แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Elenai เมื่อ 2023-12-28 05:30
อีกหนึ่งเรื่องราวของหนุ่มวัยกลัดลูกครึ่งไทยจีนตัวสูงโปร่ง ผิวขาว และหุ่นดี ผู้ชื่นชอบในศิลปะและสุนทรีย์ ชายผู้มีหน้าตาหล่อเหลาไม่แพ้หนุ่มเติร์กพูดได้เต็มปากเลยว่าคะแนนทั้งสองตีสูสีกันมาเลยก็ว่าได้แต่จะต่างกันตรงที่เติร์กนั้นเป็นคนซื่อๆ ไม่ค่อยทันคนซึ่งต่างจากหนุ่มลูกครึ่งไทยจีนคนนี้อย่างสิ้นเชิงอย่างหนุ่ม เฟิร์ส โดยจะขอเล่าย้อนความเรื่องของเขาแบบสั้นๆ เฟิร์สเป็นลูกชายคนที่สองของบ้านที่ทำกิจการค้าขายยาสมุนไพรจีนด้วยความที่พ่อและแม่ของเฟิร์สอยากได้ลูกคนแรกเป็นผู้ชายตามความเชื่อคนจีนที่ว่าลูกคนแรกเป็นผู้ชายจะโชคดี แต่ก็ต้องผิดคาดที่ลูกคนแรกดันเป็นพี่สาวชื่อเฟิร์น พอ 3 ปีให้หลังทั้งสองก็สมหวังดั่งใจนึกที่ได้กำเนิดลูกชาย พ่อและแม่เลยตั้งชื่อเฟิร์สให้กับเขาโดยให้สื่อเป็นนัยๆว่าเป็นลูกคนแรก ด้วยความที่เป็นลูกชายเพียงคนเดียวที่พ่อแม่ปรารถนาจึงทำให้เฟิร์สถูกเลี้ยงดูเป็นอย่างดีโดยเฉพาะแม่และยายที่เข้ามาประคบประหงมควบคุมพฤติกรรมตั้งแต่อนุบาลยันมัธยมปลาย มันเลยทำให้เฟิร์สนั้นอึดอัดเหมือนโดนกดขี่ทุกครั้งเวลาอยู่บ้าน และนั้นก็ทำให้เขาชอบหาเรื่องออกบ้านอยู่บ่อยครั้งซึ่งนั่นก็เป็นปัญหาหลักที่เฟิร์สมักจะมีปากเสียงกะแม่และยายอยู่เป็นประจำหลังจบม.6 เฟิร์สติดมหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ แน่นอนว่าสิ่งแรกที่เฟิร์สเรียกหาคือการได้ออกไปใช้ชีวิตเป็นเด็กหอเต็มตัวแต่ก็ไม่วายที่จะถูกรั้งไว้โดยแม่และยายด้วยเหตุผลร้อยแปดอย่างจนกลายเป็นความขัดแย้งภายในระหว่างลูกชายกับแม่ที่กินเวลาร่วม 10วันจนสุดท้ายแล้วความเด็ดเดี่ยวของเฟิร์สก็ทำให้เขาก้าวออกจากบ้านมาใช้ชีวิตเป็นเด็กหอดั่งความต้องการภายใต้เงื่อนไขต้องกลับบ้านทุก 1 อาทิตย์และเงินค่าใช้จ่ายจิปาถะต่างๆก็จะถูกตัดลง 20% ทีแรกนั้นเฟิร์สเหมือนจะลังเลแต่ด้วยความรู้สึกอยากมูฟออกจากบ้านอันเด็ดเดี่ยวจึงทำให้เขาตัดสินรับเงื่อนไขอย่างไม่ลังเล เมื่อเฟิร์สก้าวเข้าสู่ชีวิตมหาวิทยาลัยเต็มตัวตั้งแต่รับน้องวันแรกเขาก็เป็นที่สุดตาของเพื่อนรุ่นเดียวกันและพี่ๆหลายคนด้วยความหล่อเท่ห์ หุ่นดี ผิวขาวอันชวนให้ลุ่มหลงทำให้เขาไม่รอดที่จะถูกทาบทามให้เป็นเดือนคณะซึ่งเฟิร์สเองก็เหมือนจะรู้ชะตากรรมดีตั้งแต่วันแรกเพราะเพื่อนที่เรียนคณะรุ่นเดียวกันก็ไม่มีใครเลยที่จะดูดีทุกสัดส่วนไปมากกว่านี้เฟิร์สรู้จักและสนิทกับทิมมี่เพื่อนในคณะรุ่นเดียวกันที่รู้จักกันด้วยการที่ทิมมี่ทักบอกตอนที่เฟิร์สลืมรูดซิบกางเกงสเล็กดำตอนร่วมกิจกรรมรับน้องวันแรก ทิมมี่ที่รู้ปัญหาว่าเฟิร์สถูกตัดเงินจากทางบ้านเพื่อนแลกกับการออกจากบ้านมาอยู่หอทิมมี่เลยชวนเฟิร์สมาอยู่หอด้วยกันกับเพื่อนอีก 2 คนเพื่อหาคนหารค่าห้องเพิ่มและช่วยให้รายจ่ายค่าหอเฟิร์สลดน้อยลง เมื่อเฟิร์สย้ายเข้ามาอยู่หอกับทิมมี่ก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีกับเพื่อนๆอีก 2 คนโดยมี ทิมมี่ หนุ่มกรุงเทพฯลูกครึ่งมาเลย์ ผิวเหลือง หน้าคมหุ่นผอมคล้ายเฟิร์สสูง 174 ซม. ไว้ผมยาวถึงต้นคอ คนที่สอง เอเอ็ม หนุ่มไทยแท้ จากเมืองชลผิวขาว หน้าตาดีแต่ออกไปทางหน้าหวาน สูง 167 ซม. เรียนนิติศาสตร์ ที่เดียวกันและคนสุดท้ายชื่อแร็ปเปอร์ หนุ่มอีสาน เมืองขอนแก่นหน้าตาธรรมดา ผิวเข้มจมูกโด่ง สูง 171 ซม. เรียนวิทย์กีฬา ที่เดียวกัน ทิมมี่ - เออพวกมึง นี่ไอ้เฟิร์สเว้ยที่กูบอกว่าจะชวนมาอยู่ด้วยกับพวกเรา แร็ปเปอร์ - เออๆ มาๆ เข้ามาก่อนนั่นแบกอะไรมาด้วยน่ะ (แร็ปเปอร์ที่ยืนตากผ้าอยู่ระเบียงยื่นหน้าผ่านบานประตูกระจกดำเข้ามาทักทาย) เอเอ็ม - หวัดดีโบ๋ร เฟิร์สใช่มะกูเอเอ็ม มีไรให้ช่วยบอกกูได้ (เอเอ็มที่นั่งอ่านหนังสือละสายตามามองครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับไปก้มอ่านหนังสือต่ออย่างใจเย็น) เฟิร์ส - หวัดดีเว้ยพวกมึง (เฟิร์สยิ้มทักทายโดยในมือยังคงถือสัมภาระพะรุงพะรัง) ทิมมี่ - เออมึงเอาของไปวางไว้ตรงโน้นก่อนได้นะส่วนตู้เสื้อผ้าเดี๋ยวกูแบ่งใช้กะมึงคนละครึ่งทาง...ส่วนของใช้อื่นๆมึงก็จัดๆหาที่วางเองละกัน แร็ปเปอร์ - แล้วเตียงละทิมจะให้ไอ้เฟิร์สนอนไหนกูบอกก่อนเลยนะว่ากูไม่ย้ายเตียงแน่นอน เอเอ็ม - ให้เพื่อนโบ๋รมานอนเตียงกูก็ได้ เดี๋ยวกูย้ายไปนอนเตียงด้านบนเอง เฟิร์ส - เอ้ยไม่เป็นไร...ลำบากมึงต้องย้ายอีก...เดี๋ยวกูนอนเตียงด้านบนได้ เอเอ็ม - เอาน่ามึงเพิ่งย้ายมาใหม่นอนเตียงชั้นล่างแหละดีแล้วดึกๆมึงลุกไปเข้าห้องน้ำจะได้สะดวก..อย่าปฏิเสธน้ำใจเลยโบ๋ร เฟิร์สใช้เวลาปรับตัวอยู่กับทั้งสามได้ไม่กี่วันก็คุ้นชินสนิทสนมอย่างรวดเร็วซึ่งเฟิร์สสังเกตุว่ารูมเมทสามคนนี้มีนิสัยช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เช่น ทิมมี่เป็นคนชอบเที่ยว ชอบกิน เล่นพนัน แถมบ้าผู้หญิง ส่วนเอเอ็มก็เป็นเหมือนคนโลกส่วนตัวสูงวันๆชอบท่องตำรา อ่านหนังสือกับนอนดูเอนิเมะในเวลาว่าง และแร็ปเปอร์ที่บ้าเล่นกีฬากับฟิตเนท โดยจะกลับมาหอแค่ช่วงเย็นเท่านั้นหากเป็นช่วงเวลาอื่นถ้าไม่ร้านฟิตเนทก็ตึกชมรมนักกีฬาที่จะพบเจอตัวมันจนเฟิร์สอดสงสัยอยู่บ่อยครั้งว่าทั้งสามนี้เป็นเพื่อนสนิทมาจากรร.เดียวกันมาได้ยังไง วันเวลาผ่านไปจากอาทิตย์ไปเป็นเดือนเฟิร์สในตอนนี้ที่เริ่มคุ้มชินกับสภาพโดยรวมแต่ก็ติดเรื่องเงินที่มักจะขาดมืออยู่บ่อยครั้งแม้ว่ามันจะพยายามประหยัดทุกหนทางแต่ค่าใช้จ่ายในการเรียนและส่วนตัวที่มากขึ้นกว่าแต่ก่อนเลยทำให้เฟิร์สต้องดิ้นรนหาทางออกจนแร็ปเปอร์แนะนำให้มันไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านอาหารของพ่อเพื่อนที่อยู่ไม่ไกลจากม.เท่าไหร่ แร็ปเปอร์ - เฟิร์ส เห็นไอ้ทิมบ่นๆอยู่ว่าช่วงนี้มึงยืมเงินมันบ่อยมากเลยเหรอ เฟิร์ส - เออ ช่วงนี้รายจ่ายกูเยอะวะไอ้แร็ป โดยเฉพาะค่าอุปกรณ์วิชาเขียนแบบ ที่แม่งต้องซื้อเองทั้งหมด นี่ขนาดกูเจียดเอาเงินเก็บที่กูมีมาช่วยแล้วนะแม่งยังติดลบสัด แร็ปเปอร์ - กูว่าถ้าจะขนาดนี้มึงแม่งไม่ลองไปคุยกะทางบ้านดูละวะ กูเห็นมึงแม่งชีวิตลำบากโคตร ดูไม่สมกะเป็นมึงเลย เฟิร์ส - ทำไงได้ละวะมึงก็รู้ใช่ปะว่าที่กูอยากมาอยู่หอเพราะลำคาญแม่กะยายที่ชอบมาบงการชีวิตกูอีกอย่างนะเว้ย ขืนกูไปคุยเรื่องเงินอะนะ แม่งก็เข้าทางแม่กูทันทีอะดิ แร็ปเปอร์ - เฮ้อมึงนี่ก็นะ ดึงดันสัดๆเอางี้ไหม สนใจไปเป็นเด็กเสิร์ฟร้านพ่อเพื่อนกูป่าว ทำช่วงเย็น 17.00 น. - 23.00 น. เมื่อก่อนกูเองไปทำอยู่บ่อยๆช่วงปิดเทอม แม่งทิปดีด้วย ถ้ามึงสนใจเดี๋ยวพามึงไปสมัคร และช่วยคุยให้เลยอะ ส่วนมึงจะทำระยะสั้น ระยะยาวก็แล้วแต่มึงเลย เฟิร์สคิดทบทวนอยู่ 2 วัน มันเลยตัดสินใจไปสมัครเป็นเด็กเสิร์ฟตามคำแนะนำของแร็ปเปอร์ซึ่งทันทีที่ไปถึงร้านความหล่อของเฟิร์สก็ทำเอาให้พนักงานและลูกค้าหลายคนที่ได้เห็นถึงกับชายตามองไปตามๆกันแร็ปพาเฟิร์สไปแนะนำกับเจ้าของร้านก่อนที่จะถูกพาไปนั่งสัมภาษณ์ เจ้าของร้าน - ชื่อเฟิร์ส หน้าตาหล่อเหลาดีเอาเรื่องนิเรา นึกไงถึงอยากมาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟละ เฟิร์ส - เอิ่มมม คือผมมมช่วงนี้รายจ่ายเยอะกว่ารายรับอะครับ ตัวผมเองก็ไม่อยากขอเงินที่บ้านเพิ่มด้วย จริงๆแล้วอายุ 19 ปีทั้งทีเลยอยากหาเงินใช้เองบ้างอะครับ เจ้าของร้าน - อื้มมม ฟังดูเข้าท่าแต่งานที่ร้านหนักเอาเรื่องนะ วุ่นวาย แถมลูกค้าก็เรื่องเยอะด้วยลุงถามตรงๆเลยนี่เคยทำงานแบบนี้มาบ้างป่าว เฟิร์ส - ก็ถ้าเป็นงานที่เกี่ยวกับขายของก็ทำบ่อยๆครับที่บ้านเป็นร้านขายยาจีน แต่ถ้าเป็นงานเด็กเสิร์ฟตรงๆเลย ก็ไม่เคยครับ เจ้าของร้าน - หื้มมมสู้งานหนักไหวใช่ไหม ลุงเจอมาบ่อยนะมามาดหล่อแบบนี้พอเจองานหนักๆเข้าไปก็หนีหายกันหมด หลังสัมภาษณ์นั่งคุยกันอยู่นานเจ้าของร้านจึงตัดสินใจรับเฟิร์สเข้าทำงานซึ่งเฟิร์สเองก็ดูเหมือนจะดีใจและตื่นเต้นไม่น้อยที่จะได้เปิดประสบการณ์ใหม่พอเริ่มงานวันแรกเฟิร์สก็กลายเป็นหนุ่มฮอตประจำร้านภายในไม่กี่ชั่วโมง ด้วยดรีกรีความหล่อระดับเดือนคณะและมากพอที่เป็นถึงดารา จึงทำให้เฟิร์สกลายเป็นที่รักใคร่และชื่นชอบต่อลูกค้าที่เข้ามายังร้านรวมไปถึงพวกพนักงานด้วยกันเองบ่อยครั้งที่เฟิร์สมักจะถูกถามว่า “ไม่อายเหรอที่ตัวเองทั้งหล่อบ้านมีฐานะ แถมยังเป็นถึงเดือนคณะมีชื่อ แต่มาทำงานแบบนี้ไม่กลัวจะโดนสังคมบูลลี่บ้างเหรอ” ซึ่งเฟิร์สนั่นก็ทำให้เฟิร์สถึงกับอึดอัดอยู่บ่อยครั้งกับคำถามแบบนี้ แต่มันก็เอาตัวรอดด้วยการปลอบโยนตัวเองบ่อยๆว่า “งานสุจริต ไม่ผิดกฎหมาย แถมได้ประสบการณ์ความลำบากดังนั้นจึงไม่ควรแคร์คำคน” เฟิร์สใช้เวลาพักใหญ่ในการเรียนรู้งานแต่ก็มีบางครั้งที่งานเกิดความผิดพลาดจนโดนหักตังและตำหนิจากเจ้าของร้านจนเฟิร์สเริ่มปรับตัวเข้ากับงานจนเชี่ยวงานและรู้งานในแต่ละวัน และทุกครั้งที่กลับถึงหอเฟิร์สก็เผลอหลับไปในทุกครั้งที่ล้มตัวลงที่นอนด้วยความเหนื่อยล้าและวันนี้ก็อีกเช่นเคย ทิมมี่ - โห่ยยยวันนี้ไมแม่งกลับดึกจังวะดูดิเนี่ย 00.45 แล้ว เฟิร์ส - วันนี้ที่ร้านมีงานเลี้ยงน่ะกว่าจะเลิกจะเก็บของเสร็จ ก็รู้ๆอยู่ แร็ปเปอร์ - เชี่ยยย ดูสภาพมึงดิ ผมเผ้าหน้าตา แม่งดูไม่จืดเลย ราดน้ำใส่ตัวหน่อยไหมวะ เอเอ็ม - นั่นดิเดี๋ยววันนี้กูจะเอาครีมอาบน้ำสุดหวงของกูให้มึงไปใช้เลยเพื่อนโบ๋ร เวลาอาบเสร็จจะได้สดชื่นนอนสบายๆ เฟิร์ส - โหยยย ไม่เป็นไรพวกมึง เกรงใจ แต่ตอนนี้กูอยากนอนก่อนวะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย เอเอ็ม - โอโน่ โอ้โนโนโนโนโน่ ยังไงต้องอาบน้ำโบ๋ร มึงยิ่งนอนเตียงข้างล่างกูด้วยแม่งคราวที่แล้วกลิ่นตัวมึงเล่นเอาซะกูเวียนหัวทั้งคืน ทิมมี่ - ทำตามที่ไอ้เอเอ็มบอกเหอะเดี๋ยวเปิดแอร์ล่ะกลิ่นแม่งฟุ้งนะเว้ย เฟิร์ส - เออๆอาบก็อาบแม่งพูดซะกูดูซกมกเลย (เฟิร์สพูดก่อนจะถอดเสื้อเชิตคอปกแขนสั้นสีครีมที่ใส่อยู่โยนลงตระกร้าและเดินเข้าห้องน้ำไป) ทิมมี่ - แม่งสุดยอดเลยไอ้เฟิร์สทีแรกกูก็นึกว่ามันจะสไตน์ลูกคุณหนูติดสบาย ไม่คิดว่ามันจะสู้ชีวิตเอาเรื่อง เอเอ็ม - นั่นดิเพื่อนโบ๋รคนนี้ไม่ธรรมดา ทั้งหล่อทั้งขยัน แบบนี้ใครได้ไปเป็นแฟนแม่งสบายเลย อยากแบ่งสักครึ่งมาให้น้องจิวแฟนกูจัง แร็ปเปอร์ - เปลี่ยนใหม่เหอะเชื่อกู น้องจิวมึงแม่งติดหรูเกิ้น ทิมมี่ - ยังไงซะ มึงเอเอ็มและก็มึงแร็ป อย่าลืมที่พนันกันไว้นะเว้ยว่าไอ้เฟิร์สจะชิ่งออกงานก่อนครบเดือนอะป่าวนี่ก็จะครบเดือนละที่ไอ้เฟิร์สมันอยู่ได้ อย่าลืม คนละ 500 10 นาที ผ่านไปเฟิร์สเปิดประตูห้องน้ำเดินออกมาใส่สภาพเปลือยกายท่อนบนพร้อมด้วยท่อนล่างที่ใส่บ๊อกเซอร์มันสะบัดผ้าเช็ดตัวพรึบๆก่อนจะเดินไปตากราวที่ระเบียงโดยมีแร็ปเปอร์นั่งเก้าอี้พร้อมใช้แขนขวายกเวดขึ้นลงอยู่ไม่ไกล แร็ปเปอร์ - งานที่ร้านไหวใช่มะไอ้เฟิร์ส มึงนี่ก็อุตสาห์ทนได้เนาะแม่งจริงๆแล้วร้านที่ว่านั่นงานแม่งจุกจิกโคตร เฟิร์ส - อือ ทำไงได้ล่ะก็รายจ่ายกูมีทุกวันนิ อีกอย่างที่กูต้องทนเพราะทิปแม่งก็เยอะจริง มึงรู้ปะวันนี้กูได้แบบส่วนตัวตั้ง 3 พันเชียวนะ แม่งได้เยอะกว่ารายวันอีกว่ะ แร็ปเปอร์ - อือดีแล้วถ้าอยู่ได้ก็อยู่ต่อไป แม่งเงินก็ดีจริงแหละ....เออจริงๆมึงก็หุ่นดีนะถ้ามึงลองเล่นกล้าม ออกกำลังกายให้ตัวหนากว่านี้หน่อยแม่งจะดูดีกว่านี้มากเห็นงี้กูว่ามึงยังผอมไปแม่งดูไม่สมสัดส่วนกะความสูงมึง เฟิร์ส - จริงเหรอนี่กูว่าหุ่นกูโอเคแล้วนะ ขนาดพี่กูยังบอกว่าพอดีแล้ว แร็ปเปอร์ - เชื่อกูดิระดับนักวิทย์กีฬาบอกให้เชียวนะ เล่นหุ่นอีกนิด รับรองว่ามึงจะฮอตกว่านี้ เฟิร์ส - ฮ่าๆๆๆ พอเหอะกับความฮอตนินะแค่นี้คนในร้านที่กูทำอยู่แม่งจะแย่งกันเอากูไปเป็นพ่อพันธุ์สักวันแหละ ฮ่าๆๆ แร็ปเปอร์ - แบบนั้นดีสิมึงงจะได้ไม่ต้องดิ้นรนแสวงหาให้เหนื่อยเหมือนกู เฟิร์ส - โอ่ยย แฟนมึงแม่งดีอยู่แล้วมึงไม่ต้องลงทุนไปหาใครใหม่แล้ว เว้นไอ้ทิมคนเดียวอะนะ ฮ่าๆ (เฟิร์สหัวเราะก่อนจะเดินเข้าห้องไป) เฟิร์ส - วู้ววไอ้ทิมแม่งหลับเร็วจังวะ เอเอ็ม - อือเห็นมันบอกว่าวันนี้ดื่มหนัก มีเรียนเช้า เลยชิ่งนอนตั้งมึงอาบน้ำโน่นละเพื่อนโบ๋ร เฟิร์ส - อ่อออ...กูเองก็นอนบ้างดีกว่าว่ะ วันนี้เหนื่อยทั้งวัน..มึงเองถ้าจะอ่านหนังสือก็ใช้ไฟที่โต๊ะมึงเอานะทุกทีมึงเล่นเปิดไฟห้องทำเอาซะกูนอนไม่ได้...บายฝันดีเพื่อน เอเอ็ม - อื้มมม ฝันดีเพื่อนโบ๋ร เวลา 02.35 น. ขณะที่ทุกคนกำลังนอนหลับสบายๆกันบนเตียงของแต่ละคนนั้น มีมือของใครบางคนมาสะกิดที่ตัวเฟิร์สเบาๆหลายต่อหลายทีเมื่อไม่มีทีท่าว่าเฟิร์สจะตอบสนองมือนั้นค่อยๆเปิดผ้าห่มและพาร่างของมันเข้าไปนอนคว่ำหน้าตรงท่อนล่างเฟิร์ส มันถลกกางเกงลงก่อนจะขยับหัวขึ้นๆลงๆอยู่ใต้ผ้าห่มอย่างใจเย็นจนกระทั่งแสงอาทิตย์ยามเช้ามาเยือน เวลา 7.22 น. ทิมมี่ - แต่งตัวเสร็จยังมึง เอ่อเห็นเน็กไทด์กูป่าว (ทิมหันไปถามเฟิร์สที่ยืนส่องกระจกหวีผมยุ่งๆบนหัวให้กลายเป็นกลีบเฉียงไปขวา) เฟิร์ส - อยู่นี่....สร่างเมายังวะทิมดูหน้ามึงแดงๆอยู่เลยว่ะ ทิมมี่ - อือ..สร่างแล้ว แค่หน้ามันแดง....มึงละเห็นเหนื่อยๆมาเมื่อคืนหลับเต็มอิ่มแล้วใช่ไหม คงไม่ไปต่อในห้องเรียนอีกนะ เฟิร์ส - อื้ออ เช้านี่ตื่นมาตัวกูแม่งโล่งสบายตัวแต่เช้าเลยวะ แปลกดี ดูท่าเมื่อคืนกูจะหลับยาวจริงแม่งไม่ตื่นมาฉี่เลยสักรอบ ทิมมี่ - เอ่อๆ งั้นดีแล้วเช้านี่วิชาของอ.สุรชัยด้วยมึง รอบนี้ขืนให้มึงไปหลับในคาบแกอีกมีหวังคงโดนหมายหัวได้เอฟยกกลุ่มแน่ เฟิร์ส - อืออรอบนี้ตาผมสว่างทั้งคาบลูกพี่ไม่หลับชัวววว ทิมมี่ - ปะมึง...คุยกันเสียงดังเดี๋ยวไอ้แร็ปกะเอเอ็มตื่นมาบ่นกันอีก (ทิมสะพายกระเป๋าเป้ดำเดินนำเฟิร์สออกจากห้องไป) หลังเรียนเสร็จทิมมี่พาเฟิร์สไปเที่ยวหาก๊วนเพื่อนรร.เดิมที่พักอยู่คอนโดห่างออกไป จนมันไปเจอเข้ากับไอ้เบทและไอ้ตี๋เพื่อนจากโรงเรียนเดิมเฟิร์สที่มาเรียนสวนสุนันฯด้วยกันจนไปสนิทกับกลุ่มเพื่อนของทิมมี่ เฟิร์สถึงกับอุทานในใจ “โลกช่างกลมแท้” ก่อนจะพากันนั่งดีดกีต้าร์ร้องฮำเพลงกันไปตามประสาเด็กปี.1 กันให้เพลินจนตกเย็นเฟิร์สขอแยกตัวจากกลุ่มเพื่อนมาเข้างานที่ร้านอย่างเร่งรีบเพราะวันนี้ที่ร้านมีการจ้างศิลปินมีชื่อมาเปิดคอนเสิร์ตเอาใจวัยรุ่นเจน Z นั่นหมายความว่างานที่ร้านวันนี้จะยุ่งวุ่นวายกว่าวันอื่นๆเป็นเท่าตัว และก็เป็นจริงอย่างที่ว่าไปข้างต้นจนเฟิร์สและพนักงานบางส่วนถึงกับพากันแอบหนีความวุ่นวายมานั่งพักยังหลังร้าน ชัย - แม่งเหนื่อยสุดเลยวะวันนี้แม่งอยากยกเบียร์สักขวดลงคอหน่อยว่ะ เฟิร์ส - จะเอาไหมล่ะพี่ เดี๋ยวผมไปเลียบๆเคียงๆสาวพีอาร์ตรงลานเบียร์แบ่งมาให้สักขวดสองขวด ป้าสมพร - อย่านะลูก.....ทำแบบนั้นไม่ดีเลย.....เกิดเฮียเจ้าของร้านรู้เข้าลูกจะมีปัญหาเอาได้ เฟิร์ส - แหม่ป้าสมพรผมก็พูดเล่นหรอกน่า.....แต่ถ้าสาวพวกนั้นให้มาผมก็ไม่เกี่ยงนะ สนป่าวพี่ชัย พี่นพ นพ - อิจฉาคนหล่อเนาะไปไหนก็มีแต่คนเอาอกเอาใจ ดูพี่นี่อยู่มา 4 ปีละยังหาหญิงมาทำเมียไม่ได้สักคน ระหว่างที่คุยๆกันอยู่ทันใดนั้นก็มีพนังงานชายคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหากลุ่มของเฟิร์สยังหลังร้านพร้อมเอ่ยปากเรียกหาเฟิร์สยกใหญ่ เฟิร์ส - ว่าไง พี่จอมเรียกซะเอาผมกับพวกพี่ๆตกอกตกใจ จอม - จะอะไรล่ะ ก็ลูกค้าโต๊ะ B19 ถามหาน้องอะดิ เห็นบอกว่ามีเรื่องอยากถามน้อง เฟิร์ส - ถามเหรอ...เรื่องไรอะพี่ จอม - พี่จะรู้เหรอ....ปะไปก่อนดิน้องได้เรื่องไงมาเล่าให้พี่ฟังด้วย เฟิร์สทำหน้าสงสัยพร้อมกับลุกเดินจากหลังร้านไปยังโต๊ะลูกค้าที่ว่าโดยทันทีที่ไปถึงเฟิร์สเห็นแค่ผู้หญิง 1 คนนั่งกดโทรศัพท์รออยู่ที่โต๊ะคนเดียว เฟิร์ส - เอิ่มมมหวัดดีครับพี่ คือตะกี้มีคนบอกผมว่ามีลูกค้าโต๊ะนี้เรียกหาผมใช่พี่รึป่าวครับ (เฟิร์สยกมือไหว้และจ้องมองไปยังผู้หญิงผมยาวยักโศกสีน้ำตาลมะฮอกกานีที่ยังคงก้มหน้าเลื่อนดูติ๊กตอกไปมา) โมอา - อ้อ...น้องเฟิร์สใช่มะ...พี่ชื่อโมอานั่งก่อนสิ (หญิงคนดังกล่าวเงยหน้ามองเฟิร์สเลยทำให้เฟิร์สได้เห็นใบหน้าขาวเรียวงาม จมูกเป็นสันหน่อยๆ พร้อมด้วยริมฝีปากเป็นกระจับและรอยยิ้มที่แฝงความน่ารักออกมาเนื่องๆ) เฟิร์ส - ครับ...(เฟิร์สนั่งลงอย่างกล้าๆกลัวๆ)...เอิ่มมมมพี่มีเรื่องไรจะคุยกะผมหรือป่าว โมอา - อยากกินหรือดื่มไรหน่อยไหมเดี๋ยวสั่งให้ เฟิร์ส - เอ่อ ไม่ดีกว่าครับ ผมว่าพี่รีบคุยธุระดีกว่าผมกลัวเฮียเจ้าของร้านมาเห็นเข้าเดี๋ยวจะดูไม่ดี โมอา - คืองี้ น้องรู้จักงาน เพื่อนเที่ยว ไหม เฟิร์ส - เอิ่มมมอื่ออ้อ....ครับ...รู้จัก โมอา - คือวันเสาร์นี้พี่มีแพลนไปเดินห้างกับและกินข้าวกะเพื่อนๆน่ะ แล้วพอดีพี่เคยไปอวดพวกมันบ่อยๆว่าพี่กำลังคบกะแฟนหล่อหน้าตาดีพวกมันก็เลยรบเร้าให้พี่พาแฟนไปเปิดตัวให้พวกมันสักครั้ง พี่ก็เลยจะรบกวนน้องเฟิร์สช่วยรับบทเป็นแฟนพี่ชั่วคราวให้พี่ได้ไหม อย่างน้อยจะได้ช่วยตอกหน้าพวกเพื่อนพี่ให้เลิกแซวว่าพี่หาใครไม่ได้ก็ยังดี เฟิร์ส - เอ้ยพี่....ผมทำงั้นไม่ได้อะครับ.....ผมรู้สึกไม่ดีเลย เหมือนกำลังหลอกคนซึ่งๆหน้า โมอา - พี่รู้ว่ามันไม่ดี แต่พี่ขอครั้งนี้ครั้งเดียวนะน้องเฟิร์ส อย่างน้อยช่วยให้มันผ่านเรื่องนี้ไปก็ได้ พี่รับปากว่าแค่พาน้องเดินห้างกับไปกินข้าวแค่นั้น ไม่มีการล่วงล้ำหรือทำอะไรเกินเลยพี่ให้ชั่วโมงละ 1 หมื่นเลยอะ เฟิร์ส - โหพี่...แต่มันก็เหมือนฟิลไปขายตัวอะ...ยังไงก็ดูไม่ดีอะพี่ โมอา - ไม่ใช่ขายตัวนะแค่ช่วยแสดงเป็นแฟนพี่ชั่วคราว พี่เองก็ไม่ได้จะทำไรน้องอยู่แล้วหากน้องเห็นท่าไม่ดีน้องจะขอกลับเลยก็ได้พี่ไม่ว่า นะน้องเฟิร์ส แค่ 3 ชั่วโมงเอง เฟิร์ส - พี่โมอา คือผม... โมอา - งั้นเอาเบอร์พี่ไปถ้าน้องตัดสินใจว่าจะช่วยพี่ ให้น้องโทรหาพี่ตามเบอร์นี้เลยก่อนวันพุธแต่ถ้าน้องตกลงพี่จะนัดเจอน้องที่ทางเข้าห้างพารากอน 11.20 น. พี่รับปากแค่ 3 ชั่วโมง ไม่มีอะไรเกินเลย คิดว่าพี่ชวนน้องมาเที่ยวก็ได้ (โมอาวางกระดาษตรงหน้าเฟิร์สก่อนส่งยิ้มหวานให้เฟิร์สและลุกเดินไปเช็คบิล) หลังเลิกงานเฟิร์สชวนทิมออกมานั่งดื่มยังร้านใกล้ๆหอพร้อมเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่มันเผชิญเกี่ยวกับเรื่องของรุ่นพี่ที่ชื่อโมอาให้ฟัง เฟิร์ส - คิดว่าไง เป็นมึง จะทำไงวะ ทิมมี่ - ก็ไม่ต้องทำไร แค่รับปาก เสร็จงานก็รับเงิน เฟิร์ส - เชี่ยยยทิม ตอบดีดีดิ๊ แม่งทำเป็นพูดเล่นอยู่นั่น ทิมมี่ - พูดจริง ใครบอกว่ากูพูดเล่น จริงๆเรื่องมึงก็ไม่เห็นต้องคิดมากไรเลย เฟิร์ส - แต่มันก็ฟิลเหมือนไปขายตัวป่าววะขืนทำตามมึงบอก โห่หมดกันศักด์ศรีกู ทิมมี่ - ไอ้เฟิร์สขายตัวกับจ้างไปเป็นเพื่อนเที่ยวมันต่างกันนะเว้ย มึงฟังกูเจ้คนนั้นแค่ชวนมึงไปเที่ยวกะแดกข้าวเพื่อโชว์ว่ามันมีแฟนหล่อไว้อวดเพื่อนให้อิจฉาอันนี้เรียกว่าเพื่อนเที่ยว แต่ถ้าอีเจ้ชวนมึงขึ้นโรงแรมพามึงไปเย็ดมันส์ๆจนน้ำแตก อันนี้เรียกว่าขายตัว แยกกันให้ออก ซึ่งเวย์ของมึงนี่อะนะแม่งไม่มีไรเสียหายเลยมีแต่ได้กะได้อีกอย่างเจ้คนนั้นก็พูดเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าทำไรนอกเหนือที่ตกลงมึงก็ชิ่งกลับได้ คิดดูนะแค่ไปเป็นเพื่อนเที่ยวแม่งให้ชั่วโมงละ 1 หมื่น ใครไม่เอาก็ควายแล้ว มึงรู้ปะว่าปกติน่ะ ราคาที่เขาคิดเวลาไปเป็นเพื่อนเที่ยวอย่างมากสุดก็ชั่วโมง 2 พัน เป็นกูน่ะรับปากเจ้โมอาไปแต่ตอนนั้นแล้ว เฟิร์ส - แต่ ไอ้ทิม คือกู ทิมมี่ - คิดเอา....สถานะมึงตอนนี้แม่งร้อนเงินไม่ใช่เหรอ......ยิ่งมึงอยากจะเอาชนะแม่กะยายมึงให้ได้มึงควรต้องทำ...แถมงานนี้ตัวมึงไม่ได้เสียหายไรด้วยมีแต่ได้กะได้ เงินตั้ง 3 หมื่น ใช้เวลาแค่ 3 ชั่วโมงคิดดูว่ามึงต้องทำงานที่ร้านนั่นกี่วันกว่าจะได้ตัง 3 หมื่น...กูว่าบางทีศักดิ์ศรีมันก็กินไม่ได้ในสถานการณ์ต้องดิ้นรนแบบนี้เว้ยมึงตัดสินใจเอาเองเลยว่าจะไปหรือไม่ไป แต่ถ้าไปแนะนำก่อนเริ่มงานมึงขอเงินครึ่งหนึ่งมากันไว้ด้วยเผื่อแม่งเจ้คนนั้นหัวหมอตุกติกหาข้ออ้างไม่จ่ายมึงหลังเสร็จงาน อะระหว่างนี้ก็ลองนั่งคิดดูเพื่อน วันเสาร์ที่ 15 มิถุนายน เวลา 10.20 น. เฟิร์สนั่งกดโทรศัพท์ดูไรเพลินๆได้ไม่นาน ทันใดนั้นผู้หญิงสวมเสื้อแขนยาวปาดไหล่ขาวกระโปรงยีนส์ หน้าใส ปากอมชมพู เดินมาสะกิดจนเฟิร์สต้องเงยไปมองโมอาที่ดูสวยเนียบกว่าที่เจอตอนนั่งร้านอาหารวันนั้นจนทำเอาเฟิร์สมองด้วยความใจฟู โมอา - ไงรอนานป่าว หวั่นๆเหมือนกันกลัวจะมาไม่เจอน้องเฟิร์ส....คิดว่าไง....พี่สวยป่าว (โมอาพูดพร้อมหมุนตัวไปมา) เฟิร์ส - เอิ่มมสะสวย สวยมากเลย (เฟิร์สถึงกับยิ้มเขิน) โมอา - จริงเหรอ...แหม่พอมีคนหล่อมาชมต่อหน้าแบบนี้ทำเอาชื่นใจดีจัง น้องเองก็แต่งมาหล่อเหมือนกันนะ (โมอาพูดพร้อมมองไปยังเฟิร์สที่ใส่เสื้อเชิตคอปกดำ และทับด้วยเสื้อคลุมแขนยาวสีกรมพร้อมด้วยกางเกงผ้าร่มดำ รองเท้าผ้าใบสีเทา เฟิร์สเซ็ตผมบนหัวให้เหมือนกับดาราเกาหลีชื่อ มุนซังมิน) เฟิร์ส - ก่อนอื่น ผมขอโทษพี่นะครับที่จะขอถามไรไม่เข้าท่า คือพี่อายุเท่าไหร่อะ ผมจะได้วางตัวถูก โมอา - พี่อายุ 20 น้องล่ะ เฟิร์ส - ผม 18 ย่าง 19 ครับ โห่ห่างกันไม่เยอะเท่าไหร่ เอางี้ดีไหมครับเรียกพี่เรียกน้อง มันดูเหมือนพี่กะผมอายุห่างกันเป็น 10 ปีอะ ให้ผมเรียกพี่ว่าเธอดีกว่าส่วนพี่ก็เรียกผมว่านายถ้าเรียกแบบนี้มันจะดูเป็นธรรมชาติมากกว่าเวลาไปเจอกะพวกเพื่อนพี่ โมอา - เอางั้นก็ได้น้อง อุ้ยยยเอาตามใจนายเลย เฟิร์ส - ว่าแต่เรื่องเงินมันไม่เยอะไปหน่อยใช่ไหม โมอา - ถ้าเรื่องนั้นอย่าคิดมาก...เอาเป็นว่าทางนี้รวย สัญญาเลยว่าวันนี้นายไม่ต้องจ่ายแม้แต่บาทเดียว โมอาพาเฟิร์สไปเดินดูเสื้อผ้ารองเท้าและของใช้โน่นนี่นั่น ซึ่งเฟิร์สเองก็รับบทบาทแฟนจำเป็นได้ดีเลยทีเดียวเพราะไม่ว่าโมอาจะพูด/ไถ่ถามเรื่องอะไรเฟิร์สเองก็สามารถโต้ตอบกะโมอาได้เหมือนเป็นคนรู้ใจเพราะแม้แต่เรื่องละเอียดเล็กน้อยๆของผู้หญิงเฟิร์สเองก็ไม่ได้มองข้ามแต่กลับให้ความใส่ใจเหมือนคนที่เป็นแฟนกันจริงๆจนโมอาเริ่มรู้สึกประทับใจในตัวเฟิร์สมากกว่าที่เห็นภายนอก โมอา - เฟิร์ส...ถามไรหน่อย.....รู้ตัวป่าวว่าตัวเองเป็นคนเอาใจคนเก่งนะ เรื่องบางเรื่องของผู้หญิงที่ผู้ชายทั่วไปมักมองข้ามแต่เฟิร์สเองกลับเลือกที่จะใส่ใจมันเหมือนกะว่าเฟิร์สเป็นผู้หญิงที่เข้าใจผู้หญิงด้วยกันดีมากๆ ถามจริงเรื่องพวกนี้เฟิร์สไปรู้มาจากไหนเหรอ เฟิร์ส - อืออ จริงๆก็ติดนิสัยแม่มาแหละเราเองก็เป็นลูกชายคนเดียวของบ้านด้วย ตั้งแต่เล็กจนโต ก็มีแต่แม่กะยายที่คอยสอนเราให้รู้จักทำอันโน้นอันนี้ โมอา – อ้าวแล้วพ่อเฟิร์สล่ะ ไม่ยักจะเห็นเฟิร์สพูดถึงเลย เฟิร์ส - ไปบริหารงานอยู่เมืองต้าหมิงน่ะมีร้านสาขาใหญ่อยู่ที่นั่น เรากับพ่อนานๆได้เจอกันที เลยไม่ค่อยผูกพันกันเท่าไหร่ โมอา - อืมมจากที่ฟังๆดูเฟิร์สก็มาจากครอบครัวมีฐานะมากเลยนิ แต่ทำไมถึงได้ไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่นั่นล่ะ เฟิร์ส - เรื่องส่วนตัวน่ะโมอา...อย่ารู้เลย ทั้งสองเดินคุยกันจนกระทั่งถึงเวลา 11.21 น. กลุ่มเพื่อนของโมอาที่เป็นหญิงล้วน 3 คนชื่อ แหวน อังคณา และมัทรี นัดมาเจอกันซึ่งพอดูดีๆแล้วก็เป็นผู้หญิงที่สวยเซ็กซี่ไม่แพ้โมอาเลยทีเดียว ทันทีที่ทั้งสามเห็นเฟิร์สเดินตีคู่มากับโมอา อังคณาที่จำเฟิร์สได้ว่าคือเดือนคณะสถาปัตย์ปีนี้ถึงกับตกอกตกใจออกหน้าออกตาจนมันเนื้อเต้นระส่ำระส่ายอิจฉาโมอาคนที่มันตั้งฉายาว่าที่เจ้าแม่คานทอง มันคาดไม่ถึงว่าโมอาจะแอบซุกแฟนที่เป็นถึงคนหล่อระดับซุปเปอร์ท็อปไว้ลับๆส่วนแหวน กับมัทรี ก็ได้แต่พยายามจับพิรุธว่าเฟิร์สนั้นเป็นแฟนโมอาจริงหรือหลอกไม่ว่าจะด้วยการถามคำถามเกี่ยวกับโมอา เรื่องส่วนตัวของโมอาและจิตวิทยาความเป็นแฟนแต่เฟิร์สที่ทำการบ้านมาดีก็สามารถตอบคำถามและเล่นบทบาทแฟนหนุ่มแสนดีได้อย่างเป็นธรรมชาติจนตอกหน้าแหวนและมัทรีไปได้ชิวๆเมื่อทั้งสามตกลงปลงใจเชื่อโมอาอย่างไม่มีข้อสงสัยโมอาเลยยิ้มออกอย่างหน้าชื่นตาบาน และเอาคืนทั้งสามด้วยการพาไปนั่งทานชาบูและให้ดูฉากสวีทหวานแหววดังความรักข้าวใหม่ปลามัน นั่นทำให้แหวน อังคณา และมัทรีนั่งมองด้วยความอิจฉาอย่างจำยอม เฟิร์ส - อะนี่โมอาผักกะสาหร่ายนี่ของโปรดเธอเลยนะ ทานเยอะๆ แหวน - เฟิร์สผักนั่นก็ของโปรดเราเหมือนกันนะ ตักให้เราได้มะ โมอา - ไม่เป็นไรเฟิร์สเดี๋ยวเราตักให้แหวนเอง ที่ผ่านมานายกะเราฝ่ามรุสุมชีวิตมาเยอะแล้วให้รางวัลตัวเองหน่อย มัทรี - เฟิร์สนั่งด้วยคนได้ไหมคือที่ตรงนั้นไอร้อนมันพัดใส่หน้าเราตลอดอะ (มัทรีที่นั่งอีกฝั่งลุกพรวดเข้ามานั่งตัวชิดติดเฟิร์สทันควันจนเฟิร์สถึงกะต้องรีบขยับตัวออก) ไมอะเฟิร์สรังเกียจเราเหรอ (มัทรีพูดพร้อมกับทำหน้าน้อยใจเข้าใส่) เฟิร์ส - ป่าว แต่เราเกรงใจโมอาน่ะเรากลัวโมอาไม่สบายใจ เดี๋ยวไงมัทรีย้ายมานั่งที่เรากะโมอาก็ได้ส่วนเราจะย้ายไปนั่งตรงที่มีไอร้อนเอง แบบนั้นมัทรีจะได้นั่งทานสบายๆด้วยไง อังคณา - เฟิร์สเบคอนเราหมดแล้วอะขี้เกียจลุก เฟิร์สตักให้เราได้มะ เฟิร์ส - อื้มได้ๆโมอาจะเอาไรไหมเฟิร์สจะได้ตักมาให้เลยทีเดียว….อะโอเค ค่อยๆทานเดี๋ยวเฟิร์สรีบไปรีบมา อังคณา - โห่ยยย แม่งดูแลเทคแคร์ดีเว่อร์ กูอยากให้แฟนกูมาเห็นแบบนี้บ้างจังแม่งกูอิจฉามึงอะโมอา แหวน - นั่นอะดิถามจริงไปรู้จักกันได้ไงเนี่ย ทั้งหล่อ เทห์ ใจดี สุภาพบรุษแถมตอนยิ้มอะนะโคตรมีเสน่ห์สุดๆ มัทรี - เนี่ยถ้าเลิกกันเมื่อไหร่กูขอจองต่อมึงเลยนะโมอา โมอา - แหมๆ น้อยๆหน่อยพวกมึงกูกะเฟิร์สยังรักกันดี บอกแล้วเชื่อกูยังว่าช้าๆได้พร้าเล่มงาม เห็นปะรีบๆอย่างพวกมึงก็ได้มีดพร้าตามบิ่นๆเบี้ยวๆตามสภาพนั่นแหละ มัทรี - ชิชะทำมาเป็นพูด ได้ทีนี่เอาใหญ่เลยนะโมอา เวลา 13.16 น. หลังเพื่อนทั้งสามแยกย้ายกลับกันไป โมอาชวนเฟิร์สไปช่วยเลือกซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าอีกนิดหน่อยก่อนจะไปส่งเฟิร์สขึ้น BTS โมอา - เฟิร์ส เงินค่าจ้างที่โอนไปครบแล้วนะไม่ขาดใช่ไหม เฟิร์ส - อือ ครบแล้ว 3 หมื่นกับอีก 5 พัก เฟิร์สขอบคุณนะที่โมอาบวกพิเศษเพิ่มให้ด้วย โมอา - ขอบคุณเหมือนกันวันนี้เป็นเราที่เรารู้สึกอบอุ่น สบายใจ มีความสุขมาก เราอยากให้ช่วงเวลานี้วนกลับมาซ้ำทุกๆวันเลยเฟิร์สรู้ป่าวว่าเราไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมากแล้วล่ะนะ เฟิร์ส - อื้ม ถ้าเราทำให้โมอารู้สึกแบบนั้นได้เราก็ดีใจนะ โมอาเองก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ อย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวมาก โมอา - เฟิร์สเป็นไปได้ไหมถ้าครั้งต่อไป โมอาอยากจะชวนเฟิร์สมาเป็นเพื่อนเที่ยวแบบนี้อีก เฟิร์ส - (เฟิร์สนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย) โมอา..เฟิร์สกลับก่อนนะ (เฟิร์สโบกมือให้โมอาและเดินจากไป) หลังงานเพื่อนเที่ยว ผ่านพ้นไป เฟิร์สถึงกับดีใจเอามากๆที่สามารถหาเงินก้อนใหญ่ในระยะเวลาอันสั้นได้ครั้งแรกและที่สำคัญก็คืองานที่ว่ามันก็ดันทำออกมาได้ดีเกินคาด เฟิร์สได้แต่ย้อนถามตัวเองตลอดว่าในตอนนั้นที่รับบทบาทเป็นแฟนจำเป็นให้โมอาทำไมตัวมันเองถึงดึงเอาฟิลลิ่งเหมือนโมอาเป็นแฟนจริงๆออกมาได้มากขนาดนั้นทั้งที่ตัวมันเองก็ไม่เคยรู้จักและเคยเห็นหน้าโมอามาก่อนเลยด้วยซ้ำทันที่กลับถึงหอเฟิร์สถึงกะไปเล่าให้ทิม แร็ปเปอร์ และเอเอ็มฟังอย่างออกหน้าออกตาจนทั้งสามรบเร้าให้เฟิร์สสั่งของกินและเบียร์หนึ่งกล่องมาเลี้ยงฉลองความสำเร็จซึ่งเฟิร์สเองก็ไม่ติดขัดอะไร ทิมมี่ - ไงมึงเห็นปะว่ามีแต่ได้กะได้แถมมึงเองก็ไม่ได้ควักตังจ่ายสักบาทเลยนิโห่สุดยอดแม่ง เจ้คนนี้แม่งได้ใจกูจริงวะ แร็ปเปอร์ - รอบหน้าไปอีกดิหล่อๆอย่างมึงกูว่าเจ้โมอาคงไม่เกี่ยงเปย์ให้มึงจนหมดตูด เอเอ็ม - นั่นดิเพื่อนโบ๋ร แถมพี่เขายังไม่ได้บังคับให้มึงทำอะไรลำบากใจด้วยแต่ทางที่ดีนะเพื่อนโบ๋ร ลองไปสืบเช็คดูดีๆว่าพี่โมอาแอบซุกแฟนตัวจริงไว้ป่าว กูกลัวว่าที่พี่เขาทำแบบนี้บางที่อาจกำลังทำประชดแฟนตัวจริงอยู่ก็ได้ นี่กลัวว่าเพื่อนโบ๋รจะได้ตีนเป็นค่าจ้างทีหลัง เฟิร์ส - อื้มที่มึงพูดก็น่าคิดอยู่ว่ะเอเอ็ม สวยๆอย่างพี่โมอา กูแม่งเชื่อไม่ลงว่าพี่เค้าจะโสด แร็ปเปอร์ - ไอ้เฟิร์ส เวย์โปรตีนที่ถามคราวแล้วมึงจะเอาจริงๆใช่มะกูจะได้เข้าไปซื้อพร้อมของกู เฟิร์ส - เออเอาดิก็ที่กูยอมซื้อก็เพราะเชื่อที่มึงบอกเลยนะ ทิมมี่ - อุวะแม่งพี่เฟิร์สกลายเป็นเสี่ยไปซะแล้วซิ มีเงินแล้วหาเรื่องซื้อโน่นซื้อนะเลยนะมึง แม่งเก็บๆเงินไว้บ้าง หลังทุกคนดื่มด่ำกับของกินและเครื่องดื่มที่เฟิร์สสั่งมาเลี้ยงจนอิ่มหนำสำราญก่อนจะพากันแยกย้ายไปอาบน้ำนอนพักผ่อนกันคนละเตียงเฟิร์สที่นอนซุกผ้าห่มอยู่มันเอาโทรศัพท์ของมันขึ้นมากดดูยอดเงินในแอพอย่างใจฟูกับตัวเลขตรงหน้าก่อนจะเปลี่ยนไปเลื่อนไถดูไอจีติ๊กต๊อกเล่นไปพลางจนมันง่วงและหลับไป เวลา 02.36 น. มือของใครบางคนยื่นมาสะกิดตัวเฟิร์สหลายต่อหลายทีเมื่อเจ้าตัวยังนอนนิ่งพร้อมด้วยเสียงลมหายใจลากยาวต่อเนื่อง มือดังกล่าวจึงค่อยยกผ้าห่มผืนหนาและพาตัวมันเองคลานเข้าไปนอนคว่ำตัวลงยังท่อนล่างเฟิร์สเช่นเดิม พร้อมกันนั้นกางเกงบอลสีน้ำเงินขาสั้นถูกมือดังกล่าวถลกลงก่อนจะเริ่มขยับหัวขึ้นๆลงๆอยู่ใต้ผ้าห่มอย่างใจเย็น ณ ห้วงลึกแห่งนิทรา ตัวเฟิร์สกำลังนั่งขายของอยู่บ้านเหมือนที่เคยทำ “เฟิร์สดูร้านให้ม๊าด้วยนะ เดี๋ยวม๊าพาอาม่าไปโรงบาลจะกลับก็ค่ำๆ” เฟิร์สนั่งเท้าคางอยู่โต๊ะคิดตังทำหน้าเซ็งและพูดตอบไป “อื้อ ได้ดิม๊า” หลังแม่ออกไปเฟิร์สทำหน้าเบ้ก่อนจะพูดพึมพำพอให้ตัวเองได้ยิน “โด่วววก็จะให้ไปไหนได้ล่ะ วันๆก็คลุกอยู่แต่บ้าน จะออกไปไหนก็โดนบ่น” และทันใดนั้นก็มีเสียงลูกค้าผู้หญิงพูดขึ้นมา “มียาดองกำลังเสือโคร่งไหมจ๊ะ” เสียงดังกล่าวทำเอาเฟิร์สนั่งเท้าคางอยู่ถึงกับตกใจจนรีบลุกจากโต๊ะไปหน้าร้าน “มีครับ จะเอาเท่าไหร่ดีครับ” เฟิร์สยืนหน้าร้านมองหาต้นเสียงไปมาแต่ไม่ว่ามันจะมองหรือเดินหายังไงก็ไม่เจอเจ้าของเสียงแต่อย่างไรจนมีมือมาสะกิดจากด้านหลังนั่นทำให้เฟิร์สถึงกะตกใจหันควบไปมอง “พี่เฟิร์สคัฟ” เด็กชายตัวเล็กอันคุ้นตายืนยิ้มแก้มปริ ตาหรี่จนเกือบมองไม่เห็นตาด้านใน “บอล!!!” เฟิร์สยืนตกใจครู่หนึ่งก่อนจะย่อตัวนั่งลงพร้อมเอามือไปลูบหัว “ไปไงมาไงเนี่ย แล้วมากะใคร” บอลยิ้มและเดินไปกอดตัวเฟิร์ส “คิดถึงบอลไหมคัฟ บอลคิดถึงพี่เฟิร์สทุกวันเลยคัฟ พี่เฟิร์สหายไปไม่ยอมมาหาบอลสักวัน บอลเลยต้องมาหาพี่เฟิร์สนี่งายคัฟ” เฟิร์สดันตัวบอลออกและพาบอลไปนั่งยังโต๊ะที่มันนั่งก่อนหน้า “บอล พี่ขอโทษนะ ตั้งแต่ตอนนั้นมาพี่ก็ยุ่งตลอด เลยไม่ค่อยได้ไปแถวนั้น อีกอย่างพี่เติร์กของบอลเองก็ย้ายกลับไปแล้วด้วยถ้าจะให้พี่ไปหาบอลบ่อยๆเดี๋ยวแม่กะพ่อบอลจะสงสัยเอาอะดิ” บอลยิ้มและพยักหน้าเหมือนเข้าใจ “วันนี้ขอบอลนอนด้วยนะ แม่เอมไม่อยู่ บอลเลยต้องมานอนกะพี่เฟิร์ส ไปนอนกันคัฟ” เฟิร์สถึงกะหัวเราะขึ้นมา “ฮ่าๆ พูดไรน่ะ ทำงั้นแม่พี่ได้ว่ากันพอดี แถมพี่ยังต้องดูร้านอีก” เฟิร์สละสายจากเจ้าบอลและมองไปรอบตัวจนสถานที่ชั้นล่างตัวบ้านก่อนหน้าได้เปลี่ยนมาเป็นห้องนอนเฟิร์สแทน เจ้าบอลชี้ไปที่นาฬิกาและวิ่งไปกระโดดขึ้นเตียง “ดึกแล้วคัฟฟแม่เอมพูดบ่อยๆว่านอนดึกทำให้แก่เร็วและกลายเป็นเด็กไม่น่ารัก เราสองคนมานอนกันเถอะพี่เฟิร์ส” เฟิร์สได้แต่ยืนงงชั่วครู่ก่อนที่มันจะเดินไปซุกตัวลงใต้ผ้าห่มพร้อมเจ้าบอล ตอนนี้เฟิร์สกับบอลที่หนุนหมอนเดียวกันทั้งสองหันตะแคงหน้าเข้าหากัน “ยังฉี่ใส่ที่นอนอยู่ไหนเนี่ยบอล” เฟิร์สนอนมองตาดำๆเจ้าบอลสะท้อนแสงไฟเป็นประกาย “ม่ายยยยรู้” บอลทำหน้าเฉไฉ “พี่เฟิร์ส ขอบอลดูดเยลลี่อีกได้ไหมคัฟ” เฟิร์สยิ้มและพยักหน้า “ถ้าบอลอยากดูด ก็เอาเลยครับ พี่ไม่ว่า” บอลยิ้มดีใจใหญ่ก่อนจะถดตัวมุดลงไปยังช่วงล่าง และล้วงเอาท่อนลำที่ยังอ่อนตัวใต้กางเกงมายัดใส่ปากพร้อมดูดเล่นเฉกเช่นเคย เฟิร์สที่นอนตะแครงอยู่มันก้มมองดูเจ้าบอลมุดอยู่ใต้ผ้าห่มและดูดควยเล่นอย่างชอบใจ เฟิร์สที่ไม่รู้จะทำไรมันเลยเอาโทรศัพท์มากดไถๆดูไรเรื่อยเปื่อย ผ่านไปสักพักควยอ่อนๆของเฟิร์สเริ่มพองตัวแข็งตัวสู้ปากเจ้าบอลที่ดูดเล่นจ๊วบๆอย่างต่อเนื่องจนความเสียวที่ปลายหัวเริ่มเข้ามาเป็นช่วงๆ เฟิร์สมันเลยอำนวยความสะดวกด้วยการนอนหงายให้เจ้าบอลที่นอนตะแคงดูดควยอยู่เปลี่ยนมานอนคว่ำอยู่ระหว่างขาทั้งสองแทน สองมือของเจ้าบอลจับลำควยเฟิร์สที่แข็งตัวตั้งขึ้นพร้อมด้วยอุ้งปากครอบเข้าที่ส่วนหัวและดูดลึกลงไป “อ๊าหหหหหหหห” เฟิร์สครางออกมาด้วยความสบายตัวและสบายควย “มันก็หลายเดือนแล้วนะที่พี่ไม่ได้ให้บอลทำแบบนี้” บอลที่อมๆอยู่ถึงกะถอนปากออกมาถาม “แล้วพี่เฟิร์สให้ใครอมอีกป่าวคัฟ” “จะไปให้ใครที่ไหนอมล่ะ...พี่บอกไปอยู่ว่าตั้งแต่ตอนนั้นมาพี่ยุ่งมากแทบไม่มีเวลาคิดทำไรแบบนั้นเลย” “เย้....” เมื่อสิ้นเสียงของบอลมันเลยครอบปากลงไปต่อ “อ๊าหหหหหห อ๊าหหหหห สบายควยจัง อ๊าหหหหห รักษาจังหวะแบบนั้นนะอ๊าหหหห” ความเสียวเริ่มพุ่งมาเป็นระลอกถี่ขึ้นเฟิร์สเลยดึงผ้าห่มออกและก้มมองดูดควยใหญ่ของมันที่ถูกอุ้งปากอมจนจมลึกลงมาถึงกลางลำ “อื้มมมอ๊าหหห อมลึกได้ขนาดนั้นแล้วเลยบอล อ๊าหหหหเมื่อก่อนบอลยังอมได้แค่ที่ส่วนหัวเองนะ” เจ้าบอลไม่ตอบแต่ยังคงก้มดูดต่อไป “บอลยังจำที่พี่สอนได้ไหม ว่าต้องอมยังไงให้พี่ถูกใจ” เจ้าบอลที่สาละวนใช้ปากดูดอมอยู่พยักหัวงึก 2 ที ก่อนจะเอาปากห่อรูดขึ้นลงและวนลิ้นลากใส่ปลายหัวสลับกันไปมา “ซีดดดดดดอ๊าหหหยังจำได้นิ ซีดดดดด ซีดดด อ๊าหหหหห โอ๊ยยยยยังเก่งเหมือนเดิมเลยบอล ซีดดดดด เพราะแบบนี้ไงบอลถึงอยู่ในใจพี่ตลอด ซีดดดดอื้มมมม ซีดดด” เฟิร์สกัดฟันครางพร้อมด้วยสองมือบีบกำผ้าปูที่นอนไว้จนแน่นเจ้าบอลใช้มือซ้ายจับประคองลำควยให้ตรงกับปากก่อนจะใช้นิ้วอีกข้างสอดมุมลงไปยังยังรูดทวาร จนเฟิร์สถึงกะกระตุกงึก “ซีดดดดด บอลลลล อ๊าหหหห เล่นแบบนั้นเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยย อ๊าหหหหพี่ไม่เคยสอนบอลเลยนิ ซีดดดอ๊าหหหหห” บอลยังคงดูดลำควยเล่นอย่างสนุกปากจ๊วบๆๆ พร้อมด้วยเฟิร์สที่เริ่มเอามือมาจับและกดหัวเจ้าบอล จนมันลมลึกลงไปถึงโคน “อ๊าหหหห สุดดดยอดเลยยบอล…มันต้องแบบนั้นค๊าบบบซีดดดดด ต้องแบบนั้น” จ๊วบๆๆๆๆๆ “ซีดดดดจะมาแล้วนะบอลของอร่อยจะออกมาแล้วนะซีดดด” ไม่นานนักเฟิร์สหลับตาเกร็งร่างกระตุกตัวปล่อยน้ำรักใส่ปากบอลพรวดๆๆมือขวาของมันจับหัวเจ้าบอลกดลึกจนจมูกลงไปชนกับพกหมอยยังโคนควยเจ้าบอลถึงกับนิ่งและกลืนลงไปอย่างไม่ขัดขืนจนกระทั้งมืออุ้งมือที่พันธนาการหัวของเด็กน้อยได้ปล่อยออก เจ้าบอลมันถอนปากออกมามองหัวควยมนๆที่ยังคงแข็งและบานตึงล่อตาล่อปาก เจ้าบอลจ้องมองมันครู่หนึ่งและก้มลงไปเลียกินน้ำลื่นๆที่ยังคงติดตามลำควยและหัวเงี่ยงหยักไปมาส่วนเฟิร์สมันนอนหอบหายใจด้วยความสบายแบบที่ไม่ได้เผชิญมานาน ไม่นานนักบอลที่เลียหัวควยเล่นอยู่ได้พูดขึ้นในสิ่งที่เฟิร์สคาดไม่ถึง “พี่เฟิร์สเอาควยใหญ่ๆพี่เฟิร์สยัดใส่ก้นผมหน่อยได้ไหมคัฟ ผมอยากให้พี่เฟิร์สมีความสุขกว่านี้อีก” เฟิร์สที่ได้ยินถึงกะอึ้งและทึ่งไปตามๆกัน “เดี๋ยวก่อนบอล เดี๋ยวนี้รู้จักทำอะไรแบบนั้นแล้วเหรอ” “นะพี่เฟิร์สบอลอยากให้ควยใหญ่ๆพี่เฟิร์สมันเข้าไปเข้าในคัฟ” “แต่ก้นบอลมันเล็กมากนะขืนพี่ยัดเข้าไปทั้งดุ้น พี่กัวบอลจะเจ็บเอาอะดิ ดีไม่ดีก้นบอลจะฉีกเอาด้วย” บอลมันยิ้มก่อนจะถอดกางเกงและคลานมาหันก้นน้อยๆอันขาวเนียนใส่ตัวเฟิร์ส “มันไม่ฉีกหรอกก้นของบอลมันเกิดมารอรับควยใหญ่ๆพี่เฟิร์สมาตั้งนานแล้ว ยัดควยของพี่มาหน่อยนะ พี่เฟิร์สรักบอลอะป่าว” เฟิร์สก้มมองควยที่ยังคงแข็งไม่ยอมหดก่อนจะมองไปยังแก้มก้นเจ้าบอลที่ส่ายไปซ้ายทีขวาท “โอเค แต่ถ้าพี่ทำบอลเจ็บให้บอลรีบบอกพี่เลยนะ” เฟิร์สอุ้มเจ้าบอลมากลางเตียงก่อนจะเอามือจับไปยังสะโพกทั้งสองและมันก็ประคองจับลำควยยาวใหญ่จ่อไปยังรูทวาร “บอล พี่จะเอาเข้าไปแล้วนะ ไม่ไหวบอกนะ” “ใส่เข้ามาเลยคัฟ ผมรออยู่” เสียงเล็กๆของบอลตอบกลับมาทันควัน เมื่ออีกฝ่ายไฟเขียวเฟิร์สที่ตั้งท่ารอเลยดันหัวควยให้จมหายเข้าไปด้านใน “อื้มมแน่นดีแหะ..ถ้าเจ็บรีบบอกพี่นะบอล” เฟิร์สยังคงดันลำควยเข้าไปเรื่อยๆจนท้องน้อยของมันชนเข้ากับแก้มก้นทั้งสอง “หูยยยพี่เอาเข้าไปสุดลำแล้ว บอลไม่เจ็บเลยเหรอ” “ไม่คัฟ ทำต่อเลยคัฟ” “งั้นขอพี่ใส่เต็มเหนี่ยวเลยนะ” เฟิร์สเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้าๆเป็นจังหวะ “อูยยยย คงเป็นครั้งแรกของบอลใช่ไหม ทนหน่อยนะสักพักจะเริ่มฟิน” เฟิร์สยังคงดันช่วงล่างเข้าๆออกๆ “อูยยยยย อูยยยยย บอล อูยยยยผิวบอลนุ่มมากเลย อื้มมมมม” “ถ้าพี่เฟิร์สชอบก็ต่อเลยคัฟ” เฟิร์สมันเริ่มซอยเร่งจังหวะ ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ เสียงผิวทั้งสองกระทบกัน “บอลชอบจังเลยคัฟ” “พี่ก็เหมือนกันบอลอื้มมม”ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ เฟิร์สจับบอลพลิกมาอยู่ในท่นอนหงายก่อนจะก้มตัวลงไปจูบปากกับบอลเป็นพลวันส่วนท่อนล่างก็ยังคงสานต่อในกิจกรรมแสนสุข ปั๊บปั๊บปั๊บ อื้ออออ ปั๊บปั๊บปั๊บอ๊าหหหหห ปั๊บปั๊บปั๊บปั๊บปั๊บ อื้มมม เสียงร้องครองของเฟิร์สดังลั่นห้อง “อื้มมบอลชอบจังคัฟ ชอบจังเลย ทำเรื่อยๆเลยคัฟ บอลชอบม๊วกก” ปั๊บปั๊บปั๊บปั๊บปั๊บ เฟิร์สขยับท่อนล่างเร็วขึ้นจนเนื้อตัวเจ้าบอลและเตียงสั่นพร้อมๆกัน “อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ พะ พะ พี่ ฟะ ฟะ เฟิร์ส อื้อ อื้อ” แรงกระแทกจากเฟิร์สทำเอาบอลพูดไม่เป็นคำ “เสียวมากบอลลล พี่เสียวหัวควยมาก อ๊าหหหห อ๊าหหหหไม่ผิดเลยที่พี่เลยบอล อ๊าหหห” ปั๊บปั๊บปั๊บปั๊บปั๊บ “บะบะบอล ก็ คะค คิด ถะ ถูก ละแล้ว ทะ ทะ ที่ หะ ให้ พะ พี่ ฟะ เฟิร์ส ยะ ยัด คะควย สะ ใส่ กะก้น”ปั๊บปั๊บปั๊บ “อ๊าหหหห อ๊าหหหหหหห” และแล้วเฟิร์สก็กระตุกตัวอีกครั้งพร้อมด้วยน้ำอุ่นๆที่พุ่งพรวดเข้าไปในเรือนร่างระลอกและระลอกเล่าเฟิร์สยังคงแช่ควยคาทิ้งไว้และโน้มลงไปคล่อมตัวจูบปากเจ้าบอล “สนุกมากเลยบอลล คืนนี้อีกยาวนะ” บอลที่นอนมองหน้าขาวอมชมพูที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อจนไหลย้อยมาปลายจมูก “บอลรักพี่เฟิร์สนะคัฟ พี่เฟิร์สรักบอลอะป่าว” ขณะที่เฟิร์สยังคงนอนหลับสบายอยู่นั้นเหตุการณ์ในฝันทำเอาเฟิร์สถึงกะยิ้มนิดๆส่วนใครบางคนที่ง่วนอยู่กับช่วงล่างเฟิร์สมันถอนปากจากท่อนลำหลังเพิ่งดื่มด่ำน้ำที่สองไปหมาดๆ มันจับลำควยชักขึ้นลงและอุทานขึ้นมาเบาๆ “ของคาวมื้อดึกรอบนี้เยอะจนคุ้มจริงๆทั้งหล่อ ทั้งควยใหญ่ แถมน้ำเยอะและรสอร่อย ใครไม่หลงไม่ชอบก็ให้มันรู้ไป ไหนดูซิว่าคืนนี้ได้กี่น้ำกันนะ” สิ้นเสียงพูดมันเอาลำควยจ่อที่ปากอีกครั้งก่อนจะดันหัวขยับขึ้นลงอยู่ใต้ผ้าห่มต่อไป จนกระทั่งเวลา 07.32 น. แร็ปเปอร์ตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำและเจอเข้ากับเฟิร์สยืนส่องกระจกพร้อมเอามือแต้มเซรั่มจากขวดมาใส่หน้า แร็ปเปอร์ - เห้ยวันนี้วันอาทิตย์นะเว้ยตื่นเช้าจังวะมึงอะ ทุกทีแม่ง 10 โมงกว่าพร้อมพวกกู (แร็ปลุกขึ้นมานั่งขอบเตียงในสภาพหัวฟูและงัวเงีย) เฟิร์ส - ไม่รู้ว่ะ แต่เช้านี้กูตื่นมาแล้วรู้สึกโล่งสบายตัวแปลกๆ กูเองก็นอนต่อแล้วแต่ก็ไม่หลับ แร็ปเปอร์ - มึงไปกินไรแสลงมาอะป่าว เฟิร์ส - ก็ไม่นะเว้ย...เมื่อก่อนเวลากูตื่นมาแม่งโคตรงัวเงีย และขี้เกียจจนกลับไปนอนต่อได้เลย แต่พอมาช่วงหลังนี่ กูสังเกตว่าบางวันกูตื่นมาแม่งโล่งสบายตัวสุดๆ อย่างวันนี้ก็เหมือนกัน โล่งงงงสบายตัวเลย คือก่อนหน้านั้นกูก็ไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะเว้ย แร็ปเปอร์ - แอบไปล่อม้ามาอะป่าวมึง เฟิร์ส - โฮ๊ะ อย่างกูนี่นะจะแดกม้า ระดับกูถึงไม่แดกกูก็คึกอยู่แล้วเว้ย ฮ่าๆๆ แร็ปเปอร์ - เออๆๆแล้วนี่มึงจะออกไปไหนแต่เช้าวะ แต่งตัวซะพร้อม เฟิร์ส - ว่าจะเข้าไปหอไอ้ปายซะหน่อยเห็นบอกว่ามีนัดทำงานกลุ่มกันตอน 8.00 น. กูไปละเพื่อน แร็ปเปอร์ - เออ ขับรถดีๆมึง
ไว้มาต่อครับ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-12-26 03:11:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-12-26 04:15:18
โพสต์ 2023-12-26 04:39:10
โพสต์ 2023-12-26 05:11:17