! \$ j: z7 ~* K3 I; }2 p, y{:4_102:} รีบกลับมาต่อกันดีกว่าเพราะว่า เสียวหมู่ของจริงกำลังจะเริ่มแล้ว
* K; w8 w4 E* \ M( b' ~2 A0 C# g; r# r l; p+ k+ [ e
. j( T" ]9 W; i8 L# a. z4 c9 X
: Y7 K% B! C- `0 M5 Hตอนที่ 8 แผนร้ายของเสือเฒ่า
' O; K6 V( p- I2 `' M$ x# p
“แล้วอา...ตอบเขาไปอย่างไรบ้าง”
" }/ u6 w1 l8 v& D9 L( l7 }9 I
“ยังไม่ได้ตอบรับอะไรเลย...เขาขู่อาว่าต้องไปพบตามนัดให้ได้ และยังบอกว่าหลังคืนเกิดเหตุเขาได้ไปหาหมอ เพราะรู้สึกเจ็บระบมตรงทวารหนัก นั่งแทบไม่ได้ หมอจึงตรวจเช็คอย่างละเอียด แล้วกำชับเขาให้ผ่อน ๆ ลงบ้าง อย่าหนักหน่วงและรุนแรงเกินไป”
" i" l( z' e6 ^5 k
“ตายห่า..! แย่ละสิคราวนี้ เขาบอกอะไรอีกหรือเปล่า”
* c: A) V0 p( ]7 }; ?+ W
“เขาบอกว่า ได้เก็บหลักฐานทุกอย่างที่เกิดในคืนนั้นไว้หมด ไม่ว่าจะเป็นคราบน้ำเชื้อของอาและภู ขนเพชรที่หล่นเกลี่ยกลาดเต็มไปหมด พร้อมกับใบรับรองแพทย์ว่าเขาโดนสวนทวารมา....ทำอย่างไรดีภู อาไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว คืนนี้ต้องไปพบเขากับทนายความให้ได้เสียด้วย” # R- a# h; }8 |$ o1 [! P9 K# l) X
“ใจเย็น ๆ ครับอากร น่าจะมีการตกลงกันได้ โดยไม่ให้เรื่องถึงโรง ถึงศาล”
3 W' [ x6 h7 t
เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว ปลอบโยนชายสูงวัยไป แต่ตนเองก็ยังมองไม่เห็นหนทางว่าจะแก้ไขอย่างไร เพราะหากมันเป็นความจริงตามที่อากรบอกมา หนักแน่ ๆ หลักฐานครบแน่นหนาขนาดนั้น
! I: Q( [6 K/ n
“ว่าไงภู..ฟังอาอยู่หรือเปล่า” & \ [7 r N- h0 `
“ฟังสิ...เพราะอาแท้ ๆ เลย”
, I; {) J9 t* K; p S0 p! y" B# S; L
“อย่าพึ่งมาโทษกันเองสิที่รัก” ' N) {- G% t5 M4 j
“ที่รัก...ห่าเหวอะไรกัน กำลังจะพากันไปเข้าชังเตอยู่แล้วนี่ คงดีใจจนเนื้อเต้นละสิ จะได้ไปเจอลูกน้องสุดที่รักในคุก คราวนี้ได้เย็ดกันสนั่นคุกแน่...” ' Z5 Y. Q5 f ~' Q+ E
เขาตอบกลับอยากประชดประชัด
2 M* ?4 r" ?5 E
“ช่วยอาคิดหน่อยสิ...อาคิดไม่ออกจริง ๆ มันมืดแปดด้านไปหมดเลยภู.....”
) ~& @$ ~" a6 }% A5 i0 T
“อย่าเพิ่งตกใจอะไรมาก มันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ ว่าแต่ทนายความเขาเป็นคนไทยหรือต่างชาติ”
8 z# ~/ u/ v- W) p2 s9 Q
“คนไทยสองคนเลย”
$ f; s7 h6 B- S/ z+ m3 `
“เอาล่ะ ..น่าจะคุยกันรู้เรื่อง อานัดเขาไว้กี่โมง” 4 ]. o- E& o7 `
“ห้าโมงเย็น”
8 s, K- n9 q/ C3 n
“อาไม่ต้องเป็นกังวลนะ เดี๋ยวผมไปจัดการแทนให้เอง ทำใจดี ๆ ไว้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมเชื่อว่า แฟรงค์คงแค่ขู่ คงไม่ทำจริงอย่างนั้นหรอก เพราะมันเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาเหมือนกัน”
: h7 d# H1 J, m; R' @% v% X; |
เขากล่าวปลอบโยนผู้สูงวัยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแล้ววางสาย m. p2 z4 M7 t
ตลอดทั้งบ่ายวันนั้น เขาทำงานอย่างไม่มีสมาธิเอาเสียเลย มัวมองแต่นาฬิกา กระทั่งบ่ายสามโมงครึ่ง เขาก็ผลุนผลันออกจากห้อง
+ b6 Y }7 [5 {% @
“โทร.ไปบ้านผมทีบอกว่าผมติดธุระสำคัญมาก จะอ้างอะไรก็ได้ คงกลับไปทานอาหารเย็นไม่ทัน และกลับดึกหรืออาจไม่กลับเลยก็ได้ และหากอากรโทร.มาบอกว่าให้ไปพบตามที่นัดได้เลย”
( x# g' N9 T# b! [# W
สั่งเสร็จก็เดินตรงไปยังลิฟต์ เดินออกมาก้าวยาว ๆ เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ สตาร์ทเครื่องกระหึ่มผ่านออกประตูทางเข้า - ขับออกไปอย่างรวดเร็ว จนยามที่เดินเตร่อยู่หน้าประตูทางเข้ากระโดดหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว มองตามหลังรถบอสด้วยความแปลกใจ
4 s K9 t p4 w5 c9 j7 ` Y1 L
โรแบร์จะเอาเรื่องขนาดไหนไม่อาจรู้ได้...คงมีการจ่ายค่าปิดปากกันมากทีเดียว ดูท่าอากรเองก็ตกอกตกใจ ขวัญหนีดีฝ่อไม่น้อย ถึงกับโทร.มาขอความช่วยเหลือจากเขาแบบนี้ นึกสาปแช่งทั้งอากรและสภาพจราจรที่สับสนตามถนนเส้นหลัก ๆ มันทำให้เขาเข้าใจคำว่า ไฟลนก้น ได้เป็นอย่างดีก็คราวนี้
" ?( F* n8 ?" R, `9 ~; ?
มันเป็นการขับรถเร็วและไร้มารยาทที่สุดตั้งแต่เขาเคยขับมา มุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดของโรแบร์ เขาอยากคุยกับโรแบร์เป็นการส่วนตัวก่อน โดยไม่ต้องการให้เรื่องถึงทนาย เพราะเขาทราบชัดถึงวิถีชีวิตของพวกทนายความดี ถ้ามีเรื่องแบบนี้ พวกนั้นต้องดึงเรื่องให้ยืดเยื้อที่สุด เพื่อพวกตนจะได้เงินมาก ๆ
6 E/ A9 O1 w' K: i3 X* I6 p
ราวกับพยัคฆ์ติดปีก...เขาได้ขับรถมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง จอดรถเสร็จรีบผลักประตูรถออก กดล็อกเรียบร้อย เดินก้าวยาว ๆ ตรงไปยังลิฟต์แล้วกดหมายเลขชั้นตามที่อากรแจ้งมาทันที......
7 e/ E' b- a" W: k& X6 k6 }
เมื่อมาถึงหน้าห้องชุดที่ ๓๖๐ ของโรงแรมหรูหรา เขายกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เห็นว่าอีกครึ่งชั่วโมงจึงจะถึงเวลานัด ลองเคาะประตูเบา ๆ . @' H! s9 ]3 F
ผู้ที่มาเปิดประตูต้อนรับเขาเป็นโรแบร์ หนุ่มฝรั่งเศส เมียทิ้งนั่นเอง เจ้าตัวพาเขามานั่งคุยที่ห้องรับแขกภายในห้องชุดนั้น ภายหลังจากเขาได้แจ้งจุดประสงค์ในการมาให้เจ้าตัวรับทราบว่าเป็นตัวแทนของอากร / a& \ N1 M7 O4 X T U; J. j
ชายหนุ่มฝรั่งนำเครื่องดื่มประเภทแอลกอร์ฮอร์ออกมาต้อนรับเขา ก่อนจะเดินหายกลับไปภายใน โดยไม่ได้พูดคุยถึงธุระ ยิ่งทำให้หัวใจเขาเต้นระทึก เป็นครั้งแรกที่เกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง และดูเหมือนมันจะเป็นครั้งแรกด้วยที่รู้สึกว่าเฉียดใกล้คุกเข้าไปมาก ๆ หากเขากับโรแบร์ตกลงกันก่อนทนายความมาไม่ได้
5 a% B# X! \7 A0 e. N R' E p
เขามองไปรอบ ๆ ห้อง อย่างสำรวจ เพราะมาคราวที่แล้วไม่ได้เข้ามาห้องนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอุปาทานหรือความเชื่อมั่นในตนเองมากเกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าบรรยากาศไม่น่าจะเลวร้ายอย่างที่คิดเหมือนตอนแรก ดูจากอากัปกิริยาของโรแบร์ที่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนครั้งที่เจอกันครั้งโน้น ทำให้ปลอดโปร่งอย่างประหลาด ! L! L2 ?: N# g" U& T
ระหว่างที่เขากำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตน หนุ่มตาน้ำข้าวก็เดินกลับออกมาจากห้องพักด้านในอย่างเงียบ ๆ จนเขาตกใจเมื่อหันไปพบ ดวงตาคมฉาบคู่นั้นมีแววแปลกประหลาดและยืนพิงตรงประตูจ้องดูเขาเงียบ ๆ . ]* G7 Y9 k- c0 I; U
“คุณนรากรคงบอกคุณทุกอย่างแล้ว”
, `) R4 T, y/ C
น้ำเสียงเอ่ยขึ้นลอย ๆ
0 V1 c/ \! [6 B, Z" ^2 Y
“ครับ”
- v. N9 I) f( V, P. n$ N
เขาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้า พร้อมที่จะยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่ายทุกอย่าง และขอให้เก็บเป็นความลับ
6 ~. c5 a% \$ a1 Y$ f" k
“เชิญนั่งก่อนสิครับคุณภู...”
% a+ U. T; C) \2 I* L# z
โรแบร์กล่าวขึ้นเรียบ ๆ พร้อมกับมองชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้าอย่างสำรวจตรวจตรา ริมฝีปากหนาเม้มสนิทเข้าหากัน แลบลิ้นออกมาเลียจนชุ่ม จ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตลายสีน้ำตาลอ่อนสลับดำเล็กน้อย ซึ่งถูกพับแขนถลกไว้เหนือข้อศอกนั้น เผยให้เห็นข้อแขนอันกำยำ มีเส้นขนแนบลู่ติดกับท่อนแขน รู้สึกแปลกใจและทึ่งมาก ๆ ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกชายหนุ่มคนนี้ เหมือนหนุ่มน้อยเพลย์บอยคนหนึ่งมากกว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนกล่าวขึ้น ( r8 i, R$ K' g. {* E
“คุณมาก็ดีแล้ว เพราะผมอยากรู้ว่าคืนนั้นใครเป็นคนอัดถั่วดำผม..ตั้งใจจะคุยเรื่องค่าเสียหายหน่อย ที่มาทำกับผมแบบนี้”
: | P8 ~! p$ K# }5 b9 v+ N
3 p" Y8 @7 A7 a) K% \; I Q5 L
น้ำเสียงเรียบ ๆ เนิบนาบ เหมือนชวนคุยเรื่องตลาดหุ้นหรือการลงทุนทางธุรกิจของหนุ่มตาน้ำข้าว ยิ่งทำให้เสือสันหลังหวะอย่างภูสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ก่อนจะตอบออกไป
8 W" P/ F2 K8 a. x+ [, g! ?
“อากรแจ้งจุดประสงค์ของคุณให้ผมทราบและผมอาสามาต่อรองให้ท่าน” 0 M+ T+ q, h* R! \- [) ~' o* F
เขาตอบเรียบ ๆ เช่นกันด้วยถ้อยคำสำนวนที่เป็นทางการ 9 |2 x q/ L ~$ I- Q
“คุณทราบก็ดีแล้ว...จะได้ไม่เสียเวลาให้ผมต้องอธิบายอีก” X- O, g, z& w" l& T7 E* G
โรแบร์เลิกคิ้วน้อย ๆ สายตาประกายฉาบรุนแรง ยิ้ม ๆ มองปราดไปทั่วตัวของอาคันตุกะ ทำให้ภูริเชษฐ์ถึงกับร้อนผ่าว กระสับกระส่ายไปเลยทีเดียว , x, z# U1 X% A# T2 `
“คุณต้องการอย่างไร...ยื่นข้อเสนอมาได้เลย ผมกับอากรไม่ต้องการให้เรื่องรู้ถึงหูคนอื่นนอกจากเราสามคน โดยทางเราพร้อมชดใช้ค่าเสียหายทุกข้อเสนอของคุณ” 4 y0 y0 W$ l) l' ~6 \
น้ำเสียงอ่อนโยนอันเป็นบุคลิกของเขายามเจรจา 3 F" t9 [* H9 h+ A
“มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเสียหายมากนะครับสำหรับผมซึ่งโดนคนที่ตนเองไว้ใจทำกับตนเองแบบนี้ และผมก็ได้แจ้งคุณนรากรไปแล้วมิใช่หรือว่าผมได้เก็บหลักฐานอะไรไว้บ้าง”
" S! c3 s$ v, t u
“ผมขอโทษ...ที่อากรได้ล่วงเกินคุณ แต่คุณคงไม่อยากตกเป็นข่าวเพราะเรื่องแบบนี้หรอกนะ” % B0 j" `) D* W7 n# ~9 }
เขารีบกล่าวขัดขึ้น . `. Q. J+ t0 Z" ?/ c- s3 a& Z6 S
“ผมไม่กลัวหรอกคุณภู...เพราะผมไม่ได้สนใจข่าวสารพวกนี้สักนิดเดียว อีกอย่างหากเสนอข่าวนี้ออกไป ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเสียหาย มีแต่คนจะเห็นใจ ส่วนคุณในฐานะสมรู้ร่วมคิดหรือว่าอาจร่วมวงด้วย ผมไม่อาจทราบได้ และคุณนรากรตัวต้นเหตุเดือดร้อนแน่ เรื่องแบบนี้ในสังคมไทย เขายังไม่ยอมรับกันเท่าไหร่มิใช่หรือ”
$ q" ]3 r* D; ?: } G, M0 Y; |
น้ำเสียงแสดงถึงความเป็นต่อยังคงเจรจามาเรียบ ๆ
1 Z/ J1 B5 W7 M8 k* m# q) K& f
เจอคำพูดนี้เข้าไปทำให้ภูริเชษฐ์อึ้งกิมกี่ ใจเต้นระรัว มือที่ยื่นไปรับแก้วเหล้าจากเจ้าของห้อง ถึงกับสั่นเก็บอาการไว้ไม่อยู่เลยทีเดียว
2 n7 e9 j/ l$ @9 e2 Y: Q
“ว่าแต่คุณภูเคยมีอะไรกันกับคุณนรากรหรือเปล่าครับ...ถึงได้...”
6 w5 A) x) Z& V
น้ำเสียงนั้นมันเต็มไปด้วยอาการล้อเลียน เย้ยหยัน
8 ~% ^# Y0 ^, O
ภูริเชษฐ์หันขวับมาเผชิญหน้าหนุ่มตาน้ำข้าวพอดี ดวงตาวาวโรจน์ รู้สึกว่าความอดทนสำหรับเจรจา ประณีประณอมกับหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงไปทุกขณะ
4 ~0 g$ n7 g2 j0 w9 \3 a9 t
“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวผม...ที่ผมมาวันนี้ก็เป็นตัวแทนอากรมาช่วยเจรจา ไม่ได้มาเพื่อให้ใครพูดดูหมิ่น ถากถางด้วยกิริยาและคำพูดทั้งนั้น หากคุณต้องการจะฟ้องร้องอย่างไรก็เชิญ อย่าลืมหาทนายหน้าเงินเก่ง ๆ ไว้ด้วยล่ะ รับรองเราได้สู้กันในศาลสนุกแน่” ' S% X/ C5 \* b: o
เขาพูดเน้นชัดทุกคำ ทุกประโยค ในศีรษะอลเวง ด้วยความโกรธ ความคิดสับสน ร้ายกาจจริง ๆ ไอ้แฟรงค์ฝรั่งคนนี้ เดี๋ยวเถอะมึง เผลอตัวเมื่อไหร่ เดี๋ยวจับทำเมีย อัดให้ตูดฉีกหมอไม่รับเย็บเลย.... / e) ~. K! `1 y" W' G/ T/ M3 s# S8 K
กล่าวจบดังนั้น เขาทำท่าจะเดินออกไปยังประตู แต่ร่างนั้นก็มายืนขวางไว้ก่อน
0 l& i# V/ F, @0 }1 P
“ใจเย็นก่อนครับคุณภู ความจริงผมก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวหรอก และไม่คิดด้วยว่าจะเป็นคุณที่มาแทนคุณนรากร เอาอย่างนี้แล้วกันเพื่อมิตรภาพของเรา และเพื่อให้เรื่องจบลงอย่างที่คุณต้องการ คุณต้องทำตามข้อเสนอของผมเท่านั้น...”
$ J/ F& T, t! |* X3 @" D& S: L
น้ำเสียงของโรแบร์เปลี่ยนไป เป็นอ่อนโยนกึ่งขอร้องด้วยซ้ำขณะกล่าว เพราะความจริงเขาไม่ต้องการให้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรเหมือนกัน เพียงแค่คิดอยากเอาคืนนรากรให้เจ็บแสบเท่านั้น แต่เมื่อเป็นชายหนุ่มรูปงามมาแทน แผนการทั้งหมดเขาก็เปลี่ยนไปอีกรูปแบบหนึ่ง และรู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่เป็นชายหนุ่มคนนี้มาแทนนรากร - p6 D" j, a5 C4 k
“ผมขอโทษที่พูดจาในเชิงดูถูกคุณภู...”
3 l) i* D( e5 y* T% P
“พูดเรื่องของคุณมาดีกว่า อยากให้มันจบแบบไหน?” 8 ^* m' O4 M; C0 k
น้ำเสียงห้วน ๆ ของเขากล่าวตอบออกไป เพราะอยู่ในอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเดิม
5 u* E# h- u% I! w% W# d, d; }
“คุณนั่งรอในห้องนี้นะ ผมขอไปโทร.ยกเลิกทนายความก่อน”
5 I7 m% X0 `8 H2 @1 G
“คุณบอกเรื่องอะไรกับทนายไปบ้างยัง”
# @) p, }: x+ Z; g( q# Q2 j( v
“ยังครับ”
. U) s" H' F0 J
“ดีล่ะ รีบไปโทร.เลย ผมจะรอ” $ I0 P0 p% c# h/ _0 Q
เสร็จแล้วโรแบร์ก็เดินออกไปอีกครั้ง หันหน้ามามองร่างที่นั่งรินเหล้าดื่มอยู่อย่างมีเลิศนัย ปล่อยให้เขานั่งดื่มอยู่ในนั้นคนเดียว
# S0 [" f, `: h
ภูเองหลังจากโรแบร์ออกไปแล้ว ไม่รู้สึกเอะใจสักนิดเดียว คงนั่งดื่มคนเดียวอย่างใช้ความคิดเงียบ ๆ จนเวลาเนิ่นนานผ่านไปเป็นชั่วโมง ไม่มีทั้งวี่แววอากรจะแวะมาตามนัด จะโทร. หาแกให้รีบมา โทรศัพท์ตนเองเก็บไว้ตรงไหนก็ไม่รู้ 9 [# ~; ~8 Z7 p, {8 t
ส่วนโรแบร์ออกไปนานแล้ว ก็ไม่ย้อนกลับมาสักที จึงตัดสินใจจะไปตามหาหน่อย
& H. u6 Q2 V# M+ u( C4 O7 \) U
เปิดประตูห้องรับแขกออกไปยังห้องนอน ภาพที่ปรากฏตรงหน้า รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว แทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองมันเป็นไปได้อย่างไร? จนต้องยกมือขึ้นมาขยี้สายตาตนเองหลายครั้ง ก่อนจ้องมองภาพนั้น ด้วยอาการตกใจสุด ๆ
$ J# a, P( b+ y$ `, ^7 t
ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาปให้เป็นก้อนหินไปชั่วขณะ..... ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขา มันได้พลิกกลับตาลปัตรกันไปชนิดไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เขาหวาดระแวงเลย 9 i' V% G# f2 o y2 F h
ภายในห้องนอนสีสดใสนั้น ร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวสีน้ำผึ้งอาบแดด ยืนตระหง่านหันหลังให้เขา ปราศจากเสื้อผ้าปกคลุมแม้แต่ชิ้นเดียว ตลอดทั้งเรือนร่างอันเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้น ยืนถ่างขา ย่อเข่าลงเล็กน้อย แอ่นเอวไปข้างหน้า พร้อมกับกระเด้าบั้นเอวช้า ๆ มือข้างหนึ่งรวบคอชายซึ่งอยู่ในชุดสูทสีเทาทับเสื้อเชิ้ตสีครีมอ่อนขมิ้น คลับคล้ายคลับคราว่าเคยรู้จัก แต่เนื่องจากเห็นหน้าไม่ชัดจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร 4 b- _3 s/ ?# L5 l
จึงเคลื่อนกายจากมุมที่ตนยืนอยู่ ขยับเข้าไปบังเหลี่ยมเสาหนึ่ง จ้องมองคนทั้งคู่ว่าเป็นใครกันแน่
) r. ~3 ]( J. b. o% h% ~/ e# N7 U% y
ชายซึ่งโรแบร์กำลังยืนจูบอยู่ด้วยนั้นหาใช่ใครอื่น ที่แท้ก็เป็นอากรตัวแสบนั่นเอง แสบจริง ๆ เลยอากร + d" w4 y4 E" } u% e' d" c
แกอยู่ในชุดสูท แสดงว่าพึ่งมาถึงไม่นาน มือขวาประคองไหล่ของโรแบร์หลวม ๆ มือซ้ายลูบไล้ไปตามลำตัวของหนุ่มตาน้ำข้าว ส่วนหนุ่มฝรั่งเอง ก็ไม่อยู่นิ่ง ๆ มือสองข้างเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอากรออกจนเม็ดสุดท้าย พร้อมกับช่วยถอดชุดสูทออกจากร่างโยนทิ้งไปอย่างไม่แยแส % ]7 o5 ?0 e* O7 G3 b
อากรเองเลื่อนมือสองข้างเข้ามาประคองใบหน้าโรแบร์เวียนจูบครั้งแล้ว ครั้งเล่า อย่างไม่รู้สึกเบื่อ บางครั้งก็ดันลิ้นเข้าไปแลกดูดกัน บางคราวก็จูบเบา ๆ อย่างเย้ายวนเพียงริมฝีปากเท่านั้น มีเสียงคุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศสบ้าง ไทยบ้างเบา ๆ ก่อนที่อากรจะประกบปากของตนลงไปบดขยี้กับปากโรแบร์หนัก ๆ แล้วเลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอทั้งสองข้าง เอาปลายคางถูไถสลับกับสันจมูกและปลายคางในลักษณะเฉยขึ้น จนร่างผิวเข้มสีน้ำผึ้งบิดส่ายไปส่ายมาเหมือนงูขดตัวเข้าหากัน ด้วยความเสียวสยิว จั๊กจี้ 5 ^# o( Y# ~* c$ R+ t& H6 z; M4 E
แกทั้งจูบและไซร้ซอกคอจนหนำใจแล้ว ก็เลื่อนใบหน้าลงมาซบตรงหัวนมแดง ที่ชูชันรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งกัด ทั้งดูดอย่างมันส์ปากและลิ้น
3 z; s H& ] \) M* j f7 I8 U
“น่าดูด น่าฟัดอะไรอย่างนี้ดาร์ริง...” . O1 S6 m8 C Y. q
เสียงกล่าวชื่นชมหนุ่มตาน้ำข้าวดังมาไม่ขาดปากของแก K# ?. N; F) d1 C
{:4_106:}โปรดติดตามตอนต่อไป ว่าครั้งนี้ นายภูจะดูเฉยๆ อีกหรือไม่
* D2 l* d$ @8 C
/ m; e. r0 ^9 @8 [. b* V9 H | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-27 07:09:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-3-24 16:28:33
โพสต์ 2023-7-30 06:36:51
โพสต์ 2023-7-27 11:06:56