แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สิบบบ เมื่อ 2024-6-19 16:21 6 J8 H& V: d: B& P3 _! E9 g
7 {% I) z7 o! t6 Y
3 A# ^+ f0 D* K+ l
[ภาคต่อของไอ้เชน หนุ่มนักว่ายน้ำของเรามาแล้วครับ ถ้าใครยังไม่อ่านตอนก่อนหน้า ผมใส่ลิ้งไว้ท้ายกระทู้นะครับ]
% N/ ?3 l$ ~& f) Z% |; l
หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ไอ้เชนกลายเป็นตัวตลกของชมรมไปตามระเบียบ เขาโดนกลั่นแกล้งสารพัด แต่อะไรก็คงไม่เลวรายเท่ากับที่ “ไอ้ศร” หนุ่มบ้านรวย ดีกรีลูกเจ้าของโรงแรมชื่อดัง ดันเอาเรื่องโควต้านักกีฬาและฐานะทางบ้านของเชนไปเล่าให้คนในชมรมรู้กันทั่ว แถมยังใส่สีตีไข่ไปพอสมควร ทำให้ทุกคนต่างพากันรังเกียจในความจนของเชนกันหมด ไม่เว้นแม้แต่โค้ชเอก ที่ถึงต่อหน้าจะทำดีกับเชน แต่ลับหลังก็มักจะเอาเขาไปนินทากับโค๊ชคนอื่นอยู่บ่อยๆ
3 d0 l! s% K/ N. T; N
ตลอดภาคเรียนที่เชนไม่มีเพื่อนเลย มันช่างน่าอึดอัดซะจนเขาไม่อยากตื่นมาซ้อม แต่ถึงอย่างนั้นความมุ่งมั่นก็ไม่ได้ลดลง เชนฝึกซ้อมอย่างหนักทุกๆวัน เพราะรู้ดีว่า โควต้านักกีฬานี่แหละคือสิ่งเดียวที่จะเป็นใบเบิกทางไปสู่อนาคตทางที่ดีได้ % R7 @ }) h2 P* @7 r# s
ในที่สุด วันที่เชนรอคอยก็มาถึง การแข่งขันคัดเลือกนักกีฬาประจำปีของมหาลัย งานใหญ่ประจำปี ที่นักศึกษาแต่ละคณะก็ต่างพากันมาจับจองที่นั่งบนอัฒจันทร์เพื่อเชียร์ตัวแทนจากคณะตัวเอง ทำให้โรงยิมที่เคยว่างเปล่าตอนนี้เนืองแน่นไปหมด เชนยืนมองผู้คนรอบตัวเขาพร้อมกางเกงว่ายน้ำตัวเก่ง “ที่ฝึกมาตลอดก็เพื่อวันนี้สินะ ต้องเป็นตัวแทนของมหาลัยให้ได้!” ร่างกายทุกส่วนของเขาแสดงถึงความพร้อมจากกล้ามเนื้อที่ผ่านการฝึกฝนอย่างหนัก 8 q1 q$ @+ x4 B' p& n% Q; d
แต่ก่อนที่เขาจะคิดอะไรไปเกินกว่านั้น ก็ถูกใครบางคนชนเข้ากลางอกอย่างจังจนล้มลง หลังจากตั้งสติได้เขาก็มองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย "ไอ้ศร!" เชนพูดด้วยความตกใจ “มึงจะเดินมาชน…” แต่ยังไม่ทันที่เชนจะพูดจบประโยค ศรก็แกล้งล้มลงพลางตะโกนโหวกเหวกเสียงดังจนผู้คนแถวนั้นต่างหันมามองทันที “โอ้ย เชนมึงอย่าทำกูเลย กูเจ็บแล้ว กูขอโทษ!” 9 e4 ?; ^% O) ?: W
ระหว่างที่เชนกำลังงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น โค้ชเอกก็เดินกึ่งวิ่งเข้ามาสมทบพอดี “เกิดอะไรขึ้น นายเชนวุฒิ นายศร” ศรยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนที่จะสร้างเรื่องโกหกใส่ร้ายเชนอย่างไม่รีรอ แม้ทั้งหมดจะไม่เป็นความจริง แต่นั่นก็ทำให้โค้ชเอกที่พื้นเพไม่ชอบเชนอยู่แล้ว หงุดหงิดมากที่นักกีฬาในชมรมมีพฤติกรรมแย่ขนาดนี้ เขาพูดออกมาด้วยความหัวเสีย “ไอ้เชน มึงนี่มันตัวปัญหาจริงๆ ถ้ามีปัญหาอีกรอบ กูจะจะตัดสิทธิ์โควต้านักกีฬาของมึง เตรียมออกจากชมรมไปเลย”
# P" {! N, y' N
เชนหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด ต่างกับศรที่ยิ้มเยาะด้วยความสะใจ เชนพยายามเล่าความจริงที่เกิดขึ้น แต่ยิ่งพูดก็ยิ่งเหมือนแก้ตัว ทำให้โค้ชเอกที่หัวเสียอยู่เป็นทุนเดิมระเบิดอารมณ์ออกมาทันที เขาตะคอกใส่หน้าเชนด้วยความโมโห “มึงนี่มันทำแล้วยังไม่ยอมรับอีก ออกจากชมรมกูไปซะ!” โค้ชเอกชี้นิ้วไปยังทางออกพร้อมกับจ้องเขม็งไปที่เชนจนโค้ชคนอื่นต่างก็พยายามตบไหล่เขาเป็นการห้ามปรามให้ใจเย็นลง แม้เชนจะพยายามอธิบายเท่าไหร่ แต่โค้ชเอกก็ไม่มีทีท่าว่าจะฟังเขาเลยซักนิด จนเชนต้องคุกเข่าลงพนมมือ “ขอโทษครับโค้ช ผมผิดเองครับ อย่าไล่ผมออกจากชมรมเลยนะครับ” วินาทีนั้นเชนคิดได้แค่ ยอมแล้ว ยอมทุกอย่างแล้ว ขอแค่เขาได้อยู่ในชมรมบ้านี่ต่อก็พอ
! m9 c4 z; S% ?! h8 y, |* w0 r
โค้ชเอกใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัด เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะพูดต่อ “การยอมรับผิดเป็นสิ่งที่ดี แต่ผมไม่ใช่คนที่คุณควรจะขอโทษหรอกนะ" โค้ชเอกผายมือไปยังไอ้ศร "ขอโทษเพื่อนคุณซะเชนวุฒิ" เชนกำหมัดด้วยความโกรธ อะไรกันวะ หลังจากที่โดนมันใส่ร้าย ต้องมาขอโทษมันเนี่ยนะ?! ไอ้ศรที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มอย่างผู้ชนะ "ไหน จะขอโทษอะไรก็ว่ามา คุกเข่าลงด้วยล่ะเพื่อนเชน" โค้ชเอกหัวเราะใหญ่ อารมณ์ดีต่างกับเมื่อครู่ลิบลับ "เพื่อนสำนึกผิดแล้ว เอ็งก็อย่าใจร้ายกับมันมากนักเลยไอ้ศร ฮ่าๆๆ"
0 |- [; g/ R6 G8 n: [6 W1 s+ g
เชนค่อยๆคุกเข่าลงต่อหน้าศร พลางกัดฟันพูดด้วยความเจ็บใจ “ศรครับ ผมขอโทษที่หาเรื่องนะ ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ..” แต่ยังไม่ทันไร ไอ้ศรก็ยื่นเท้ามาอยู่หน้าเชนเป็นเชิงสัญลักษณ์ว่าให้กราบซะ เขาไม่เคยรู้สึกถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรีต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต แต่เมื่อไม่มีทางเลือก เขาจึงยอมก้มลงกราบไอ้หนุ่มบ้านรวย หวังแค่ให้หลุดพ้นจากตรงนี้ก็พอ ศรปล่อยให้เชนนั่งคุกเข่าอยู่นานหลายนาที ก่อนที่จะพูดขึ้น “จริงๆกูให้อภัยมึงได้นะ แต่ตอนนี้คนแม่งนินทากันทั่วแล้ว ว่าเด็กชมรมว่ายน้ำทะเลาะกันเอง มึงจะรับผิดชอบที่ทำให้ชมรมเสียชื่อยังไงดีวะ" ไอ้ศรหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข เชนรู้นิสัยของไอ้ศรดี สิ่งต่อไปที่เขากำลังจะได้ยินนั้น ต้องเป็นฝันร้ายของเขาแน่นอน…. ; ^- o* K$ K: d# ^
ศรจับคางของเชนยกขึ้นมาสบตาเขา “มึงเห็นแท่นกระโดดน้ำสูงๆตรงนั้นปะ มึงไปแก้ผ้าบนนั้นแล้วตะโกนขอโทษคนทั้งสนามดิ ทำได้ใช่มั้ย "เชนได้ยินแบบนั้นก็แทบช็อค นี่มันบ้าไปแล้ว เขาหันไปหาโค้ชเอกเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่โค้ชเอกก็ดูเห็นด้วยกับความคิดของไอ้ศรเหลือเกิน “ในเมื่อคุณทำผิดคุณก็ต้องรับผิดชอบการกระทำตัวเองนะเชนวุฒิ ผมจะถือว่าถ้าคุณยอมแก้ผ้าให้ทุกคนเห็น หมายความคุณรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป แต่ถ้าไม่ยอมทำ ผมก็คงไม่มีทางเลือกนอกจากให้คุณออกจากชมรมไป”
1 a3 C' K/ [9 Z
! @# f: y, a5 N' _# d+ C2 {, z) Q
รู้ตัวอีกทีเชนก็มายืนอยู่หน้าแท่นกระโดดน้ำที่ตั้งตระหง่านสูง 10 เมตรแล้ว เขาค่อยๆก้าวขึ้นบันไดทีละขั้นด้วยขาที่สั่นเทาด้วยความกลัว พลางคิดถึงสิ่งน่าอับอายที่กำลังจะเกิดขึ้น นั่นคือการที่เชนจะต้องแก้ผ้าให้คนเห็นกลางวันแสกๆ แถมไม่ใช่แค่คนในชมรมแบบครั้งก่อน แต่คราวเป็นผู้ชมทั้งมหาลัยที่รอจ้องมองร่างกายของเขา 5 R- a- M$ ?6 G6 P7 r8 F, X5 i
เชนเดินขึ้นมาถึงจุดสูงสุดของแท่น โชคดีที่มีแค่คนบางกลุ่มที่สังเกตเห็นเขาบนนั้น "แค่ยอมแก้ผ้าก็จบใช่ไหม" เขาคิด แต่ยังไม่ทันไรก็มีเสียงจากลำโพงกระหึ่มทุกทิศทาง “สวัสดีครับทุกคน” เชนหันไปหาต้นตอของเสียง ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือไอ้ศรที่ยืนถือไมโครโฟนอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ "มีเพื่อนผมคนนึงอยากจะกล่าวอะไรซักหน่อยครับ” ไอ้ศรพูดพลางโอบบ่าเชน เชนพยายามจะถอยหนี แต่ก็ถูกไอ้ศรดันให้เดินไปยังปลายแท่นกระโดดเพื่อให้ผู้ชมมองเห็นเขาได้ชัดเจน "ทุกคนคงจะทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้วใช่ไหมครับ เด็กชมรมว่ายน้ำทะเลาะกันเอง เสียชื่อชมรมสุดๆเลย ว่าไหมครับ" ผู้ชมที่นั่งอยู่ต่างก็เริ่มให้ความสนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น "แต่เพื่อนผมคนนี้ อาสาเป็นตัวแทน ในการกล่าวขอโทษทุกคนอย่างจริงใจ ขอเสียงปรบมือให้เขาหน่อยครับ" เสียงปรบมือดังสนั่นสระว่ายน้ำ เชนกลืนน้ำลายอึกใหญ่ "นี่มึงคิดจะทำอะไร ไอ้ศร พอเหอะ" ศรหันมามองแค่แว๊บเดียวแล้วพูดต่ออย่างไม่สนใจ “แต่ก่อนที่จะเริ่มต้น ผมจะให้ เชน หนุ่มสุดหล่อหุ่นดีคนนี้ แก้ผ้าให้ทุกคนได้ดูเพื่อแสดงความรู้สึกผิด ดีไหมครับ!" เสียงเฮของผู้คนดังขึ้นทันที พร้อมกับเสียงปรบมือที่ดังกว่าเดิม "ศรมึงพอเหอะ!" เชนหันมาพูดกับศร เขาเหงื่อออกไปทั้งตัว แต่จะถอยก็ไม่ได้แล้ว ตอนนี้ทุกคนพร้อมใจกันจ้องมองไปที่เชน ไม่ว่าจะเป็นคนดูบนอัฒจันทร์ หรือแม้แต่นักกีฬาด้วยกันเอง ต่างก็วิ่งออกมาจากห้องพักเพื่อรอดูความบันเทิงตรงหน้า ) k9 e2 p0 N; p4 d
“เฮ้ย นั่นไอ้เชนนี่หว่า มันขึ้นไปทำอะไรวะน่ะ" "เชนไหนวะ" "ก็ไอ้เชน ชมรมว่ายน้ำไง ที่เค้านินทากันว่าบ้านแม่งโคตรจนอะ" "อ๋อ ไอ้สุดหล่อที่มีคลิปชักว่าวอะนะ กูโคตรชอบมันเลย ตอนแตกน้ำแม่งพุ่งเป็นสาย" "เออดิ นี่มันจะแก้ผ้าอีกแล้วเหรอวะ เพื่ออะไรวะเนี่ย” "นั่นดิ แต่ก็ไม่แน่ แม่งโง่จะตายห่า คนปกติที่ไหนจะกล้าทำวะ ฮ่าๆๆๆ" "จริง ฮ่าๆ แต่ตรงนี้คนเป็นพันเลยนะ มันจะถอดจริงเหรอวะ" “กูว่ามันไม่กล้าถอดหรอก อายคนไปแปดชาติสิบชาติเลยนะมึง” "แต่กูว่าแม่งถอดจริง มึงเตรียมถ่ายคลิปเลย นั่นๆ มันจับกางเกงว่ายน้ำละ" “….ไอ้เหี้ยยย มันถอดจริง เห็นควยแล้วไอ้สัด แม่งโรคจิตชิบหายยยย”
% R7 s! h3 t! ~% m4 a2 L' ^6 Y
(เรื่องนี้แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครั้บ) " S% c% _! r$ o: Y0 l. {
0 u5 @% j" f& e& u7 X |