ไพรอำพราง ตอนที่ 4 ไพรไม่อำพราง

Maximam

และแล้ววันวานที่รอคอยก็มาถึง เมื่อคุณหนูไพร หายดีเเป็นปกติ
2 {, P3 u8 {6 H8 p+ _8 O' l" ~1 t"ขออนุญาตค่ะคุณพนา คุณพฤกษ์(ไม้) มาเเล้วค่ะ"
"ขอบคุณครับคุณอร ให้เข้ามาได้เลยครับ"
"เชิญค่ะคุณพฤกษ์ฺ"

) P* {; |0 [2 |- Y* eเมื่อไม้เข้ามาในห้องทำงานของไพร
, S( Z# o( R0 K"คุณพนา มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ"
ไพรซึ่งนั่งหันหลังให้ไม้อยู่นั้นก็แอบยิ้มมุมปาก แล้วพูดขึ้นว่า....
7 _# S( @8 K8 d" a"ผมได้รับจดหมายลาออกจากคุณ ไม่ทราบวาาคุณพฤกษ์มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ"
. W( k# E" h' C! M"ผมจะบวชครับ"
( H" `9 }1 f; e5 X5 y) ["ก็ลาได้นี่ บริษัทให้คุณลาได้ 30 วัน"
"ผมไม่รู้จะสึกตอนไหนครับ ผมอยากบวชให้กับคนที่ผมรัก"
"คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณหรือครับ"
"ครับ และมีอีกหนึ่งคนที่ผมก็รักเขามากเช่นกัน แต่ชาตินี้ผมคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้วครับ"
"เขาเสียชีวิตเหรอครับ"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าเขากับผมอยู่มิติเดียวกันหรือเปล่า"
% _% F8 A; l4 g8 C6 U- ?9 d"น่าอิจฉาแฟนคุณพฤกษ์นะครับ" ไพรแอบดีใจสุด ๆ ที่ไม้รักเขามากขนาดนี้ และแล้วไพรก็หมุนเก้าอี้
มาสบตากับไม้ที่นั่งตรงข้าม

"ไพร ใช่ ไพรคนเดียวกันใช่ไหม"
ไม้อุทานขึ้นแบบมีสัญชาตญาณว่านี่คือคนรัก ไม้รู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกทั้งรูปร่าง หน้าตา รอยยิ้ม
( W. G- z& k+ f3 ]8 yซึ่งมันเหมือนกับไพรที่เขาเคยเจอ ต่างกันแค่ไพรนั้นใส่ชุดไทยโบราณ แต่ไพรนี้ใส่ชุดสูทมาดนักธุรกิจหมุ่ม
; Y% }: }% G! _8 Qไพรจึงแกล้งอำพรางตัวเองเอาไว้ต่อ....
7 j- W; ^9 K8 K" S1 Q"ใช่อะไรหรือครับ ผมเหมือนแฟนพี่เหรอครับ"
" D* k8 M& u0 w( ~5 _"ไม่เหมือนครับแต่มันใช่เลย ไพร "
"ผมจะเป็นแฟนพี่ได้ไงในเมื่อผมประสบอุบัติเหตุและก็เพิ่งฝื้น"
" G* n' x/ w* s& F& r  t7 U* l"6 เดือนที่ผ่านมา พี่รู้นะว่านั้นคือดวงจิตของไพร ผมรู้ว่าถ้าจิตอยู่ในร่างปกติท่านประธานคงไม่ให้ไพร
# l* |2 W' @! Q( }1 o  h( a3 @" x" Qคบกับพี่แน่นอน"
% \8 u9 a7 u  R7 f"นี่คุณพนา คุณสำคัญตนมากไปหรือเปล่า"

ไพรลุกขึ้นเดินไปตรงด้านตะวันตกของห้องด้วยความเขิน ไม้จึงเดินตามไปเเล้วพูดว่า....
: H, L% ^# X0 K  U: ^+ V"แล้วเป็นเพราะอะไรหละครับ คุณถึงขับรถหนีท่านประธานออกไปจนประสบอุบัติเหตุ ไพรพี่รู้นะว่าไพรกับ
คนที่พี่เจอในป่าคือคนเดียวกัน ไพรจำประโยคนี้ที่บอกพี่ได้ไหม หากวันใดที่ใบไทรหล่นลงมือ ให้คิดถึงวัน
ดีดีของเรานะครับพี่เก็บปิ่นนี้ไว้ ไพรรักพี่ไม้นะครับ นี่ไงครับใบไทรที่ล่วงใส่ผมเมื่อเช้าก่อนเข้าออฟฟิศ
/ Y" t* ]. M. ~; M# c  Wหรือจะให้พี่.... ทบทวนไปมากกว่านี้"
0 x$ ?7 l( P8 ]* O/ A"ไม่ต้องเเล้ว ผมเชื่อเเล้วว่าพี่จำผมได้ พี่ไม้ของผม"
2 b. C! K8 R/ _) L9 q"นี่แหละนะไพรอำพราง พรางซะกว่าจะหาตัวเจอ พระไทรของผม"
"เดี๋ยวฟ้องคุณปู่เจ้าที่นะ"
"5555"
& A# m1 G7 p; j: _- a- I+ Vไพรโผตัวเข้ากอดไม้ด้วยความรักเเละความคิดถึงที่มีให้กัน ใครจะคิดหละครับว่าจากหัวหน้าแผนกบัญชี
จะได้มาเป็นว่าที่ลูกเขยท่านประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่

4 i2 m% w+ }+ P' W"ฮึ้มมมมม"
, Q- s. F: ^% a& `ในขณะที่ทั้งคู่กอดกันอยู่นั้น ไม้ก็โน้มตัวลงจะจูบที่หน้าผาก แต่ว่าท่านประธานมาทำไม
8 c+ z. L# Z/ P: p2 u"คุณพ่อ"
1 A- o3 e$ D/ S9 d; j7 E- e6 r"ท่านประธาน"
ทั้งคู่ผละตัวออกจากกัน ท่านประธานจึงพูดขึ้นว่า....
/ a- @) v( d9 m0 E5 w  s3 ]9 V1 E"ไง คิดถึงอะไรกันขนาดนั้น"
$ R7 x9 ]& Y( m# V8 f2 d8 k"คุณพ่อมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ"
"เออ ไอ้เอก เอ็งยกกล่องอะไรมาว่ะ"
' W7 `5 o3 G7 ?- Q, }"ก็ของเอ็งไงไอ้คุณไม้"
"ต่อไปนี้ เธอต้องมาทำงานที่ห้องนี้ในฐานะเลขาตาไพรและผู้จัดการแผนกบัญชี"
0 G  G( t, I# @1 J( ?" q) E- u% `" A"หือ หมายความว่าคุณพ่อ"
"พ่อยอมแพ้แกละตาไพร พ่อจะไม่บังคับอะไรแกอีก ส่วนแกเจ้าไม้"
7 f6 {6 k. G3 L! B"ครับท่าน"
"หากวันใดแกทำให้ลูกฉันเสียใจ แกจะได้ไปสิงอยู่ในป่าแน่นอน"
"ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับท่าน"
8 T9 {) s* f  B- Y' Y1 [5 \"เออ แล้วข้าจะคอยดู"

' Z0 O7 V7 \% a) bเย็นวันนั้นหลังจากเลิกงานไม้ก็ขับรถพาไพรมาที่สวนแห่งเดิม ป่าไม้ที่อยู่ด้านในถูกปรับปรุงภูมิทัศน์ใหม่
2 Q/ d) z2 Q8 q0 Qและต้นไทรต้นนั้นก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม
3 a1 ]( P$ N& u$ s0 h: f1 e3 ?"เป็นไงครับไพร ยังจำได้ไหมที่เเห่งนี้"
. h; Z! o# q# P0 \( i& E"จำได้สิครับ แอบซุ่มดูคนโรคจิตมาชักว่าวคนเดียวเงียบๆอยู่บ่อยครั้ง"
"555 แต่พี่ว่าคนแอบดูนี่โรคจิตกว่านะ"
"อ้าว ไอ้พี่ไม้ อยากมีเรื่องเหรอ"
"ไม่กล้าครับ ไพรเราเดินลุกเข้าไปอีกหน่อยดีไหม"
"จะปล้ำผมเหรอ"
" ?. j& i# o( k; A# J$ m"ให้ไหมหละ"
"ก็นำสิ"

ดินแดนแห่งนี้เหมือนมีมิตลับบังตา เมื่อทั้งคู่เดินลึกเข้ามาก็เจอกับกระะท่อมร้างบรรยากาศเงียบไร้คนก่อกวน
"พี่ไม้ครับ"
"ครับไพร"
ไพรจูบเข้าไปที่ปากของไม้อย่างไม่รั้งรอ ไม้เองก็พาตัวไพรเดินเข้ามาในกระท่อมเเล้วเองตัวลงบนแคร่ ทั้งคู่
: @4 o: L) b5 l' k8 Jต่างตาสบตาไพรเอื้อมมือมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ดของไม้ออก ไม้ก็จัดการถอดเสื้อไพรออกเช่นกัน จากนั้น
" u" U3 d3 k% }0 w2 x) s; Fไม้ก็เริ่มลงลิ้นที่หัวนมของไพร พร้อมขบกัดเบา ๆ จนไพรร้องครางออกมา
2 W& q* V5 |- |  c: N"...ซี๊สสสสสสโอ๊วววววว พี่ไพรครับ เสียวจัง..."
1 l  U" S+ ^& B: m* f9 Sไม้เอามือมาปลดตะขอกางเกงเเละดึงกางเเกงไพรออกพร้อมเกงในบิกินี่สีขาวของไพร ซึ่งมันชุ่มไปด้วยน้ำใส ๆ
; |6 Q7 |3 g( nที่ไหลเยิ้มอยู่เต็มปลายหัวควยของไพร  ไม้ก้มลงดูดเลียกลืนอย่างไม่รังเกลียด
+ ?1 W$ s, c; j, y"...โอ๊ยยยพี่ไม้ครับ ไพรเสียวครับพี่ โอ๊ยยยยยเสียวจนจะไม้ไหวเเล้วพี่ไม้เย็ดไพรเลยได้ไหมครับ"
"...ได้สิครับน้องไพร เมียรักของพี่..."
) y( ?4 P* K, B( @"ถอดกางเกงสิครับพี่ไม้ ถอดเลย"
+ p" C# v% y1 \"ครับ เมียครับ"
' {9 D/ Q, ]" {! B9 u" B* vเมื่อไม้ถอดกางเกงออกไพรก็จู่โจมเข้ามาอมอนาคนด้าตัวใหญ่ทันที วันนี้ไม้โดนไพรยึดเกงในไปตั้งแต่อยู่ที่
ออฟฟิศ ไพรบรรจงอมอย่างนุ่มนวลโดนที่ควยของไม้แข็งชูไม่ต่างจากขอนไม้ขนาดใหญ่

9 E5 _9 O9 O+ u3 c) n: Oไม้จับไพรนอนหงายเเล้วเอาขาไพรพาดบ่าพร้อมทาเจลที่เตรียมมาจากนั้นก็.....
"โอ๊ยยยยผัวขาาาา แน่นมากเลย ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้"
"ตูดไพรฟิตเองต่างหาก มาโทษควยพี่ เป็นไงครับดีไหม"
"ดีครับ โคตรคิดถึงควยพี่เลย คิดถึงทั้งคนทั้งควย"
+ B: ?1 `: m" T+ ^( }- Lไม้จัดเพลงรักกับไพรอย่างสุดเสียวจนไพรร้องไม่เป็นทำนอง มันทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งแน่น และโคตรเสียวมาก ๆ
จนในที่สุดทั้งคู่ก็แตกพร้อมกัน โดยที่ไม้แตกใส่ในก้นของไพร ส่วนไพรก็แตกรดเต็มตัวและหน้าท้องตัวเอง
"นอนเฉย ๆ พี่เช็ดให้"
ไม้เอาทิชชู่ที่ติดมาด้วยเช็ดตัวไพรจนสะอาดจากนั้นทั้งคู่ก็นอนแก้ผ้ากอดกัน โดยที่มีบางสิ่งบางอย่างแอบดู
( ^4 z" F4 w! W9 V6 |เขาสองคนอยู่
3 j  e5 [0 {1 W% F% B! }
"พี่ไม้ หากว่ามีคนลักพาตัวไพรไปพี่ไม้จะทำอย่างไร"
"พี่ก็จะตามหาไพรจนเจอให้ได้ พี่ไม่ยอมเสียไพรไปให้ใครแน่นอน"
"วงการธุรกิจคุณพ่อนั้นคู่แข่งเราเยอะมากนะพี่ เป็นไปได้ไพรก็อยากไปใช้ชีวิตเงียบ ๆ กับพี่ไม้"
! M# e6 g! k/ D  y( g9 M& ?- E) F* d"ไม่ต้องกลัวนะไพร พี่จะดูแลไพรเท่ากับชีวิตของพี่ หากครุฑพาหนีไปฉิมพลีพี่จะตาม
โดยไม่หวั่นครั่นคร้ามจะติดตามเรื่อยไป""หือวิมาณฉิมพลีมันไกลนะพี่ เต็มไปด้วยป่าต้นงิ้ว"
"ต่อให้เป็นไฟนรกพี่ก็ไม่กลัว ยอดรักของพี่......"
! H) E7 X3 G+ f( O  n. I. n
$ F" K4 l6 X8 vทั้งคู่ต่างเล่นบทรักกันอีกรอบจากนั้นก็แต่งตัวกลับคอนโดโดยที่คืนนี้ไพรมานอนค้างที่คอนโดไม้ด้วย แล้วไม้จะ
ได้นอนเหรอเนี่ย ไพรทั้งขาว ทั้งเเน่น ทั้งฟิตขนาดนี้

, U% R) p: k5 d/ g  U2 D"คิดอะไรอยู่หรือเวนไตย"
% b$ K, f% W+ h& M"สุบรรณ โลกมนุษย์ ชายกับชายรักกันได้ด้วยหรือ"
"หือ อย่าบอกนะว่าเจ้าแอบนี้จากแดนครุฑวิมาณฉิมพลีไปโลกมนุษ์มา"
"ใช่ ข้าเจอบุรุษน้อยผู้หนึ่ง ช่างรักยิ่งนักไม่ต่างจารี แถมข้ายังเห็นเขาโดนกระเหมือนสตรีเพศ"
, Y# f1 X" A. f1 y! w/ \8 R"ถ้าโลกมนุษย์ยุคนับจากที่พระโคดมปรินิพพานก็ 2566 ปีแล้ว โลกมนุษย์มีพัฒนาการไปไกลมาก"
$ Z( C1 I( O) J; X; v) t% B: d"งาม งามยิ่งนัก"
- K0 W; J# p2 i6 d  ~4 n"เจ้าหมายถึง"
( j! L3 y4 N) _, q3 ]. b"ไพร เขาชื่อไพร ข้าต้องได้เจ้ามาครอบครองให้จงได้ ถึงแม่เจ้าจะมีคู่แล้วก็ตาม"
! X. {7 ~+ }- ~. i) Nเวนไตย และ สุบรรณ ครูฑหนุ่มรูปงามร่างกายกำยำทั้ง 2 เป็นเพื่อนกัน และสายตาที่แอบดูไม้กับไพรนั้น
ก็คือเวนไตยนั้นเองที่แอบหนีลงไปเที่ยวเล่นบนโลกมนุษย์ และตอนนี้เวนไตยเหมือนจะถูกใจในตัวไพรเข้าให้
3 k( J% s/ k, x, @แล้วด้วย เอาหละสิครับงานนี้มีตัวละครต่างมิติมาเพิ่มอีกหนึ่ง ไม้เจอศัตรูต่างมิติแบบนี้จะรับมือได้หรือไม
คนอ่านจะเบื่อหรือยังครับ ถ้ายังรอตอนที่ 5 ด้วยนะครับ

ronram

สุนุกมากครับ

Ebaa

รออ่านนะคราฟ

th3t0y

สนุกมากเลยครับ ชอบๆ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

ดีมากครบ

Anavin

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

lemyaa

แล้วจะมีคู่อริในตำนานของครุฑ ออกมาด้วยป่ะเนี่ย

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

kaki

ครุฑก็มาจร้าา

Goplay

ก่อนอยากจะบอกไป ไม้จัดไปสามวันสามคืนให้หายอยากไปเลย

tonsaa

ขอบคุณครับ

New1991

ไม้งานเข้าแล้ว

tcldogs

ขอบคุณนะฮะ

tapangnarak

ขอบคุณนะฮะ

boonchan6

ขอบคุณมากครับ

Joechin

ขอบคุณ​ครับ​ มาต่อ​เร็ว​ ๆ​ นะครับ