* I, p# }, {4 h5 Y- l
, T; p5 R5 u/ Y7 G6 a: u. ]/ y6 C# rบิ๊กบอส ภาคเสียวหมู่ (ตอนที่ 1) [ตอนที่ 1]
: v0 Q5 d3 r3 I% j! H. v; L! H1 @0 T% C% }) ?' b
) s8 H5 V2 }# Y2 H, N( o
ตัวละคร
2 W) W7 l, @4 H3 j( Lภูริเชษฐ์ - หรือ “ภู“ นักธุรกิจหนุ่ม ที่มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน
จักรภพ - หรือ “ก้อง” นายตำรวจ ผู้กองหนุ่ม และเป็นบอดี้การ์ดลูกน้องของนายภาณุพล
นรากร - หรือ “กร” รุ่นน้องของสุรเชษฐ์ สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ที่เคยหลอกกินภูริเชษฐ์
สุรเชษฐ์ - หรือ “ภูมิ” หนุ่มใหญ่วัยกลางคน เป็นนักธุรกิจเสือผู้หญิงและบิดาของภูริเชษฐ์
เอ็ม - ไอดอลหนุ่ม คู่ขาของนรากร
ภาณุพล - นักการเมืองอิทธิพล และ มาเฟียที่มีผลประโยชน์ขัดกับภูริเชษฐ์
ภาณุวัฒน์ - หนุ่มเพลย์บอย ลูกชายนายภาณุพล
! Z) m* [8 ?( [4 X* Z2 j: r$ S4 Z1 b
เกริ่นเรื่อง
ในงานเลี้ยง ภูริเชษฐ์ โดนอุ้มลักพาตัวโดยนักการเมืองอิทธิพลนายภาณุพล นรากรและเอ็มจึงได้หลอกจับตัวนายภาณุวัฒน์ ลูกชายนายภาณุพลมาเพื่อหวังเป็นตัวประกัน และมาแลกเปลี่ยนกับภูริเชษฐ์ เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร........
6 Q( v# f6 Z9 |7 r: k
5 ^4 y; ?/ o, kตอนที่ 1
/ W" r( V6 R& zนรากรอมน้ำขาวขุ่นข้นของภานุวัฒน์ ไว้ในปากโดยไม่ยอมกลืนลงทันที ขยับข้ึนมาประกบปากกับเอ็มแลกลิ้นดูดปากกันอย่างเมามันส์ พร้อมกับเป่าเทียนดับ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมไล่ต่ำลงไปเรื่อย ๆ จัดการทั้งดูด และเลียให้เอ็มจนเสร็จไปอีกราย จึงผละหน้าออก
4 ^2 k# J7 k4 W5 d9 [6 T( O
“วันนี้เอาเท่านี้ก่อนที่รัก เจอภูแล้ว ค่อยว่ากัน เดี๋ยวจะจัดชุดใหญ่ให้”
/ e* L- a! n4 L( L
“แล้วจะทำไงกับภาณุวัฒน์ดีล่ะ”
7 {6 Z' W9 }3 c5 A* G
“ขังไว้ในห้องนี้ก่อน จนกว่าพวกเราจะเจอภู” เขาหันไปทางเชลยหนุ่ม
8 y3 O7 V+ q( p# T7 r- M: `
“ผมจะพาคุณไปอาบน้ำล้างคราบพวกน้ีออก อย่าคิดต่อต้านหรือขัดขืน มิฉะน้ันจะโดนหนักกว่าน้ี”
3 S/ v" Q ?9 D7 H* q* }
ภาณุวัฒน์พยักหน้ารับอย่างจำยอม อย่าว่าแต่จะคิดขัดขืนเลย ตอนนี้แม้แต่จะยกแขนขา ยังรู้สึกว่ามันหนักอึ้ง เหลือเกิน หลังจากโดนรีดน้ำหวานออกอย่างมากมาย
/ W) m, @! m( K' o! l/ ~# q
นรากรและเอ็มช่วยกันพยุงภาณุวัฒน์ไปเข้าห้องน้ำ จัดการเทนำ้ราดและทำความสะอาดให้เรียบร้อย จึงประคองมานอนลงบนเตียงทั้งที่โดนจับมัดมือมัดเท้าไว้เหมือนเดิม ตรวจสอบเครื่องพันธนาการจนเป็นที่พอใจแล้ว จึงออกคำสั่งเรียบ ๆ
3 X0 X3 U. f; k2 Q3 k. a9 L& V
“เอ็มเฝ้าไว้ให้ดีนะ พรุ่งน้ีเย็น ๆ พี่จะกลับมาอีกคร้ัง หากโวยวาย ก็จัดการยัดเยียดความเป็นผัวให้ได้เลย” แล้วหันมาทางภาณุวัฒน์
# A' G7 M: O! O; j9 r“อย่าส่งเสียงเอะอะโวยวายล่ะคุณภาณุวัฒน์ ไอ้เอ็มนี่มันชอบข่มขืนผู้ชายแมน ๆ เวลากระทุ้งตูดแรง ๆ กล้ามท้องกระเพื่อมตามจังหวะไปด้วย ดูเซ็กส์ซี่และเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หากไม่อยากเป็นเมียมันก็สงบเสงี่ยมไว้”
2 z" g' n& V: v7 \9 J( C
เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นรากรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเปลือยเปล่าภาณุวัฒน์ไว้ เผื่อได้ใช้ ประโยชน์เดินเปิดประตูออกไปเข้าลิฟต์ ลงถึงชั้นล่างก็ตรงไปยังรถที่จอดอยู่ทันทีเพื่อไปปรึกษาหารือกับ สุรเชษฐ์พ่อของภูริเชษฐ์ที่บ้านของอีกฝ่ าย
สุรเชษฐ์หรือ ภูมิ เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์เบื้องหน้าโดยเร็ว เมื่อประตูบังตากระจกถูกผลักเข้ามาค่อนข้าง แรงผู้ก้าวเข้ามา เป็นหนุ่มใหญ่วัยกลางคน ในชุดสากลสีสดใสตามสไตล์ชื่นชอบของเจ้าตัว ลักษณะของเขา ตื่นเต้นลุกลนเล็กน้อย
( j0 ^0 } G* q7 n0 o
“กร! มาได้เวลาจริง ๆ พี่กำลังร้อนใจและคิดถึงเอ็งอยู่พอดี”
; y+ E8 B: M! j* _; K1 l a1 d
“ผมได้รับโทรศัพท์ ขณะท่ีผมอยู่ในงานเลี้ยง ออกจากงานเลี้ยงตั้งใจจะมาพบพี่ให้เร็วที่สุด ก่อนเที่ยงคืนด้วยซ้ำแต่เผอิญติดเรื่องจำเป็ นดักหน้าเสียก่อน เป็ นเรื่องที่สำคัญต่อความเป็ นความตายของภูเป็นอย่างยิ่ง”
6 \2 s; v5 [+ l& _2 j2 d/ K" M
นรากร ถอดเสื้อชั้นนอกออกพาดกับพนักเก้าอี้ ปลดไทและพับแขนเสื้อเชิ้ตขึ้น ขณะท่ีทรุดตัวลงนั่งแหงน หน้าขึ้นสูดเอาความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้องให้เข้าไปภายในปอด
# ]$ q7 E7 p) r7 A
“มีเรื่องสำคัญอะไร? ก่อนที่เอ็งจะมาบ้านพี่”
5 V; R/ c: r; J, Q: g8 ]8 O; _0 e7 P
เจ้าของบ้านซักโดยเร็ว ขณะที่อาคันตุกะควักผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดที่ลำคอและแขน “เด็กของผมสามารถหลอกภานุวัฒน์มาติดกับได้ ตอนน้ีเจ้าตัวถูกลูกน้องผมเฝ้าอยู่ที่คอนโดส่วนตัวผม” “เร้อได้อะไรจากมันบ้างหรือเปล่า”
- X+ S& u( Q! o
คำถามถูกติดตามออกมา ในขณะที่อีกฝ่ายเว้นระยะสำหรับการผ่อนลมหายใจ เสือผู้หญิงจอมอึด เหลือบขึ้นมองสหายรุ่นน้องและยิ้มให้ขรึม ๆ น้ำเสียงเบาลงกว่าเดิม แต่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
2 i: A9 t& z3 i8 i& @5 O8 P! |
“การที่ภานุวัฒน์หายตัวไปอย่างนี้ โดยที่ไม่มีบอดี้การ์ดติดตาม ภาณุพลพ่อของมันต้องดิ้นเป็ นเสือติดจั่นแน่ ๆ และมันคงส่งคนควานออกหาตัวเป็ นจ้าละหวั่นเลยทีเดียว”
6 d X- l9 [+ w, j R: S' N
“เอ็งคิดว่าภาณุพลจะส่งคนออกตามหาลูกชายจริง ๆ หรือ” ภูมิกล่าวเหมือนกับรำพึงอย่างไม่อยากเชื่อมากนัก ขณะที่อีกฝ่ายผงกศีรษะแทนคำตอบ “เอ็งรีดเอาความจริงเก่ียวกับเรื่องภูจากมันได้หรือเปล่า”
2 z/ N* L( b8 Z
“ก็ได้มาพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือเปล่า จนกว่าพวกเราจะได้พบตัวของภู”
2 b7 }; b: w1 Z
“มันระบุเค้าเงื่อนอะไรบ้างไหม? ระบุสถานท่ีกักขังภูไว้หรือเปล่า สาเหตุที่พ่อมันจับตัวภูไปต้องการอะไร กันแน่”
* O0 L$ n2 X" V8 P- P
“มันไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของพ่อมันมากนัก แต่มันก็บอกใบ้เร่ืองสถานท่ีกักขังภูไว้ให้ได้รับทราบบ้าง เล็กน้อย ซึ่งพรุ่งน้ีเราจะได้พิสูจน์กันว่าจริงแท้แน่นอนขนาดไหน?”
* j* H7 I2 f Z. L) |
“แล้วทำไมไม่ไปกันตอนนี้เลย”
3 f2 S$ t0 A5 E8 E1 j% T7 X, G v. w
ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน
3 c( ]: m; B( J2 m* V
“ถ้ามันไม่โกหก เราก็มีหวังช่วยภูออกมาก่อน ส่วนเรื่องบุกไปคืนนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เพราะภาณุ พลมันต้องวางกำลังไว้หนาแน่นทีเดียว อีกอย่างเราไม่รู้ว่ามันเป็ นความจริงหรือหลุมพราง การบุกเข้าไปมืด ๆ ค่ำ ๆ แบบนี้ มีแต่เสียเปรียบอย่างเดียว”
2 B7 _: S i' N$ l- ?( I% y
นรากร ขยับตัวเล็กน้อย สีหน้าของเขาเรียบเป็ นปกติ นอกจากแววตาเท่านั้น บอกถึงความร้อนรนกระวน กระวายไม่แพ้ภูมิ ขณะที่ภูมิเจ้าของบ้านเดินไปที่ตู้หยิบขวดวิสกี้และคีบแก้วติดมือมาด้วยสองใบ โซดาวางอยู่ก่อนแล้วเมื่อผสมเหล้าเสร็จ ยื่นส่งให้นรากรแก้วหน่ึง เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ รับมาถือไว้คลึงไปคลึงมาในมืออย่างเลื่อนลอย
* X s2 X! v% s2 V& N9 X
“ดื่มสักนิดเถอะ เลือดจะได้สูบฉีดบ้าง”
; u& h) A+ l* b' [
อาคันตุกะกระดกแก้วพรวดเดียวเข้าปากจนหมด ห่อไหล่ลง ความกังวลยังแจ่มชัดอยู่ในน้ำเสียงและแววตา ขณะเอ่ยสนทนาประโยคต่อไป
“ระยะนี้เป็ นระยะหัวเลี้ยวหัวต่อที่สุด ถ้าเราดำเนินแผนการพลาดเพียงนิดเดียว เรื่องราวจะลุกลามใหญ่โต พวกบริวารข้าราชการที่ภาณุพล
เลี้ยงไว้ด้วยเงิน จะต้องเดือดร้อนแทนเจ้านายมันแน่ ๆ และอาจทำให้พวกเรา ไม่ได้เห็นหน้าภูอีกก็ได้”
“นายอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับวางแผงบ่ายวันนี้หรือยัง?”
8 b, p. r, g5 {
ภูมิชี้ไปที่หนังสือพิมพ์หลายฉบับที่วางกองอยู่บนโต๊ะ
+ g- @9 H" g a* I4 m9 v! b1 V
$ z' L) L! H( s“มันมีสื่ออยู่ในมือ และพวกนี้ก็ไม่สนใจว่าใครจะเกิดความเสียหายอย่างไรจากการนำเสนอข่าวของพวกมันคิดแต่ผลได้ในทางการค้าอย่างเดียว โดยไม่สนใจว่าการปล่อยข่าวหรือแต่งโน่นเติมนี่ให้มันเกินความเป็นจริง ล้วนแต่สร้างความเสียหายให้กับผู้ตกเป็นข่าวอย่างยิ่ง”
“ผลประโยชน์มันไม่เข้าใครออกใครนี่หว่า”
, M. i$ X5 x6 L
นรากรครางออกมา เลือกหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษสองสามฉบับขึ้นมาดู แล้วโยนลงไปที่เดิมพร้อมกับ ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“เรายังทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ ก็นอนพักผ่อนเอาแรงดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงพร้อมสำหรับการรับมือกับ สถานการณ์ที่เราไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร”
ภูมิเจ้าของบ้านกล่าวข้ึนน้ำเสียงเรียบ ๆ
% x& [: [6 U* J) ]( k; c5 {9 C, E
“ถูกแล้ว ทุกอย่างของเราอยู่ในอาการ “รีบร้อน” แต่หากรุกรนไปในทางที่ตรงกันข้าม จะยิ่งทำให้เราเจอ ปัญหามากยิ่งขึ้น คืนนี้เอ็งไม่ต้องกลับบ้านหรอก ขับรถกลับไป – กลับมา เสียเวลาเปล่า ๆ นอนที่บ้านกูนี่ แหละ”
“งั้นผมนอนห้องรับแขกน้ีเลยแล้วกัน”
6 |8 Z: F( `9 W% K4 l$ O
“เฮ้ย...! เดี๋ยวตื่นขึ้นมาก็ปวดหลังตายหรอก ไปนอนข้างบนกับกู ไม่อยากรบกวนปลุกแม่บ้านขึ้นมาจัดที่ นอนให้เอ็ง”
+ U# W- l9 Z7 t4 b+ {' m+ E
เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำสีหน้าแสดงอาการแปลกใจ จึงกล่าวสำทับต่อ
: }% h9 T L9 A6 _* h3 ]+ W
“มึงไม่ต้องมองหน้ากูแบบนั้นหรอก กูไม่เคยพิศวาสมึงสักนิด”
- z( E( ]8 S8 o/ T$ y3 G) y
นรากร ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าเสื้อบนพนักเก้าอี้แล้วก้าวยาว ๆ เดินตามหลังเจ้าของบ้านขึ้นไปด้านบน......
2 x. }6 f4 B( ]. v g8 Z1 ]" }# T
; n4 ~) D- K9 h% k+ _ yโปรดติดตามตอนต่อไป......