ไพรอำพราง ตอนที่ 6 ตอนจบ

Maximam

/ O, s$ H" k* `3 b% |9 D' I
% m9 I0 a" P* a  [0 mไม้ ออกเดินทางมาตามที่พระอาจารย์บอกให้และทางเข้าดินแดนนั้นก็คือ สวนสาธารณะที่เขามาเล่น
เอ้าดอร์และได้เจอไพร เมื่อมาถึงไม้ก็จูดธูปเปิดทางโดยมีท่านปู่เจ้าที่นำทางเข้าสู่แดนป่าหิมพานต์
"เอาหละไอ้หนุ่ม ข้างหน้านี้จะเป็นทางเข้าสู้ป่าหิมพานต์ จงหนักแน่นเอาไว้ให้มากนะ"
"ขอบคุณครับท่านปู่"
  w5 x; m8 F8 @"จำไว้ ป่าหิมพานต์ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด จงมีสติอยู่กับตัว พาเจ้าไพรหลานข้ากลับมาให้ได้"

เมื่อพูดจบท่านปู่เจ้าที่ก็หายตัวไป ไม้ก็เดินทางเข้ามาท่ามกลางบรรยากาศที่งดงามราวเทพนิยาย
มีสัตว์ต่าง ๆ นาน เหมือนในภาพจิตกรรม ไม้เดินทางมาถึงลำธารเขาก็รู้สึกอยากอาบน้ำขึ้นมา
จึงทำการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเหลือเพียงกายที่ไร้เสื้อผ้า และในขณะที่เขากำลังอาบน้ำอยู่นั้น
; ?* B0 F! z6 L& `"ท่านเป็นใครกันทำไมมาแก้ผ้ากลางป่าอาบน้ำเช่นนี้"
% @- i% l( i' G% ^) P$ @6 Gไม้มองหาต้นเสียงนั้นแต่ก็ไม่พบ เขาจึงขึ้นจากน้ำมาใส่เสื้อผ้า.....
. z: W# Z) G" g, v8 o" ^"โอ้โห.....ของเจ้านี่มัน  "
) o5 W& Y; v  E& \, X0 {# ["นั้นใครกัน ออกมานะ"
"ข้าก็ไม่ได้ไปไหนนี่ อยู่ตรงนี้มานานแล้วนะ"
+ T( I5 g' k) U. iไม้เงยหน้าขึ้นดูก็ถึงกับตกใจ
"เชี้ย........ อะไรเนี่ยต้นนารีผลทำไมถึงเป็นเพศผู้"
) ?: z3 h' l0 K# H"จิตของเจ้ามันรักเพศชายไงจึงมองข้าเป็นชาย ทำไมจะลิ้มลองข้าไหม"
"ไม่ ข้ามาตามหาคนรักของข้าไม่ได้มาหาเสพสุขกับใคร"
. a1 _% U: Q7 s+ Z"แน่ใจเหรอ สักหน่อยเถอะหน่าาาา นะนะนะ ข้าเหงามากกกกกก"
"ข้าต้องไปละ"
"ท่านไม่สงสารข้าหรือ ข้าเหงาเเละเดียวดาย"
"เจ้าไม่ได้เหงา เจ้าคือกิเลส อย่าราวีข้าเลย ข้าไม่อยากเสียคนรักของข้า"
ไม้มั่นคงต่อความรักของตนไม่ต่างจากไพร ต้นนารีผลต้นนี้ก็คือสุบรรณที่ลอบแปลงกายมาลองใจไม้

ไม้เดินทางต่อไปก็มาเจอกับสระอโนดาต เห็นพวกเหล่ากินนรรูปงามกำลังเล่นน้ำกันอยู่ กินนรแต่ละตน
6 m0 l  x" g- h6 J6 `: Aช่างงดงามดุจเทพบุตรทุกตน ร่างกายที่เปียกน้ำ ใบหน้าที่ทำให้ไม้คิดถึงไพร มันก็ชักนำใจให้ไม้แอบ
- t2 M6 s8 n' [7 t& e0 Aซุ่มดู ....พี่ไม้ ช่วยไรพด้วย ช่วยไพรด้วยครับพี่ พี่ไม้.... เสียงร้องเรียกสติไม้ดังขึ้นในหัว ไม้จึงดึงสติ
3 ^9 O" N: F8 C1 o" eและเดินหนี้จากที่แห่งนั้นไป ตอนนี้รอบข้างมีแต่ป่า ต้นไม้ เต็มไปหมด
1 E" S  Y# X2 z- g' a3 d& ]"ยอดรักอยู่ไหนหลงไพรเดินเดินเดี่ยวเที่ยวหา รักเธอมุ่งมา สืบหาเจ้ายอดดวงใจ
จะสักกี่ปี กี่วันไม่พรั่นสิ่งใด หากมีลมหายใจตามจนได้ดั่งถวิล
อาศัยเพียงขอน หนุนนอนคืนหนึ่งโคนไม้
แสงเดือนเป็นเพื่อนปลอบใจ แนบกายไว้แอบหิน......"
" q5 V4 W1 G9 b- d
เสียงเพลงเศร้า ๆ ของไม้ ทำให้ไพรที่นอนอยู่ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ไพรเดินออกมาที่ด้านนอก
# q9 H* D1 c; v. E3 E8 Aห้องนอน ...พี่ไม้ ไพรคิดถึงพี่เหลือเกิน ตอนนี้พี่เป็นอย่างไรบ้าง ขอสิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครองพี่ไม้ด้วยเถิด...
. b) V* \5 f  S9 _" m7 O
เวนไตยที่แอบยืนมองดูอยู่นั้นก็รู้สึกอยากจะกำจัดไม้ให้สิ้นซากโดยเร็ว ทันใดนั้นเขาก็บินลงไปที่ป่าหิมพานต์
% s% o/ Z) y/ ^/ w# J. ~/ t4 G้เวนไตยลงมาเที่ยวท่องเสพสุขกับเหล่านารีผลและเหล่านางไม้เพื่อระบายความกำหนัดของตน จนไม้ได้ลัก
ลอบเห็นและแอบซ่อนตัวอยู่ภายในปีกที่กว้างใหญ่ ลีลารักของเวนไตยก็ไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย
9 X: T/ p; M4 E- O% ?  u$ g; S
หลังจากเสร็จกิจ เวนไตยก็บินกลับวิมานฉิมพลีโดยไม่รู้ตัวเลยว่าไม้ได้แอบซ่อนตัวอยู่ในนั้นด้วยจนกระทั้ง
มาถึงวิมาน และพบเจอไพรที่สวนหลวง
"มาเดินเล่นคนเดียวหรือไพร"
"เรื่องของข้า เจ้าพาข้ากลับเมืองมนุษย์เถอะนะ"
) C  p$ L" t' ^. \! L"ทำไมข้าต้องให้เจ้านั้นสมหวังด้วย นี่เจ้ารู้ไหมว่าคนรักเจ้าออกตามหาตัวเจ้าอยู่ และล่วงเข้ามายังแดน
& o. Z7 Z& L9 ^: Y4 ?+ S* V6 Oหิมพานต์"
% n6 M" E* V" R+ k' [3 y$ |& U"พี่ไม้ พี่ไม้ต้องมาช่วยข้าแน่"
"555เจ้าอย่าหวังไปเลย ตอนนี้ข้าเห็นคนรักเจ้ากำลังสนุกกับพวกนารีผล กินนร มันคงไม่สนใจเจ้า
แล้วหละ"
"ไม่จริง ข้าไม่เชื่ออย่างไรพี่ไม้ก็ต้องมาช่วยข้า เจ้านกโกหก"
% m1 K9 Q# d0 ^0 j; S3 d"เชื่อข้าเถอะเจ้านั้นมันไม่รักเจ้าจริงหรอก มาเป็นเมียข้าดีกว่านะไพร โอ๊ยยยย"

3 Z* V2 Z' e& i2 g2 m( Dเวนไตยรู้สึกเจ็บตรงปีกจึงสลัดปีกทันใดนั้นไม้ก็ร่วงลงมาจากปีกของเวนไตย
* J7 p4 a' Q6 F" D. O& s2 Q" o% D"พี่ไม้"
# ^3 z1 y+ r' j. a5 O; nไพรรีบวิ่งเข้าไปหาไม้ทันที
) u  O5 D2 f! k5 E* ^8 y7 G"นี่เจ้าแอบซ่อนตัวมาตอนไหน"
"ก็ตอนที่เจ้าเสพสมกับนารีผลไง นี่หรือพญานกผู้ยิ่งใหญ่ เสพกามไม่พอยังคิดจะโกหกพกลมอีก"
' K4 L& |2 W& S. x- k4 r: ^"มึง ..... ทหาร ทหารอยู่ไหน จับตัวไอ้ผู้บุกรุกนี้เอาไว้"
"เก่งนักก็เข้ามา"
ตอนนี้ไม้กับเวนไตยต่างสู้รบกันเพื่อชิงตัวไพร ไม้เกิดพลาดโดนคมดาบของเวนไตย
"อย่าอยู่เลยมึง"
* F3 K1 w& p6 x+ S) |"หยุดนะครับ ท่านเวนไตยข้ายอมจำนนต่อท่านเเล้ว"
$ `: d: [9 l; R"55555 ในที่สุดเจ้าก็ยอมข้าแล้ว มาให้ข้าเชยชมสักกน่อยเถิด ไพร"
"อย่านะไพร พี่ยอมตาย อย่าไพร"
% A) @" M: R9 R7 x: a2 P5 Mไพรเดินเข้าไปโอบตัวเวนไตย จนเวนไตยตายใจจากนั้นก็.....
4 ~* j# |0 M- s' Y& a0 w"โอ๊ยยยยยยไพรรรรรรรรรรรรรรรร"
  @  o! {3 S# b( y"วนไตยลูกแม่"
"เจ้าพี่ นี่เจ้าจะฆ่าเจ้าพี่เวนไตยหรือ"

ไพรสวมบ่วงนาคบาศเข้ารัดตัวพญาครุฑเวนไตย เวนไตยดิ้นรนทุรนทุรายรายกับโดยสายฟ้าฟาด
"ปล่อยเราสองคนไปซะเเล้วบ่วงนาคบาศนี้จะคลายตัวออก"
, y+ D! v+ u% l"นี่เจ้ากล้าทำเจ้าพี่ของข้า ฆ่าจะฆ่าเจ้า"
% R) E  E5 |/ f( m9 M/ G"พระชายารักพระสวามีเช่นใดข้าก็รักผัวของข้าเช่นนั้น ปล่อยข้าไปซะเถอะ พี่ไม้ เลือดพี่ออกไม่หยุด"
/ w1 ?" G) I9 ]- {- W$ I"ไพร หาทางหนีไป ไม่ต้องห่วงพี่"
"ไม่เราจะไม่แยกจากกัน พี่อยู่ไหนไพรอยู่นั่น ว่าอย่างไรพวกท่านจะะปล่อยพวกเราไปไหม"
"เจ้าพี่ ช่วยลูกเราด้วยเถิดลูกเราจะแย่แล้วนะเพค่ะ"
"พี่ช่วยไม่ได้ บ่วงนี้มีคาถาของพญาอนันตนาคราชกำกับไว้ น้องก็รู้ว่ามหาราชแห่งนาคพี่ปลดบ่วงไม่ได้"
"นั้นน้องจะไปเกษียณสมุทรที่ประทับของท่าน"
"ไม่ ไม่ ทันแน่นอน"
" R6 c1 z9 O* i9 f& oทันใด้นั้นสุบรรณก็บินโฉบใช้เท้าคีบตัวของไม้และไพรจากวิมานฉิมพลีมาส่งที่โลกมนุษย์โดยไม่ฟังคำสั่ง
ซึ่งมันเป็นโทษอย่างนัก แต่สุบรรณก็ไม่สนเพราะอะไรนั่นหนะหรือ ไม้กับไพรคือคำตอบของทุกสิ่ง.....

7 E% n! O( P4 e% S5 O' `เมื่อมาถึงโลกมนุษย์ ซึ่งเป็นป่าเดิมที่ไม้และไพรเจอกัน สุบรรณก้มลงกราบไพร
/ g9 N/ B( k4 R! h. {6 `* I"ข้าขอหละนะ เจ้าโปรดปล่อยเวนไตยด้วยเถิด ข้าขอหละ"
, V. D) r4 o! \; d/ O3 j* r"นี่ท่านเองก็..."
6 c& W* P' R8 o" K2 ?7 C"ใช่ ข้าก็ไม่ต่างจากเจ้าสองคน"
"อย่าช้าเลยไพร ช่วยเข้าเถอะบ่วงของท่านพญาอนันตนาคราชอันตรายมากนัก"
4 M" J; A0 k) d9 O7 F"ได้ ข้าขอปลดปล่อยเวนไตยให้เป็นอิสระและอย่าได้เจอกับข้าแลคนรักข้าอีกเลย"
( z& n  l$ Q6 D( N
ทันทีที่ไพรเอ่ยวาจาบ่วงนาคบาศก็คลายออกจาเวนไตยและกลับมาสู่มือของไพร สุบรรณดีใจมากที่เวนไตย
! ~5 m% `# {- ~/ U1 J: Y3 h: u# gปล่อยภัยแล้ว
"เดี๋ยวท่านสุบรรณ ถ้าท่านกลับไปท่าน...."
"จะตายข้าก็ยอม ขอบใจเจ้าทั้งสองที่ทำให้ข้ารู้ว่ารักแท้ไม่ได้มีแค่เพียงบุรุษสตรี ขอให้เจ้ารักกันอย่าง
จีรังยั่งยืน ขอให้บ่วงบาศคล้องใจเจ้าทั้งสอง ข้าไปละ"
) N0 q  w( ~# R# ~" W1 F
และในที่สุดสุบรรณก็บินกลับแดนวิมานฉิมพลี เวนไตยและทุกคนต่างก็รับรู้ถึงสิ่งที่สุบรรณทำลงไป
; U; h* R/ \5 t"ข้าขอรับโทษทัณฑ์ที่ปล่อยตัวมนุษย์คู่นั้นไป"
* E' V! k5 V- f8 U"เจ้ากล้าดียังไงถึงไม่รอคำสั่งข้า เจ้าเป็นองครักษ์ของข้านะสุบรรณ"
"ใช่ ข้าเป็นองครักษ์ท่าน ข้าถึงทนเห็นท่านตายต่อหน้าไม่ได้ มหาราชมหารานีก็ช่วยท่านไม่ได้ พระชายา
( \* y" d5 k6 v5 wก็คิดจะกำจัดแต่ไพรกับไม้ บ่วงบาศไม่เคยรอเวลา ถ้าข้าจะตายเพื่อให้คนที่ข้ารักมีชีวิตรอด ข้ายอมตาย"
0 S5 p, a. V( n" O% I"ดีนั้นเจ้าก็เตรียมรับโทษทัณฑ์ นับจากนี้ไปข้าจะแต่งตั่งเจ้าเป็นพระชายาแห่งข้า มีศักดิ์และสิทธิ์ช่วยงาน
% p+ A# ~2 P# B0 x/ P% B! Zข้าเเละงานฝ่ายในมีศักดิ์และสิทธิเทียบเท่าพระสนมเอก ส่วนเจ้าศกุลตลาข้าขอสถาปณาเจ้าขึ้นเป็นพระ
5 t! X' g0 l! r$ z* p# u' H- d8 Tอัครชายามีศักดฺดำรงตำแหน่งรานีทันทีเมื่อข้าครองเมือง ขอเจ้าทั้งสองรักและปองดองกันอย่าทำให้ข้าต้อง
หนักใจ"
) q, v% g+ L  G
ในที่สุดเวนไตยก็ได้ครองเมืองฉิมพลีต่อจากพระบิดาเนื่องจากพระบิดาทรงสละราชสมบัติ นับเป็นรัชสมัย
แรกแห่งแดนฉิมพลีที่ผู้ครองเมืองเป็นไบเซ็กส์มีอัครมเหสีเป็นสตรี และพระสนมเอกเป็นบุรุษ และอยู่กัน
อย่างสงบสืบมา
. t1 w- k" B0 [& ^
ส่วนไพรและไม้ นายเอกและพระเอกของเรื่องนี้ก็ครองรักกันอย่างมีความสุข โดยที่เขาทั้งคู่มีลูกชายตัว
0 I7 l# ?: q/ s5 S, I$ ]- V6 Rน้อย 2 คน ที่เกิดจากการอุ้มโดยน้ำเชื้อของไพรและไม้ ความสุขของคนเรานั้นไม่มีอะไรมากไปกว่า
การได้มีความรักในแบบทมี่ตัวเราเลือกได้ สิ่งที่มีค่ามากกว่าความเป็นคนนั้นก็คือสิทธิความเท่าเทียม
ทางเพศไม่ว่าจะเพศไหน ชนชาติใด ถ้าโลกยอมรับอารยชนได้ โลกก็ต้องยอมรับอารยเพศได้เช่นกัน
ขอบคุณทุกการติดตามทั้ง 6 ตอน ครับ ........The End.........

หมีพงศ์

สุดยอดเรื่องราวแฟนตาซีสุดล้ำ สนุกตื่นเต้น ลุ้นระทึก และมีโรแมนติกปนเสียวในบางช่วงบางตอน ขอให้มีผลงานดีๆแบบนี้มาแบ่งปันอีกเรื่อยๆนะครับ

ronram

ขอบคุณครับ ความรักสวยงานเสมอ

th3t0y

สุดยอดน้ำจาไหลเลยครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

nasan

ขอบคุณครับ

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

วขอบคุณครับ

guwin001

ขอบคุณครับ

Anavin

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

acolyte

ไม่อยากให้จบแบบนี้เลย น่าจะมีตุ้งแช่ ตุ้งแช่ กันก่อน

lemyaa

มีความทันสมัยเหมือนกันนะ #ป่าหิมพานต์สีรุ้ง 555

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

kaki

สนุกดีครับรอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะครับ

arasi22

ขอบคุณครับ

เบญจมาศ

จบดี แต่จบไวไปหน่อย

amkane

ดีที่สุด

Maximam

Goplay ตอบกลับเมื่อ 2023-6-3 14:07
อยากฟังเรื่องนกไบต่อ

ขอเรียบเรียงโครงเรื่องก่อนนะครับ