“ขอบคุณน้องไฟอีกครั้งนะ พี่ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานเลย”( K# _$ ]' q4 L
พี่ย้งกล่าวจบก็เบนหน้าออกไปนอกร้าน มองดูวิวในเมืองยามค่ำคืนพร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในมือถือแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พลางจิบทีละหน่อยเคล้าบรรยากาศของร้าน
“ไม่เป็นไรครับพี่”
ปกติไฟไม่เอาตัวเองไปเสี่ยง แต่เพราะพี่ย้งเป็นคนที่มีบุญคุณ คิดว่าหลังจากนี้จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน สบายใจทั้งสองฝ่าย
ครืด ครืด ครืด
“อ๊ะ แฟนพี่โทรมาแล้ว”
ไฟวางแก้วเครื่อมดื่มลงบนบาร์ พร้อมเดินตามพี่ย้งที่รับโทรศัพท์แล้วเดินออกจากร้านไป มาถึงลานจอดรถก็ใช้เวลาไม่นานพี่ย้งเจอกันคนที่นัดเอาไว้
“เธอนี่น้องที่ย้งเล่าให้ฟัง ไฟนี่พี่ปัน แฟนพี่เอง”
ไฟหันไปยกมือไหว้สวัสดีแฟนหนุ่มของพี่ย้งที่ชื่อว่าปัน เมื่อเห็นครั้งแรกก็รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน คนอะไรหล่อจังวะ หล่อในที่นี้ไม่ได้หล่อแบบหลงปลื้ม แต่เป็นความหล่อจนน่าอิจฉา
ชายหนุ่มวัยกลางคนใส่สูทผูกไทด์ดูภูมิฐาน สวมแว่นตาทรงสี่เหลี่ยม แต่นั่นไม่สามารถกลบดวงตาที่กลมโตสวยได้ ริมฝีปากบนเป็นกระจับโค้งมนมีสีชมพูอ่อน ๆ แก้มสองข้างขึ้นสีเลือดฝาด แสดงถึงการดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี
“สวัสดีครับพี่ปัน”
“ดีครับน้อง”
ปันยกยิ้มเล็กน้อยกล่าวทักทายตอบ พอเห็นว่าพี่ย้งได้คนพาเดินทางกลับแล้ว ไฟจึงหมุนตัวเตรียมจะเดินออกจากร้านแล้วไปนั่งรอรถโดยสารตรงป้ายที่อยู่ติดถนนใหญ่
“น้องไฟจะไปไหน?”
“ผมเห็นมีป้ายรอรถอยู่ตรงนู้น พี่ย้งเดินทางปลอดภัยครับ สวัสดีครับ”
กล่าวด้วยความสุภาพจบก็ยกมือไหว้เพื่อลา
“มาด้วยกันสิ เดี๋ยวให้แฟนพี่ไปส่ง”
“ผมเกรงใจ”
“มาเถอะครับน้อง”
พี่ปันที่นิ่งเอ่ยปากชักชวน ไฟเม้มริมฝีปากคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ยอมขึ้นรถไปกับทั้งสองคน
พอรถเคลื่อนตัวออกไป พี่ย้งเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้านในให้แฟนหนุ่มฟังโดยละเอียด ทำเอาไฟที่ฟังถึงกับหน้าแดง ไม่คิดว่าพี่ย้งกับแฟนหนุ่มจะพูดคุยเรื่องแบบนี้โดยไม่เขินอาย แถมพอฟังจบพี่ปันยังหันหน้ามากล่าวขอบคุณไฟที่ช่วยแฟนของตัวเองอีก ทำเอานักศึกษามหาลัยอายหนักกว่าเดิมหน้าแทบแทรกแผ่นดิน
“จะว่าไปพี่กังวลจังเลย”
พี่ย้งสีหน้าไม่ดีจนพี่ปันจับมือแล้วบีบแน่นให้กำลังใจ
“อะไรครับ?”
“ก็ที่ทำวันนี้ ดูเหมือนไอ้กรมันจะเล็งเราอยู่เลย พี่เป็นห่วง”
เมื่อไฟคิดตามก็เข้าใจ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องไปหาเรื่องหมอนั่นด้วย แต่ทนไม่ไหวที่มันทำกริยาแบบนั้น ตอนที่เล่นเสียวเลยโต้กลับสะใจใหญ่จนลืมผลที่อาจจะตามมาเสียสนิท
“เธอ เดี๋ยวส่งที่หน้าโรงแรมนี้ก็ได้ เค้าลืมว่าต้องไปหาพี่จุ๋ม”
“แล้วน้องล่ะ”
“วานเธอไปส่งน้องหน่อยสิ”
พี่ย้งพูดกับแฟนตัวเองแล้วชี้ไปยังโรงแรมหรูฝั่งตรงข้าม ไฟนั่งมองคนสองคนกำลังสนทนาโดยมีชื่อตัวเองแทรกอยู่ เพียงไม่นานรถคันหรูก็มาเทียบท่าที่หน้าโรงแรมแห่งนั้น
พี่ย้งเดินลงจากรถเสร็จ ก็โบกมือลานิดหน่อย แต่พี่ปันยังไม่ออกรถก็เรียกหาไฟเสียก่อน
“น้องมานั่งหน้าสิ จะได้คอยบอกทางพี่”
ไฟเข้าใจลงจากรถเดินไปนั่งเบาะข้างคนขับ รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเพราะเป็นครั้งแรกที่นั่งรถกับคนแปลกหน้าที่รับรู้เรื่องของตัวเองในด้านมืด
“ขอบคุณน้องนะ ที่ช่วยย้งเค้า”
“ครับ”
“นี่นามบัตรพี่นะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”
พี่ปันส่งนามบัตรให้ไฟ เขารับมาดูก็ตาโต เพราะที่ทำงานของพี่ปันระบุชื่อที่คุ้นหูคับคล้ายคับคลาว่าเป็นบริษัทเกี่ยวกับนิตยสารแฟชั่นและเครื่องประดับ
“พี่เป็นนายแบบหรอครับ?”
สุ่มถามออกไปเพราะดูจากบุคลิกการแต่งตัว หรือแม้กระทั่งสัดส่วน ถ้าบอกว่าเป็นนายแบบให้กับแบรนด์ก็ยังเชื่อ
คนที่ฟังหลุดขำพรืด หัวเราะชอบใจจนเสียอาการ ก่อนที่จะเฉลยความจริง
“เปล่าหรอก นั่นบริษัทของพี่เอง”
“ฮะ!!”
คราวนี้เขาตกใจกว่าเก่า ไม่คิดว่าผู้ชายที่กำลังขับรถให้เป็นถึงเจ้าของบริษัทใหญ่โต มิน่าพี่ย้งถึงใช้เงินมือเติบขนาดนั้นได้
ด้วยไฟเรียนเกี่ยวกับการบริหาร จึงมีอะไรคุยกับพี่ปันมากมาย เจ้าของบริษัทก็ไม่หวงข้อมูล แนะนำและสอนทริคอะไรต่าง ๆ มากมายให้กับนักศึกษาหนุ่ม
“เอ๊ะ?”
ระหว่างรอติดไฟแดง ปันหันมาเห็นบางอย่างเลยสงสัย เอามือลูบไปที่หัวไหล่ของไฟตรงจุดที่เสื้อล่นลงมา
“ครับ?”
หันไปหาคนที่ร้องเสียงหลงก็เห็นพี่ย้งถูกนิ้วมือไปมา เมื่อดูให้ดีถึงรู้ว่ามันเป็นสีเรืองแสงที่ค้างอยู่บนตัวจุดที่ล้างออกไม่หวด
“ไปล้างตัวก่อนไหม”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเอาไว้อาบน้ำที่หอทีเดียว”
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องเกรงใจ สตูดิโอพี่อยู่ข้าง
หน้านี้เอง เดี๋ยวพี่แวะให้”
“ไม่เป็นไรจริง ๆ ครับพี่”
“โอเค งั้นไปหอเลยเนอะ”
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่ประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้พอเดาได้ว่าหากเขาไปตามคำร้องขอของพี่ปัน จะมีเรื่องอะไรต่ออะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าไม่อยาก พี่ปันนั้นทั้งหล่อและน่ากินขนาดนี้ แต่เหตุผลคือพี่ปันเป็นคนของพี่ย้ง เขาไม่อยากแทงข้างหลังคนที่คอยช่วยเหลือ เหมือนเป็นการทุบหม้อข้าวตัวเอง
“นี่ ถ้าสนใจอยากจะเป็นนายแบบหรือถ่ายโฆษณาติดต่อพี่มาได้นะ พี่ปั้นเอง”
ก่อนที่ไฟจะลงจากรถ พี่ปันทักขึ้นจนต้องเหลียวมอง
“โห ผมไม่กล้าหรอกครับ”
ไฟพูดทีเล่นทีจริง แค่นึกภาพตัวเองขึ้นปกนิตยสารหรือโฆษณาสินค้าในทีวีก็ตลกแล้ว
“เอ้า พี่พูดจริง ๆ นะ ถือเป็นการตอบแทนที่ช่วยย้งไง มีค่าขนมให้ด้วย”
“เอากลับไปคิดดูก่อน ถ้าสนใจก็ติดต่อมา”
“ขอบคุณครับพี่ที่ให้โอกาศ”
ปันมองยิ้ม ๆ ก่อนจะปล่อยให้ไฟลงจากรถ จากนั้นก็ขับกลับที่พักของตัวเอง
ครืด ครืด
ยังไม่ทันได้เดินขึ้นหอ มือถือของไฟก็ดังขึ้น ชื่อที่โชว์อยู่ไม่ใช่ใคร แต่เป็นคนคุ้นเคย
“ฮัลโหลพี่ชาญ นีโอมีเรื่องอะไรหรอครับ”
“เปล่า พี่แค่จะโทรมาเชิญ”
“เชิญ?”
“เออ เดือนหน้าพี่จะแต่งงาน เลยอยากชวนมาร่วมงาน”
“ฮะ เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน พี่เนี่ยนะจะแต่งงาน”
“ตกใจอะไรขนาดนั้นวะ”
“แต่งกับใคร พี่ไม่เห็นเคยพูดถึง”
ไฟตกใจกับการเชิญชวนเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาอีกฝ่ายไม่เคยพูดถึง แต่สุดท้ายครูชาญก็เล่าให้ฟังว่าเป็นแฟนที่คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย พอเรียนจบได้ฝึกงานคนละที่เลยไม่ค่อยได้เจอกัน พอทั้งคู่สอบบรรจุได้พ่อแม่ฝ่ายหญิงเลยอยากให้แต่งงานกันก่อน
“ยินดีด้วยนะพี่ แต่งวันไหนครับ”
“กลางเดือน วันที่ 15 มาปะ”
ไฟนิ่งไปพักใหญ่ ไม่ใช่ว่าไม่อยากไป แต่เพราะงานนี้เป็นงานสำคัญ แขกที่ไปก็มีแต่คนที่มีหน้ามีตาทางสังคม ถ้าไฟไปในฐานะลูกศิษย์ก็คงไม่แปลกอะไรหากไปเป็นหมู่คณะ แต่ที่ฟังมาแขกของพี่ชาญมีแต่ผู้ใหญ่และเพื่อนร่วมงาน หากเขากับนีโอไปร่วมงานสองคนคงแปลก ๆ
“ผมขอดูตารางเรียนก่อน ช่วงนั้นมีสอบด้วยไม่รู้จะหาวันไปได้ไหม”
ความจริงแล้วเดือนหน้าไฟนั้นไม่ติดอะไรเลย แต่เขาบ่ายเบี่ยงปฏิเสธคำเชิญชวน
“โอเค พี่จะรอนะ”
“แล้ว…นีโอเป็นยังไงบ้างครับ”
“ตอนนี้ใกล้สอบแล้ว เห็นว่าซ้อมกีฬาหนักเลย อยากได้โควต้านักกีฬาล่ะมั๊ง”
“ฝากน้องด้วยนะพี่”
“ไม่ต้องห่วง”
ไฟกลับมานอนคิดอยู่หลายคืน ทุกเรื่องที่ผ่านไปในช่วงไม่กี่สัปดาห์นี้ เป็นเหมือนจุดพลิกผันของชีวิต และมันเป็นจุดเปลี่ยนที่ยิ่งใหญ่เพราะอนาคตที่เหลือขึ้นอยู่กับการตัดสินใจลงมือ
เขาไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรแล้วจะรับมือมันได้ไหม แต่ชีวิตที่เซฟอยู่ตลอดเวลาเริ่มสั่นคลอนหลังจากเข้าสู่ด้านมืดของโลกของผู้ใหญ่
และเพราะโลกแห่งความจริงมันโหดร้าย เขาเลยต้องยิ่งกอบโกยทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่สามารถทำได้ เพื่อคนสำคัญในชีวิตที่มีอยู่นับหัวได้ มือหนาหยิบนามบัตรของพี่ปันขึ้นมาแล้วกดโทรออก
“พี่ปันครับ…ผมอยากเป็นนายแบบครับ!”ฃ
หลังตัดสินใจเดินสายทางนี้แล้ว ไฟติดต่อปรึกษากับพี่ปันตลอด จากนั้นทางทีมงานของพี่ปันก็ติดต่อกลับมาแล้วลิสต์รายการว่าควรทำอะไรบ้างก่อนจะถึงวันถ่ายจริง
ในตอนแรกไฟคิดว่านายแบบแค่เตรียมหน้าหล่อ ๆ มาถ่ายแบบได้เลย แต่ช่วงก่อนถ่ายพอได้ลองทำตามลิสต์ที่ทีมงานเขียนให้ทำเอาทรมานเป็นอย่างมาก เพราะต้องออกกำลังกายและตัดน้ำเพื่อให้กล้ามเนื้อชัดเจนขึ้น ถึงรู้ว่าเส้นทางนี้ไม่สวยหรูอย่างที่จินตนาการไว้
.
ถึงวันนัดหมาย ไฟไปตามสถานที่ ๆ พี่ปันบอกเอาไว้ ซึ่งก็เป็นจุดที่อยู่ไม่ไกลจากมหาลัยของไฟมากนัก เมื่อลงจากรถแท็กซี่ ก็เห็นบ้านเดี่ยวขนาดใหญ่ล้อมรั้วแน่นหนาอย่างดี
เพียงแค่ดูจากภายนอกก็สัมผัสได้ถึงความหรูหรา ไฟติดกำแพงมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง เพราะสั่งทำพิเศษไม่เคยเห็นจากที่ไหน มีรูปคล้ายเพชรเรียงซ้อนกันภายใน หน้าบ้านมีโลโก้บริษัทติดอยู่ทำให้มั่นใจว่ามาถูกที่
กดกริ่งหน้าบ้านชั่วครู่ก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาเปิดประตูให้ มีป้ายแขวนว่าเป็นสตาฟ ไฟเดินตามพี่สตาฟเข้าไปด้านในพบกับบรรยากาศร่มรื่นน่าอยู่ ทางเดินสองข้างมีสวนหย่อมและพื้นหญ้าปูสวย
ทว่าพอเข้าไปถึงตัวบ้าน บรรยากาศกลับแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ภายในเต็มไปด้วยความวุ่นวายและเสียงของคนคุยกันเจี๊ยวจ๊าว
“อ้าวมาแล้วหรอ ทางนี้เลย วุ่นวายนิดนึงนะ”
ปันที่เห็นไฟก็ปรี่เข้ามาต้อนรับ พร้อมพาเดินออกจากจุดเครียดไปยังสวนหลังบ้านที่มีสระว่ายน้ำและต้นไม้ให้ร่ม
“อันนี้เป็นสัญญา อ่านดูก่อน ถ้ายังไงพี่ขอตัวก่อนนะ”
“ครับ”
ปันลุกออกจากตรงนั้นแล้วเดินกลับเข้าบ้านไปเคลียร์ปัญหา ระหว่างนี้ไฟเลยเดินสำรวจรอบตัวบ้าน เมื่อชมถึงได้รู้ว่าบ้านหลังนี้ไม่ได้มีไว้อาศัย แต่เป็นสตูดิโอของจริงเพราะทุกจุดมีเครื่องมือติดตั้งสามารถใช้เป็นฉากถ่ายภาพได้เลย
ประมาณครึ่งชั่วโมงก็มีสตาฟอีกคนเดินเข้ามาเรียก ไฟเดินเข้าไปข้างในแล้วพี่ ๆ ก็เริ่มการถ่ายในทันที
ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงก็ถ่ายเสร็จ แม้จะมีติดขัดบ้างแต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี พี่ปันเดินเข้ามาหาแล้วชมใหญ่เลยว่าไฟโพสท่าเก่งแทบไม่ต้องให้โค้ชช่วยดู
และสาเหตุที่วุ่นวายเป็นเพราะว่าจริง ๆ แล้วเสื้อผ้าเซ็ทนี้เป็นของนายแบบอีกคน แต่ไม่รู้ยังไงถึงโดดกอง แล้วภาพก็ต้องรีบถ่ายเพราะกว่าจะแต่งกว่าจะตัดต่อเพื่อนำไปใช้ในการโปรโมทกระชั้นชิดกับการวางจำหน่ายเลยดึงตัวของไฟมาแทน
“อ้าว ที่ผมจะถ่ายไม่ใช่อันนี้หรอครับ”
“ใช่ ที่จะให้ไฟถ่ายออกเซ็กซี่หน่อย ไม่งั้นทีมงานจะให้ตัดน้ำเร่งกล้ามทำไม”
พอได้ฟังแล้วคิดตามก็เข้าใจ ถึงว่าชุดที่ให้ใส่ถ่ายมีแต่แนวแบ๊ว ๆ ไม่มีชุดไหนที่โชว์ซิกแพ็คหรือกล้ามหน้าท้องเลย
“แล้วเป็นไง สนุกไหม”
“ครับ ตื่นเต้นดี”
“ไฟมีธุระต่อหรือเปล่า?”
“ไม่มีครับ พี่ปันทำไมหรอ?”
อีกฝ่ายจ้องไฟนิ่งกลืนน้ำลายก่อนจะหลบตา
“นี่ก็ใกล้วันเกิดย้งเขาแล้ว พี่อยากเซอร์ไพรส์เขาหน่อย”
เปิดมาแบบนี้ไฟเข้าใจทันทีว่าคงต้องมีอะไร
“พี่อยากให้ผมช่วยอะไรไหมครับ?”
“จริง ๆ ก็มีนะ พี่อยากให้ไฟเป็นนายแบบให้พี่หน่อย”
“นายแบบ?”
“พี่มีค่าขนมให้ต่างหาก”
ชั่งใจคิดชั่วครู่สุดท้ายก็ตอบตกลง พี่ปันพาไฟเดินเข้าบ้านขึ้นไปยังชั้นสอง แล้วหยิบชุดที่ไฟจะใส่ถ่ายมาให้ดู
“เห้ยพี่!”
ไฟอุทานลั่นบ้านเพราะตกใจกับชุดที่ต้องใส่ มันมีแต่กางเกงในในรูปแบบต่าง ๆ
“เดี๋ยวพี่เป็นตากล้องให้เองไม่ต้องห่วง ไม่มีใครเห็นนอกจากพี่ ไฟไม่อายใช่ไหม”
แม้จะพูดแบบนั้นแต่สำหรับไฟมันก็ออกจะเกินไปหน่อย ไม่ใช่ว่าเพราะต้องใส่ชุดวาบหวิวต่อหน้าพี่ปัน หากเป็นเพราะชุดที่ต้องใส่ต่างหาก ลายลูกไม้บ้าง จีสตริงบ้าง ซีทรูบ้าง แต่ละชุดล้วนแทบไม่ปกปิด บางชุดคล้ายของผู้หญิงด้วยซ้ำ
แม้จะลำบากใจ แต่สุดท้ายไฟก็ยอมเปลี่ยนชุด แต่ก่อนจะถ่าย พี่ปันมีเงื่อนไขอีกข้อหนึ่ง
.
“ว้าว ดีมากเลย สุดยอดเลยครับ สวย สวย”
พี่ปันกล่าวชมต่อเนื่องทันทีที่ไฟโพสท่า ภาพหน้าฉากคือไฟยืนสวมกางเกงในลายลูกไม้สีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางจนมองทะลุไปยังดุ้นเนื้อที่กำลังแข็งโด่หัวถอกอยู่
ไฟนอนลงบนเตียงยกแขนสองข้างขึ้นปิดหน้า อวดผิวใต้วงแขนที่เรียบเนียนไร้ขน เมื่อสังเกตดี ๆ นอกจากรักแร้ ส่วนสงวนหัวหน่าวก็ไม่มีขนเช่นกัน นั่นเป็นเพราะเงื่อนไขข้อสุดท้ายของไฟ คือการกำจัดขนรักแร้และขน…
“โอเค เปลี่ยนชุดเลย”
“ตัวนี้หรอพี่”
ไฟลอบกลืนน้ำลายมองดูชั้นในตัวสุดท้ายที่เขาต้องเปลี่ยน มันเป็นกางเกงในผู้ชายปกติ หากแต่ส่วนที่ปิดเป้าผ้าที่เสริมออกมาเป็นข้อปล้องยาว ลักษณะคล้ายงวงช้าง ด้านปลายนั้นเป็นรูกลวง
“อืม สุดท้ายแล้ว”
ไฟจำใจถอดกางเกงในลายลูกไม้ออกแล้วเปลี่ยนไปสวมตัวสุดท้าย เมื่อใส่เสร็จก็ติดตรงการจัดทรงเพราะดุ้นเนื้อที่แข็งปูดโปนมันแหย่เข้าช่องสวมไม่ได้แน่นไปหน่อย
“มาพี่ช่วย”
แม้จะรู้ว่าพี่ปันเคยเห็นของสงวนผ่านตามาพอสมควร แต่ก็อดเขินไม่ได้ที่ถูกมองแบบนั้น
มือหนาจัดทรงตกแต่งจนงูของไฟเข้าที่เข้าทาง แต่แทนที่มันจะเข้าทรงปกติ ด้วยขนาดผ้ามันรัดทำให้เอ็นเนื้อแน่นตึง แถมดุ้นไฟนั้นยาวเกินพ้นเขตผ้า หัวเห็ดบานร่าถอกอ้าโผล่ออกมาจากเนื้อผ้าปล้อง
โคนทั้งโคนแข็งยาวในส่วนชั้นใน มีส่วนหัวเงี่ยงที่โผล่พ้นออกมา ภาพที่เห็นทำเอาปันจ้องตาไม่กระพริบเพราะหลงในความใหญ่และยาวของเด็กหนุ่ม
“โห สงสัยของไฟจะยาวเกิน หัวโผล่เลย”
ปันพูดไปก็ยิ้มไปแซวขำ แถมยังแอบเอานิ้วมือลูบดอกเห็ดแกล้งจนไฟซี๊ดปากเสียว
“ถ่ายแบบนี้เลยหรอพี่”
“อือแบบนี้แหละ”
ระหว่างที่ไฟโพสท่า ปันก็เปลี่ยนมุมออกคำสั่ง กระทั่งปันนึกไอเดียอะไรออก เดินไปหยิบขวดน้ำมันมาบีบเทใส่ฝ่ามือแล้วคลำไปที่เป้าจนเนื้อผ้าที่รัดติ้วอยู่แล้วแนบชิดกับผิวเนื้อของไฟจนเห็นเป็นลำแข็งชัดเจน
“โคตรสวยเลย”
“อ๊ะ พี่ปัน อย่าแกล้งดิ ผมเสียว”
ไฟเผลอร้องเมื่อจังหวะหนึ่งพี่ปันแอบเอามือลูบผ่านฝนหัวคิวเนียน ๆ
“พี่ขออีกอย่างนึงได้ไหม”
“อูย ซี๊ด อย่าพี่ จะทำอะไรครับ”
ไฟยังไม่ทันตอบรับคำขอ ก็ถูกไฟดึงตัวขึ้นแล้วไปยืนอยู่ที่ริมระเบียง ดีที่ส่วนนี้มันหันออกไปทางหลังบ้านซึ่งส่วนมากเป็นป่าและทางในซอยเปลี่ยวจึงไม่ค่อยมีคน
“ยืนนิ่ง ๆ เอาแขนประสานท้ายทอยไว้”
แม้จะสับสนงุนงง แต่ไฟก็ยอมทำตามเพราะตอนนี้เขามีอารมณ์ร่วมกับเกมนี้แล้วเหมือนกัน
ปันเดินไปหยิบขวดเจลมาบีบเทแล้วทาไปทั่วตัวของไฟ ทำให้ผิวกายที่เตรียมพร้อมมาอย่างดีเห็นกล้ามเนื้อตามตัวชัดเจนยิ่งขึ้นไปอีก
ปันลากมือผ่านรักแร้มาลูบไล้หัวนม จากนั้นก็ลูบต่ำลงไปที่ซิกแพ็ค ก่อนจะกำเข้าที่ท่อนกระบองแข็งจับชักถอกเข้าออกรัว
พรึบ!
ปันทนไม่ไหวดึงกางเกงในงวงช้างซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่บนร่างกายของไฟออกลงไปกองที่ข้อขา เอาหน้าซุกซอกรักแร้แล้วสูดดมอย่างชอบใจ
มันรู้สึกตื่นเต้นผสมกับอายนิดหน่อยที่คนอย่างปัน ผู้ชายที่เขาอิจฉาในความหล่อเหลากลับมาก้มหน้าดมรักแร้แถมมีบางจังหวะแลบลิ้นเลียเสียด้วยซ้ำ
“อูยซี๊ด พี่ปัน ผมเสียว”
“เสียวก็ร้องออกมาเลย ร้องออกมาดัง ๆ ว่าเสียวแค่ไหน”
“อูย เชี่ย เสียว รีบชักให้แตกเลย จะไม่ไหวแล้ว”
ไฟยืนขาสั่นเกร็งร่างกายเตรียมปะทะ จู่ ๆ ปันก็จับไฟหันหน้าออกไปที่ระเบียง ให้เห็นวิวด้านหลังบ้าน ซึ่งขณะนั้นในซอยเปลี่ยวข้างทางมีรถจักรยานยนต์ขับผ่านไป ทำเอาร่างไฟกระตุกเสียว
มือขวาของปันจับโคนดุ้นถอกแน่นจนแท่งเนื้อถูกรั้งตึงเป้นเสาหิน มือซ้ายทำการถอกร่นหนังหุ้มลงไปมาจนได้ระยะ
พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะเชี่ย ซี๊ดดด”
ไฟร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวสุดขั้ว เมื่อถูกปันเอามือข้างที่สาวว่าวถอกหนักถอกแรงขึ้นสุดลงสุดจนตัวกระตุกเกร็งหลายครั้งกำลังจะแตก
“อื้อ หยุดทำไม ผมจะเสร็จแล้ว”
“อย่าพึ่ง เก็บน้ำเอาไว้ก่อน”
ไฟเข้าใจดีว่าปันทำแบบนี้ทำไม เพราะพี่ย้งชอบเล่นคุมการหลั่ง พี่ปันเลยทำแบบนั้น ถึงว่าคู่นี้เข้ากันได้
ปันสลับชักและเล่นเสียวจนไฟอยากจะเสร็จหลายครั้งก็ยังไม่ยอม ถึงขนาดที่ไฟทนไม่ไหวเอ่ยปากขอร้อง
“พี่ปัน ผมยอมแล้วพี่ ให้ผมแตกเถอะ นะพี่ ผมไม่ไหวแล้วว่ะ”
ไฟพูดไปก็กระเด้าเอวสวนลมไปพลางเพื่อให้เห็นว่าเขาปรารถนามันขนาดไหน
“ก็ได้…แต่ว่า”
ไฟนิ่งรอลุ้น พี่ปันไม่เอ่ยคำตอบ กลับถอดเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ออกจนหมด เหลือเพียงตัวเปล่าเล่าเปลือย จากนั้นปันก็นั่งคุกเข่าลงบนพื้น ใช้มือข้างหนึ่งบี้หัวนมตัวเอง อีกข้างก็ชักว่าวไปพลางเผยให้เห็นดุ้นสีขาวลำโตหัวงองึด
“เอาเลย อยากแตกแตกมาเลย”
“ยังไง อ่าส์ ซี๊ด”
“แตกใส่ตัวพี่ แตกใส่หน้าพี่ แตกใส่เคของพี่ เอาน้ำกามที่อยู่ในไข่ทั้งหมดของไฟปลดปล่อยมันออกมาบนตัวพี่เลย”
พูดไปมือก็รัวไวขึ้น ไฟเห็นทนไม่ไหวจับแก่นกายตัวเองขยับเร็วรัวจนในที่สุดเขาก็จะเสร็จ
“เอาไป อยากได้ก็เอาไปเลย!!”
ปรี๊ด ปรี๊ด ปรี๊ด ปรี๊ด
น้ำของไฟพุ่งออกมาราวกับน้ำก๊อกจำนวนสิบกว่าครั้งได้ มันพุ่งไปใส่หน้าจนกระฉูดเข้าตาเข้าจมูก ส่วนที่เหลือก็ยิงกระสุนปลดปล่อยไหลเยิ้มจากใบหน้าไปยังหน้าอก กล้ามหน้าท้อง จนถึงพวงไข่โค้ง เขาหมดแรงทิ้งตัวลงนอนพักอยู่บนพื้น
“อ๊ะ เสร็จแล้ว จะเสร็จแล้ว อ๊าาส์”
เพียงไม่นาน ปันเองก็เสียวจนทนไม่ไหว ลุกขึ้นยืนเดินปรี่ตัวเข้าหาไฟแล้วชักน้องชายรัวจนน้ำกามของปันพุ่งใส่ตัวของไฟที่นอนหอบอยู่
“อ่าส์ โคตรดี แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก”
ทั้งคู่นอนทับร่างเกลือกกลิ้งไปมาจนน้ำกามที่เปราะตัวสองคนคลุกผสมจนได้กลิ่นคาวทะแม่ง ๆ
___________
& A0 A, Q) `1 @วันนี้ลงให้ 2 ตอนนะครับถือเป็นโอกาสดีที่เว็บกลับมาใช้งานได้แถมปรับโฉมใหม่ไฉไลกว่าเดิม
$ r! d! L% S% s M0 C6 i" F% L
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-5-19 20:47:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-24 07:44:09
โพสต์ 2024-10-24 07:25:36
โพสต์ 2024-10-3 18:47:41
โพสต์ 2024-10-3 18:15:28