เด็กเสี่ย เดอะซีรีย์ ตอน ดื้อนักรักไหมหละ EP. 3 เปิดตัว

Maximam

* R; m$ p# v* r& w2 E
2 K+ }$ _* S# Vเมื่อตั้มเลิกเรียนแล้วลงมาเห็นเสี่ยอั๋นนั่งอยู่ที่หน้าตึกบริหาร
" j5 l: i9 T: O% x' M3 R3 x& s& ^"เชี้ย ยังอยู่เหรอว่ะ"
4 Y7 [8 L) m9 I2 M! L0 _- k& i: Gตั้มอุทานขึ้นเอสจึงถามว่า...
"อะไรของมึงว่ะ มาเรียนรวมกับกูวันเดียวหลอนเลยไง"
"หลอนห่าไรหละ ดูนั่นเจ้านนายมึงยังไม่กลับไปอีกเหรอว่ะเนี่ย"
6 Z; g& H; C$ b) S5 n"ก็วันนี้มึงแม่งโคตรน่ารักขนาดนี้ เสี่ยอั๋นคงปล่อยมึงหร๊อก ไปดิ ทักทาย"
"ไม่เว้ย บาย"
1 E9 c& h4 v! {; C: ?, ~"ไอ้ตั้ม ไอ้ตั้ม"
ตั้มหันหลังวิ่งหลบไปอีกทางแต่ทว่าายังไม่ทันได้วิ่งก็มีคนมาจับแขนเอาไว้
/ g8 n3 I0 A0 d. j; B0 t( s; a; wคนนั้นก็คือเสี่ยอั๋น....
4 Z. f; e$ N' X3 ^) m1 p) C4 j4 S0 N"จะไปไหนครับ รถอยู่นู้น"
"หวัดดีครับเสี่ย นั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ฝากเพื่อนผมด้วย"
"ดีมากเอสที่รู้งาน"
เอสปลีกตัวออกห่างเพราะรู้ดีว่าไม่ใช่คิวของพระรอง
$ {! {1 r! X& u0 E6 ?+ }4 p. r6 J1 G"ไอ้เอส ไอ้เพื่อนเวรทิ้งกูอีกแล้ว"
+ D; b1 q5 ~; h0 s  l# s6 V  z"ไปว่าเพื่อนแบบนั้นได้ไงครับ ลืมแล้วไงเพื่อนเราขเขามีงานต้องทำ"
"แล้วเสี่ยไม่มีงานมีการทำหรือครับถึงมานั่งป็นเจ้าที่อยู่นี่"
"มีครับ หน้าที่วันนี้คือมารับเมียกลับหอด้วยกัน"
"ใครเมียเสี่ครับ เสาต้นนั้นเหรอ"
0 g( s& _. Q2 x"ตลกไง หรือจะให้เอาคลิปลงX"
; Q; Y/ t0 s$ l7 ?% @+ w"เสี่ย แอบถ่ายไว้เหรอครับ เอ๊ย ปล่อยนะไอ้เสี่ย"
เสี่ยอั๋นโอบไหล่ตั้มแล้วพาไปขึ้นรถและะขับออกไปโดนไม่บอกปลายทาง
5 G0 W) |/ ], C8 |* ^4 Tตั้มก็นั่งนิ่งแบบกลัวๆไปตลอดทาง
9 {3 y2 H; |( k
เมื่อมาถึงร้านอาหารสุดหรูของคนมีอันจะกินเขามากัน
4 H" ~7 ]- e# d6 |"เสี่ยพาผมมาที่นี่ทำไม"
$ I  N) l2 m2 o. j0 ~"มากินข้าวไง"
' p1 a/ ]# }9 o3 q& X& z$ X5 k"กินข้าว ร้านข้างทางก็มี อร่อยด้วย"
"ไปเหอะหน่ามีคนจ่าย"
, M1 h- @2 X' |# Z( N4 h: u# N- i. n: G8 T"เสี่ยเนาะ ได้ผมจะสั่งให้เสี่ยอั๋นล่มจมไปเลย"
เสี่ยอั๋นพาตั้มเดินเข้ามาในร้านก็เจอกับเสี่ยกัสพ่อของเสี่ยอั๋น ตั้มจึงยกมือไหว้
* W  S2 W4 S- `& {+ M"สวัสดีครับ เสี่ยกัส"
. {' }" o2 f5 ^3 A. i' Y  v' W"สวัสดดีจ้ะ มาทันเวลาดีมากเจ้าอั๋น เออหนูเดี๋ยวพาน้องตั้มไปเปลี่ยนชุดนะ"
/ H; G9 [9 U" Y"เจ้าค่ะเสี่ยกัส เชิญทางนี้ครับคุณตั้ม"
; U0 [3 q) Y5 X" A6 ^" K% `' J"พี่เป้ครับคนกันเอง ผมก็เคยทำงานที่ร้านมาก่อนเรียกตั้มแบบเดิมดีกว่าครับ"
"ไม่ได้หรอกค่ะคุณน้องพี่ต้องฝึกเรียกให้คล่องปาก"
ตั้มถึงกับงงจึงเอ่ยถามเสี่ยอั๋นไปว่า...
"นี่เเค่มากินข้าวทำไมต้องเปลี่ยนชุดด้วย เเล้วจะให้ผมใส่ชุดอะไรเสี่ย"
/ S8 }3 m3 k  V& M- O; g; Q! ~8 T4 I"ไม่ใช่ชุดกล้วยตีกลองหรอกหน่า เสี่ยหึง มานี่"
+ g  C) P- G0 w! G6 ]"โอ๊ยยย เดินเองได้ ปล่อย"
- O( p0 c5 X, Y/ x. {: Bเสี่ยอั๋นล็อคคอเเล้วพาตั้มเดินไปที่ห้องเเต่งตัว ตั้มเข้าไปพร้อมกับช่างเเต่งหน้า
ของทางร้านเสี่ยกัสที่เตรียมมาเองเพราะเสี่ยอั๋นไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น ก็ตั้มน่าตั้มซะ
ขนาดนี้ก็ต้องหวงเป็นธรรมดาเเหละเนาะ เมื่อเเต่งตัวแต่งหน้าเสร็จเด็กหนุ่มใน
ชุดสูทสีกรมขาเต่อ เสื้อเชิ้ดสีขาว สวมแว่นตา ก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัว
เสี่ยอั๋นถึงกับตาค้าง ในความหล่อของตั้ม
9 Z& r  j# l2 x2 B"โห ดูโตขึ้นเยออะเลยนะเรา เมื่อกี๊ยังเป็นไอ้เเว่นเด็กวัดอยู่เลย"
6 \& [8 [* A* d9 }. g& }7 N"ปากดี ขอบคุณนะครับพี่เป้ที่ช่วยแต่งให้"
"ไม่ต้องแต่งไรมากเลยค่ะคุณน้องเบ้าหน้าคุณน้องมันดีอยู่เเล้ว ดูสิใครจะสู้
คุณน้องได้"
"ไปสิ เกาะเเขนผมด้วย"
เสี่ยอั๋นยกแขนขึ้นให้ตั้มควง แต่ตั้มกลับไม่ควงและเดินไปพร้อมเจ๊เป้ แสบๆ
& E. U4 X! z8 oแบบนี้เดี๋ยวก็โดนเสี่ยอั๋นทำโทษหรอกนะตั้ม
2 n- a: j' H& \5 O
3 r6 v) @3 ~1 T6 @8 xเมื่อเข้ามาถึงในห้องอาหารอันใหญ่โตที่บนโต๊ะมีเเต่อาหารจีนระดับภัตราคาร
เกรดAAA ตั้มรู้สึกเกร็งจนต้องหยุดเดิน เสี่ยอั๋นจึงเข้ามาโอบไหล่แล้วพาเดิน
: V/ G- `$ K+ r2 aเข้ามานั่งที่โต๊ะ
* \! s2 c, k1 V% r) y' b- ~, B( Q"ทำตัวตามสบาย ไม่ต้องเกร็งนะตั้ม"
+ N: G8 T- z3 s3 a6 l0 r"ทำไมดูอลังการจังครับเสี่ย"
"เลิกเรียกเสี่ย เรียกเตี่ยได้เเล้ว หรือจะเรียกม๊าก็ได้ ไม่ถือ ชอบ"
0 A4 s- w# r+ `' _4 M
& A" A  Z4 w+ d, o+ Jทันใดนั้น ชายสูงวัยในวัย 65 ยังปั๋ง ก็เดิมเข้ามาพร้อมด้วยคนอีกสองกลุ่ม
+ A7 J; ^( G6 Mเสี่ยกัส เสี่ยอั๋นจึงลุกขึ้นทำความเคารพเพราะเขาคือเจ้าสัวเสือ ซึ่งมาพร้อม
กับดิวเกย์คู่ชีวิตของเจ้าสัวเสือซึ่งเป็นนายแม่ของบ้าน และซ้ออร ซ้อรองของ
บ้าน
6 f2 w  C. v+ E  Y+ Q* _"สวัสดีครับเตี่ย นายแม่ ซ้อรอง"
7 H& y* S( E" S/ j% p; a6 G"สวัสดีครับอากง ซ้อรอง"
: j6 q% K0 i  y, S( gเสี่ยกัสกับเสีา่ยอั๋นยกมือไหว้ทักทายทุกคน ดิวก็เดินมาที่กัสลูกชายที่เกิดจาก
+ \* _( u( H6 `: ^4 Q) j/ ?3 `% G% Lการอุ้มบุญโดยน้ำเชื้อของดิว สองพ่อลูกกอดกันด้วยความรักและอบอุ่นโดยที่
$ D' P2 O# B7 u, H# _% zเจ้าสัวเสือโอบไหล่ลูกชาย .....
1 f( x9 g- a9 h  i* Q"สวัสดีกัส เป็นไงบ้างลูกทำธุรกิจ เหนื่อยไหม"
"ไม่เหนื่อยเท่ากับการเลี้ยงลูกหรอกครับป๊า(นายแม่) เตี่ยกับป๊าสบายดีไหม
; a( L! ~; G. }" }1 X) E7 fอั๊วไม่ได้เเวะไปหาเลย"
"ป๊าก็สบายดี เเล้วนี่ใครกันหน้าตาน่ารักเชียว เมียเราหรือเจ้าอั๋น"
ดิวถามตรงๆแบบนี้เสี่ยอั๋นก็ตอบไม่ถูกเลยดิครับ ทุกคนต่างเงียบและพูดไม่ออก
4 ?* ?- I% L3 Q/ E) @# n0 S"อะถามไหม เพื่อนหรือเจ้าอั๋น"
3 b" c4 @& \9 a, W: m"ครับอากง ตอนนี้ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เอ่อผมจะแนะนำให้รู้จัก"
$ D# J$ e" ~' H7 o) u( ]"หือ เก็บไว้ก่อน รอมาพร้อมๆกัน ทำกรรมเยอะสิเราถึงได้มาเจอเจ้าอั๋นได้"
"อากง พูดซะ"
ดิวเดินกลับมานั่งข้างเสือฝั่งขวาส่วนซ้อรองนั่งฝั่งซ้าย เจ้าสั่วเสือจึงถามซ้ออร
ไปว่า...
2 ]' s( d8 k# E' Z, d7 b7 M1 w"เเล้วนี้ยายเอม กับตาอามยังไม่อีกหรือซ้อรอง"
5 O# f& ?; i8 ~) z! v( ~"เดี๋ยวก็คงมาแหละค่ะเจ้าสัว"
: d; k0 j7 f8 r- p"สวัสดีครับอากง นายแม่ อาม่า สวัสดีครับเฮียอั๋น"
, A4 z% J2 d3 v7 Z' P0 u"อ้าวเจ้าโอ๊คแล้วพ่อแกไม่มาหรือไง"
เจ้าสัวเอ่ยถามหลานชายของตน โอ๊คจึงตอบเจ้าสัวว่า....
9 ~' g1 s0 u6 z7 d7 M"เรื่องเดิมๆครับอากง"
' U3 P/ V: m! }. z4 l, ?"อะไรกัน นี่ตาอามจะให้ความสำคัญกับโอ๊ย ม่าไม่อยากพูด กก็ยังดีที่โอ๊คยังมา"
( j) G" d* V5 N/ u" E& L) uทันใดนั้นเจ๊ใหญ่อย่างเถ่าแก่เนี๊ยเอมอรก็มาพร้อมสามี
: C) y$ K( k# |) D9 C"สวัสดีค่ะ ทุกคน"
0 b; \3 t2 f, i. ?3 ^' j6 N  G  R" y"ยายเอม แกเคยคคิดจะมารอก่อนบ้างไหม"
/ O: D9 _- j8 y. c9 R% X' R& w  w"หนูมีงานมีการทำค่ะม๊า ไม่ได้ว่างช่วงกลางวันแบบพี่ใหญ่ จริงไหมค่ะเฮียกัส"
"ก็จริงอะนะ ขอบใจนะที่ใส่ใจเลยรู้เวลาว่างของพี่"
8 x2 d% O: s4 u& V& j) t"ว่าแต่เตี่ยเรียกพวกเราทุกคนมามีอะไรค่ะ เอ๊เเล้วนี่พ่อแกวิ่งตามจับเมียน้อยพ่อ
( j0 q* z& |) `) Mเเกอยู่หรือไงถึงไม่มาพบญาติพี่น้อง"
"ยายเอมนี่หลานของแกนะทำไม่พูดจาไม่รักษาน้ำใจกัน ตาอามเป็นน้องแท้ๆ
ของแกนะ"
"ก็ม๊าสอนหนูเองนี่ค่ะว่าเราต้องยืนหนึ่ง อะไรที่ถ่วงก็ตัดทิ้งไป"
' B+ j/ [) S% }$ B"ยายเอม"
* V, u* [# q4 z$ o0 ^( m"พอพอ นี่นัดมากินข้าว ไม่ใช่มากัดกัน เกรงใจเด็กมันบ้าง รุ่นย่ารุ่นป้ากัน
เเล้ว ที่อั๊วเรียกพวกลื้อมากก็เพื่อจะแบ่งสรรสมบัติสุดท้ายให้กับหลานๆ ก็จะมี
2 b$ Z2 P) ~& d0 k, l1 W6 @แต่ลื้ออรพิณที่ไม่มีลูกสักที อาศักดิ์ชัย"
8 k* Q7 ~7 R" E7 ^* X" ?"เจ้าสัวครับ ผม..."
5 d4 `# L- l" A, B"เอา พอพอไม่ต้องพูดดูลื้อเองก็ไม่อยากมี ตามศักดิ์และสิทธิ์ธุรกิจและที่ดิน
- Q0 r( S" ?* d, l! u( |0 I# Sที่เชียงใหม่ อั๋นลื้อต้องได้รับเพราะลื้อคือหลานคนโตและเป็นหลานของทางสาย
เลือดอาดิว ส่วนลื้ออาโอ๊คธุรกิจให้เช่ารถท่องเที่ยวและโฮมสเตย์ที่ขอนแก่น
8 J, K' [/ x7 X; ~3 r# ]) gอั๊วให้ลื้อเป็นคนดูแล"
& a: U- M$ X3 ]) i. {( E"ได้ไงค่ะเตี่ย ไอ้โอ๊คมันเป็นหลานแต่ได้มากกว่าอั๊วที่เป็นลูกอั๊วไม่ยอม"
! Q$ O4 L* B) y, d, e"เอม เตี่ยคุณตัดสินใจถูกเเล้วนะคุณกับผมก็ไม่มีลูก อย่างไรสมบัติก็ต้องเป็น
ของหลานอยู่ดี"
"ก็คุณไม่มีน้ำยาไง"
$ l: D# @- b* c; I: {# j% m: Z"ยายเอม รักษาหน้าผัวแกด้วย"
ซ้อรองพูดขึ้น เสี่ยอั๋นจึงพูดขึ้นว่า....
! w+ M  p: I: {/ Z$ `* o"อากงครับ ผมขอปฏิเสธที่จะรับของที่อากงจะมอบให้ครับ ธุรกิจที่ผมกับเตี่ย
2 Q- e( F$ `. Z1 G( Cทำอยู่และทรัพย์สมบัติที่เตี่ยทำไว้มันก็เพียงพอให้ผมสบายไปทั้งชีวิตแล้วครับ
ผมขอเเค่อากงและอากงอนุญาตให้ผมหมั้นกับตั้มแฟนผมเท่านั้น"
$ h$ U' N9 `" h  l5 S
+ D6 n/ K; g# Gตั้มถึงกับอึ้งเเละงงมาก เชี้ยไรว่ะเนี่ยเพิ่งเจกยังไม่ถึงสัปดาห์ขอกูหมั้นแล้ว ตั้ม
คิดอยู่ในใจ เจ้เอมอรจึงพูดขึ้นว่า...
" e8 S! M+ u! L9 g& V3 C"ตาย มัธยัทดีนี่ เอาแค่เมีย ไม่เอาสมบัติ"
"ขอโทษนะครับโก ผมมีเตี่ยเป็นตัวอย่างในการหาเงินไม่ได้รอแต่สมบัติของพ่อ
กับแม่อย่างเดียว"
5 o( \* ~( r. [+ p"ไอ้ ไอ้อั้นแกกล้าย้อนฉันเหรอ"
"หยุดนะเอม อย่ามาเรียกลูกของพี่ว่าไอ้ ขอโทษเขาซะอั๋น"
"ขอโทษครับอาโก"
" z5 P6 S" g5 p. p6 ]2 b4 B4 ?ซ้อรองรู้สึกได้ก็สายเกินที่สอนเอมมาแบบผิดๆ จะว่าจะเตือนอะไรก็คงไม่ได้เเล้ว
4 P: s2 z. }7 z$ d5 n- r"ยายอร พอได้เเล้ว ต้องขอโทษคุณดิวด้วยนะคะ ฉันสอนลูกได้ไม่ดีพอ"
"ม๊า นี่ม๊า"
5 y) S" a, r* A& k) Z- J"นั่งลงเอมอรก่อนที่อำนาจนายแม่จะเอ่ยคำสั่งอะไรออกไป เด็ก ๆ"
5 F& z* r- J5 D! h8 N6 c- Q5 ^ดิวเรียกลูกน้องเข้ามา ซ้ออรพิณจึงลุกไปคุกเข่าขอร้องดิว....
"นายแม่ อั๊วขอนะคะ"
$ O0 o# p/ K0 q! j, S; B7 z) h9 [# C"แกจะทำไรฉัน"
"เธอจะนั่งลงดีดีหรือจะให้การ์ดประครองนั่ง"
' ^) R4 s2 t, g/ G"ยายเอม แกนั่งลงเถอะม๊าขอหละ"
0 O" B  I5 t+ ~# A0 z& k4 Hเมื่อเอมนั่งลง เจ้าสัวเสือจึงถามอั๋นว่า....
9 c0 k2 q: J& [# \' _4 `, w: u"ไม่เอาจริงเหรอสมบัติมากมายทั้งไร่ส้มและโรงแรม"
"ไม่ครับผมขอแค่ได้ใช้ชีวิตกับตั้มคนที่ผมเลือกเอง"
/ e5 t/ `' B5 }5 d7 V/ L"ชื่อตั้มเหรอเรา"
, T; S8 k# L1 _5 T5 H7 L  `: Hเจ้าสัวเอ่ยถาม ตั้มดูเกร็งเข้าไปอีกเสี่ยกัสจึงพูดกับตั้มว่า...
; V& s" Y! Y* p"ไม่ต้องกลัวอากงนะหนู ตอบท่านไปตามจริง"
7 v. \5 D* j. a0 w4 m  L"ใช่ครับผมชื่อตั้ม"
"เรียนอยู่เหรอเรา เป็นคนที่ไหน พ่อแม่ทำงานอะไร"
% l% T3 b* m) a"ผมเรียนอยู่ปี 2 สาขาบัญชีครับ อยู่อุดร พ่อแม่ทำนาครับ"
"แล้วลื้อเจอกับหลานอั๊วได้ไงแล้วเจอกันที่ไหน"
! R; K* K: h3 j& W7 s* i"เจอที่บาร์ครับผมมมม ผมรับงานที่ร้านครับ"
/ c/ @, Y& [4 F" n"5555 ต๊าย คุณชายใหญ่ เอาไอ้ตัวมาเชิดหน้าชูตาหรือนี่"
"ขอโทษนะครับคุณศักดิ์ชัย เอม อะนี่กระจก"
8 c  T* b& F% A# H0 x4 l) B"พี่ใหญ่ให้เอมทำไม"
# C8 S$ `  ]9 ], \0 c4 b"ก็ส่องดูตัวเองก่อนว่าผัวตัวเองก็เคยเอ็นร้านฉันมาก่อน"
"พี่ใหญ่"
4 f: t; G" d$ n5 N8 ^8 V"พอ อั๊วยังคุยกับเด็กนี่ไม่จบ เเล้วทำไมถึงมาทำงานแบบนี้"
อากงดุเอมและกัส พร้้อมกับถามตั้มต่อ ตั้มตอบคำถามแบบเกร็งๆกลัวๆ...
"ผมต้องการหาเงินเรียนครับ ที่บ้านผมนาแล้งผมไม่อยากให้พ่อแม่หากู้มา
, h  A( u; L+ E+ ^! ?ให้ผมเรียนก็เลยต้องมาทำงานที่บาร์ครับ"
"ทำมานานหรือยัง"
"วันเดียวครับ ผมไม่อยากเจอหน้าเสี่ยอั๋น ผมก็เลยเลิกทำและลาออก"
4 c8 B4 l8 |( {# s"หือ เเฟนเฮียนี่ก็กล้านะครับ กล้าทิ้งศักดิ์ศรีมาทำงานโฮสต์ ผมนับถือเลย
& W. L+ B9 z7 L( q, nอากงครับ แบบนี้อากงควรให้เฮียได้ตามที่ขอนะครับ"
9 M* z& M$ u, K# n% ^- l"ไอ้โอ๊ค นี่มันศรัตรูเรานะแกจะไปญาติดีอะไรกับมัน"
* e1 V: B( z4 W9 s1 r& Q  r. J"ศรัตรู ผมว่าป้าเลิกยุแยงดีกว่านะครับ ตั้งแต่ผมจำความได้ก็มีลุงกัสที่เลี้ยงผม
8 \9 M7 ^7 W5 I: q! r7 I$ X! Yแทนพ่อกับแม่ มีเฮียอั๋นที่เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ ทุกวันนี้ผมยังสงสัยเลยนะครับว่า
: t' x2 V  B* f: N3 p7 d2 L8 @พ่อผมเป็นลุกของสายทางไหนกันแน่"
# [% J5 K  L7 S6 Q' [* |+ Q
3 `* s1 h3 `5 G$ L6 {# Vในขณะนั้นอากงก็คิดบททดสอบอะไรบางอย่างเพราะอากงยังดูไม่ออกว่าอั๋นจอม
) o: w! v2 V, d& \; [3 Bเจ้าชู้จะรักษาตั้มไว้ได้เเค่ไหน
+ {/ q! d; D3 h$ n"เฮ้ยพวกข้างนอกเข้ามาดิ"
"ครับเจ้าสัว"
% P4 o  r5 h8 i+ s' Cพวกลูกน้องหนุ่มฉกรรจ์เดินเข้ามาในห้องอาหาร
4 V- {6 X3 l' a2 k" f/ J6 l1 D"จับได้เด็กนี่่แก้ผ้าออก อั๊วอยากรู้ว่ามันดีตรงไหนหลานอั๊วจึงอยากได้มัน"
! ]: \6 ^" ~3 w9 B0 {. J. h7 o0 i"ครับ"
) u) y; e: {4 L3 M% ?4 `6 Z"อย่านะเว้ย อย่าทำอะไรเด็กกู อากงอากงทำอะไร"
, t9 T) a5 Z! Y+ Q" G"ไม่ต้องฟังมันจัดการดิ"
* T+ U9 ^- U1 n, N7 Z" M"อย่านะเว้ย เฮียอั๋นช่วยผมด้วย"
$ }7 x+ K: z+ \+ ^6 @ตั้มถูกลากตัวออกไปจากโต๊ะพร้อมกับถูกปลดกระดุมปลดเข็มขัด อั๋นจึงเข้้าไป
ช่วยเหลือแบบไม่กลัวตายเพราะลูกน้องอากงมีทั้งปืนทั้งมีด
"เตี่ย เตี่ยทำอะไรครับเนี่ย เล่นมีดเเบบนี้"
1 t; b  w$ n0 z- X; B"ลูกลื้อเป็นคนแบบไหนลื้อก็รู้นะอากัส ถ้าอีรักเจ้าหนูนี่จริงมันต้องช่วยให้เจ้าตั้ม
ไม่ถูกแก้ผ้าออกได้"
"เฮียนี่ซาดิสเนอะ ตั้งแต่ครั้งเฮียแม็กซ์ตามบอลไปที่เชียงใหม่ก็เล่นซะเกือบตาย"
"ไม่งั้นจะเรียกเสือได้เหรอ"

อั๋นต่อสู้กับพวกลุกน้องอากงจนช่วยเหลือตั้มไว้ได้โดยมีเเค่เสื้อเชิ้ดที่หลุดจาก
( q3 N( Z2 n7 G2 {0 U" z) a4 b+ `% Bกางเกงเท่านั้น เสี่ยอั๋นกอดตั้มที่ยังตกใจกลัวไว้จนเเน่น โอ๊วววเปิดตัวแบบนี้
# ]! D' m2 B& t+ {. O; \น้องตั้มจะช็อคตายก่อนไหมครับเนี่ยอากง
: A# W* _6 z* k"ไม่เป็นไรเเล้วนะ เจ็บตรงไหนเปล่า"
* ~' C* Y: l, x0 w$ \"ไม่ครับ ผมกลัว ขอบคุณนะครับเฮีย"
"แค่ตั้มเรียกเฮีย เฮียก็พร้อมช่วยเเล้ว อากงครับ แผนอากงใช่ไหม"
$ Z! @+ f8 c/ h7 k/ T- p4 f  R"เออ กงอนุญาตให้ลื้อคบกันได้แต่ยังไม่ให้หมั้น อั๋นลื้อมันเจ้าชู้พอๆกับเจ้าสัว
  K" Y( r2 o2 }8 Tแม็กซ์ อั๊วไม่ไว้ใจไม่อยากโดนถอนหงอก พิสูจน์ให้อั๊วเห็นว่าลื้อเลิกเจ้าชู้ได้
และมีแค่ตั้มคนเดียวเท่านั้น ถ้าลื้อทำได้ให้อาตั้มอีมาหาอั๊ว อั๊วกับอาดิวจะไป
ขออีกับพ่อแม่ที่อุดรให้ลื้อเอง"
9 x; p; X/ ~  o2 a. `; n" Y+ `"ขอบคุณครับอากง ผมจะทำให้ได้ครับ"

eg1

ขอบคุณครับ

mojimaru

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.