i. k% `2 A. E6 ^7 j: e5 h
กรบอกกับวิน วินไม่เข้าใจแต่ก็ทำตาม พอเข้าไปถึง ไม่นานกรก็เดินตามเข้ามา พร้อมกับถือของบางอย่างมาด้วย ซึ่งของสิ่งนั้นก็คือ….มีดโกน เป็นมีดโกนสามใบมีดสำหรับโกนขนส่วนที่อ่อนโยน
* f6 O4 B. G% J+ | 9 R n, w+ O, i D' S. G
กรเปิดฝักบัวฉีดน้ำไปทั่วตัวจนวินนั้นเปียกทั่วร่าง กรใช้ครีมโกนหนวดฉีดไปยังส่วนที่มีขนตามลำตัวของวิน แล้วทำการลงมือโกนขนตามจุดต่าง ๆ จนร่างกายของวินเกลี้ยงเกลา โดยที่วินไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด: R4 B1 \5 x2 H, t
& z. P- A; Q9 l P5 ^2 } "เออ แบบนี้แหละดี รับรอง มีแต่คนชอบ"
2 C p# G& H2 j/ G- H% m# G' k 2 U6 q8 r& b% q1 r5 R8 d0 Z4 c
กรล้างตัวให้วินแล้วรอวินเช็ดตัวจนแห้ง เมื่อเสร็จแล้วกรได้ให้วินมาถ่ายรูปอีกครั้ง คราวนี้ กรถ่ายใบหน้าเพียว ตามด้วยช่วงอก ช่วงเอว ช่วงล่าง พร้อมจับวินหันหลังแล้วก้มตัวใช้มือแหวกก้นของตนจนเห็นรูสีชมพูดสดที่ขมิบท้าทายกล้อง
8 _( T& _1 v0 ^6 n
5 G2 x4 N( ^) P& S5 H( ]' x7 O กรถ่ายภาพเหล่านั้นเอาไว้หมด ไม่วาย ใช้นิ้วของตนแหวกอ้ารูของวินจนเผยออกมาแล้วถ่ายอีกครั้ง
X* n2 \9 L/ H6 J
1 m2 n2 v, N0 K" d8 N M. r1 p "อืม เดี๋ยวกูส่งรูปขึ้นไป ไม่เกินสองวัน เดี๋ยวติดต่อกลับ รับรองงานนี้มึงรวยไม่รู้เรื่องเลยล่ะ". p) o4 C5 f2 c, `) i2 N) e
- F8 Y& B/ o: p# G4 J กรกล่าวจบก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องของวินไป ตอนนี้เหลือวินคนเดียวในห้องที่นั่งเหม่อมองท้องฟ้าด้วยสายตาสิ้นหวัง+ g z1 A+ {3 q2 q
7 i8 ?( k1 g$ E เฮือก!!
& c' J$ X0 X4 Q2 x/ a% _' X & E0 d1 Q9 |- f& z I Z; o
โทสะดุ้งตัวตื่นเพราะเสียงเคาะห้องดังลั่นปลุกเขา อาจารย์หนุ่มหยัดตัวขึ้นจากเตียงตรงไปเปิดประตูห้องเพื่อดูผู้มากวนการนอน4 ~) d5 g: V* N
6 ^% ]) q* F) E+ [
"อะไร ใครมาเคาะฮึ" a9 Y0 t: H! m1 s% N% q
1 D$ r7 j- C, m. l7 I+ V2 k
แกร๊ก1 [3 o! m/ w3 Z) x
3 J7 [ Y7 N1 u5 y% m
โทหมุนลูกบิดเปิดประตู ก็พบกับนักศึกษาคนหนึ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้า
- r2 ^: a; @" d: u6 R- v
- P9 [% [7 O1 {0 b1 J" o4 ] "อ้าว พีรภัทร มีอะไรมาปลุกอาจารย์แต่ดึกแต่ดื่น"1 I* j- y2 Z4 I( @0 o* m O
"ดึกดื่นอะไรอาจารย์ จะเจ็ดโมงอยู่แล้ว"& \4 ]0 o1 `% l/ t0 |9 g' \+ \6 h
9 h& C1 c$ b( o โทตาโตทันทีหลังได้ฟังคำพูดนั้น เขารีบมองไปยังนาฬิกาแขวนผนังที่เข็มสั้นชี้อยู่ที่เลข 6 เข็มยาวชี้อยู่ที่เลข 7 ฉิบหายแล้ว ตื่นสายหรอวะเนี่ย!!! \$ ~0 A4 g0 O9 V
; a* f: Z2 f1 `9 g; w; O# R "อะ แล้วเธอมีอะไรล่ะ"
1 o0 V; g) ^9 B4 C4 E + _5 ~8 Z* g8 ? G. z1 g
โทพยายามข่มเสียงตัวเอง เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังสาย แต่ต้องจัดการกับปัญหาตรงหน้านี้ก่อน
' P8 r* w, E* V* v % b- Z/ ]5 T$ t6 p1 p/ ]- S
"ประตูห้องผมเสียครับ…"
7 r! @- y# s# j' m "ประตูห้องเสีย?"3 R0 X8 Y! \! }: Z& \( w; [! y
"..."+ E% M$ ? g/ K7 n+ d2 U! d
9 t9 P7 [6 @ X, ~& J- z, K
พีระภัทรพยักหน้ารับ โทถึงกับขมวดคิ้วสงสัย เพราะนี่มันไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องจัดการ
' P1 z+ f' n. ?6 ^" u 0 \3 H5 v% O; m/ q* f; v: T/ {
"ประตูห้องเสีย ก็เรียกช่างสิ"5 U7 Y0 y$ u# N8 j+ S) c" b: R0 o
"ลุงช่างบอกให้มาขอกุญแจครับ"$ j h3 c) J, b
"ทำไมล่ะ"
; U- _# F7 ?6 j$ u0 G "เพราะอุปกรณ์ช่างอยู่ในห้องทำงาน"5 T7 n5 s1 f1 N. S
# F: }% r( y0 s% R! c9 ]3 i
ห้องทำงานหอที่อยู่ใต้ตึกที่มีไว้เพื่อเก็บเอกสาร สิ่งของ และให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ แต่หน้าที่เปิดประตูไม่ใช่โท เป็นหน้าที่ของแม่บ้านที่ต้องเปิดเพื่อทำความสะอาดและสแกนนิ้วเข้าทำงาน ที่เขามีเป็นเพียงกุญแจสำรองเท่านั้น+ @2 J6 I1 L3 h
' y8 D& e( _. t0 V" _; v
"กุญแจอยู่ที่แม่บ้านไง"
' ~3 M* W7 _. N) F1 { "ก็…ป้าเขายังไม่มาครับ"
8 T- g: ]7 C' y; g N "โอเค เดี๋ยวอาจารย์เอาให้ แต่รู้ไว้อย่างนะ พีระภัทร ต่อไปนี้ถ้าเธอมีเรื่องอะไร พูดมาให้จบในหนึ่งประโยค เข้าใจไหม"3 d$ g& i* H+ J0 s S
K6 l N. c. c4 D3 D; O1 _9 z! h โทส่งสายตาอาฆาตให้กับนักศึกษาตรงหน้าพร้อมยื่นกุญแจสำรองให้ไป แล้วต้องเตรียมตัวอาบน้ำเพื่อไปเข้ากองกิจ แต่ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้ แน่นอนว่านักศึกษาทุกชั้นพากันจองคิวต่อแถวเข้าห้องน้ำเป็นแน่……คิดแล้วเพลีย
2 N" a/ g' S7 v % `1 k4 ~% S: Z5 U
"มาสายนะวันนี้…."# a- Y* f5 i G O+ [5 O
"โห่ วันเดียวเองพี่"* h+ ]" X( c: I) m& Z F
f$ q% g' m' _: J
โก้เอ่ยแซวเขาทันทีหลังโทก้าวขาเข้ามาในห้องทำงาน โทเองก็ไม่ปฏิเสธอะไรเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายแค่เเซวเล่น พอจัดของเตรียมเอกสารงานต่าง ๆ พร้อม โทก็เริ่มทำงานรูททีนของตัวเอง เสร็จก็เกือบ 10 โมง1 s: u6 ?. m1 U6 d4 H% W
6 X$ f8 V4 x6 _( B& A( z เมื่อทำเสร็จ ก็เคลียร์งานเก่า ตอนนั้นเองที่เขานึกย้อนถึงความฝันเมื่อคืน จึงได้ตัดสินใจถามกับโก้ไป# ~+ p5 n1 W3 H8 b A5 {
$ S/ I" Y0 N7 V "พี่โก้!"
- A! C/ [9 h2 w. r3 C) \ "ว่า?"
0 m1 R! @ _1 k4 q$ ` "ผมขอคุยด้วยครู่นึงสิครับ"
n8 r& [: e- V" f "?"6 K: w# I% l6 J* R8 ]
# B+ h k% `0 m; |. ~6 D โทเอ่ยบอกกับโก้ตรง ๆ โก้ก็ส่งสายตาสงสัยกลับมา โทพยักหน้าอ้อนวอน โก้จึงใจอ่อน ทั้งสองเดินออกจากห้องทำงานไปยังศาลาไม้ที่อยู่หน้าตึกกองกิจ ท่ามกลางสวนดอกไม้ขนาดย่อม+ d0 g" S5 }! F- ~- a
: `- x+ m3 M4 a$ R0 u
"มีอะไรถามพี่หรอ"
; Q$ P! e' o5 t) V3 O "เอ่อ เรื่องวินน่ะครับ"; m( ^! g4 j" e3 g+ h$ ]
"อืม มีอะไรหรอ"
" _6 k2 U9 ~% z3 J7 w4 k "คือ…ช่วงก่อนหน้านี้วินมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ…."
" _4 H0 I) Q2 ~
2 y9 y2 ^1 f+ \7 M$ X หลังจากได้รับข้อมูลจากโก้ ทั้งสองก็กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาพักเที่ยง โทรื้อหาเอกสารทะเบียนช่วงประกวดดาวเดือน ก่อนจะพบสิ่งที่ต้องการ เมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ของวินมาแล้ว โทไม่รอช้ากดต่อสายทันที…
0 h* k9 y: b6 i5 P' n1 d
8 z* c5 y5 ?5 ~( N$ V ในตอนนี้ วินได้มานั่งอยู่ที่ศาลาหน้าตึกกองกิจพร้อมกับโท
! ^& |1 g+ F$ \- c* [
# c6 A( K! V* H9 {( q "อาจารย์โท เรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่าครับ"+ s: E, }" e+ m s' S8 U3 M, J4 X! x! H# n
0 D z# S5 f0 f5 N1 p8 |- Y วินเอ่ยถามออกมาแต่โทนั้นกลับไม่ได้สนใจคำพูดของวิน โทจ้องมองรูปร่างของวินที่ตอนนี้มันดูต่างจากภาพที่เห็นในฝัน. U& n' Y- |5 @+ w0 s3 h
# Q( ?* s" {' G0 m" D
ผอมลงไปเยอะเลยแฮะ. ~- o. O% j! N/ R" s$ o
/ H# w9 e! O Z3 y$ a3 Q. x, N "วิน สะบายดีไหม ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"8 d+ S- {+ `- w2 v- ?! S" c
: W+ e4 O' V j8 ~7 s
หลังจากได้ยินคำถามของโท วินได้เงย# y# g* }2 H* F% g) d& f) @1 h
หน้ามองจ้องไปที่ดวงตาของโท พร้อมน้ำใสได้เอ่อล้นไหลออกมาโดยที่เจจ้าตัวไม่รู้2 U: @" U; Z$ T. v
. a& t' T; F" W/ E
"วิน ร้องไห้ทำไม"
0 g: `9 W$ v% s) ^! X "ห๊ะ อะ เอ่ เปล่าครับ"
% T! v( i" ^7 P, D: M% }, I
" i8 @1 F& t; r วินกล่าวปฏิเสธแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มของตน โทขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้แล้วใช้มือลูบหัวไหล่ ปลอบวิน วินไม่ตอบอะไรแต่สีหน้าของเขากลับทุกข์ทรมาณ) }8 e4 Q) W# w; d* W7 @
1 p2 u+ J+ V- L3 h
โทรู้สาเหตุที่วินร้องไห้ เพราะคำที่เขาพึ่งถามวินไปนั้น เป็นคำเดียวกับที่แม่ของวินได้เอ่ยถามวินจากฝันที่โทได้ยิน
, f% z$ v& i5 Z - `+ D' L( G, T& Z$ R4 O
"อาจารย์ไม่รู้นะว่าเธอมีปัญหาอะไร แต่ถ้าเธออยากระบาย อาจารย์พร้อมรับฟังนะ"
: ^4 L3 e7 I2 \% P( X: i 6 H( k6 t0 ?1 D
วินผละตัวออกจากโท แล้วนั่งครุ่นคิด มือสองข้างกำหมัดแน่น ริมฝีปากถูกขบกัดด้วยความเผลอตัวจนมีเลือดไหลออกมา โทเห็นแบบนั้นจึงเรียกวินเพื่อดึงสติ* z- N% a2 `; t, x L: A- o3 x( c
$ m7 ~. y) o# u s: d2 C0 s f! i% C
"วิน! วิน!!"; g+ O1 n0 ?6 d, I
2 S* ~( i2 \0 A( G8 t/ ^
วินค่อย ๆ เงยหน้าของตัวเองขึ้นมา โทเอื้อมมือไปกุมมือของวินแล้วบีบให้กำลังใจ2 x* m& Z8 C& |0 x% h
, @. o6 @$ ~& d$ B: N
"นี่ เอกสารขอทุน"
, n; _, m- R! [) C7 X* ^! w2 C "ทุน? ผมปฏิเสธไปแล้วครับ"
9 G# }6 w' I) Y7 L* I "อืม อาจารย์รู้แล้ว"
* P: M, G9 t% p( W ) C j5 N, z* |$ C' g5 U
โก้เล่าว่า วินนั้นมาขอทุนเพราะเงินค่าเทอมที่จ่ายมาก่อนหน้า แม่ของเขาได้ขอเบิกคืนเนื่องจากต้องใช้ผ่าตัดพ่อที่ประสบอุบัติเหตุกระทันหัน แต่เงื่อนไขของทุนนั้น ผู้รับทุนจะต้องทำกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งวินที่กำลังขัดสน หลังเลิกเรียน เขาต้องทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์เพื่อหาเงินใช้ในแต่ละวัน ไหนจะกิจกรรมของคณะและมหาลัยในฐานะของเดือน ซึ่งสิ่งที่ได้มาแม้จะพอใช้ แต่ก็ยังไม่พอค่าเทอม ทั้งเทอมปัจจุบัน และในอนาคต5 i5 q0 t' P1 ]7 {5 L+ w0 N$ w
8 P$ n( ^* |' j5 l5 r! }
"แต่ผม…."8 U8 |: N0 N0 s" D" y
"นี่ ดูก่อนสิ"6 F6 t+ B9 G. b# @3 N1 z4 \
3 M' F5 m0 U' y$ f9 a โทเอ็ดวินจนวินหยุดพูดแล้วรับกระดาษที่โทยื่นมาให้ พอวินอ่านเอกสารนั้นก็ตาโตแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
+ m: N; I2 _$ e) f- Z* F - W/ \2 e" Y+ D
"จริงหรอครับอาจารย์ อาจารย์ผมได้ทุนนี้จริงหรอครับ!"" N8 l) P! ?# T
Y( Q* o4 z: v9 W- x G* p- V วินยิ้มร่าออกมาพร้อมน้ำตาไหลลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เป็นน้ำตาของความดีใจ เพราะทุนที่วินได้รับนั้น เป็นทุนเปล่า ซึ่งให้มาฟรี ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทำให้วินโล่งใจจนเผลอกอดขอบคุณโท โทเองก็กอดตอบและใช้มือลูบหลังวินไปด้วย
, q4 W# \ z5 c/ O, Y. O" [ ' x4 I" V1 ?0 x+ q, |
วินลุกขึ้นจากศาลาแล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแม่พร้อมเล่าเรื่องทุนให้แม่ฟัง
! [6 O9 g4 |; h* t# z B 9 l2 Y. j; I+ I5 q7 T# E
"ยิ้มแก้มปริเชียวนะ กอดกันกลมเลยหนิ"3 W3 c1 _$ j& k( N3 l/ m6 W. W# }
) ]: ~1 L* B! Y) H) U# L& }& g
เสียงโก้แซวโทหลังจากที่เขาเดินกลับเข้ามายังห้องทำงาน โทนึกแปลกใจที่โก้เอ่ยแซวเขาเพราะปกติโก้ไม่เคยพูดอะไรทำนองนี้มาก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมา โทไม่เคยโดนโก้แซวเรื่องแบบนี้เลย….3 B8 D8 u4 i7 j0 }, l' S
1 r' b: h+ q3 w2 L8 ]1 R; |
"ก็นิดนึงพี่ ฟูลฟีล โดนเด็กกอดฮ่า ๆ ๆ"" M3 R$ b Q. ]# T
3 v: s3 f# p3 f5 F1 m' V: j ไม่รู้นึกอะไรโทถึงได้พูดแบบนั้นออกไป ปกติเขาไม่เคยกล่าวล่วงเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะพูดเล่นหรือพูดจริงก็ตาม ยังนึกแปลกใจตัวเองที่รับมุกโก้แบบนี้ แต่เป็นโก้เองที่พอฟังโทพูดแบบนั้นกลับทำหน้าดุไม่พอใจใส่เขาแล้วเบนหน้าหนีไป
7 t7 P6 @. H4 c X/ @$ e) v, [ - h, j; c( F6 o- [. x
โทยังคงมองลอดทะลุประตูออกไป ยังคงเห็นวินที่ดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่ที่ศาลา เพราะความจริงแล้ว ทุนที่วินได้รับนั้น มันคือเงินของเขาเอง โทไม่รู้ว่าทำไมเขาตัดสินใจช่วยวินแบบนี้ แต่เขามั่นใจ ว่าสิ่งที่ทำนั้น เป็นเรื่องที่ดีแล้ว 8 `! m) O$ v0 p! ]) m$ N) B
& @. N5 ?( U2 i$ H% c% I: A เมื่อกลับจากกองกิจ โทก็มาตรวจตราทุกอย่างตามปกติด้วยความสุขที่ได้ทำไปในวันนี้ พอขึ้นมายังห้องพัก โทกลับแปลกใจ เมื่อสมุดไดอารี่นั้นเปิดออกมาหน้าที่เขาเขียนชื่อของวินไว้ แต่น้ำหมึกนั้นยังคงติดแน่นไม่จางหายไปเหมือนอย่างชื่อโก้…..!!
/ i/ q: u' I1 _4 I$ _! @, g__________ 0 Q( }! s) Y2 D& {( H
วันนี้ลงให้เป็นพิเศษฉลองผู้ติดตามเกินที่คาดไว้
( K# P9 h* W( F& q+ k% Kพรุ่งนี้จะลงตอนต่อไปตามปกตินะครับ
- d- J8 N6 u9 S, ?3 W& H9 p
) C1 B; [! c* I! m
- x9 Q# y- q9 W+ b |