ไพรอำพราง ตอนที่ 6 ตอนจบ

Maximam

0 M3 y+ g0 A( d1 j) Z3 K
ไม้ ออกเดินทางมาตามที่พระอาจารย์บอกให้และทางเข้าดินแดนนั้นก็คือ สวนสาธารณะที่เขามาเล่น
เอ้าดอร์และได้เจอไพร เมื่อมาถึงไม้ก็จูดธูปเปิดทางโดยมีท่านปู่เจ้าที่นำทางเข้าสู่แดนป่าหิมพานต์
"เอาหละไอ้หนุ่ม ข้างหน้านี้จะเป็นทางเข้าสู้ป่าหิมพานต์ จงหนักแน่นเอาไว้ให้มากนะ"
. z. u) U9 \& ?. f5 B7 T"ขอบคุณครับท่านปู่"
"จำไว้ ป่าหิมพานต์ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด จงมีสติอยู่กับตัว พาเจ้าไพรหลานข้ากลับมาให้ได้"
8 I3 L) `# O/ n  ~, ]9 _% M, V
เมื่อพูดจบท่านปู่เจ้าที่ก็หายตัวไป ไม้ก็เดินทางเข้ามาท่ามกลางบรรยากาศที่งดงามราวเทพนิยาย
* A* N' @2 f' i& u% h/ X" B  ?มีสัตว์ต่าง ๆ นาน เหมือนในภาพจิตกรรม ไม้เดินทางมาถึงลำธารเขาก็รู้สึกอยากอาบน้ำขึ้นมา
) b% ~. V/ l  Qจึงทำการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเหลือเพียงกายที่ไร้เสื้อผ้า และในขณะที่เขากำลังอาบน้ำอยู่นั้น
"ท่านเป็นใครกันทำไมมาแก้ผ้ากลางป่าอาบน้ำเช่นนี้"
ไม้มองหาต้นเสียงนั้นแต่ก็ไม่พบ เขาจึงขึ้นจากน้ำมาใส่เสื้อผ้า.....
"โอ้โห.....ของเจ้านี่มัน  "
& y  Z- K0 `0 N# U* _; L, ?"นั้นใครกัน ออกมานะ"
5 h" y  u3 W; @"ข้าก็ไม่ได้ไปไหนนี่ อยู่ตรงนี้มานานแล้วนะ"
/ x6 c/ H1 Q  H$ S' G0 A" d( g* kไม้เงยหน้าขึ้นดูก็ถึงกับตกใจ
$ r8 ]8 l7 e9 `9 x; \- h! M3 c"เชี้ย........ อะไรเนี่ยต้นนารีผลทำไมถึงเป็นเพศผู้"
"จิตของเจ้ามันรักเพศชายไงจึงมองข้าเป็นชาย ทำไมจะลิ้มลองข้าไหม"
"ไม่ ข้ามาตามหาคนรักของข้าไม่ได้มาหาเสพสุขกับใคร"
"แน่ใจเหรอ สักหน่อยเถอะหน่าาาา นะนะนะ ข้าเหงามากกกกกก"
"ข้าต้องไปละ"
) m8 Y  x* l* m$ J' L) j7 \"ท่านไม่สงสารข้าหรือ ข้าเหงาเเละเดียวดาย"
: m3 i* Y) t- ^, Z( x, a+ X. _" M"เจ้าไม่ได้เหงา เจ้าคือกิเลส อย่าราวีข้าเลย ข้าไม่อยากเสียคนรักของข้า"
2 s2 A# T- j5 Yไม้มั่นคงต่อความรักของตนไม่ต่างจากไพร ต้นนารีผลต้นนี้ก็คือสุบรรณที่ลอบแปลงกายมาลองใจไม้

ไม้เดินทางต่อไปก็มาเจอกับสระอโนดาต เห็นพวกเหล่ากินนรรูปงามกำลังเล่นน้ำกันอยู่ กินนรแต่ละตน
( t+ q" }8 V3 H! B/ c0 Eช่างงดงามดุจเทพบุตรทุกตน ร่างกายที่เปียกน้ำ ใบหน้าที่ทำให้ไม้คิดถึงไพร มันก็ชักนำใจให้ไม้แอบ
$ q3 H* ^2 p) K) U! e& w4 T9 \ซุ่มดู ....พี่ไม้ ช่วยไรพด้วย ช่วยไพรด้วยครับพี่ พี่ไม้.... เสียงร้องเรียกสติไม้ดังขึ้นในหัว ไม้จึงดึงสติ
, A- {! r: P' S& q! xและเดินหนี้จากที่แห่งนั้นไป ตอนนี้รอบข้างมีแต่ป่า ต้นไม้ เต็มไปหมด
* |3 h5 w( R$ T- y"ยอดรักอยู่ไหนหลงไพรเดินเดินเดี่ยวเที่ยวหา รักเธอมุ่งมา สืบหาเจ้ายอดดวงใจ
8 J5 c" ?4 F/ o" {; d, [8 h! r0 s: Vจะสักกี่ปี กี่วันไม่พรั่นสิ่งใด หากมีลมหายใจตามจนได้ดั่งถวิล
อาศัยเพียงขอน หนุนนอนคืนหนึ่งโคนไม้
แสงเดือนเป็นเพื่อนปลอบใจ แนบกายไว้แอบหิน......"
& L' Q8 G! H3 p7 t6 ~: u
เสียงเพลงเศร้า ๆ ของไม้ ทำให้ไพรที่นอนอยู่ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ไพรเดินออกมาที่ด้านนอก
8 ^. e" j/ r% t( O2 ?ห้องนอน ...พี่ไม้ ไพรคิดถึงพี่เหลือเกิน ตอนนี้พี่เป็นอย่างไรบ้าง ขอสิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครองพี่ไม้ด้วยเถิด...
9 D  \! y- E8 _+ r4 c1 g1 x/ p6 G! Q
เวนไตยที่แอบยืนมองดูอยู่นั้นก็รู้สึกอยากจะกำจัดไม้ให้สิ้นซากโดยเร็ว ทันใดนั้นเขาก็บินลงไปที่ป่าหิมพานต์
้เวนไตยลงมาเที่ยวท่องเสพสุขกับเหล่านารีผลและเหล่านางไม้เพื่อระบายความกำหนัดของตน จนไม้ได้ลัก
ลอบเห็นและแอบซ่อนตัวอยู่ภายในปีกที่กว้างใหญ่ ลีลารักของเวนไตยก็ไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย

หลังจากเสร็จกิจ เวนไตยก็บินกลับวิมานฉิมพลีโดยไม่รู้ตัวเลยว่าไม้ได้แอบซ่อนตัวอยู่ในนั้นด้วยจนกระทั้ง
6 G3 o% b% H! r$ j  F) @/ X9 nมาถึงวิมาน และพบเจอไพรที่สวนหลวง
"มาเดินเล่นคนเดียวหรือไพร"
"เรื่องของข้า เจ้าพาข้ากลับเมืองมนุษย์เถอะนะ"
"ทำไมข้าต้องให้เจ้านั้นสมหวังด้วย นี่เจ้ารู้ไหมว่าคนรักเจ้าออกตามหาตัวเจ้าอยู่ และล่วงเข้ามายังแดน
5 D1 X6 x2 C4 [( `6 Y( y. xหิมพานต์"
! J$ q* I* B' r1 R" {7 e3 I"พี่ไม้ พี่ไม้ต้องมาช่วยข้าแน่"
$ ]* N& V" Q( f5 K"555เจ้าอย่าหวังไปเลย ตอนนี้ข้าเห็นคนรักเจ้ากำลังสนุกกับพวกนารีผล กินนร มันคงไม่สนใจเจ้า
แล้วหละ"
"ไม่จริง ข้าไม่เชื่ออย่างไรพี่ไม้ก็ต้องมาช่วยข้า เจ้านกโกหก"
"เชื่อข้าเถอะเจ้านั้นมันไม่รักเจ้าจริงหรอก มาเป็นเมียข้าดีกว่านะไพร โอ๊ยยยย"
+ p4 t* M5 z& u- j. \1 t
/ t- Q4 n1 N  lเวนไตยรู้สึกเจ็บตรงปีกจึงสลัดปีกทันใดนั้นไม้ก็ร่วงลงมาจากปีกของเวนไตย
  y: J( A8 L, ^& }- b* d+ F2 ~6 m"พี่ไม้"
ไพรรีบวิ่งเข้าไปหาไม้ทันที
"นี่เจ้าแอบซ่อนตัวมาตอนไหน"
"ก็ตอนที่เจ้าเสพสมกับนารีผลไง นี่หรือพญานกผู้ยิ่งใหญ่ เสพกามไม่พอยังคิดจะโกหกพกลมอีก"
+ }0 C1 x( q0 d5 Q1 [1 r"มึง ..... ทหาร ทหารอยู่ไหน จับตัวไอ้ผู้บุกรุกนี้เอาไว้"
8 Z/ ?" o2 `! H7 ^2 v4 L* E3 g7 s; e& {"เก่งนักก็เข้ามา"
ตอนนี้ไม้กับเวนไตยต่างสู้รบกันเพื่อชิงตัวไพร ไม้เกิดพลาดโดนคมดาบของเวนไตย
! A# T0 V, E4 p0 C. i% }9 f" j  v"อย่าอยู่เลยมึง"
& j8 O" f" z0 H"หยุดนะครับ ท่านเวนไตยข้ายอมจำนนต่อท่านเเล้ว"
, s; c  ?- D0 ^" x3 R"55555 ในที่สุดเจ้าก็ยอมข้าแล้ว มาให้ข้าเชยชมสักกน่อยเถิด ไพร"
% |: W, t6 T4 Z" w- K& E"อย่านะไพร พี่ยอมตาย อย่าไพร"
ไพรเดินเข้าไปโอบตัวเวนไตย จนเวนไตยตายใจจากนั้นก็.....
"โอ๊ยยยยยยไพรรรรรรรรรรรรรรรร"
) G8 ~& q7 u  C( |"วนไตยลูกแม่"
0 h  I$ V0 W. ~. m6 z# D/ z"เจ้าพี่ นี่เจ้าจะฆ่าเจ้าพี่เวนไตยหรือ"
  ]$ [( L* m  I7 \8 {- w
# T1 ]7 j3 q4 v* v$ @ไพรสวมบ่วงนาคบาศเข้ารัดตัวพญาครุฑเวนไตย เวนไตยดิ้นรนทุรนทุรายรายกับโดยสายฟ้าฟาด
: C2 h$ i. C, s% B. ~"ปล่อยเราสองคนไปซะเเล้วบ่วงนาคบาศนี้จะคลายตัวออก"
"นี่เจ้ากล้าทำเจ้าพี่ของข้า ฆ่าจะฆ่าเจ้า"
"พระชายารักพระสวามีเช่นใดข้าก็รักผัวของข้าเช่นนั้น ปล่อยข้าไปซะเถอะ พี่ไม้ เลือดพี่ออกไม่หยุด"
"ไพร หาทางหนีไป ไม่ต้องห่วงพี่"
"ไม่เราจะไม่แยกจากกัน พี่อยู่ไหนไพรอยู่นั่น ว่าอย่างไรพวกท่านจะะปล่อยพวกเราไปไหม"
# R8 Y4 x4 x/ J# }' A"เจ้าพี่ ช่วยลูกเราด้วยเถิดลูกเราจะแย่แล้วนะเพค่ะ"
"พี่ช่วยไม่ได้ บ่วงนี้มีคาถาของพญาอนันตนาคราชกำกับไว้ น้องก็รู้ว่ามหาราชแห่งนาคพี่ปลดบ่วงไม่ได้"
1 l5 \. Y( R/ M# ^7 I"นั้นน้องจะไปเกษียณสมุทรที่ประทับของท่าน"
1 P, w" f* A& G: x  C: \! R6 \"ไม่ ไม่ ทันแน่นอน"
& {* K: O; p7 i0 @. Cทันใด้นั้นสุบรรณก็บินโฉบใช้เท้าคีบตัวของไม้และไพรจากวิมานฉิมพลีมาส่งที่โลกมนุษย์โดยไม่ฟังคำสั่ง
ซึ่งมันเป็นโทษอย่างนัก แต่สุบรรณก็ไม่สนเพราะอะไรนั่นหนะหรือ ไม้กับไพรคือคำตอบของทุกสิ่ง.....

เมื่อมาถึงโลกมนุษย์ ซึ่งเป็นป่าเดิมที่ไม้และไพรเจอกัน สุบรรณก้มลงกราบไพร
"ข้าขอหละนะ เจ้าโปรดปล่อยเวนไตยด้วยเถิด ข้าขอหละ"
9 }7 t" y( {7 b: Z. c! y) r/ f"นี่ท่านเองก็..."
"ใช่ ข้าก็ไม่ต่างจากเจ้าสองคน"
1 }. I: f0 `, L, H$ a; I"อย่าช้าเลยไพร ช่วยเข้าเถอะบ่วงของท่านพญาอนันตนาคราชอันตรายมากนัก"
. X9 D( {5 J* H7 W"ได้ ข้าขอปลดปล่อยเวนไตยให้เป็นอิสระและอย่าได้เจอกับข้าแลคนรักข้าอีกเลย"

: G9 f4 k* x7 B, Y  Zทันทีที่ไพรเอ่ยวาจาบ่วงนาคบาศก็คลายออกจาเวนไตยและกลับมาสู่มือของไพร สุบรรณดีใจมากที่เวนไตย
ปล่อยภัยแล้ว
"เดี๋ยวท่านสุบรรณ ถ้าท่านกลับไปท่าน...."
"จะตายข้าก็ยอม ขอบใจเจ้าทั้งสองที่ทำให้ข้ารู้ว่ารักแท้ไม่ได้มีแค่เพียงบุรุษสตรี ขอให้เจ้ารักกันอย่าง
+ E1 [: X, {; [: c& \6 Rจีรังยั่งยืน ขอให้บ่วงบาศคล้องใจเจ้าทั้งสอง ข้าไปละ"

3 ^) C0 |. ?* R( Fและในที่สุดสุบรรณก็บินกลับแดนวิมานฉิมพลี เวนไตยและทุกคนต่างก็รับรู้ถึงสิ่งที่สุบรรณทำลงไป
"ข้าขอรับโทษทัณฑ์ที่ปล่อยตัวมนุษย์คู่นั้นไป"
"เจ้ากล้าดียังไงถึงไม่รอคำสั่งข้า เจ้าเป็นองครักษ์ของข้านะสุบรรณ"
"ใช่ ข้าเป็นองครักษ์ท่าน ข้าถึงทนเห็นท่านตายต่อหน้าไม่ได้ มหาราชมหารานีก็ช่วยท่านไม่ได้ พระชายา
ก็คิดจะกำจัดแต่ไพรกับไม้ บ่วงบาศไม่เคยรอเวลา ถ้าข้าจะตายเพื่อให้คนที่ข้ารักมีชีวิตรอด ข้ายอมตาย"
"ดีนั้นเจ้าก็เตรียมรับโทษทัณฑ์ นับจากนี้ไปข้าจะแต่งตั่งเจ้าเป็นพระชายาแห่งข้า มีศักดิ์และสิทธิ์ช่วยงาน
0 |5 g* `) ^* ]ข้าเเละงานฝ่ายในมีศักดิ์และสิทธิเทียบเท่าพระสนมเอก ส่วนเจ้าศกุลตลาข้าขอสถาปณาเจ้าขึ้นเป็นพระ
อัครชายามีศักดฺดำรงตำแหน่งรานีทันทีเมื่อข้าครองเมือง ขอเจ้าทั้งสองรักและปองดองกันอย่าทำให้ข้าต้อง
หนักใจ"

ในที่สุดเวนไตยก็ได้ครองเมืองฉิมพลีต่อจากพระบิดาเนื่องจากพระบิดาทรงสละราชสมบัติ นับเป็นรัชสมัย
2 |) ^4 o0 S3 H" i6 \2 X1 m: b! p8 Uแรกแห่งแดนฉิมพลีที่ผู้ครองเมืองเป็นไบเซ็กส์มีอัครมเหสีเป็นสตรี และพระสนมเอกเป็นบุรุษ และอยู่กัน
อย่างสงบสืบมา
4 |! p+ c! d3 A- A
ส่วนไพรและไม้ นายเอกและพระเอกของเรื่องนี้ก็ครองรักกันอย่างมีความสุข โดยที่เขาทั้งคู่มีลูกชายตัว
. d7 h0 G6 H: U+ ]) P0 rน้อย 2 คน ที่เกิดจากการอุ้มโดยน้ำเชื้อของไพรและไม้ ความสุขของคนเรานั้นไม่มีอะไรมากไปกว่า
' V0 l6 ^5 Q* \0 k+ \' }9 Iการได้มีความรักในแบบทมี่ตัวเราเลือกได้ สิ่งที่มีค่ามากกว่าความเป็นคนนั้นก็คือสิทธิความเท่าเทียม
) E( a+ _. U( z* r0 ^. X3 r1 ?: ]ทางเพศไม่ว่าจะเพศไหน ชนชาติใด ถ้าโลกยอมรับอารยชนได้ โลกก็ต้องยอมรับอารยเพศได้เช่นกัน
ขอบคุณทุกการติดตามทั้ง 6 ตอน ครับ ........The End.........
# u5 I! |& |2 W* E
7 S6 s2 l3 c9 @/ ]9 p9 P

หมีพงศ์

สุดยอดเรื่องราวแฟนตาซีสุดล้ำ สนุกตื่นเต้น ลุ้นระทึก และมีโรแมนติกปนเสียวในบางช่วงบางตอน ขอให้มีผลงานดีๆแบบนี้มาแบ่งปันอีกเรื่อยๆนะครับ

ronram

ขอบคุณครับ ความรักสวยงานเสมอ

th3t0y

สุดยอดน้ำจาไหลเลยครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

nasan

ขอบคุณครับ

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

วขอบคุณครับ

guwin001

ขอบคุณครับ

Anavin

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

acolyte

ไม่อยากให้จบแบบนี้เลย น่าจะมีตุ้งแช่ ตุ้งแช่ กันก่อน

lemyaa

มีความทันสมัยเหมือนกันนะ #ป่าหิมพานต์สีรุ้ง 555

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

kaki

สนุกดีครับรอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะครับ

arasi22

ขอบคุณครับ

เบญจมาศ

จบดี แต่จบไวไปหน่อย

amkane

ดีที่สุด

Maximam

Goplay ตอบกลับเมื่อ 2023-6-3 14:07
: |4 W- W4 I& Q* eอยากฟังเรื่องนกไบต่อ

ขอเรียบเรียงโครงเรื่องก่อนนะครับ