แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DomQwQ เมื่อ 2024-6-2 14:50
บทที่เจ็ด “โทรติดมั้ยครับ?” ผมขมวดคิ้วถามพี่ไกร หนุ่มเข้มร่างสมส่วนหันมามองผมก่อนส่ายหน้า มืออีกข้างที่มีโทรศัพท์ร่วงลงเหมือนหมดแรง ในหัวมีจิตนาการน่ากลัวมากมาย หลังจากที่เรากลับมาจากการผจญภัย ผมกับพี่ไกรก็อาบน้ำล้างตัวด้วยกันจนสะอาดสะอ้าน ผมที่ใส่เสื้อผ้าอะไรเรียบร้อยดีหลังจากอาบน้ำ แตกต่างจากพี่ไกรที่ในตอนนี้ก็ล่อนจ้อน หากแต่พี่ไกรก็ไม่สงสัยหรือค้านอะไรนัก พี่ไกรที่ร่างโป้เปลือยเอามือจับเป้าที่ว่างเปล่าของตนเองแบบไม่รู้ตัวเหมือนเป็นการทำเพื่อคลายความกังวล พลังพิเศษของผมที่สามารถบิดเบือนความคิดหรือร่างกายของมนุษย์ได้ดั่งปาฏิหาริย์ทำให้พี่ไกรตกอยู่ในสภาพไร้เครื่องกามของตนเองมาเสียหลายวันแล้ว ณ ตอนนี้เป็นเวลาตีสอง ถ้าพ่อออกไปประมาณเที่ยง นี่แปลว่าประมาณสิบสี่ชั่วโมงแล้วที่พ่อขาดการติดต่อกับพวกผม
“แม่งเอ้ย!” พี่ไกรโยนโทรศัพท์ตนลงบนเตียงของพ่อ หนุ่มแกร่งเดินพะว้าพะวงไปมาเกาหัวแกรกๆ “ไม่แน่พ่ออาจจะแบทหมดแล้วนอนค้างที่ไหนสักแห่งก็ได้นะ” ผมพูดพยายามคิดในแง่ดี “ไม่ครับ นี่พ่อแค่ไปประชุมเอง อีกอย่างพ่อก็ไม่ชอบนอนนอกบ้านกรก็รู้นี่” พี่ไกรพูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย ร่างของพี่ไกรปะทุพล่านด้วยความรู้สึกดำมืด “...ใจเย็นๆก่อนพี่ ถ้าพี่ปล่อยอารมณ์มาขนาดนี้ กรก็จะพลางไม่ไหวด้วย” ผมเองก็ข่มอารมณ์ในใจก่อนจะตอบกลับ ความกังวล ความประหม่า และความกลัวต่างๆลอยละล่องทั่วทั้งห้อง แค่จะหยุดไม่ให้ตัวผมวิ่งออกนอกบ้านตาตื่นตามหาพ่อเสียตอนนี้ก็ยากมากแล้ว
พี่ไกรที่ได้ยินผมพูดก็ชะงัก ก่อนจะทำหน้ารู้สึกผิด หนุ่มเข้มแสดงสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก พลังสุดแสนวิเศษของผมก็ไม่ต่างไปจากดาบสองคมคอยแล่เฉือนผม ทุกความคิด ความรู้สึกของคนอื่น สามารถกลายเป็นยาพิษคอยแปดเปื้อนความคิดผมโดยง่าย พี่ไกรหลับตาสูดหายใจเข้าปอดไปเฮือกใหญ่
“ฟู่ว... โอเค... ผมขอโทษครับกร” พี่ไกรพูดก่อนจะลงไปนั่งบนเตียงอย่างหมดพลัง “กรสิต้องขอโทษ คนปกติเค้าไม่ได้จะเซนซิทีฟแบบกรสักหน่อย” ผมหัวเราะแห้งๆพยายามจะแก้บรรยากาศ แต่มันไม่ได้ช่วยเสียเท่าไหร่ “เรารอถึงพรุ่งนี้เช้าเถอะครับพี่ ถ้าตอนนั้นพ่อยังไม่ติดต่อมา เดี๋ยวเราค่อยคิดกันอีกที นะครับ?” ผมลงไปนั่งข้างๆพี่ชาย มือลูบไหล่กว้างแกร่งของพี่ไกร ชายหนุ่มพยักหน้า มือสากเอื้อมมาโอบเอวผมทำให้ผมรู้สึกจักจี้นิดๆ ผมเห็นพี่แสนดีของผมสงบสติลงก็ค่อยๆเข้าไปจูบปลอบโยน หนุ่มแกร่งเล่นลิ้นสวนอย่างดูดดื่มไม่น้อยหน้าเช่นกัน เรานั่งจูบกันอยู่ชั่วครู่ก่อนที่ผมจะเป็นคนผละออก
ผมมองดวงตาสุกสกาวของพี่ชายตัวเองด้วยความหลงใหล พี่ชายที่โชคชะตากำหนดให้เป็นคนรับสนองกามของผม และ... คนที่สักวันผมอาจจะต้องปล่อยพี่ไป
ให้พี่สานต่อเชื้อตระกูลนี้ยังอีกรุ่น ให้ลูกของพี่ไกร... สานกามทำระยำกับตนเอง...
“เอ่อ.. เอิ่ม” พี่ไกรสายตาหลุกหลิกก่อนจะเบือนหน้าหลบตาผมเพราะอายที่เรานั่งจ้องตากันอย่างใกล้ชิด พี่ผมนี่น่ารักเสียจริง ผมแอบยิ้ม เรื่องในอนาคตก็ปล่อยให้มันเป็นเรื่องในอนาคตไปก่อน ในตอนนี้พวกเราก็มีความสุขดี แค่อาจจะวิปริตบิดเบี้ยวไม่เหมือนคนอื่นนิดหน่อยเท่านั้นเอง
เมื่อผมละตัวออกมา พี่ไกรที่หน้าแดงแจ๊ดก็ถามผมด้วยความลังเล “...ตอนนี้... พวกเราเป็นอะไรกันแน่ครับกร...” พี่ไกรถามออกมา ผมสัมผัสได้ถึงความคิดและความรู้สึกของพี่ไกรอย่างโจ่งแจ้ง พี่ไกรรู้สึกว่าพี่ไม่สามารถเรียกผมแบบเดิมได้อีกต่อไป ผมคือคนที่พี่เคารพรัก สายตาของพี่ชายต่อน้องชายได้เปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นแล้ว
ผมลูบแก้มของพี่ไกรก่อนจะยิ้มอ่อนโยน “การจะหาคำเรียก มันไม่สำคัญหรอกครับพี่ไกร” ลูบแก้มเสร็จก็เลื่อนไปขยี้ผมของพี่ชายเล่นด้วยความเอ็นดู นั่นยิ่งเป็นการแสดงว่าสถานะของผมกับพี่ไกรเกินกว่าพี่น้องปกติไปมากโขแล้ว
ผมจับหัวพี่ไกรดันลงเรื่อยๆ พี่ไกรที่รู้ว่าผมอยากจะทำอะไรก็จ้องตาผมไม่กะพริบพลางค่อยๆลดตัวลงจากขอบเตียงอย่างแสนรู้ เมื่อตำแหน่งของพี่ไกรกลายมาเป็นการนั่งคุกเข่าบนพื้นตรงหน้าผม ผมก็ปลดกางเกงออกเผยให้เห็นเอ็นอุ่นที่พร้อมใช้งานอย่างตื่นเต้น
“สำคัญที่สุดคือหัวใจของพี่ต้องการทำอะไรต่างหาก” ว่าแล้ว ผมก็เอาพลองกามฟาดหน้าพี่ชายไปทีหนึ่ง พี่ไกรหลับตาพริ้ม จับแก่นอุ่นของผมชักก่อนจะสูดดมลำท่อนของผมจนถึงหย่อมขน หนุ่มแกร่งสูดดมกลิ่นคาวกามของผมด้วยความปรารถนาก่อนจะยิ้มขบขัน “อะไรตลกหล่ะพี่ไกร?” “ชีวิตคนเรามันแปลกดีนะครับ..ถ้าเป็นเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน ผมคงเตะก้นท่านไปแล้วถ้าโดนควยฟาดหน้าอย่างนี้” หนุ่มเข้มยิ้มมุมปากพลางมองตาผม มือก็จับชักเอ็นอุ่นช้าๆแน่นๆ แต่ผมเลิกคิ้วกับคำที่ได้ยินมากกว่า “ท่าน?” พี่ไกรที่ได้ยินผมทวงถามก็แสยะยิ้มก่อนจะแลบลิ้นเลียตั้งแต่โคนยันหัวแก่นกามของผมพลางมองตาผมไม่กะพริบ
“ฮึๆ.. ไอ้เหี้ยนี่...” ผมได้แต่เผลอปล่อยคำสบทออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ในใจตอนนี้มีแต่ความตื่นเต้นที่ได้เห็นชายหนุ่มสุดเท่ที่เคยเฉิดฉายบนสังเวียนยอมมาทำเรื่องอับปรีย์อย่างเต็มใจ ผมยอมรับว่าผมไม่ใช่คนดีนัก ชอบเหลือเกินที่ได้เห็นรอยยิ้มของพี่ไกรอยู่ใกล้แก่นกามของผมขนาดนี้
“เห็นเข้มๆนี่ก็อยากควยเสียไม่เบาเลยนะ” “เผอิญผมมีน้องที่นิสัยไม่ดีน่ะครับ มาแกล้งซ่อนควยพี่ตัวเองได้ลงคอพอผมไม่มีควยตัวเองเล่น ผมก็ต้องไปเล่นควยคนอื่นสิครับ” พี่ไกรว่าก่อนจะลูบเป้าอันแสนไร้ค่าของตัวเอง ตาคมเข้มค้อนผมอย่างคาดโทษ
นั่นสิ นี่ก็อาทิตย์นึงแล้วที่พี่ไม่มีไอ้นั่น มันคงถึงเวลาที่ผมจะต้องคืนเอ็นกามให้พี่แล้วล่ะ แต่คงหลังจากนี้น่ะนะ...
“ไม่ต้องห่วงหน่า เดี๋ยวน้องมึงก็เอาอย่างอื่นลงคอมึงเหมือนกัน ถือเสียว่าเสมอกันไปนะ” พี่ไกรได้ยินก็หัวเราะชอบใจ นานวันเข้า เสียงของพี่ไกรยิ่งนุ่มลึกน่าฟังเหมือนพ่อมากขึ้นไปทุกที พี่ไกรชักเอ็นผมแน่น เอาน้ำที่ไหลจากหัวรูผมลูบย้อมทั้งเล่มจนผมซี้ดเสียว พี่ไกรเห็นผมรู้สึกดีก็ยิ้มก่อนจะก้มลงครอบแท่งของผมจนสุดลำ แม้พี่ไกรจะส่งเสียงอ็อคๆเพราะของเต็มปากเต็มคอแต่ก็ยังไม่ย่อท้อ สบตาผมสู้สุดใจพลางโยกหัวตัวเอง หวังให้ผมรู้สึกดีที่สุด
และการกระทำของพี่ก็ไม่เสียแรงเปล่า เพราะผมรู้สึกดีเสียจนครางออกมาอย่างสุขสม “ซี้ด.. ฮ่า... แม่งเอ้ย พี่ไกร...” ยิ่งได้ยินผมคราง พี่ไกรยิ่งได้ใจ เร่งดูดดื่มกระบองกามของผมด้วยความกระหาย เสียงจ้วบจ้าบของพี่ชายที่สนองรักน้องตัวเองสร้างความสยิวให้แก่ผมอย่างยิ่ง แม้ในยามที่ผมแปดเปื้อนด้วยความดำมืดของมนุษย์ พี่ไกรกับพ่อก็จะคอยอยู่เคียงข้างผมเสมอ
ความอบอุ่นซาบซ่านหัวใจทำให้ผมยิ้มออกมา ไม่ใช่รอยยิ้มแสยะเพราะสะใจหรือสมเพชที่พี่ไกรเป็นคนรับกามของผม แต่เป็นเพราะความสุขและความรักที่พี่ไกรยอมเป็นคนรับกามของผม เพราะความอบอุ่นจักจี้ในหัวใจนี้เอง ที่ทำให้ผมไร้การต่อต้านฝีปากของพี่ชายสุดที่รัก “อึก อ้า!” ผมจับหัวพี่ไกรแน่นก่อนจะปล่อยเมือกขาวเข้าปากหนุ่มแกร่งจนเต็มคำ พี่ไกรรับน้ำกามของผมเข้าปากอย่างยินดี หากแต่พี่ไกรยังคงไม่กลืนหรือคายน้ำของผมออกมา
แก่นกามที่ทาบบนลิ้นในปากของพี่ชายผมสัมผัสได้ว่าพี่ไกรเขี่ยดุนลำแกร่งของผมพลางละเมียดเมือกข้นของผมเหมือนไวน์ชั้นเลิศ มือสากของพี่ไกรล้วงข้างหลัง เอามือเข้าแหย่รูของพี่ที่ผมทำความสะอาดอย่างดีตอนอาบน้ำ พี่ไกรละออกมาแล้วแลบลิ้นให้ผมดู ลูกๆของผมว่ายอยู่บนลิ้นของพี่จนทั่วทำให้ผมรู้สึกภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก
“ถุด.. พรุด.. ผมพร้อมแล้วครับ...” พี่ไกรเอามือที่แหย่รูตนเองมารองปากก่อนจะถุยลูกๆของผมออกมา พี่ไกรยิ้มท้าทายพลางเอาเมือกข้นผสมน้ำลายไปแหย่รูข้างหลังจนผมได้ยินเสียงเปียกแฉะก่อนจะส่งเสียงอืออาด้วยความครั่นกาม พี่ไกรตาชื้น มองหน้าผมด้วยความคาดหวังและครางออกมาอย่างรักใคร่ “...กร... กรเล่น... กับไอ้ร่านตัวนี้ได้รึเปล่าครับ?” แค่ได้ยินที่พี่พูด ผมก็แทบจะสติหลุดแล้ว
ผมจับหน้าพี่ขึ้นมาจูบอย่างเร่าร้อนรสคาวกามที่ยังอยู่ในปากของพี่กระตุ้นต่อมจนผมรู้สึกร้อนเป็นไฟ เราสองคนทาบหน้าผากซึ่งกันและกันจนทำให้ผมสัมผัสถึงไออุ่นลมหายใจกลิ่นมินต์ของพี่ชาย “กรโคตรชอบที่พี่เป็นแบบนี้จริงๆว่ะ” ผมแสยะยิ้ม พี่ไกรได้ยินคำผมก็หน้าแดง “ผมก็... ชอบท่านกรเหมือนกันครับ” พี่ไกรคายคำสารภาพ ส่วนผมได้ยินก็หัวเราะชอบใจ “แต่พี่จะเปลี่ยนชื่อเป็นไอ้ร่านหรอ? ลามกกว่าที่กรคิดไว้อีกนะ” ผมว่าแล้วก็มือลูบแก้มหนุ่มแกร่งด้วยความรักใคร่
พี่ไกรเอามือของตนกุมจับมือผม เมือกกามในมือของพี่ชายเปื้อนหลังมือผมแต่ผมก็หาได้รังเกียจไม่ ดวงตาคมเข้มของพี่ไกรจ้องผมเหมือนจะกลืนกินทั้งตัวก่อนจะยิ้มกวน “นั่นน่ะสิครับ ไอ้ร่านตัวนี้มันขี้เงี่ยนเหมือนใครก็ไม่รู้” หนุ่มแกร่งยกคิ้วท้าทายก่อนจะเอานิ้วผมดูดเหมือนลูกอมอย่างไม่ละสายตา “ซ่าจังนะมึงอ่ะ... กูจะคอยดูว่ามึงจะยังซ่าได้อีกกี่น้ำ” ผมยิ้มเหี้ยม ละทิ้งความสุภาพชนของตนเองจนสิ้นเพราะความหื่นกระหาย
ผมถอดเสื้อผ้าเขวี้ยงทิ้งอย่างเร่งรีบ มือไล่ให้มันไปบนเตียงของพ่อ มันยิ้มอย่างรู้งาน รีบไปตั้งท่าคลานสี่ขา หากแต่ก็ยังเอามือแหย่เล่นรูของตนด้วยความอยากความครั่นเต็มพิกัด หัวใจของพวกเราต่างเต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้น ความรู้สึกที่มันมี แผ่มาหาผมเหมือนสายสัมพันธุ์เลือดที่ไม่อาจแยกขาดได้ ความรัก ความต้องการ ทุกความรู้สึกเอ่อล้นออกมาเหมือนเขื่อนแตก ดั่งน้ำหมึกย้อมกระดาษแผ่นขาวจนไม่เหลือเหตุผลใดๆ
ยิ่งพลังของผมดูดซับความคิดและอารมณ์ของพี่ไกรมากเท่าไหร่ ผมยิ่งรู้สึกเข้าใกล้พี่ไกรมากขึ้นเรื่อยๆ น้ำรักของผมที่มันเอาแหย่เข้ารูกามตัวเองไหลลงขา เมื่อผมเอานิ้วชี้ลากเขี่ยรอยน้ำข้นจากขามาจนถึงต้นทาง มันก็ขนลุกวาบพลางร้องอืออาเสียงใสน่ารัก ผมเอานิ้วที่มีน้ำรักของตนเองแหย่เข้าไปช้าๆจนสุดสัมผัสถึงการขมิบเคลื่อนไหวของมันที่รอคอยคนที่รัก ผมค่อยๆหมุนนิ้วควงเข้าออกเพราะผมกลัวมันเจ็บตอนเริ่มเล่นจริงๆ เสียงสั่นระทวยของมันบ่งบอกได้ว่าถ้ามันยังคงมีพญามังกรอยู่ มันอาจจะปล่อยน้ำรักออกมาเลอะเตียงแล้วแน่ๆ
“เตรียมตัวเตรียมใจให้ดีล่ะไอ้ร่าน อีกเดี๋ยวก็สนุกแล้ว” ผมลงไปจุมพิตแผ่นหลังกว้างที่ประดับแน่นด้วยกล้ามเนื้อ ส่วนมือผมก็ยังคงเล่นรูรักบริสุทธิ์ของมันต่อไป ผมสัมผัสได้ว่าประตูที่เคยแน่นเพราะความกังวลค่อยๆคลายออกมาเพราะความเชื่อใจ ผมค่อยๆเอานิ้วชี้และนิ้วกลางยัดไปอย่างช้าๆ และเมื่อเข้าจนสุดแล้วก็ค่อยๆควงนิ้วทั่วรู ใช้พลังของผมแผ่กระจายเข้าปรับเปลี่ยนภายในของมัน
“อื้ออ อ้า อ้า โอยยย ร.. ร้อน กร อื้มมม” มันร้องอืออา ร่องรักฝืนปิดตามสัญชาติญาณ แต่นิ้วของผมเข้ามาลึกเกินกว่าที่มันจะดื้อไหวแล้ว ยิ่งนิ้วของผมสัมผัสผนังของมันเท่าไหร่ พลังของผมก็ยิ่งแผ่ข้างในตัวของมันไปมากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุด ผมก็เจอสิ่งที่ตามหา
“อ้า!” ผมกดจุดรักของมันจนทำให้มันร้องออกมาเบาๆ ผมเห็นก็อดยิ้มไม่ได้ “เป็นไงล่ะ นี่แหล่ะ จุดที่ทำให้ผู้ชายเปิดโลกใหม่” “อ.. อืม... ได้โปรดครับ.. โอ้ย..” มันพยายามพูดออกมา ทั้งด้วยความเสียวและความอับอาย ในหัวคงนึกได้ว่าตัวเองกำลังโดนน้องชายของตนเล่นงานอยู่ และอาจจะได้เสียกับน้องสุดหล่อคนนี้ในฐานะ เมีย ในอีกไม่ช้า
“กูว่ามึงพร้อมแล้วล่ะ” ว่าแล้วผมก็ละนิ้วออกมา นิ้วที่เคยเล่นละเลงถอยหลุดจนร่องรักของมันรู้สึกว้าเหว่ มันส่ายก้นไปมาโดยสัญชาติญาณ ก่อนที่มันจะต้องร้องออกมาเสียงหลง เป็นเพราะผมเสียบเข้าร่างของมันแบบไม่ทันตั้งตัว แต่แทนที่มันจะรู้สึกเจ็บ มันกลับรู้สึกเสียวและร้อนจากการถูกเติมเต็มแทนจนมันแทบสติแตกจากความกระสัน รู้สึกถึงท่อนเอ็นอุ่นของผมลูบถูข้างในตัวจนแทบจุก
“เป็นไงล่ะพี่? เสียวล่ะสิ กรอุตส่าห์ใช้พลังให้รูพี่รับควยได้เหมือนกะหรี่ร่านเลยนะ” ผมยิ้มแสยะ เอามือลูบก้นแน่นของชายชาตรีที่ครางเหมือนสาวน้อยกำลังจะถูกหนุ่มชั่ววัยฉกรรจ์ขโมยครั้งแรกไป ผมหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนเตียงมาอัดศิลปะกามของสองเราพี่น้อง
“อื้อ... กร...” มันครางอ่อนเสียงหวาน ส่วนผมเอามือลูบหลังแกร่งของมันก่อนจะออกคำสั่ง “ออกแรงหน่อยสิไอ้ร่าน แสดงให้กูเห็นสิว่ามึงอยากได้ควยกูขนาดไหน” ผมพูดและแสดงเจตจำนงด้วยการไม่เคลื่อนตัวเอง แม้ในใจจะตื่นเต้นและอยากขนาดไหนก็ตาม มันได้ยินก็สูดหายใจ ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนตัว เร่งโยกเอวตัวเองอย่างน่าอัปยศอดสู
โทรศัพท์ของผมอัด ภาพ เสียง และเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณญาณในการรับชมครบทุกการเคลื่อนไหว ในที่สุด ผมก็เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในตัวของมันแล้ว ความอบอุ่นแนบแน่นที่จับตัวตนของผมเหมือนจะคั้นน้ำรักออกมาให้ได้ ถ้าผมคุมสติไม่อยุ่ก็คงจะบุกทะลวงร่างของมันเยี่ยงสัตว์ป่าแล้วแน่ๆ
ผมกันฟันพยายามทนต่อความเสียวที่ตัวเองรู้สึกให้ได้มากที่สุด ในตอนนี้ มันเคลื่อนเอวให้ผมทะลวงข้างในเร็วขึ้นเรื่อยๆเหมือนเครื่องจักร เสียงหอบแฮกๆที่ไม่รู้ว่าเป็นของใครและภาพบัดสีถูกบันทึกลงวิดีโอกามนี้เป็นหลักฐานของพวกเราสองคน ผมมองร่างของมันที่ค่อยๆรับตัวตนของผมเข้าออกเหมือนต้องมนต์ ก้นแน่นของนักกีฬาสู้แก่นกามของผมอย่างไม่ย่อท้อ เสียงฮึดฮัดของหนุ่มแกร่งที่กำลังออกกำลังกามให้ผมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของมันเอง
เข้าและออก.. เข้าและออก.. เข้าและออก..
และในที่สุด ผมก็แพ้ต่อความต้องการตนเอง ผมจับเอวแน่นก่อนจะกระหน่ำเสียสุดลมหายใจหาได้สนใจเสียงร้องของมันไม่ “อึก! รับไปไอ้ร่าน! เหี้ยเอ้ย!” ผมกระหน่ำกระแทกเร่งระรัวจนเตียงส่งเสียงเอี้ยดอ้าด กระบองของผมเข้าจู่โจมข้างในตัวของมันอย่างไร้เมตตา ผมใช้พลังผ่านเอ็นอุ่นของตัวเองปล่อยผลักสิ่งนั้นให้ค่อยๆออกมาทุกๆการกระแทก
“อื้อ!!?” มันร้องครางหลับตาปี๋ จุดที่มันเคยไร้ซึ่งอวัยวะกามกำลังถูกย้อนกลับคืนทุกๆครั้งที่ผมเข้ากระหน่ำ ความร้อนเอ่อผลักจากเอ็นกามของนายท่านพุ่งมายังเป้าของมันเป็นเหมือนคลื่นทุกครั้งที่นายมันสืบสมกับรูรักของมัน
“อ้า อ้า โอ้ย.. กร.. ท่านกร! ซี้ด.. เสียวเกิน.. อร้า อ้า อ้า...” มันร้องออกมาด้วยความเสียวเกินพิกัด มือกุมเอ็นกามของมันที่ปล่อยน้ำลื่นกระเซ็นทุกๆการจู่โจมอย่างควบคุมไม่ได้ ประสาทสัมผัสจุดกามส่งสัญญานเข้าสมองจนแทบบ้า มันตอนนี้คงกำลังเสียวกระสันต์มากที่สุดเท่าที่มวลมนุษย์จะเคยรู้สึกได้แน่นอน หากแต่ผมก็ยังคงสืบกามต่อไปโดยไม่สนว่ามันจะเสียวจนบ้าหรือไม่
“ซี้ด ยังซ่าได้อยู่อีกรึเปล่าล่ะไอ้ร่านเอ้ย! ฮ่าๆๆ” ยิ่งกระหน่ำ ยิ่งสะใจ ยิ่งมองมันที่เสียวจนสติแตกก็ยิ่งสนุก ตับ ตับ ตับ ผมกระหน่ำต่อไปอีกพักใหญ่จนได้ยินเพียงเสียงอือๆตอบรับการกระทำของผม และในที่สุด...
“อึก... รับน้ำควยกูไปไอ้เหี้ยเอ้ย!” ผมฉีดน้ำเชื้อพุ่งเข้าข้างในตัวมันเหมือนจะทำให้ท้องเสียให้ได้ และในขณะเดียวกัน ท่อนเอ็นของมันที่ปล่อยน้ำข้นไหลออกมาก็ทำให้รูกามมันบีบแน่น คั้นน้ำรักของผมจนหมดตัว
ผมร่วงตัวลงทับหลังแกร่ง ลมหายใจอ่อนระทวยอย่างเหนื่อยล้า กลิ่นเหงื่อและกลิ่นคาวน้ำกามคละทั่วห้อง “...ฮ่า... ฮ่า... พี่... ไกร?” ผมหอบหายใจถามพี่ชาย พี่ไกรตาเหม่อ น้ำลายไหล มันคงสติหลุดไปเสียแล้ว “ฮึๆ ครั้งที่สองแล้วนะพี่...” ผมหัวเราะเบาๆ มือเอื้อมไปจับท่อนกามของพี่ที่เปื้อนน้ำกามเลอะเทอะ “อุตส่าห์คืนควยให้แล้ว ..ไม่ขอบคุณกันสักคำ” ไม่ว่าจะจับชักกี่ครั้ง เอ็นอุ่นก็ไม่มีท่าทีจะตอบสนอง ผมเลยทำได้แค่ยอมแต่โดยดี ผมเอามือที่เปื้อนน้ำเมือกของพี่ชายไปเช็ดหน้าของเจ้าของ ใช้นิ้วปิดตาที่เหม่อลอยของพี่ ก่อนจะกล่าวราตรีสวัสดิ์และผลอยหลับไป
--ช่วงคุยกะคนเขียน--คิดถึงมะ เป็นงัยกันบ้างทุกคน
บทที่เจ็ดแล้ว เอาเข้าจริงๆมันยาวกว่านี้ แต่มันมีตัดมุมมองหลายคนอ่ะ แล้วติดเรื่องงานไม่ค่อยได้กลับมาเขียนต่อสักเท่าไหร่ ทั้งๆที่อุตส่าตั้งเป้าหมายว่าจะเขียนจนจบแล้วแท้ๆ... 
ปล1 มาแก้ช่องเว้นว่างให้อ่านได้ง่ายขึ้นแว้ว เดี๋ยวจะลงตอนต่อไปเร็วๆนี้ล่ะครับ ไฟล์มันดองในคอมนานจนชักจะรู้สึกผิด
| 
Let it go
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-6-2 04:05:17
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-6-2 05:08:27
โพสต์ 2024-6-2 06:31:48
โพสต์ 2024-6-2 09:57:52
โพสต์ 2024-6-3 00:48:21
โพสต์ 2024-6-5 19:18:23