มังกรเหนือมังกร 2023 ตอนที่ 5

Maximam

เย็นวันเดียวกันนั้นที่บ้านใหญ่เจ้าสัวมังกร ไผ่ เด็กหนุ่มช่างกล ปวส.ปี 2 และเป็นลูกชายคนเดียว

ของเจ้าของอู่ซ่อมรถรายใหญ่ในระแวกนี้ ได้ขับรถมอไซต์มาส่งม่อนลูกชายคนเล็กของเจ้าสัวที่ตอนนี้กำลัง
เรียนอยู่ระดับชั้น ม.6
"ขอบคุณพี่ไผ่นะครับ ที่มาช่วยไม่งั้นคงเเย่ แล้วนี้เจ็บเเขนมากไหม"
"นิดหน่อยครับ ว่าแต่ม่อนไม่เป็นไรใช่ไหม"
"ไม่เป็นไร เออพี่ไผ่เข้าไปทำแผลในบ้านก่อนไหม"
"อย่าดีกว่า เดี๋ยวเจ้าสัวจะโมโหเอาได้"

ทันใดนั้นเจ้าสัวมังกรก็ออกมาเห็นไผ่กับม่อนอยู่ด้วยกันพอดี
"ลื้อมาทำอะไรที่บ้านอั๊วว่ะไอ้ไผ่"
เสียงเจ้าสัวดังขึ้น ซ้อใหญ่กับมาร์คจึงเดินออกมาดู...
"สวัสดีครับกู๋"
"ใครลุงลื้อ แล้วนี้อาม่อน ลื้อกลับมากับไอ้นักเลงนี้ได้ไง อั๊วให้อาแชมป์ไปรับลื้อกลับนี่"
"ก็คนที่เตี่ยให้ไปรับนี่แหละตัวก่อเรื่อง อั๊วเกือบโดนลูกหลงด้วยเนี่ย ดีที่พี่ไผ่กับเพื่อนเขามาช่วยไว้"
"ลื้ออย่ามาโกหกอั๊ว คนอย่างอาแชมป์อีเป็งลูกผู้ดีมีระดับ ไม่ใช่ไอ้พวกนักเรียนชช่างหัวไม้"
"นั้นเตี่ยก็ดูคลิปนี้ซะ จะได้รูว่าคนดีของเตี่ยเป็นอย่างไร"

ม่อนส่งโทรศัพท์ให้เตี่ยดู คลิปนั้นเป็นคลิปที่ม่อนกับเพื่อนรอรถอยู่หน้าโรงเรียน แล้วจังหวะนั้นก็แชมป์
กับพวกก็ลงจากรถมารับม่อนแต่ดันมีเรื่องกับพวกเด็กช่างฝั่งตรงข้าม จนแชมป์วิ่งหนีหัวซุก ไผ่ฝ่าดง
นักเลงเข้ามากันตัวม่อนออกจากตรงนั้น จึงทำให้แชมป์ไม่พอใจและคว้าไม้ฝาดเข้าที่แขนของไผ่
"โห...ทามตัวเป็นพระเอก ถุย"
"เนี่ยเฮีย อาไผ่อีอุตส่าห์ช่วยลูกเราออกมา แทนที่จะขอบใจ ดู๊ไปว่าอีซะอีก"
"ใช่ครับม๊า ดูแผลที่แขน ฟกช้ำดำเขียวขนาดนี้"
"อ๊ายหยา นั้นลลื้อพาอีเข้ามาในบ้านทำแผลก่อนไปไปอาตี๋เล็ก"
"อากิมฮวยลื้อจะให้มันเข้าไปในบ้านทำไม"
"เฮียเรื่องในอดตระหว่างเฮียกับเฮียพจน์มันก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว ไผ่เองก็มีศักดิ์เป็นหลานเฮียนะ"
"อั๊วไม่เคยนับญาติกับมันตั้งแต่วันที่นางน้องตัวดีเดินออกจากบ้านไปแต่งงานกับไอ้พจน์"
"แต่อั๊วอยากเจอหลาน ลื้อจะขัดใจอั๊วไหม เจ้าสัวมังกร"
"อาม่า ลื้อ....."

ม่อนพาไไผ่เข้าบ้านได้อย่างสบายใจเพราะอาม่ามาเปิดทางให้ ไผ่เป็นลูกชายของเฮียพจน์เจ้าของอู่ซ่อม
รถรายใหญ่ และที่สำคัญแม่ของไผ่หรือซ้อเหมยลี่คือน้องสาวต่างแม่ของเจ้าสัวมังกรพ่อของม่อน และเหตุ
ที่ทำให้เจ้าสัวมังกรไม่ลงรอยกับพ่อของไผ่ก็เพราะว่าทั้งสองทำธุรกิจอู่ซ่อมรถเหมือนกัน แต่พ่อของไผ่นั้นทำ
มาก่อน เจ้าสัวมังกรพยายามจะรวบกิจการมาไว้ที่ตนทุกครั้ง แต่เฮียพจน์ก็ไม่ยินยอมและยังได้น้องสาวของ
เจ้าสัวมังกรไปเป็นเมียอีก เจ้าสัวมังกรจึงมีรอยแค้นกับเฮียพจน์นับจากนั้นมา
"เป็นไงบ้างอาไผ่"
"เจ็บนิดหน่อยครับอาม่า"
"อือ แล้วเตี่ยลื้อสบายดี"
"พ่อสบายดีครับ อาม่าดูแข็งเเรงดีนะครับ"
"แน่นอน ถ้าอั๊วไม่แข็งแรงอั๊วเอาลื้อเข้าบ้านไม่ได้หรอก ถึงม๊าลื้อจะเป็นลูกเมียรองของอากงแต่อาม่าก็รักม๊า
ลื้อเหมือนลูกของอั๊ว ลื้อเองก็คือหลานอั๊วนะอาไผ่"
"ขอบคุณครับอาม่า"
"มาพี่ไผ่เดี๋ยวม่อนทายาให้ เจ็บหน่อยนะจะพยายามทำมือให้เบา"

ทันใดนั้นเจ้าสัวก็เดินเข้ามาพร้อมกระปุกยาอะไรสักอย่าง...
"หยุดเลย เอายาอะไรใส่ให้มัน ยาดีดีเปลือง เอายานี้ไปใส่ จะหมกอายุแล้วรีบๆใช้อั๊วเสียดายของ อย่างมันเอา
ยาราคาถูกๆไปใส่ก็พอ"
"ไหนค่ะเตี่ย"
"อาหมวยใหญ่ลื้อนี่"
ลูกท้อหยิบยามาดูแล้วพูดว่า....
"แหมเตี่ย นี่มันบัวหิมะของแท้จากเมืองจีนนี่ค่ะ ราคาแพงโคตร แถมยังไม่หมดอายุอีก"
"พูดมากอาลูกท้อ"
"เจ้าสัวค่ะ เมื่อยไหมค่ะ ถ้าเมื่อยวางบ้างก็ดีนะคะมาดอะ"
"อาวิภา ลื้อนี่ เริ่มจิกอั๊วเหมือนอากิมฮวยละ"
"อั๊วไม่จิกอั๊วกัดเลยแหละ เอออาไผ่เดี๋ยวคืนนี้ก็ค้างที่นี่นะเดี๋ยวกินข้าวเย็นด้วยกัน ป่ะอาวิภาเข้าครัวกัน"
"เดี๋ยวอากิมฮวยลื้อจะให้มันค้างที่นี่ได้ไง บ้านมันก็มี เออบ้านนี้เต็มทุกห้อง"
"เดี๋ยวเตี่ยห้องเฮียแม็กซ์ไง คืนนี้เฮียแม็กซ์ค้างบ้านเขากับพี่บอล"
"ไม่สิมาร์ค เจ้ว่าของเจ้าม่อนดีสุด"
"ลื้อสองคน จะให้น้องลื้อนอนร่วมห้องกับมันได้งาย อั๊วไม่ยอม"
"เอาหน่าเตี่ยยังไงตี๋เล้กก็ไม่ท้องหรอก เชื่ออั๊ว"
"อาหมวยใหญ่ลื้อนี่ซี๊ซั๊วพูด"

ในที่สุดคืนนี้เจ้าสัวมังกรก็ต้องยอมให้ไผ่ร่วมโต๊ะอาหารและค้างที่บ้านได้ เจ้าสัวมองดูอาการลูกชายคนเล็ก
ก็พอมองออกว่าม่อนคิดอย่างไรกับไผ่ หลังจากกินข้าวเสร็จเจ้าสัวก็นั่งพักที่ห้งนั่งเล่น ซ้อใหญ่และซ้อรอง
จึงเข้ามาคุยด้วย
"ยังไม่นอนหรือเฮีย"
"ยัง เอออากิมฮวย อาวิภา ลื้อว่าอาตี๋เล็กกับไอ้ไผ่ 2 คนนี้มันชอบกันไม อั๊วแอบมองดูอีทั้ง 2 เหมือน
อาตี๋ใหญ่กับอาบอลเลย"
"แล้วถ้าสองคนนี้เขารักใคร่ชอบคอกันขึ้นมาจริง ๆ เฮียจะทำไง"
ซ้อใหญ่เอ่ยถามกลับ เจ้าสัวจึงตอบว่า....
"ไม่สิ อั๊วคงยอมไม่ได้ ก็อีทั้งสองเป็นพี่น้องกัน มีอากงคนเดียวกัน ถึงแม้จะคนละอาม่า"
"แต่เจ้าสัวค่ะ หากฟ้ากำหนดเขามาคู่กันเราก็หลีกเลี่ยงไม่ได้นะคะ ไผ่เองก็ขนาดทำงาน เรียนก็เก่ง นิสัย
ก็ดี"
"อั๊วเห็นด้วยกับอาวิภานะเฮีย อีกอย่างอาตี๋เล็กอีก็ท้องไม่ได้อยู่เเล้วเรื่องทายทก็ตัดไปไม่ปัญหา"
"แต่อย่างไรอั๊วก็ไม่โอเค"
"แล้วแต่เฮีย อั๊วไปนอนดีกว่า"

ที่ห้องนอนของม่อน
หลังจากที่ไผ่อาบน้ำและแต่งตัวเสร็จ
"เดี๋ยวนี้เลี้ยงไผ่กวนอิมด้วยเหรอ"
ไผ่หันไปเห็นแจกันต้นไผ่กวนอิมที่โต๊ะทำงานของม่อนจึงเอ่ยถาม ม่อนเลยตอบกลับว่า...
"ก็มีคนบางคนซื้อมาให้อ่ะ คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ซื้อไผ่กวนอิมมาจีบ"
"555 พี่ก็นึกว่าเราจะทิ้งไปแล้วซะอีกที่พี่ซื้อให้"
"ทิ้งได้ไง ก็...เลือกที่จะรักไปแล้วนี่"
"จริงอ่ะ"
"ไม่จริงมั้ง เออแล้วแขนหายเจ็บบ้างไหม"
"ก็ดีขึ้นแล้วหละ ขอบคุณนะครับที่ทาบัวหิมะให้"
"ไปขอบคุณเตี่ยนู้นเจ้าของยา ม่อนง่วงแล้วอะ"
"เค นั้นเดี๋ยวพี่นอนที่พื้นเอง"
"เฮ้ยพี่ไผ่ ขึ้นมานอนบนเตียงนี่ก็ได้ เตียงตั้งใหญ่"
"เออ...พี่ว่า...."
"ไม่ต้องว่ามานอนบนนี้นี่เเหละครับ พี่ไผ่ครับ"
"ม่อน จะทำไรครับ"

ม่อนถอดเสื้อยืดออกจากนั้นก็ดึงผ้านวมขึ้นมาห่มพร้อมกับถอดบ็อกเซอร์ออกจนภายใต้ผ้าห่มมีเพียง
ร่างเปล่าของม่อน
"พี่ไผ่ก็น่าจะรู้นะครับ ปีนี้ม่อนก็ 18 ปี 7 เดือน อีก 5 เดือนก็ 19"
"ม่อนรู้ไหมครับว่าไฟมันร้อน"
"แต่ม่อนชอบของร้อนครับ..."

เอาหละสิครับหนูม่อน งานนี้หนูเปิดศึกแบบนี้เเล้วคืนนี้หนูจะได้นอนไหมเนี่ย...

amepol

ขอบคุณครับ

dekllsj

ขอบคุณครับ

tonsaa

ขอบคุณครับ

hanami1

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ขอบคุณนะครับ