อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-4-24
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 466
- พลังน้ำใจ
- 47645
- Zenny
- 113271
- ออนไลน์
- 9793 ชั่วโมง
|
"โท พรุ่งนี้ว่างไหม ช่วยไปเดินเลือกของเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ"& Q7 ~3 i2 g, X( o# J
7 L2 W. B; a2 V โทหันหลังตามเสียงเรียก เขาเห็นกิต หรือพี่กิต เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งที่เป็นฝ่ายดูแลการประสานงานระหว่างกองกิจกับสโมสรนักศึกษา
% U! u0 J& [2 W; {2 R, C# p. P( J ` 5 E) a3 |$ j9 u9 G) g
"ไม่ว่างครับพี่ วันหยุดนี้ตรงสิ้นเดือนพอดี ผมต้องกลับบ้านต่างจังหวัดครับ"
0 ~% o; p& ^; k& S "อ้าวหรอ แย่เลย"
9 H% s- y% S8 D T" T7 \
; x+ Z2 y N7 M2 c3 s เสียงกิตดูซึมลงเล็กน้อย ใบหน้าที่ยิ้มน้อยก่อนหน้าเริ่มตึงเรียบ กิตนั้นเป็นผู้ที่ดึงโทเข้ามาทำงานที่นี่ หลังจากที่โทเอ่ยขอ เพราะทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์กันนิดหน่อย เนื่องจากช่วงเรียนมหาลัย กิตเคยตามจีบโท แต่ตอนนั้นโทปฏิเสธ ตอนนี้เจ้าตัวก็…มีลูกมีเมียไปแล้ว แต่ยังคงทำงานด้วยกันได้ไม่มีปัญหาอะไร: i" q. ^, w% Z2 @0 n( p
7 t8 D- v( u) W. U) n% {1 Q a
"ขอโทษด้วยนะพี่ ลองชวนคนอื่นไปไหมครับ"8 }% ^4 `) Q! c- H5 x
"ไม่เป็นไรครับ แล้วอาภูภาเป็นไงบ้าง สะบายดีไหม ฝากทักทายด้วยนะ"; p. i7 q6 @1 f: b% i6 g8 m
4 T. q# y& @* E: Z! { โทยิ้มให้และกล่าวขอบคุณก่อนที่จะลุกเก็บของเนื่องจากตอนนี้ก็ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว แต่เนื่องจากไม่มีงานด่วนอะไร กิตเลยให้โทกลับก่อนเลยก็ได้
. l7 x' I4 Z+ d% f, { ; }3 K9 j+ O& `. x
เมื่อกลับถึงหอพัก โทเริ่มลงมือเก็บของที่จำเป็นแล้วเดินแบกเป้ขึ้นรถเพื่อจะเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัดทันที หากเขากลับตอนนี้ ก็จะมีเวลาวันเสาร์และวันอาทิตย์ช่วงเช้า แต่หากกลับพรุ่งนี้ จะมีเวลาพักเพียงเล็กน้อย จึงตัดสินใจเริ่มออกเดินทางเลย1 _) J, K) v" J! p$ t
( W& E/ \( [, U+ b/ K ระหว่างทาง โทเปิดกระจกรถเพื่อรับลมและสูดอากาศบริสุทธิ์ เนื่องจากเส้นทางที่เขาเลือกใช้ไม่ใช่เส้นหลัก จึงมีเวลาดื่มด่ำกับบรรยากาศ พลันทำให้นึกถึงเรื่องราวในวัยเด็ก ตอนที่ทุกคนในบ้านอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ พี่ น้องชาย และอา…/ s: u$ k% w# E2 L2 K$ l
+ s7 b2 o% j }- R4 @% ]9 v ฟ้าบริเวณโยรอบมืดสนิท เป็นจังหวะเดียวกับที่โทขับรถมาถึงบ้าน คนในบ้านที่พอได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านก็พากันเดินออกมาดู1 [( I: {/ ~8 ]5 M) f
! W3 {: d/ |# J( K "อ้าว ทำไมมาวันนี้ล่ะ ขับรถกลางค่ำกลางคืนอันตราย"+ B0 V9 f2 a! Z/ @" f) H8 ~+ j5 k
, Y$ y2 d9 a2 `+ g. I. c เสียงหนุ่มใหญ่วัย 51 ที่แม้จะอายุมากแต่ร่างกายไม่ได้เสื่อมตามอายุ เพราะคนที่มารับโทนั้นคือภูผา พ่อของเขานั่นเอง
* ?' }4 F5 x- m) x/ u- v- d , y* E) Y. _% y
"วันนี้เลิกงานเร็วน่ะพ่อ" i; ^2 E0 H0 ~0 P- i3 f
# P8 i: q$ k) ?# J: f$ D) A โทลงจากรถแล้วเเบกกระเป๋าเป้เดินเข้าไปกอด ภูผาเคยป่วยด้วยโรคหลายอย่างเนื่องจากทำงานหนักและพักผ่อนน้อยจนต้องเข้ารักษาตัวอยู่บ่อยครั้ง เอกและโทเห็นว่าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่ดีแน่ จึงได้ช่วยกันปรามพ่อ ตอนนั้นเอกถึงกับลาออกจากงานประจำมาดูแลพ่อ ให้พ่อพักรักษาตัว เมื่อภูผาเห็นว่าตัวเองทำให้ลูกชายคนโตต้องออกจากงานจึงรู้สึกผิด หลังจากรักษาหายในตอนนั้น เขากลับมาจัดตารางชีวิตใหม่ เลิกทำงานหักโหมและพักผ่อน เลิกดื่มเลิกเที่ยว และหันมาดูแลสุขภาพตัวเองจน 3 พี่น้องวางใจจึงได้แยกย้ายกันไปทำงาน แต่ก็ยังคงหาเวลามาเยี่ยมอยู่เสมอ9 n0 b$ _& k+ v' c5 \+ A, ^+ s( D
/ E9 Y5 C- N. v" ?; w; q0 n: w
"แล้วกินข้าวกินปลามาหรือยัง พ่อไม่มีอะไรติดตู้ไว้เลย"
^# M6 q$ d r "สวัสดีครับอา"
7 j, A8 s/ F% E, N8 N. B "อ่า ๆ มาเดี๋ยวอาเอาของไปเก็บให้". I/ f2 V/ D- o, X' P% i' n
: h6 N+ C5 H5 A6 o8 U. H3 e0 } ไม่ทันได้ตอบพ่อ อาภูเขาก็เดินมาทักทายและรับกระเป๋าโทไปเก็บ โทได้เอ่ยขอบคุณและพูดคุยกับพ่อของตนต่อที่หน้าบ้าน. D, k) s! l0 x0 i6 N, s$ Q z
+ W" [- O9 L8 ~8 I7 }! H( u/ g! j
หลังจากพูดคุยกันเสร็จ ภูผาให้ลูกชายคนรองได้พักผ่อน โทจึงเดินเข้าบ้านและตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง ห้องนอนของ 3 พี่น้องนั้นอยู่ที่ชั้น 2 ของบ้าน เพราะไม่อยากให้พ่อเดินขึ้นลงบันไดบ่อย กลัวจะเป็นโรคเกี่ยวกับหัวเข่า เมื่อเข้ามายังห้องของตน โทได้ทำการอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่เหนียวตัวมาทั้งวัน , ^4 r' Y9 @. f6 G k: N
# t: m( \' U) o) J% s( { หลังจากอาบเสร็จก็สวมกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียว ขึ้นเตียงเตรียมจะนอน แต่จังหวะที่เขากำลังจะทิ้งหัวลงหมอน หางตาของโทกลับสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง โทสะดุ้งตัวแรงลุกนั่ง ก่อนที่เขาจะสูดหายใจเข้าออกช้า ๆ แล้วตัดสินใจหันไปมองที่โต๊ะข้างเตียง1 K: g" c, K x5 t. ~
7 d0 c/ S; K [! z0 ` !!!
- T3 F/ j6 T0 _$ ^
: X A8 F1 k8 i! ]7 Y โทถึงกับอึ้ง เมื่อเห็นสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง เพราะมันคือ ไดอารี่ปรารถนา!!
$ V) P4 W% r1 y% \9 a/ G8 Z) ^1 D; Y 5 \8 i+ l- y+ M/ `" f
โทตกใจมากที่เห็นมันที่นี่ เพราะเขานั้นไม่ได้นำมันมาด้วย แถมก่อนจะออกจากหอพัก ยังได้ยัดมันลงลิ้นชักไปแล้วด้วย " C, ~) {8 \9 P) E' ~ x& M$ f
' W/ b2 P' e. g
กลางดึกคืนนั้น โทไม่ได้นอนพักแต่อย่างใด เขากำลังนั่งจ้องสมุดไดอารี่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจเจตนาของมัน ว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วทำไมมันถึงตามมาด้วย ระหว่างคิดอยู่นั้น โทได้กระหายน้ำขึ้นมาจึงเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง เพื่อหาน้ำดื่ม6 E0 D5 ?) e" q; x' A
% Y. i" _; m) M+ c/ a ก๊อก แก๊ก ฟืดดด
+ [7 P, B5 ^. O* W0 {: x
# ?% r* O/ i! s4 G5 y; L' K ในขณะที่โทกำลังเปิดตู้เย็น เขาได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องนอนของพ่อเขา เมื่อดื่มน้ำเสร็จ เขาจึงตัดสินใจเดินไปยังห้องนอนของพ่อเผื่อมีอะไร
/ I3 j9 i0 `7 o7 {$ f$ T( R 9 Y3 H# a& m+ k% ^1 M
แต่เมื่อไปถึงห้องนอนของพ่อ ประกฎว่าประตูห้องนอนของภูผาไม่ได้ปิดอยู่ มันแง้มออกมาเล็กน้อย โทจึงเอื้อมมือไปจับลูกบิดหวังจะปิดมันเบา ๆ พลันเหตุการณ์ที่เคยประสบทำให้โทเกิดสงสัยจึงได้แอบมองผ่านช่องว่างอัตโนมัติ
7 B. W0 U- a8 D$ k + ^5 q0 r! [5 _6 \
ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นทำเอาโทช็อคตาค้างไม่ต่างกับที่เห็นภาพของโก้มีอะไรกับน้องเขยเลย เพราะภาพเบื้องหน้าเขานั้น คือภาพที่อาภูเขา หรือน้องชายแท้ ๆ ของพ่อตน กำลังก้มหัวทำบางอย่างขณะที่ผูผาหลับอยู่
8 |% x3 C: `/ r' V$ S1 X) i
9 z4 G1 e4 {2 ?0 G7 m5 _% o) J- K โทยกมือสองข้างขึ้นมาปิดปากตัวเอง เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นี่เขาหลอนไปเองหรือมันกำลังเกิดขึ้นจริง บ้าไปแล้ว!4 C& ^9 W% `3 n8 F: O; g
$ U0 s( N7 p& ^0 v( H( V: d3 J( W
โทพยายามเดินถอยออกมาจากห้อง แล้ว ดึงสติตัวเองแล้วเดินกลับขึ้นห้องนอนของตนไป เขาใช้เวลาที่เหลือช่วงดึกข่มตาหลับ พยายามไม่คิดถึงภาพที่เห็นก่อนหน้า
5 I5 Y# f1 n' t* s $ y% l( ~6 `* {9 T) }7 Z! }
…
) B; V# e3 d9 I5 H..
2 y! s: r1 y8 c( ^% J# x.
R: v1 B8 I1 ~" }7 ^! T; S
# P8 y" V/ ]* N/ f: `9 k' t เมื่อรุ่งเช้ามาถึง ภูผากะว่าจะมาปลุกลูกชายไปวิ่งรอบหมู่บ้านด้วยกัน แต่พอเปิดประตูห้องนอนก็เห็นว่าเจ้าลูกชายนอนขดอยู่ใต้ผ้าห่ม # k3 H, n+ ?5 R+ J! t
1 ^$ |# m! s/ A2 W
สงสัยคงจะเหนื่อย ให้นอนไปละกัน
% o; u2 l9 R. P ]: c* c+ ]9 e ! k8 j4 p `4 [ J0 K0 Y4 p9 c
ภูผามองดูลูกชายตนนอนด้วยความเอ็นดู ก่อนจะปิดประตูห้องลูกชายแล้วลงไปด้านล่าง เตรียมผ้าและน้ำดื่มก่อนจะออกจากบ้านเพื่อวิ่งออกกำลังกายรับแสงอรุณในตอนเช้า& ^- g$ _" Y; f% N- D1 E4 N, k
4 k/ t% Z& _" e! _3 D& g* d6 T# H
โทรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลากว่า 10 โมงแล้ว เขาลุกจากเตียงแล้วเดินลงไปชั้นล่างเพื่อดื่มน้ำ ขณะที่กำลังดื่มน้ำก็ดันเห็นภูเขากำลังนั่งเล่นมือถือดูคลิปตลกอยู่ที่โซฟา ทำให้โทชะงักตัวไปครู่หนึ่ง ภาพในหัวเขาตอนนี้คือสิ่งที่เจอเมื่อคืน' L7 T4 D) o" f1 a0 |9 \: c
+ F. i. A* W5 v' ` โทยืนจ้องหน้าของอาตัวเองที่ยิ้มหัวเราะมีความสุขสลับกับภาพในหัว จนโทสับสนเป็นอย่างมาก อาเขาจะทำแบบนั้นจริงหรอ แล้วพ่อเขาก็เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของอาเลยนะ อาจะกล้าทำแบบนั้นหรอ
9 [) [4 k" g3 U& k7 {: D0 x& z
8 @& ~, I0 n5 Y& j% E9 m" q "อ้าว ตื่นแล้วหรอเรา ทำงานเหนื่อยเลยสิ" - U3 p- v0 \& ` V) ~
แค่ก แค่ก!
6 O2 Y0 W. O1 y" b3 P : Q! B/ E) G' |2 J) c4 D9 P
ภูเขาที่หันมาเห็นโทจึงเอ่ยทักทายทำให้โทสำลักน้ำออกมา
) a0 Q. l6 C" |% d" s# A3 `0 u 6 V) v. g* w& k
"อ้าว เป็นอะไรล่ะเรา ตกใจหรอ อาขอโทษนะ"$ p, s: L' U6 {$ ~3 M
) h6 P, \2 S+ }, K. k0 B4 N
ภูเขาเห็นโทสำลักน้ำจึงเดินเข้ามาหากะจะมาลูบหลัง แต่โทยกมือโบกส่ายไปมาเป็นสัญญาณว่าไม่เป็นไร
4 q3 g- D+ e" j& l0 h
' ]0 |* R! \" ?3 {2 F8 V* e "อาครับ….."- {$ \8 [* [" R, ~& A, y
$ [% v: x1 e/ n. G& L9 W
โทเอ่ยเรียกภูเขากะจะถามถึงพ่อ แต่แค่เอ่ยเรียกจบ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ในใจอยากจะถามออกไปว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคืออะไร แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริง อาจจะเป็นเพราะเขาตาฝาดไปเอง หรือเป็นภาพหลอนจากอาการเครียดจากการทำงาน
# p+ B1 ^8 ], Z8 E; L9 M
) l# [/ y6 h* o5 @2 @8 K, w "หืม ว่าไงล่ะเรา") \' D, m! b6 O7 O5 H/ Q6 U8 H
"ปะ เปล่าครับ คือ..พ่อไปไหนหรอครับ"" M: ]- m6 V* n
, g H# s! P! f' u W โทเอาตัวรอดด้วยการเอ่ยถามถึงพ่อแล้วมองหารอบบ้าน& a" {/ M( o" y$ Z; T, `
( r4 ?! j# Q0 O "พ่อโทไปวิ่งตอนเช้าน่ะ เสร็จก็น่าจะแวะไปโกดังเลยมั๊ง"
5 l- O' Y7 K. n( f) b "อ๋อครับ แล้ววันนี้..อาไม่เข้าสวนหรอครับ"
7 a5 B0 Y8 f; {& @) J/ M( z "ไม่เข้า ๆ อาพึ่งฉีดยาเสร็จเมื่อวานนี้เอง" . b3 n8 U( g. W1 T
% w9 v( k; X. W% o ขณะคุยกัน โทสังเกตว่าสายตาของภูเขาที่นั่งบนโซฟาจ้องมายังเขา แต่ผภูเขาจ้องมามันเป็นระดับสายตา ซึ่งหากกะดูแล้ว มันตรงกับเป้าของเขาที่กำลังยืนอยู่พอดี พอนึกได้แบบนั้น โทจึงรีบเดินกลับขึ้นห้องแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า4 ^4 D. W; H9 s9 M) Q: \0 i; U* j# H6 x
' q9 m2 g) k3 {9 B9 B โทเดินลงจากห้องอีกครั้งด้วยเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขายาว หากเป็นปกติเขาก็จะสวมกางเกงบอกเซอร์หรือบางครั้งก็เป็นกางเกงชั้นในตัวเดียวเดินร่อนไปทั่วบ้าน แต่คราวนี้ เขากลับรู้สึกไปม่ปกติ…
% G0 n( l5 }3 ^: Y
0 |% k4 q1 ]0 [9 ]+ V ช่วงบ่าย โทขับรถไปหาพ่อของเขาที่ร้าน เป็นร้านขายวัสดุก่อสร้างขนาดไม่ใหญ่มากนัก ซึ่งร้านอยู่ติดกับถนนใหญ่ ใกล้กับตลาดหมู่บ้าน$ i6 i" y- b: g
- J4 e+ g S2 ^3 r* L8 C- N
"อ้าวโท มาทำไมหึ"
/ T% I) i/ o$ H
4 g h6 S+ L% S* Z! G3 u+ k6 j& l ภูผาที่เห็นลูกชายลงจากรถเดินมาหาตนก็ถามไถ่ พร้อมวางสมุดที่กำลังจดเช็คสต็อคสินค้า
+ a( B5 T. }# w: y" h
9 {4 _" L, L4 @- G# E* U "จะออกมาหาอะไรกิน พ่อเอาไรป่ะ"
, x4 s) @. C! b2 m% D "เออดี กำลังหิวพอดี"
1 e$ G. r8 i3 m8 v8 S ! z, V9 J% }$ w K5 O+ b
ภูผาหันไปสั่งงานลูกน้องที่ค้างอยู่ ก่อนจะเข้าไปในออฟฟิศเพื่อเตรียมตัว จังหวะนั้นโทหันไปเจอกับลูกน้องของพ่อที่รู้จัก จึงเดินเข้าไปหา
# k" B# P( l4 ?" ~4 x 9 g) A7 W8 x8 X* w: V' U; z$ R. H
"พี่วิทสวัสดีครับ"
! {1 s7 P- Z3 s. ~8 d5 P4 m "อ้าวโท กลับมาแต่เมื่อไหร่"
& N; B- {6 X) R "มาเมื่อวานครับ แล้วนี่พี่มาทำอะไรที่นี่ครับ"5 M) Y+ w. @# z& a" f+ X4 G6 ^
"เอาเอกสารมาให้เถ้าแก่เซ็น แล้วนี่มาอยู่กี่วันล่ะ" & E- z( i, h, I, h
"กลับพรุ่งนี้เย็นครับ"3 M: d, v4 d' _0 K
"โห มาแปบเดียวเอง ไม่ได้คุยกันนาน โตขึ้นเยอะเลยนะ"
2 S! \' }/ m I; v- D s; w 6 w3 F# O6 a+ [/ S
วิทใช้มือตบไหล่โท โทและวิทนั้น ทั้งสองคนสนิทกันมากเมื่อโทเด็ก ๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ภูผายุ่งกับงานมากทั้งสวนผลไม้ ทั้งรับเหมา ได้วิทนี่แหละที่เป็นลูกน้องพ่อมาช่วย ทั้งดูแลงานบ้าน ดูแลลูก ดูแลร้าน เรียกได้ว่า วิทเป็นคนเก่าคนแก่ของครอบครัวเลยก็ว่าได้ แต่พักหลังเมื่ออะไรค่อย ๆ ลงตัว ภูผาได้ให้ภูเขาน้องชายตนเป็นคนดูแลสวนผลไม้ วิทลูกน้องคนสนิทก็ให้ไปดูแลโกดัง ส่วนร้านผูผาเป็นคนคุมเอง
: ]" t5 p2 o0 S: q2 B5 z, |, ^
0 ~4 i# ~% i* k# L" Y' \9 s "เอ่อพี่วิทครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยครับ"
7 f0 V. I4 d1 U7 z; _ _6 F : v2 m3 X! n& D2 R6 w
โทตัดสินใจปรึกษากับวิท ซึ่งวิทเองก็สนใจ แต่ไม่ทันที่โทจะได้เล่ารายละเอียด ภูผาก็เดินออกมาจากออฟฟิศพอดี) r$ S b- f' d0 E
) ?' |. y$ \+ Z% Q- |2 m6 N
"ป่ะ พ่อเสร็จละ"4 x) h3 v6 `8 _
] Y: A2 p9 V0 K& T' N+ p โทหันไปบอกกับวิทว่าเดี๋ยวไปหาที่โกดัง แล้วแยกย้ายกัน โทขับรถไปตลาดในหมู่บ้านเพื่อหาอะไรกิน ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันโทอยากจะเอื้อนเอ่ยถามถึงสิ่งที่กังวล แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกมา เพราะหากเขาพูดไปแล้ว จะไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไขมันได้อีก หากเรื่องที่ถามออกไปเพราะความสงสัย แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา อาจจะเป็นปัญหาใหญ่โตในอนาคต จึงทำให้โทเก็บคำพูดพวกนั้นเอาไว้ แล้วถามไถ่เรื่องอื่น ๆ แทน. n# q6 v% d$ h+ A0 B
U" ~- w: x2 u* x. Z- O( a
"ช่วงนี้ไอ้ตรีเป็นไงบ้างพ่อ ได้ติดต่อมาบ้างป่ะ"1 b6 J0 ]# K) L: `) D
"โอย เจ้าตรีมันจะติดต่อมาอะไรล่ะ ถ้าไม่ขอเงินก็มาขอของ ไม่ติดต่อมาน่ะดีแล้ว"+ H0 O" h- d) a( e+ D
8 T3 X; T( m4 I" r. v/ M+ S0 h- m
ภูผาพูดทีเล่นทีจริงถึงลูกชายคนเล็ก โทก็ผสมโรงนินทาน้องชาย เพราะน้องชายของเขาไม่ค่อยกลับบ้าน แล้วหาตัวยาก ไปไหนมาไหนไม่เคยบอก แต่จะบ่นยังไง ตอนมันมีปัญหากลับมาบ้านก็ช่วยมันทุกที; [0 i- t, A+ M# |
: ^% Z6 }& K1 [6 n8 i4 T0 B "เจ๊ เดี๋ยวเอาอีก 40 ถุง กลับบ้าน"
1 l O+ h) v" q% G. k
; [6 y1 ?6 j+ V+ V0 ^1 j ภูเขาลุกไปสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ลูกน้อง แล้วมานั่งคุยกับลูกชายต่อ ปกติเรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป เอาเข้าจริงโทเริ่มคิดได้เมื่อเห็นพ่อของตัวเองในตอนนี้
* d3 [: U3 o2 E* x: Q
. W- m" Q3 y( H" Q4 l+ [หลังจากแม่เขาเสีย พ่อก็ทำงานหนัก
. g O6 E- U( U* L) N% sดูแลเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียว ถึงจะเคยมีข่าวมาบ้างว่าพ่อไปกิ๊กกับผู้หญิงคนนู้นบ้างคนนี้บ้าง แต่ไม่เคยเปิดตัวใครเป็นพิเศษ อาจจะเพราะตอนเด็กพวกเขาไม่พอใจที่พ่อจะมีคนอื่นนอกจากแม่ แต่เมื่อมองในปัจจุบันแล้ว พ่อของพวกเขาคงต้องเหงามากแน่ ยิ่งโตเขาก็ยิ่งรู้สึกต่างออกไป
) |1 U7 p- V! [0 F- A! t$ y2 p 5 ^9 Y3 J/ z2 t6 f$ h% C( O
ครืดดด ครืดดด ครืดดด1 d3 t. v/ h- U5 o* I# o# J
# h5 l5 u9 Q9 Y/ ^1 |
"หึ ตายยากจริง ๆ เลยมึง กำลังพูดถึงพอดี"
0 X" u( @0 v( G' ?4 ` 5 \" I9 X! D5 h
โทรับสายจากเอก ที่โทรเข้ามาหาขณะที่เขาและพ่อกำลังนินทา โทเปิดลำโพงเพื่อคุยกับพี่ชาย
1 Q$ C( q6 T, a ) N' Q8 t4 a# ^/ E% h
"อยู่กับพ่อป่ะ"
$ P$ q7 d. F/ | "อยู่ ๆ ตอนนี้มากินข้าวที่ตลาด มีอะไร"
1 p$ k4 L" z/ I6 w d1 B# m Y "เออ เปล่า แค่ถามดูนึกว่าไม่ได้กลับ"6 x9 ?& x! z: E3 O% k, z
"อะพ่อ คุยกับมันหน่อย"
* k% W7 S; E2 B" Z' Z" Q( e- @3 `
! d9 P) }" o: N/ X# m" E( @ โทเปลี่ยนเป็นวิดีโอคอลแล้วยื่นมือถือให้กับพ่อของตน ภูผาก็รับไปแล้วพูดคุย โทลุกออกมาเพื่อไปซื้อน้ำผลไม้ปั่น ปล่อยให้พ่อกับพี่ชายคุยกัน 6 ]4 Z' U! h( f) {4 T3 L0 Y$ ~
5 V! E% ^) o/ C, l ภูผาแม้จะมีเงินทองมากมาย แม้จะดูแลร่างกายอย่างดี แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่สามารถเลยก็คือ…เทคโนโลยี มือถือเครื่องแพงที่มีอยู่ก็ใช้แค่โทรคุยงานกับลูกค้าและลูกน้อง แอปต่าง ๆ ที่โทและเอกโหลดให้ใช้ก็ไม่ค่อยจะเป็น แต่ก็นั่นแหละ…..
5 X" |' C [3 s " k, v; {. B( f. \$ M% N
หลังจากกินเสร็จ โทได้ขับรถมายังร้านส่งพ่อลง ภูผาเองก็ใช้ให้โทเอาก๋วยเตี๋ยวอีก 20 ถุง ไปแจกให้ลูกน้องที่โกดัง โทเองที่กำลังจะไปหาวิทด้วยเลยไม่ขัดอะไร2 M( O4 B( Y# N
- w9 m: P* t1 D. W; l$ C "เออโท ก่อนหน้านี้มีเรื่องจะปรึกษาพี่ เรื่องอะไรหรอ"
! e' U9 O; u/ z7 P$ {" B1 w
1 W7 F& z' F7 S1 O u/ ?3 D5 D วิทเดินเข้ามาถามหลังจากโทแจกก๋วยเตี๋ยวให้คนงานครบ โทเดินไปหาที่ส่วนตัว ซึ่งก็คือศาลาใต้ต้นมะขามข้างโกดัง
* u, Y! @( h. R/ G, c. w! S/ E- o 6 d; H4 }# v8 p c) M5 @
"พี่วิท คือ…พ่อผมมีเรื่องผู้หญิงบ้างป่ะ"
9 y' w7 c9 G4 o1 N1 X* V; n% A "ฮ่า ๆ พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร"4 n; P; i; F2 g# ^
"..."8 L6 ]/ ]2 s! P) [
วิทมองดูโทที่จริงจัง เขาจึงเลิกขำเพราะโทไม่เล่นด้วย
! J# O' t4 y$ c2 ~9 `7 ^ " T8 G. U, j0 N! j0 J' q! E
"เรื่องผู้หญิงหรอ ไม่มีนะ ไม่มีมานานแล้วด้วยครับ"
( X! X' f7 y0 s. u; ` "แล้วเรื่อง…."0 z& Y! ~3 a9 f# ~
, ~" r( X6 ~: p7 M8 j/ {. a8 A โทชั่งใจอยู่นานแต่ก็ไม่กล้าพูดต่อ วิทเองก็มีสีหน้ากังวลทำให้โทเริ่มสงสัยเหมือนว่าวิทรู้อะไร
, \" _$ E( k& [, i ! n' R% d) S4 Q
"พี่วิทรู้อะไรมาครับ…"5 W9 ^ N) @) P2 U( N/ I
"เอ่อ คือ พี่ก็ไม่แน่ใจนะ แต่ว่า….พักหลังมานี้ เถ้าแก่หายไปบ่อย ๆ"
, q$ G- k1 m8 ^. A- _ "หายไป?หมายความว่าไงครับ"
5 c9 X" l3 Y+ t" b; g8 `5 F "อืม ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวไหมนะ มีคนที่ร้านมาเล่าให้พี่ฟัง ว่ามีครั้งนึง เถ้าแก่ออกจากร้านไป ไม่ได้บอกใครว่าไปไหน พอกลับร้านมาก็เพลีย ๆ บางวันพี่ต้องเอาเอกสารไปให้เถ้าแก่เซ็น ก็นัดปกติ แต่พอไปถึง เถ้าแก่ก็ไม่อยู่ เห็นคนงานว่า เถ้าแก่จะไปข้างนอกแบบนี้อาทิตย์ละวัน"& \5 G# w! P8 E3 S- J: o8 I
"....ขอบคุณครับพี่"
6 w- z2 t3 ^' `0 Q0 ~ $ V6 R% s, b8 {9 \# ~
โทกลุ้มหนักเข้าไปอีก ความจริงพ่อเขาก็อายุขนาดนี้ จะไปไหนมาไหนส่วนตัวก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่การที่โทรับรู้เรื่องนี้พร้อมกับเรื่องก่อนหน้า ทำเอาสับสนหนักเข้าไปอีก ตอนนี้ไม่รู้เลยว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่$ C. T7 \; L6 q! c9 n( e! S, Z5 n/ Y
8 d" a; x" g! S4 c
ตกดึกคืนนั้นเอง โททนไม่ไหวลุกขึ้นมากลางดึกพร้อมนั่งจ้องสมุดไดอารี่ พร้อมคิดในใจ หรือว่านี่คือจุดประสงค์ที่มันมาโผล่ที่นี่?; `( w% R/ [ N6 f/ ~ D
1 A |; i0 R3 O
โทนั่งวิเคระห์เรื่องราวที่เกิดขึ้นและที่รับรู้มาในวันสองวันนี้ ก่อนจะตัดสินใจจรดปลายปากกาลงบนไดอารี่ ก่อนที่ทิ้งตัวลงนอนด้วยความหวังว่าคืนนี้จะได้รู้เรื่องที่สงสัย แม้จะทำใจยอมรับยากว่าตนจะได้เจอกับเรื่องไม่ควรของคนในครอบครัว แต่ความสงสัยมันอยู่เหนือจิตสำนึกต่อคนในครอบครัว แม้จะรู้สึกไม่ดี แต่เขาปล่อยมันไปไม่ได้จริง ๆ
1 P9 z7 G; A4 J/ m 6 Z* Q$ H7 H$ A# G) x, s, g
โทเริ่มลงมือเขียนชื่อและเรื่องราวที่รู้เกี่ยวกับ อาภูเขา และ พ่อภูผา ลงในสมุดไดอารี่!!!
- i9 M) O7 g8 \6 L: E4 x$ Q6 h+ e6 ]& w! T$ ?' r3 i
: ~9 y, B5 J9 A
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-6-4 23:04:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-12-20 15:32:12
โพสต์ 2024-12-18 23:23:20
โพสต์ 2024-10-6 22:06:46