อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2024-12-23
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 447
- พลังน้ำใจ
- 45664
- Zenny
- 102335
- ออนไลน์
- 9546 ชั่วโมง
|
"โท พรุ่งนี้ว่างไหม ช่วยไปเดินเลือกของเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ"
. O% e" p( D6 t 6 E, A. D" W& W" u( n6 u& W
โทหันหลังตามเสียงเรียก เขาเห็นกิต หรือพี่กิต เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งที่เป็นฝ่ายดูแลการประสานงานระหว่างกองกิจกับสโมสรนักศึกษา
3 G5 F/ I' T+ ?; N5 |; V) K0 F
/ K9 @, \ ]- j0 {1 |+ P! j "ไม่ว่างครับพี่ วันหยุดนี้ตรงสิ้นเดือนพอดี ผมต้องกลับบ้านต่างจังหวัดครับ"
( ]& d* I0 ?8 P8 F: @+ z, c5 w4 r* v "อ้าวหรอ แย่เลย"
4 ]0 \ O/ W" _
( e: [* v" M" [& l- O, f$ u6 j2 s% D เสียงกิตดูซึมลงเล็กน้อย ใบหน้าที่ยิ้มน้อยก่อนหน้าเริ่มตึงเรียบ กิตนั้นเป็นผู้ที่ดึงโทเข้ามาทำงานที่นี่ หลังจากที่โทเอ่ยขอ เพราะทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์กันนิดหน่อย เนื่องจากช่วงเรียนมหาลัย กิตเคยตามจีบโท แต่ตอนนั้นโทปฏิเสธ ตอนนี้เจ้าตัวก็…มีลูกมีเมียไปแล้ว แต่ยังคงทำงานด้วยกันได้ไม่มีปัญหาอะไร) t! Y) J5 }* k2 f# _% I& O, D! I
+ n0 l4 b$ S: ~
"ขอโทษด้วยนะพี่ ลองชวนคนอื่นไปไหมครับ"9 l; n+ k1 D4 a3 j+ s
"ไม่เป็นไรครับ แล้วอาภูภาเป็นไงบ้าง สะบายดีไหม ฝากทักทายด้วยนะ". z ^) ?/ w- Y: p) S) R
# P& M' o1 I* X! z0 m h) D( F; F โทยิ้มให้และกล่าวขอบคุณก่อนที่จะลุกเก็บของเนื่องจากตอนนี้ก็ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว แต่เนื่องจากไม่มีงานด่วนอะไร กิตเลยให้โทกลับก่อนเลยก็ได้
F1 n9 h% H# k5 @. T7 \ ( B/ _9 c2 {* d* ~) d" @( P
เมื่อกลับถึงหอพัก โทเริ่มลงมือเก็บของที่จำเป็นแล้วเดินแบกเป้ขึ้นรถเพื่อจะเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัดทันที หากเขากลับตอนนี้ ก็จะมีเวลาวันเสาร์และวันอาทิตย์ช่วงเช้า แต่หากกลับพรุ่งนี้ จะมีเวลาพักเพียงเล็กน้อย จึงตัดสินใจเริ่มออกเดินทางเลย
+ K8 i" o+ `' J/ L5 Y/ y 2 j- s4 A! T1 J2 ]" d# M
ระหว่างทาง โทเปิดกระจกรถเพื่อรับลมและสูดอากาศบริสุทธิ์ เนื่องจากเส้นทางที่เขาเลือกใช้ไม่ใช่เส้นหลัก จึงมีเวลาดื่มด่ำกับบรรยากาศ พลันทำให้นึกถึงเรื่องราวในวัยเด็ก ตอนที่ทุกคนในบ้านอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ พี่ น้องชาย และอา…6 w& D9 y' M$ O& G1 h
A7 e9 _; c' n! U ฟ้าบริเวณโยรอบมืดสนิท เป็นจังหวะเดียวกับที่โทขับรถมาถึงบ้าน คนในบ้านที่พอได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านก็พากันเดินออกมาดู# ~/ q8 H2 s3 [- r0 m2 ] s$ y$ U& D- |
" j9 H9 k% {1 z# ` p7 S( n Q
"อ้าว ทำไมมาวันนี้ล่ะ ขับรถกลางค่ำกลางคืนอันตราย"
9 ~0 Q2 L) P$ E7 C. ~4 O 6 _# \% G6 f% g6 X' k
เสียงหนุ่มใหญ่วัย 51 ที่แม้จะอายุมากแต่ร่างกายไม่ได้เสื่อมตามอายุ เพราะคนที่มารับโทนั้นคือภูผา พ่อของเขานั่นเอง 3 p% g) q2 Y) ]2 W6 e
+ X) `+ n# K6 A% x0 O
"วันนี้เลิกงานเร็วน่ะพ่อ"/ f; z0 D/ [& {9 o6 I
& W7 y& o0 G; t M) \
โทลงจากรถแล้วเเบกกระเป๋าเป้เดินเข้าไปกอด ภูผาเคยป่วยด้วยโรคหลายอย่างเนื่องจากทำงานหนักและพักผ่อนน้อยจนต้องเข้ารักษาตัวอยู่บ่อยครั้ง เอกและโทเห็นว่าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่ดีแน่ จึงได้ช่วยกันปรามพ่อ ตอนนั้นเอกถึงกับลาออกจากงานประจำมาดูแลพ่อ ให้พ่อพักรักษาตัว เมื่อภูผาเห็นว่าตัวเองทำให้ลูกชายคนโตต้องออกจากงานจึงรู้สึกผิด หลังจากรักษาหายในตอนนั้น เขากลับมาจัดตารางชีวิตใหม่ เลิกทำงานหักโหมและพักผ่อน เลิกดื่มเลิกเที่ยว และหันมาดูแลสุขภาพตัวเองจน 3 พี่น้องวางใจจึงได้แยกย้ายกันไปทำงาน แต่ก็ยังคงหาเวลามาเยี่ยมอยู่เสมอ
0 R% v& ?. Q, ~: i; G& \0 i " P" p$ N8 }$ M1 I/ B
"แล้วกินข้าวกินปลามาหรือยัง พ่อไม่มีอะไรติดตู้ไว้เลย"2 J2 D/ v F0 C# L$ o
"สวัสดีครับอา"$ X8 U, V! K# b6 `0 `6 r% i U5 `
"อ่า ๆ มาเดี๋ยวอาเอาของไปเก็บให้"( E7 i' `/ O0 w% [0 N$ G Z
9 t& E! m- c$ K: U0 G7 b' _ ไม่ทันได้ตอบพ่อ อาภูเขาก็เดินมาทักทายและรับกระเป๋าโทไปเก็บ โทได้เอ่ยขอบคุณและพูดคุยกับพ่อของตนต่อที่หน้าบ้าน
6 n. t! a/ p) R( R- ]5 s
- Y, G) o0 @4 c หลังจากพูดคุยกันเสร็จ ภูผาให้ลูกชายคนรองได้พักผ่อน โทจึงเดินเข้าบ้านและตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง ห้องนอนของ 3 พี่น้องนั้นอยู่ที่ชั้น 2 ของบ้าน เพราะไม่อยากให้พ่อเดินขึ้นลงบันไดบ่อย กลัวจะเป็นโรคเกี่ยวกับหัวเข่า เมื่อเข้ามายังห้องของตน โทได้ทำการอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่เหนียวตัวมาทั้งวัน ( w/ R6 f4 }: `. m0 A" y8 L" g8 \
6 e; Q) J+ u2 J6 c3 m% c
หลังจากอาบเสร็จก็สวมกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียว ขึ้นเตียงเตรียมจะนอน แต่จังหวะที่เขากำลังจะทิ้งหัวลงหมอน หางตาของโทกลับสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง โทสะดุ้งตัวแรงลุกนั่ง ก่อนที่เขาจะสูดหายใจเข้าออกช้า ๆ แล้วตัดสินใจหันไปมองที่โต๊ะข้างเตียง
: C8 F( T! p& Q 8 U7 h$ r; o% C# T a4 B1 i
!!!" Z: d0 X# S8 J- m* U- K. J
t+ v' `# {5 H( Z
โทถึงกับอึ้ง เมื่อเห็นสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง เพราะมันคือ ไดอารี่ปรารถนา!!' B1 q6 r# q, u
7 u6 V. b n0 R# E โทตกใจมากที่เห็นมันที่นี่ เพราะเขานั้นไม่ได้นำมันมาด้วย แถมก่อนจะออกจากหอพัก ยังได้ยัดมันลงลิ้นชักไปแล้วด้วย / I, t0 v+ g3 B$ c
; ?2 K% W/ o' J' ?- F" j กลางดึกคืนนั้น โทไม่ได้นอนพักแต่อย่างใด เขากำลังนั่งจ้องสมุดไดอารี่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจเจตนาของมัน ว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วทำไมมันถึงตามมาด้วย ระหว่างคิดอยู่นั้น โทได้กระหายน้ำขึ้นมาจึงเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง เพื่อหาน้ำดื่ม) P0 k4 m* c% h6 E# p
. ~. d% s3 O h2 ]
ก๊อก แก๊ก ฟืดดด
) u& d4 e1 v: a+ K
; X- g- t$ \& f5 C) z1 ?/ Z* h2 r ในขณะที่โทกำลังเปิดตู้เย็น เขาได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องนอนของพ่อเขา เมื่อดื่มน้ำเสร็จ เขาจึงตัดสินใจเดินไปยังห้องนอนของพ่อเผื่อมีอะไร
9 O: d3 s4 q( w; Y+ c
( L0 _$ _) ^- W3 o J9 o แต่เมื่อไปถึงห้องนอนของพ่อ ประกฎว่าประตูห้องนอนของภูผาไม่ได้ปิดอยู่ มันแง้มออกมาเล็กน้อย โทจึงเอื้อมมือไปจับลูกบิดหวังจะปิดมันเบา ๆ พลันเหตุการณ์ที่เคยประสบทำให้โทเกิดสงสัยจึงได้แอบมองผ่านช่องว่างอัตโนมัติ
7 E- ^0 D; ]" @ Z5 Y* z2 g) Z6 [ ( L# M8 O' D5 \+ J
ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นทำเอาโทช็อคตาค้างไม่ต่างกับที่เห็นภาพของโก้มีอะไรกับน้องเขยเลย เพราะภาพเบื้องหน้าเขานั้น คือภาพที่อาภูเขา หรือน้องชายแท้ ๆ ของพ่อตน กำลังก้มหัวทำบางอย่างขณะที่ผูผาหลับอยู่
8 d3 ~% g) a- }) x 4 C' ?" B6 j; h" b* B' W# T- o
โทยกมือสองข้างขึ้นมาปิดปากตัวเอง เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นี่เขาหลอนไปเองหรือมันกำลังเกิดขึ้นจริง บ้าไปแล้ว!/ d: U. E/ G6 e. R8 h5 z9 k
9 s* h+ k0 w; E" w) c6 D7 q
โทพยายามเดินถอยออกมาจากห้อง แล้ว ดึงสติตัวเองแล้วเดินกลับขึ้นห้องนอนของตนไป เขาใช้เวลาที่เหลือช่วงดึกข่มตาหลับ พยายามไม่คิดถึงภาพที่เห็นก่อนหน้า
/ `+ C5 h+ _% e- ~- n( q& U" E6 B
7 u) [6 @8 |& Z; t. w" T…
3 O* e. l8 h7 X3 _. d0 n..* r' ?! Y6 x$ Y. l+ B+ u+ j
.9 b6 N4 [. X: |4 s4 @
5 A! s$ c- g2 o) Y7 _0 [ เมื่อรุ่งเช้ามาถึง ภูผากะว่าจะมาปลุกลูกชายไปวิ่งรอบหมู่บ้านด้วยกัน แต่พอเปิดประตูห้องนอนก็เห็นว่าเจ้าลูกชายนอนขดอยู่ใต้ผ้าห่ม
: F7 Z9 K" o, }/ C1 C 7 s% C6 c5 \+ P& L2 V
สงสัยคงจะเหนื่อย ให้นอนไปละกัน" f# Y* Y8 r$ Z+ X3 q
5 u& p! Y, s0 _5 y( i ภูผามองดูลูกชายตนนอนด้วยความเอ็นดู ก่อนจะปิดประตูห้องลูกชายแล้วลงไปด้านล่าง เตรียมผ้าและน้ำดื่มก่อนจะออกจากบ้านเพื่อวิ่งออกกำลังกายรับแสงอรุณในตอนเช้า1 P J! W2 s- t% F
$ f0 P- j! L+ ]- z8 J โทรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลากว่า 10 โมงแล้ว เขาลุกจากเตียงแล้วเดินลงไปชั้นล่างเพื่อดื่มน้ำ ขณะที่กำลังดื่มน้ำก็ดันเห็นภูเขากำลังนั่งเล่นมือถือดูคลิปตลกอยู่ที่โซฟา ทำให้โทชะงักตัวไปครู่หนึ่ง ภาพในหัวเขาตอนนี้คือสิ่งที่เจอเมื่อคืน4 K) y# f9 d$ T. t4 h
( C h+ I o8 o" l: N' y5 T* ^: N
โทยืนจ้องหน้าของอาตัวเองที่ยิ้มหัวเราะมีความสุขสลับกับภาพในหัว จนโทสับสนเป็นอย่างมาก อาเขาจะทำแบบนั้นจริงหรอ แล้วพ่อเขาก็เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของอาเลยนะ อาจะกล้าทำแบบนั้นหรอ
. H" d6 M9 ?6 [! m/ _* y: P0 |# X
2 ?/ C/ S7 b, F8 u "อ้าว ตื่นแล้วหรอเรา ทำงานเหนื่อยเลยสิ" 1 u5 \- k Q- K. f9 }5 L% g1 x1 i
แค่ก แค่ก!
I- B' o7 ?" @( V. F$ o7 P
+ c' _+ k% f) V9 o* s( H7 Y' ~ ภูเขาที่หันมาเห็นโทจึงเอ่ยทักทายทำให้โทสำลักน้ำออกมา
7 N1 N/ g% Q5 U. j. ?0 U" [ 5 y+ z# z6 |0 U) T" O$ \1 t
"อ้าว เป็นอะไรล่ะเรา ตกใจหรอ อาขอโทษนะ"/ h) m H; L: G2 Z# m- D( F$ ^. k
+ g: B. `9 P0 D2 R- ]! J1 K! \ ภูเขาเห็นโทสำลักน้ำจึงเดินเข้ามาหากะจะมาลูบหลัง แต่โทยกมือโบกส่ายไปมาเป็นสัญญาณว่าไม่เป็นไร
! K5 B1 Q2 u2 A. z / f* U: J# `' f w1 j V
"อาครับ….."
; ]/ u6 g$ {) {7 E @9 X+ U4 c6 e4 j6 K" V9 {
โทเอ่ยเรียกภูเขากะจะถามถึงพ่อ แต่แค่เอ่ยเรียกจบ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ในใจอยากจะถามออกไปว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคืออะไร แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริง อาจจะเป็นเพราะเขาตาฝาดไปเอง หรือเป็นภาพหลอนจากอาการเครียดจากการทำงาน8 {$ H4 H" [# T
6 c# _' m0 a9 E6 _7 A" ~
"หืม ว่าไงล่ะเรา"
- z9 G+ [3 w( H. v' W' I "ปะ เปล่าครับ คือ..พ่อไปไหนหรอครับ"
5 n* q" J- c" O( S# ~2 b: ? / T( ?* \8 G5 u' `; [' `8 B6 }) G
โทเอาตัวรอดด้วยการเอ่ยถามถึงพ่อแล้วมองหารอบบ้าน
1 e. p* I' ~4 `' H/ F5 k h/ F* w
8 z: b& Z, n* l4 s* `4 { "พ่อโทไปวิ่งตอนเช้าน่ะ เสร็จก็น่าจะแวะไปโกดังเลยมั๊ง"% L/ q9 V- n, v
"อ๋อครับ แล้ววันนี้..อาไม่เข้าสวนหรอครับ"
! y) l4 m7 D; a& h7 x+ z; C "ไม่เข้า ๆ อาพึ่งฉีดยาเสร็จเมื่อวานนี้เอง"
9 v7 D& {2 J, z6 B9 W$ g
! |7 C" e# W9 q) Z$ e ขณะคุยกัน โทสังเกตว่าสายตาของภูเขาที่นั่งบนโซฟาจ้องมายังเขา แต่ผภูเขาจ้องมามันเป็นระดับสายตา ซึ่งหากกะดูแล้ว มันตรงกับเป้าของเขาที่กำลังยืนอยู่พอดี พอนึกได้แบบนั้น โทจึงรีบเดินกลับขึ้นห้องแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า
" T+ C# i5 o! c/ w$ w4 { - V3 t4 N6 q# i& |, I
โทเดินลงจากห้องอีกครั้งด้วยเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขายาว หากเป็นปกติเขาก็จะสวมกางเกงบอกเซอร์หรือบางครั้งก็เป็นกางเกงชั้นในตัวเดียวเดินร่อนไปทั่วบ้าน แต่คราวนี้ เขากลับรู้สึกไปม่ปกติ…; D8 k/ {3 p. }6 T1 T3 d6 N
, v7 q( o7 T+ v( M- g, N. C
ช่วงบ่าย โทขับรถไปหาพ่อของเขาที่ร้าน เป็นร้านขายวัสดุก่อสร้างขนาดไม่ใหญ่มากนัก ซึ่งร้านอยู่ติดกับถนนใหญ่ ใกล้กับตลาดหมู่บ้าน! H2 m8 [: j9 P2 G( }1 `1 Z2 l
) _" B. a1 q8 n! t
"อ้าวโท มาทำไมหึ", d! I3 ^0 H: X
9 ]7 t1 X5 `# p# e ภูผาที่เห็นลูกชายลงจากรถเดินมาหาตนก็ถามไถ่ พร้อมวางสมุดที่กำลังจดเช็คสต็อคสินค้า
2 h( G. D/ D& j : {& j9 G. z. u' B
"จะออกมาหาอะไรกิน พ่อเอาไรป่ะ"8 f, h" Q g7 D9 o0 r3 J; k8 u
"เออดี กำลังหิวพอดี"
; `) a, `- H, k& o* ? 6 n K$ }" o* U$ `; @9 E I
ภูผาหันไปสั่งงานลูกน้องที่ค้างอยู่ ก่อนจะเข้าไปในออฟฟิศเพื่อเตรียมตัว จังหวะนั้นโทหันไปเจอกับลูกน้องของพ่อที่รู้จัก จึงเดินเข้าไปหา$ T! h: P0 G8 D% h
" y2 T4 a0 ^% ]/ e
"พี่วิทสวัสดีครับ"
6 v4 g* @/ S; F+ i# z- ?9 H "อ้าวโท กลับมาแต่เมื่อไหร่"2 @" R$ e" a% _
"มาเมื่อวานครับ แล้วนี่พี่มาทำอะไรที่นี่ครับ"" f0 f) J2 d" W- n- Q3 x
"เอาเอกสารมาให้เถ้าแก่เซ็น แล้วนี่มาอยู่กี่วันล่ะ"
5 F( M5 g" ^5 f7 _ "กลับพรุ่งนี้เย็นครับ"* w: i- R: n& x/ b. ^" H
"โห มาแปบเดียวเอง ไม่ได้คุยกันนาน โตขึ้นเยอะเลยนะ"$ g: k* I7 I( t# T; z! O$ n
, U( m' E* o6 ?1 \. V$ a, \ z วิทใช้มือตบไหล่โท โทและวิทนั้น ทั้งสองคนสนิทกันมากเมื่อโทเด็ก ๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ภูผายุ่งกับงานมากทั้งสวนผลไม้ ทั้งรับเหมา ได้วิทนี่แหละที่เป็นลูกน้องพ่อมาช่วย ทั้งดูแลงานบ้าน ดูแลลูก ดูแลร้าน เรียกได้ว่า วิทเป็นคนเก่าคนแก่ของครอบครัวเลยก็ว่าได้ แต่พักหลังเมื่ออะไรค่อย ๆ ลงตัว ภูผาได้ให้ภูเขาน้องชายตนเป็นคนดูแลสวนผลไม้ วิทลูกน้องคนสนิทก็ให้ไปดูแลโกดัง ส่วนร้านผูผาเป็นคนคุมเอง
7 z% p0 P$ I+ K V
4 u% _/ U1 t/ j' T* ?4 Y "เอ่อพี่วิทครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยครับ"0 `3 y7 K! h. \% A( i& w1 n% S
' x3 p; ~' U% q& Q- P4 _ ]
โทตัดสินใจปรึกษากับวิท ซึ่งวิทเองก็สนใจ แต่ไม่ทันที่โทจะได้เล่ารายละเอียด ภูผาก็เดินออกมาจากออฟฟิศพอดี$ s6 ?7 n- ]6 t4 V& h( G5 Y1 W
+ A! W) A% D: g% r, v& ~: t. H& x "ป่ะ พ่อเสร็จละ"
7 ]3 D* ?# ], x* L. Z$ U8 l # d2 n/ |$ x2 F: n! O
โทหันไปบอกกับวิทว่าเดี๋ยวไปหาที่โกดัง แล้วแยกย้ายกัน โทขับรถไปตลาดในหมู่บ้านเพื่อหาอะไรกิน ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันโทอยากจะเอื้อนเอ่ยถามถึงสิ่งที่กังวล แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกมา เพราะหากเขาพูดไปแล้ว จะไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไขมันได้อีก หากเรื่องที่ถามออกไปเพราะความสงสัย แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา อาจจะเป็นปัญหาใหญ่โตในอนาคต จึงทำให้โทเก็บคำพูดพวกนั้นเอาไว้ แล้วถามไถ่เรื่องอื่น ๆ แทน4 x! v6 c6 i6 L% U
0 O% c. V' d1 w2 Q
"ช่วงนี้ไอ้ตรีเป็นไงบ้างพ่อ ได้ติดต่อมาบ้างป่ะ"
/ p2 E Q+ g% q1 M5 t% P5 z& w6 X8 ^ "โอย เจ้าตรีมันจะติดต่อมาอะไรล่ะ ถ้าไม่ขอเงินก็มาขอของ ไม่ติดต่อมาน่ะดีแล้ว"
/ \' f9 C* ~5 J
4 q7 I7 g$ B; Q ภูผาพูดทีเล่นทีจริงถึงลูกชายคนเล็ก โทก็ผสมโรงนินทาน้องชาย เพราะน้องชายของเขาไม่ค่อยกลับบ้าน แล้วหาตัวยาก ไปไหนมาไหนไม่เคยบอก แต่จะบ่นยังไง ตอนมันมีปัญหากลับมาบ้านก็ช่วยมันทุกที
" A* R3 w4 Z: O: k- N
6 w# A, ?, v# H "เจ๊ เดี๋ยวเอาอีก 40 ถุง กลับบ้าน"
& `1 a) K# o/ x" c; w- z
) Z; H; K; i: `* a2 ^3 ]! J$ g ภูเขาลุกไปสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ลูกน้อง แล้วมานั่งคุยกับลูกชายต่อ ปกติเรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป เอาเข้าจริงโทเริ่มคิดได้เมื่อเห็นพ่อของตัวเองในตอนนี้ ' H5 N$ g) [: f! Y B8 M
3 f/ d, d3 k, Y# ~
หลังจากแม่เขาเสีย พ่อก็ทำงานหนัก S g2 x5 \3 d/ A
ดูแลเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียว ถึงจะเคยมีข่าวมาบ้างว่าพ่อไปกิ๊กกับผู้หญิงคนนู้นบ้างคนนี้บ้าง แต่ไม่เคยเปิดตัวใครเป็นพิเศษ อาจจะเพราะตอนเด็กพวกเขาไม่พอใจที่พ่อจะมีคนอื่นนอกจากแม่ แต่เมื่อมองในปัจจุบันแล้ว พ่อของพวกเขาคงต้องเหงามากแน่ ยิ่งโตเขาก็ยิ่งรู้สึกต่างออกไป& H' [1 j2 ?/ _3 r* h/ g' w H y+ \
; ]5 v$ d1 V5 h: b8 M ครืดดด ครืดดด ครืดดด
8 w! ^& i& j: @5 Q4 I0 C! y: B
: u1 R! D5 y) \" @ "หึ ตายยากจริง ๆ เลยมึง กำลังพูดถึงพอดี"
9 G& S3 z8 x$ C" r* O2 `
4 \& Z6 z% P9 C- o: B! i9 k โทรับสายจากเอก ที่โทรเข้ามาหาขณะที่เขาและพ่อกำลังนินทา โทเปิดลำโพงเพื่อคุยกับพี่ชาย* f; L" ^% f5 L2 P1 Y4 Y" R
. Y6 u% ~5 c$ ]7 ^# H
"อยู่กับพ่อป่ะ"1 B# Y+ m0 I: u0 m; y
"อยู่ ๆ ตอนนี้มากินข้าวที่ตลาด มีอะไร"5 G9 J" T; q* u. d
"เออ เปล่า แค่ถามดูนึกว่าไม่ได้กลับ"
: q4 O+ @0 u; z) F# j "อะพ่อ คุยกับมันหน่อย"8 v' }- k" q! s# `+ @
6 A9 f' n0 h4 |9 I โทเปลี่ยนเป็นวิดีโอคอลแล้วยื่นมือถือให้กับพ่อของตน ภูผาก็รับไปแล้วพูดคุย โทลุกออกมาเพื่อไปซื้อน้ำผลไม้ปั่น ปล่อยให้พ่อกับพี่ชายคุยกัน ! C5 z+ Q" f1 A$ d" Z( `% c! b
" Y" K. a2 P2 `9 L1 e! S G
ภูผาแม้จะมีเงินทองมากมาย แม้จะดูแลร่างกายอย่างดี แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่สามารถเลยก็คือ…เทคโนโลยี มือถือเครื่องแพงที่มีอยู่ก็ใช้แค่โทรคุยงานกับลูกค้าและลูกน้อง แอปต่าง ๆ ที่โทและเอกโหลดให้ใช้ก็ไม่ค่อยจะเป็น แต่ก็นั่นแหละ…..
' i1 ]6 V7 {9 O( O6 j" ?0 \
+ G1 D8 Z+ n4 j$ c% ^- w หลังจากกินเสร็จ โทได้ขับรถมายังร้านส่งพ่อลง ภูผาเองก็ใช้ให้โทเอาก๋วยเตี๋ยวอีก 20 ถุง ไปแจกให้ลูกน้องที่โกดัง โทเองที่กำลังจะไปหาวิทด้วยเลยไม่ขัดอะไร
3 I' C6 w+ v5 V/ Y" D6 X
1 S/ Y$ r I6 ?/ P "เออโท ก่อนหน้านี้มีเรื่องจะปรึกษาพี่ เรื่องอะไรหรอ"
4 o( T" c% b; C! K
. A: R+ n! ]2 Y& J0 l+ G วิทเดินเข้ามาถามหลังจากโทแจกก๋วยเตี๋ยวให้คนงานครบ โทเดินไปหาที่ส่วนตัว ซึ่งก็คือศาลาใต้ต้นมะขามข้างโกดัง
4 S4 Z$ ~% |4 T; k0 a) C # O& E! V7 p; f9 K5 X, K& N
"พี่วิท คือ…พ่อผมมีเรื่องผู้หญิงบ้างป่ะ"
* f2 u/ I5 R) c" [) E1 G( F; H "ฮ่า ๆ พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร"
' v" s7 S# i7 A3 ^& o9 o "..."
_& \$ t+ q) a8 x) o วิทมองดูโทที่จริงจัง เขาจึงเลิกขำเพราะโทไม่เล่นด้วย
* G/ b: l- q9 S b
1 ]: L c1 I5 ~3 j: S" J! J" O "เรื่องผู้หญิงหรอ ไม่มีนะ ไม่มีมานานแล้วด้วยครับ"
- ~2 T' e% s& C1 H* _% d' { "แล้วเรื่อง…."
. P/ u/ y* }0 {) L# Z3 r
/ s0 _! O8 U% {2 P! z โทชั่งใจอยู่นานแต่ก็ไม่กล้าพูดต่อ วิทเองก็มีสีหน้ากังวลทำให้โทเริ่มสงสัยเหมือนว่าวิทรู้อะไร. i( y* j7 s2 L* O& E
! I2 x( n* f; }5 u; ^ "พี่วิทรู้อะไรมาครับ…"
9 @& _% w) f! z3 U4 Z# C+ C "เอ่อ คือ พี่ก็ไม่แน่ใจนะ แต่ว่า….พักหลังมานี้ เถ้าแก่หายไปบ่อย ๆ"
% R# e' c; b X2 l; r "หายไป?หมายความว่าไงครับ" ' V: O" [) a v( b
"อืม ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวไหมนะ มีคนที่ร้านมาเล่าให้พี่ฟัง ว่ามีครั้งนึง เถ้าแก่ออกจากร้านไป ไม่ได้บอกใครว่าไปไหน พอกลับร้านมาก็เพลีย ๆ บางวันพี่ต้องเอาเอกสารไปให้เถ้าแก่เซ็น ก็นัดปกติ แต่พอไปถึง เถ้าแก่ก็ไม่อยู่ เห็นคนงานว่า เถ้าแก่จะไปข้างนอกแบบนี้อาทิตย์ละวัน"
0 I; p: t$ V/ h# W6 N3 [1 ] "....ขอบคุณครับพี่"
* k# J7 l/ x7 @: W ! x8 Z" m9 K% y6 c2 J; U
โทกลุ้มหนักเข้าไปอีก ความจริงพ่อเขาก็อายุขนาดนี้ จะไปไหนมาไหนส่วนตัวก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่การที่โทรับรู้เรื่องนี้พร้อมกับเรื่องก่อนหน้า ทำเอาสับสนหนักเข้าไปอีก ตอนนี้ไม่รู้เลยว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่0 r5 t4 R0 _$ J1 e' h
( ]* @7 [2 h i, n6 N5 l
ตกดึกคืนนั้นเอง โททนไม่ไหวลุกขึ้นมากลางดึกพร้อมนั่งจ้องสมุดไดอารี่ พร้อมคิดในใจ หรือว่านี่คือจุดประสงค์ที่มันมาโผล่ที่นี่?
" O5 O/ w2 _* j# b8 l
1 @# o( n% Y" h6 q( Q7 X) ^! ^+ S' q โทนั่งวิเคระห์เรื่องราวที่เกิดขึ้นและที่รับรู้มาในวันสองวันนี้ ก่อนจะตัดสินใจจรดปลายปากกาลงบนไดอารี่ ก่อนที่ทิ้งตัวลงนอนด้วยความหวังว่าคืนนี้จะได้รู้เรื่องที่สงสัย แม้จะทำใจยอมรับยากว่าตนจะได้เจอกับเรื่องไม่ควรของคนในครอบครัว แต่ความสงสัยมันอยู่เหนือจิตสำนึกต่อคนในครอบครัว แม้จะรู้สึกไม่ดี แต่เขาปล่อยมันไปไม่ได้จริง ๆ
( i, _# M3 @: I, W% N4 ?8 J+ b |
# _0 R" M) x( P j) M$ g% {- v โทเริ่มลงมือเขียนชื่อและเรื่องราวที่รู้เกี่ยวกับ อาภูเขา และ พ่อภูผา ลงในสมุดไดอารี่!!!
9 l! j9 W( w& c1 ~, F$ u' G+ z# U0 r/ k2 p0 I3 _$ W4 h
7 s9 m: b/ [6 N+ P' [8 S$ r
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-6-4 23:04:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 2024-10-6 22:06:46