มิติรักต่างภพ(นิยายรักสุรรณภูมิ) ตอนที่ 2

Maximam

. Z# i8 o9 ~# X0 F
* o/ Q$ b* {: T% k* Aเมื่อขบวนนักศึกษาวิชาทหารเดินทางมาถึงอุทยาประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา นศท.ทุกคนต่างแบ่ง
: m* [0 e! c; @0 O& u; ^กลุ่มกันไปทำงานและหาข้อมูลต่างเพื่อรวบข้อมมูลทำรายงาน แต่เเล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่ออัย
, |# n3 l, e6 w: A2 C/ ^- zกับกิตได้แอบไปเช่ารถมอเตร์ขับเเว๊น ไปตามที่ต่าง ๆ จนเจอกับพวกลักลอบค้ายาและลักลอบค้าของ
; z7 {/ W( |8 r  Wโบราณ
/ N) B8 E. E' h; C4 B"ไอ้กิต มึงเห็นแบบที่กูเห็นป่ะ"
2 B+ ~' V- e- z; f" i! {"เออ กูว่าเราถอยกลับดีกว่าหว่ะ เอารูปถ่ายไปให้อาจารย์"
+ d; h  H4 y* [& R/ M' a; a' b9 Q) i"ไม่ได้เว้ย เราLGBTQ+ชาติทหาร อย่างไรก็ต้องทำลายขบวนการเลว ๆ แบบนี้"
* B8 v& o* F  x: I"แต่มันเสี่ยงนะเว้ย"
" x; x* J6 b" d& F7 g6 k; |  l"ไม่ลองไม่รู้"
. l% k. k4 Q3 j) u$ G"ไอ้อัย"
( A5 y* x  c: _% ]3 P% j
อัยเรศแอบลักลอบเข้าไปเพื่อสืบเรื่องและเก็บข้อมูล กิตก็แจ้งเรื่องไปที่อาจารย์วินัยจนอาจารย์ช่วย
ประสานงานกับเจ้าหน้าที่ แต่เเล้วก็....
"เฮ้ยมีคนบุกรุกมา"
9 Q/ z0 E& d; j"ใครว่ะเเม่ง เฮ้ยนี่มันไอ้นักเรียน รด.นี่"
"เออ กูเอง ไอ้พวกหนีนรกมาเกิด มึงเตรียมเข้าคุกได้เลย"
( t( u# L3 w7 L$ D, f: Y" P$ L"นั้นมึงก็ไปลงนรกก่อนเลยไอ้เด็กเวร"
0 e, u" t& X% c- w% P+ d! F"อัยหลบ"
พวกโจรยิงปืนใส่อัยแต่กิตดึงตัวมาหลบไว้ได้ทัน แต่อัยก็ไม่ยอมเลิกลาขับรถมอไซต์ตามไปกิตก็ขับตาม
2 O' n; e' c8 ^& N/ w"เอาไงดีพี่ไอ้เด็ก 2 ตัวนี่กัดไม่ยอมปล่อย"
3 Z/ X8 H! n! S# N/ I; A0 u! Z"แค่เด็กคนเดียวจัดการให้ได้"

และในที่สุดพวกโจรก็ยิงสวนออกมาจากรถ อัยเรศจึงเข้ามาขวางทางกระสุนปืนป้องกันไม่ให้กิตเป็น
อันตราย กระสุนจึงเข้าที่กลางอกซ้ายแต่ด้วยความอดทนและความไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อัยเรศจึง
เร่งบิดรถตามและตัดสินใจตัดหน้ารถของพวกคนร้ายจนรถคนเสียหลักตกลงในแม่น้ำ ส่วนร่างของอันเรศ
6 r/ }* R# {# O4 Hก็กระเด็นลอยไปตกอีกฝากของถนนอัยเรศเป็นคนดวงแข็งถึงจะยังไม่ตายแต่เขาก็กลายเป็นเจ้าชายนิทรา
5 [: Q0 @6 S4 m
. G, Z  N& ^. D. f- I7 Q4 s"อัยเรศ อัยเรศน้องพี่"
  H3 h% p$ B! U3 @4 Q0 A, }"เฮ้ย....ใครว่ะเนี่ย แต่งกายอย่างกะคนโบราณ ท่านรู้จักผมได้ไง"
9 O! N3 X+ `8 H, i& W/ u"ข้าไม่มีเวลาแล้ว เจ้ารีบกลับไปภพของข้าและทำดีชดเชยแทนข้าด้วย"
"เดี๋ยว นี่ผมไม่ตลกนะคุณ คุณ คุณ......."
และแล้วอัยเรศก็หลุดมิติเข้ามาที่เมืองสุวรรณภูมิ ซึ่งตอนนี้กำลังมีสงครามการล่าอาณาเขตของชาว
ตะวันตก
0 a, G7 I& _  o5 v- x1 S
3 s. z- g1 ^; i"เฮ้ย....นี่ออเจ้าแต่งกายอันใด ข้าห้ามแล้วไงไม่ให้มาที่นี่"
* N% M3 H8 e1 Q2 c, S4 h"เดี๋ยวคุณผม..."
"ระวัง"
หมื่นเพชรรัตน์ใช้ดาบฟันข้าศึกที่เข้ามาและป้องกันภัยให้อัยเรศที่หลุดมิติมาในชุดเครื่องแบบ ร.ด.
"มาพี่ชายข้าช่วย"
# K# X! N8 A' e6 y1 F2 o$ ~"เจ้าว่าอันใดไอยรา"
3 Q! N8 l$ ~# G4 n"พี่ชายระวัง"
อัยเรศหยิบปืนที่ล่วงอยู่ข้างท่านหมื่นมายิงศัตรูได้อย่างแม่นยำ และเข้าเลือกเล็งไปที่แม่ทัพจนแม่ทัพผู้นั้นสิ้นชีพ พวกรุกรานจึงถอยทัพทันที
"เจ้าใช้ปืนไฟเป็นด้วยฤๅ"
+ g, K; R$ p2 a3 t' a"เอ้าก็ผมเรียนวิชาทหารมาทำไมจะยิงไม่เป็นเล่า"
"ออกหมื่นขอรับพวกมันร้นหนีถอยไปแล้วขอรับเราควรตามไปไหมขอรับ"
ทหารเร่งเข้ามารายงานต่อท่านหมื่นเพชรรัตน์ อัยเรศจึงพูดขึ้นว่า....
3 A9 Z8 X6 P; y8 b"อย่า.... ผมเคยอ่านเจอในตำราศึกแบบนี้อาจเป็นกลอุบายล่อลวง ผมว่าพวกท่านนำทัพกลับเมือง
+ x# y& n+ }8 I: f1 yก่อนเถิด แล้วจัดเวรยามตรวจตราหากมีผู้รุกรานก็ค่อยจัดการดีกว่า"
"หือ ไอยราเจ้ารู้พิชัยสงคราม"
"ผมชื่ออัยเรศ"
- n! u! `8 G) {$ K$ ~! `"ออเจ้านี่ถ้าจะวิปลาศไปเสียแล้ว ไปรีบกลับไปสมทบกับทัพของราชกุมารราเชน จะได้รีบกลับพระนคร"
"เดี๋ยว ที่นี่ที่ไหนทำไมเหมือนนิยายที่ผมเคยอ่าน"
"ไอยรา เจ้านี่พาข้าฉงนนักนี่ก็แผ่นดินสุวรรณภูมิไงเล่า แต่งกายก็ประหลาดยังจะวิปลาศอีก"
) H4 x0 c2 b! z+ |, }5 }"นี่ท่าน กล้าดีอย่างไรมาว่าผมเนี่ย"

% g9 h  t) Y% N( k6 X' P# _2 Q6 |เมื่อทัพชัยกลับถึงพระนคร หมื่นเพชรรัตน์ก็พาอัยเรศกลับมาที่เรือนเพราะคิดว่านี่คือไอยรา
( @# l' n) M$ z. m! R8 x"เกิดเหตุอันใดขึ้นหรือขอรับคุณแม่ ทำไม...."
% ^. S( E6 b) c. ^% v"พ่อเพชร ไอยรา"
"นี่่ไงขอรับ แอบออกไปสนามรบแล้วยังแต่งกายประหลาดอีกขอรับ"
! c" j  A: Y, q4 @: A+ d
" f# @  ?4 W5 H) yทันทีที่ทุกคนเห็นอัยเรศ ......
"ไอยรา ....."
- K/ m. ]( _: H" F"นี่เจ้ายังมิสิ้นฤๅ พวกข้าทั้งเรือนเห็นเจ้าแน่นิ่งไป"
"พ่อคุณของบ่าว เหตุไฉนจึง...."
1 M3 Z; P3 _1 {$ Wทดกับก้านบ่าวรับใช้เข้ามาหา แต่อัยเรศในร่างไอยราก็ตกใจแล้วถอยหนี ทำให้บ่าวสองคนประหลาดใจ
5 B& w) h0 Z" }2 @
"เอ้ยยย เดี๋ยวนะนี่พวกท่านเป็นใครกัน เเล้วอะไร ใคร ไอยรา ใครกัน"
' K( r: m# Q& r0 p5 D$ Aตอนนี้อัยเรศสับสนและงงกับตัวเองมาก จนในที่สุดท่านมหาเสนาสุนทรก็เดินออกมาจากห้องพระ
$ U. p* Q/ z5 s0 ?"เอาหละทุกคน ต่อไปนี้ไอยราจะไม่ใช่คนเดิมที่พวกเรารู้จัก"
4 a  a# p# g/ ]* u. f2 Y"เจ้าคุณพี่ เห็นใดจึงว่าเยี่ยงนั้นหละเจ้าค่ะ"
"ไอยรา มาหาลุงสิ"
5 t$ u+ v9 s& S  n) N9 P( A0 Y"ผมเหรอครับ"
* ^2 a* [; C* {( d) ^) m"เจ้าคุณพ่อเรียกหาเจ้านั้นแลหนา ไปหาท่านสิ"
2 C: s5 y; |& K8 ]4 m" F
อัยเรศเดินเข้าไปหาท่านเสนาบดีพร้อมด้วยหมื่นเพชรรัตน์แลคุณหญิงแม่ ท่านเสนาบดีเคยร่ำเรียน
วิชาโหรามาบ้างจึงพอรู้ดีว่าไอยราที่เห็นอยู่นี้ไม่ใช่พ่อนายจอมร้ายกาจอย่างที่เคยเป็น ท่านจึงพูดกับ
ทุกคนในเรือนว่า...
- e! T7 P' _% m- [: z. d8 a5 K"ไอยรา จากนี้สืบไปเจ้าคือคนของที่นี่ ไม่มีที่อื่นให้ไปเเล้วหนา เรือนนี้คือเรือนของเจ้า ทุกคนในเรือนนี้
+ E) |  W7 b4 zพึงจำไว้ว่า ชายผู้นี้คือไอยรา หาใช้ผีสางอื่นใดไม่"
* g% \$ I5 ~/ [9 z' D4 A"คุณพี่เจ้าค่ะ"
! s- _; N: N1 m; J* W: |- f"อย่าได้ถามความให้ยาวยืดเลยแม่ศรีตลา เขากลับมาเเล้วจะดีขึ้นกว่า"
"ข้าหาเชื่อไม่เจ้าค่ะตราบใดที่ไอยรายังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปข้าก็มิมีวันเชื่อ ไอ้ทด ไอ้ก้าน"
' }" Y7 I8 h9 j- k" [5 A"ขอรับ"
"พานายเอ็งกลับหอนอนไปซะ ไปตรึกตรองให้ดี ว่าจะเปลี่ยนตัวเองได้ไหม คนในเรือนตกอกตกใจคิดว่า
6 R  A" x% `8 t( t5 e# I: n% mเจ้าสิ้น แต่ที่ไหนแอบออกไปสนามรบแล้วแต่งกายประหลาดพิลึก ไป ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะให้บ่าว
; }: N" _3 B* l7 B0 rเอาสำรับไปให้"
+ u7 Q4 @& m) H7 u"ขอรับ ทางนี้ขอรับนายท่าน"
5 |! u( ^" }7 P& q2 S
, Y$ @, m3 C5 n* V* y3 Tเมื่อไอยรามาถึงห้องนอน
; e& n, K: ?8 X' B"พี่ พี่สองคนนั้นแหละ พี่ชื่อทด กับพี่ก้านใช่ไหม"
"ใช่ขอรับ นายท่านลืมบ่าวสิ้นนเเล้วหรือ"
! j  w3 N* X2 h+ A: b+ gทดเอ่ยถาม ก้านจึงพูดว่า....
0 E6 @0 n# ~% N"เมื่อสักครู่ ท่านเสนาได้สวดมนต์เหตุที่นายท่านลักลอบไปล้มเรือของคุณวาทีจน ไอ้ชมจมน้ำตาย"
2 L6 S* r& q' U; }8 r"หือ ข้าเนี่ยนะ พี่ จะฆ่ามดข้ายังลังเลนี่ฆ่าคน แล้วไงต่อพี่"
"ในขณะที่ท่านเสนาร่ายมนต์ นายท่านก็ร้อนรุ่มทุรณทุรายจนสิ้นใจ ทุกคนในเรือนเห็นว่านายท่าน
สิ้นลมจึงจักเตรียมเอาร่างไปวัด แต่...."
9 h! n, J. L5 R; ^# \/ k8 O"แต่อะไรพี่ทด"
"นายท่านกลับมากับออกหมื่นเพชรรัตน์ขอรับ"
1 Y2 h/ w3 d) t8 V! ]"สุดยอดจริง ไอยรา สร้างวีรกรรมไว้แสบมาก ดูท่าผมคงจะร้ายนะดูใช่ไหมพี่"
) _4 ]* G  i3 o"ร้ายมากขอรับ"
; C0 H. O' N8 f. s* P7 e1 z"ปะ พาผมไปอาบน้ำห้องน้ำอยู่ไหน"
"ห้อง อันใดขอรับ ต้องไปอาบที่ท่าด้านหลังเรือนขอรับ ปะไอ้ก้านเตรียมของ"

0 G: I4 m. Y9 @! Xหลังจากที่ทดกับก้านพาไอยราไปอาบน้ำเเละเเต่งตัวเสร็จ
"ร่างกายเจ้านี่ก็งามเหมือนกันนะเนี่ย ชาวสุวรรณภูมิถึงผิวกายจะออกสีแทนแต่ก็ไม่ดำ ไม่ผิดจาก
การบันทึกเรื่องราว เออพี่ไอยรานี่คือใครหรือครับ"
5 f- U( B; r- x: O"นายท่านลืมแล้วไอ้ก้าน"
"นายท่าน ไอยราก็คือนายท่านไงขอรับ"
; B* M% F0 I4 h5 [6 ~"ผมชื่ออัยเรศ"
( j, @+ I1 k- v- n"คุณหนูอัยเรศเป็นน้องชายฝาแฝดท่านสิ้นหลงคลอดได้เพียง 7 วัน ก็เหลือแค่นายท่านไอยรานี่ขอรับ"
"หือ ตอนเด็กพ่ออ้วนเคยบอกว่าเรามีพี่ชายฝาแฝดแต่พี่เราตายหลังคลอด 7 วันพร้อมกับแม่
อย่าบอกนะว่าเราตายจากภพนั้นแล้วมาเกิดใหม่ภพนี้ในร่างพี่ชาย อิ๊บอ๋าย ทลุมิติ"
"นายท่านว่ากระไรหรือขอรับ บ่าว....."
) L" v" v# c6 A. `8 Q; ~"พี่สองคน ต่อไปนี้ก็ทำตัวตามสบายเราจะไม่มีนายมีบ่าว พี่คือพี่เลี้ยงของผม ผมจะดูแลพี่เอง"
6 N* f3 ^) D; b"มิได้ขอรับนายท่าน บ่าวเป็นทาส เป็นบ่าวของนายท่านต้องดูแลและมอบชีวิตให้ท่าน มิหวังสิ่งใด"
4 y$ u1 |, F, u0 Q# \% g# J"โธ่พี่"
ไอยรากอดคอบ่าวทั้งสอง ซึ้งบ่าวทั้งสองก็ยิ่งแน่ใจมากขึ้นว่านี้ไม่ใช่ไอยราคนเดิมที่เขาเคยดูเเล
" D8 D' @: W, b( B4 ?
เมื่อนายและบ่าวรู้ซึ้งซึ่งกัน ทดกับก้านก็พาไอยราออกมาที่หน้าหอนอนเพื่อเตรียมกินข้าวเย็น
4 j, p& w( v9 z' l$ S"ปกติผม เอ๊ย ข้ากินข้าวที่นี่หรือพี่"
' Y6 g4 I0 u+ z( S4 Z6 F"ใช่ขอรับ นายท่านมิกินร่วมวงใหญ่ เพราะ....."
# `% G' g1 D7 P4 o"เพราะอะไรพี่"
"เพราะโดนคุณแม่ท่านดุบ่อย ๆ ไง จะไปกินด้วยไหมถ้าไปก็สำรวมอาการ"
8 Z% _. Q- e; l: @ออกหมื่อนเพชรรัตน์ออกมาพบไอยราในชุดของชาวสุวรรณภูมิที่นุ่งโจงมีจีบชายหน้านาง ห่มผ้า
คลุมอกคลายหญิงห่มสไบ ออกหมื่อนเพชรเห็นดังนั้นก็รู้สึกแปลกและเริ่มสนใจไอยรามากกว่าเก่า
3 s* q) W% X9 q5 p! G: n# eไอยราได้ยินดังนั้นจึงตอบว่า....
"ครับ ท่านพี่"
"เจ้าเรียกข้าว่าอะไร เหตุใดมิเรียกคุณพี่ดังเคย"
1 n0 t( [* c; `6 o' I4 C& z"ครับ คุณพี่หมื่น"
; M2 ~% }  z. M9 Z/ ?+ A. J$ K
ณ โถงเรือนอาหาร
ไอยราเข้าร่วมวงด้วยอาการที่แปลกตาไป เดินเข้าเข้ามาต่างจากเมื่อก่อนที่เดินเข้ามาถึงที่ไม่สนหัวใคร
5 y6 w, U. E+ C  ?6 V0 u1 b"ฝนฟ้าท่าจะตกห่าใหญ่ พ่อหนุ่มไอยรามีมารยาท"
; g1 r# J4 R( i) f"แม่ศกุลตลา หลานปรับตัวก็แทนที่จักชม"
+ [: U: T# A  M% o9 J"ขอให้รักษาให้ได้นานๆแล้วกัน เออพ่อเพชรเเล้วพี่ชายเจ้ายังมิกลับเรือนหรือวันนี้"
5 A) G4 e2 c; i0 i( g2 v"พี่ขุนวิษณุอยูถวายอารักขาองค์รามินขอรับคุณแม่ วันนี้คงมิกลับ"
"แม่หละใคร่ห่วงยิ่งนัก ออกรบออกศึกพระโอรสรามินก็สำอางค์นัก"
"หาเป็นเช่นนั้นไม่ขอรับคุณแม่ พระโอรสรามินกล้าหาญมิแพ้องค์ราเชน ยิ่งเวลาที่พี่ขุนออกรบเคียงคู่
3 g( F* f; }3 o4 i. Zข้าศึกตายเรียบ"
8 E- L% T, P4 e1 ?7 g( B5 U& p' d9 O"หือ.....น่ารัก ทั้งคู่จะได้ครองคู่แต่....อุ๊ย"
9 f8 N% G9 y2 R$ w- \) ~5 Q7 P"แต่อันใด พ่อไอยรา แล้วเจ้ารู้ได้ไงว่าลูกข้าจะคู่กับพระโอรส อย่าดึงฟ้าลงมาต่ำขี้กลากจะกินหัว"
"ขอโทษ เอ๊ยขอประทานโทษขอรับคุณป้า เชื่อข้าเถิดว่าทั้งสองต้องได้คู่กัน"
' ~2 D- @; T7 R/ ?. A! P. W"ลุงก็เชื่อ ว่าเจ้านั้นรู้กาลเบื้องหน้า กินข้าเถิดพ่อฝีมือป้าเจ้า อร่อยนักแล"
"ขอรับคุณลุง หืออร่อยจริงด้วยขอรับ"
ไอยราที่ดูเปลี่ยนไปเพราะอัยเรศเข้ามาสู่ร่าง ถึงแม้คุณหญิงและบ่าวคนอื่นจะยังไม่ยอมรับแต่คุณป้าก็
พอจะเมตตาบ้างเพราะญาณบางอย่างในตัวคุณหญิงพอรับรู้ได้ว่าไอยราคนนี้ไม่ใช่คนเดิมที่เคยร้ายกาจ
5 J7 x0 I2 L6 x5 Z8 q; t

kai009

ขอบคุณครับ

nuy_1980

{:7_295:}ขอบคุณมากครับผม{:4_110:}

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ขอบคุณขอรับ

piyapat69

ชอบ