1อยากเข้าใจสิ่งใด, ต้องเริ่มจากการยอมรับ, ว่าเราไม่เข้าใจสิ่งนั้น.
2ความเหงา, มิได้ขึ้นอยู่กับความกว้างใหญ่ของพื้นที่รอบตัว, มันขึ้นอยู่กับพื้นที่ว่างเล็กเล็กข้างข้างตัว.
3ทุกที่มีความเศร้า, ตราบที่เรา, พกมันไปด้วย.
4เมื่อความรักหมดลง, สิ่งที่เหลือ, คือความพยายาม.
5บางครั้ง, เรายอมแพ้, เพราะแค่กลัวว่าจะไม่ชนะ.
6เรื่องเกิดขึ้นมานานแค่ไหน, ไม่สำคัญเท่า, มันยังคงอยู่หรือเปล่า, ในวันนี้.
7บางที, เราบอกรักเพื่อความสบายใจ, มิใช่ต้องการคำตอบ.
8ยิ่งพยายามรักกันมากเท่าไร, ความจริงก็ค่อยค่อยเผยตัวออกมา, ว่าเราไม่ได้รักกันแล้ว.
9น้ำตาของจริง, มักไหลออกมาโดยที่เราไม่รู้ตัว, รอยยิ้มของจริงก็เช่นกัน.
10ความทรงจำที่หล่นหาย, ไม่มีใครเก็บมาคืนเราได้, แต่ไม่เป็นไร, มันคงไม่ค่อยสำคัญ.
11การลืม, ทำได้ยาก, ที่พอทำได้คือ, ไม่เพิ่มความทรงจำ.
12ความทรงจำยังคงอยู่กับฉัน, คนในความทรงจำ, หายไป.
13ความอึดอัด, ไม่ต้องการคนจำนวนมากในที่แคบ, บางครั้งมันเกิดขึ้นขณะที่คนสองคนอยู่ในที่ล่งกว้าง.
14หลังคำว่ารักถูกเอ่ยออกมา, ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป, ไม่ใกล้กันมากขึ้น, ก็ห่างกันมากขึ้น.
15ทุกคน, ล้วนต้องการ, บางคน.
16ผิดหวังกับใครคนหนึ่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า, แปลว่าเขา, สำคัญกับเราพอสมควร.
17เราต่างกลัวความผิดหวัง, แต่เมื่อผิดหวังแล้ว, ก็ไม่มีอะไรให้กลัวอีก.
18ปลอบตัวเอง, ว่าเธอไม่ใช่, คือวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลง.
19คำว่าจบ, ที่สมบูรณ์, ต้องจบทั้งสองคน.
20บางครั้ง, เราอดไม่ได้ที่จะเดินไปตามทางเส้นนั้น, แม้รู้ว่ามันเป็นทางตันก็ตาม.
21การพยายามทำทุกสิ่งให้ปกติ, ไม่ปกติอย่างยิ่ง.
22สิ่งใดที่ต้องพยายามจำ, สิ่งนั้นไม่สำคัญจริง.
23สิ่งที่บอกไม่เคยจริง, สิ่งที่จริงไม่เคยบอก.
24ที่ใดมีรัก, ที่นั่นไม่มีสมาธิ.
25การพูดคำว่ารัก, ในบางกรณี, มีความหมายว่าลาก่อน.
26สิ่งที่ไม่บอก, สำคัญกว่า, สิ่งที่บอกออกมา.
27คนที่ทำให้เรามีพลัง, คนที่ทำให้เราหมดพลัง, คนเดียวกัน.
28บางความรักจบลง, เพราะความไม่รู้จบ, ของความรัก.
29สิ่งมีค่าของบางคน, เป็นเพียงของเล่น, ของบางคน.
30สิ่งที่โหดร้ายกว่าการไม่รัก, คือ, รักที่ไม่จริง.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-7-20 12:05:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-7-20 13:20:59
โพสต์ 2011-7-20 14:43:20
โพสต์ 2011-7-30 15:30:31