: h* G" q) r( ?2 s6 n0 W3 O
{:4_102:} รีบกลับมาต่อกันดีกว่าเพราะว่า เสียวหมู่ของจริงกำลังจะเริ่มแล้ว
5 w; h T8 W* \& J+ `! Y* b5 F6 V8 |: p0 a3 B4 S% y' m( ]* V/ f) X
2 Z$ q: h* U/ A$ ]+ H) Q
, f) T' h6 @+ h) g! o
ตอนที่ 8 แผนร้ายของเสือเฒ่า
& f. j# @/ [) g5 p: `1 B) p5 j
“แล้วอา...ตอบเขาไปอย่างไรบ้าง” - _# U4 g4 s% E \
“ยังไม่ได้ตอบรับอะไรเลย...เขาขู่อาว่าต้องไปพบตามนัดให้ได้ และยังบอกว่าหลังคืนเกิดเหตุเขาได้ไปหาหมอ เพราะรู้สึกเจ็บระบมตรงทวารหนัก นั่งแทบไม่ได้ หมอจึงตรวจเช็คอย่างละเอียด แล้วกำชับเขาให้ผ่อน ๆ ลงบ้าง อย่าหนักหน่วงและรุนแรงเกินไป” , f4 J A. K8 c1 {8 g% i/ t. N
“ตายห่า..! แย่ละสิคราวนี้ เขาบอกอะไรอีกหรือเปล่า”
! Z: Y' u: |. h3 M
“เขาบอกว่า ได้เก็บหลักฐานทุกอย่างที่เกิดในคืนนั้นไว้หมด ไม่ว่าจะเป็นคราบน้ำเชื้อของอาและภู ขนเพชรที่หล่นเกลี่ยกลาดเต็มไปหมด พร้อมกับใบรับรองแพทย์ว่าเขาโดนสวนทวารมา....ทำอย่างไรดีภู อาไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว คืนนี้ต้องไปพบเขากับทนายความให้ได้เสียด้วย”
- |3 t& J1 Q* P, @
“ใจเย็น ๆ ครับอากร น่าจะมีการตกลงกันได้ โดยไม่ให้เรื่องถึงโรง ถึงศาล”
& j6 P* i) H' @: ?% U
เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว ปลอบโยนชายสูงวัยไป แต่ตนเองก็ยังมองไม่เห็นหนทางว่าจะแก้ไขอย่างไร เพราะหากมันเป็นความจริงตามที่อากรบอกมา หนักแน่ ๆ หลักฐานครบแน่นหนาขนาดนั้น
7 G& B: V$ w3 _( n2 z+ X0 H* L
“ว่าไงภู..ฟังอาอยู่หรือเปล่า”
5 D w, g# M4 F1 u: G9 K
“ฟังสิ...เพราะอาแท้ ๆ เลย” 0 T1 B" r c7 h: T
“อย่าพึ่งมาโทษกันเองสิที่รัก”
: Y. | J3 W0 N# f' @
“ที่รัก...ห่าเหวอะไรกัน กำลังจะพากันไปเข้าชังเตอยู่แล้วนี่ คงดีใจจนเนื้อเต้นละสิ จะได้ไปเจอลูกน้องสุดที่รักในคุก คราวนี้ได้เย็ดกันสนั่นคุกแน่...”
4 h/ i& N1 w! _9 T, @) [8 Z
เขาตอบกลับอยากประชดประชัด
/ S( }; |4 @8 v8 r7 a
“ช่วยอาคิดหน่อยสิ...อาคิดไม่ออกจริง ๆ มันมืดแปดด้านไปหมดเลยภู.....”
* t0 p- _0 n! W# d8 {& H
“อย่าเพิ่งตกใจอะไรมาก มันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ ว่าแต่ทนายความเขาเป็นคนไทยหรือต่างชาติ” 1 l/ P! a3 \, ^8 E3 O
“คนไทยสองคนเลย”
3 R7 h) E$ P W# v* x4 s
“เอาล่ะ ..น่าจะคุยกันรู้เรื่อง อานัดเขาไว้กี่โมง” - y3 ^3 ] v2 j4 |, I
“ห้าโมงเย็น” 4 V, Q+ s3 C+ o2 | v
“อาไม่ต้องเป็นกังวลนะ เดี๋ยวผมไปจัดการแทนให้เอง ทำใจดี ๆ ไว้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมเชื่อว่า แฟรงค์คงแค่ขู่ คงไม่ทำจริงอย่างนั้นหรอก เพราะมันเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาเหมือนกัน”
7 L: k& \1 j9 i6 A F* e
เขากล่าวปลอบโยนผู้สูงวัยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแล้ววางสาย
k& R- S6 K5 o8 X
ตลอดทั้งบ่ายวันนั้น เขาทำงานอย่างไม่มีสมาธิเอาเสียเลย มัวมองแต่นาฬิกา กระทั่งบ่ายสามโมงครึ่ง เขาก็ผลุนผลันออกจากห้อง
$ L, {5 Z5 B5 N) e7 Z5 y
“โทร.ไปบ้านผมทีบอกว่าผมติดธุระสำคัญมาก จะอ้างอะไรก็ได้ คงกลับไปทานอาหารเย็นไม่ทัน และกลับดึกหรืออาจไม่กลับเลยก็ได้ และหากอากรโทร.มาบอกว่าให้ไปพบตามที่นัดได้เลย”
3 Z T( h. K( T# Y& q
สั่งเสร็จก็เดินตรงไปยังลิฟต์ เดินออกมาก้าวยาว ๆ เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ สตาร์ทเครื่องกระหึ่มผ่านออกประตูทางเข้า - ขับออกไปอย่างรวดเร็ว จนยามที่เดินเตร่อยู่หน้าประตูทางเข้ากระโดดหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว มองตามหลังรถบอสด้วยความแปลกใจ
& A% M9 [1 R7 I$ L
โรแบร์จะเอาเรื่องขนาดไหนไม่อาจรู้ได้...คงมีการจ่ายค่าปิดปากกันมากทีเดียว ดูท่าอากรเองก็ตกอกตกใจ ขวัญหนีดีฝ่อไม่น้อย ถึงกับโทร.มาขอความช่วยเหลือจากเขาแบบนี้ นึกสาปแช่งทั้งอากรและสภาพจราจรที่สับสนตามถนนเส้นหลัก ๆ มันทำให้เขาเข้าใจคำว่า ไฟลนก้น ได้เป็นอย่างดีก็คราวนี้ 9 O/ F- k) p7 Q" ^/ y
มันเป็นการขับรถเร็วและไร้มารยาทที่สุดตั้งแต่เขาเคยขับมา มุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดของโรแบร์ เขาอยากคุยกับโรแบร์เป็นการส่วนตัวก่อน โดยไม่ต้องการให้เรื่องถึงทนาย เพราะเขาทราบชัดถึงวิถีชีวิตของพวกทนายความดี ถ้ามีเรื่องแบบนี้ พวกนั้นต้องดึงเรื่องให้ยืดเยื้อที่สุด เพื่อพวกตนจะได้เงินมาก ๆ * H0 K/ {; ~" l9 R
ราวกับพยัคฆ์ติดปีก...เขาได้ขับรถมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง จอดรถเสร็จรีบผลักประตูรถออก กดล็อกเรียบร้อย เดินก้าวยาว ๆ ตรงไปยังลิฟต์แล้วกดหมายเลขชั้นตามที่อากรแจ้งมาทันที...... 1 v% }9 |+ V8 ]8 Q5 G" A4 n
เมื่อมาถึงหน้าห้องชุดที่ ๓๖๐ ของโรงแรมหรูหรา เขายกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เห็นว่าอีกครึ่งชั่วโมงจึงจะถึงเวลานัด ลองเคาะประตูเบา ๆ 1 I8 r1 |1 i: a1 o2 d1 O
ผู้ที่มาเปิดประตูต้อนรับเขาเป็นโรแบร์ หนุ่มฝรั่งเศส เมียทิ้งนั่นเอง เจ้าตัวพาเขามานั่งคุยที่ห้องรับแขกภายในห้องชุดนั้น ภายหลังจากเขาได้แจ้งจุดประสงค์ในการมาให้เจ้าตัวรับทราบว่าเป็นตัวแทนของอากร
8 ~ Y! y5 s; `' z
ชายหนุ่มฝรั่งนำเครื่องดื่มประเภทแอลกอร์ฮอร์ออกมาต้อนรับเขา ก่อนจะเดินหายกลับไปภายใน โดยไม่ได้พูดคุยถึงธุระ ยิ่งทำให้หัวใจเขาเต้นระทึก เป็นครั้งแรกที่เกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง และดูเหมือนมันจะเป็นครั้งแรกด้วยที่รู้สึกว่าเฉียดใกล้คุกเข้าไปมาก ๆ หากเขากับโรแบร์ตกลงกันก่อนทนายความมาไม่ได้
9 q# t' t+ x5 x
เขามองไปรอบ ๆ ห้อง อย่างสำรวจ เพราะมาคราวที่แล้วไม่ได้เข้ามาห้องนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอุปาทานหรือความเชื่อมั่นในตนเองมากเกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าบรรยากาศไม่น่าจะเลวร้ายอย่างที่คิดเหมือนตอนแรก ดูจากอากัปกิริยาของโรแบร์ที่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนครั้งที่เจอกันครั้งโน้น ทำให้ปลอดโปร่งอย่างประหลาด 4 W4 L% |5 F8 e
ระหว่างที่เขากำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตน หนุ่มตาน้ำข้าวก็เดินกลับออกมาจากห้องพักด้านในอย่างเงียบ ๆ จนเขาตกใจเมื่อหันไปพบ ดวงตาคมฉาบคู่นั้นมีแววแปลกประหลาดและยืนพิงตรงประตูจ้องดูเขาเงียบ ๆ ; C+ C& d7 y" |$ y
“คุณนรากรคงบอกคุณทุกอย่างแล้ว”
9 q$ |% j k5 b! `7 ?( R
น้ำเสียงเอ่ยขึ้นลอย ๆ 7 x P+ A1 i( s
“ครับ” ) v0 } W8 i4 {- b1 O
เขาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้า พร้อมที่จะยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่ายทุกอย่าง และขอให้เก็บเป็นความลับ - o) ?* @/ v% ?. a1 C8 h7 }
“เชิญนั่งก่อนสิครับคุณภู...” 4 F' K" \9 D% @/ {! w& X8 I. ^
โรแบร์กล่าวขึ้นเรียบ ๆ พร้อมกับมองชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้าอย่างสำรวจตรวจตรา ริมฝีปากหนาเม้มสนิทเข้าหากัน แลบลิ้นออกมาเลียจนชุ่ม จ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตลายสีน้ำตาลอ่อนสลับดำเล็กน้อย ซึ่งถูกพับแขนถลกไว้เหนือข้อศอกนั้น เผยให้เห็นข้อแขนอันกำยำ มีเส้นขนแนบลู่ติดกับท่อนแขน รู้สึกแปลกใจและทึ่งมาก ๆ ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกชายหนุ่มคนนี้ เหมือนหนุ่มน้อยเพลย์บอยคนหนึ่งมากกว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนกล่าวขึ้น 2 ~2 i- h. ]& w' q
“คุณมาก็ดีแล้ว เพราะผมอยากรู้ว่าคืนนั้นใครเป็นคนอัดถั่วดำผม..ตั้งใจจะคุยเรื่องค่าเสียหายหน่อย ที่มาทำกับผมแบบนี้”
3 h" `/ X L" y: y7 G
' R8 n9 C6 O6 h$ S+ C. i) A* f& D
น้ำเสียงเรียบ ๆ เนิบนาบ เหมือนชวนคุยเรื่องตลาดหุ้นหรือการลงทุนทางธุรกิจของหนุ่มตาน้ำข้าว ยิ่งทำให้เสือสันหลังหวะอย่างภูสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ก่อนจะตอบออกไป 3 q( u' [& X1 _/ g7 S
“อากรแจ้งจุดประสงค์ของคุณให้ผมทราบและผมอาสามาต่อรองให้ท่าน” ! E# b1 ]* p5 D
เขาตอบเรียบ ๆ เช่นกันด้วยถ้อยคำสำนวนที่เป็นทางการ " R! `) N, M9 t
“คุณทราบก็ดีแล้ว...จะได้ไม่เสียเวลาให้ผมต้องอธิบายอีก” % ~* [) h6 S4 \+ O- \% R
โรแบร์เลิกคิ้วน้อย ๆ สายตาประกายฉาบรุนแรง ยิ้ม ๆ มองปราดไปทั่วตัวของอาคันตุกะ ทำให้ภูริเชษฐ์ถึงกับร้อนผ่าว กระสับกระส่ายไปเลยทีเดียว
# y* W" G2 r! }' E: d9 T6 t
“คุณต้องการอย่างไร...ยื่นข้อเสนอมาได้เลย ผมกับอากรไม่ต้องการให้เรื่องรู้ถึงหูคนอื่นนอกจากเราสามคน โดยทางเราพร้อมชดใช้ค่าเสียหายทุกข้อเสนอของคุณ”
- k6 m7 Z* F, I
น้ำเสียงอ่อนโยนอันเป็นบุคลิกของเขายามเจรจา . _* f* u5 V( t2 R& n& C# r/ j
“มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเสียหายมากนะครับสำหรับผมซึ่งโดนคนที่ตนเองไว้ใจทำกับตนเองแบบนี้ และผมก็ได้แจ้งคุณนรากรไปแล้วมิใช่หรือว่าผมได้เก็บหลักฐานอะไรไว้บ้าง”
2 F6 o+ i7 @# i, M0 t6 f: m6 E
“ผมขอโทษ...ที่อากรได้ล่วงเกินคุณ แต่คุณคงไม่อยากตกเป็นข่าวเพราะเรื่องแบบนี้หรอกนะ” 6 s( E3 Q+ }) O: `" O
เขารีบกล่าวขัดขึ้น $ |! {$ U9 p, Y
“ผมไม่กลัวหรอกคุณภู...เพราะผมไม่ได้สนใจข่าวสารพวกนี้สักนิดเดียว อีกอย่างหากเสนอข่าวนี้ออกไป ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเสียหาย มีแต่คนจะเห็นใจ ส่วนคุณในฐานะสมรู้ร่วมคิดหรือว่าอาจร่วมวงด้วย ผมไม่อาจทราบได้ และคุณนรากรตัวต้นเหตุเดือดร้อนแน่ เรื่องแบบนี้ในสังคมไทย เขายังไม่ยอมรับกันเท่าไหร่มิใช่หรือ” * D4 U U3 W$ n; Y8 l* T* i
น้ำเสียงแสดงถึงความเป็นต่อยังคงเจรจามาเรียบ ๆ
" H0 P+ J2 q k: }) I2 \
เจอคำพูดนี้เข้าไปทำให้ภูริเชษฐ์อึ้งกิมกี่ ใจเต้นระรัว มือที่ยื่นไปรับแก้วเหล้าจากเจ้าของห้อง ถึงกับสั่นเก็บอาการไว้ไม่อยู่เลยทีเดียว
2 v3 y7 v3 T' {1 M* d
“ว่าแต่คุณภูเคยมีอะไรกันกับคุณนรากรหรือเปล่าครับ...ถึงได้...”
- J; K! B; Z( y4 F1 d' U, @
น้ำเสียงนั้นมันเต็มไปด้วยอาการล้อเลียน เย้ยหยัน
4 v v- d6 @/ v6 L8 A3 l* D3 C
ภูริเชษฐ์หันขวับมาเผชิญหน้าหนุ่มตาน้ำข้าวพอดี ดวงตาวาวโรจน์ รู้สึกว่าความอดทนสำหรับเจรจา ประณีประณอมกับหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงไปทุกขณะ
# { C! u6 u9 N# L8 X' K" [" e3 d
“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวผม...ที่ผมมาวันนี้ก็เป็นตัวแทนอากรมาช่วยเจรจา ไม่ได้มาเพื่อให้ใครพูดดูหมิ่น ถากถางด้วยกิริยาและคำพูดทั้งนั้น หากคุณต้องการจะฟ้องร้องอย่างไรก็เชิญ อย่าลืมหาทนายหน้าเงินเก่ง ๆ ไว้ด้วยล่ะ รับรองเราได้สู้กันในศาลสนุกแน่”
6 V7 ?$ }% |( _$ m
เขาพูดเน้นชัดทุกคำ ทุกประโยค ในศีรษะอลเวง ด้วยความโกรธ ความคิดสับสน ร้ายกาจจริง ๆ ไอ้แฟรงค์ฝรั่งคนนี้ เดี๋ยวเถอะมึง เผลอตัวเมื่อไหร่ เดี๋ยวจับทำเมีย อัดให้ตูดฉีกหมอไม่รับเย็บเลย.... 3 {8 _, M: q; K
กล่าวจบดังนั้น เขาทำท่าจะเดินออกไปยังประตู แต่ร่างนั้นก็มายืนขวางไว้ก่อน
4 j5 l7 }& L- H7 r& f7 }" y
“ใจเย็นก่อนครับคุณภู ความจริงผมก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวหรอก และไม่คิดด้วยว่าจะเป็นคุณที่มาแทนคุณนรากร เอาอย่างนี้แล้วกันเพื่อมิตรภาพของเรา และเพื่อให้เรื่องจบลงอย่างที่คุณต้องการ คุณต้องทำตามข้อเสนอของผมเท่านั้น...” 0 I- K7 V: q3 t9 t F1 Q5 `
น้ำเสียงของโรแบร์เปลี่ยนไป เป็นอ่อนโยนกึ่งขอร้องด้วยซ้ำขณะกล่าว เพราะความจริงเขาไม่ต้องการให้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรเหมือนกัน เพียงแค่คิดอยากเอาคืนนรากรให้เจ็บแสบเท่านั้น แต่เมื่อเป็นชายหนุ่มรูปงามมาแทน แผนการทั้งหมดเขาก็เปลี่ยนไปอีกรูปแบบหนึ่ง และรู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่เป็นชายหนุ่มคนนี้มาแทนนรากร
/ }# l/ K; E9 z0 y4 c0 t' m' b: H6 Q
“ผมขอโทษที่พูดจาในเชิงดูถูกคุณภู...”
! k' X( K6 [0 F6 ?3 w$ \! e
“พูดเรื่องของคุณมาดีกว่า อยากให้มันจบแบบไหน?”
/ O$ B0 h2 y. }8 k9 s, j
น้ำเสียงห้วน ๆ ของเขากล่าวตอบออกไป เพราะอยู่ในอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเดิม
& N5 Z, i4 F) T: c/ b
“คุณนั่งรอในห้องนี้นะ ผมขอไปโทร.ยกเลิกทนายความก่อน”
0 i- w; G' O0 N: d- D
“คุณบอกเรื่องอะไรกับทนายไปบ้างยัง”
$ V q6 y1 T# Q: O, B# D
“ยังครับ” 3 {5 k, [1 f) G7 _" p
“ดีล่ะ รีบไปโทร.เลย ผมจะรอ”
. p8 \* U; ^2 S C* b7 O
เสร็จแล้วโรแบร์ก็เดินออกไปอีกครั้ง หันหน้ามามองร่างที่นั่งรินเหล้าดื่มอยู่อย่างมีเลิศนัย ปล่อยให้เขานั่งดื่มอยู่ในนั้นคนเดียว
. c& A% I+ ]3 N1 j
ภูเองหลังจากโรแบร์ออกไปแล้ว ไม่รู้สึกเอะใจสักนิดเดียว คงนั่งดื่มคนเดียวอย่างใช้ความคิดเงียบ ๆ จนเวลาเนิ่นนานผ่านไปเป็นชั่วโมง ไม่มีทั้งวี่แววอากรจะแวะมาตามนัด จะโทร. หาแกให้รีบมา โทรศัพท์ตนเองเก็บไว้ตรงไหนก็ไม่รู้
8 x2 ~9 A# E/ w. o& X3 J/ \
ส่วนโรแบร์ออกไปนานแล้ว ก็ไม่ย้อนกลับมาสักที จึงตัดสินใจจะไปตามหาหน่อย
Q; {# _8 o6 v1 k2 h8 e! I
เปิดประตูห้องรับแขกออกไปยังห้องนอน ภาพที่ปรากฏตรงหน้า รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว แทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองมันเป็นไปได้อย่างไร? จนต้องยกมือขึ้นมาขยี้สายตาตนเองหลายครั้ง ก่อนจ้องมองภาพนั้น ด้วยอาการตกใจสุด ๆ 7 `, l% W2 t6 L; s; r3 p0 p a
ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาปให้เป็นก้อนหินไปชั่วขณะ..... ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขา มันได้พลิกกลับตาลปัตรกันไปชนิดไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เขาหวาดระแวงเลย
8 z4 W* p/ g1 d) J9 ?+ Z# s8 d9 T
ภายในห้องนอนสีสดใสนั้น ร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวสีน้ำผึ้งอาบแดด ยืนตระหง่านหันหลังให้เขา ปราศจากเสื้อผ้าปกคลุมแม้แต่ชิ้นเดียว ตลอดทั้งเรือนร่างอันเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้น ยืนถ่างขา ย่อเข่าลงเล็กน้อย แอ่นเอวไปข้างหน้า พร้อมกับกระเด้าบั้นเอวช้า ๆ มือข้างหนึ่งรวบคอชายซึ่งอยู่ในชุดสูทสีเทาทับเสื้อเชิ้ตสีครีมอ่อนขมิ้น คลับคล้ายคลับคราว่าเคยรู้จัก แต่เนื่องจากเห็นหน้าไม่ชัดจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร % |$ f) l! w; p+ v
จึงเคลื่อนกายจากมุมที่ตนยืนอยู่ ขยับเข้าไปบังเหลี่ยมเสาหนึ่ง จ้องมองคนทั้งคู่ว่าเป็นใครกันแน่
! s" {( V6 h$ S$ Z* ^! I
ชายซึ่งโรแบร์กำลังยืนจูบอยู่ด้วยนั้นหาใช่ใครอื่น ที่แท้ก็เป็นอากรตัวแสบนั่นเอง แสบจริง ๆ เลยอากร
9 W9 V. g; ?+ y( R9 J7 t ~1 C
แกอยู่ในชุดสูท แสดงว่าพึ่งมาถึงไม่นาน มือขวาประคองไหล่ของโรแบร์หลวม ๆ มือซ้ายลูบไล้ไปตามลำตัวของหนุ่มตาน้ำข้าว ส่วนหนุ่มฝรั่งเอง ก็ไม่อยู่นิ่ง ๆ มือสองข้างเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอากรออกจนเม็ดสุดท้าย พร้อมกับช่วยถอดชุดสูทออกจากร่างโยนทิ้งไปอย่างไม่แยแส
; G5 Y/ P/ `6 I0 W) I) e& q6 C
อากรเองเลื่อนมือสองข้างเข้ามาประคองใบหน้าโรแบร์เวียนจูบครั้งแล้ว ครั้งเล่า อย่างไม่รู้สึกเบื่อ บางครั้งก็ดันลิ้นเข้าไปแลกดูดกัน บางคราวก็จูบเบา ๆ อย่างเย้ายวนเพียงริมฝีปากเท่านั้น มีเสียงคุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศสบ้าง ไทยบ้างเบา ๆ ก่อนที่อากรจะประกบปากของตนลงไปบดขยี้กับปากโรแบร์หนัก ๆ แล้วเลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอทั้งสองข้าง เอาปลายคางถูไถสลับกับสันจมูกและปลายคางในลักษณะเฉยขึ้น จนร่างผิวเข้มสีน้ำผึ้งบิดส่ายไปส่ายมาเหมือนงูขดตัวเข้าหากัน ด้วยความเสียวสยิว จั๊กจี้ L/ h+ m! j' G2 S3 Q. l4 p9 h9 Z
แกทั้งจูบและไซร้ซอกคอจนหนำใจแล้ว ก็เลื่อนใบหน้าลงมาซบตรงหัวนมแดง ที่ชูชันรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งกัด ทั้งดูดอย่างมันส์ปากและลิ้น
0 Z6 M0 n0 _, e; J
“น่าดูด น่าฟัดอะไรอย่างนี้ดาร์ริง...” : f; N( H: C, E9 z5 I4 N0 I
เสียงกล่าวชื่นชมหนุ่มตาน้ำข้าวดังมาไม่ขาดปากของแก
5 R2 h9 l* |% C
{:4_106:}โปรดติดตามตอนต่อไป ว่าครั้งนี้ นายภูจะดูเฉยๆ อีกหรือไม่ 7 f1 U: {9 b6 ]* l4 F
4 l2 n/ [3 b' y0 \8 o# E* k! n" Q! b
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-27 07:09:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-6-29 10:15:41
โพสต์ 2023-7-30 06:36:51
โพสต์ 2023-7-27 11:06:56