|
บทหนึ่งของชีวิตตอน ล่องใต้ 4 โดย Orama ผมถึงสถานีรถไฟยะลาประมาณสิบโมงกว่า ๆ น้องมารับไปอาบน้ำที่โรงแรมแล้วพาออกไปหาอะไรกิน ก่อนที่จะกลับมานอนเล่นที่โรงแรมเพื่อรองานเริ่มเพราะงานมีช่วงเย็น ช่วงที่ผมจัดนิทรรศการที่ยะลา 5 วัน ใจผมก็เป็นกังวลว่าจะมีโรคร้ายถามหาหรือไม่เพราะถ้าเป็นหนองในก็จะแสดงผลภายในสามวัน แต่นี่ผ่านมา 5 วันแล้วยังปกติทำให้ผมเริ่มครายความกังวลลงไปได้มาก แต่ก็ยังกลัวโรคอื่น ๆ ที่อาจจะแสดงผลระยะยาวทำเอาผมซึมตลอด ผมนึกถึงแต่หน้าเอก ดวงตาใสแป๋ว เวลาที่ผมพูดแล้วทำหน้าเออ ๆ เหมือนไม่เข้าใจหรือเวลาเล่าอะไรก็จะอาการกระตือรือร้นแสดงสีหน้าจริงจังปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ถ้าพูดถึงความน่ารักความสดใส ผมให้เต็มสิบไม่หัก “พี่ต๊ะ..พี่กลับยังไง จะกลับกับผมพวกหรือเปล่า”น้องที่จัดนิทรรศการถามผม “พี่กลับไปขึ้นเครื่องที่หาดใหญ่...แล้วพวกเราล่ะ” “ผมไปจัดนิทรรศการต่อที่สุราษอีกสองวันครับ ผอ.บอกว่าไหน ๆก็ลงมาใต้แล้ว อีกอย่างได้นอนพักระหว่างทางจะได้ไม่เหนื่อย” “งานอะไร” “ของชมรม..........................ครับ ตอนแรกก็ว่าจะไม่มาหรอกครับพอดียะละทำหนังสือขอความร่วมมือไป ผอ. บอกไหน ๆก็เป็นทางผ่านเลยให้แวะจัดนิทรรศการ” “เออ...ดีเหมือนกันลงมาทั้งทีไม่เสียเที่ยว...แต่พี่ต้องกลับไปประชุมวันมะรืนนี้เลยไม่ได้แวะด้วย” “ไม่เป็นไรพี่...พวกผมจัดงานอีเว้นแบบนี้กันมาเยอะแค่นี้สบายมาก..ว่าแต่พี่กลับ Flights ไหน” “พรุ่งนี้ Flights สิบโมงไม่รู้ทันปะ พี่เลยว่าจะไปเย็นนี้” “ไปพร้อมกันก็ได้พี่ ยะลา หาดใหญ่ ชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถึงเดี๋ยวพรุ่งนี้พวกเราออกเช้าหน่อย แล้วผมแวะส่งพี่ที่สนามบินก่อน” “ขอบใจ..งั้นเอาตามนั้น” “ครับ” ........................ ผ่านมาประมาณสองเดือนจนผมลืมความกังวลเรื่องเอกไปแล้วเพราะร่างกายผมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ไม่มีอาการของโรคใด ๆ แสดงผลกับร่างกายผม “rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr” “หวัดดีไอ้เสือ...” “พี่ต๊ะพรุ่งนี้วันเสาร์พี่ว่างปะ” ไอ้เซฟน้องของซินเมียไอ้ยศเพื่อนผมโทรหาผมเย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน “มีอะไรให้รับใช้ครับท่าน” “คือพี่ซินจะมากรุงเทพ” “แล้ว...................” ผมงงว่าซินมาแล้วเกี่ยวอะไรกับผม “พี่ซินบอกว่าอยากเจอพี่ต๊ะ” “เอาเรื่องจริง” “เออ.....คือ.....ผมอยากได้มือถือใหม่” “แล้ว...........” “เออ...พี่ต๊ะช่วยพูดกับพี่ซินให้หน่อยดิ...นะพี่นะ” “เดี๋ยวพี่ซื้อให้ก็ได้....จะเอารุ่นไหน...อย่าแพงมากนักก็แล้วกัน” “ไม่เอา...ครั้งที่แล้วบอกว่าพี่ต๊ะจะซื้อให้พี่ซินยังด่าไปหลายชั่วโมงบอกไม่ให้รบกวนพี่ต๊ะ” “ก็อย่าบอกดิว่าพี่ซื้อให้” “บอกว่าเก็บเงินซื้อเองพี่ซินคงเชื่อหรอก...สุดท้ายก็ต้องเล่าให้ฟังอยู่ดี” “แล้วทำไมไม่ขอตรง ๆล่ะ” “ก็ถ้าพี่ต๊ะช่วยพูดหรือเกริ่นนำ มันก็จะมีน้ำหนักมากขึ้น เหตุผลมันก็จะแน่นขึ้นไง” “แผนสูงนะเรา” “อีกอย่างพี่ยศก็จะมาด้วย...และบอกว่าให้นัดพี่ต๊ะมาด้วยให้ได้” “อ้าว...ยศมาด้วยหรอ” “มาครับ” “อืม......งั้นเจอกัน” “ขอบคุณครับ” .......................... เรานัดเจอกันที่เซ็นทรัลลาดพร้าวตามเป้าหมายของไอ้เซฟที่ต้องการซื้อมือถือใหม่ที่นั่น ผมไปเจอไอ้ยศกับซินที่ food court ของห้าง “ไงมึง...ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะ...แม่งแดกห่าอะไรเข้าไปว๊ะความหล่อแม่งไม่จืดไม่จางเลย”เจอกันก็ทั้งชมทั้งด่า สำหรับไอ้ยศเพื่อนผมคนนี้ “พี่ต๊ะหวัดดีค่ะ” ซินยกมือไหว้และทักทายผม “หวัดดีครับ...แล้วตัวเล็กไปไหน..ไม่พามาด้วยหรอ” “โอ้ย....พามาไม่ไหวหรอกค่ะ...วิ่งจับไม่ทัน...ห้างแตกพอดี” “ธรรมชาติของเด็ก...” “มันก็ธรรมชาติเกิ้นว่ะต๊ะ....ทุกวันนี้วัน ๆ กูแทบไม่ต้องทำห่าอะไรแค่วิ่งเก็บของแตก ของตกตามก็เหนื่อยแล้ว” “นั่นแหละ...เวลาทำลูกก็อย่าหยอกกันมาก ลูกออกมาเลยซน” “บ้า...พี่ต๊ะนี่..” ซินตีแขนผมด้วยความอาย “หวัดดีครับพี่ต๊ะ.......” ผมหันไปตามเสียงเป็นไอ้เซฟที่เดินมาพร้อมกับหนุ่มหน้าใส พอเดินมาใกล้ ๆ ผมถึงกับหน้าชาเพราะเป็นเอกหนุ่มที่ผมเย็ดบนรถไฟเมื่อสองเดือนก่อนตอนเดินทางไปราชการที่ใต้มาเอกพอเห็นผมถึงกับตะลึงยืนนิ่งหน้าซีดเผือดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด “เอก...นี่พี่ต๊ะ...พี่ชายกู” เอกยกมือไหว้ผมแบบงงๆ ก่อนที่จะค่อย ๆ ถอยไปยืนหลังไอ้เซฟ “แล้วนี่พี่ยศพี่เขย กับพี่ซินพี่สาวกู” “หวัดดีครับ” เอกพยายามหลบหน้าผม “เอกเรียนห้องเดียวกับผม...วันนี้มันจะซื้อมือถือเลยมาด้วยกัน” ไอ้เซฟพยายามพูดคำว่ามือถือดังๆ ก่อนที่จะหันมามองหน้าผม เหมือนกำลังส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง “เออ.....เซฟไหนบอกว่าอยากได้มือถือใหม่ไง..จะเอารุ่นไหนล่ะเดี๋ยวพี่ให้ตังส์ไปซื้อ”ผมยังไม่ทันพูดอะไร ซินก็พูดขึ้นมาก่อน “เออ.........” ไอ้เซฟถึงกับทำหน้าเอ๋อ “เอาน่า...เครื่องเก่าแกก็ใช้มานานแล้ว อีกอย่างแกบอกว่าเคยทำตกลงน้ำตอนวิ่งหนีฝนขึ้นรถเมย์ไม่ใช่หรอ...เปลี่ยนเครื่องใหม่ก็ดีพี่กลัวมันระเบิดใส่แก” ไอ้เซฟหันมายิ้มให้ผมหน้าบาน มันก้มหัวให้ผมเหมือนจะขอบคุณผมได้แต่ยิ้มตอบ เพราะยังไม่ได้พูดอะไรเลย มัวแต่คุยกันเรื่องอื่น ซินหยิบเงินในกระเป๋าส่งให้ไอ้เซฟ ไอ้เซฟรีบนับเงินอย่างรวดเร็วผมคิดว่าจำนวนเงินคงมากพอที่จะซื้อรุ่นที่มันอยากได้ มันยิ้มหน้าบานยกมือไหว้ซินแล้วก็หันไปชวนเอกเดินออกไปซื้อมือถือทันทีเอกหันมามองหน้าผมแปบนึงก่อนที่จะรีบเดินตามไอ้เซฟไป “เออต๊ะ...ไปเชียงใหม่กับกูหน่อยดิ” อยู่ ๆได้ยศก็เอ่ยชวนผมไปเชียงใหม่ “ไปทำไม” “คืออย่างนี้...พี่ยศแกจะไปซื้อที่ที่เชียงใหม่พอดีคนรู้จักกันเขาจะขายที่ให้ ซินเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องจะให้พี่ยศไปคนเดียวก็กลัว อยากให้พี่ต๊ะไปเป็นเพื่อน เผื่อมีไรจะได้ปรึกษากันได้” “แน่ใจนะว่าเป็นแค่ที่ปรึกษา” “เออน่า.......พี่ต๊ะก็” “ยังไม่ไว้ใจไอ้ยศอีกหรอ” “อุ้ย.....เรื่องนั้นหนูเลิกสนใจนานแล้วค่ะพี่ เบ้าหน้าอย่างนี้ใครอยากได้ก็เอาไปเลยค่ะ”ไอ้ยศเบ้ปากใส่ซินทันที “55555555555555” “ซินไม่กลัวเรื่องผู้หญิงหรอกค่ะ แต่อยากให้พี่ต๊ะช่วยดูเรื่องที่มากกว่าทำเลเป็นไงสภาพแวดล้อมเป็นไง จะพัฒนาได้มากน้อยแค่ไหน ช่วยดูว่าน่าซื้อมั้ย ซื้อแล้วว่าจะปลูกอะไรได้บ้าง...ประมาณนี้แหละพี่” “โห.......ได้แค่ช่วยดูนะนั่น ถึงขั้นช่วยวิเคราะห์เลยนะ” “เอาน่าพี่..ยังไงก็ดีกว่าให้พี่ยศไปคนเดียว....บอกตรง ๆหนูกลัวได้ที่ตาบอดหรือที่ธรณีสงฆ์มา” “บ้า......พูดเกินไป...จริง ๆ แล้วที่ทางที่พิษโลกก็เยอะจะไปซื้ออีกทำไม” “เอาน่า...แค่ไปดูก่อน ซื้อไม่ซื้อก็ค่อยว่ากันอีกเรื่องนึง” “แล้วไปวันไหน” “พี่ว่างวันไหน...อยากได้เร็ว ๆ หน่อย......” “ส่วนใหญ่ก็เสาร์อาทิตย์แหละ วันธรรมดาแทบไม่มีว่างเลย” “งั้นเสาร์หน้าเป็นไงพี่...พี่ว่างปะ” “เออ....ว่างไม่มีอะไร” “งั้นเอางี้ เสาร์หน้าเดี๋ยวกูขับรถไปรอมึงที่เชียงใหม่แล้วมึงบินตามไป” “เออ...ดีเหมือนกันนะพี่ต๊ะ จะได้ไม่เสียเวลาพี่มาก เดี๋ยวเรื่องค่าเครื่องค่าที่พักซินจัดการให้เอง” “เออ....” “เอาน่าตามนั้นแหละ งั้นเสาร์หน้าเลยเนาะ...มึงว่างพอดี” “ได้...เสาร์หน้าก็ได้” “งั้นเดี๋ยวซินจองตั๋วให้นะ...แล้วให้พี่ยศไปรับที่สนามบิน” “เออ...ต๊ะ.....กูว่ามึงไปวันศุกร์ก็ดีนะวันเสาร์จะได้ไปดูที่ทั้งวัน แล้วอาทิตย์บ่าย ๆ ก็กลับ....วันศุกร์เย็นมึงสดวกปะ” “แล้วแต่มึง....ยังไงก็ได้....จริง ๆแล้วเรื่องแค่นี้มึงไม่เห็นต้องตีรถจากพิษโลกมาที่กรุงเทพเลย..โทรบอกก็ได้” “ก็ซินแหละอยากมาดูไอ้เซฟด้วย” “อ๋อ.........” ผมเข้าใจทันที “คือซินอยากมาดูน้องด้วยว่ามันขาดเหลืออะไร จะได้ซื้อให้ให้เงินมาซื้อเองก็ไม่ค่อยไว้ใจมัน” “เซฟมันเด็กดีจะตาย...” ผมพูดเบา ๆ “ดีแต่กับมึงนะดิ..เพราะช่วยชีวิตมัน...แต่กับกูแม่งกัดตลอด” “ก็พี่ยศเองก็ชอบไปแหย่มัน...พอ ๆ กันแหละพี่ต๊ะ” เราคุยกันอีกนิดหน่อยผมก็ขอตัวกลับเพราะไอ้ยศกับซินก็จะรีบกลับพิษโลกด้วยทิ้งลูกสองคนให้อยู่กับตากับยายป่านนี้ตากับยายอกระเบิดแล้วมั้งส่วนเซฟกับเอกไม่รู้ไปซื้อมือถือกันถึงไหนเงียบหายไปเลย ......................
- L% ]! S' E0 q' l' u' k; l
: H/ y6 ^# N! @+ @/ l
| 
Orama [img]http://www.g4guy
หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-5-10 17:15:02
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-5-10 18:22:32
โพสต์ 2024-5-10 20:09:56
โพสต์ 2024-5-11 05:43:57
โพสต์ 2024-5-11 10:03:07