แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DomQwQ เมื่อ 2024-2-24 01:39
บทที่หก
“ขอบคุณครับพี่” ชายนักกีฬาหุ่นสมส่วนพูดเสร็จก็จ่ายค่าโดยสารก่อนจะเตรียมตัวลง “เออ โชคดีไอ้น้อง” แท็กซี่หนุ่มผิวเข้มยิ้มระรื่น “อยากใช้แท็กซี่พี่เมื่อไหร่ก็ทักมานะ พี่พร้อมให้บริการเสมอ” ไอ้นิวยิ้มแสยะ บริการของมันนอกจากจะมีค่าโดยสารแล้ว ค่าว่าจ้างอื่นๆมันก็ไม่เกี่ยง
ไกรที่ได้ยินก็หน้าแดงเถือก รีบออกมาจากรถเหมือนน้ำร้อนลวก ไอ้นิวเห็นก็ยิ้มขำ ลูกคนรวยนี่หน้าบางเสียจริง แต่ก็น่าหมั่นเขี้ยวไม่ใช่เล่น...
ไอ้นิวนึกถึงภาพของลูกคุณหนูที่คุกเข่าต่อหน้าตน ลิ้นที่แลบออกมาอย่างเย้ายวน จนมันนึกจินตนาการไอติมแท่งของตนโดนเจ้าของลิ้นนั้นเลียจนชุ่ม เหอะ ไอ้นิวเอ้ย คิดอะไรบ้าๆ ตั้งสติได้สำเร็จ ไอ้นิวก็เตรียมเคลื่อนตัวรถออกไป แต่ทันใดนั้น ก๊อก ก๊อก หืม? ไอ้นิวเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังเคาะกระจกฝั่งคนขับอยู่ ไอ้นิวค่อนข้างมั่นใจว่ามันไม่มีคนอยู่ฝั่งนี้ก่อนหน้านี้นะ? แต่อย่างไรมันคงแค่ไม่ทันได้สังเกต ไอ้นิวปัดความคิดออกจากหัวก่อนจะลดกระจกลง
“ไป **** รึเปล่าครับ” ชายคนดังกล่าวพูดออกมา มันเป็นแถวบ้านที่ไอ้นิวอยู่พอดี ในเมื่อมันจะกลับบ้านอยู่แล้ว ได้เงินห้อยมาด้วยก็โอเค “ไปครับ” ไอ้นิวพูดจบก็ได้ยินเสียงเปิดประตูรถตัวเอง มันหันไปมอง ก็เจอผู้ชายอีกสองคนเข้ารถมา ส่วนผู้ชายคนที่คุยกับได้นิว ก็เปิดประตูนั่งหลังไอ้นิวทันที
ไอ้นิวเห็นว่าทุกคนเข้ามานั่งเรียบร้อยก็เดินรถไป ถึงแม้ว่าในใจตัวเองจะรู้สึกพะว้าพะวงแปลกๆก็ตาม
“ฮือๆๆๆ” เสียงร้องไห้อย่างน่าเวทนาของสาวงาม ทำให้เหล่าเพื่อนสาวได้แต่มองด้วยความสงสาร พลอยเป็นดาวคณะที่เพียบพร้อมทุกอย่าง ฉลาดกิจกรรม ฉลาดการเรียน ฉลาดคุณธรรม และฉลาดสังคม
พลอยเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี และคอยทำความเข้าใจทุกๆคนอย่างใจเย็น ไม่ถืออคติต่อผู้ที่มีน้อยกว่า และทำตัวเป็นกลางยอมรับผิดและรักษาสัจจะเสมอ ทำให้พลอยดึงดูดมิตรที่ดีและเรื่องที่ดีเข้าหาตัวเหมือนโชคชะตาเป็นใจ แต่ในตอนนี้แก้วตาดวงใจของทุกๆคนกำลังนั่งร้องไห้อย่างเศร้าโศก ทำไมหนอ ความรักของสาวงามถึงได้วิปริตผิดที่ผิดท่าขนาดนี้
“แก ไม่ต้องร้องไห้ให้กับไอ้ผู้ชายเลวๆนั่นหรอก ถือซะว่าหลบกับระเบิดไปแล้ว นะ?” นุ่นลูบหลังปลอบใจเพื่อนของตนด้วยความเป็นห่วง มืออีกข้างมีม้วนกระดาษทิชชู่ที่ชักจะเริ่มร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ “จริงอย่างที่อีนุ่นว่าแหล่ะ เห็นหน้าไม่รู้ใจ ไม่คิดเลยว่าอีไกรมันจะ.. เอ่อ..” เพื่อนสาวอีกคนพูดขึ้นมาแต่ก็รู้สึกกระดากปากจนต้องเงียบไป “มีคนดีๆมากมายแก แค่โชคร้ายเจอคนไม่ดีเท่านั้นเอง เปิดแอพนั่นในทีวีดูหนังกันเถอะ ลืมๆมันไปซะ” เจนพูดออกมา “พอๆ ยิ่งพูด พวกแกยิ่งทำอีพลอยเครียด วันนี้เอาให้สุดหยุดที่เมาค้างเว้ย! นังฟ้ากับแฟนมันซื้อเหล้าแล้ว เดี๋ยวก็มา” คิทตี้ เพื่อนสาวอีกคนนึงพูดจัดสรรค์งานประกาศโสดย้อมใจให้เพื่อนตนเอง ก่อนที่จะได้ยินเสียงไขประตู
“นั่นไงแก อีนังฟ้ากับแฟนมันมาละ เข้ามาๆเดี๋ยวฉันช่วยถือ” คิทตี้เดินไปจะรอรับถุงขนมสุรากับแกล้ม แต่เมื่อประตูเปิดขึ้นก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดต่อหน้าทุกคน
จ้วบ จ้วบ “เฮ้ย!” เพื่อนสาวที่อยู่ข้างๆพลอยร้องออกมาอย่างตกใจ แฟนหนุ่มของฟ้าจับหัวคิทตี้มาจูบอย่างดูดดื่ม คิทตี้พยายามผลักร่างชายหนุ่มออกไป แต่ร่างผอมแห้งของแฟนฟ้ากลับไม่เขยื้อนเลยแม้แต่น้อย แม้คิทตี้นั้นจะจิตใจเป็นผู้หญิงบอบบาง หากแต่ตัวเธอก็เป็นสาวร่างแกร่งกล้ามเป็นมัดๆ ภาพที่เกิดขึ้นดูแปลกตาต่อเหล่าเพื่อนสาวเป็นอย่างมาก
“อีกิตติ เลิกเล่นตัวได้แล้ว อย่าไปจูบกับแฟนอีฟ้าสิ!” เพื่อนสาวบางคนยังไม่สามารถประมวลผลภาพที่เกิดตรงหน้าได้จึงพูดออกมา
ความจริงพวกหล่อนควรจะรีบหนีไปให้ไกลที่สุดต่างหาก...
ฟ้าที่ถือถุงของที่ซื้อมามามากมายก็ปล่อยมือ ขวดแก้วสีเข้มกระทบกับพื้นส่งเสียงแตกดังหากแต่ฟ้าก็หาได้สนใจไม่ ฟ้าเดินผ่านแฟนหนุ่มตนเองที่กำลังจูบคิทตี้อย่างไม่ใยดี ก่อนจะเข้าหาเพื่อนสาวอีกคนที่กำลังเดินถอยหลังหนี “อีฟ้า แกเป็นบ้าอะไร นี่ถอยไปน-” จ้วบ จุ๊บ ฟ้าพุ่งเข้ามาจูบเพื่อนสาวด้วยความเร็วเหนือมนุษย์ เพื่อนสาวพยายามผลัก ข่วน หรือแม้แต่ตบ แต่ก็ไม่สามารถแม้แต่จะสร้างบาดแผลให้กับฟ้าได้เลย ไม่มีแม้แต่ร่องรอยบาดแผลใดๆ
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึง ก็ได้ยินเสียงคิทตี้ร่วงลงพื้น คิทตี้กุมคอตนเองอย่างทรมาน อ้าปากพะงาบ ทำสีหน้าเหมือนหายใจไม่ออก ส่วนแฟนของฟ้าก็ยืนมองทั้งห้อง สายตาที่มองสังเกตเหมือนหาอะไรบางอย่าง “หมดแล้วมั้ง มั้งนะ?” แฟนของฟ้าขมวดคิ้วพูดขึ้นพลางเอียงคอด้วยสีหน้าไม่มั่นใจ นิสัยของการตบท้ายด้วยคำว่า มั้งนะ เป็นสิ่งที่เหล่าเพื่อนสาวแอบเผากันจนชิน
แต่ในเวลานี้ ทุกคนขนลุกวาบ เหมือนใช่ แต่ก็ไม่ใช่ คนที่อยู่ตรงหน้าพวกตน เป็นแฟนของฟ้าจริงๆหรือ?
ยังไม่ทันได้เข้าใจถึงความน่ากลัวที่เกิดขึ้น เหยื่อที่ถูกฟ้าจูบก็ร่วงไปนอนอีกคน เพื่อนสาวทำท่าสำลัก หายใจไม่ออก ทุรนทุรายอย่างทรมาน “กรี้ด!!! ใครก็ได้ช่วยด้วย” เจนรีบวิ่งหนีออกจากห้อง ในใจคิดโทรเรียกตำรวจและจะเรียกให้คนมาช่วย แต่อนิจจา เจนที่วิ่งพยายามหนีก็โดนผู้หญิงที่อยู่นอกห้องจับเข้ามาจูบทันที เจนส่งเสียงอู้อี้พยายามดิ้นรนอย่างถึงที่สุดแต่ก็หาได้สำเร็จไม่ “พ.. พลอย..” นุ่นมองหน้าเกาะแขนพลอยด้วยความกลัว แต่แล้วพวกตนก็เห็นโอกาศ ฟ้าและแฟนของเธอกำลังมองพวกตนอยู่จนไม่ได้สังเกตคิทตี้ที่นอนอยู่ค่อยๆลุกขึ้นมาอย่างอ่อนล้า
พลอยพูดขึ้นมาทันที “ฟ้า เราไม่รู้นะว่าแกเป็นอะไร แต่ตอนนี้แกไม่เป็นตัวเองเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฟ้าช่วยอธิบายให้เราได้มั้ย” แน่นอนว่าพลอยไม่คิดหรอกว่าฟ้าในตอนนี้จะยอมคุยกับพวกตน แต่เพื่อนสาวตนพยายามต่อสู้อย่างสุดขีด ก็ไม่สามารถทำให้ฟ้าบาดเจ็บได้เลย พลอยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่คุยอยู่คือฟ้ารึเปล่า
พลอยรู้น้อยเกินไปและพวกฟ้าก็ทำได้มากเกินไป พลอยจึงเทหมดหน้าตักให้คิทตี้ช่วยฝืนสถานการณ์ ในกระเป๋ากางเกงเธอกดปุ่มโทรฉุกเฉินแล้ว
“เราไม่รู้หรอกนะว่าฟ้าทำเรื่องแบบนี้ในอพารท์เม้นท์เจนได้ยังไง แต่ฟ้าช่วยใจเย็นๆแล้วเรามาคุยกันดีๆได้มั้ย” เมื่อนุ่นเห็นว่าคิทตี้ลุกขึ้นได้แล้วก็ฉวยโอกาส “นี่แหน่ะ!” นุ่นสาดน้ำอัดลมใส่หน้าฟ้า ทำให้ฟ้าพยายามเอาเสื้อมาเช็ดหน้าตนเอง จังหวะนี้นุ่นกับพลอยพยายามวิ่งอ้อมฟ้าที่กำลังมองไม่เห็น
“คิทตี้ ตอนนี้แหล่ะ” นุ่นตะโกนออกมาแต่พลอยกลับรู้สึกหน่วงๆไม่สบายใจ คิทตี้ที่ได้ยินก็เคลื่อนที่ทันที
...ด้วยการจับตัวนุ่นเอาไว้...
“!! ทำบ้าอะไร ปล่อยนะ” นุ่นเห็นว่ามือตนโดนจับก็ร้องอย่างตกใจ ใช้เข่ากระทุ้งจุดที่คิทตี้ยังไม่ได้ศัลยกรรมอย่างโหดร้าย แต่คิทตี้ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆเลย
พลอยที่เห็นดังนั้นก็ถอยหลังเข้ากำแพงเอามือปิดปาก ร่างบางน้ำตาไหลด้วยความกลัว นุ่นที่กรีดร้องออกมาอย่างสู้ชีวิตก็โดนผู้หญิงที่อยู่นอกห้องจับจูบต่อ เจนที่ดิ้นทุรนทุรายบนพื้นได้หยุดดิ้นไปแล้ว ส่วนฟ้าที่เช็ดหน้าเสร็จก็หันมามองพลอยต่อด้วยสีหน้าลำบากใจของฟ้า “อย่าฝืนเลยแก เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก” น้ำเสียงท่าทางและสายตาเหมือนฟ้าที่ตนเคยคุยเมื่อเช้าอย่างแยกไม่ออกยิ่งทำให้พลอยตัวสั่นมากยิ่งขึ้นไปอีก
พลอยถูกห้อมล้อมไปด้วยเหล่าผู้คนแปลกประหลาดพวกนี้ได้แต่หลับตาปี๋
คาดหวังว่าทุกสิ่งมันเป็นแค่ฝันร้าย...
มาสปอยยยย บายงับ
|