ภารกิจ 100 น้ำกาม [งานใหม่เรื่องยาว 50 ตอน+][แฟนตาซี/พลังพิเศษ/ข่มขืน]

-ken-

สวัสดีครับ นี่คืองานเขียนเรื่องใหม่
ที่จะมีสเกลใหญ่ขึ้น เรื่องราวเข้มข้นและสนุกมากขึ้น

เกี่ยวกับ จักรวาลผู้ใช้พลังพิเศษ และการมีเซ็กส์แบบดุดัน
เต็มไปด้วยความปรารถนา และน้ำกาม
แต่ตัวละครหลัก เป็นพ่อค้าขายลูกชิ้นขี้เงี่ยนคนหนึ่งเท่านั้นเอง

และเป็นเรื่องที่ผมตั้งใจทำรูปประกอบให้เพิ่มอรรถรสมากขึ้น

ก่อนจะไปอ่านกัน
ผมขอแรงสนับสนุน
ผมกำลังดันเรื่องนี้ให้ติดท็อปในเว็บเขียนนิยาย
ให้ Search ชื่อว่า ภารกิจ 100
จะเจอ ตอนใหม่ๆ



และหากใครสามารถกดใจ/เพิ่มเข้าชั้นได้ด้วย
จะยิ่งเป็นแรงสนับสนุนให้ผมมาก

ส่วนที่เว็บนี้อาจลงช้ากว่า แต่จะมาพร้อมรูปพิเศษครับ
ไปเริ่มอ่านกันเลยครับ!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่ 1 ภารกิจคาเบาะรถ

"แฮ่กก... แฮ่ก"
"อา อืออ"

โซ่ใช้หนึ่งมือลูบไปบนอกแกร่งด้วยมัดกล้ามของตัวเอง
ในขณะที่อีกมือกำลังกำรูดท่อนแห่งความเป็นชาย
ที่ถูกหล่อลื่นด้วยสบู่ก้อนราคาไม่แพง
แต่มันมีกลิ่นหอมชวนคิดถึง
และเพียงพอให้หนุ่มวัยเปลี่ยวได้ระบายความใคร่

"อึก..... อาาา"
น้ำสีขาวพุ่งออกมาจากปลายหัวบานนั้น
ระลอกแล้วระลอกเล่า
โซ่ถอนหายใจยาว ก่อนจะหอบถี่ๆ เป็นอันรู้กันว่าเสร็จกิจ

แต่สำหรับหนุ่มคนนี้แล้ว ครั้งเดียวจะไปพอได้ยังไง
เดี๋ยวอีกสักชั่วโมงสองชั่วโมงก่อนนอน เขาก็จะมาปลดปล่อยอีกรอบ
ก่อนจะนอนหลับไป ด้วยการใช้ชีวิตรูปแบบซ้ำๆ ของ "พ่อค้าขายลูกชิ้น"

โซ่จัดการเช็ดตัวเช็ดผมให้สะอาด และสวมเสื้อผ้าใหม่
เขาเพิ่งเก็บร้านเสร็จ กลับมาบ้าน
และอาบน้ำเตรียมดื่มเบียร์ก่อนจะเข้านอน
แต่จริงๆ ไม่มีเบียร์หรอกนะ ก็เขาไม่มีเงินซื้อนี่นา

"เห้อ"

ร่างเต็มไปด้วยมัดกล้ามกลิ้งไปกลิ้งมา อยู่บนฟูกเก่าๆ
พลางถอนใจ

"อยากเย็ดคนจริงๆ สัมผัสแน่นๆ อุ่นๆ เสียงร้องของอีกฝ่ายแบบสดๆ"

นั่นคือความปรารถนาของเขาในเวลานี้
และมันคงเป็นปรารถนาของคนส่วนหนึ่งด้วยเช่นกัน
ทั้งเป็นฝ่ายเสียบ และฝ่ายโดนเสียบ
โลกนี้ดำเนินไปเช่นนั้น

เขาเล่นโทรศัพท์ก่อนจะเผลอหลับไป
และสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกที ตอน เวลา 5 ทุ่ม

"ตายล่ะ ดึกป่านนี้แล้วหรอเนี่ย เดี๋ยวเอาออกอีกสักน้ำก่อนแล้วกันนะ"

เขารูดกางเกงลงง่ายๆ ไม่มีอะไรมาก ท่อนลำยาวมีเส้นเลือดพาด หัวบานนิดๆ
เด้งออกมาจากกางเกงใน เขาเริ่มหลับตาแล้วรูดมัน

"อืม.... อืมม"


ว่ากันว่า เหตุการณ์สำคัญในชีวิต ไม่จำเป็นต้องเกิดตอนที่เราพร้อม

แสงสว่างเป็นดวงไฟกลมๆ สีแดง สีเหลือง จำนวนมาก
หมุนตัวรวมกันเป็นวงรีอยู่ใต้เพดานห้องพักที่เจ้าหนุ่มวัยกำหนัดกำลังมองขึ้นไป

ก่อนจะสว่างวาบออกมาแวบนึง แล้วรวมตัวกันเป็นกล่องสี่เหลี่ยมจตุรัส
ขนาดประมาณ 10x10 ซม.
ก่อนจะตกดังปุ!
ลงบนหน้าท้องคนที่กำลังสาวว่าวอยู่

"โอ้ย อะไรกันเนี่ย!? กล่องอะไรมาจากไหน"
"เด็กที่ไหนเล่นพลุเข้ามาหา"

เขาลุกไปมองนอกหน้าต่างด้วยความโมโห
ท่อนลำยังชี้โด่เด่
ก่อนที่จะต้องตะลึงเล็กน้อย

เพราะเสาลำแสงขนาดใหญ่ ก่อตัวอยู่ที่ไกลไปลิบๆ เขาเพ่งมองมันว่าคืออะไร ก่อนมันจะหายลับไป

"ใครเล่นพลุใหญ่ขนาดนั้นนะ?"

เขาเขาหัวแกรกๆ กลับเข้ามาในห้อง กล่องสีเหลี่ยมสีแดงครึ่งเหลืองครึ่งแบบไล่สี
วางแหมะอยู่ที่พื้น เขาจับมันขึ้นมา
แล้วภาพรอบๆก็ตัด กลายเป็นมิติที่มีพลังงานสีฟ้าสีแดงหมุนวน
เขาหันไปรอบๆหลังเสียงประหลาดดังในหัว

"เพื่อที่จะทดสอบว่า ผู้เข้าร่วมหมายเลข 79
มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะถือกล่อง เราขอมอบภารกิจทดสอบ"

"หากล้มเหลว ท่านจะเสียสิทธิในการเข้าร่วม เกม 100 ภารกิจ"

มีแต่สิ่งที่ไม่เข้าใจ โซ่มองไปรอบๆ เขาไม่ได้ฉลาดเท่าไหร่นัก
แล้วยังเจอเรื่องเข้าใจยากๆแบบนี้อีก เกมอะไร? ภารกิจอะไร?

"ผู้ชนะใน เกม 100 ภารกิจ จะได้สิทธิ์ในการสร้างโลกใบใหม่
และวางสถานะของตัวเองได้ตามที่ปรารถนา"

"จริงหรอ? ฉันวางตัวเองเป็นคนรวยได้ไหม?"
"ท่านสามารถให้ระบบ สุ่ม ความรวย หรือสามารถกำหนดเอง เช่น เป็นเจ้าของบ่อน้ำมัน ก็ได้"
"มีเซ็กส์กับคนที่อยากมีได้ไหม?"
"ท่านสามารถกำหนดเงื่อนไข บังคับ เต็มใจ หรือมีเซ็กส์รูปแบบใดๆกับบุคคลใดก็ได้"

"ถ้าอย่างนั้น ฉันเข้าร่วม! ให้ฉันเล่นเกมที่ว่าด้วยคนนะ"
โซ่ร้องขอออกไปในความมืด ไม่มีใครตอบ มีแต่พลังงานที่หมุนวน

"ถ้าอย่างนั้นขอให้ท่านโชคดี เพราะเส้นทางของผู้ชนะนั้นคงไม่ได้ง่ายดาย
แต่เราเป็นกำลังใจให้ท่าน"

ความมืดหายไปแบบตัดพรึ่บ ห้องเก่าๆ ของเขากลับมาเหมือนเดิม
เขาจับกล่องสีแดงส้มนั้นไว้ในมือแน่น

ทำให้ตัวหนังสือที่อ่านได้ง่ายปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา
เขาเอื้อมมือไปจับตัวหนังสือพวกนั้น
แต่มันทะลุผ่านไป

"ภารกิจแรก
ค้นหาว่าผู้เข้าร่วมหมายเลข 289 เป็นใคร
และชิงความบริสุทธิ์ของเขา ด้วยอวัยวะสืบพันธ์ของท่าน"

หนุ่มหล่อกอดอกและอ่านข้อความนั้นซ้ำไปซ้ำมา

"ให้กูไปหาหมายเลข 289 ให้เจอ แล้วจับซั่ม ไม่ว่ามันเป็นผู้หญิงผู้ชายใช่ไหม
ถ้าเป็นผู้ชายก็อัดตูด ก็ไม่ได้ยากเท่าไหร่นะ"

"แต่จะรู้ได้ไงว่าคนไหน 289 เห้ย มีคำใบ้อื่นอีกไหม!?"

ไม่มีคำตอบ โซ่มืดแปดด้าน เขาเอากล่องมาโยนเล่นสลับไปมาระหว่างสองมือ
จะหาคนคนเดียวเจอได้ยังไง แถมยังต้องห่วงไปเปิดร้านอีก ถ้านอนไม่พอก็จะไปเปิดร้าน
ตอนตี 4 ไม่ไหวเพราะง่วง เขาเลยตัดสินใจนอนซะเลย




และระหว่างอาบน้ำตอนเช้ามืด
พ่อค้าขายลูกชิ้นคนนี้ก็คิดวิธีสุดฉลาด สุดอัจฉริยะได้
เขาภูมิใจในตัวเองสุด

วันรุ่นขึ้น เขาวางกล่องสีส้มแดงนั้นในพานที่เขาใช้วางพระ
บนโต๊ะบนร้านขายลูกชิ้นของเขา ซึ่งเป็นแผงเช่าในตลาด ซึ่งตอนเช้าจะมีร้านไม่มาก
แต่ก็มีคนมาหาอะไรกินตอนเช้าอยู่บ้าง

"คนเข้าแข่งน่าจะมีกล่องเหมือนกันใช่ปะหละ ก็ให้ 289 นั่น มาเห็นกล่องของเราก็พอ
ฉลาดจริงจริ๊ง"

"คนนี้หน้าตาดี จะมีกล่องมั้ยนะ?"
"คนนี้จะมีกล่องมั้ยนะ?"
...
..
[8 ชั่วโมงผ่านไป]

เขาเก็บร้านแบบหงอยเหงา หาวด้วย กลับไปชักว่าวที่บ้านดีกว่า ไม่เห็นจะมีใครมีทักเรื่อง
กล่องเลยนี่มันเป็นการแกล้งอะไรรึเปล่านะ

เขาหยิบลูกชิ้นเหลือๆยัดใส่ถุงแล้วมัดปาก ก่อนจะยัดลงลังน้ำแข็ง
แล้วหยิบกล่องสีส้มแดงขึเนมา

"แปะ"

ฝ่ามือหยาบๆแปะที่กลางหลังโซ่ ก่อนที่เจ้าของร่างจะรีบวิ่งหนีไปด้วยความเร็ว

"วืด"

หน้าต่างข้อความลอยขึ้นต่อหน้าพ่อค้าหนุ่ม
เขาหันไปมองรอบตัว คนเป็นร้อยในตลาด หยุดนิ่งอยู่ในอริยาบถของตัวเอง ไม่ขยับ ไม่หายใจ

"ผัวะ!"

กำปั้นแข็งๆกระทบแก้มซ้ายของเขาโดยไม่ทันระวัง ร่างวัย 18 ปี เซไปแค่เล็กน้อย
แค่นี้ไม่หนักเลยสำหรับเขา ใครกันที่มันมาชกหน้าเขา โซ่หันไปมองร่างผอมสูง ผิวขาว
ใส่กางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อยืดสีฟ้า ตัดผมรองทรง ใส่รองเท้านักเรียนสีดำอยู่

"มึงเป็นนักเรียนม.ปลายรึ มาต่อยกูทำไม!?"

"ต่อยทีเผลอเต็มๆได้แค่นั้นเองหรอ ชิบหายแล้ว.."
แทนที่จำตอบคำถาม นักเรียนคนนั้นห่วง "ภารกิจ" ของตัวเองมากกว่า
"แปะฝ่ามือที่หลังของหมายเลข 079 จากนั้นเวลาจะหยุดลง
ให้ทำลาย กล่องของเป้าหมาย ให้ทันก่อนที่เวลาจะเดินอีกครั้ง"

การทำลายกล่องนั้นก็คือต้องใช้กำลังชิงมาหรือฉวยจังหวะฉกมาทำลาย
แต่กล่องที่เคยตั้งอยู่บนพานพระตลอด เจ้าโซ่ดันเอาไปถือไว้กับตัวเสียแล้ว
งั้นไม่มีทางเลยนอกจากต่อยตีให้สลบ หรือ ฆ่าให้ตาย แล้วทำลายกล่อง
นักเรียนหนุ่มก้มหน้าลงเล็กน้อยและหยิบมีดคัตเตอร์ทำงานศิลปะออกมา

"ไอนั่นมัน... จะเอามาทำอะไรน่ะ?"
"ส่งกล่องมา ไม่งั้นโดนเฉือนคอแน่"

เด็กน้อยมีท่าทีราวกับมือใหม่ เทียบกับโซ่ที่ผ่านเรื่องต่อยตีมาเยอะแล้ว
เขาไม่กลัวคัตเตอร์นั่นเลยแม้แต่นิด

"นายเป็นผู้เข้าแข่งงั้นรึ ใช่หมายเลข 289 ไหม?"
"ใครจะไปบอกล่ะ เร็วเข้า เห็นมีดนี่มั้ย?"

โซ่เดินเข้าไปจับข้อมือขาวๆนั้นบิด เจ้าของมือร้องด้วยความเจ็บปวด
และปล่อยมีดลง

"นายได้ภารกิจอะไร? อัดตูดฉันหรอ?"
"มะ ไม่ใช่ มันให้ผมทำลายกล่องของพี่ โอ๊ย ปล่อยผมเถอะครับ ผมจะถอนตัวแล้ว.."

"ถ้าฉันปล่อยนายอาจจะมีลูกเล่นก็ได้"
"เหมือนภารกิจของฉันคือต้องเปิดซิงนายน่ะ"

โซ่แลบลิ้นแผล่บ แววตาราวสิงโตป่ากลัดมัน
"ใช่ไหม ตูดนายซิงใช่ไหม?"
"โรคจิต ช่วยด้วยยย ผมขอยกเลิก ขอถอนตัว ผมเอากล่องให้พี่เลย
อย่าทำผมนะ ผมขอ"

"ไม่ได้หรอกๆ ภารกิจไม่ได้บอกให้ทำแบบนั้น"

ร่างแกร่งวัย 18 ปี จับนักเรียนหนุ่มไปพาดคว่ำหน้ากับเบาะรถมอเตอร์ไซต์
และใช้สายเคเบิลรัดของมัดมือไพล่หลังไว้

"ฮือๆ อย่าทำผมเลย ผมอยากชนะเกมเพื่อช่วยน้องสาว"
"จริงรึ?"
"จริง ผมอยากสร้างโลกที่น้องสาวไม่ป่วย"

"แต่ฉันก็ให้นายทำลายกล่องไม่ได้เหมือนกัน
ฉันจะชนะในส่วนของนายกับน้องแล้วกัน"

โซ่เข้าประชิดร่างที่กำลังดิ้นนั้น ทันทีที่สัมผัสมือหยาบๆของคนขายลูกชิ้นโดนหน้าอก
นักเรียนหนุ่มก็ครางฮือเบาๆ ออกมา

"โอ้ย ทำไมเสียว"
"ทุกคนก็ชมกูแบบนั้นแหละ แค่ลูบคลำ ก็เสียวแล้ว "

เขาปลดกระดุมเสื้อนักเรียนอย่างรวดเร็วและล้วงมือเข้าไป
สัมผัสหัวนม สัมผัสหยาบกร้านทำให้เจ้าของหัวนมสะดุ้งเฮือก

"ฮืออ พี่ ทำผมเบาๆ นะครับ"
"อย่าดิ้นมากแล้วกัน"

เขาใช้สองมือบี้คลึงหัวนมทั้งสองข้าง ร่างผิวขาวนั้นบิดเด้งไปมา กรีดร้อง
ด้วยสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน เขาไม่คิดเลยว่าจะโดนผู้ชายกล้ามๆ ทำแบบนี้

"โอยย พี่ หัวนมผมจะขาดแล้ว โอยยย"
"เสียวใช่ไหมล่ะ?"

โซ่ดำเนินการต่อโดยถอดกางเกงขาสั้นสีดำนั้นลงพร้อมบอกเซอร์ เผยก้น
เนียนมีไขมันเล็กน้อยพอให้ตีแล้วเด้งๆ
นิ้วหยาบของเขาชำแรกไปในร่องที่มีขนนั้นทันที

"เฮือกกก"
"สวบ"
"อ๊าาาา พี่ ผมเจ็บ"
"นิดเดียวเองๆ"
"พี่ เอาออกเถอะ อ๊าาา"
"อีกนิดทนอีกนิด"

เขาแทงนิ้วเข้าออก ร่างนั้นตัวอ่อนพาดไปบนเบาะรถ
หอบหายใจแรง ผิวหน้าขาวกลายเป็นแดงขึ้น
น้ำตาไหลนิดๆ

"อะ...อ๊า พี่ใส่อะไร พี่ใส่... อ๊าา"

หัวหยักบานเสียบเข้าไปนิดนึง เหลือท่อนลำอีกยาว
โซ่ตีเบาๆที่ก้นขาวนั้น ก่อนจะค่อยๆดัน
ความอยากที่ทนมาเนิ่นนาน ได้รับการปลดปล่อย

"อาาาา เสียวเว้ย"
"ฮือๆๆๆ"

เขาเริ่มขยับเอวคล่องขึ้นๆ และซอยได้เป็นจังหวะมากขึ้น
ตอของเขาชนกับเนื้อก้นเด้งๆ

"ตับๆๆๆๆ"
"อา พี่ อาาาา"

หน้าหล่อขาวสูดปาก เขาเสียความบริสุทธิและถูกกระแทกโดยชายเถื่อน
แต่เขากลับชอบมันมาก
เขาโดนซอยคาเบาะรถ

"ตับๆๆๆๆ"

เหงื่อไหลโทรมชายหนุ่มทั้งคู่ ความเสียวที่ต่างฝ่ายต่างได้รับ
มาถึงขีดสุด
หนุ่มร่างบางที่ถูกซอย ฉีดน้ำออกมา เปื้อนรถมอเตอร์ไซด์ เขาถูกซอยจนเสียวแตกเอง
ในขณะที่โซ่ก็อัดน้ำข้นคลั่กเต็มตูดเขา

"แฮ่ก แฮ่ก"

"เสียวมั้ย?"
"ครับ พี่ ตอนแรกนึกว่าจะเจ็บกว่านี้"

ทั้งคู่เช็ดทำความสะอาดร่างกายและนั่งพัก

"ผู้เข้าแข่ง 079 ปกป้องกล่องไว้ได้
แต่ความบริสุทธิไม่ใช่ของผู้เล่น 289"

"นึกแล้ว อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น.. เห้อ จะหา 289 เจอไหมเนี่ย"

โซ่เกาหัวแกรกๆ

"ผมชื่อเชนนะพี่ ผมขอโทษที่ไม่ได้บอก ผมหมายเลข 053 ครับ
ผมเลยโดนเย็ด ฟรีเลย"

"อะไรกันล่ะ ไม่มีการเย็ดกันที่สูญเปล่าหรอก"

"....งั้นหรอครับ..."
".... แล้วก็ ผมขอโทษที่พยายามทำลายกล่องของพี่"

"แล้วมึงคือ ตกรอบเลยหรอ?"

"ไม่รู้สิพี่ กล่องผมยังอยู่เลย คงดี ถ้าเกมยังให้ผมแข่งต่อ"

"เดี๋ยวพี่พาไปส่งที่บ้านแล้วกัน น่าจะเจ็บตูดเดินไม่ค่อยไหว"

"ขอบคุณครับพี่"

เวลากลับมาเดิน โซ่พาเขาซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปส่งที่บ้าน
เรื่องราวในเกมนี้ของพวกเขาจะเป็นยังไงต่อนะ
หมายเลข 289 จะเป็นคนแบบไหนกัน

----


เชนหน้าตาแบบนี้



ภาพพิเศษ เชน

Linkren

ไปกดติดตามเรียบร้อยปูเสื่อรออุดหนุน

ta102

ขอบคุณ​ครับ

lekthai

ขอบคุณมาก

akarui_boy

ล้ำมากก สนุกมากกฮะ

ธนภัทร

แมลง

สุดยอด

nuangnut1996

รอติดตามครับ

zhanes

เนื้อเรื่องแหวกแนวน่าสนมากครับ ตอนแรกก็มันส์เลย

mojimaru

ขอบคุณครับ

shinecaraff

Sdas

ขอบค

princo78

ขอบคุณครับ

aumking

รอต่อเลย

guwin001

ขอบคุณครับ

nobbboy

สุดยอดมากครับ น่าติดตาม

anuponm

ขอบคุณ​ครับ

Manny197

สนุก

pehtaran

ขอบคุณ​ครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ