เจ้าชายรองเท้าแตะ ตอนที่ 2

Maximam

! |$ w2 V. V5 R
วันเวลาผ่านไปแอนดริวก็โดนแม่เลี้ยงและพวกพี่น้องนอกสายเลือดกลั้นแกล้งเสมอแต่แอนดริวก็รอดพ้น
$ x- r. D6 c/ }0 c' Nมาได้ทุกครั้ง โดยที่เขานั้นลุกขึ้นสู้แบบมีสติ จึงทำให้ 3 แม่ลูกแพ้ภัยตัวเองเสมอ
( F. g/ l8 h8 c* Q"นี่แกจะไปไหน"
"เดินเล่น"
# {6 Y  n- q+ R8 Q8 g"ใครอนุญาต มามี๊ฉันยังไม่ได้อนุญาตให้เธอออกไปไหนนะ กลับมานะไอ้คนรับใช้"
8 D. l2 d, t& i+ a# |
แอนดริวไม่สนคำพูดของดิสนีย์และเดินออกไปจากบ้าน หลายสิบปีเเล้วที่แอนดริวไม่ได้ออกไปพ้นรั้วบ้าน
1 V4 l. Q) ~7 k7 X5 W8 c- Oเขาเดินมาที่ทะเลสาบและนั่งพักผ่อนร่างกายเขาก็เริ่มถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายจนเปลือยเปล่าแล้วก็
1 m7 n6 b% b0 C! r8 f: {& R. F# Nลงไปเล่นน้ำในทะเลสาบอย่างสบายตัวโดยที่เขาไม่รู้เลยว่ากำลังมีคนแอบมองเขาอยู่
& ?& f; O6 t6 a2 ]" `! M' f: ?9 L"เจ้าชายบิวกิ้น"
"ข้าบอกเเล้วไงว่าให้เรียกอะไร"
! }4 ]  l% c) K4 `! N; X"ท่านบิว"
; a6 B, i2 n8 g"เฮ้อข้าบอกให้เรียกข้าวว่าอะไร"
"ไอ้บิว พะยะค่ะ"
"แล้วจะลงท้ายราชาศัพท์ทำไม พวกท่านทั้งหมดออกไปดูลาดราวอย่าให้ใครเข้ามาในนี้ได้"
"ครับ หัวหน้า"
เจ้าชายบิวกิ้นและองครักษ์พร้อมด้วยทหารอีก 5 นาย ได้แอบออกจากวังมาเที่ยวเล่นตามประสาหนุ่มโสด
1 E; y6 x; _  H5 {5 h1 ^! pและได้พบกับแอนดริวที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ...ทำไมเราต้องแข็งตัวด้วยว่ะ มันก็มีเหมือนเรา เราก็มีเหมือนมัน
: N" T& B6 c6 L7 q4 Bหรือว่าเรา จะชอบผู้ชาย... เจ้าชายบิวกิ้นที่แอบดูอยู่นั้นก็จงใจเหยียบกิ่งไม้ให้เกิดเสียง
"ใคร ใครหนะ"
"ขอโทษทีเราเพิ่งเลิกงานกำลังจะกลับบ้านเลยแวะมาอาบน้ำล้างตัว"
- z  @7 o6 o1 c: L: |7 c' ?& o- P"อย่าเพิ่ง ให้เราขึ้นไปก่อนหลับตาด้วย"
7 o1 b  ~) f, W- u% l5 t"ทำไม นายอายเหรอ"
' }% `; X4 ^# A) D& ?5 z1 b$ L"ไม่ใช่ว่าอาย แต่ไม่อยากให้ใครเห็นร่างกาย"
"ห่วงตัวอย่างกับผู้หญิงเลยนะนาย เราอาบด้วยนะ"
- o9 |; G: H" J. U"เฮ้ยไอ้บ้า แก้ตรงนี้เลยเหรอ"
"ใช่ไง"
, w. I" g4 q" g9 iบิ้วกิ้นถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจากนั้นก็เปลือยกาบลงทะเลสาบว่ายน้ำไปหาแอนดริว สองหนุ่มในสภาพที่
เปลือยกายต่างก็หัวใจเต้นแรงเมื่อเนื้อตัวของเขาทั้งคู่ได้สัมผัสชนกัน ทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันแบบเขิน ๆ
0 g( [6 R3 |# a8 N$ Q, Z5 S5 N$ d$ i"เราว่าเรากลับบ้านก่อนดีกว่า นายอยู่แถวไหนหรือ"
แอนดริวเอ่ยถาม บิวกิ้นจึงตอบว่า...
+ j  S) n: d- h8 A0 P0 R"จะไปส่งเราเหรอ"
1 \6 C7 o6 D0 A; b/ ^) \, ~"เปล่าจะบอกให้นายรีบกลับ แถวนี้มันอันตราย"
"เอ่อ...นาย นาย นาย"
: g& U+ m  y! W2 P$ ^7 f  ~; C7 l3 R3 xแอนดริวใส่เสื้อผ้าเสร็จก็รีบเดินจากเจ้าชายบิวกิ้นไปทั้งๆที่เจ้าชายกำลังอยากจะถามชื่อแต่ก็ไม่ทัน เจ้าชาย
8 D, C! P. M7 h0 \/ W; Fรู้สึกชอบกับหนุ่มบ้านป่าคนนี้เข้าให้แล้วสิ
  k; O) y) f( y
แต่แอนดริวนี่สิเมื่อกลับมาถึงบ้านก็ไม่สามารถเข้าบ้านได้เพราะถูกยายแม่เลี้ยงใจร้านล็อคประตูรั้วไม่ให้เข้า
/ }& M0 n7 d2 N+ R7 N2 C% O: D$ sจะปีนก็ไม่ได้เพราะรั้วถูกทาด้วยน้ำมันพืช แต่นี่ก็ใช่ว่าจะทำอะไรแอนดริวได้ แอนดริวเดินไปที่รั้วบ้านด้าน
ทิศใต้จากนั้นเข้าก็เป็นช่องลับเข้าไปในห้องใต้ดินแล้วตัดระบบไฟในบ้านทั้งหมด โชคดีที่วันนี้คุณเทียร่า
คุณมองเล่ และคุณเภสัช (แก๊งแป้งเย็น) ไม่อยู่บ้านพอดี งานนี้ยิ่งสนุกไปใหญ่ เพราะ 3 คนนั้นไม่รู้จัก
ห้องลับใต้ดิน
5 o: Y! ^: J" v* p9 s( ["มามี๊ลืมจ่ายค่าไฟหรือเปล่าค่ะ ทำไมไฟดับแบบนี้"
! g; |1 D1 ~; ]3 e"ฉันจ่ายหมดแล้วนะ เเล้วพวกคนใช้ก็ไม่อยู่ด้วยอะ โอ๊ยยยย"
9 H* d2 ^8 V" y. _7 A"ก็คุณแม่นั่นแหละครับเชื่อยายดิสนีย์เป็นไงหละไอ้แอนดริวก็ไม่อยู่อีกคนแล้วระบบไฟฟ้าใครจะซ่อม"
+ `. a/ z5 k3 \+ ?"นี่พี่อย่ามาโทษหนูนะ"
"ไม่สน ฉันร้อนมากกกกกกกก ไปตามช่างมาซ่อม"
"มืดป่านนี้ใครจะมาซ่อมให้หละ พวกแกก็นอนร้อน ๆ ไปนี่แหละ"
& {. [: g, u2 f"ไม่เอาครับคุณแม่"
; j0 x- N; j4 {5 o1 j0 o3 ~"ไม่เอานะคะมามี๊"
1 L) l0 ^/ [* M' f/ X0 M0 E; b$ h3 แม่ลูกตอนนี้ตีกันบ้านแทบแตกแต่แอนดริวกลับนอนหลับชิว ๆ ในห้องใต้ดินอย่างสบายใจ มีเครื่องฟอก
อากาศ มีอาหาร มีน้ำเย็นๆ ให้ดื่มอีก
9 s8 q0 \" F+ h/ K: A8 L' z
' g. J5 ?8 y% K) O6 T1 Mหลายวันต่อมา
ได้มีการประกาศออกสื่อให้หนุ่มๆสาวๆอายุไม่เกิน 30 ปีเข้าร่วมงานเลี้ยงและร่วมเต้นรำกับเจ้าชายบิวกิ้น
. V( G& }1 U$ {% l6 B: cเพื่อให้เจ้าชายเษกสมรส ทุกคนในเมืองต่างก็ดีใจเเละเตรียมตัดชุดอย่าหรูหรา ไม่เว้นแม้แต่เดววิทกับดีสนีย์
"แม่ ช่างตัดชุดนี้เขาจะตัดเสร็จเมื่อไหร่หนูอยากเห็นชุดของหนู"
  E1 `/ ?* }. c2 Q7 _6 {"นัั่นสิครับแม่ เจ้าชายคงต้องพอใจในตัวลูกมาก ๆ  ทั้งหล่อทั้งล่ำทั้งความกำยำของลูก"
$ U$ n+ M4 V( \/ C" k. y"โอ๊ยฝันกลางวันแล้วคะคุณพี่ขา ยังไงเจ้าชายก็ต้องเลือกสาวสวยอย่างน้อง"
7 I' ?+ p% w2 `- S% c6 d8 n"เลือกพี่"

"เลือกน้อง"
"ก็บอกว่าต้องเลือกพี่"
3 N; {, A0 C8 g# H; s1 h4 n"พี่ แต่หนูว่ามีอยู่คนนึงที่ไม่ได้เลือกนะ5555"
. v! ^6 u6 A) N2 \3 L/ K"ใช่ นั่นแกจะไปไหนไอ้คนรับใช้"
"เตรียมชุด"
"ต๊ายยยย ขี้ข้าอย่าแกหรือจะไปงานกะลาดินเนอร์"
"กาล่าคะคุณแม่ กะลาจะไปนั่งขอทานหรือไง ไหนมาดูสิชุดอะไร"
"อย่านะ"
+ I7 l" e$ H8 l+ J& t- q7 Q"เอามานี่ อุ๊ต๊ะ ทักซิโด้สีครีมต๊ายยยสวยไหมน้องสาวพี่"
+ O: v; a+ j$ d6 \3 @4 H3 e) U"สวยสิพี่แต่น้องว่ามันต้องมีลูกเล่นสักหน่อย"
7 s/ W8 ]4 S3 v9 ^. ~. C2 y! R  P5 r"พวกแกจะทำอะไร"
"ก็ตัดแต่งชุดแกไง5555555"
  M7 g4 d# h1 j' ~4 e% g6 E) l, \( J. S
8 w2 v0 e$ @6 x3 แม่ลูกรุมแกล้งแอนดริวด้วยการตัดและฉีกชุดของแอนดริวที่พ่อส่งมาให้จนไม่เหลือชิ้นดี
4 o' m! f8 v3 T+ |: D" t"5555อุ๊ยตายละชุดขาดหมดเลย อย่างนี้แกก็ไม่ได้ไปแล้วสิ"
"ถ้าผมไม่ได้ไปพวกแกทั้ง 3 ก็ไม่ได้ไปเช่นกัน"
9 ^" i3 z5 f7 `$ Y"แกจะทำอะไรฉันได้ อุ๊ย ทำไมรู้สึกปวดท้อง"
"ใช่แม่เหมือนท้องจะเสีย"
"เฮ้ออออสงสัยยาถ่ายจะทำงาน นั้นก็นั่งถ่ายให้สบายตูดเลยนะ 5555"
* e# F( ?. p  W+ M0 C# Y"แก... อีบ้า"

% B( l2 i* D# s7 j  r0 B" Cแอนดริวจึงแม้จะจัดการ 3 แม่ลูกนั้นได้แต่ก็ไม่มีชุดไปงานอยู่ดี ในขณะทีเขานั่งเล่นอยู่ในสวนกุหลาบ
สีขาวนั้น 3 แม่ลูกกอาการดีขึ้นแล้สวรีบหอบสังขารกันไปที่งานเลี้ยงในพระราชวัง
0 f/ y6 L2 f- \: S' W% e: n"แอนดริว แอนดริวลูก"
"ท่านพ่อ ท่านมาทำไมเดี๋ยวพวกมันก็รู้หรอก"
' `8 M" O, I  G5 o"พ่อมาพาลูกไปที่งานเลี้ยง คุณยายตัดชุดให้ลูกใหม่ ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดให้หล่อ"
"แต่.... ลูกไม่มีรองเท้านะครับท่านพ่อ"
"ใครบอกก็ที่ลูกใส่อยู่นี่ไง"
6 [, ^4 ?% T$ ?5 J. j5 ]! `: A/ v"รองเท้าแตะเนี่ยนะ"
9 w: E: [4 A. r5 l0 D$ p$ b7 F"ใช่ สิ่งเดียวที่จะทำให้ลูกสะดุดตาเจ้าชายบิวกิ้นได้ก็รองเท้านี่หละ"
แอนดริวรีบอาบน้ำแต่งตัววอย่างหล่อแล้วรีบไปงานโดยมีคุณพ่อเป็นสารถีขับรถม้าไปให้

& z  u+ X* ?- fณ พระราชวังเปิดตัวเจ้าชายบิวกิ้น รัชทายาทแห่งซีเอสวาย
6 U( k8 r1 o$ D9 z4 m& Lเจ้าชายบิวกิ้นเดินออกมาที่สีหบัญชรด้วยความปิติและคิดว่าจะได้เจอชายหนุ่มที่เขาอาบน้ำด้วย เจ้าชาย
% l! F& ]6 d- h- g' Sพยายามมองหาแต่แล้วก็ไม่เจอตอนนี้เจ้าชายชักไม่อยากออกงานเเล้วสิ
"ข้า ในฐานะพระราชา ขอขอบคุณทุกท่านที่มางานนี้ ข้าจัดงานนี้ขึ้นก้เพื่อให้เจ้าชายบิวกิ้นลูกของข้า
2 R9 ^6 A& O  d4 k7 w, h" l* _ได้เลือกคู่ ลูกชายข้าเป็นLGBTQ+ ข้าจึงให้สิทธิแก่คนทุกเพศมาร่วมงาน และะหวังว่าจะมีคู่ชีวิตของลูก
ข้า อยู่ในงานนี้"
% f3 A  I# K9 D% [
6 W$ `  ^; i8 g0 Lทุกคนต่างเต้นรำและสนุกสนานกันเต็มที่ เพื่อให้เป็นที่สนใจแกเจ้าชายบิวกิ้นทุกคนต่างออกลีลากันเต็มที่
"ถูกใจใครบ้างไหม บิวกิ้น"
"ไม่เลยฮะท่านพ่อ ข้าอยากได้เจอคนที่ข้าหมายปอง"
"เขาเป็นใคร"
"เป็นหนุ่มชาวบ้านที่ข้าได้เจอมา เขาดูน่ารัก นิสัย มารยาท ต่างจากเด็กชนบททั่วไป"
"ถ้าลูกกับเขาได้เป็นเนื้อคู่กันอย่างไรเขาก็ต้องมางานนี้"

5 v$ U# d0 _# Q  Q0 pเจ้าชายเดินออกมาที่ด้านหลังวังภายในสวนราตรีที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวในการทำภาระกิจปลดปล่อยอารมย์
% u) B& n$ q9 A5 Y6 T% P6 }แบบเอ้าดอ เจ้าชายนึกถึงหน้าของแอนดริวแล้วก็ปลดตะขอกางเกงออก จากนั้นก็เอาปืนพกประจำกาย
ออกมารูดเล่น ร่างกายที่เปลือยเปล่า ไรขนที่ดกดำตั้งแต่ใต้สะดือลงไปยังชวนให้เจ้าชายคิดถึงแอนดริวเสมอ
( k! @0 i0 d, `1 j) \6 tเมื่อเจ้าชายเสร็จภาระกิจ ก็ถึงเวลาที่ต้องเลือกคู่ ในขณะที่ประตูวังกำลังจะปิด
"ช้าก่อนนนน ยังมีอีกคน"
4 K5 V, o! _5 e) i1 Rราชรถจอดเทียบประตูวังทุกสายตาต่างจ้องมาที่รถม้าคันนี้ และแล้วเจ้าชายรองเท้าแตะก็ลงจากรถ
/ ~: I; X" X& g& O" ]' l"ว๊าววว หล่อมาก หล่อจริง ๆ แต่เอ๊....ทำไมรองเท้า"
"นั่นสิ แล้วเจ้าชายจะเลือกเหรอ"
2 [  K/ z& f: @3 ]5 B- H"ไม่แน่ ถ้าเขาเป็นคู่กัน"

3 แม่ลูกก็หันมาพบและก็รู้เลยว่า.....
- V/ j& Z5 b& I"ทหารจับมันออกไป นี่มันคือโจรที่ปล้นบ้านฉันวันก่อน"
"ห๊ะ ใช่เหรอ"
$ B- f, f: x" g"ใช่สิ มันเข้าไปลักเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายหวังมางานนี้ หนอยไอ้ขี้ขโมย จับมัน"
"หยุดนะ"
  e; j$ M1 W0 r* n1 D" s  d& nเสียงเจ้าชายดังขึ้น และวิ่งมาที่แอนดริว พร้อมกับพูดขึ้นว่า......
"นี่ คือคนที่ข้าเลือกเเล้ว เขาคือเจ้าชายของข้า"
"แต่นี่มันโจรนะคะเจ้าชาย"
/ d; k2 t" ]2 S( R. G: o5 U"เธอ 3 แม่ลูกมากกว่าที่เป็นโจร"
( ?6 }7 ~8 `5 y; b9 t"ท่านเศรษฐี ท่านยังไม่ตาย"
1 c1 e" u9 r9 g8 d"ใช่ ข้ายังไม่ตาย เพราะลูกข้าช่วยข้าเอาไว้ไงนางแม่มด"
' @- S& _- W3 Y4 v5 A0 d3 I: d"ท่านพ่อ ข้าขอลูกชายท่านมาอยู่ในฐานะเจ้าชายแห่งข้าได้หรือไม่"
"ถ้าแอนดริวไม่ขัดข้อง ข้าก็ยินดี"
) |& D/ L0 `0 [+ n/ Y"แอนดริว ข้ารักเจ้ามากนะ ข้าจัดงานนี้ก็เพื่อหวังได้เจอเจ้า เจ้าหละ...."
แอนดริวหอมแก้มเจ้าชายแทนคำตอบ จากนั้นทั้งคู่ก็ออกไปเต้นรำด้วยกัน
" y' f9 o. N" }% D7 Gงึกงึกงักงัก มันเป็นงึกงึกงักงัก มันเป็นกระอึกกระอัก ..........
"มหาดเล็ก เจ้าเปิดผิดเพลง"
"ขออภัยพะยะคะ My Heart Will Go On ""พระองค์จะให้ข้าใส่เกือบแตะจริงๆหรือ"
& b7 x! r, O9 c6 \9 f% j"ใช่ เจ้าคือรานีของข้าและคนแรกแห่งราชวงศ์ที่ใส่รองเท้าแตะเต้นรำกับข้า จากนี้ไปชีวิตของเจ้าให้ข้า
+ f: q' J, O5 e) cดูแลนะแอนดริว"
"ถึงแม้ไม่ใช้เจ้าหญิงในนิยาย ก็อยากให้เธอเป็นเจ้าชายของชีวิตจริง"
"ไม่จริง ไม่จรี๊งงงงงงงงงงงง"
# ]# Y# R2 Q# j. ~- K$ f3 แแม่ลูกถูกจับตัวไปคุมขังในฐานะที่พยายามฆ่าชิงทรัพย์ท่านเศรษฐี แต่ด้วยที่ว่าแอนดริวขอชีวิต 3
คนนี้ไว้ ทั้ง 3 จึงมีหน้าทีทำความสะอาดคอกม้า และทำความสะอาดวิหารเทพเจ้าไปตลอดชีวิต
* i# S  C" D8 K7 n- Cส่วนท่านเศรษฐีก็เปิดศูนย์การเรียนรู้ทำเหล้าพื้นเมือง ให้คนในเมืองมีรายได้จากการขายสุราให้ต่างถิ่น
' O( w+ R% M/ X+ C- lและคนในท้องถิ่นได้กินเหล้าดีราคาถูก
) f: m) C* t, E! I0 a! d" f
เจ้าชายบิวกิ้นกับเจ้าชายแอนดริวก็ครองรักกันอย่างมีความสุข และปกครองเมืองต่อจากพระบิดาแถม
ยังขยายอาณาเขตจนกลายเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ ภายใต้การปกครองของพระราชาที่เป็นLGBTQ+

9 p. `" p/ j6 m3 n0 h  ~& ]
5 d, c  c1 [& k% E
( s& }  F; M. |. _
7 C* x6 G* f0 W9 o3 j5 _

Ezani434

ขอบคุณมากครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

4214

ขอบคุณครับ

Anavin

dojikung

ขอบคุณครับ

auto101

ขอบคุณครับ

เบญจมาศ

สนุกมากๆ ทั้งเงี่ยนทั้งขำ เอาแนวขำๆแบบนี้อีกนะครับ ชอบมากๆ

lemyaa

เริ่ด บอกได้คำเดียวว่าเริ่ด แต่อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะคับ เจ้าชายพอจะมีพี่ชายหรือน้องชายเหลืออยู่ป่าวคับ 555

nuangnut1996

สนุกมากครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

lekthai

สั้นๆ สนุกๆ ขอบคุณ