อาศัยอยู่ในจังหวัดนนทบุรี
ลงทะเบียน2020-7-18
ล่าสุด2025-4-22
วันเกิด1994 ปี 6 เดือน 13 วัน
ส่วนสูง173
น้ำหนัก69
ลักษณะทางเพศไว้คบกันแล้วค่อยตกลงกันอีกที
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 795
- พลังน้ำใจ
- 28396
- Zenny
- 101405
- ออนไลน์
- 3565 ชั่วโมง
|
หลายเดือนผ่านไป อธิปกับวัชระก็ดูสนิทสนมกันมากราวกับหนุ่มสาวที่มีใจรักมั่นต่อกัน ; ~' Y" s7 P3 l3 k2 e' y$ t) e
1 d g v% K8 j
ทุกคนต่างรู้ว่าทั้งคู่มีใจภักดีต่อกัน ถึงแม้จเด็ดจะควบคุมคนงานไม่ให้พูดมากแต่เรื่องราวก็ไม่วายที่จะ% X; W- Y5 y* i3 ]
ไปถึงหูท่านเศรษฐี เพราะพวกชาวบ้านที่แอบเห็นได้นำความมาบอกเล่าท่านเศรษฐี จนกท่านเศรษฐี
' Q8 r v. {/ [3 r4 Q, Vต้องบุกมาที่ท่าเรือเอง : ^; r6 F S5 T( c# b: n) y
/ e3 ]$ Z" w& x9 t2 g! F5 \6 lทันทีที่ท่านเศรษฐีเข้ามาที่เรือนเล็ก....
8 \& P. P. U* u, V8 i; | Y"ไอ้จเด็ด ลูกกูอยู่ในนั้นใช่ไหม"
# x n; G! u+ ~% C+ p"ไม่ขอรับคุณชายออกไป..."
& s' Z* }- L! {) U"พวกมึงจับไอ้จเด็ดไว้"3 u6 O" [$ K, {
"อย่านะขอรับท่านเศรษฐี อย่าขอรับ"5 ?% j0 ^$ m; A
เมื่อท่านเศรษฐีเปิดประตูเข้าไปก็พบอธิปนอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของวัชระที่ไร้ซึ้งเสื้อผ้าปกปิดกายมีแต่
0 n9 K* b$ N8 R1 qผ้าแพรคลุมกายช่วงล่างของทั้งคู่เอาไว้....
) e C7 A: E7 s( N"ไอ้ลูกชั่ว มึงทำอะไรกัน"9 k9 F! X$ v9 b( k
+ V3 q! l* G# r, R0 B+ o0 z! Hทั้งคู่ต่างลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ อธิปมองเห็นจเด็ดถูกจับตัวเอาไว้ก็รู้เเล้วว่าพ่อเขาบุกเข้ามาโดยไม่ทัน
- k, G; Y p4 ?ตั้งตัว เมื่อทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าเสร็จ
/ {# E9 N4 M. K' \4 a# T"มันเกิดอะไรขึ้นอธิป พ่อคาดหวังกับเอ็งมากนัก แต่เอ็งทำไมทำแบบนี้"1 n$ s2 n3 l) w6 b
"คุณพ่อขอรับ ลูก...ลูกเป็นต้วนซิ่ว ลูกไม่ได้รักสตรี ลูกรักผู้ชาย"
9 s5 x" ]9 l% J5 {"ไอ้ลูกเวรมึง". |; ~3 [1 _: n; V0 f; R3 W+ X& l" k
เพี๊ยะ ท่านเศรษฐีตบเข้าที่หน้าของวัชระอย่างจังจนมุมปากแตก เหตุก็เพราะวัชระเอาตัวเข้ามาปกป้อง* w" p* O5 |: F V0 ^+ F
อธิปไม่ให้โดนพ่อตบ
" L( T" K/ N H! C5 W' \- x) s( G"พี่ท่าน"
( V) q1 k/ q& t! g! D"กระผมไม่เป็นไรขอรับคุณอธิป"
0 B) ], R% I3 D( ?( j/ V) ^0 a"คุณพ่อขอรับ คุณพ่อทำแบบนี้มันเกินไปหรือไม่ขอรับ วัชระผู้นี้ก็เป็นคนดี ขยันทำงาน และทำงานดี! K4 I' i% Y! ~) b: o5 |+ z
เสียด้วย"- k/ L! s, c8 j+ o" |. W; _" h4 T
"งานในหอนอนหละสิ"
' I# R% A8 Z) } I2 B"คุณพ่อกำลังดูถูกลูกอยู่นะขอรับ"( _' Z2 K$ @. D# \) s5 q
"พวกมึง คุมตัวอธิปกับไอ้จเด็ดกลับเรือนใหญ่ อีก 7 วัน ข้าจะให้อธิปแต่งงานกับหนูโบตั๋น ลูกสาว
) Z. y+ W5 q5 h0 t% t" sของโกเซ็ง ส่วนมึงไอ้จับกัง มึงออกไปจากเรือนกูกูไล่มึงออก"- v# x( Z2 B$ D: `8 ?9 j) a
"ไม่นะขอรับคุณพ่อ หากคุณพ่อไล่เขาไปลูกจักขอตายต่อหน้าคุณพ่อ"4 o8 N3 |4 T) Z; d* J
"อธิป"
/ u% T6 U; p# K$ p+ L5 _"ลูกพูดจริงขอรับ ลูกรักวัชระ หากชาตินี้ไม่ได้เคียงคู่กัน ลูกก็มิขอมีคู่ตอดชีวิต"
0 j1 G, j; s/ f3 N/ s+ H0 g3 H2 Z4 @- V- G3 \; J+ B, [
อธิปลั่นวาจาออกมาด้วยจิตที่ตั้งมั่นต่อรักของตน แต่ท่านเศรษฐีก็ไม่วางมือจับทั้งคู่แยกออกจากกัน
; G) ^( l% u7 X6 Dอธิปถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ภายในหอนอน ส่วนจเด็ดก็โดนลงโทษให้ไปทำงานที่ครัวไม่ต้องมาดูแลอธิป
: h% u+ T+ @* l7 Pส่วนวัชระก็ต้องกลับไปทำงานแบกหามตามเดิม $ n! [1 }: C# u6 Y" f$ T/ W* X
3 [2 N1 m5 k5 `9 C/ H
ในค่ำคืนข้างแรมที่พระจันทร์ไร้ซึ่งแสง วัชระแอบย่องเบาเข้ามาหาอธิปที่เรือนใหญ่โดยทั้งคู่แอบนัดเจอกัน
# u i6 t7 V$ _3 j' ^4 _ที่ท่าน้ำ
" i# Z8 @- V. v" \0 _1 \"เป็นอย่างไรบ้างพี่ท่าน ดูคล้ำลงไปเยอะเลย"
+ y, \( K8 K. A( Y. f1 E"พี่หาเป็นอันใด ห่วงก็แต่อธิปของพี่"
8 h8 _( P# v& i% l& W"พี่ท่าน ข้าจักหนี เราาทั้งสองหนีไปด้วยกันเถิดหนา"
0 w' i( W) T+ \"ไม่ได้ พ่อของอธิปจะยิ่งเกลียดพี่เข้าไปมาขึ้น" p: `. L, z6 ]) c. s3 D6 J5 v5 R) U
"แต่ถ้าพี่ท่านไม่พาข้าหนี ข้าก็ต้องแต่งงานกับแม่นางโบตั๋นในอีกไม่กี่วัน": P, u4 y4 B; t: a
"อธิป คนเป็นลูกก็ต้องยอมทำเพื่อแทนคุณพ่อแม่มิใช่ฤๅ"
0 v0 X5 s, A' k0 Q3 \"หากพี่หมดรักข้าแล้วพี่ก็จงกลับไปเถิด อย่าได้เจอกันอีกเลย ชาตินี้ข้าจะมีพีเป็นคนรักเพียงคนเดียว"! Z7 ` _) L& D% f. r, c5 u
"พี่ก็รักเจ้ายิ่งนักอธิป แต่ฐานะของพี่กับเจ้ามันต่างกันมากโขเหลือเกิน พี่จักเอาอะไรมาสู้"
4 [& `8 j1 I* q"ก็ข้าบอกพี่ท่านเเล้วไง ว่าเราจักหนีไปด้วยกัน ทางเดียวที่จักทำให้เราอยู่ร่วมกันอย่างมมีสุข"
\( x' H8 n* ^"นั้นให้พี่ได้เเจ้งลากับแม่ชีมารดาของพี่ก่อนได้ไหม รอพี่เถิดหนาเราจักไปด้วยกัน"
8 B4 F4 O! u' {0 ~5 I, ^* M, d- n
. H, y2 o% _9 M, `อธิปดีใจเป็นอย่างยิ่งที่จักได้หนีไปใช้ชีวิตร่วมกันกับวัชระ ในยามวิกาลแบบนี้ไร้ซึ่งคนผ่านไปมา ผู้คน
1 i# d M. w# d% t$ B0 `ในเรือนก็หลับนอนกันหมดเเล้ว อธิปปกับวัชระจึงร่วมรักกันที่ท่าน้ำ ร่างกายที่ไร้เสื้อผ้าขงทั้งคู่ได้ประกบ6 N# G+ x( p+ S
แนบชิดกันอีกครั้ง ลีลารักอันเล่าร้อนของทั้งคู่ก็นำไฟกามมาสู่จิตของตน โดยที่ทั้งคู่ร่วมเสพสุขกันอย่าง
3 r5 K U a: T4 e& E4 h9 gมีความสุข ไม่ช้าวัชระก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่างกายของอธิปจนอิ่มเอม ทั้งคู่รีบใส่เสื้อผ้าแล้วแยกย้าย! N. ?1 R* T! }
2 @6 e- y, s0 z* }7 |8 K
เช้าวันรุ่งขึ้น อธิปเตรียมวางแผนการหนี้โดยมีจเด็ดร่วมทางด้วย วัชระรีบไปหาแม่ชีมารดาที่วัดเพื่อลา
( {5 J- N' k! c O4 x3 oแต่เช้านี้เป็นเช้าวันพระชาวบ้านต่างมาทำบุญตักบาตรฟังธรรมอย่างมีความสุข ไม่เว้นแม่แต่ท่านเศรษฐี
2 X3 l9 }2 @2 Q5 J0 [' G, Sเมื่อพระขึ้นธรรมมาตย์เทศน์ วัชระก็ได้มีโอกาศฟังธรรมและรู้สึกสนใจที่จะศึกษาธธรรมะโดยลืมคิดไปว่า+ W9 x4 S) K3 s6 t( a7 q0 u; P! q
วันนี้เขาจะต้องพาอธิปหนีไปด้วยกัน, T* Z2 t3 I% u
"ดูนั่นสิเจ้าค่ะคุณลุง"
5 d" ~) i8 R* Q1 a3 e& Z' ]"อะไรหรือแม่หนูโบตั๋น"
F! I1 c$ C6 z" Q"ชายผู้นั้นดูท่าทางจักสนใจในธรรมนะเจ้าค่ะ ตั้งใจฟังและมีการสนทนาธรรมกับหลวงตาด้วย"
/ ?; \, n O1 o! ?# Hเศรษฐีหันไปดูก็พบว่าชายคนนั้นคือวัชระ ท่านเศรษฐีจึงคิดการอะไรได้บางอย่าง6 ]9 x4 s/ a' R
s( }7 }4 p' J+ ?$ c
"ไอ้วัชระ"7 e0 S! }3 K, `, {0 O+ \6 C
"ขอรับนายท่าน"" p X3 r7 {" ^5 l
"เอ็งรักลูกข้าจริงหรือไม่"
0 @7 G4 x: q/ x) p: _' G"จริงขอรับ กระผมรักคุณอธิปมากขอรับ"
, c' ]5 |; V; u0 D$ Y3 i8 o"ดี แล้วเอ็งได้บวชเรียนให้แม่เอ็งหรือยัง"
- G2 u! d F9 i j1 o! f8 ^"ยังขอรับ"
8 a( R" W2 ~9 ]7 {* f% o+ [! u& h"ว่ะ ไอ้นี่ ยังมิได้บวชเรียนแล้วจะมีเย้ามีเรือนได้อย่างไร ข้ามิยอมยกอธิปให้เอ็งหรอก ถ้าเอ็งรักลูกข้าจริง5 o) R) c& x; ^' C; e, q2 p0 H
เอ็งก็ต้องออกบวช สึกมาค่อยมาขอลูกข้า"9 f2 O+ a4 b, W
"ท่าน ท่านพูดจริงหรือขอรับ"1 {. N5 l& N4 P1 b
"จริงสิว่ะ ดูท่าทางเอ็งก็สนใจในพระธรรม บวชเรียนสึกออกมาจะได้นำหลักธรรมมาใช้ครองเรือน"7 \ B# K7 d% B/ M1 @% p
"ได้ขอรับ แม่ชีครับ ลูกจักขอบวชทดแทนคุณและศึกษาธรรม แม่ชี....."; ~7 j7 Y4 T* p# Y+ [8 B; r
แม่ชีกำลังจะเตือนลูกชายแต่ก็ไม่ทันการ ท่านเศรษฐีพูดแทรกขึ้นมาว่า.....! ?+ @8 ~1 U* r0 D, X6 U/ `
"แม่ชี ท่านเองก็อยู่ในศีลธรรม ท่านก็เป็นแม่ ข้าก็เป็นพ่อ เราต่างก็รู้ความหมายดีนะ"
7 {5 x. Q0 T, G9 ]"วางใจเถิดท่านเศรษฐี ข้าจะให้ลูกอยู่ในกรอบแห่งธรรมเเละวัฏจักรชีวิต ขอท่านอย่าได้กังวล"3 t$ [3 w& _8 Z4 B D+ [
"ข้าขอขอบใจแม่ชียิ่งนัก"
# L3 ?' D: ?! ^+ n
4 q" u4 b. w8 d. ?ท่านเศรษฐีได้ให้คนดูดวงชะตาของวัชระพบว่า วัชระมีดวงที่จะเข้าถึงพระธรรมและสำเร็จมรรคผลหากได้บวช ?% ^/ ^( [2 q
ก็จะบวชไม่ยอมสึก ท่านเศรษฐีจึงหว่านล้อมดดยเอาความซื่อของวัชระเข้ามาครอบงำจนในที่สุดวัชระ
6 j4 w5 t* Z* @2 ~2 @3 Mก็ตัดสินใจที่จะบวช
" X( _0 [9 x. k) R7 o4 i
! [9 Q3 P D' H+ w# [. J" tอธิปที่รอเวลา รอแล้วรอเล่าวัชระก็ไม่มาสักทีจนกระทั้งพ่อกลับมาถึงเรือน ท่านเศรษฐีทำตัวปกติไม่ได้
: w1 p$ x: T9 J* {: B' `- Pบอกความอันใดแกอธิป จนกระทั้ง 3 วันผ่านไปวัชระก็ยังไม่มาพาอธิปหนี8 D- n7 z0 k& P, R5 O4 a: [
"แย่แล้วขอรับคุณชาย"- T+ F, N/ L2 q$ F6 \( K0 x
"มีอันใดพี่จเด็ด"
+ h. a5 x: h e3 N" X"วัชระ กำลังจะเข้าบรรพชาตอนนี้ได้ข่าวว่ากำลังปลงผม คุณชายจักทำการใดก็รีบเถิดขอรับ"
* l+ y* j8 M6 U, g/ c( T v"ไม่ ไม่นะ วัชระจะบวชไม่ได้"$ l! U Z% s: O' X+ G2 d
# ~ A' ^- Z* m% D; Uอธิปรีบไปที่วัดโดยไม่สนคำห้ามปรามของพ่อ อธิปวิ่งด้วยเท้าเปล่าจนเท้าเป็นแผลเพื่อมาให้ทันแต่เมื่อมาถึง' J, X) F) S, [" {
หัวใจของอธิปก็แทบแหลกสลายเมื่อพระที่ออกจากโบสถ์ คือพระวัชระ ที่บรรพชาเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
3 Z* {- L3 }1 Q! W7 K _: j5 b"ท่านพี่ ท่านทำแบบนี้ทำไม"
9 W7 T; e8 p# ^! N s"เจริญพรโยม อาตมาขอโทษที่ต้องทำแบบนี้"
5 Q! R! \8 n$ N" ?$ Z"หลวงพี่หารักข้าเเล้วฤๅ"
9 c" a5 o. t: f! u9 b"รักสิโยม แต่เป็นรักและเมตตาที่ภิกษุพึงมีต่อสรรพสัตว์บนโลก หาใช่รักในกามราคะ"' G q$ B7 M$ a1 C. k K+ |$ u
"ทำไม ทำไมท่านต้องทิ้งข้าไปแบบนี้ ฆ่าข้าให้ตายยังดีเสียกว่า"
" ?" n1 `8 n7 S4 @"นี่เท้าของโยมมีเลือดออกนี่ เหตุใดมิใส่รองเท้าเล่า"% p! z+ u+ z5 M! X% e% q3 a
"หลวงพี่ ท่านสึกได้ไหม ท่านรักข้าไหม"
% z* @7 }! F) r, i; o"อาตมาสึกไม่ได้หรอกตอนนี้ บุญคุณของพ่อแม่ยิ่งใหญ่มากนัก ส่วนโยมก็คือคนที่อาตมาอยากให้หลุดพ้น
2 u9 \$ k: y6 y5 c! @4 H& k Jจากบ่วงแห่งทุกข์ มองเห็นธรรม อย่างที่อาตมาได้เห็น"
: a# ?6 C3 } \/ x. S" n. S"ไม่ ไม่จริงท่านโกหก ท่านหลอกตัวเองทำไม ท่านรักข้า ข้าก็รักท่าน เราอยู่ด้วยกันได้"
" X. y) t# S5 x: D0 v: f. f3 P"ไม่ได้โยม มันอาบัติ อาตมาเป็นพระ จิตของโยมตอนนี้กำลังโกรธเคืองอาตมา อโหสิกรรมเถิดหนา- S2 w4 K# |9 `* R0 x
จักได้มีสุข"
% `9 ]2 J, ]; J0 q U* L"ไม่ ข้าต้องการเพียงท่านเท่านั้น ท่านคือความสุขของข้า ข้าจะทำให้ท่านต้องสึกให้ได้"& H" {% K4 @% d0 a) I* v) B
* J; U9 h6 H5 J& Z( U( |
อธิปเกิดแรงโทสะ จึงเข้าไปหมายจะกอด หอม จูบ พระวัชระแต่แล้วก็ไม่สามารถทำได้เพราะแค่เพียง
% V/ v0 R, k6 x, \ปลายนิ้วที่เข้าใกล้พระวัชระ อธิปก็ร้อนลุ้มดังโดนไฟในนรกแผดเผา อธิปพยายามเท่าไหร่ก็ถูกความ- k0 S# G, L' w
ร้อนทำร้ายจนต้องถอยห่างมิต่างจากธิดาพญามารที่เข้ามาก่อกวนพระพุทธเจ้า เวทนายิ่งนักอธิปร้องไห้, t6 T. m7 Z9 @! M+ ?9 m# r
ราวจะขาดใจ ร้องไห้จนสลบไปต่อหน้าพระวัชระ พระวัชระประครองร่างไว้ไม่ให้ล้มลงพื้นก่อนจะอุ้มไปที่
4 C8 K; V# E& f, \+ O4 bศาลาที่ไไม่ใช่กุฏิหรือลับตา พระวัชระกระทำการล้างแผลที่เท้าพร้อมใส่ยาให้ จากนั้นก็ให้จเด็ดคอย
) X; h$ `! C( N0 Q1 s1 K9 m1 ?ดูแล จเด็ดจึงถามพระวัชระว่า..../ i7 c1 `$ W4 Z0 ^0 `6 D( D* h5 J* }8 }
"ท่านออกบวชเพราะอะไร แจ้งข้าเถิด"8 S0 [6 k" V- T& N3 R, T
"โยม อาตมาเข้าใจดีว่าโยมอธิปรักอาตมามาก ที่แรกอาตมาตั้งใจจะบวชเพื่อศึกษาธรรมและแทน; n: |2 `* n7 N3 R7 ]
บุญคุณพ่อแม่ แต่พออาตมาได้นั่งสมาธิ ได้คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ นานา อาตมาก็เข้าใจชีวิต
; \6 J6 `. [1 W0 |. oที่เป็นอยู่มากขึ้น ความสุขที่แท้จริงคือการหลุดพ้น"( F7 N" V6 v& ^6 B7 D/ U
"แล้วคุณชายของข้าหละ คุณชายรักท่านมากนะขอรับ วางแผนหนีเพื่อจะไปมีความสุขกับท่านแต่
+ [2 w. g, A. H# r0 Sท่านเลือกที่จะไม่ใยดีและหนีออกบวชแบบนี้หรือที่ท่านตอยแทนความรักเจ้านายข้า"
3 X+ J8 o. H& n: X" J( s"โยม โยมก็รู้ดีว่าท่านเศรษฐีอิทธิพลมากมีขนาดไหน ต่อให้อาตมาพาโยมอธิปหนี้ไปก็ใช้ว่าโยมพ่อ
% G# Y5 K1 G1 V; ~8 y7 A$ cของอธิปจะตามหาพวกเราไม่เจอ อยู่แบบต้องหลบต้องซ่อนมันมีความสุขจจริงฤๅ อาตมาทนเห็น
( h2 i* @7 y! x$ V/ |! uคนรักของอาตมาต้องมาลำบากเพราะอาตมาไม่ได้หรอกโยม อาตมาต้องเตรียมฉันเพลแล้วหนา* a) C3 I9 c) x. C6 _; u: x; A
ฝากโยมดูแลอธิปด้วย หากฝื้นก็พากลับบ้านไปพักเสีย"( E2 m/ q) |* N! N7 U0 e
"ขอรับ สาธุขอรับพระคุณท่าน"( z0 ]: u7 A' J& Z, @* C, { L
อธิปที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมดก็พอเข้าใจเรื่องราวแต่ก็แกล้งหลับเพื่อไม่ให้พระรู้ว่าเขาตื่นแล้ว ดูท่า
0 K }& K" W w r5 [1 B! ~งานนี้อธิปจะแก้เกมส์ที่ท่านเศรษฐีวางไว้อย่างไร ติดตามต่อในตอนที่ 3 นะครับ
' H- E% V1 w& U$ u# X; o. _& d# Y! s5 R% h
|
|