นิสิตแพทย์ใช้ทุน 9

Porschekub

ผมนอนกระสับกระส่ายทั้งคืน ความวิตกกังวลเกี่ยวกับการพบพี่แจ๋นในวันพรุ่งนี้ทำให้ผมไม่อาจข่มตาหลับได้ ภาพของยายเป้าและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังคงวนเวียนอยู่ในหัว ผมพยายามไล่ความคิดเหล่านั้นออกไป แต่มันก็กลับมาอีกเรื่อยๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมขับรถยนต์มาที่โรงพยาบาลด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในอก ระหว่างทาง ผมสังเกตเห็นว่าใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี บ่งบอกว่าเวลาผ่านไปเกือบสามเดือนแล้วตั้งแต่เหตุการณ์กับยายเป้าครั้งแรก ผมจอดรถในลานจอดของโรงพยาบาล มือสั่นเล็กน้อยขณะดึงกุญแจออก
เมื่อเดินเข้าไปในโรงพยาบาล โทรศัพท์ผมสั่น เป็นข้อความจากพี่แจ๋น "มาเจอกันที่ห้องเก็บของเก่าชั้น 5 เดี๋ยวนี้" หัวใจผมเต้นแรงขึ้นทันที ความกังวลเริ่มก่อตัวในท้อง
ผมเดินขึ้นบันไดไปยังชั้น 5 แต่ละก้าวดูเหมือนจะยาวนานเป็นชั่วกัปชั่วกัลป์ เสียงรองเท้าของผมสะท้อนก้องในความเงียบ ยิ่งทำให้ความตึงเครียดเพิ่มขึ้น
เมื่อมาถึงหน้าห้องเก็บของเก่า ผมลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ความมืดและกลิ่นอับชื้นทำให้ผมรู้สึกอึดอัดทันที
"มาแล้วเหรอ... หมอต้น" เสียงของพี่แจ๋นดังมาจากมุมห้อง ผมกะพริบตาถี่ๆ พยายามมองหาที่มาของเสียง
"พี่แจ๋นครับ" ผมตอบเสียงสั่น "พี่มีอะไรจะบอกผมเหรอครับ?"
ไฟในห้องสว่างขึ้นทันใด ทำให้ผมต้องหรี่ตาเล็กน้อย เมื่อสายตาปรับได้แล้ว ผมเห็นพี่แจ๋นยืนอยู่ตรงหน้า สีหน้าของเธอดูจริงจังและเย็นชากว่าที่เคยเห็น
"หมอต้น..." พี่แจ๋นเริ่มพูด น้ำเสียงเรียบเฉย "พี่ได้สังเกตเธอมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่เธอมาทำงานที่นี่ พี่เห็นศักยภาพในตัวเธอ... แต่พี่ก็เห็นความอ่อนแอด้วย"
ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ รู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้นในอากาศ "พี่แจ๋นหมายถึงอะไรครับ?"
พี่แจ๋นยิ้มเย็นชา ก่อนจะหยิบแท็บเล็ตออกมา เปิดวิดีโอให้ผมดู ภาพที่ปรากฏทำให้ผมแทบหยุดหายใจ - ผมกับยายเป้า ในห้องตรวจ กำลังมีเพศสัมพันธ์กันอย่างดุเดือด
"พี่... พี่แจ๋น..." ผมพูดเสียงสั่น "ทำไม..."
"ทำไมน่ะเหรอ?" พี่แจ๋นหัวเราะเบาๆ "เพราะพี่ต้องการควบคุมเธอ หมอต้น... พี่ต้องการให้เธอเป็นเครื่องมือของพี่"
เธอเริ่มเล่าทุกอย่าง ทั้งเรื่องที่แอบใส่ไวอากร้าในกาแฟของผม การจัดฉากให้ผมอยู่กับยายเป้าสองคน และการแอบบันทึกภาพที่ผมมีอะไรกับยายเป้า
"พี่วางแผนทุกอย่างอย่างรอบคอบ" พี่แจ๋นอธิบาย น้ำเสียงเย็นชา "พี่รู้จุดอ่อนของเธอ รู้ว่าเธอมีความต้องการที่ผิดปกติ และพี่ใช้มันเป็นประโยชน์"
ผมรู้สึกเหมือนโลกหมุนคว้าง "แต่... ทำไมพี่ถึงต้องทำแบบนี้?"
พี่แจ๋นยิ้มอย่างเย็นชา "เพราะพี่ชอบความรู้สึกของการมีอำนาจ หมอต้น... พี่ชอบที่จะควบคุมคนอื่น โดยเฉพาะคนที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่า อย่างเธอไงล่ะ"
น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนไป แข็งกร้าวและเด็ดขาด "ตั้งแต่นี้ไป เธอต้องทำทุกอย่างที่พี่สั่ง ไม่งั้นพี่จะเปิดเผยทุกอย่าง ทั้งคลิป ทั้งรูป ทุกอย่างที่เธอทำกับยายเป้า เธอคิดว่าอนาคตของเธอจะเป็นยังไง ถ้าทุกคนรู้ว่าหมอหนุ่มหน้าตาดีอย่างเธอชอบมีอะไรกับคนแก่?"
ผมรู้สึกเหมือนหัวใจหล่นวูบ "พี่แจ๋น... อย่านะครับ ผมขอร้อง"
"งั้นก็ทำตามที่พี่บอก" พี่แจ๋นพูดเสียงเย็น "ตั้งแต่นี้ไป เธอต้องเชื่อฟังพี่ทุกอย่าง ไม่ว่าพี่จะสั่งให้ทำอะไร เธอต้องทำ เข้าใจไหม?"
ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ รู้สึกถึงน้ำหนักของคำพูดที่กดทับลงมา "ครับ... ผมเข้าใจ"
"ดี" พี่แจ๋นยิ้มอย่างพอใจ "ตอนนี้ ถอดเสื้อออก พี่อยากเห็นร่างกายของเธอ"
ผมลังเลเล็กน้อย แต่ก็ทำตามคำสั่ง มือสั่นเทาขณะปลดกระดุมเสื้อกาวน์ เผยให้เห็นเสื้อยืดสีขาวด้านใน
"ทั้งหมด" พี่แจ๋นสั่งเสียงเข้ม
ผมถอดเสื้อกาวน์ออก เผยให้เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านใน จากนั้นผมถอดเสื้อเชิ้ตออกจนเหลือแต่ส่วนบนที่เปลือยเปล่า เหงื่อเริ่มผุดซึมตามผิวกาย
พี่แจ๋นเดินวนรอบตัวผม สายตาจับจ้องร่างกายของผมอย่างพินิจพิเคราะห์ "ไม่เลวเลยนี่ หมอต้น... พี่เข้าใจแล้วว่าทำไมยายเป้าถึงได้หลงใหลเธอขนาดนั้น"
มือของเธอแตะที่แผ่นอกของผม ลูบไล้ลงมาตามหน้าท้อง ผมสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ
"อย่าขยับ!" พี่แจ๋นสั่งเสียงเข้ม "พี่ยังไม่อนุญาตให้เธอเคลื่อนไหว"
ผมยืนนิ่ง พยายามควบคุมลมหายใจที่เริ่มหอบถี่ขึ้น
"คุกเข่าลง" พี่แจ๋นสั่ง
ผมทำตาม รู้สึกถึงพื้นเย็นๆ ที่สัมผัสกับหัวเข่า
พี่แจ๋นจับคางผมเงยขึ้น บังคับให้สบตา "เธอเป็นของพี่แล้วนะ หมอต้น... อย่าลืมล่ะ"
ผมพยักหน้าช้าๆ รู้สึกถึงความอับอายและความหวาดกลัวที่ผสมปนเปกับความตื่นเต้นบางอย่าง
"ดี... ตอนนี้ กลับไปทำงานซะ แล้วคืนนี้... ไปหายายเป้า"
ผมชะงัก "ไปหายายเป้าเหรอครับ? ทำไม?"
"ไม่ต้องถาม!" พี่แจ๋นตวาด "ทำตามที่พี่บอก ไปหายายเป้า แล้วทำทุกอย่างที่ยายต้องการ เข้าใจไหม?"
ผมพยักหน้าช้าๆ รู้สึกถึงความสิ้นหวังที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจ
"แล้วก็จำไว้นะ" พี่แจ๋นพูดต่อ "พี่จะคอยดูเธออยู่ตลอด ถ้าเธอคิดจะทำอะไรโง่ๆ ชีวิตเธอจะพังในพริบตา"
ผมออกจากห้องเก็บของด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง ตลอดทั้งวัน ผมพยายามทำงานเหมือนปกติ แต่ในใจกลับวุ่นวายไปหมด ทุกครั้งที่เห็นพี่แจ๋น เธอจะยิ้มให้ผมอย่างมีเลศนัย ทำให้ผมรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัว
เย็นวันนั้น ผมขับรถยนต์ไปที่บ้านของยายเป้า หัวใจเต้นแรงด้วยความกลัวและความตื่นเต้นปะปนกัน ผมจอดรถห่างจากบ้านยายเป้าเล็กน้อย สูดหายใจลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ ก่อนจะก้าวลงจากรถ
เมื่อมาถึงหน้าบ้าน ผมเห็นยายเป้ายืนรออยู่ รอยยิ้มบางๆ ปรากฏบนใบหน้าเหี่ยวย่นของเธอ
"หมอต้น..." ยายเป้าเอ่ยทัก น้ำเสียงอ่อนโยน "ยายคิดถึงหนูมากเลยนะ"
ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ พยายามควบคุมอารมณ์ "ครับยาย... ผมก็คิดถึงยายเหมือนกัน"
ยายเป้ายิ้มกว้างขึ้น เธอเอื้อมมือมาจับมือผม สัมผัสเหี่ยวย่นแต่อบอุ่นของเธอทำให้ผมสะท้านเล็กน้อย "เข้ามาในบ้านกันเถอะจ้ะ หนูคงเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน ยายเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว"
ผมเดินตามยายเป้าเข้าไปในบ้าน กลิ่นอาหารหอมกรุ่นลอยมาเตะจมูก แต่ความหิวกลับถูกกลบด้วยความประหม่าและความตื่นเต้น ผมนึกถึงคำสั่งของพี่แจ๋น "ทำทุกอย่างที่ยายต้องการ" และรู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นทุกขณะ
เมื่อประตูปิดลง ผมรู้สึกราวกับว่าโลกภายนอกถูกตัดขาดไป เหลือเพียงผมกับยายเป้าในพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้...

(จบตอนที่ 9)

byr

ตื่นเต้นแล้วสิ ยายจะทำอะไรต่อกัน นอตอนต่อไปเลยค้าบ

424940

สนุกมากเลยช่วยคอมเม้นท์ให้กำลังคนแต่งกันเยอะน่ะครับคนแต่งจะได้มีกำลังใจลงตอนใหม่ไวๆๆ😊

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Elleuk

ขอบคุณนะครับ รอติดตามตอนต่อไปครับ

Papigaaa

รีบมาต่อนะครับบบ

kichjakan

ขอบคุณครับตอนนี้สั้นจัง

TAtaaa

ขอึ

Vza

ขอบคุณคับ

Sayamri

ขอบคุณมากครับ

hellsboy

ขอบคุณครับ

freezz6969

เป็นทาสกามเต็มตัววว

JimmyJimmy

กลายเป็นทาสซะแล้ว

nooloveguy

รอๆๆๆ

piji24

ขอบคุณมากนะครับ

jatuAAA

ขอบคุณครับ

Paramita

nakikaka63

ตื่นเต้น

Prince20

ขอบคุณครับ

KJL

อยากให้ต่อยาวๆ เลยครับ