มิติรักต่างภพ(นิยายรักสุรรณภูมิ) ตอนที่ 2

Maximam

: e, C2 d( z" C; b9 A" C0 [เมื่อขบวนนักศึกษาวิชาทหารเดินทางมาถึงอุทยาประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา นศท.ทุกคนต่างแบ่ง
กลุ่มกันไปทำงานและหาข้อมูลต่างเพื่อรวบข้อมมูลทำรายงาน แต่เเล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่ออัย
1 d2 ^9 Q$ q' N4 \2 ~กับกิตได้แอบไปเช่ารถมอเตร์ขับเเว๊น ไปตามที่ต่าง ๆ จนเจอกับพวกลักลอบค้ายาและลักลอบค้าของ
โบราณ
"ไอ้กิต มึงเห็นแบบที่กูเห็นป่ะ"
: d. U/ Y/ V( R# b"เออ กูว่าเราถอยกลับดีกว่าหว่ะ เอารูปถ่ายไปให้อาจารย์"
"ไม่ได้เว้ย เราLGBTQ+ชาติทหาร อย่างไรก็ต้องทำลายขบวนการเลว ๆ แบบนี้"
. A  J3 Y3 L, c+ S  C1 G! D( [) v"แต่มันเสี่ยงนะเว้ย"
"ไม่ลองไม่รู้"
"ไอ้อัย"

อัยเรศแอบลักลอบเข้าไปเพื่อสืบเรื่องและเก็บข้อมูล กิตก็แจ้งเรื่องไปที่อาจารย์วินัยจนอาจารย์ช่วย
ประสานงานกับเจ้าหน้าที่ แต่เเล้วก็....
"เฮ้ยมีคนบุกรุกมา"
"ใครว่ะเเม่ง เฮ้ยนี่มันไอ้นักเรียน รด.นี่"
' }8 Y9 {& `5 {& A- g"เออ กูเอง ไอ้พวกหนีนรกมาเกิด มึงเตรียมเข้าคุกได้เลย"
"นั้นมึงก็ไปลงนรกก่อนเลยไอ้เด็กเวร"
"อัยหลบ"
พวกโจรยิงปืนใส่อัยแต่กิตดึงตัวมาหลบไว้ได้ทัน แต่อัยก็ไม่ยอมเลิกลาขับรถมอไซต์ตามไปกิตก็ขับตาม
"เอาไงดีพี่ไอ้เด็ก 2 ตัวนี่กัดไม่ยอมปล่อย"
"แค่เด็กคนเดียวจัดการให้ได้"

7 ~# K& H: h; I; vและในที่สุดพวกโจรก็ยิงสวนออกมาจากรถ อัยเรศจึงเข้ามาขวางทางกระสุนปืนป้องกันไม่ให้กิตเป็น
7 I! J) P/ S4 r4 M6 Q% y5 Gอันตราย กระสุนจึงเข้าที่กลางอกซ้ายแต่ด้วยความอดทนและความไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อัยเรศจึง
เร่งบิดรถตามและตัดสินใจตัดหน้ารถของพวกคนร้ายจนรถคนเสียหลักตกลงในแม่น้ำ ส่วนร่างของอันเรศ
ก็กระเด็นลอยไปตกอีกฝากของถนนอัยเรศเป็นคนดวงแข็งถึงจะยังไม่ตายแต่เขาก็กลายเป็นเจ้าชายนิทรา
! v4 Y7 b, g! y6 ~. X3 ~
"อัยเรศ อัยเรศน้องพี่"
' Y: i' m/ A* f; F, X8 P"เฮ้ย....ใครว่ะเนี่ย แต่งกายอย่างกะคนโบราณ ท่านรู้จักผมได้ไง"
& X+ A1 O6 q1 z8 a% s"ข้าไม่มีเวลาแล้ว เจ้ารีบกลับไปภพของข้าและทำดีชดเชยแทนข้าด้วย"
" R+ Z: z/ z7 N: e6 a! w. y1 F) K"เดี๋ยว นี่ผมไม่ตลกนะคุณ คุณ คุณ......."
/ P: |# D* d& c9 xและแล้วอัยเรศก็หลุดมิติเข้ามาที่เมืองสุวรรณภูมิ ซึ่งตอนนี้กำลังมีสงครามการล่าอาณาเขตของชาว
ตะวันตก
/ q- u' e! F! q2 C/ j! j
& Z1 z$ l. \9 Y7 c% b" x! i( C"เฮ้ย....นี่ออเจ้าแต่งกายอันใด ข้าห้ามแล้วไงไม่ให้มาที่นี่"
"เดี๋ยวคุณผม..."
: [) T  e; K3 |7 _"ระวัง"
หมื่นเพชรรัตน์ใช้ดาบฟันข้าศึกที่เข้ามาและป้องกันภัยให้อัยเรศที่หลุดมิติมาในชุดเครื่องแบบ ร.ด.
# S7 \' Y( K  s1 w% S5 v* }"มาพี่ชายข้าช่วย"
"เจ้าว่าอันใดไอยรา"
"พี่ชายระวัง"
+ S8 W9 Q. Y) t1 ~! oอัยเรศหยิบปืนที่ล่วงอยู่ข้างท่านหมื่นมายิงศัตรูได้อย่างแม่นยำ และเข้าเลือกเล็งไปที่แม่ทัพจนแม่ทัพผู้นั้นสิ้นชีพ พวกรุกรานจึงถอยทัพทันที
"เจ้าใช้ปืนไฟเป็นด้วยฤๅ"
3 l5 g" }! X" z) j( Z7 U"เอ้าก็ผมเรียนวิชาทหารมาทำไมจะยิงไม่เป็นเล่า"
"ออกหมื่นขอรับพวกมันร้นหนีถอยไปแล้วขอรับเราควรตามไปไหมขอรับ"
; _- r4 z- _7 Yทหารเร่งเข้ามารายงานต่อท่านหมื่นเพชรรัตน์ อัยเรศจึงพูดขึ้นว่า....
"อย่า.... ผมเคยอ่านเจอในตำราศึกแบบนี้อาจเป็นกลอุบายล่อลวง ผมว่าพวกท่านนำทัพกลับเมือง
ก่อนเถิด แล้วจัดเวรยามตรวจตราหากมีผู้รุกรานก็ค่อยจัดการดีกว่า"
( }+ X! C3 w3 s/ N; a, K"หือ ไอยราเจ้ารู้พิชัยสงคราม"
"ผมชื่ออัยเรศ"
"ออเจ้านี่ถ้าจะวิปลาศไปเสียแล้ว ไปรีบกลับไปสมทบกับทัพของราชกุมารราเชน จะได้รีบกลับพระนคร"
9 }, |( o  q  `- }! O4 u1 e) ?3 {* g"เดี๋ยว ที่นี่ที่ไหนทำไมเหมือนนิยายที่ผมเคยอ่าน"
" j1 o( S) c# g"ไอยรา เจ้านี่พาข้าฉงนนักนี่ก็แผ่นดินสุวรรณภูมิไงเล่า แต่งกายก็ประหลาดยังจะวิปลาศอีก"
+ b2 P7 P# a( l2 H9 F; v% m$ L"นี่ท่าน กล้าดีอย่างไรมาว่าผมเนี่ย"

' T" W1 j- S0 z. Z0 Oเมื่อทัพชัยกลับถึงพระนคร หมื่นเพชรรัตน์ก็พาอัยเรศกลับมาที่เรือนเพราะคิดว่านี่คือไอยรา
"เกิดเหตุอันใดขึ้นหรือขอรับคุณแม่ ทำไม...."
7 ?  ?3 Y3 k7 _) J% h8 A' R; P6 U"พ่อเพชร ไอยรา"
! j8 k: L3 Y( [+ t$ R' ?"นี่่ไงขอรับ แอบออกไปสนามรบแล้วยังแต่งกายประหลาดอีกขอรับ"

ทันทีที่ทุกคนเห็นอัยเรศ ......
"ไอยรา ....."
" t- p* m. a. k, V"นี่เจ้ายังมิสิ้นฤๅ พวกข้าทั้งเรือนเห็นเจ้าแน่นิ่งไป"
+ v2 R% r/ `8 ^5 C; ~2 G' B"พ่อคุณของบ่าว เหตุไฉนจึง...."
2 n6 P* t# d, y+ o: hทดกับก้านบ่าวรับใช้เข้ามาหา แต่อัยเรศในร่างไอยราก็ตกใจแล้วถอยหนี ทำให้บ่าวสองคนประหลาดใจ
" H6 ~" G+ }1 E" l
"เอ้ยยย เดี๋ยวนะนี่พวกท่านเป็นใครกัน เเล้วอะไร ใคร ไอยรา ใครกัน"
, e& Y1 m. Q" c. e/ Y3 Q# Eตอนนี้อัยเรศสับสนและงงกับตัวเองมาก จนในที่สุดท่านมหาเสนาสุนทรก็เดินออกมาจากห้องพระ
1 _' j( `0 z0 y1 e"เอาหละทุกคน ต่อไปนี้ไอยราจะไม่ใช่คนเดิมที่พวกเรารู้จัก"
"เจ้าคุณพี่ เห็นใดจึงว่าเยี่ยงนั้นหละเจ้าค่ะ"
* g+ h2 h1 L7 j5 `3 W"ไอยรา มาหาลุงสิ"
$ Z% S1 h/ f4 J9 R3 W4 `- U# _( D"ผมเหรอครับ"
"เจ้าคุณพ่อเรียกหาเจ้านั้นแลหนา ไปหาท่านสิ"

อัยเรศเดินเข้าไปหาท่านเสนาบดีพร้อมด้วยหมื่นเพชรรัตน์แลคุณหญิงแม่ ท่านเสนาบดีเคยร่ำเรียน
วิชาโหรามาบ้างจึงพอรู้ดีว่าไอยราที่เห็นอยู่นี้ไม่ใช่พ่อนายจอมร้ายกาจอย่างที่เคยเป็น ท่านจึงพูดกับ
ทุกคนในเรือนว่า...
3 B9 S0 F$ F0 |) K, Y"ไอยรา จากนี้สืบไปเจ้าคือคนของที่นี่ ไม่มีที่อื่นให้ไปเเล้วหนา เรือนนี้คือเรือนของเจ้า ทุกคนในเรือนนี้
% b: M8 y: ]* `# E& x( T4 oพึงจำไว้ว่า ชายผู้นี้คือไอยรา หาใช้ผีสางอื่นใดไม่"
: \( ~/ W# |5 B2 P4 t/ E"คุณพี่เจ้าค่ะ"
"อย่าได้ถามความให้ยาวยืดเลยแม่ศรีตลา เขากลับมาเเล้วจะดีขึ้นกว่า"
3 \( {" ^0 [, |4 B* O"ข้าหาเชื่อไม่เจ้าค่ะตราบใดที่ไอยรายังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปข้าก็มิมีวันเชื่อ ไอ้ทด ไอ้ก้าน"
"ขอรับ"
"พานายเอ็งกลับหอนอนไปซะ ไปตรึกตรองให้ดี ว่าจะเปลี่ยนตัวเองได้ไหม คนในเรือนตกอกตกใจคิดว่า
" [. ?+ {) @2 D; Oเจ้าสิ้น แต่ที่ไหนแอบออกไปสนามรบแล้วแต่งกายประหลาดพิลึก ไป ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะให้บ่าว
เอาสำรับไปให้"
, e0 z9 k4 E8 P* U5 m"ขอรับ ทางนี้ขอรับนายท่าน"
9 V  b  x% A8 c5 T% d! X& `
เมื่อไอยรามาถึงห้องนอน
"พี่ พี่สองคนนั้นแหละ พี่ชื่อทด กับพี่ก้านใช่ไหม"
% y3 S7 j5 d: ?, c"ใช่ขอรับ นายท่านลืมบ่าวสิ้นนเเล้วหรือ"
ทดเอ่ยถาม ก้านจึงพูดว่า....
( L2 q6 V4 k9 }: u8 n1 z"เมื่อสักครู่ ท่านเสนาได้สวดมนต์เหตุที่นายท่านลักลอบไปล้มเรือของคุณวาทีจน ไอ้ชมจมน้ำตาย"
2 z4 L( L! S7 p  P"หือ ข้าเนี่ยนะ พี่ จะฆ่ามดข้ายังลังเลนี่ฆ่าคน แล้วไงต่อพี่"
0 k' _* X$ t: s"ในขณะที่ท่านเสนาร่ายมนต์ นายท่านก็ร้อนรุ่มทุรณทุรายจนสิ้นใจ ทุกคนในเรือนเห็นว่านายท่าน
5 c  m4 h9 m$ D$ mสิ้นลมจึงจักเตรียมเอาร่างไปวัด แต่...."
2 }1 l' y; A& }: r; b$ w# ^; Z"แต่อะไรพี่ทด"
"นายท่านกลับมากับออกหมื่นเพชรรัตน์ขอรับ"
"สุดยอดจริง ไอยรา สร้างวีรกรรมไว้แสบมาก ดูท่าผมคงจะร้ายนะดูใช่ไหมพี่"
' R3 F! W* C0 j& \6 x- U"ร้ายมากขอรับ"
"ปะ พาผมไปอาบน้ำห้องน้ำอยู่ไหน"
"ห้อง อันใดขอรับ ต้องไปอาบที่ท่าด้านหลังเรือนขอรับ ปะไอ้ก้านเตรียมของ"

หลังจากที่ทดกับก้านพาไอยราไปอาบน้ำเเละเเต่งตัวเสร็จ
! O: ~- r2 ~* p: w: [: L7 q"ร่างกายเจ้านี่ก็งามเหมือนกันนะเนี่ย ชาวสุวรรณภูมิถึงผิวกายจะออกสีแทนแต่ก็ไม่ดำ ไม่ผิดจาก
การบันทึกเรื่องราว เออพี่ไอยรานี่คือใครหรือครับ"
4 z( k% W% Z4 |5 Y) T"นายท่านลืมแล้วไอ้ก้าน"
"นายท่าน ไอยราก็คือนายท่านไงขอรับ"
8 }& |. Y- ?$ c2 A. k1 ?* i"ผมชื่ออัยเรศ"
4 ]& G: t# q. m( Z"คุณหนูอัยเรศเป็นน้องชายฝาแฝดท่านสิ้นหลงคลอดได้เพียง 7 วัน ก็เหลือแค่นายท่านไอยรานี่ขอรับ"
' ^& X6 g$ y- f"หือ ตอนเด็กพ่ออ้วนเคยบอกว่าเรามีพี่ชายฝาแฝดแต่พี่เราตายหลังคลอด 7 วันพร้อมกับแม่
อย่าบอกนะว่าเราตายจากภพนั้นแล้วมาเกิดใหม่ภพนี้ในร่างพี่ชาย อิ๊บอ๋าย ทลุมิติ"
* _2 A7 A0 Z5 t0 l  y9 l6 E"นายท่านว่ากระไรหรือขอรับ บ่าว....."
) Z  W9 S1 g0 q6 X9 J"พี่สองคน ต่อไปนี้ก็ทำตัวตามสบายเราจะไม่มีนายมีบ่าว พี่คือพี่เลี้ยงของผม ผมจะดูแลพี่เอง"
! ]8 E5 C- U7 R  B"มิได้ขอรับนายท่าน บ่าวเป็นทาส เป็นบ่าวของนายท่านต้องดูแลและมอบชีวิตให้ท่าน มิหวังสิ่งใด"
"โธ่พี่"
1 V0 ^! C9 ^- V0 M- Yไอยรากอดคอบ่าวทั้งสอง ซึ้งบ่าวทั้งสองก็ยิ่งแน่ใจมากขึ้นว่านี้ไม่ใช่ไอยราคนเดิมที่เขาเคยดูเเล
! T0 F: e: R" f5 ?5 R: R1 @
เมื่อนายและบ่าวรู้ซึ้งซึ่งกัน ทดกับก้านก็พาไอยราออกมาที่หน้าหอนอนเพื่อเตรียมกินข้าวเย็น
3 h5 j9 }1 b& _; a( [6 ~"ปกติผม เอ๊ย ข้ากินข้าวที่นี่หรือพี่"
"ใช่ขอรับ นายท่านมิกินร่วมวงใหญ่ เพราะ....."
% }. r! m0 w2 l! j9 G"เพราะอะไรพี่"
"เพราะโดนคุณแม่ท่านดุบ่อย ๆ ไง จะไปกินด้วยไหมถ้าไปก็สำรวมอาการ"
, ~" H# F! M" D" j+ xออกหมื่อนเพชรรัตน์ออกมาพบไอยราในชุดของชาวสุวรรณภูมิที่นุ่งโจงมีจีบชายหน้านาง ห่มผ้า
คลุมอกคลายหญิงห่มสไบ ออกหมื่อนเพชรเห็นดังนั้นก็รู้สึกแปลกและเริ่มสนใจไอยรามากกว่าเก่า
ไอยราได้ยินดังนั้นจึงตอบว่า....
  F1 ?  }9 a' `8 @* d: S"ครับ ท่านพี่"
"เจ้าเรียกข้าว่าอะไร เหตุใดมิเรียกคุณพี่ดังเคย"
9 f$ w- W$ h3 H% q* \"ครับ คุณพี่หมื่น"

' m) `# W% t' a+ V+ qณ โถงเรือนอาหาร
ไอยราเข้าร่วมวงด้วยอาการที่แปลกตาไป เดินเข้าเข้ามาต่างจากเมื่อก่อนที่เดินเข้ามาถึงที่ไม่สนหัวใคร
"ฝนฟ้าท่าจะตกห่าใหญ่ พ่อหนุ่มไอยรามีมารยาท"
"แม่ศกุลตลา หลานปรับตัวก็แทนที่จักชม"
"ขอให้รักษาให้ได้นานๆแล้วกัน เออพ่อเพชรเเล้วพี่ชายเจ้ายังมิกลับเรือนหรือวันนี้"
"พี่ขุนวิษณุอยูถวายอารักขาองค์รามินขอรับคุณแม่ วันนี้คงมิกลับ"
, p" g2 [- G4 E: T) [- ~"แม่หละใคร่ห่วงยิ่งนัก ออกรบออกศึกพระโอรสรามินก็สำอางค์นัก"
"หาเป็นเช่นนั้นไม่ขอรับคุณแม่ พระโอรสรามินกล้าหาญมิแพ้องค์ราเชน ยิ่งเวลาที่พี่ขุนออกรบเคียงคู่
- u/ ]" R+ ?2 T+ o  A/ w" N- g: Fข้าศึกตายเรียบ"
"หือ.....น่ารัก ทั้งคู่จะได้ครองคู่แต่....อุ๊ย"
"แต่อันใด พ่อไอยรา แล้วเจ้ารู้ได้ไงว่าลูกข้าจะคู่กับพระโอรส อย่าดึงฟ้าลงมาต่ำขี้กลากจะกินหัว"
% r4 o( `0 d% h) h0 b"ขอโทษ เอ๊ยขอประทานโทษขอรับคุณป้า เชื่อข้าเถิดว่าทั้งสองต้องได้คู่กัน"
. U3 |' J1 p1 }"ลุงก็เชื่อ ว่าเจ้านั้นรู้กาลเบื้องหน้า กินข้าเถิดพ่อฝีมือป้าเจ้า อร่อยนักแล"
"ขอรับคุณลุง หืออร่อยจริงด้วยขอรับ"
ไอยราที่ดูเปลี่ยนไปเพราะอัยเรศเข้ามาสู่ร่าง ถึงแม้คุณหญิงและบ่าวคนอื่นจะยังไม่ยอมรับแต่คุณป้าก็
( _, C$ ?9 x0 B9 [2 j  Lพอจะเมตตาบ้างเพราะญาณบางอย่างในตัวคุณหญิงพอรับรู้ได้ว่าไอยราคนนี้ไม่ใช่คนเดิมที่เคยร้ายกาจ
5 ?7 {3 g8 r' o  E

kai009

ขอบคุณครับ

nuy_1980

{:7_295:}ขอบคุณมากครับผม{:4_110:}

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ขอบคุณขอรับ

piyapat69

ชอบ