อาบัติ รักต้องห้ามของเราและนาย ตอนที่ 2

Maximam

หลายเดือนผ่านไป อธิปกับวัชระก็ดูสนิทสนมกันมากราวกับหนุ่มสาวที่มีใจรักมั่นต่อกัน

  h6 P6 M/ s" ]8 a  j* Pทุกคนต่างรู้ว่าทั้งคู่มีใจภักดีต่อกัน ถึงแม้จเด็ดจะควบคุมคนงานไม่ให้พูดมากแต่เรื่องราวก็ไม่วายที่จะ
ไปถึงหูท่านเศรษฐี เพราะพวกชาวบ้านที่แอบเห็นได้นำความมาบอกเล่าท่านเศรษฐี จนกท่านเศรษฐี
1 _: S* y7 q# V, m/ iต้องบุกมาที่ท่าเรือเอง
' ~5 V, K# f1 R9 A0 r* l
  u2 J) d1 H3 Y0 s1 a8 B2 W+ Aทันทีที่ท่านเศรษฐีเข้ามาที่เรือนเล็ก....
"ไอ้จเด็ด ลูกกูอยู่ในนั้นใช่ไหม"
6 `+ [/ H, F- ~7 |' E4 D5 _"ไม่ขอรับคุณชายออกไป..."
" W" B1 C1 Z! Z4 e- A5 ~"พวกมึงจับไอ้จเด็ดไว้"
"อย่านะขอรับท่านเศรษฐี อย่าขอรับ"
4 `* w: H& N8 C* Bเมื่อท่านเศรษฐีเปิดประตูเข้าไปก็พบอธิปนอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของวัชระที่ไร้ซึ้งเสื้อผ้าปกปิดกายมีแต่
ผ้าแพรคลุมกายช่วงล่างของทั้งคู่เอาไว้....
5 M4 d1 j* u0 ^% V& J9 Z( x; F"ไอ้ลูกชั่ว มึงทำอะไรกัน"

. @, T9 Z6 r$ z+ u0 m2 ^) d# P0 W- U! Xทั้งคู่ต่างลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ อธิปมองเห็นจเด็ดถูกจับตัวเอาไว้ก็รู้เเล้วว่าพ่อเขาบุกเข้ามาโดยไม่ทัน
ตั้งตัว เมื่อทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าเสร็จ
"มันเกิดอะไรขึ้นอธิป พ่อคาดหวังกับเอ็งมากนัก แต่เอ็งทำไมทำแบบนี้"
"คุณพ่อขอรับ ลูก...ลูกเป็นต้วนซิ่ว ลูกไม่ได้รักสตรี ลูกรักผู้ชาย"
"ไอ้ลูกเวรมึง"
# z9 r" X9 v5 d2 s! m9 ~เพี๊ยะ ท่านเศรษฐีตบเข้าที่หน้าของวัชระอย่างจังจนมุมปากแตก เหตุก็เพราะวัชระเอาตัวเข้ามาปกป้อง
& s7 R) k- @2 w8 f' ]9 j3 lอธิปไม่ให้โดนพ่อตบ
"พี่ท่าน"
"กระผมไม่เป็นไรขอรับคุณอธิป"
" S* D7 ~; U8 E! @# i" W+ ]; L"คุณพ่อขอรับ คุณพ่อทำแบบนี้มันเกินไปหรือไม่ขอรับ วัชระผู้นี้ก็เป็นคนดี ขยันทำงาน และทำงานดี
เสียด้วย"
( m; ]; V# r+ C1 U# C# Q# Y' A"งานในหอนอนหละสิ"
"คุณพ่อกำลังดูถูกลูกอยู่นะขอรับ"
"พวกมึง คุมตัวอธิปกับไอ้จเด็ดกลับเรือนใหญ่ อีก 7 วัน ข้าจะให้อธิปแต่งงานกับหนูโบตั๋น ลูกสาว
ของโกเซ็ง ส่วนมึงไอ้จับกัง มึงออกไปจากเรือนกูกูไล่มึงออก"
* J5 R/ X( x% Q3 v  H"ไม่นะขอรับคุณพ่อ หากคุณพ่อไล่เขาไปลูกจักขอตายต่อหน้าคุณพ่อ"
"อธิป"
"ลูกพูดจริงขอรับ ลูกรักวัชระ หากชาตินี้ไม่ได้เคียงคู่กัน ลูกก็มิขอมีคู่ตอดชีวิต"

อธิปลั่นวาจาออกมาด้วยจิตที่ตั้งมั่นต่อรักของตน แต่ท่านเศรษฐีก็ไม่วางมือจับทั้งคู่แยกออกจากกัน
อธิปถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ภายในหอนอน ส่วนจเด็ดก็โดนลงโทษให้ไปทำงานที่ครัวไม่ต้องมาดูแลอธิป
' _5 g9 Q; C) G6 N) Mส่วนวัชระก็ต้องกลับไปทำงานแบกหามตามเดิม

1 l. N) D( {& s/ ]' U2 Sในค่ำคืนข้างแรมที่พระจันทร์ไร้ซึ่งแสง วัชระแอบย่องเบาเข้ามาหาอธิปที่เรือนใหญ่โดยทั้งคู่แอบนัดเจอกัน
# m  \2 Q1 @! l. Vที่ท่าน้ำ
$ n2 g% m9 t5 o8 b  K# \; M"เป็นอย่างไรบ้างพี่ท่าน ดูคล้ำลงไปเยอะเลย"
2 t1 v4 n* _' N2 x0 d9 ~: u"พี่หาเป็นอันใด ห่วงก็แต่อธิปของพี่"
"พี่ท่าน ข้าจักหนี เราาทั้งสองหนีไปด้วยกันเถิดหนา"
"ไม่ได้ พ่อของอธิปจะยิ่งเกลียดพี่เข้าไปมาขึ้น"
3 X( V5 O" e9 ?"แต่ถ้าพี่ท่านไม่พาข้าหนี ข้าก็ต้องแต่งงานกับแม่นางโบตั๋นในอีกไม่กี่วัน"
"อธิป คนเป็นลูกก็ต้องยอมทำเพื่อแทนคุณพ่อแม่มิใช่ฤๅ"
6 N1 S2 f7 ^! S2 g6 _+ O( n- p; m"หากพี่หมดรักข้าแล้วพี่ก็จงกลับไปเถิด อย่าได้เจอกันอีกเลย ชาตินี้ข้าจะมีพีเป็นคนรักเพียงคนเดียว"
"พี่ก็รักเจ้ายิ่งนักอธิป แต่ฐานะของพี่กับเจ้ามันต่างกันมากโขเหลือเกิน พี่จักเอาอะไรมาสู้"
"ก็ข้าบอกพี่ท่านเเล้วไง ว่าเราจักหนีไปด้วยกัน ทางเดียวที่จักทำให้เราอยู่ร่วมกันอย่างมมีสุข"
' I; i- W" h" R& K2 S"นั้นให้พี่ได้เเจ้งลากับแม่ชีมารดาของพี่ก่อนได้ไหม รอพี่เถิดหนาเราจักไปด้วยกัน"

2 a8 G* Z0 b4 Z$ kอธิปดีใจเป็นอย่างยิ่งที่จักได้หนีไปใช้ชีวิตร่วมกันกับวัชระ ในยามวิกาลแบบนี้ไร้ซึ่งคนผ่านไปมา ผู้คน
2 E  M( S2 C: \  h0 Sในเรือนก็หลับนอนกันหมดเเล้ว อธิปปกับวัชระจึงร่วมรักกันที่ท่าน้ำ ร่างกายที่ไร้เสื้อผ้าขงทั้งคู่ได้ประกบ
แนบชิดกันอีกครั้ง ลีลารักอันเล่าร้อนของทั้งคู่ก็นำไฟกามมาสู่จิตของตน โดยที่ทั้งคู่ร่วมเสพสุขกันอย่าง
มีความสุข ไม่ช้าวัชระก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่างกายของอธิปจนอิ่มเอม ทั้งคู่รีบใส่เสื้อผ้าแล้วแยกย้าย

เช้าวันรุ่งขึ้น อธิปเตรียมวางแผนการหนี้โดยมีจเด็ดร่วมทางด้วย วัชระรีบไปหาแม่ชีมารดาที่วัดเพื่อลา
/ A4 o% D! d/ tแต่เช้านี้เป็นเช้าวันพระชาวบ้านต่างมาทำบุญตักบาตรฟังธรรมอย่างมีความสุข ไม่เว้นแม่แต่ท่านเศรษฐี
2 j0 V7 u2 p+ C. fเมื่อพระขึ้นธรรมมาตย์เทศน์ วัชระก็ได้มีโอกาศฟังธรรมและรู้สึกสนใจที่จะศึกษาธธรรมะโดยลืมคิดไปว่า
วันนี้เขาจะต้องพาอธิปหนีไปด้วยกัน
"ดูนั่นสิเจ้าค่ะคุณลุง"
( K8 s" E' G: {- a, y"อะไรหรือแม่หนูโบตั๋น"
# ], H8 i$ O  A% _"ชายผู้นั้นดูท่าทางจักสนใจในธรรมนะเจ้าค่ะ ตั้งใจฟังและมีการสนทนาธรรมกับหลวงตาด้วย"
; p8 X8 I! Z# Qเศรษฐีหันไปดูก็พบว่าชายคนนั้นคือวัชระ ท่านเศรษฐีจึงคิดการอะไรได้บางอย่าง

"ไอ้วัชระ"
, I2 t6 p! I% t2 P: m# j& l"ขอรับนายท่าน"
"เอ็งรักลูกข้าจริงหรือไม่"
7 Y- \' |4 t/ J- S"จริงขอรับ กระผมรักคุณอธิปมากขอรับ"
7 n% D% R0 g* f* ?% u. \# b"ดี แล้วเอ็งได้บวชเรียนให้แม่เอ็งหรือยัง"
+ G3 A* R8 W6 t+ y9 _"ยังขอรับ"
"ว่ะ ไอ้นี่ ยังมิได้บวชเรียนแล้วจะมีเย้ามีเรือนได้อย่างไร ข้ามิยอมยกอธิปให้เอ็งหรอก ถ้าเอ็งรักลูกข้าจริง
. D, x8 M( X) [9 Q- P; Dเอ็งก็ต้องออกบวช สึกมาค่อยมาขอลูกข้า"
1 K* g7 Q: T/ W, R, I# y+ P"ท่าน ท่านพูดจริงหรือขอรับ"
"จริงสิว่ะ ดูท่าทางเอ็งก็สนใจในพระธรรม บวชเรียนสึกออกมาจะได้นำหลักธรรมมาใช้ครองเรือน"
; a/ Q2 @! m. Y, W/ p"ได้ขอรับ แม่ชีครับ ลูกจักขอบวชทดแทนคุณและศึกษาธรรม แม่ชี....."
9 c% {( ]" i( z* qแม่ชีกำลังจะเตือนลูกชายแต่ก็ไม่ทันการ ท่านเศรษฐีพูดแทรกขึ้นมาว่า.....
/ }/ s& Y1 i) x"แม่ชี ท่านเองก็อยู่ในศีลธรรม ท่านก็เป็นแม่ ข้าก็เป็นพ่อ เราต่างก็รู้ความหมายดีนะ"
"วางใจเถิดท่านเศรษฐี ข้าจะให้ลูกอยู่ในกรอบแห่งธรรมเเละวัฏจักรชีวิต ขอท่านอย่าได้กังวล"
$ h& X* u; h+ |/ w5 Z8 @"ข้าขอขอบใจแม่ชียิ่งนัก"
' X1 x8 b- _4 A
ท่านเศรษฐีได้ให้คนดูดวงชะตาของวัชระพบว่า วัชระมีดวงที่จะเข้าถึงพระธรรมและสำเร็จมรรคผลหากได้บวช
+ E; _7 G/ ^% d% x! M$ H7 }  ^ก็จะบวชไม่ยอมสึก ท่านเศรษฐีจึงหว่านล้อมดดยเอาความซื่อของวัชระเข้ามาครอบงำจนในที่สุดวัชระ
+ y) A0 J3 U: N9 S+ rก็ตัดสินใจที่จะบวช
4 }$ _+ A- u% C* @1 M+ k+ \
อธิปที่รอเวลา รอแล้วรอเล่าวัชระก็ไม่มาสักทีจนกระทั้งพ่อกลับมาถึงเรือน ท่านเศรษฐีทำตัวปกติไม่ได้
บอกความอันใดแกอธิป จนกระทั้ง 3 วันผ่านไปวัชระก็ยังไม่มาพาอธิปหนี
* X' O: D9 M2 _) ?) C"แย่แล้วขอรับคุณชาย"
"มีอันใดพี่จเด็ด"
8 r# w- {; T# ]+ S2 F"วัชระ กำลังจะเข้าบรรพชาตอนนี้ได้ข่าวว่ากำลังปลงผม คุณชายจักทำการใดก็รีบเถิดขอรับ"
"ไม่ ไม่นะ วัชระจะบวชไม่ได้"

6 w; d" Q5 l. P  wอธิปรีบไปที่วัดโดยไม่สนคำห้ามปรามของพ่อ อธิปวิ่งด้วยเท้าเปล่าจนเท้าเป็นแผลเพื่อมาให้ทันแต่เมื่อมาถึง
& s7 _1 S, M0 Z5 z1 {1 Cหัวใจของอธิปก็แทบแหลกสลายเมื่อพระที่ออกจากโบสถ์ คือพระวัชระ ที่บรรพชาเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
! w3 ]) r* L- C/ p"ท่านพี่ ท่านทำแบบนี้ทำไม"
"เจริญพรโยม อาตมาขอโทษที่ต้องทำแบบนี้"
"หลวงพี่หารักข้าเเล้วฤๅ"
2 [- Q$ `/ J& v"รักสิโยม แต่เป็นรักและเมตตาที่ภิกษุพึงมีต่อสรรพสัตว์บนโลก หาใช่รักในกามราคะ"
5 o% V- i$ z8 X# E3 s"ทำไม ทำไมท่านต้องทิ้งข้าไปแบบนี้ ฆ่าข้าให้ตายยังดีเสียกว่า"
"นี่เท้าของโยมมีเลือดออกนี่ เหตุใดมิใส่รองเท้าเล่า"
"หลวงพี่ ท่านสึกได้ไหม ท่านรักข้าไหม"
"อาตมาสึกไม่ได้หรอกตอนนี้ บุญคุณของพ่อแม่ยิ่งใหญ่มากนัก ส่วนโยมก็คือคนที่อาตมาอยากให้หลุดพ้น
จากบ่วงแห่งทุกข์ มองเห็นธรรม อย่างที่อาตมาได้เห็น"
"ไม่ ไม่จริงท่านโกหก ท่านหลอกตัวเองทำไม ท่านรักข้า ข้าก็รักท่าน เราอยู่ด้วยกันได้"
8 K2 t$ N8 S* V1 O: Q! h& a$ X8 P"ไม่ได้โยม มันอาบัติ อาตมาเป็นพระ จิตของโยมตอนนี้กำลังโกรธเคืองอาตมา อโหสิกรรมเถิดหนา
8 w8 t0 ?1 o) j, i+ Pจักได้มีสุข"
"ไม่ ข้าต้องการเพียงท่านเท่านั้น ท่านคือความสุขของข้า ข้าจะทำให้ท่านต้องสึกให้ได้"
( B4 @1 y! a" F# S6 n
' I7 p9 F+ J/ S( m! W* A$ yอธิปเกิดแรงโทสะ จึงเข้าไปหมายจะกอด หอม จูบ พระวัชระแต่แล้วก็ไม่สามารถทำได้เพราะแค่เพียง
: w7 u, j; m+ L  Y$ Z: R! T, I! gปลายนิ้วที่เข้าใกล้พระวัชระ อธิปก็ร้อนลุ้มดังโดนไฟในนรกแผดเผา อธิปพยายามเท่าไหร่ก็ถูกความ
$ F+ g& V0 H' Y: f+ x9 Jร้อนทำร้ายจนต้องถอยห่างมิต่างจากธิดาพญามารที่เข้ามาก่อกวนพระพุทธเจ้า เวทนายิ่งนักอธิปร้องไห้
( C: c5 q4 D1 U% u1 Uราวจะขาดใจ ร้องไห้จนสลบไปต่อหน้าพระวัชระ พระวัชระประครองร่างไว้ไม่ให้ล้มลงพื้นก่อนจะอุ้มไปที่
# f/ h6 k9 z; F- n5 q, F  [6 Zศาลาที่ไไม่ใช่กุฏิหรือลับตา พระวัชระกระทำการล้างแผลที่เท้าพร้อมใส่ยาให้ จากนั้นก็ให้จเด็ดคอย
ดูแล จเด็ดจึงถามพระวัชระว่า....
. Z: F# }; |8 X. b4 l7 X"ท่านออกบวชเพราะอะไร แจ้งข้าเถิด"
5 U0 c7 u6 L! \0 H"โยม อาตมาเข้าใจดีว่าโยมอธิปรักอาตมามาก ที่แรกอาตมาตั้งใจจะบวชเพื่อศึกษาธรรมและแทน
: r* O. v$ _' E; r' U. Lบุญคุณพ่อแม่ แต่พออาตมาได้นั่งสมาธิ ได้คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ นานา อาตมาก็เข้าใจชีวิต
& ?5 z# i- \# q2 D2 C. Zที่เป็นอยู่มากขึ้น ความสุขที่แท้จริงคือการหลุดพ้น"
"แล้วคุณชายของข้าหละ คุณชายรักท่านมากนะขอรับ วางแผนหนีเพื่อจะไปมีความสุขกับท่านแต่
ท่านเลือกที่จะไม่ใยดีและหนีออกบวชแบบนี้หรือที่ท่านตอยแทนความรักเจ้านายข้า"
"โยม โยมก็รู้ดีว่าท่านเศรษฐีอิทธิพลมากมีขนาดไหน ต่อให้อาตมาพาโยมอธิปหนี้ไปก็ใช้ว่าโยมพ่อ
5 x* D2 [, N8 u4 s, h" d; @/ s2 Iของอธิปจะตามหาพวกเราไม่เจอ อยู่แบบต้องหลบต้องซ่อนมันมีความสุขจจริงฤๅ อาตมาทนเห็น
คนรักของอาตมาต้องมาลำบากเพราะอาตมาไม่ได้หรอกโยม อาตมาต้องเตรียมฉันเพลแล้วหนา
* Y& a) k% ^- l( Kฝากโยมดูแลอธิปด้วย หากฝื้นก็พากลับบ้านไปพักเสีย"
"ขอรับ สาธุขอรับพระคุณท่าน"
อธิปที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมดก็พอเข้าใจเรื่องราวแต่ก็แกล้งหลับเพื่อไม่ให้พระรู้ว่าเขาตื่นแล้ว ดูท่า
งานนี้อธิปจะแก้เกมส์ที่ท่านเศรษฐีวางไว้อย่างไร ติดตามต่อในตอนที่ 3 นะครับ
' `- A3 \4 q7 ^) e- D- t# m: f7 l

windy1980

สนุกนะ

ฮารุ

ขอบคุณครับ

dew225

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xoman

ขอบคุณ​ครับ​

chadew

แปชกดีครับ555

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

kaki

อ้าวหนีไปบวชซะแล้ว

YutthanaP1980

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณ

Anavin

pttn1997

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ

Windy00

ขอบคุณ

pai_2552

ขอบคุณครับ

Drm0629

ติดตามครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

แทน33