มังกรเกร็ดบุหงา ตอนที่ 1 วันวานที่ไม่เหมือนเดิม

Maximam

ครอบครัวอภิศาลสมบัติที่ปกครองอาณาจักรแซ่เฮงมา 6 รุ่น
1 [7 x6 O; u1 W: L" }
ซึ่งรุ่นนี้เป็นรุ่นลูกของเจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล โดยมีน้ำมนต์เป็นผู้ปกครอง
* \( }7 O4 j% R2 J) pแต่หลังจากที่น้ำมนต์ต้องแต่งกับหม่าฟ่งเฮง หนุ่มนักธุรกิจชาวจีนที่เจ้าสัวเเม็กซ์
+ l0 Q( L4 G! ^พลาดเอาธุรกิจอสังหาเข้าไปเกี่ยวข้องจนทำให้ติดริดรายชื่อเกี่ยวกับการฟอกเงิน
ระหว่างประเทศ เเละเพื่อให้อาณาจักรที่อากง(เจ้าสัวมังกร)ได้สร้างมาแล้ว 4
, z4 u' z- ]9 }* [, Y/ xรุ่นไม่ล้มสลาย น้ำมนต์จึงต้องตัดใจเลิกลากับต้นกล้าแฟนหนุ่ม และมอบอำนาจ
การปกครองของรุ่งเรืองทรัพย์ขจรให้หม่าฟ่งดูแล พร้อมกับเปลี่ยนเป็นแซ่เฮง
ซึ่งพี่น้องของแม็กซ์ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเจ้าสัวมังกรแต่งตั้งแม็กซ์ให้เป็น
. P3 f' J/ X2 O9 bเจ้าสัวตามธรรมเนียม
5 R, G/ ?# O' f& P! `, J. l
พิธียกน้ำชาของคุณชายใหญ่น้ำมนต์และเจ้าสัวหม่าฟ่งเฮง
ที่บ้านเจ้าสัวแม็กซ์และบอล วันนี้พี่น้องมากันครบทั้งหมวยใหญ่(ลูกท้อ)มาคู่กับ
ปาร์ค(เพื่อนของแม็กซ์ที่ตอนนี้เป็นพี่เขยแม็กซ์) ดิวกับเสือ มาร์คกับปูม้า และ
ม่อนกับไผ่ ส่วนเมียของแม็กซ์ที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขตอนนี้ก็เหลือแคค่บอลเท่านั้น
9 G$ u% i9 x: `' S"ขอบใจนะแจ้หมวยใหญ่ที่มางานหลาน"
"หลานคนโตแต่งงานทั้งทีไม่มาได้งาย"
( S# @5 b, ?2 r4 k4 b. L! ["อั๊วขอโทษพวกลื้อทุกคนที่ทำให้ตระกูลมังกรตกอยู่ในมือคงอื่น"
9 z& Z- t) @+ Mลูกท้อกอดน้องชายและปลอบใจ มาร์คกับม่อนจึงพูดขึ้นว่า....
"อย่างน้อยเราก็ยังปกครองคนของเรานะเฮีย"
: ?0 Y6 J* ^5 Y3 Q' w7 m"ใช่ครับเฮีย ตามที่ตกลงเจ้าสัวหม่าฟ่งจะไม่ยุ่งกิจการของเราหลังจากได้ตาหนูไป"
"จะว่าไปก็สงสารหลานเหมือนกันนะ"
"เพราะอั๊ว อั๊วคนเดียว คนเดียวที่่ทำลายตระกูลทำลายลูก ทำลายพี่น้อง"
"ไม่เอาหน่า ไม่เอาอาใหญ่ ลื้อยังมีแจ้ มีน้องๆ และมีอาบอล ใครจะว่าไง
0 `9 i: W. r. I! cก็ช่างแต่ลื้อก็คือน้องอั๊วเสมอ"

"สวัสดีครับลุงแม็กซ์"
เสียงเอ่ยทักทาย แม็กซ์กับบอลจึงหันมาก็แทบทรุดเมื่อต้นกล้าอดีตแฟนหนุ่ม
ของน้ำมนต์มาที่งานนั่นก็เพราะหม่าฟ่งตั่งใจส่งการ์ดเชิญให้ต้นกล้ามางาน
+ H$ X$ u0 `6 K, W8 [  u"อากล้า ลื้อ...."
"ไม่ต้องคิดมากครับลุง ผมมาในฐานะเพื่อนของน้ำมนต์ครับ พ่อฟิวส์กับ
. E: J5 A" j& D# s! a* U5 Xพ่อเเน็คก็มานะครับ"
6 {6 E7 ]0 w- D' c9 {  w"หวัดดีพี่บอล เฮียแม็กซ์"
* B" N9 Q3 v7 `  c"นี่ลื้อไม่โกรธเกลียดอั๊วเหรอ ที่ผิดคำพูดกับลื้อ"
% J' i9 ^/ A& F1 L' S: R* q"เฮียแม็กซ์ ผมเข้าใจ ตระกูลมังกรทรัพย์สมบัติมากมายมันเป็นเรื่องธรรมดา
9 Q/ i* K3 O# e+ z1 aที่ใครก็อยากร่วมดอง ถ้าวิธีมันไม่สกปรกเราก็คงสมหวัง"
เเน็คพูดจบแม็กซ์ก็เดินมากอดพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมา แม็กซ์ตอนนี้
" l% O* R& t# E  v6 x. h! Iเหมือนตายทั้งเป็น และแล้วเวลามงคลก็มาถึงเมื่อชบวนขันหมากจีนมาถึงบ้าน
" B5 }5 r0 a9 @และเข้าบ้านตามธรรมเนียมเรียบร้อยก็ได้เวลาที่เจ้าบ่าวต้องพาคู่ชีวิตมาเข้าพิธี
ยกน้ำชา
! ^$ Y- Y1 \0 [' A"คู่ชีวิตพร้อมเข้าพิธี"
. h1 d6 p% g7 Kสิ้นเสียงนายพิธี น้ำมนต์ก็เดินออกมาในชุดสูทสีแดงลายมังกรคู่มังกรที่บอล
6 h) g& N4 Q+ {เคยใส่ในวันแต่งงานกับแม็กซ์ น้ำมนต์หล่อมากน่ารักสมวัย ซึ่งหม่าฟ่งดูท่า
จะรักและหวงมากซะด้วย เมื่อเดินผ่านต้นกล้าหม่าฟ่งโอบเอวน้ำมนต์เป็นการ
เย้ยหยัน เล่นเอาลุงเสือเก็บอารมย์หมั้นไส้ไม่ไหว
"ขอบใจลื้อนะที่มางานแต่งเมียอั๊ว อากล้า กล้าสมชื่อ"
& E- @, z" v3 d+ o"คนนรักโดนแย่งไปแต่งงานทั้งทีอั๊วก็ต้องมาแสดงความยินดีสิ"
"ปากดีนี่ สมชื่อกล้า ถ้าปากมีแผลนี่คงชิมอาหารไม่ได้สินะ"
"เข้าพิธีเถอะ จะได้เสร็จงาน"
( E0 v1 k. Z* e. O. M0 ^: P5 l2 ?! e2 uน้ำมนต์พูดตัดบทเพราะไม่อยากให้กล้าโดนลอบทำร้าย ลุงเสือแกล้งจามขึ้น
"เชี้ยเอ๊ย..."
"เป็นไรไปครับแปะ งานมงคลนะครับ เหี้ยไม่ควรเข้าางาน"
หม่าฟ่งเอ่ยถามลุงเสือ ลุงเสือจึงตอบไปว่า.....
"โทษทีหว่ะข้ามันคนไทย เหี้ยมันก็เป็นของดีนะคนไทยมักเรียมันตัวเงินตัวทอง
: @; t& Z; x4 _1 `7 nถ้าไม่ดีหลานข้าคงไม่เลือกแต่งด้วย"
* J+ U4 n" x8 U" q$ T* U! Z"แปะ แปะควรเข้าข้างอั๊วที่เป็นหลานเขยมากกว่านะ เอ๊...หรือว่าแปะจะอยากพัก"
5 O9 [6 O# x* w2 {. ~6 F"อย่าคิดทำอะไรลุงผมนะ หม่าฟ่ง"
) N& ^( K6 @, j( e: j* E0 b" u+ h"ไม่เป็นไรน้ำมนต์ เก่งๆแบบนี้ลุงชอบตะพดในมือกำลังสั่นเหมือนอยากเอาเลือด
' q! k( a% b' R9 F! ~8 j3 l8 ]ปากคนออก เดินเข้าพิธีไปอย่ากร่าง"
! Y) v3 T9 J- |$ j2 _
" b, \  M, T7 l( H4 Vหม่าฟ่งทำไรไม่ได้มากเพราะรู้กิตติศัพท์เจ้าสัวเสือจึงพาน้ำมนต์เดินเข้าพิธีไป
ยกน้ำชาให้เจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล เเม็กซ์กอดน้ำมนต์ด้วยใจที่รู้สึกผิด
แต่หม่าฟ่งกับหึงพ่อตาจึงพูดขึ้นว่า....
" l0 G  Q# e. Z/ j"นี่จะกอดอะไรกันนักหนา"
: ]# w$ f4 Q7 x- b! ^หม่าฟ่งดึงตัวน้ำมนต์ออกจากแม็กซ์
"พ่อลูกเขาจะกอดกันไม่ได้หรือไงว่ะ"
ลุงเสือพูดขึ้น หม่าฟ่งจึงตะหวาดกับว่า...
& m7 ?$ N3 s7 j: M3 I2 C9 M. Y& n"ใช่ นับจากนี้น้ำมนต์คือทรัพย์สินของอั๊วนอกจากอั๊วเท่านั้นที่มีสิทธิ์คนอื่นห้าม"
"มากเกินไปไหมเจ้าสัวฟ่ง แม้แต่อั๊วก็ไม่ได้เลยหรือ"
บอลลุกขึ้นพูดพร้อมแกะมือหม่าฟ่งออกจากแขนน้ำมนต์ และนี่แหละมังกรตัวจริง
2 i. }' `+ E& L0 ?  U( Q& Eที่ไม่เกรงกลัว รังสีของบอลสามารถทำให้หม่าฟ่งยอมยกมือไหว้ขอโทษ
"อั๊วกอดลูกได้ใช่ไหม"
% t$ K0 b' E( c% X* K"ขอโทษครับ ป๊า ผมให้แค่ป๊าคนเดียวที่กอดได้"
"แล้วเตี่ยหละ"
"น้ำมนต์เกิดจากน้ำเชื้อของป๊า เตี่ยไม่สามารถทำให้น้ำมนต์เกิดได้นี่ครับ"
; k3 O- |$ T5 j& W5 `"นี่เจ้าสัวฟ่งต้องการยึดทุกอย่างของเจ้าสัวแม็กซ์เลยใช่ไหม"
9 q0 r& _' V) s"อั๊วยึดได้แค่เมียอั๊วคนเดียวเท่านั้น สมบัติมากมายตระกูลมังกรก็ยังได้ปกครอง"
3 u! [. d* M# j; K"เเต่เจ้าสัวก็ได้ส่วย"
: w' C4 A5 W) r% D: P9 F" T  g/ x"ส่วยอั๊วได้เเค่น้ำมนต์ก็พอแล้วครับ"
, t" p0 v5 `7 j$ |1 m. w"เฮียพูดเองนะครับ นั้นทุกคนเป็นพยานตระกูลมังกรจะไม่มีการส่งส่วยใดๆให้กับ
ตระกูลเฮง เพราะเจ้าสั่วหม่าาฟ่งเฮงต้องการส่วยเป็นตัวผมไม่ใช่เงินทอง ไม่กลับ
# ~- Z2 X# x: S( a0 c" Q4 Eคำใช่ไหมครับ เฮียฟ่ง"
% B) z+ w4 Y/ ]$ o) U1 R, G"ครับ"
& x) _& p( O& Y3 d1 u"อาฟ่ง ลื้อ ......"
เมื่อน้ำมนต์พูดจบ ตระกูลเฮงก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเจ้าสัวฟ่งรับปากไปแล้ว
7 }0 q6 K4 d. ]9 f8 o0 U  |และนี่คือความฉลาดที่น้ำมนต์ได้มาจากบอล นับเป็นอิสระทางการเงินก้าวแรก
ที่ตระกูลมังกรได้รับ
3 H: Z6 P5 y% w"อาฟ่ง ลื้ออย่าประมาทเมียลื้อ อีไม่ได้โง่อย่างที่คิด"
"ม๊า อั๊วรู้ จะไม่มีพลาดอีกแน่นอน"
$ Y# I3 \% e  w( _, m$ Z! _"ให้มันจริงเหอะ เตี่ยกับม๊าจะคอยดู"
  b/ v/ c  c6 ^! a- r1 l9 H9 T9 u
ในขณะที่งานเลี้ยงกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี น้ำมนต์เดินมาที่โต๊ะของต้นกล้า
และจับไหล่ของต้นกล้า
"ขอบคุณนะครับพี่กล้าที่มา"
"น้องชายเเต่งงานทั้งทีไม่มาได้ไง มีคความสุขมากๆนะ ซ้อเฮง"
"ยังแซวน้องได้อีกเนอะ"
รอยยิ้มที่ดูมีความสุขแต่ในใจทั้งคู่อยากร้องไห้ออกมา ทันใดนั้นหม่าฟ่งก็เดินมา
( A  G7 Z# {+ L8 V  y1 ^* ]; Pโอบเอวน้ำมนต์และดึงมือออกจากไหล่พร้อมพาไปเดินออกไป และนี่คือการลา
ขาดจาากคนรักระหว่างน้ำมนต์กับต้นกล้าอย่างสิ้นเชิง น้ำมนต์จะเป็นรักแรก
และรักเดียวของต้นกล้าตลอดไป

7 g: S$ j; h% o/ u  L3 iเมื่อได้ฤกษ์ส่งตัวเข้าหอขบวนเจ้าสาวต้องพาตัวน้ำมนต์มาส่งที่บ้านเจ้าบ่าว
เสือได้เตรียมลูกน้องให้ดักฉุดและให้ต้นกล้าพาหนี
"ไอ้กล้า ลุงเตรียมช่วยเอ็งเต็มทีเอ็งพร้อมก็ลงมือได้เลย"
3 E: Z7 c$ O# N! {5 p"พี่เสือ มันจะไม่ทำให้แย่ไปมากกว่านี้หรือ"
0 X. r9 w: @$ N7 m4 Y8 C# A/ ^( C2 L0 V"ดิว ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะเสียแล้วนะ ไอ้กล้าเอาไงบอกลุงมา"
"ผมทำไม่ได้ครับลุง ผมรักน้ำมนต์มากก็จริงแต่ถ้าพาหนี ตระกูลมังกรอาจ
ไม่เหลืออะไรเลย ผม ผมทำไม่ได้"
9 v1 b5 \& b) A, z"เอ็งจะต้องเสียเจ้ามนต์ไปตลอดนะเว้ย"
"มันคงเป็นกรรมของเราสองคนครับลุง ชาตินี้มีกรรมไม่ได้เคียงคู่ ขอแค่ได้หาม
6 \1 D4 G2 }+ \เกี้ยวส่งคนที่ผมรักเท่านี้ก็พอเเล้วครับ"
"ไอ้พระเอก มึงแดกสรพงศ์เข้าไปไง  ก็ตามใจเอ็ง"
- I& _5 B6 J' dต้นกล้าทำหน้าที่สุดท้ายของคนรักด้วยการหามเกี้ยวส่งตัวเจ้าสาวให้ถึงมือ
* m% g& @% v' T& Nเจ้าบ่าวอย่างปลอดภัย โดยที่น้ำมนต์ไม่รู้เลยว่าต้นกล้าคือ 1 ในสี่ที่หามเกี้ยว....
$ x$ [1 z  n3 o: A- h4 v
: I; y# M/ o5 u

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

แมลง

สุดยอด

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ