พ่อลูกคู่เกย์ ตอนที่ 5 ค่ายแตก

Maximam

หลังจากเหตุการที่ออนเซนผ่านไป สถานะของพ่อพลและพ่อตั๋งก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
และวันนี้พ่อพลก็ชวนพ่อตั๋งไปที่บ้านพักในค่ายทหารที่พ่อพลทำงาน เพราะผมกับพี่หมอ
มีภารกิจต้องบินไปต่างประเทศกับกองทัพอากาศพ่อตั๋งเลยต้องอยู่ห้องคนเดียว

ที่ค่ายทหารที่พ่อพลทำงาน
"เดี๋ยวคุณเอาของไปเก็บที่บ้านพักแล้วไปที่หน่วยกับผม"
"ให้เรารอนายที่บ้านก็ได้นะเราไม่ใช่ข้าราชการทหารเข้าไปภายในได้หรือ"
"จะเป็นไรไป เมียทหารยังเข้ากันบ่อย นี่คุณผัวนายพลเลยนะ"
"บ้า..."
พ่อตั๋งมองไปภายในบ้านพัก พ่อพลก็พูดขึ้นว่า....
"ไม่มีทหารรับใช้หรอกหน่า ผมอยู่กับเจ้าหมอเเค่สองคนพ่อลูก ไม่มีซุกซ้อน"
แต่พ่อตั๋งเหมือนจะเห็นอะไรบางอย่างในห้องนอนของพี่หมอ จากนั้นพ่อตั๋งก็เอาของ
ไปเก็บที่ห้องพ่อตั๋ง แล้วเดินลงมาหาพ่อพล
"เจ้าตั้มเคยมานอนที่นี่ไหม"
"ไม่นะ ตั้งแต่ย้ายไปทำงานที่กระทรวงกลาโหมก็พักที่คอนโดไม่ค่อยได้มาที่ค่ายเท่าไหร่"
"ห้องเจ้าหมอปิดไม่สนิทอะ ไงนายก็ขึ้นไปดูหน่อยแล้วกัน"
พ่อพลขึ้นมาที่ห้องแบบงง และก็เจอบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ใช่ของผม(ตั้ม)และของพี่หมอ
เรื่องนี้มันจะเป็นอย่างไรต้องตามอ่านกันต่อนะครับ.....

ทั้งสองพ่อทำเหมือนไม่เจออะไร คงรอให้ผมกับพี่หมอกลับมาก่อนเเล้วค่อยคุยกัน
เมื่อทั้งคู่มาที่ห้องทำงานของพ่อพลแล้ว เหล่านายทหารที่ทำงานในสำนักก็ต่างทักทาย
และเป็นกันเองกับพ่อตั๋งมาก ....
"ทำตัวตามสบายนะไม่ต้องเกร็ง"
"พล เราไม่สบายใจหว่ะ"
"เออหน่า เดี๋ยวมันกลับมากูจัดการให้"

เสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้น
"เชิญ"
"ขออนุญาตครับท่าน"
"มีอะไรหมู่นาย(เลขาพ่อพล)"
"มีเอกสารด่วนขออนุมัติครับ"
"เอามา เออหมู่เดี๋ยวบ่ายนี้ผมมีงานอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีผมได้เข้ากระทรวง"
"มีครับท่าน วันนี้มีตรวจโรงนอนและสวัสดิการทหารเกณฑ์ครับ"
"อือ นั้นพรุ่งนี้ทำตารางงานบ่ายให้ผมเข้ากระทรวง"
เมื่อพ่อพลเปิดแฟ้มดูเพื่อเซ็นเอกสารก็พบว่าเป็นเอกสารของตัวหมอไบร์ทไปช่วยงาน
แพทย์ทหารอากาศ ซึ่งมันคนละเหล่าทัพกัน
"อะไรเนี่ย จะมาขอคนข้ามหน่วยไงอย่างไร"
พ่อพลพูดขึ้นพร้อมอ่านเนื้อหา พ่อตั๋งไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าคงไม่ใช่หมอไบร์ทที่ย้าย
แต่แล้วคุณหญิงรุ่งนภา อดีตภรรยาก็เข้ามาที่ห้องนายพล....
"ขอนุญาตค่ะท่าน นี่มันเรื่องอะไรกันค่ะ ทำไมมีข่าวตาหมอทั่วค่ายไปหมด"
พันโทหญิง คุณหญิงรุ่งนภา ได้เอ่ยถามและหันไปเจอพ่อตั๋งในห้องพอดีคุณหญิงจึงเอ่ย
ทักทาย...
"สวัสดีค่ะพี่ตั๋ง"
"สวัสดีครับคุณหญิง"
"เรียกน้องว่ารุ่งดีกว่าค่ะ ตกลงยังไงค่ะ มันเรื่องอะไรกันทำไมมีข่าวตาหมอจะย้ายไปกอง
ทัพอากาศทั้งที่ตัวเขาก็สังกัดกองทัพบก"
พ่อพลยังไม่ได้ให้คำตอบอะไร และแจ้งกับหมู่นายไปว่า...
"ผมยังไม่อนุมัติรอเจ้าตัวเขากลับมาจากภารกิจที่ต่างประเทศก่อน"
"อะไรนะคะ ตาหมอไปต่างประเทศ ทำไมดิฉันไม่ทราบเรื่อง"
"เป็นภารกิจทางการฑูตทหารอากาศหนะคุณ หมอทางกองทัพอากาศไม่พอเลยให้เจ้า
ไบร์ทไปร่วมภารกิจ"
"แล้วตั้มไปด้วยหรือไม่"
"ไปคุณ คำสั่งกระทรวงให้บุคคลของกระทรวงกระลาโหมไปติดตามภารกิจ"
"ฉันว่ามันแปลกๆ นะ"
"แปลกยังไงคุณ"
พ่อพลเอ่ยถามคุณหญิงแม่ พ่อตั๋งจึงอ่านเรื่องออกเเล้วพูดขึ้นว่า....
"หมอไบร์ทกำลังคบซ้อนระหว่างลูกผมกับนายทหารอากาศใช่ไหม"
"ตั๋ง คุณใจเย็นก่อนบางทีที่เราเห็นในห้องมันอาจ...."
"อะไรในห้องค่ะพี่ตั๋ง"
"ขอโทษนะพล แต่เรื่องนี้เราพูดในเมื่อคุณรุ่งก็อยู่ที่นี่เเล้ว"
และแล้วสิ่งที่พ่อตั๋งเจอในห้องนอนของหมอไบร์ทที่บ้านพักนั้นก็คือชุดเครื่องแบบทหาร
อากาศและก็กางเกงในที่ไม่ใช่ของตั้มอย่างแน่นอน ทั้งนี้ยังมีถุงยางที่ใช้แล้วที่ทิ้งไว้ใน
ถังขยะในห้อง
"ตายแล้ว ตาหมอ ทำไมทำแบบนี้ นั้นก็แสดงว่าเมื่อคืนที่ตาหมอขอกลับมาค่ายก่อน
ก็คง คุณพระ"
คุณหญิงพูดขึ้นพร้อมกุมขมับตัวเอง ก่อนที่พ่อพลจะเอ่ยถามอดีตเมียว่า...
"เมื่อคืนเขาสองคนไปทานข้าวกับคุณและคุณเจษนี่"
"ใช่ ยังทานไม่เสร็จตาหมอขอตัวกลับก่อนบอกคุณทักหาให้กลับค่ายด่วน"
"หือ ไม่ใช่แล้วเมื่อคืนผมกับตั๋งไปงานสโมสรของกองทัพ"
พ่อตั๋งจึงพูดว่า...
"นั้นก็คงใช่แล้วหละ เมื่อเช้าหมอมารับตั้มที่คอนโดก่อนนายจะมา ดูเหมือนคนรีบร้อน"
"ไอ้ลูกเวร หาเรื่องเเล้วไหม ผู้กองก้องผมขอภาพกล้องวงจรปิดของเมื่อคืนทั้งหมดด่วน"
พ่อพลขอหลักฐานตรวจสอบแบบนี้มีหวังผู้กองหมอไบร์ทไม่รอดแน่ ค่ายแตกจริงๆแน่งานนี้
ว่าแต่พี่หมอจะทำแบบนี้ทำไมทั้งที่มีตั้มอยู่แล้ว

บนเครื่องบินกองทัพอากาศ...
พี่หมอกับตั้มก็ดูปกติแบบเหมือนไม่มีอะไรเอ๊ะใจแต่ทันใดนั้น....
"ตั้มครับ ผมไปห้องน้ำแปปนะครับ"
"อือ ครับ"
หมอไบร์ทลุกเดินไปที่ห้องน้ำด้านท้ายเครื่อง แต่ก็พลาดลืมโทรศัพท์ไว้ที่ที่นั่งตั้มจึงหยิบ
ขึ้นมาดูก็พบว่า ผู้พันกริบ ผู้พันกองทัพอากาศได้ไลน์มาชวนไปคุยที่ห้องน้ำพร้อมกับ
คุยเรื่องเขากับพี่หมอที่มีอะไรกัน ผม(ตั้ม)ถึงกับหน้าชาทำตัวไม่ถูกเมื่อรู้ว่าตัวเองได้อยู่
ในฐานะเมียหลวง แต่พอเรียกสติได้ผมก็ถ่ายภาพข้อความทั้งหมดเก็บไว้ และเดินไปที่
ห้องน้ำ

เมื่อเดินเข้ามาในโซนครัวก่อนไปห้องน้ำไม่พบลูกเรือของกองทัพ ได้ยินเพียงแค่เสียงคราง
ออกมา....
"แรงๆสิครับที่รักแบบเมื่อคืนอะ จำไม่ได้เหรอ"
"กริบ คุณไม่กลัวคนได้ยินหรือไง"
"ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอก คุณนี่ก็แซ่บเหมือนกันนะหมอ"
ผมที่ได้ถ่ายวีดิโอไว้และเดินเข้าใกล้เรื่อยๆจนเห็นภาพที่มันบาดตาบาดใจเมื่อพี่กำลังเย็ด
กับผู็พันแบบเหินฟ้าข้ามดินแดน ผมต้องใจแข็งแค่ไหนครับกับการเก็บหลักฐานการนอก
ใจในครั้งนี้เอาไว้ และทั้งคู่ก็คุยกันต่อ....
"เมื่อไหร่คุณจะเลิกกับมัน"
"ใคร"
"ก็ไอ้หมู่นั่นไง คบกับผมแบบปิดเผยทั้งตำแหน่ง ทั้งหน้าที่คุณก้าวหน้าแน่นอน"
"แต่พ่อผมก็เป็นนายพล ไม่จำเป็นที่ผมจะต้องพึ่งคุณ"
"แต่คุณก็ไม่ควรลืมนะว่า ผมกำความลับของพ่อคุณอยู่เรื่องยึดอำนาจ"
"ไม่ใช่พ่อผมคนเดียว พ่อคุณก็ด้วย ถ้าชิบหายก็ตายทั้งหมด"
"ไบร์ท คุณจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ ไอ้เด็กนั่นมันดีอย่างไร"
"ดีกว่าคุณหลายเท่า อย่ามาใช้วิธีนี้บังคับผม เพราะอย่างไรผมก็เลือกตั้มไม่ใช่คุณ"
"ไบร์ท ไบร์ท ..."

ผมรีบตีตัวออกมานั่งที่เดิมแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมจับสังเกตได้ว่าซิปกางเกงพี่หมอ
ไม่ได้รูด...
"รีบหรือครับ ลืมรูดซิป"
"เอ๊ย ขอโทษครับ รูดให้หน่อยสิ"
"แน่ใจนะครับ"
ผมพูดเสียงแปลกไปพี่หมอจึงรูดขึ้นเองเพื่อคความปลอดภัย ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่เก็บ
เรื่องนี้ไว้ก่อนจนกว่างานจะเสร็จเรียบร้อย

มื่อเครื่องลงจอดที่สนามบินทางประเทศเดอมอว์(ประเทศสมมติ)ก็จัดรถมารับพวกเรา
ไปที่โรงแรมรับรอง จึงที่นั้นก็มีบุคคลสำคัญอย่างคุณพิภพ หัวหน้าพรรคฝ่ายค้านหนุ่ม
หล่อที่เป็นกระแสได้มาร่วมงานนี้ด้วยโดยการเทียบเชิญจากประธานาธิบดีเดอมอว์ ซึ่ง
ทุกประเทศที่มาจะเป็นรัฐบาลเว้นแต่ประเทศเราที่ฝ่ายค้านถูกรับเชิญ แน่นอนครับว่าผล
การเตรียมยึดอำนาจก็อาจเป็นจริงเมื่อรัฐเริ่มล้มเหลวกับการบริการ
"คุณ ที่ทำงานกระทรวงกระลาโหมนี่"
"สวัสดีครับคุณภิพภ"
"เรียกผมภพก็ได้ ขอบคุณนะครับวันนั้นที่กระทรวง"
คุณภพเอ่ยขอบคุณที่ผมช่วยให้ทางในการเข้าพบท่านรัฐมนตรีในการสอบถามเรื่องงบ
ประมาณทหาร เพราะผมเองก็ชักแปลกใจเหมือนกันแต่ตัวเล็กอะเนอะทำไรมากไม่ได้จึง
แอบส่งเส้นทางลับให้ พี่หมอเห็นผมคุยกับคุณภพก็เดินเข้ามาแบบหึงหวง...
"คุยอะไรกัน ตั้มคุณเป็นคนของงกระทรวงคนของรัฐมาคุยกับพวกก่อความวุ่นวายแบบนี้"
"ปล่อยครับพี่หมอ ผมเจ็บ"
"ผมว่าคุณตั้มคือคนของประชาชนนะครับ เพราะประชาชนจ้างเขาทำงาน"
"หุบปากไปซะ คนนี้เด็กผม"
พี่หมอดึงแขนผมออกจากคุณพิภพโดยที่ผู้พันกริบก็เห็นเหตุการณ์ คงอยากกรี๊ดจนอก
แทบแตกแต่ก็ทำไม่ได้

เมื่อเข้าห้องพัก....
"ตั้มไปรู้จักกับมันได้ไง"
"ก็ที่กระทรวงวันที่ลงมากันไม่ให้เขาเข้าไป"
"แต่มันก็เข้าไปได้"
พี่หมอพูดกับแบบสงสัย ผมจึงบอกไปว่า....
"ถ้าเห็นข่าวก็น่าจะรู้นะครับ ว่าผมเองก็โดนกระทำเช่นกัน"
"อย่าให้ผมเห็นว่าคุณไปยุ่งกับมันอีก คนอย่างมันไม่มารักคุณหรอก ลูกเมียมันก็มีถึง
มันจะหย่ากับเมียมันแล้วแต่ผู้หญิงทั้งประเทศก็อยากเป็นเมียมัน หรืออยากต่อแถวเป็น
เมียน้อย"
"คงไม่หรอกครับ ผมคงยื่นอยู่แถวเมียหลวง"
พี่หมอแอบอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องเข้ามาเล้าโลมผมพี่หมอถอดเสื้อผ้าผมออก
จนเหลือแค่กางเกงใน และผมก็พลิกตัวผมาเป็นฝ่ายถอดให้พี่หมอบ้างเเต่แล้วผมก็ต้อง
เจ็บเป็นครั้งที่สองเมื่อเกงในพี่หมอไม่ใช่ตัวที่พี่หมอใส่เมื่อเช้า
"พี่หมอใส่แบบบิกินี่ด้วยหรือครับ ปกติผมเห็นใส่แต่แบบบ็อกเซอร์"
"เอ่อ ใช่พี่อยากลองเปลี่ยนแบบบ้าง เป็นไงเซ็กซี่ไหมครับ"
พี่หมอเบี้ยงเบนแบบนี้แล้วดึงตัวผมลงมาจูบและเริ่มบทรักที่แสนรักแสนหวงผม
"เมียจ๋าเมีย เมียจ๋าาาา เย็ดเมียทีไรมีความสุขสุดๆโอ๊วววว โอ๊วววว"
"ครับผัว โอ๊ยยย ผัวครับเมียเสียวครับโอ๊ยยยย"
นี่ใช่ไหมครับที่เรียกว่าหวานอมขมกลืน ผมต้องฝืนความรู้สึกทั้งที่อยากถามเขาไปตรงๆ
แต่ก็...

ตัดมาที่พ่อพลและพ่อตั๋ง
"ตั๋ง คุณเป็นอะไรทำไมนิ่งๆไป ผมเครียดมาทั้งวันช่วยผมหน่อยน๊าาา น๊าครับ"
พ่อพลเดินเข้ามากอดพ่อตั๋งจากด้านหลังพร้อมกับล้วงจับควยพ่อตั๋งที่นิ่งสงบ พ่อตั๋ง
จึงพูดว่า.....
"พล พาเราไปขนส่งได้ไหม เราอยากอยู่ในที่ของลูกเรามากกว่า"
"เฮ้ย...ก็บอกเเล้วไงว่ามันกลับมาผมจัดการให้"
พ่อพลพูดขึ้นแบบกังวลใจ แต่พ่อตั๋งก็ยืนยันจะกลับ....
"แต่เราทนอยู่ที่นี่ไม่ได้ พล อย่าให้เราต้องเกลียดกันเลยนะ ให้เรากลับไปเถอะ ถ้า
ลูกนายเจอแบบนี้นาายจะรับได้ไหม"
"แต่นี่มัน 3 ทุ่มแล้วนะ"
"นั้นพรุ่งนี้เช้านายไปส่งเราที่ขนส่งเดี๋ยวเราเข้ากรุงเทพเอง"
"ตั๋ง เรื่องของเราหละตั๋ง"
"มันเหมือนเดิมพล แต่มึงให้เวลากูได้ไหม กูยังรับเรื่องที่ลูกมึงทำไม่ได้ มึงเองก็เป็นพ่อ
มึงก็น่าจะเข้าใจคนเป็นพ่อเหมือนกันนะ"
"ตั๋ง แล้วตั๋งจะอยู่ยังไง ลูกก็ไม่อยู่"
"ลำบากกว่านี้เราก็อยู่มาแล้ว ขอตัวนะพล เราง่วงหว่ะ"
เอาหละสิครับงานนี้ ความสัมพันธ์ของแต่ละคู่เริ่มเสื่อมคลอนเรามาเอาใจช่วยกันต่อ
นะครับ ว่าแต่ละคู่จะเป็นอย่างไรต่อไปนิยายผมมีเรื่องไม่คาดคคิดตลอดฉะนั้นอย่าคาด
หวังกับงานเขียนของผมมากนะครับ...

mean4479

ขอบคุณมากๆครับ

Chaianan007

ขอบคุนครับ

oamzaa

มือที่สามคืออัตถรสจริงๆ

arm1211

ขอบคุณครับบบบ

pt200

ขอบคุณมากครับ

Kevinja2024

ขอบคุณครับ

i_kub

ขอบคุณครับ

lovedektop

สนุกครับ

Kriangsak14163

ขอบคุณครับ

eg1

ขอบคุณครับ

surface

ขอบคุณครับ

sonniie

ขอบคุณครับ

blacki

ขอบคุณครับ

lemyaa

แล้วอิผู้พันกริบมาเจอกะอิพี่หมอได้ไง อิพี่หมอก็ร่านควยซะ

waterboy

ขอบคุณครับ

r.lee

ขอบคุณครับ

kitipong98

ขอบคุณครับ

peckza_ha

ชิบห_ย แล้ว

ShangHai

พี่หมอตายแน่