แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-20 11:21
2 T! K) r$ `0 a- x: l0 Q" H( \3 }4 A
{:4_112:} ดีคร้าบ! จากเสียงเรียกร้องให้นำภาคต่อมาลง หวังว่าผู้อ่านคงจะจำ "ภูริเชษฐ์ และ อากร" เสือหนุ่มและสิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ได้ โดยภาคต่อนี้ผมได้ปรับเนื้อหาและสำนวนบางส่วนเพื่อให้สามารถจบภาคลงได้ ต้องขออภัยผู้แต่งมา ณ ที่นี้ด้วยครับ. ~# d* Y0 D% C" P8 B7 g
9 m& c+ `% M8 f4 k
สำหรับ คนที่เพิ่งมาอ่าน ติดตามภาคแรกได้ตามนี้ครับ
1 _5 Q& Q; u( H/ P6 v% Rบิ๊กบอส ภาคแรก (ตอนที่ 1-9)
' z/ q8 k- `1 |! u o5 G* e4 n' v# F! r4 q
******* เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ต้องขออภัยด้วย สำหรับเรื่องนี้ผมมีแค่บางส่วน ก็จะทะยอยลงเท่าที่มีเพื่อแบ่งปันกัน เพื่อน ๆ คนไหนที่มีก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ!******* {:4_101:}
: z% ~& W$ g2 `$ f8 ], _+ Y2 G% p
- h$ \1 ?' ~" \
; N8 ?* z% n) p- }
ตอนที่ 1 นัดพบชาวต่างชาติ ! q" m1 Y- h. g$ J( l) m
เย็นวันเสาร์ภายในห้องอาหารหรูหราของร้านอาหารอิตาลีย่านใจกลางเมืองภูริเชษฐ์ผลักประตูเข้ามาก็พบกับบุรุษหนุ่มวัยกลางคนชาวฝรั่งเศสนั่งดื่มอยู่กับนรากรคอยเขาอยู่ก่อนแล้ว " |1 Y( N' J9 q* d0 l, `
“มาถึงนานยังครับ?” Z1 z8 Y9 f8 g
“ก่อนหน้าภูนิดเดียวนั่งรอไม่ถึงสิบนาทีหรอก เอาเครื่องดื่มอะไรไหมจะได้สั่งเพิ่มเติม”
# d- A: h& L9 r; {
นรากรเอ่ยถามพร้อมกล่าวแนะนำคนทั้งคู่ให้รู้จักกัน
' h& T: ^# O$ o$ u
“นี่ มองสิเออร์ โรแบร์เพื่อนผม” # X* d# {$ H; W
ภูริเชษฐ์ยื่นมือเข้าไปสัมผัสพร้อมกับกล่าวแนะนำตนเอง ) Z1 w4 r5 B9 S8 z
“ผมภูริเชษฐ์ครับ. ยินดีที่ได้รู้จัก” 4 o; E+ |# Q) ~
“เช่นกานคราบ”
8 S! b7 `; w$ m2 T3 K) T
สำเนียงภาษาไทยไม่ชัด ตอบรับเขามา : `! l+ i b" I, S2 j7 J6 p
เขานั่งลงพร้อมกับรับเมนูอาหารมาเปิดดูเพื่อสั่งแต่ระหว่างเปิดดูเมนูอยู่นั้น เขาก็เหลือบดูแขกของอานรากรด้วยการสังเกตคร่าว ๆ
/ J6 g) W) a4 k+ s _. v
& h/ ^. p( Z0 }' C' K
.....โรแบร์เป็นบุรุษร่างสูงใหญ่ ผิวขาวเข้มเหมือนเพิ่งผ่านการอาบแดด คางเหลี่ยมตามเผ่าพันธุ์เชื้อชาติของเขา มีเส้นหนวดกันเรียวอย่างเป็นระเบียบเหนือริมฝีปากตามแก้มและปลายคาง
8 v3 `. w) `( S# n, V. U$ d% W
ลักษณะเป็นคนแจ่มใสแต่แววตาดูเศร้า ๆ อย่างไรพิกล ร่างกายล่ำสันแข็งแรง ตามประวัติหรือข้อมูลที่อากรให้เขามาดูจะค้านกันมากกับบุคลิกที่เห็นอยู่ในขณะนี้ เพราะดูเหมือนเขาจะพูดอังกฤษได้ดีแถมยังพูดไทยหรือฟังภาษาไทยรู้เรื่องเกินครึ่งเสียอีก แม้สำนวนจะแปล่งไปบ้างแต่ก็พอสื่อความหมายได้ อากรมีแผนอะไรกับเขาอีกหรือเปล่านี่ ด้วยความระแวงสงสัยนี้ทำให้เขาไม่กล้าปล่อยให้สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นคนชงหรือหยิบเครื่องดื่มให้เดี๋ยวเจอทีเด็ดแกเข้าไปอีก _( |; I1 u9 T& g
“เป็นอย่างไรบ้างมาเที่ยวเมืองไทย”
' T* R, y( }; [3 y* l/ s4 L( z) n
เขากล่าวขึ้นอย่างสำรวมน้ำเสียงเบาเรียบ เกรงว่าจะเป็นการสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่นทั้งที่ความจริงเขาอยากชวนอีกฝ่ายพูดมากกว่าเพราะตั้งแต่นั่งลงก็เห็นฝ่ายโน้นดื่มเอา ๆ ท่าเดียว
+ B5 v* q5 T3 R3 |, t
“ก็สนุกดีครับจะว่ามาเที่ยวก็ไม่ได้หรอก เพราะความจริงผมอยู่เมืองไทยมากกว่าอยู่ยุโรปอีก” ) [+ p' S+ I4 F$ J T Y% n% S
กล่าวภาษาบ้านเกิดถ้าแปลเป็นไทยก็คงได้ความหมายประมาณนี้ พร้อมกับส่งแก้วบรั่นดีให้เขา 9 W h$ Y6 B$ Y; [; w
“ขออภัยนึกว่าคุณโรแบร์มาเที่ยวเฉยๆ” ! l# T) w! ^; @
เขากล่าวพร้อมกับหันหน้ามาทางนรากรเหมือนจะขอให้ผู้สูงวัยที่สนิทสนมมากกว่าเป็นฝ่ายเปิดการสนทนา
9 Q$ \- f! l" n0 U _ @
“โรแบร์!...ภูเป็นเพื่อนสนิทต่างวัยของผมคุณสามารถพูดเรื่องส่วนตัว คุยสนุกสนานเพื่อระบายความรู้สึกกับเขาได้ทุกเรื่องระหว่างผมกับภูเราเป็นยิ่งกว่าหุ้นส่วนกัน ไม่มีความลับต่อกันบางทีเรื่องที่คุณวิตกหรือเครียดอยู่เขาอาจช่วยเหลือคุณได้หรืออย่างน้อยก็ให้คำแนะนำคุณได้บ้างผมถึงได้ชวนเขามาด้วยในวันนี้”
, p9 D$ i# A- Z' U: H, @$ m
ความเงียบปกคลุมไปชั่วขณะ
; M7 n4 ?/ E- O' b6 a( G! h
ชายหนุ่มชาวฝรั่งเศสหยิบแก้วเครื่องดื่มสีเหลืองอำพันขึ้นมาเทราดผ่านลำคอลงไปอีกครั้งสีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมมีอะไรบางสิ่งบางอย่างส่อแววกังวลปรากฏชัดออกมาทางแววตาสีน้ำข้าวขณะที่จับนิ่งมายังเขา + b0 v/ {1 m: Y7 c7 M5 W% a; I9 E
“คุณภู...”
9 K' }) N# n. h: @# P7 D8 g7 S
ครั้นแล้วโรแบร์ได้เอ่ยเริ่มขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบาต่ำ
5 O/ h) Z8 Q8 |2 o- g# b; Q" z
“คุณเคยรักใครมาก ๆสักคนไหม?”
5 H2 M2 z* u" _- X( i7 O/ g
ภูริเชษฐ์ขมวดคิ้วโก่งงอนเข้าหากันแล้วผงกศีรษะรับเต็มไปด้วยความเห็นใจ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์เช่นไร
# r# w- Z2 h: {
“เคยครับ”
5 D( k/ p0 e6 ?8 P y: y2 a% B0 X
“เรื่องความรักภูริเชษฐ์เขาถนัดครับ”
& U9 P$ T+ y+ O% h+ F8 l, s5 c& C
นรากรสอดมาโดยเร็ว
p* y9 e6 z& n9 @( @, r& f
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับก็มีทั้งรักและเศร้านั่นแหละครับ” 4 D+ A5 m9 i3 j7 l( ^3 E
โรแบร์ถอนหายใจหนักหน่วงสายตาที่จ้องมองเขาเต็มไปด้วยความเศร้าแบบซ่อนเร้น , w' r- E7 r A0 O2 F2 n" e
“คุณเคยรักมาก ๆ แล้วสุดท้ายรู้ตัวว่าโดนเขาหลอกไหม?”
" W' v; ^2 K z9 x2 B0 h$ D
เขานิ่งเหมือนจะคิดทบทวนอยู่อีกอึดใจเดียวก็ก้มศีรษะลงอีกครั้ง ' @( a6 j6 o8 a/ a6 q
“ก็เคยครับและบ่อยเหมือนกัน แต่เป็นสมัยที่เป็นวัยรุ่น” 8 v/ s( ~- i$ R/ k% C( {
โรแบร์หันหน้าไปสบตากับนรากรแล้วหันมาจับอยู่ที่ใบหน้าภูเป็นตาเดียวกันอีกครั้งก่อนที่โรแบร์จะกล่าวเป็นเสียงเนิบนาบตามมาอีกครั้ง
% H7 q/ d g( O4 F t- @, W
“ถ้าไม่ได้ยินจากปากคุณผมจะไม่เชื่อเป็นอันขาดว่ายังมีผู้หญิงกล้าปฏิเสธผู้ชายอย่างคุณ”
9 h- j6 H2 q4 j- V& A! K
“มันก็มีเหมือนกันนั่นแหละครับ”
b/ |2 a) V& B4 {- j
“คุณช่วยเล่าเรื่องราวความรักของคุณให้ผมฟังบ้างได้ไหมหากเห็นว่าผมเป็นเพื่อน”
& Z2 t- m6 g7 w9 e& q
“อยากฟังจริง ๆหรือครับ”
. F' _. E W. r' G
เขาเอ่ยขึ้นอย่างใคร่ครวญระมัดระวังชะงักนิ่งเหมือนไม่อยากเล่า แต่เห็นสีหน้าน่าสงสารของหนุ่มตาน้ำข้าวทำให้เขาตัดสินใจเล่าเรื่องของตน
6 V+ A& F9 C) k( W
“เราเคยรักกันมากสมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันและสัญญากันว่าผมเรียนจบ เราจะแต่งงานกันมันเป็นสัญญาใจลม ๆ แล้ง ๆ ของชายหนุ่มหญิงสาว คราวนี้พอผมเรียนจบพ่อส่งไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ขณะที่เธอเข้าทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง...” : _7 l6 [$ S+ B
“แล้วไงต่อ”
' E, I# ~* ^+ Z9 {: W& a, W
นรากรที่ตั้งใจฟังสอดขึ้นมา
6 _/ \7 v# f2 I! }4 B$ Z
เขากลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก
) _8 ~, H4 ~8 h3 O6 q: l
“ผมติดต่อสานสัมพันธ์กับเธอตั้งแต่วันแรกที่ออกเดินทางกระทั่งวันเดินทางกลับโดยที่เธอไม่บอกผมสักคำว่าเธอได้แต่งงานกับลูกชายของเจ้าของบริษัทไปแล้วตั้งแต่ปีแรกที่ผมออกเดินทางผมเดินทางกลับประเทศจึงรู้ความจริง...ผมใช้เวลานานเกือบปีกว่าจะลืมเธอได้โชคดีได้พบภรรยาคนปัจจุบันที่เธอคอยเป็นกำลังใจให้ผมตลอดมาทำให้ผมผ่านช่วงเวลาลำบากของชีวิตมาได้”
" f+ c$ @6 x7 O9 [+ t9 f
เขาเล่าไปด้วยเสียงแหบต่ำในระหว่างที่หนุ่มตาน้ำข้าวกับชายสูงวัยมีสีหน้าสลดเล็กน้อยเมื่อได้ฟังเรื่องราวของเขา
0 x# o/ r) `% @* {3 H
โรแบร์ ส่ายศีรษะช้าๆและจุ๊ปากออกมาเบา ๆ เพราะมันใกล้เคียงกับเรื่องราวของตนเหลือเกิน # R1 p0 c6 _3 {% p+ ]: @% F" S: n& }
“เรื่องของผมก็ทำนองเดียวกันกับคุณเพียงแต่ผมไม่แกร่งเท่าคุณ”
( Z, W/ R; J) U2 F
“คุณโรแบร์จะไม่เล่าให้ผมฟังบ้างเหรออย่างน้อยก็ช่วยระบายความอัดอั้นออกมาก็ยังดี” 1 ?) W9 f: A: R" [" b1 @4 n
“ผมได้แต่งงานอยู่กินกับภรรยาชาวไทยคนหนึ่งเมื่อปีก่อนเธอดีกับผมมาก ไม่ว่าจะเป็นการปรนนิบัติเอาอกเอาใจ การให้ความเคารพอย่างที่ผมไม่เคยได้รับจากหญิงเชื้อชาติเดียวกันทำให้ผมรักและหลงเธอเป็นอย่างมาก เข้าขั้นหัวปักหัวปำเลยแหละบางครั้งทนการคิดถึงเธอไม่ไหว ผมก็ชวนเธอไปอยู่ฝรั่งเศสด้วยสลับกับการอยู่เมืองไทยมีครั้งหนึ่ง ผมได้บอกเธอว่าจะเดินทางกลับฝรั่งเศสเป็นเดือน ชวนเธอกลับไปด้วย แต่คราวนี้เธอปฏิเสธอ้างว่าญาติที่บ้านต่างจังหวัดไม่ค่อยสบาย อยากดูแลอย่างใกล้ชิด ผมไม่มีโอกาสได้ระแคะระคายเธอเลย ด้วยความรักสุดหัวใจที่มอบให้เธอทำให้ผมมองผ่านไป จนกระทั่ง....” , T6 N6 C j4 P b# B$ K2 ]
โรแบร์หยุดเล่าต่อหยิบเครื่องดื่มเทผ่านลำคอติด ๆ กันสอง – สามแก้วแล้วสั่งมาเพิ่มอีก ก่อนจะเล่าต่อ
8 ]$ V, e. @) S, ]
“ผมได้เกิดความระแคะระคายเป็นเลาๆว่า เธอไม่ซื่อกับผมเสียแล้ว เพราะผ่านไปสองสามอาทิตย์เธอไม่ได้ติดต่อและส่งข่าวใด ๆ หาผมเลย มีแต่ผมที่ส่งข่าวหาเธออย่างเดียวกระทั่งผมตัดสินใจเดินทางกลับโดยไม่บอกเธอล่วงหน้า นั่งรถจากสนามบินกลับบ้านด้วยความหวังจะเซอร์ไพรส์เธอ...”
# b: K& z2 M4 x3 j' V% l5 v; [
ผู้พูดหยุดคำพูดประโยคถัดไปอีกครั้งน้ำตาเริ่มเอ่อนองเต็มเบ้าตา
$ D2 N5 n( q1 V% K2 t' q
“กลางดึกผมได้เปิดประตูบ้านเข้าไปเห็นด้านล่างปิดไฟหมด แต่ห้องนอนยังมีแสงโคมไฟอยู่ แสดงว่าเธอยังไม่หลับจึงรีบตรงขึ้นไป เปิดประตูผลั๊วะเข้าไป..ภาพที่ปรากฏชัดในสายตาของผมคือเธอกับชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเริงรักเสพสมอย่างถึงพริกถึงขิงกันบนเตียงนอนที่เธอเคยใช้เล่นกับผม”
4 t' R& w+ t% H& g0 F5 \
น้ำเสียงผู้เล่าเหือดหายไปอีกครั้ง... 9 U! e2 A4 e9 {; x! D
“แล้วอย่างไร?ต่อครับ” / ~; L7 c) T# C# |0 F$ ?# x
นรากรที่นั่งฟังอยู่นานถามต่อมาโดยเร็ว แต่เมื่อเห็นสีหน้าคนพูดอยู่ในภาวะซึมเศร้าจึงกล่าว
1 \/ ^# p1 ^. M/ T X
“ขอโทษครับ..เสียมารยาทไปหน่อย” 8 k6 u+ `! {7 n) e. ?5 @
“ไม่เป็นไรครับ...ผมเดินออกจากบ้านทันที เรียกรถไปโรงแรมที่ใกล้ที่สุด” พร้อมกับกระดกแก้วเหล้าผ่านลำคอลงอีกแก้ว + v/ L- E& C M1 x, _
“แล้วเธอล่ะครับ” _/ k( A$ ^/ m9 B9 F
เขาถามขึ้นมาบ้าง
4 ^! |7 f) N: \ Z' n1 @
“วันต่อมาเธอโทร.มาขอโทษแล้วบอกว่าผู้ชายคนนั้น ความจริงคือสามีเก่าเธอที่ยังอยู่กินกันอยู่ระหว่างที่เธออยู่กินกับผมและมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน อายุประมาณสามขวบ เป็นเหตุให้เธอยังไม่เลิกกับสามีพร้อมกับเอาเงินที่ผมมอบให้เธอด้วยความรักบริสุทธิ์ไปปรนเปรอสามีและลูก” ) t; N3 g( ?1 ]
“แล้วจากนั้นล่ะคุณไม่ได้ตกลงอะไรกับเธอบ้างเหรอ”
5 [! l8 l1 p$ ^* D, ?
“ตกลงสิ!...ผมขอให้เธอเลิกกับสามีและผมยินดีรับเลี้ยงลูกเธอเป็นลูกบุญธรรมของตน”
6 u, P* U3 v8 j$ Y2 D+ H6 G
“แบบนี้ก็ไม่มีอะไรน่าวิตกกังวลสิครับ”
2 M5 T* A' Z! Q# b' I5 y! g
เขาถามเกริ่นนำเพื่อให้อีกฝ่ายเล่าออกมา
# {6 a3 @" }, D3 Q& Z9 `6 q* c
“ก็ดูเหมือนไม่มีปัญหาเธอยินดีรับข้อเสนอของผมหลังจากนั้นเธอก็กลับเข้ามาในบ้านพร้อมด้วยลูกชายวัยน่ารักของเธอ โดยให้สัญญาว่าจะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับสามีเก่าอีกและเธอได้ปรนนิบัติผมเหมือนที่เคยปฏิบัติมากระทั่งผมสืบรู้มาว่าเธอยังแอบไปมีสัมพันธ์กับสามีเก่าอยู่บ่อย ๆเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรู้สึกผมมาก อุตส่าห์ผมยอมรับฟังเหตุผลเธอครั้งแรกแต่ครั้งที่สอง และครั้งต่อ ๆ มา มันทำให้ผมมีความรู้สึกว่าขณะที่เธอปฏิบัติกามกิจกับสามีเก่าเธอได้ปฏิบัติอย่างหน้าที่ภรรยาแต่ขณะที่ปฏิบัติกับผมมันเหมือนนางโสเภณีอะไรสักอย่างซี่งเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรักของผมเป็นอย่างมากจึงตัดสินใจแยกทางกับเธอในที่สุดเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เอง”
. M" T$ j$ s% Q4 E
กล่าวจบเพียงแค่นั้นโรแบร์ก็เอาแต่ดื่มอย่างเดียว ไม่ยอมพูดอะไรอีกเลยขณะที่เขาและอากรได้แต่นั่งเป็นเพื่อน กระทั่งเห็นว่าโรแบร์เมามากแล้ว จนไม่ได้สติจึงเอ่ยขึ้น . `% @5 `+ }6 r$ w! ~$ g
“อากร..ไปส่งเพื่อนอากรที่บ้านด้วยนะ ผมจะกลับบ้านแล้ว” " U! b4 S6 m: @! K
“บ้าหรือภู...ตัวยังกับควายอย่างนี้อาพยุงคนเดียวได้ที่ไหนล่ะ ภูนั่นแหละไปเป็นเพื่อนอาด้วย เขาพักโรงแรมยังทำใจกลับไปอยู่บ้านที่ซื้อให้ภรรยาอยู่ไม่ได้ มาช่วยกันก่อนวันนี้ไม่มีธุระที่ไหนไม่ใช่หรือ” * h; o: P+ }- O8 U. t: |" \
“คนอื่นไม่มีแต่กับเมียผมนะมี เพราะผมตั้งใจว่าจะกลับไปทำหน้าที่สามีที่ดีหน่อยผมกับเธอแทบไม่มีอะไรกันเลยมาเป็นอาทิตย์แล้ว”
) }! ]6 {0 i7 J1 y- D
“เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้ช่วยอาพาเขาไปส่งโรงแรมก่อน” 0 A" ]3 s* Y+ f/ u* p$ D) B
เขากับอานรากรช่วยพยุงโรแบร์มาส่งถึงโรงแรมพยุงขึ้นไปส่งจนถึงห้องพัก โยนร่างใหญ่นั้นลงกับเตียงนอน
4 d" a3 H( T; [3 ~
“ผมกลับก่อนนะอา” + r! Q$ t& q. Z9 q
“จะรีบไปไหนช่วยอาก่อน”
- h, `! g) A" B
“ช่วยอะไรอีกล่ะอา” 1 d _+ D" ^# J% P
น้ำเสียงขุ่นๆ ย้อนถาม 9 i* ^0 f: X8 l1 W& |7 q( g
“ช่วยเปลี่ยนชุดและเช็ดตัวให้เขาหน่อยจะได้นอนสบาย”
9 m+ g$ h+ T" }" u8 X
“อาโทร.เรียกพนักงานโรงแรมมาช่วยทำให้ก็ได้นี่”
: C) T8 t- h S9 w) Z4 Q/ h2 E/ D+ W! ?
“ทำกันเองนี่แหละ”
+ B! N# }$ [' u& j
พูดแค่นั้นผู้สูงวัยก็เดินเข้าห้องน้ำออกมาพร้อมกับอ่างน้ำขนาดย่อมมีผ้าสีขาวแช่อยู่ในนั้นอย่างเตรียมพร้อม
# S) g0 X3 v, l2 w! _+ B6 f
“เถอะน่า...อย่างไรก็พามาส่งแล้ว ช่วยเขาหน่อยน่าสงสารออก” & o9 V* `; y+ Q3 r
เสียงคะยั้นคะยอของผู้สูงวัยทำให้เขาไม่อาจปฏิเสธได้จำใจปลดกระดุมเสื้อหนุ่มฝรั่งเศสเพื่อเช็ดตัวให้ตามคำขอของคนสูงวัยทันทีเผยให้เห็นเรือนร่างบริเวณแผงหน้าอกที่มีกล้ามเป็นมัด ๆ สมสัดส่วนมีขนขึ้นปกปุยตั้งแต่บริเวณตามลำคอหน้าอกราวกับถักด้วยใยไหมยังไม่ทันที่เขาจะยื่นผ้าชุบน้ำเข้าไปสัมผัสเรือนร่างนั้น ก็มีมือของคนนั่งข้าง ๆยื่นมาจับไว้ก่อน 8 G6 Q# z; y' @( k! s
“เดี๋ยวก่อนภู...” ) w, e& Z0 R1 r/ C2 ^7 F
“อะไรอีกล่ะอากร” . X- f6 ^1 U$ `* B1 M" _) [
เขากล่าวอย่างหัวเสียเพราะอยากกลับบ้านไปหาภรรยาเต็มทีแล้ว ) X- ]9 d: M6 r5 W1 g
“ปลดเข็มขัดกางเกงเขาออกด้วยสิ อาอยากดูอะไรเขาหน่อย”
. z! ~ {4 o/ C
“บ้าเหรอ!...อากร”
' Q |; m( L# I. v. D
“เถอะน่า ภูไม่เปิดให้อาดู อาก็อยากดูของฝรั่งบ้าง อยากรู้ว่ามันจะใหญ่ยาวขนาดไหน” 3 y9 _, H) o# i( A% ]
“เปิดเอาเองแล้วกัน” 3 _* v i" ?$ U1 @4 m p5 G
( k* k {: i. U
{:4_106:} โปรดติดตามตอนต่อไป
) N4 |0 _+ h4 d/ o
% A2 G+ G7 S8 x# L7 Y2 E
\; |- s4 h1 c+ n" X9 f' F* V Z) ]
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-20 08:02:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-11-24 22:17:38
โพสต์ 2023-9-30 15:13:38
โพสต์ 2023-7-21 19:07:22