"ภุ ออกพรรษานี้ไปเที่ยวริมโขง ดูบั้งไฟพญานาคกันป่ะ"
ไอดินเอ่ยถามภุ เพื่อนสนิทของเขา แต่ภุยังไม่ทันตอบออนิวจึงพูดตอบแทนมาว่า...
"ไป ไป กูอยากไปเที่ยวก่อนเปิดเทอม"
"มึงนี่เรื่องเรียนไม่เคยไวเหมือนเรื่องเที่ยวเลยนะไอ้ออนิว ว่าแต่พวกมึงเชื่อเรื่องพวกนี้เหรอว่ะเขาว่า
กันว่ามันเป็นฝีมือมนุษย์ที่ทำขึ้นจากฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน"
"นั่นดินี่มัน 2023 วิทยาศาสตร์มันไปไกลมากเเล้วนะ ยังจะมาดูอะไรแบบนี้อีก"
พีทกับบีบีพูดขึ้น ออนิวจึงสวนกลับว่า....
"อ้าวนางชะนีกับไอ้พีทถ้าแกสองคนไม่อยากไปก็อยู่กรุงเทพ โอเคป่ะ"
"เสียใจถ้าภุไปฉันก็ไป"
"แหวะ เลี่ยน"
ในขณะที่ออนิวกับบีบีกำลังตีกันอยู่นั้น ภุ จึงพูดขึ้นว่า
"เดี๋ยวอย่าเพิ่งตีกัน สิ่งพวกนี้เราก็ควรฟังและคิดตามใช่เมื่อก่อนตอนไม่ดังมันอาจจริง แต่ตอนนี้
มันมีเรื่องผลประโยชน์ทางการท่องเที่ยวเข้ามาสิ่งที่เราเห็นมันก็อาจมีทั้งจริงและไม่จริงปะปนกันไป"
"ไปดิ ว่าจะกลับไปเยี่ยมพ่อกับแม่ที่บึงกาฬด้วย"
เมื่อภุพูดว่าจะไปเยี่ยมพ่อกับแม่ที่บึงกาฬด้วย บีบีจึงพูดขัดขึ้นว่า....
"ภุแต่บีบีว่าไปเที่ยวทะเลก่อนเปิดเทอมดีกว่านะ ไว้สอบเสร็จภุค่อยไปบ้านก็ได้"
"นี่น้อยๆหน่อยค่ะ ให้ลูกเขาไปเจอพ่อเเม่เขาบ้าง หล่อนคลอดไอ้ภุมาหรือไง"
"แล้วเกี่ยวไรกับแกไม่ทราบ นางออนิว"
"โอ๊ย มึงสองคนจะตีกันอีกนานไหม"
พีทพูดขึ้น จกนั้นภุจึงเสนอเรื่องที่พักว่า...
"ที่พักไม่ต้องจองนะเดี๋ยวไปค้างที่บ้านกู"
ไอดินจึงพูดขึ้นว่า...
"นั้นแหละที่กูกำลังจะพูด ตกลงไปกันทั้งหมดนี่นะ กูได้จองเครื่อง"
"เออ มึงจองเลยเดี๋ยวพวกกูโอนเงินให้"
ทั้ง 5 คนตกลงที่จะไปเที่ยวกันที่บ้านของภุ แต่ดูเหมือนบีบีจะไม่ค่อยเท่าไหร่
ภุ หรือภุชงค์(พระเอก) นักศึกษาหนุ่มโบราณคดีปี 4 รูปหล่อ ดีกรีเดือนคณะและเดือนมหาลัย
เขาเป็นคนที่สุขุมนุ่มนวล หุ่นแน่นล่ำกำยำผิวขาวและภุก็มักจะชอบแสดงตนว่าเป็นแฟนกับภุทั้งๆที่ภุ
คิดกับบีบีเเค่เพียงเพื่อนเท่านั้น บีบีจะมีคู่ปรับที่ไม่ลงรอยกันนั้นก็คือออนิวเกย์หนุ่มปากแซ่บของแก๊ง
เขาทั้งคู่มักจิกกันเสมอโดยเฉพาะเวลาที่บีบีมาเต๊าะภุ
เมื่อทุกคนเดินทางมาถึงบ้านของภุที่เปิดเป็นร้านอาหารและที่พักริมแม่น้ำโขง ฐานะของภุจึงอยู่ในระดับ
ที่มีกินไม่แปลกที่ใครๆก็หลังจะได้ภุเป็นผัว
"สวัสดีครับพ่อ สวัสดีครับแม่
"อ้าวตาภุ สวัสดีลูกๆ มาเเล้วหรือ ไม่โทรมาบอกแม่ แม่จะได้ให้คนไปรับ"
"กะมาเซอร์ไพร์พ่อกับแม่หนะครับ คิดถึงคุยทางโทรศัพทย์ก็ไม่หาย"
"อ้อนเชียว"
ภุและเพื่อนๆเดินเข้ามาในบ้านที่เป็นโซนร้านอาหาร แต่มี 1 คนที่เข้ามาไม่ได้นั้นก็คือบีบี แม่ภา
จึงเอ่ยถามว่า...
"อ้าหนูบีบี ทำไมไม่เข้ามาก่อนหละลูก ยืนทำไมหน้าร้าน"
"ทำไม เจอยันต์แปดทิศไงถึงกลัวไม่กล้าเข้า"
"นี่อีออนิว หุบปากไปเลย คุณแม่ค่ะหนูรู้สึกเหมือนเดิมที่เคยมาเลยค่ะ เหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้หนู
เข้าไปไม่ได้"
บีบียืนอยู่หน้าบ้านตรงรูปปั้นปู่ภุชงค์นาคราช พญานาคประจำบ้านของภุที่นับถือ ทันใดนั้นก็ ...
"เข้ามาสิแม่หนู ไม่มีใครห้าม เข้ามาพักผ่อนในบ้านตามสบายเถิด"
เสียงพ่อพัน พ่อของภุเอ่ยขึ้นบีบีจึงเดินเข้ามาได้และผ่านรูปปั้นมาแบบวูบๆ แม่ภาจึงพูดกับทุกคนว่า..
"มากันเหนื่อยๆไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไหม เดี๋ยวแม่ทำอาหารไว้ให้"
"ดีเลยครับแม่ หนูขอตำปูไทย น้ำตก ต้มแซ่บ ข้าว 2 กระติ๊บเลยครับอีแม่"
"นี่ออนิว มึงกินใช่ไหมเนี่ย" ไอดินเอ่ยแซวออนิว
"บีบี เธอโอเคไหม" พีทเอ่ยถาม บีบีพยักหน้าแทนคำตอบ
ทั้งหมดแยกย้ายกันไปพักผ่อนเเละทำภารกิจส่วนตัว แม่จึงถามพ่อว่า...
"พ่อ แม่หนูคนนี้เขาเป็นเชื้อสายของนกใหญ่หรือจึงเกรงต่อรูปปั้นพ่อปปู่ภุงค์"
"ใช่ แม่หนูคนนี้ คือคู่กรรมของเจ้าภุแต่ปางก่อน คู่แท้ของเจ้าภุไม่ใช่แม่หนูคนนี้"
"ตาภุ เป็นลูกที่เราขอจากองค์ปู่ภุชงค์นาคราช ตัวเจ้าภุก็น่าจะมีเชื้อสายของนาคในตัวแล้วแบบนี้
แม่หนูคนนี้จะคบกับลูกเราได้เหรอ"
"ไม่หรอกแม่ คู่ครองของเจ้าภุแต่เป็นนาคบริวารแห่งลูกหลานองค์ปู่ศรีสุทโธผู้สร้างลำน้ำโขงแห่งนี้
ลูกเราคบมนุษย์ไม่ได้"
"แต่พ่อ องค์ปู่ท่านก็เป็นพญานาคชั้นสูงแล้วเรื่องราวของนาคกับครุฑก็จบลงเเล้วเหตุใดแม่หนูคนนี้
จึงยังเกรงกลัวพญานาคอยู่"
"กรรมที่พวกเขาทำร่วมกันมาไง จึงทำให้จิตยังผูกอาฆาตกันอยู่"
"เฮ้อ นั้นก็ต้องตามกรรมและบุพเพสันนิวาสของเขาละกัน"
พ่อกับแม่คุยกันสักพักก็เตรียมอาหารเสร็จ ภุ และเพื่อนๆต่างก็ลงมาทานอาหารด้วยกัน
เมื่อทั้งหมดลงมาทานอาหารเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนก่อนจะออกไปเที่ยวงานวันใกล้บ้านในคืนนี้
ภุเข้ามาที่ห้องนอนส่วนตัวของเขาซึ่งตรงกับวิวลำน้ำโขงและมองเห็นเทือกเขาเขียวชะอุ่มของฝั่งตรงข้าม
มันเป็นวิวดีมาก ไม่เพียงแค่ห้องของภุห้องของเพื่อนๆ ก็วิวดีไม่แพ้กัน จนแต่ละคนต่างพากันหลับ
พักผ่อนไป ยกเว้นบีบีที่เขายังคงนั่งเล่นอยู่ข้างล่างและคิดถึงคำพูดของพ่อกับแม่ที่เขาแอบฟัง...
"ไม่มีทาง มนุษย์กับนาคจะอยู่ด้วยกันอย่างไร ฉันนี่แหละที่จะทำให้ภุมีเมียเป็นมนุษย์และมนุษย์นางนั้น
ก็คือฉันคนเดียว"
ในขณะที่ภุกำลังเปิดหน้าต่างออกไปสูดอากาศที่สดชื่นยามบ่ายคล้อย ภุก็มองเห็นบางสิ่งบางอย่างทีมี
ลักษณะเหมือนงูขนาดใหญ่กายสีเขียวมีหงอน งดงามยิ่งนัก ภุวิ่งลงจากบ้านเเล้วมาที่เรือนแพท่าน้ำ
บีบีเห็นดังนั้จึงวิ่งตามไป
"ภุ ภุ ภุ"
"บีบี ลงมาทำไมที่นี่มันพื้นที่ส่วนตัวของภุนะ ใครมาเห็นเข้าจะดูไม่ดี"
"ก็ช่างเป็นไร บีบีเป็นแฟนภุนะทำไมคนเป็นแฟนกันจะอยู่ด้วยกันไม่ได้"
"บีบี ภุบอกบีบีแล้วใช่ไหมว่าภุคิดกับบีบีแค่เพื่อนเท่านั้น กลับขึ้นไปบีบี ภุอยากอยู่เงียบๆ"
"ไม่ บีบีไม่กลับ บีบีจะอยู่กับภุ"
บีบีเข้ามากอดคอภุพร้อมใช้มือลูบไล้ใบหน้าและต้นขาภุ ภุจึงผลักบีบีออก
"ขึ้นบ้านไปบีบี อย่าทำแบบนี้ภุไม่ชอบ"
"ทำไมหละภุบรรยากาศแบบนี้ ภุไม่อยากลองอะไรบ้างเหรอ"
"นางหน้าด้าน"
เสียงปริศนาดังขึ้น ภุกับบีบีต่างตกใจเพราะบนแพนี้มันมีแค่เขาสองคน บีบีจึงพูดออกไปว่า...
"เสียงใครอ่ะ ใครแอบด่าฉัน อีออนิวเหรอ"
"ยังไม่ไปอีก ยังจะหน้าด้านอยู่อีกหรือไง ไป"
"นี่แกเป็นใคร กล้าดีไงมาด่าฉัน แน่จริงก็โผล่หัวออกมาสิ"
และเเล้วทันใดนั้นก็ปรากฎคลื่นลูกใหญ่กระทบเข้าที่เรือนแพจนบีบีแสกระเด็นออกจากภุ บีบีรู้สึก
เหมือนตอนที่กำลังจะเข้าบ้านภุ บีบีเริ่มรู้สึกกลัวจึงรีบขึ้นจากเรือนแพเเละกลับขึ้นห้องไป ทันใดนั้น
พญานาคหนุ่มแห่งลุ่มน้ำโขงที่เป็นเมืองบริวารขององค์พ่อปู่ศรีสุทโธนาคราชแห่งลุ่มน้ำโขง จึงตั้งจิต
อุทานในกายนาคว่า.....
"เจ้านางศกุนตลา อย่าหวังว่าข้าจะยอมเจ้า ถึงแม้เจ้าจะยอมตายเพื่อให้ได้มาเกิดคู่กับท่านภุชงค์
แต่เจ้าก็อย่างหวังว่าจะเอาท่านภุชงค์ไปได้ คำสัญญาของข้ายังคงมั่นต่อท่านภุชงค์เสมอ" พญานาค
หนุ่มจึงว่ายวนอยู่บริเวรณคุ้งน้ำเรือนแพที่ภุงชงค์อาศัยอยู่
เมื่อกระแสน้ำสงบลงภุก้เดินมาทางด้านตะวันออกของแพและนั่งลงกำหนดจิตทำสมาธิจนจิตเริ่มนิ่ง
ภาพที่เขาเห็นในฝันมาตั้งแต่เด็กก็ผุดขึ้นมาในนิมิตอีกครั้ง
"อุรเคนทร์ รักของเราจะไม่มีใครพรากไปได้ พี่จะรอวันนั้นของเรา"
"ท่านพี่ภุชงค์ ไม่ว่าท่านพี่จะไปเกิดที่ภพใดข้าก็จะรอแต่เพียงท่านผู้เดียว ท่านพี่ ท่านพี่ ท่านพี่"
พญานาคหนุ่มนามว่าภุชงค์ ถูกท้าวนาเคนทร์นาคราชเจ้าเมืองบาดาลซึ่งเป็นเมืองบริวารเเห่งลุ่ม
น้ำโขงซึ่งเป็นบิดาของอุรเคนทร์ ได้ท้าพิสูจน์ความรักระหว่าอุรเคนทร์และภุชงค์ ด้วยการให้ดื่มยาพิษ
ภุชงค์โดนสาปให้เกิดเป็นมนุษย์ ส่วนอุรเคนทร์ต้องอยู่ในภพของนาค ถึงแม้อุรเคนทร์จะใช้กริช
พญานาคประจำตระกูลปักลงกลางหัวใจ แต่ก็ไม่ตายเพราะพรที่ท้าวนาเคนทร์ได้ประทานให้ไว้ ภุชงค์
ยอมทำตามเพื่อพิสูจน์ให้เห็ท้าวนาเคนทร์เห็นว่าตนรักอุรเคนทร์จริงๆ ต่อให้เกิดในภพที่ต่างกัน
ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจเป็นสอง เจ้านางศกุลตลา(หรือบีบีในชาติปัจจุบัน) ธิดาแห่งองค์ท้าวปักษาไกรลาศ
ที่ได้หลงไหลและแอบชอบพญานาคหนุ่มภุชงค์อยู่ แต่ด้วยความที่ภุชงค์มีใจรักต่ออุรเคนทร์จึงทำให้ภุชงค์
เลือกที่จะรักแบบผิดวิธีธรรมชาติ เจ้านางศกุลตลาจึงได้นำความลอบส่งให้กับท้าวนาเคนทร์นาคราชรู้
จนนำมาสู่ความตายและการพลัดพรากของภุชงค์และอุรเคนทร์ เมื่อนางได้ข่าวการตายของภุชงค์
นางจึงตั้งจิตฆ่าตัวตายตามเพื่อให้ได้มาเกิดเป็นมนุษย์เหมือนภุชงค์ เพราะตามภพภูมินาคกับมนุษย์
จะรักกันไม่ได้ ท้าวนาเคนทร์จึงเห็นสมให้ทั้งสามได้ผจญกรรมแห่งรักร่วมกัน เมื่อจิตของภุชงค์กลับเข้าที่
เขาก็ตั้งจิตแผ่กุศลให้กับอุรเคนทร์คนรักของเขา
"ขอบุญกุศลแห่งการนั่งสมาธินี้จงนำสู่อุรเคนทร์นาคราชด้วยเถิด"
อุรเคนทร์ได้รับผลาบุญจาภุชงค์จึงทำให้ว่ายล่องลำโขงอย่างสำราญจนลืมไปว่าต้องกลับลงเมืองบาลเเล้ว
"พระโอรส กลับเมืองบาดาลเถิด ก่อนที่ประตูวังจักปิด"
"ปิดก็ช่างคืนนี้ข้าจักขึ้นไปไหว้พระที่งานวัดบนโลกมนุษย์"
"พระโอรส หากพระบิดาท่านทรงทราบ หัวข้าพระบาทหลุดแน่"
"เอาหนาพังคี เดี๋ยวข้าเอาหัวงูใส่ให้แทน เหมาะกับท่านดีนี่"
"โอ๊ยน้อ ลูกไผน้อคือดื้อแท้"
อุรเคนทร์นาคา(นายเอก) พญานาคหนุ่มกายสีเขียวได้แปลงกายเป็นมนุษย์ใส่เสื้อพื้นเมืองและนุ่งโสร่ง
แบบชาวอิสาน ดูๆแล้วก็หล่อไม่แพ้กับมนุษย์บนโลกเลยทีเดียว
ในค่ำคืนก่อนวันออกพรรษาซึ่งนี่ก็เป็นวันโกน วัดแถวริมน้ำโขงก็จัดงานบุญตามอย่างที่เคยทำมาภุและ
เพื่อนๆทั้งห้าก็มาเที่ยวงานวัด ในขณะที่เพื่อนทั้งสี่คนเดินหาของกิน ภุจึงแยกตัวออกมาไหว้พระที่โบสถ์
และแล้วเขาก็ต้องทึ่งเมื่อพบกับเด็กหนุ่มวัยใสกำลังกราบพระประธานอยู่ภายในโบสถ์ ภุเดินเข้าไปนั้งข้างๆ
แล้วกราบพระพร้อมหันมาสบตากับหนุ่มน้อยผู้นี้เขารู้สึกเหมือนว่าจะรู้จักกับหนุ่มคนนี้มานานมาก
"เป็นคนบ้านใด๋ คือมาเฮ็ดบุญที่นี่"
ภุ เอ่ยทักเป็นภาษาอิสาน หนุ่มคนนี้จึงตอบกลับแบบนุ่มนวลดูเเป็นลูกผู้ดีมากๆ ทั้งกริยา หน้าตา
"ข่อยกะเป็นคนหม่องนี่แหละ สิให้มาจากใด๋"
"อ้ายชื่อภุชงค์ หรือเจ้าสิเอิ้นอ้ายภุกะได๋ เจ้าซื่อหยัง"
"..
.."
หนุ่มน้อยยิ้มให้ก่อนจะลุกขึ้นเเละพูดกับพี่เลี้ยงว่า...
"เฮาออกไปเบิ้งงานข้างนอกดีกัว อ้ายพัง"
"ครับคุณหนู"
"เดี่ยวดิ อ้ายถามชื่อเจ้าเป็นหยังคือบ่บอก"
ภุวิ่งตามออกมาที่ตรงหน้าโบสถ์ หนุ่มน้อยที่ยืนอยู่ตรงต้นลีลาดีก็กำลังจะเดินจากไปทันใดนั้นภุจึงหยิบ
ดอกลีลาวดีขึ้นมาและจับข้อมือหนุ่มน้อยเอาไว้ แล้วพูดว่า....
"เจ้าจำได้บ่ สัญญาที่เว้าไว้ในยามที่เบิ่งดอกจำปานี่"
หนุ่มน้อยหันมาสบตาเขาทั้งคู่จึงพูดพร้อมกันว่า...
"เฮาสิคิดถึงมื้อดีดีที่มีต่อกัน ถึงจำปานี้จะชื่อลั่นทมแต่ฮักของเฮาจะสุขสมปอง"
"ท่านพี่ภุชงค์"
"อุรเคนทร์ พี่เจอเจ้าเเล้ว"
ทั้งคู่ต่างยิ้มและจับมือกัน ภุชงค์ส่งดอกลีลาวดีให้กับอุรเคนทร์ แต่แล้วก็.....
"ภุ ทำไรค่ะ บีบีเดินหาตั้งนาน"
บีบีและเพื่อน ๆ เดินมาเห็นพอดีวิบากกรรมและะรัศมีนางร้ายของบีบีจึงแผดออกมาอุรเคนทร์จึงเผลอ
อุทานชื่อออกมาว่า...
"ศกุลตลา"
"นี่เธอรู้จักฉันได้ไง"
บีบีเอ่ยถามกลับ ภุจึงตอบแทนไปว่า...
"ภุมาไหว้พระเเล้วเจอน้องเขา เออแล้วนี่กินไรกันยัง"
"ยัง ว่าจะชวนไปกินหมกระทะริมน้ำโขง เอ่อน้องไปด้วยกันไหมครับ"
ไอดินเอ่ยชวน อุรเคนทร์จึงตอบว่า....
"ขอบใจอ้ายหลาย แต่เฮาบ่ทานเนื้อสัตว์ พวกอ้ายตามสบายเลยดีกว่าครับ"
"น่ารักอะ พูดจานุ่มนวลดูมีสกุลกว่าคนบางคน"
"อีออนิว"
"ทำไมอีบีบี"
"โอ๊ย มาด้วยกันอย่าตีกัน"
พีทเอ่ยห้ามบีบีกับออนิว ภุจึงเอ่ยชวนอุรเคนทร์ต่อ
"แล้วเราชอบทานอะไร ผลไม้ไหม ซื้อไปกินด้วยกันก็ได้นะ"
"โอ๊ยภุ จะชวนไปทำไม จองที่ไว้แค่ 5 คนนะ"
"บีบีภุยังไม่หิว บีบีไปทานกับพวกเพื่อนๆได้เลย"
"ไม่ ไม่เอาภุต้องไปกับบีบี เราเป็นแฟนกันนะ"
"บีบี"
อุรเคนทร์เห็นบีบียืนเกาะเเขนภุชงค์แถมยังหอมแก้มภุชงค์อีกด้วยความหึงที่มีในใจท่วมล้นท้นมือ
จึงเผลอแสดงอาการโกรธออกไปจนดวงตากลายเป็นสีแดงกล่ำ คลื่นในลำน้ำเริ่มแรงขึ้นอีกครั้งลักษณะ
คล้ายพายุใหญ่จะมา พังคีพี่เลี้ยงจึงเข้ามาสะกิดว่า ...
"พระทัยเย็นก่อนพระโอรส เดี๋ยวร่างกลายจะเป็นเรื่องได้"
เมื่อได้สติทุกอย่างก็สงบลง อุรเคนทร์จึงพูดกับภุชงค์ว่า....
"ผมอยากไปเดินเที่ยวงานแล้วสิ พี่ๆจะว่าอะไรไหมครับถ้าเคนจะขออนุญาตชวนพี่ภุชงค์ไป"
"โอ๊ยเอาไปเลยหนู เพื่อนพี่คนนี้ไม่เคยจีบใครหรือตามใครอย่างน้อง"
"ออนิว ชงเข้มไป"
"กูเชียร์มึง ปะปะกูหิวเเล้ว นาง2บี จะไปไหม"
"ไม่ไป ฉันจะไปกับภุ ภุเลือกเลยดีกว่าว่าจะไปกับบีบีหรือไอ้เด็กนี่"
"ไปกับเคนครับ เดี๋ยวมานะเพื่อนถ้าจะกลับก่อนก็โทรมาบอกด้วย"
ภุชงค์เลือกที่จะไปกับอุรเคนทร์ ทั้งคู่ต่างพากันเดินเที่ยวชมงานอย่างมีความสุข ทุกคนในงานต่าง
ก็พากันโจทย์ว่านี้อาจเป็นสะใภ้ของแม่ภาพ่อพันก็ได้ หน้าตาดีเหมาะสมกัน แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่
ไม่เคยเห็นเด็กหนุ่มคนนี้มาก่อน แต่ใครจะยังไงไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือบีบีไม่ยอมลามือง่ายๆแน่นอน
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-10-30 15:54:52
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-11-17 23:28:36
โพสต์ 2023-11-13 11:10:47
โพสต์ 2023-11-4 10:39:32
