มิติรักต่างภพ(นิยายรักสุรรณภูมิ) ตอนที่ 2

Maximam

เมื่อขบวนนักศึกษาวิชาทหารเดินทางมาถึงอุทยาประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา นศท.ทุกคนต่างแบ่ง
' |# m9 M. B; ~* a$ r) q4 R) s2 Hกลุ่มกันไปทำงานและหาข้อมูลต่างเพื่อรวบข้อมมูลทำรายงาน แต่เเล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่ออัย
กับกิตได้แอบไปเช่ารถมอเตร์ขับเเว๊น ไปตามที่ต่าง ๆ จนเจอกับพวกลักลอบค้ายาและลักลอบค้าของ
4 ]/ H3 o/ s/ h# sโบราณ
"ไอ้กิต มึงเห็นแบบที่กูเห็นป่ะ"
+ z3 N9 Q; g' k/ Q"เออ กูว่าเราถอยกลับดีกว่าหว่ะ เอารูปถ่ายไปให้อาจารย์"
) L0 z; K; c7 }! P"ไม่ได้เว้ย เราLGBTQ+ชาติทหาร อย่างไรก็ต้องทำลายขบวนการเลว ๆ แบบนี้"
"แต่มันเสี่ยงนะเว้ย"
: m/ l2 q1 r& |7 h6 Q) c6 H"ไม่ลองไม่รู้"
"ไอ้อัย"
( e. ~7 y/ g8 _$ ?6 x
อัยเรศแอบลักลอบเข้าไปเพื่อสืบเรื่องและเก็บข้อมูล กิตก็แจ้งเรื่องไปที่อาจารย์วินัยจนอาจารย์ช่วย
ประสานงานกับเจ้าหน้าที่ แต่เเล้วก็....
' Z2 z* k3 D0 P" I0 ~# O"เฮ้ยมีคนบุกรุกมา"
"ใครว่ะเเม่ง เฮ้ยนี่มันไอ้นักเรียน รด.นี่"
! Z; B0 R& l( Y4 C- X$ Y7 [( h"เออ กูเอง ไอ้พวกหนีนรกมาเกิด มึงเตรียมเข้าคุกได้เลย"
"นั้นมึงก็ไปลงนรกก่อนเลยไอ้เด็กเวร"
. L* O5 X+ V, s3 ?; |, L"อัยหลบ"
8 R; @  f* }. ]' s$ K! {พวกโจรยิงปืนใส่อัยแต่กิตดึงตัวมาหลบไว้ได้ทัน แต่อัยก็ไม่ยอมเลิกลาขับรถมอไซต์ตามไปกิตก็ขับตาม
"เอาไงดีพี่ไอ้เด็ก 2 ตัวนี่กัดไม่ยอมปล่อย"
"แค่เด็กคนเดียวจัดการให้ได้"
8 w5 _2 w* _8 ~3 ]! M% e' @; Q
และในที่สุดพวกโจรก็ยิงสวนออกมาจากรถ อัยเรศจึงเข้ามาขวางทางกระสุนปืนป้องกันไม่ให้กิตเป็น
อันตราย กระสุนจึงเข้าที่กลางอกซ้ายแต่ด้วยความอดทนและความไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อัยเรศจึง
3 \6 l; N7 [- D$ B/ qเร่งบิดรถตามและตัดสินใจตัดหน้ารถของพวกคนร้ายจนรถคนเสียหลักตกลงในแม่น้ำ ส่วนร่างของอันเรศ
ก็กระเด็นลอยไปตกอีกฝากของถนนอัยเรศเป็นคนดวงแข็งถึงจะยังไม่ตายแต่เขาก็กลายเป็นเจ้าชายนิทรา

"อัยเรศ อัยเรศน้องพี่"
0 v" M0 v9 [5 V8 \"เฮ้ย....ใครว่ะเนี่ย แต่งกายอย่างกะคนโบราณ ท่านรู้จักผมได้ไง"
"ข้าไม่มีเวลาแล้ว เจ้ารีบกลับไปภพของข้าและทำดีชดเชยแทนข้าด้วย"
# b% W& C  r0 u1 ^" H/ b; ?8 E"เดี๋ยว นี่ผมไม่ตลกนะคุณ คุณ คุณ......."
4 H) g( W' \6 X! A/ U$ fและแล้วอัยเรศก็หลุดมิติเข้ามาที่เมืองสุวรรณภูมิ ซึ่งตอนนี้กำลังมีสงครามการล่าอาณาเขตของชาว
% @" E5 n# o0 H- Y7 w/ Oตะวันตก
9 s; @* y& ^) n# H3 v
8 Z1 V( D/ m$ E  `! Q/ f* i0 c/ ~"เฮ้ย....นี่ออเจ้าแต่งกายอันใด ข้าห้ามแล้วไงไม่ให้มาที่นี่"
"เดี๋ยวคุณผม..."
# D4 Q2 r7 F: S"ระวัง"
0 N1 ~1 k+ }& [4 L: rหมื่นเพชรรัตน์ใช้ดาบฟันข้าศึกที่เข้ามาและป้องกันภัยให้อัยเรศที่หลุดมิติมาในชุดเครื่องแบบ ร.ด.
"มาพี่ชายข้าช่วย"
. ~4 _1 u4 V+ h- X4 P! q! z"เจ้าว่าอันใดไอยรา"
4 V& j7 `9 V8 U- W3 b, r"พี่ชายระวัง"
, J2 Z7 s; O1 N" i8 Jอัยเรศหยิบปืนที่ล่วงอยู่ข้างท่านหมื่นมายิงศัตรูได้อย่างแม่นยำ และเข้าเลือกเล็งไปที่แม่ทัพจนแม่ทัพผู้นั้นสิ้นชีพ พวกรุกรานจึงถอยทัพทันที
"เจ้าใช้ปืนไฟเป็นด้วยฤๅ"
"เอ้าก็ผมเรียนวิชาทหารมาทำไมจะยิงไม่เป็นเล่า"
# I' b2 ~% G* _# k1 `7 D+ }"ออกหมื่นขอรับพวกมันร้นหนีถอยไปแล้วขอรับเราควรตามไปไหมขอรับ"
ทหารเร่งเข้ามารายงานต่อท่านหมื่นเพชรรัตน์ อัยเรศจึงพูดขึ้นว่า....
& g6 v" y: _7 D+ g& ^6 `"อย่า.... ผมเคยอ่านเจอในตำราศึกแบบนี้อาจเป็นกลอุบายล่อลวง ผมว่าพวกท่านนำทัพกลับเมือง
ก่อนเถิด แล้วจัดเวรยามตรวจตราหากมีผู้รุกรานก็ค่อยจัดการดีกว่า"
( M" r* k; m7 G"หือ ไอยราเจ้ารู้พิชัยสงคราม"
"ผมชื่ออัยเรศ"
"ออเจ้านี่ถ้าจะวิปลาศไปเสียแล้ว ไปรีบกลับไปสมทบกับทัพของราชกุมารราเชน จะได้รีบกลับพระนคร"
"เดี๋ยว ที่นี่ที่ไหนทำไมเหมือนนิยายที่ผมเคยอ่าน"
"ไอยรา เจ้านี่พาข้าฉงนนักนี่ก็แผ่นดินสุวรรณภูมิไงเล่า แต่งกายก็ประหลาดยังจะวิปลาศอีก"
"นี่ท่าน กล้าดีอย่างไรมาว่าผมเนี่ย"
1 ?2 _" u; Q! V3 q3 t0 J
เมื่อทัพชัยกลับถึงพระนคร หมื่นเพชรรัตน์ก็พาอัยเรศกลับมาที่เรือนเพราะคิดว่านี่คือไอยรา
# f2 i& u2 z0 e, q"เกิดเหตุอันใดขึ้นหรือขอรับคุณแม่ ทำไม...."
"พ่อเพชร ไอยรา"
"นี่่ไงขอรับ แอบออกไปสนามรบแล้วยังแต่งกายประหลาดอีกขอรับ"

ทันทีที่ทุกคนเห็นอัยเรศ ......
"ไอยรา ....."
( T( w) B& {" N"นี่เจ้ายังมิสิ้นฤๅ พวกข้าทั้งเรือนเห็นเจ้าแน่นิ่งไป"
- T* X3 f. Q/ V0 T0 V"พ่อคุณของบ่าว เหตุไฉนจึง...."
ทดกับก้านบ่าวรับใช้เข้ามาหา แต่อัยเรศในร่างไอยราก็ตกใจแล้วถอยหนี ทำให้บ่าวสองคนประหลาดใจ
. j/ V7 S( O% K. A7 B
"เอ้ยยย เดี๋ยวนะนี่พวกท่านเป็นใครกัน เเล้วอะไร ใคร ไอยรา ใครกัน"
& Z5 u* s& d- K3 ~! aตอนนี้อัยเรศสับสนและงงกับตัวเองมาก จนในที่สุดท่านมหาเสนาสุนทรก็เดินออกมาจากห้องพระ
4 M) Y; M" Q4 q' d- l"เอาหละทุกคน ต่อไปนี้ไอยราจะไม่ใช่คนเดิมที่พวกเรารู้จัก"
"เจ้าคุณพี่ เห็นใดจึงว่าเยี่ยงนั้นหละเจ้าค่ะ"
"ไอยรา มาหาลุงสิ"
"ผมเหรอครับ"
& q- V9 a6 p$ F6 }" j"เจ้าคุณพ่อเรียกหาเจ้านั้นแลหนา ไปหาท่านสิ"

* K: k7 `6 e. K3 Z6 Pอัยเรศเดินเข้าไปหาท่านเสนาบดีพร้อมด้วยหมื่นเพชรรัตน์แลคุณหญิงแม่ ท่านเสนาบดีเคยร่ำเรียน
% l% X: A2 e5 }3 Y- H; N7 a: j" Bวิชาโหรามาบ้างจึงพอรู้ดีว่าไอยราที่เห็นอยู่นี้ไม่ใช่พ่อนายจอมร้ายกาจอย่างที่เคยเป็น ท่านจึงพูดกับ
ทุกคนในเรือนว่า...
"ไอยรา จากนี้สืบไปเจ้าคือคนของที่นี่ ไม่มีที่อื่นให้ไปเเล้วหนา เรือนนี้คือเรือนของเจ้า ทุกคนในเรือนนี้
' R9 M8 _- o1 g" Y+ Jพึงจำไว้ว่า ชายผู้นี้คือไอยรา หาใช้ผีสางอื่นใดไม่"
"คุณพี่เจ้าค่ะ"
( N; j  o* V' Z$ l) t+ T"อย่าได้ถามความให้ยาวยืดเลยแม่ศรีตลา เขากลับมาเเล้วจะดีขึ้นกว่า"
3 F0 |7 ~9 B- B"ข้าหาเชื่อไม่เจ้าค่ะตราบใดที่ไอยรายังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปข้าก็มิมีวันเชื่อ ไอ้ทด ไอ้ก้าน"
# g, g% B% F' D9 a. T1 ]5 A"ขอรับ"
"พานายเอ็งกลับหอนอนไปซะ ไปตรึกตรองให้ดี ว่าจะเปลี่ยนตัวเองได้ไหม คนในเรือนตกอกตกใจคิดว่า
เจ้าสิ้น แต่ที่ไหนแอบออกไปสนามรบแล้วแต่งกายประหลาดพิลึก ไป ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะให้บ่าว
เอาสำรับไปให้"
"ขอรับ ทางนี้ขอรับนายท่าน"

+ ^, f. c& j( mเมื่อไอยรามาถึงห้องนอน
"พี่ พี่สองคนนั้นแหละ พี่ชื่อทด กับพี่ก้านใช่ไหม"
"ใช่ขอรับ นายท่านลืมบ่าวสิ้นนเเล้วหรือ"
ทดเอ่ยถาม ก้านจึงพูดว่า....
# v4 Q; N6 V' r( k" k2 y  U/ ~  w"เมื่อสักครู่ ท่านเสนาได้สวดมนต์เหตุที่นายท่านลักลอบไปล้มเรือของคุณวาทีจน ไอ้ชมจมน้ำตาย"
"หือ ข้าเนี่ยนะ พี่ จะฆ่ามดข้ายังลังเลนี่ฆ่าคน แล้วไงต่อพี่"
" e( D6 H4 ?1 ]  S  K"ในขณะที่ท่านเสนาร่ายมนต์ นายท่านก็ร้อนรุ่มทุรณทุรายจนสิ้นใจ ทุกคนในเรือนเห็นว่านายท่าน
สิ้นลมจึงจักเตรียมเอาร่างไปวัด แต่...."
( I$ z2 w& f4 l9 X; K"แต่อะไรพี่ทด"
0 x. L$ C. k) J7 o. g"นายท่านกลับมากับออกหมื่นเพชรรัตน์ขอรับ"
"สุดยอดจริง ไอยรา สร้างวีรกรรมไว้แสบมาก ดูท่าผมคงจะร้ายนะดูใช่ไหมพี่"
4 c/ I' _( O3 u2 {3 k"ร้ายมากขอรับ"
1 t& E* R" V% r) |"ปะ พาผมไปอาบน้ำห้องน้ำอยู่ไหน"
* [' C" t2 Y& r# K! A2 k$ j" ^2 I0 j"ห้อง อันใดขอรับ ต้องไปอาบที่ท่าด้านหลังเรือนขอรับ ปะไอ้ก้านเตรียมของ"
! R" d5 G7 `, v/ a  ^% M8 j
หลังจากที่ทดกับก้านพาไอยราไปอาบน้ำเเละเเต่งตัวเสร็จ
"ร่างกายเจ้านี่ก็งามเหมือนกันนะเนี่ย ชาวสุวรรณภูมิถึงผิวกายจะออกสีแทนแต่ก็ไม่ดำ ไม่ผิดจาก
การบันทึกเรื่องราว เออพี่ไอยรานี่คือใครหรือครับ"
"นายท่านลืมแล้วไอ้ก้าน"
"นายท่าน ไอยราก็คือนายท่านไงขอรับ"
"ผมชื่ออัยเรศ"
"คุณหนูอัยเรศเป็นน้องชายฝาแฝดท่านสิ้นหลงคลอดได้เพียง 7 วัน ก็เหลือแค่นายท่านไอยรานี่ขอรับ"
"หือ ตอนเด็กพ่ออ้วนเคยบอกว่าเรามีพี่ชายฝาแฝดแต่พี่เราตายหลังคลอด 7 วันพร้อมกับแม่
อย่าบอกนะว่าเราตายจากภพนั้นแล้วมาเกิดใหม่ภพนี้ในร่างพี่ชาย อิ๊บอ๋าย ทลุมิติ"
"นายท่านว่ากระไรหรือขอรับ บ่าว....."
3 Y1 r' E% m2 s2 }: P3 g! @"พี่สองคน ต่อไปนี้ก็ทำตัวตามสบายเราจะไม่มีนายมีบ่าว พี่คือพี่เลี้ยงของผม ผมจะดูแลพี่เอง"
"มิได้ขอรับนายท่าน บ่าวเป็นทาส เป็นบ่าวของนายท่านต้องดูแลและมอบชีวิตให้ท่าน มิหวังสิ่งใด"
"โธ่พี่"
& a3 i0 L1 ~- b7 i$ Cไอยรากอดคอบ่าวทั้งสอง ซึ้งบ่าวทั้งสองก็ยิ่งแน่ใจมากขึ้นว่านี้ไม่ใช่ไอยราคนเดิมที่เขาเคยดูเเล

# J: Y0 `# u& T3 f, y# ]เมื่อนายและบ่าวรู้ซึ้งซึ่งกัน ทดกับก้านก็พาไอยราออกมาที่หน้าหอนอนเพื่อเตรียมกินข้าวเย็น
0 a! o, ]- s, r9 w$ G* V: `"ปกติผม เอ๊ย ข้ากินข้าวที่นี่หรือพี่"
"ใช่ขอรับ นายท่านมิกินร่วมวงใหญ่ เพราะ....."
% X1 ^) ]4 A* w: A: Z0 p"เพราะอะไรพี่"
"เพราะโดนคุณแม่ท่านดุบ่อย ๆ ไง จะไปกินด้วยไหมถ้าไปก็สำรวมอาการ"
5 u9 ?9 ^( t" Z4 ^1 A7 Vออกหมื่อนเพชรรัตน์ออกมาพบไอยราในชุดของชาวสุวรรณภูมิที่นุ่งโจงมีจีบชายหน้านาง ห่มผ้า
1 f+ ?* e  g, _6 T- L7 Uคลุมอกคลายหญิงห่มสไบ ออกหมื่อนเพชรเห็นดังนั้นก็รู้สึกแปลกและเริ่มสนใจไอยรามากกว่าเก่า
( c/ o& J$ h# G/ }7 E8 \9 a1 i3 y( M+ Xไอยราได้ยินดังนั้นจึงตอบว่า....
5 b9 v& p" ]# y" p"ครับ ท่านพี่"
"เจ้าเรียกข้าว่าอะไร เหตุใดมิเรียกคุณพี่ดังเคย"
"ครับ คุณพี่หมื่น"

  o4 Q; K, _* t* U! G# u) wณ โถงเรือนอาหาร
. K+ b# e% J0 Z! aไอยราเข้าร่วมวงด้วยอาการที่แปลกตาไป เดินเข้าเข้ามาต่างจากเมื่อก่อนที่เดินเข้ามาถึงที่ไม่สนหัวใคร
; ~, y5 {$ ]- k* a' o"ฝนฟ้าท่าจะตกห่าใหญ่ พ่อหนุ่มไอยรามีมารยาท"
2 G$ C  K' a# \! l"แม่ศกุลตลา หลานปรับตัวก็แทนที่จักชม"
2 {0 R& d- H. {' [( I"ขอให้รักษาให้ได้นานๆแล้วกัน เออพ่อเพชรเเล้วพี่ชายเจ้ายังมิกลับเรือนหรือวันนี้"
" \& g3 T5 ]/ u$ d2 L, w"พี่ขุนวิษณุอยูถวายอารักขาองค์รามินขอรับคุณแม่ วันนี้คงมิกลับ"
"แม่หละใคร่ห่วงยิ่งนัก ออกรบออกศึกพระโอรสรามินก็สำอางค์นัก"
/ g! \6 n  k+ D( B9 [' q: c! h"หาเป็นเช่นนั้นไม่ขอรับคุณแม่ พระโอรสรามินกล้าหาญมิแพ้องค์ราเชน ยิ่งเวลาที่พี่ขุนออกรบเคียงคู่
ข้าศึกตายเรียบ"
"หือ.....น่ารัก ทั้งคู่จะได้ครองคู่แต่....อุ๊ย"
% b" E7 P& j# K' G& H2 E* V8 ]8 ?/ V"แต่อันใด พ่อไอยรา แล้วเจ้ารู้ได้ไงว่าลูกข้าจะคู่กับพระโอรส อย่าดึงฟ้าลงมาต่ำขี้กลากจะกินหัว"
0 a, `' V9 B* e8 \+ W# G; a"ขอโทษ เอ๊ยขอประทานโทษขอรับคุณป้า เชื่อข้าเถิดว่าทั้งสองต้องได้คู่กัน"
2 L- P. C+ ^/ }; ^* p2 D"ลุงก็เชื่อ ว่าเจ้านั้นรู้กาลเบื้องหน้า กินข้าเถิดพ่อฝีมือป้าเจ้า อร่อยนักแล"
"ขอรับคุณลุง หืออร่อยจริงด้วยขอรับ"
ไอยราที่ดูเปลี่ยนไปเพราะอัยเรศเข้ามาสู่ร่าง ถึงแม้คุณหญิงและบ่าวคนอื่นจะยังไม่ยอมรับแต่คุณป้าก็
พอจะเมตตาบ้างเพราะญาณบางอย่างในตัวคุณหญิงพอรับรู้ได้ว่าไอยราคนนี้ไม่ใช่คนเดิมที่เคยร้ายกาจ
3 J1 |. a! k& [5 X" [) n

kai009

ขอบคุณครับ

nuy_1980

{:7_295:}ขอบคุณมากครับผม{:4_110:}

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ขอบคุณขอรับ

piyapat69

ชอบ