อาบัติ รักต้องห้ามของเราและนาย ตอนที่ 2

Maximam

หลายเดือนผ่านไป อธิปกับวัชระก็ดูสนิทสนมกันมากราวกับหนุ่มสาวที่มีใจรักมั่นต่อกัน

- v& m2 P! i- s# q( Z6 q7 i  a( O$ P! R1 cทุกคนต่างรู้ว่าทั้งคู่มีใจภักดีต่อกัน ถึงแม้จเด็ดจะควบคุมคนงานไม่ให้พูดมากแต่เรื่องราวก็ไม่วายที่จะ
ไปถึงหูท่านเศรษฐี เพราะพวกชาวบ้านที่แอบเห็นได้นำความมาบอกเล่าท่านเศรษฐี จนกท่านเศรษฐี
ต้องบุกมาที่ท่าเรือเอง
; q) l0 Y- `" v7 @2 J, c2 o
ทันทีที่ท่านเศรษฐีเข้ามาที่เรือนเล็ก....
"ไอ้จเด็ด ลูกกูอยู่ในนั้นใช่ไหม"
"ไม่ขอรับคุณชายออกไป..."
, v/ a+ ?  T- D6 f"พวกมึงจับไอ้จเด็ดไว้"
"อย่านะขอรับท่านเศรษฐี อย่าขอรับ"
; r3 b8 A5 C: ?" b6 qเมื่อท่านเศรษฐีเปิดประตูเข้าไปก็พบอธิปนอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของวัชระที่ไร้ซึ้งเสื้อผ้าปกปิดกายมีแต่
ผ้าแพรคลุมกายช่วงล่างของทั้งคู่เอาไว้....
"ไอ้ลูกชั่ว มึงทำอะไรกัน"

) H1 ^* ]3 ]& {# B4 N5 J( D& b5 B# u% dทั้งคู่ต่างลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ อธิปมองเห็นจเด็ดถูกจับตัวเอาไว้ก็รู้เเล้วว่าพ่อเขาบุกเข้ามาโดยไม่ทัน
ตั้งตัว เมื่อทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าเสร็จ
" o; y+ ]8 V( \* b8 |"มันเกิดอะไรขึ้นอธิป พ่อคาดหวังกับเอ็งมากนัก แต่เอ็งทำไมทำแบบนี้"
"คุณพ่อขอรับ ลูก...ลูกเป็นต้วนซิ่ว ลูกไม่ได้รักสตรี ลูกรักผู้ชาย"
( [6 G/ E# G* r! T# E* T! Q0 X"ไอ้ลูกเวรมึง"
เพี๊ยะ ท่านเศรษฐีตบเข้าที่หน้าของวัชระอย่างจังจนมุมปากแตก เหตุก็เพราะวัชระเอาตัวเข้ามาปกป้อง
อธิปไม่ให้โดนพ่อตบ
"พี่ท่าน"
1 _# i+ U: C7 z, J0 K"กระผมไม่เป็นไรขอรับคุณอธิป"
0 S7 j- B4 D+ l! e8 s"คุณพ่อขอรับ คุณพ่อทำแบบนี้มันเกินไปหรือไม่ขอรับ วัชระผู้นี้ก็เป็นคนดี ขยันทำงาน และทำงานดี
เสียด้วย"
+ u0 {  @$ l2 X2 F1 O2 ~( r' i"งานในหอนอนหละสิ"
+ Y: `! c! y0 l' y6 a5 c  D"คุณพ่อกำลังดูถูกลูกอยู่นะขอรับ"
"พวกมึง คุมตัวอธิปกับไอ้จเด็ดกลับเรือนใหญ่ อีก 7 วัน ข้าจะให้อธิปแต่งงานกับหนูโบตั๋น ลูกสาว
* @$ O/ c1 e. D4 S9 dของโกเซ็ง ส่วนมึงไอ้จับกัง มึงออกไปจากเรือนกูกูไล่มึงออก"
"ไม่นะขอรับคุณพ่อ หากคุณพ่อไล่เขาไปลูกจักขอตายต่อหน้าคุณพ่อ"
"อธิป"
"ลูกพูดจริงขอรับ ลูกรักวัชระ หากชาตินี้ไม่ได้เคียงคู่กัน ลูกก็มิขอมีคู่ตอดชีวิต"
# ]0 M! c' U' `2 Z/ @( l
" M- v" M6 l' y, ~, Mอธิปลั่นวาจาออกมาด้วยจิตที่ตั้งมั่นต่อรักของตน แต่ท่านเศรษฐีก็ไม่วางมือจับทั้งคู่แยกออกจากกัน
2 }  j+ R% ^" ~" ^* d8 D0 d, k6 n( ?3 Fอธิปถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ภายในหอนอน ส่วนจเด็ดก็โดนลงโทษให้ไปทำงานที่ครัวไม่ต้องมาดูแลอธิป
ส่วนวัชระก็ต้องกลับไปทำงานแบกหามตามเดิม
, |6 |6 c' I( n1 n$ I, \  V
- _1 B+ h3 b* ?ในค่ำคืนข้างแรมที่พระจันทร์ไร้ซึ่งแสง วัชระแอบย่องเบาเข้ามาหาอธิปที่เรือนใหญ่โดยทั้งคู่แอบนัดเจอกัน
9 D" t* z* Z' x9 q& H. |ที่ท่าน้ำ
0 |* M4 L: L" R+ z"เป็นอย่างไรบ้างพี่ท่าน ดูคล้ำลงไปเยอะเลย"
"พี่หาเป็นอันใด ห่วงก็แต่อธิปของพี่"
"พี่ท่าน ข้าจักหนี เราาทั้งสองหนีไปด้วยกันเถิดหนา"
3 _; T  D  j5 @6 i5 P- P/ |"ไม่ได้ พ่อของอธิปจะยิ่งเกลียดพี่เข้าไปมาขึ้น"
"แต่ถ้าพี่ท่านไม่พาข้าหนี ข้าก็ต้องแต่งงานกับแม่นางโบตั๋นในอีกไม่กี่วัน"
; A1 X7 B4 N6 |"อธิป คนเป็นลูกก็ต้องยอมทำเพื่อแทนคุณพ่อแม่มิใช่ฤๅ"
"หากพี่หมดรักข้าแล้วพี่ก็จงกลับไปเถิด อย่าได้เจอกันอีกเลย ชาตินี้ข้าจะมีพีเป็นคนรักเพียงคนเดียว"
"พี่ก็รักเจ้ายิ่งนักอธิป แต่ฐานะของพี่กับเจ้ามันต่างกันมากโขเหลือเกิน พี่จักเอาอะไรมาสู้"
: X: a8 j( U7 C7 S, w, w"ก็ข้าบอกพี่ท่านเเล้วไง ว่าเราจักหนีไปด้วยกัน ทางเดียวที่จักทำให้เราอยู่ร่วมกันอย่างมมีสุข"
"นั้นให้พี่ได้เเจ้งลากับแม่ชีมารดาของพี่ก่อนได้ไหม รอพี่เถิดหนาเราจักไปด้วยกัน"

" h6 w+ N( Y* \/ e* R# Lอธิปดีใจเป็นอย่างยิ่งที่จักได้หนีไปใช้ชีวิตร่วมกันกับวัชระ ในยามวิกาลแบบนี้ไร้ซึ่งคนผ่านไปมา ผู้คน
8 I( c) V0 t: |# P0 S( M* s: R3 B) @$ Yในเรือนก็หลับนอนกันหมดเเล้ว อธิปปกับวัชระจึงร่วมรักกันที่ท่าน้ำ ร่างกายที่ไร้เสื้อผ้าขงทั้งคู่ได้ประกบ
" M6 m6 W& ]5 `/ P" yแนบชิดกันอีกครั้ง ลีลารักอันเล่าร้อนของทั้งคู่ก็นำไฟกามมาสู่จิตของตน โดยที่ทั้งคู่ร่วมเสพสุขกันอย่าง
2 z- a* T, w6 B; A! G8 Uมีความสุข ไม่ช้าวัชระก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่างกายของอธิปจนอิ่มเอม ทั้งคู่รีบใส่เสื้อผ้าแล้วแยกย้าย

+ J# U/ g5 @+ q( X$ `/ H' x- Kเช้าวันรุ่งขึ้น อธิปเตรียมวางแผนการหนี้โดยมีจเด็ดร่วมทางด้วย วัชระรีบไปหาแม่ชีมารดาที่วัดเพื่อลา
แต่เช้านี้เป็นเช้าวันพระชาวบ้านต่างมาทำบุญตักบาตรฟังธรรมอย่างมีความสุข ไม่เว้นแม่แต่ท่านเศรษฐี
เมื่อพระขึ้นธรรมมาตย์เทศน์ วัชระก็ได้มีโอกาศฟังธรรมและรู้สึกสนใจที่จะศึกษาธธรรมะโดยลืมคิดไปว่า
วันนี้เขาจะต้องพาอธิปหนีไปด้วยกัน
* c  R3 q  }% F3 {! }( d2 k6 I"ดูนั่นสิเจ้าค่ะคุณลุง"
1 u# I4 B! s. S" {& x"อะไรหรือแม่หนูโบตั๋น"
) d3 X. r( ^) E7 f# X"ชายผู้นั้นดูท่าทางจักสนใจในธรรมนะเจ้าค่ะ ตั้งใจฟังและมีการสนทนาธรรมกับหลวงตาด้วย"
  [, w0 e; M2 D4 z3 H' Lเศรษฐีหันไปดูก็พบว่าชายคนนั้นคือวัชระ ท่านเศรษฐีจึงคิดการอะไรได้บางอย่าง

"ไอ้วัชระ"
" U) G" N3 ^& P; `"ขอรับนายท่าน"
"เอ็งรักลูกข้าจริงหรือไม่"
"จริงขอรับ กระผมรักคุณอธิปมากขอรับ"
"ดี แล้วเอ็งได้บวชเรียนให้แม่เอ็งหรือยัง"
"ยังขอรับ"
2 b7 ?) [0 e% D+ d+ |  F"ว่ะ ไอ้นี่ ยังมิได้บวชเรียนแล้วจะมีเย้ามีเรือนได้อย่างไร ข้ามิยอมยกอธิปให้เอ็งหรอก ถ้าเอ็งรักลูกข้าจริง
( h- A# R5 J0 g1 U. Fเอ็งก็ต้องออกบวช สึกมาค่อยมาขอลูกข้า"
& m. R6 s, \( I2 ?/ l1 a"ท่าน ท่านพูดจริงหรือขอรับ"
- m/ E4 R+ v# @0 e& Z"จริงสิว่ะ ดูท่าทางเอ็งก็สนใจในพระธรรม บวชเรียนสึกออกมาจะได้นำหลักธรรมมาใช้ครองเรือน"
. L1 i% t/ z% i1 t  ~7 d"ได้ขอรับ แม่ชีครับ ลูกจักขอบวชทดแทนคุณและศึกษาธรรม แม่ชี....."
แม่ชีกำลังจะเตือนลูกชายแต่ก็ไม่ทันการ ท่านเศรษฐีพูดแทรกขึ้นมาว่า.....
"แม่ชี ท่านเองก็อยู่ในศีลธรรม ท่านก็เป็นแม่ ข้าก็เป็นพ่อ เราต่างก็รู้ความหมายดีนะ"
"วางใจเถิดท่านเศรษฐี ข้าจะให้ลูกอยู่ในกรอบแห่งธรรมเเละวัฏจักรชีวิต ขอท่านอย่าได้กังวล"
"ข้าขอขอบใจแม่ชียิ่งนัก"
9 q  m4 A; W+ t# V: |9 s
( q5 M7 |/ \% F, b9 T  m9 D$ `ท่านเศรษฐีได้ให้คนดูดวงชะตาของวัชระพบว่า วัชระมีดวงที่จะเข้าถึงพระธรรมและสำเร็จมรรคผลหากได้บวช
5 V, F: f* T7 D; ~ก็จะบวชไม่ยอมสึก ท่านเศรษฐีจึงหว่านล้อมดดยเอาความซื่อของวัชระเข้ามาครอบงำจนในที่สุดวัชระ
ก็ตัดสินใจที่จะบวช
+ \+ e5 k, T0 i- s
อธิปที่รอเวลา รอแล้วรอเล่าวัชระก็ไม่มาสักทีจนกระทั้งพ่อกลับมาถึงเรือน ท่านเศรษฐีทำตัวปกติไม่ได้
บอกความอันใดแกอธิป จนกระทั้ง 3 วันผ่านไปวัชระก็ยังไม่มาพาอธิปหนี
* Q: R3 b" _# T6 q"แย่แล้วขอรับคุณชาย"
"มีอันใดพี่จเด็ด"
"วัชระ กำลังจะเข้าบรรพชาตอนนี้ได้ข่าวว่ากำลังปลงผม คุณชายจักทำการใดก็รีบเถิดขอรับ"
"ไม่ ไม่นะ วัชระจะบวชไม่ได้"

อธิปรีบไปที่วัดโดยไม่สนคำห้ามปรามของพ่อ อธิปวิ่งด้วยเท้าเปล่าจนเท้าเป็นแผลเพื่อมาให้ทันแต่เมื่อมาถึง
หัวใจของอธิปก็แทบแหลกสลายเมื่อพระที่ออกจากโบสถ์ คือพระวัชระ ที่บรรพชาเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
"ท่านพี่ ท่านทำแบบนี้ทำไม"
7 B  i, ]# ~* j9 D0 W"เจริญพรโยม อาตมาขอโทษที่ต้องทำแบบนี้"
"หลวงพี่หารักข้าเเล้วฤๅ"
"รักสิโยม แต่เป็นรักและเมตตาที่ภิกษุพึงมีต่อสรรพสัตว์บนโลก หาใช่รักในกามราคะ"
"ทำไม ทำไมท่านต้องทิ้งข้าไปแบบนี้ ฆ่าข้าให้ตายยังดีเสียกว่า"
7 g5 p; @8 N' z- a9 E% X1 b& b"นี่เท้าของโยมมีเลือดออกนี่ เหตุใดมิใส่รองเท้าเล่า"
"หลวงพี่ ท่านสึกได้ไหม ท่านรักข้าไหม"
"อาตมาสึกไม่ได้หรอกตอนนี้ บุญคุณของพ่อแม่ยิ่งใหญ่มากนัก ส่วนโยมก็คือคนที่อาตมาอยากให้หลุดพ้น
6 W# i5 D3 Q* hจากบ่วงแห่งทุกข์ มองเห็นธรรม อย่างที่อาตมาได้เห็น"
"ไม่ ไม่จริงท่านโกหก ท่านหลอกตัวเองทำไม ท่านรักข้า ข้าก็รักท่าน เราอยู่ด้วยกันได้"
"ไม่ได้โยม มันอาบัติ อาตมาเป็นพระ จิตของโยมตอนนี้กำลังโกรธเคืองอาตมา อโหสิกรรมเถิดหนา
จักได้มีสุข"
"ไม่ ข้าต้องการเพียงท่านเท่านั้น ท่านคือความสุขของข้า ข้าจะทำให้ท่านต้องสึกให้ได้"
8 C' ^- u7 g4 o+ \) D$ _5 D3 W
$ y  M$ V$ P5 J1 `อธิปเกิดแรงโทสะ จึงเข้าไปหมายจะกอด หอม จูบ พระวัชระแต่แล้วก็ไม่สามารถทำได้เพราะแค่เพียง
ปลายนิ้วที่เข้าใกล้พระวัชระ อธิปก็ร้อนลุ้มดังโดนไฟในนรกแผดเผา อธิปพยายามเท่าไหร่ก็ถูกความ
. s! r7 O$ U5 _ร้อนทำร้ายจนต้องถอยห่างมิต่างจากธิดาพญามารที่เข้ามาก่อกวนพระพุทธเจ้า เวทนายิ่งนักอธิปร้องไห้
/ A& o& S+ {6 A0 K  Pราวจะขาดใจ ร้องไห้จนสลบไปต่อหน้าพระวัชระ พระวัชระประครองร่างไว้ไม่ให้ล้มลงพื้นก่อนจะอุ้มไปที่
3 E7 w! \, p: @$ p* lศาลาที่ไไม่ใช่กุฏิหรือลับตา พระวัชระกระทำการล้างแผลที่เท้าพร้อมใส่ยาให้ จากนั้นก็ให้จเด็ดคอย
ดูแล จเด็ดจึงถามพระวัชระว่า....
8 t# u! i; o' K1 ?"ท่านออกบวชเพราะอะไร แจ้งข้าเถิด"
"โยม อาตมาเข้าใจดีว่าโยมอธิปรักอาตมามาก ที่แรกอาตมาตั้งใจจะบวชเพื่อศึกษาธรรมและแทน
บุญคุณพ่อแม่ แต่พออาตมาได้นั่งสมาธิ ได้คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ นานา อาตมาก็เข้าใจชีวิต
- y7 |0 Z& s3 U$ i( Oที่เป็นอยู่มากขึ้น ความสุขที่แท้จริงคือการหลุดพ้น"
8 @& C4 T' `- c* q% E! Y"แล้วคุณชายของข้าหละ คุณชายรักท่านมากนะขอรับ วางแผนหนีเพื่อจะไปมีความสุขกับท่านแต่
ท่านเลือกที่จะไม่ใยดีและหนีออกบวชแบบนี้หรือที่ท่านตอยแทนความรักเจ้านายข้า"
! @7 |. ~3 C. N2 b( k8 ]"โยม โยมก็รู้ดีว่าท่านเศรษฐีอิทธิพลมากมีขนาดไหน ต่อให้อาตมาพาโยมอธิปหนี้ไปก็ใช้ว่าโยมพ่อ
$ B# T* F1 Q, q3 v# @ของอธิปจะตามหาพวกเราไม่เจอ อยู่แบบต้องหลบต้องซ่อนมันมีความสุขจจริงฤๅ อาตมาทนเห็น
คนรักของอาตมาต้องมาลำบากเพราะอาตมาไม่ได้หรอกโยม อาตมาต้องเตรียมฉันเพลแล้วหนา
  b* u, @; t3 B/ Dฝากโยมดูแลอธิปด้วย หากฝื้นก็พากลับบ้านไปพักเสีย"
"ขอรับ สาธุขอรับพระคุณท่าน"
% J1 ]$ a4 O9 t/ u* H& v2 U  w2 |อธิปที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมดก็พอเข้าใจเรื่องราวแต่ก็แกล้งหลับเพื่อไม่ให้พระรู้ว่าเขาตื่นแล้ว ดูท่า
8 [" I- m% m' w1 K! wงานนี้อธิปจะแก้เกมส์ที่ท่านเศรษฐีวางไว้อย่างไร ติดตามต่อในตอนที่ 3 นะครับ

' l, N! t0 U* Q

windy1980

สนุกนะ

ฮารุ

ขอบคุณครับ

dew225

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xoman

ขอบคุณ​ครับ​

chadew

แปชกดีครับ555

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

kaki

อ้าวหนีไปบวชซะแล้ว

YutthanaP1980

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณ

Anavin

pttn1997

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ

Windy00

ขอบคุณ

pai_2552

ขอบคุณครับ

Drm0629

ติดตามครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

แทน33