เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นแต่เช้า ผมเริ่มรู้ตัวเองแล้วถ่ายรูปายงานตัวให้เจ้านายพร้อมหาอะไรกินก่อนที่เจ้านายจะเริ่มทักผมมา
“ผ่านไปแค่วันเดียวมึงเชื่องขึ้นเยอะนะ” ผมไม่รู้ว่าเป็นคำชมรึป่าวแต่มันทำให้ผมรู้สึกดีมากที่เป็นแบบนี้
“ขอบคุณครับเจ้านาย”
“เจ็บนมอยู่มั้ย”เจ้านายดูเป็นห่วงผม ผมลูบหัวนมตัวเอง มันเจ็บๆคันๆนิดหน่อย
“ทนได้ครับ”
“ทนได้ก็ทนไป” แล้วเจ้านายก็เงียบไป
4 i3 G0 }' t, k+ [* x. S. i
วันนี้ช่วงเช้าเจ้านายไม่ค่อยได้มายุ่งอะไรกับผม ขณะที่โค้ชก็ไม่รู้ไปไหน จนกระทั่งช่วงเที่ยง ไอโจ้เดินเข้ามาพร้อมกับสภาพที่ดูเหมือนไม่ได้นอน เอารองเท้าไปเก็บ ผมไม่ได้สนใจอะไรมาก แต่ที่สังเกตุคือมันซึมๆผิดปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือเวลาเข้าหอ เพราะส่วนมากจะมากันตอนหัวค่ำเพราะกว่าจะเดินทางกลับมาต้องใช้เวลา
( G1 a4 L, l: l' @& i1 Kตรึ้ง…ตรึ้ง…
“มึงไปรับของที่ป้อมยามแล้วมารับคำสั่งกู” ไลน์ของเจ้านายเด้งขึ้นมา ผมรีบรับคำสั่งแล้วออกไปรับของกับพี่ยาม
“มีมอเตอร์ไซค์มาส่งให้ครับ น้องไท” ผมตอบขอบคุณยามแล้วไลน์ไปหาเจ้านาย
“ผมได้รับของแล้วครับเจ้านาย”
“มึงหาที่แกะ ได้แล้วทักมาบอกกู” เจ้านายออกคำสั่งอีกครั้ง
. \; q, V' L \% S4 V) q0 x
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำอาคารเรียน จะใช้บริเวณหอไม่ได้เพราะไอโจ้มันเข้ามาแล้ว ผมรีบแกะกล่องพัสดุออกมา แล้วก็ต้องตกใจเพราะมันมีอุปกรณ์อยู่ 4 ชิ้น คือ ที่ล็อคควย เจลหล่อลื่น ไข่สั่นไร้สายขนาดเล็ก และควยปลอมขนาดประมาณ 6 นิ้วไร้สายเช่นกัน ผมกลืนน้ำลายก่อนจะทักไปหาเจ้านาย
“ผมแกะแล้วครับเจ้านาย”
“มึงเห็นใช่มั้ยว่ามันคืออะไรบ้าง”
“ที่ล็อคควย เจล ไข่สั่นกับควยปลอมครับ”ผมพิมพ์ตอบไป
“จริงๆกูกะว่าจะไม่ใช้มันหรอกนะ แต่เมื่อวานความร่านของมึงทำให้กูต้องใช้มัน จนกว่ากูจะสั่งมึงจะไม่มีวันได้ถอด”
“ผมผิดไปแล้วครับเจ้านาย อย่าทำกับผมแบบนี้เลยครับ แค่นี้ผมก็ยอมทุกอย่างแล้ว”ผมรีบต่อรอง แม้ว่าตอนส่งทวิต ผมจะตื่นเต้นกับของชิ้นนี้มาก แต่ถ้าต้องใส่จริงผมจะใช้ชีวิตยากมาก ไหนจะตอนอาบน้ำที่นักกีฬามักจะแก้ผ้ากันหรือตอนเปลี่ยนชุด
“อย่าคิดจะขัดคำสังกู กูบอกให้ใส่มึงก็ต้องใส่” ผมไม่สามารถเถียงหรือคัดค้านอะไรเจ้านายได้เลย ในที่สุดผมรวบวมสติ ทำให้ควยผมไม่แข็งมาก ใส่แล้วล็อคกุญแจเข้าไป คลิ๊ก…อิศรภาพของผมมันก็จบลงตรงนี้ ผมคุกเข่าท่าายงานตัวแล้วส่งให้เจ้านายดู
“กูไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะ ถ้ามึงทำตัวดีๆ ทำภารกิจที่กูให้ได้กูจะส่งกุญแจให้มึง” ผมควรจะดีใจกับคำตอบนี้มั้ยครับ
“พรุ่งนี้ผมต้องกลับไปเข้าตารางเวลาเดิมแล้วนะครับ อาจจะตอบเจ้านายได้ไม่บ่อย” ผมรีบรายงานก่อนเพราะถึงวันเรียนปกติ ผมจะต้องตื่นเช้ามาออกกำลังกาย เรียน และซ้อมในตอนเย็น จะมีแค่ช่วงหลังซ้อมหรือตอนเพื่อนนอนแล้วเท่านั้น ที่สามารถตอบรับไลน์ของเจ้านายได้
“เออ กูรู้ดี เดี๋ยวมึงก็รู้ว่ากูจะจัดการยังไง แต่อย่าลืมเรื่องถุงเท้า”
“ครับ ห้ามซักแล้วต้องใส่ซ้ำครับ” ผมตอบรับคำสั่งไป
“เออ ดีมาก วันนี้เอาเท่านี้ พรุ่งนี้อย่าลืมรายงานตัว” แล้วเจ้านายก็หายไป
a( i4 O$ t( g" v8 u K! Rผมหมกหมุ่นอยู่กับที่ล็อคของผม เพราะยิ่งให้ก็ยิ่งเงี่ยนแล้วยังคิดมากอีกว่าจะใช้ชีวิตยังไงดี ผมรีบไปอาบน้ำก่อนที่เพื่อนจะทยอยกลับมา ผมออกจากห้องน้ำต้องตกใจ เพราะเห็นไอโจ้ก้มหน้างุดๆคุยอะไรกับโค้ชไม่รู้ ผมเลยเดินเลี่ยงๆออกไปที่เตียง ไม่นานทุกคนก็ทยอยกันกลับมา
“เห้ย ถุงเท้ากูหายไปไหนวะ” เพื่อนคนนึงตะโกนขึ้นมา เมื่อมันเอารองเท้าไปเก็บแล้วไม่เห็นถุงเท้าของมัน
“เออ กูเก็บห้องรองเท้าวันก่อน แล้วเอาไปซักให้เองแหละ พวกมึงแม่งซกมกชิบหาย” ผมตอบออกไป
“มึงแม่งเก่งวะ ทนเข้าไปได้ไงวะในห้องนั้น” ไอเกมเข้ามากอดคอแล้วชมผม ผมได้แต่กลืนน้ำลาย ถ้าพวกมันรู้ความจริงกูจะทำยังไงดี
“ไอไท ถุงเท้ากูกับพี่เคหายไปไหนวะ กูไปดูแล้วหาไม่เจอ” ผมสะดุ้งลืมคิดไปเลยว่าจะแก้ตัวยังไงดี
“กูก็ไม่รู้วะ กูก็ซักแล้วเอาไปตากปกตินะ” ผมแก้ตัวออกไป
“เออ ขอบใจมากนะไท ถุงเท้าคู่เดียวหายไม่เป็นไรหรอก พี่มีเยอะแยะ” พี่เคมาช่วยเปลี่ยนสถานการณ์ไว้ ขณะที่ไอนัทมันก็ไม่สงสัยอะไร แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง
9 l: }* p) W; W4 `$ ?$ C- {“ปรี๊ดดดดดดดด” เสียงนกหวีดของโค้ชดังขึ้น ผมเราลุกจากเตียงทันที เพราะเหตุการณ์แบบนี้แสดงว่าโค้ชมีเรื่องจะแจ้งให้พวกเราทราบ
“โดนปกติ หลังวันหยุดผมจะให้พวกคุณตื่นสายได้ เพื่อมาฟังประชุมและกำหนดการณ์ประจำอาทิตย์ แต่พรุ่งนี้ผมให้พวกคุณตื่นเช้าตามตารางซ้อมปกติ และต่อไปจะไม่มีการตื่นสายไม่ว่าวันไหนก็ตาม” โค้ชเข้ามาสั่งพวกเาและเดินออกไป พร้อมกับเสียงไม่พอใจของหลายๆคน
“แม่ง จะฝึกพวกกูไปทีมชาติเลยหรอวะ” ไอนัทบ่น
“ชาติหน้าหรือชาติหมาวะไอนัท555”ไอเกมแซวไอนัทแล้วเหลือบมองไปที่ไอโจ้
“ไอไท ทำไมไอโจ้มันเงียบๆไปวะ” ไอนัทมันเข้ามาถามผมโดนไม่สนใจคำแซวของไอเกม
“กูก็ไม่รู้วะ แม่งเข้ามาตั้งแต่เที่ยง แล้วก็ซึมอยู่แบบนั้นแหละ” ผมก็ตอบไปตามที่เห็น
“ช่างมันมั้ยมึง รีบนอน เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า” ไอเกมบอกก่อนที่พวกเราจะหลับ ซึ่งกว่าผมจะหลับ ผมต้องทนทรมานกับที่ล็อคเป็นอย่างมาก แต่ผมก็ผลอยหลับไป
) ~3 F7 L0 v) P: g6 |. |
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมต้องตั้งนาฬิกาปลุกตื่นมาอาบน้ำก่อนเพื่อน ก่อนที่ทุกคนจะตื่นแล้วแต่งชุดบอล รองเท้าฟุตซอล/ผ้าใบ เพื่อเตรียมประชุม
“วันเสาร์ผมได้ไปตรวจห้องรองเท้า พบว่ามีพวกคุณหลายคนขี้เกียจ แม้กระทั่งถุงเท้าก็ไม่ซัก วินัยแค่นี้ยังไม่มี วันนี้ผมจะตรวจว่าใครใส่ถุงเท้าซ้ำ ผมจะทำโทษเพื่อไม่ให้เป็นตัวอย่าง” ผมสะดุ้งตัวขึ้นมา ผมจะทำยังไงดี ผมขัดคำสั่งเจ้านายไม่ได้ ก่อนที่โค้ชจะเรียกพวกเราทีละคนไปถอดรองเท้าต่อหน้าแล้วทดสอบกลิ่นที่ลอยขึ้นมากับสีของถุงเท้า
“ขอบคุณมึงมากเลยไท ช่วยกูซัก ไม่งั้นกูซวยไปแล้ว”ไอนัทกะซิบข้างหูผม ที่ดับไม่รู้โลกไปแล้ว
“คนต่อไป นายไท” ผมค่อยๆก้าวเดินออกไปอย่างช้าๆ ก่อนจะถอดรองเท้า
“เจอตัวแล้วคนแรก ทำไมคุณซกมกอย่างนี้ วินัยไม่มีความขี้เกียจก็มาก” ผมนิ่งไม่ตอบอะไร ใส่รองเท้ากลับไปแล้วยืนอยู่ข้างๆโค้ช โดยไม่ได้กลับไปที่เดิม
คนต่อไปเริ่มเดินออกมาเรื่อยๆ ไม่มีใครมาอยู่ตรงผมเลย ก็แน่ละใครจะมายืนกับผม ในเมื่อผมซักถุงเท้าให้ทุกคนแล้ว แต่คนซักกลับโดนเอง
“เจออีกคนแล้ว ไม่มีความรับผิดชอบ ของแค่นี้ยังดูแลไม่ได้” ผมที่ก้มหน้าไม่สนโลกอยู่ถึงกับต้องเงยหน้าขึ้นมาด้วยความสงสัยว่าผมตกหล่นของใครไป ปรากฏว่าเป็นไอโจ้ เพราะมันเอารองเท้าถุงเท้าออกไปเมื่อวันศุกร์แล้วเอากลับมาหลังจากผมซักทุกอย่างเสร็จแล้ว มันค่อยๆเดินมาข้างๆผม ก้มหน้าแล้วยืนอย่างไม่สบอารมณ์
“พวกคุณเป็นกองหน้าเหมือนกัน ที่ทะเลาะกันเมื่อวันศุกร์คือแข่งกันว่าใครตีนเหม็นกว่ากันใช่มั้ย” โค้ชเริ่มตำหนิ ขณะที่ทุกคนเริ่มหัวเราะ
“พวกคุณไปออกกำลังกายตามตารางที่ผมทำไว้ แล้วอาบน้ำเปลี่ยนชุด แล้วไปเรียน แต่คุณสองคนไม่ต้องไป หลังออกกำลังกายเสร็จให้มาพบผมที่ห้อง”
พวกเราวิ่งตามตารางที่โค้ชทำ คือวิ่ง 5 กิโล แล้วไปเวทกันต่อที่ห้องออกกำลังกาย ไอเกมไอนัทมาปลอบผม แต่ผมไม่มีกะจิตกะใจอะไรจะคุยกับมัน จนออกกำลังกายเสร็จ ขณะที่ทุกคนไปอาบน้ำ ผมวิ่งไปพบโค้ชกับไอโจ้ ตามคำสั่ง
“เพื่อทำให้ทุกคนไม่เอาเป็นแบบอย่าง คุณสองคนจะต้องโดนทำโทษไม่ให้ใครทำตาม” พูดเสร็จโค้ชให้ผมกับไอโจ้ถอดถุงเท้าออกแล้วเอาแมสปิดปากมาให้ใส่
“พวกคุณใส่แมส แล้วสลับถุงเท้ากันเอายัดเข้าไปในแมสแล้วไปยืนตามระเบียบพักหน้าหอนอน” ผมตกใจกับคำสั่ง แต่ก็ยอมทำตาม แค่ผมดมของไอโจ้เท่านั้นแหละ กลิ่นมันอับมาก อับกว่าไอนัทอีก กลายเป็นว่าโชคดีที่มีที่ล็อคอยู่ ไม่งั้นควยผมคงจะแข็งโชว์ออกมา
T/ y: X* a3 w
ผมกับโจ้เดินออกมาหน้าหอ ก่อนคนอื่นจะเดินออกมา
“ถุงเท้ามึงใส่กี่วันเนี่ย เหม็นชิบหายจนจะอ๊วกอยู่ละ” ไอโจ้มันด่าผม
“จะกี่วันก็ช่าง ของมึงก็ใช่ย่อย อย่างกับไม่เคยถอด” ผมก็ด่ามันกลับ
สักพักโค้ชเดินออกมา เอากะดาษ A3 พิมพ์คำว่าผมชอบดมถุงเท้าเหม็นๆครับ
“พวกคุณสลับกันอ่านให้เสียงดังจนกว่าเพื่อนคนสุดท้ายจะออกจากหอแล้วค่อยไปอาบน้ำแล้วตามเพื่อนไปเข้าห้องเรียน”
พอทุกคนเริ่มออกมาผมกับไอโจ้ก็เริ่มอ่า
“ผมชอบดมถุงเท้าเหม็นๆครับ”
“พวกคุณมีเสียงแค่นี้หรอ”
“ผมชอบดมถุงเท้าเหม็นๆครับ” ผมกับไอโจ้สลับกันพูดเสียงดังพอควร
เพื่อนๆที่ทยอยออกมาบางคนมองเราแล้วทำหน้าเสียไม่คิดว่าเราจะโดนขนาดนี้ บางคนก็หัวเรา ความรู้สึกนี้ทำให้ผมควยแข็งคาที่ล็อคจนแน่นไปหมด จนทุกคนเดินออกไป
“ในเมื่อไม่ชอบซักถุงเท้า ทั้งอาทิตย์นี้พวกคุณไม่ต้องซัก แต่ก่อนขึ้นห้องเรียน หลังจากซ้อมเสร็จ คุณต้องมายืนแบบนี้ 1 ชม” โค้ชสั่งก่อนที่จะปล่อยพวกผมไป ใจนึงผมก็โล่งที่สามารถทำตามคำสั่งของเจ้านายได้ แต่ต้องโดนแบบนี้ตลอด ผมก็ไม่รู้จะอายดีหรือฟินดี แต่ที่แน่ๆตอนนี้น้ำผมเยิ้มเต็มกางเกงในเลยครับ ก่อนโค้ชจะปล่อยไปอายน้ำแต่งตัวแล้วก็มีเสียงไลน์ดังขึ้น ตรึ้ง...ตรึ้ง…
# W, O5 B4 m- @3 O5 o( b: M
7 U! y; i, z- R3 @# j7 J* C
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-6-21 06:30:17
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-6-21 09:45:20
โพสต์ 2023-6-21 11:39:39
โพสต์ 2023-6-21 23:11:32
