แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nutwoman เมื่อ 2024-9-10 23:11
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 18+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง
โจเด็กชายวัย 7 ขวบครึ่ง
ลักษณะนิสัย:
• โจมีนิสัยที่ดูเหมือนเด็กธรรมดา ร่าเริงและซุกซน แต่จริง ๆ แล้วเขาซ่อนความบิดเบี้ยวภายใน เขามีความฉลาดและรู้ถึงพลังที่ตนเองมี สามารถใช้มันในการควบคุมคนรอบข้าง
• การที่โจเติบโตในเท็กซัส ซึ่งเป็นพื้นที่กว้างใหญ่และห่างไกลจากเมืองใหญ่ ทำให้เขาใช้ชีวิตอย่างอิสระมากกว่าเด็กในเมือง พฤติกรรมของเขาจึงดูซุกซนและชอบสำรวจสิ่งใหม่ ๆ โดยเฉพาะการทดลองพลังของตัวเองกับผู้คนรอบตัว
• โจมีนิสัยชอบเล่นกับคนอื่นในแบบที่ดูเหมือนการแกล้งเล็ก ๆ แต่จริง ๆ แล้วคือการทดสอบขอบเขตพลังของเขาในการควบคุมจิตใจ
แดนเนียล “แดน” วิลเลียมส์ ครูหนุ่มอายุ 25 ปีที่เพิ่งย้ายมาสอนในโรงเรียนประถมใกล้กับไร่ในเท็กซัส
ลักษณะนิสัย:
• แดนเป็นคนใจดีและอ่อนโยนมาก เขารักการสอนและดูแลนักเรียนเสมอ ด้วยบุคลิกที่อ่อนโยนนี้ทำให้เขาเป็นที่รักของนักเรียน
• แม้จะดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่ แดนยังมีความเป็นเด็กสูง เขายังชอบเล่นเกมและสนุกสนานกับนักเรียน ทำให้เขาเข้ากับเด็ก ๆ ได้ดี แต่ความไร้เดียงสาและการไม่ระวังตัวนี้เองทำให้เขาตกเป็นเหยื่อของโจได้อย่างง่ายดาย
• แดนมักหลีกเลี่ยงความขัดแย้งและไม่ค่อยสงสัยในเจตนาของผู้อื่น ทำให้เขาเชื่อใจโจอย่างง่ายดาย
ลักษณะตัวละครของเอส (S):
ชื่อเต็ม: เอส คาร์เตอร์ (S Carter)
อายุ: ประมาณ 30-35 ปี
บทบาท: พ่อของโจ
ลักษณะภายนอก:
• เอสเป็นชายวัยกลางคน รูปร่างสูงใหญ่และแข็งแรงจากการทำงานในฟาร์มมาตลอดชีวิต เขามีลักษณะที่ดูดุดันและเข้มงวด ผมสีน้ำตาลเข้มที่เริ่มมีผมหงอกประปราย
• เอสมีใบหน้าคมเข้มและเคราหนา ซึ่งทำให้เขาดูเป็นคนที่เข้าถึงยาก ดวงตาสีน้ำตาลเข้มมักแฝงด้วยความเข้มงวดและความโกรธ
• ปกติเอสสวมเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตหรือเสื้อยืดเก่าที่ดูซอมซ่อ พร้อมกางเกงยีนส์และรองเท้าบูทที่เหมาะกับการทำงานในฟาร์ม
ลักษณะนิสัย:
• เอสเป็นคนเข้มงวดและมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง เขาเติบโตมาในครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและความบิดเบี้ยว ซึ่งทำให้เขากลายเป็นคนที่เข้มงวดและไม่แสดงความอ่อนโยนให้เห็นบ่อยนัก
• เขาเป็นคนที่รักลูกชายมาก แต่การแสดงความรักนั้นแฝงไปด้วยความบิดเบี้ยว เขาเชื่อว่าเขากำลังทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับโจ โดยการสอนให้ลูกชายเป็นคนแข็งแกร่งและมีอำนาจเหนือผู้อื่น
• เอสมีมุมมองที่บิดเบี้ยวเกี่ยวกับเรื่องอำนาจและความควบคุม เนื่องจากความเชื่อและประสบการณ์จากอดีต ทำให้เขาสนับสนุนพฤติกรรมที่บิดเบี้ยวของโจโดยไม่ตั้งคำถาม
ตอนที่ 1: การพบกับครูแดน
โรงเรียนประถมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางท้องทุ่งที่เงียบสงบ ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นปกติ จนกระทั่งวันหนึ่ง ครูหนุ่มนามว่า แดนเนียล วิลเลียมส์ หรือที่เด็ก ๆ เรียกกันสั้น ๆ ว่า “ครูแดน” ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนนี้ ครูแดนเป็นคนหนุ่มใจดีที่ใคร ๆ ต่างชื่นชอบ ทว่าเขาไม่เคยรู้เลยว่า การเข้ามาของเขาจะนำพาเขาเข้าสู่โลกที่เต็มไปด้วยความบิดเบี้ยวและความสยองขวัญ
การพบกันครั้งแรก
แดนมองเห็นเด็กชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขา เด็กชายที่ชื่อ “โจ” ใบหน้าใสซื่อและรอยยิ้มไร้เดียงสาของเด็กน้อยทำให้แดนไม่คิดสงสัยอะไรในทีแรก
“ครูแดนครับ… พรุ่งนี้ผมต้องส่งการบ้าน แต่ผมทำไม่ได้เลย” โจพูดขึ้น เสียงของเขานุ่มนวลและอ่อนโยน ราวกับเด็กชายธรรมดาที่ต้องการความช่วยเหลือ
แดนยิ้มให้เด็กชาย “ได้สิ โจ ครูจะช่วยทำการบ้านให้เธอที่โรงเรียนเลยดีไหม?”
โจทำหน้ากลุ้มใจเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง “จริง ๆ แล้ว… ผมอยากให้ครูไปค้างบ้านผมคืนนี้ พ่อไม่อยู่ แล้วผมก็ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว… ถ้าครูมาค้างด้วย เราจะได้ทำการบ้านด้วยกันทั้งคืน”
คำขอนั้นทำให้ครูแดนรู้สึกแปลกเล็กน้อย เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่กลับรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ดึงดูดให้เขาตอบตกลง แม้จะรู้สึกอึดอัดลึก ๆ ในใจ แต่จิตใจของเขากลับถูกบางสิ่งครอบงำอย่างช้า ๆ
“อืม… ถ้าเธอรู้สึกไม่ปลอดภัย ครูก็จะไปค้างด้วยสักคืนก็แล้วกัน” แดนพูดขึ้นโดยไม่ทันรู้ตัว
โจยิ้มกว้าง รอยยิ้มของเด็กชายดูเหมือนไร้เดียงสา แต่ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยแผนการที่แฝงไปด้วยความมืดมิด
คืนสยองที่บ้านของโจ
บ้านของโจตั้งอยู่ท่ามกลางไร่ห่างไกล เมื่อตะวันตกดิน ทั่วบริเวณก็ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดและความเงียบงัน ครูแดนรู้สึกถึงความอึดอัดเมื่อก้าวเข้าสู่บ้านนั้น พื้นไม้ที่เก่าแก่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเมื่อทั้งสองเดินเข้าไปในบ้าน
“พ่อผมไม่อยู่หรอกครับ เขาไปทำงานต่างเมือง…” โจพูดพร้อมกับนำครูแดนไปยังห้องนั่งเล่น
“โอเค งั้นเรามาทำการบ้านกันก่อนดีกว่า” ครูแดนกล่าว ขณะที่พยายามรักษาบรรยากาศให้เป็นปกติ แม้จะรู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
โจวางสมุดการบ้านลงบนโต๊ะ แต่กลับไม่มีท่าทีสนใจทำการบ้านเลย เด็กชายจ้องมองครูแดนด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป สายตาที่ดูเหมือนไร้เดียงสากลับกลายเป็นแววตาที่เต็มไปด้วยความกระหายบางอย่าง
“ครูแดน… ครูเป็นคนดีมากเลยนะครับ” โจพูดขึ้นด้วยเสียงนุ่มนวล แต่ทว่าทุกคำพูดของเขากลับฟังดูน่าขนลุกในบรรยากาศนี้
“ครูก็แค่อยากช่วยโจนะ” แดนตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่พยายามกลบความรู้สึกประหลาดในใจ
“ครูอยากช่วยผมใช่ไหมครับ? ช่วยผมทุกอย่าง…” โจค่อย ๆ ขยับเข้ามาใกล้ครูแดน รอยยิ้มของเขาดูแปลกตา ราวกับมีบางสิ่งที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง
ขณะที่แดนเริ่มรู้สึกถึงความอึดอัด โจกลับเริ่มใช้พลังลึกลับของเขาอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ต้องพูดอะไรเพิ่มเติม ครูแดนรู้สึกเหมือนจิตใจของเขาถูกควบคุม สติสัมปชัญญะเริ่มเลือนลาง เขารู้สึกถึงความอ่อนแอที่เข้ามาเกาะกุม ราวกับถูกกักขังไว้ในร่างกายของตัวเอง
“ครูครับ… ครูจะไม่รังเกียจผมใช่ไหม ถ้าผมจะขออะไรบางอย่างจากครู…” โจพูดด้วยเสียงอ่อน แต่แฝงด้วยเจตนาร้าย
ครูแดนไม่สามารถตอบกลับได้ ร่างกายของเขาแข็งทื่อไปหมด รู้สึกถึงความรู้สึกแปลก ๆ ที่ค่อย ๆ คลืบคลานเข้ามาในร่างกายของเขา
โจค่อย ๆ ยิ้ม เขาขยับเข้าใกล้ครูแดน มือของเขาเลื่อนลงไปที่หน้าท้องของครูแดนก่อนจะค่อย ๆ ลูบไล้ไปที่ขอบกางเกงของครู “ครู… ผมอยากให้ครูช่วยผมหน่อยครับ” โจพูดพลางสอดมือลงไปใต้ขอบกางเกงของครูแดน
แดนรู้สึกตัวสั่น เขาพยายามหายใจช้า ๆ แต่กลับพบว่าร่างกายของเขาไม่ตอบสนองต่อความพยายามที่จะต่อต้านนั้น
“ผมรู้ว่าครูจะเข้าใจ… ครูเป็นคนดีเสมอมา” โจกล่าวพร้อมกับเริ่มใช้มือสัมผัสท่อปัสสาวะของครูแดน เขาค่อย ๆ บีบรูท่อปัสสาวะเบา ๆ ก่อนที่นิ้วเล็ก ๆ ของเขาจะเริ่มสอดเข้าไปทีละนิด
ครูแดนตัวสั่นเกร็ง เขาพยายามจะหนีจากความรู้สึกที่บิดเบี้ยวนี้ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย โจยิ้มกว้าง ขณะที่เขาค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าไปลึกขึ้น ราวกับว่าการกระทำนี้กำลังดูดเอาพลังชีวิตบางอย่างออกจากร่างของครูแดน
“ครูครับ… ผมต้องการน้ำกามของครู มันคือสิ่งที่ทำให้ผมมีพลัง” โจพูดเสียงเบา ขณะที่เขายังคงสอดนิ้วลึกเข้าไปในท่อปัสสาวะของครูแดน
ครูแดนรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ร่างกายของเขาถูกบิดเบี้ยว แต่สิ่งที่น่ากลัวกว่าคือความรู้สึกที่พลังชีวิตของเขาถูกดูดออกไป เขารู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังอ่อนแอลงทุกขณะ จิตใจของเขาค่อย ๆ ว่างเปล่าเหมือนมีบางสิ่งดูดกลืนจิตวิญญาณของเขาไป
น้ำกามเริ่มไหลออกจากท่อปัสสาวะของครูแดนช้า ๆ ขณะที่โจยิ้มอย่างเหี้ยมโหด นิ้วของเด็กชายสอดลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ราวกับเขากำลังสนุกกับการควบคุมและทำลายพลังชีวิตของครูแดน
“ครู… ผมต้องการมากกว่านี้อีก ครูจะไม่รังเกียจใช่ไหม?” โจถามด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความบิดเบี้ยว
แดนพยายามจะตะโกนหรือทำอะไรบางอย่าง แต่ร่างกายของเขากลับไม่ตอบสนอง เขารู้สึกเหมือนถูกจองจำไว้ในร่างกายของตัวเอง ในขณะที่โจดูดซับพลังชีวิตและน้ำกามจากเขาอย่างไม่หยุดยั้ง
บ้านที่เคยเงียบสงบกลับเต็มไปด้วยเสียงลมหายใจของครูแดนที่หนักและสั่น ราวกับเขากำลังจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเป็นของเขาไป
และในค่ำคืนนั้น ครูแดนได้กลายเป็นเหยื่อของเด็กชายผู้มีพลังอำนาจบิดเบี้ยว เด็กชายที่ไม่ใช่เพียงแค่เด็กธรรมดา แต่เป็นปีศาจที่ค่อย ๆ ดูดพลังชีวิตจากเหยื่อของเขาอย่างไร้ความปราณี
ตอนที่ 1.1: ค่ำคืนแห่งความสยอง
หลังจากโจได้เริ่มต้นการดูดพลังชีวิตจากครูแดน เขาก็ยังไม่หยุดเพียงแค่นั้น เมื่อครูแดนเริ่มอ่อนแอและจิตใจของเขาเริ่มถูกครอบงำไปด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว โจก็พาครูแดนขึ้นไปยังห้องนอนของเขาอย่างช้า ๆ แสงไฟสลัว ๆ ในบ้านทำให้บรรยากาศดูน่าขนลุกยิ่งขึ้น ทุกก้าวที่ก้าวขึ้นบันไดไม้ โจดูจะสนุกสนานราวกับเด็กที่กำลังเล่นของเล่นใหม่ แต่แท้จริงแล้วมันเป็นเกมที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมที่ถูกปกปิดไว้ใต้รอยยิ้มไร้เดียงสา
สู่ห้องนอนแห่งเงามืด
ห้องนอนของโจนั้นเป็นห้องเล็ก ๆ ที่ดูเรียบง่าย แต่บรรยากาศกลับไม่ปกติ ตุ๊กตาเด็กและของเล่นกระจัดกระจายอยู่ทั่ว แต่มีบางอย่างในห้องนี้ที่รู้สึกผิดปกติ สายตาของครูแดนเริ่มพร่ามัว แต่เขาก็ยังพอสัมผัสได้ถึงความผิดปกติในห้องนี้ กลิ่นอับชื้นและความเงียบที่อึดอัด ทำให้ห้องดูเหมือนห้องต้องห้ามที่ไม่มีใครควรเข้ามา
โจยิ้มแผ่วเบา ขณะที่พาครูแดนไปนอนลงบนเตียง ร่างกายของครูแดนหนักอึ้ง เขาพยายามจะขยับตัว แต่ไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ ราวกับว่าพลังของเขาถูกโจใช้สะกดจิตจนหมดสิ้น เขารู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าสู่ฝันร้ายที่ไม่อาจตื่นได้
“ครูแดนครับ… ครูจะต้องพักผ่อนนะครับ” โจพูดเสียงอ่อนหวานขณะจับมือของครูแดน แล้วดันให้ครูแดนนอนลงบนเตียง
ครูแดนไม่สามารถตอบอะไรได้เลย ร่างกายของเขานอนแน่นิ่งบนเตียงตามคำสั่งของโจ แววตาของเขาจับจ้องไปที่เพดาน ราวกับกำลังจมดิ่งเข้าสู่ความมืดมิดลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ทุกขณะที่ผ่านไป ความรู้สึกตัวของเขาค่อย ๆ เลือนหาย
โจนั่งลงข้าง ๆ ครูแดน รอยยิ้มของเขายังคงอยู่บนใบหน้า แต่ภายในใจของเด็กชายเต็มไปด้วยความกระหายที่มากขึ้นเรื่อย ๆ โจใช้มือเล็ก ๆ ของเขาลูบไล้ไปที่ตัวของครูแดน ขยับนิ้วเบา ๆ ไล่จากหน้าท้องลงไปยังส่วนล่างที่อวัยวะเพศของครูแดนซ่อนอยู่ใต้กางเกง ร่างกายของครูแดนเริ่มสั่นสะท้าน แต่กลับไม่มีแรงต่อต้านใด ๆ
“ครูรู้ไหมครับ… ผมชอบเล่นกับครูแบบนี้ มันสนุกมากเลย” โจพูดด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา แต่คำพูดของเขากลับฟังดูน่าขนลุกอย่างไม่อาจบรรยายได้
โจค่อย ๆ ปลดกระดุมกางเกงของครูแดนออก ทีละเม็ด ทีละเม็ด อย่างช้า ๆ ราวกับกำลังจะเปิดเผยสิ่งที่ซ่อนอยู่ในนั้น มือเล็ก ๆ ของเขาสัมผัสกับเนื้ออ่อนของครูแดน ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ ดึงกางเกงของครูแดนลงไปจนถึงต้นขา
เมื่ออวัยวะเพศของครูแดนปรากฏออกมา โจหัวเราะเบา ๆ ราวกับกำลังสนุกสนานกับการเล่นของเล่นชิ้นใหม่ เขาเริ่มใช้มือลูบไล้ไปตามลำอวัยวะเพศของครูแดนอย่างช้า ๆ ทำทีเหมือนเป็นการเล่นที่ไร้พิษภัย แต่แท้จริงแล้วมันคือการกระทำที่เต็มไปด้วยความบิดเบี้ยว
“ครู… ทำไมมันใหญ่จังเลยครับ” โจพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคัก ขณะที่มือของเขาเริ่มบีบรัดอวัยวะเพศของครูแดนแน่นขึ้นทุกขณะ
ครูแดนพยายามจะห้ามใจตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ร่างกายของเขาตอบสนองต่อการกระทำของโจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ อวัยวะเพศของเขาเริ่มแข็งตัวภายใต้มือน้อย ๆ ของเด็กชายที่ยังคงลูบไล้และบีบเล่นไม่หยุด
“ครูชอบแบบนี้ใช่ไหมครับ?” โจถามพลางเลื่อนใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้อวัยวะเพศของครูแดน จนลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาสัมผัสกับมัน
จากนั้น โจไม่รอช้า เขาค่อย ๆ ก้มตัวลง และเริ่มใช้ปากสัมผัสกับอวัยวะเพศของครูแดน ริมฝีปากน้อย ๆ ของเขาประกบเข้ากับลำอวัยวะเพศอย่างเบา ๆ แต่ความรู้สึกที่โจสร้างขึ้นนั้นเต็มไปด้วยความกระหายอันบ้าคลั่ง ขณะที่ลิ้นเล็ก ๆ ของเขาเริ่มลิ้มรสและดูดดึงน้ำกามจากครูแดนอย่างต่อเนื่อง
ครูแดนพยายามห้ามใจไม่ให้ตอบสนองต่อการกระทำนี้ แต่ร่างกายของเขากลับไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป โจดูดดื่มอวัยวะเพศของเขาอย่างไม่รู้จักพอ ทุกครั้งที่เขาดูดดึง โจพยายามรีดเอาน้ำกามจากครูแดนให้มากที่สุด
“ครู… ครูต้องให้น้ำกามผมเยอะ ๆ นะครับ ผมต้องการมันเพื่อให้ผมแข็งแกร่ง” โจพูดขณะที่เขายังคงดูดดื่มอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกระหาย ราวกับปีศาจที่กำลังดูดเลือดจากเหยื่อที่ไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน
ทุกครั้งที่น้ำกามไหลออกมา โจก็ยิ่งดูดเข้าไปมากขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง เขาก้มตัวลงไปดูดอย่างบ้าคลั่ง มือเล็ก ๆ ของเขาจับแน่นที่ลำอวัยวะเพศของครูแดน ขณะที่ปากของเขายังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง
ครูแดนพยายามจะส่งเสียงขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีเสียงใด ๆ ออกมาจากปากของเขา เขารู้สึกเหมือนกำลังจะถูกดูดกลืนไปทั้งร่างกาย ความเจ็บปวดและความสุขที่บิดเบี้ยวผสมปนเปกัน ร่างกายของเขาค่อย ๆ อ่อนแรงลงเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่น้ำกามไหลออกจากร่างกาย ราวกับพลังชีวิตของเขาถูกดูดออกไปพร้อมกัน
ตลอดทั้งคืน โจไม่ยอมปล่อยให้ครูแดนได้หยุดพัก เขาดูดดื่มน้ำกามของครูแดนอย่างต่อเนื่อง ราวกับมันเป็นสิ่งที่ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น ทุกครั้งที่น้ำกามหยดออกมา โจก็ดูดเข้าไปอย่างไม่รู้จักพอ การเล่นบ้าคลั่งของเด็กชายที่เต็มไปด้วยความบิดเบี้ยวนี้ดำเนินไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ครูแดนรู้สึกเหมือนกับจิตวิญญาณของเขาถูกกลืนกินไปทุกขณะ จนกระทั่งถึงจุดที่เขาไม่สามารถรู้สึกอะไรได้อีกต่อไป ร่างกายของเขากลายเป็นเพียงเปลือกที่ว่างเปล่า ทิ้งให้เขาต้องตกเป็นเหยื่อของเด็กชายที่ดูเหมือนไร้เดียงสา แต่แท้จริงแล้วคือปีศาจที่กระหายพลังชีวิตอย่างบ้าคลั่ง
ในค่ำคืนนั้น ไม่มีเสียงใดนอกจากเสียงลมหายใจหนัก ๆ ของโจที่ดูดดื่มน้ำกามของครูแดนจนไม่มีอะไรเหลือ…
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-10 23:11:16
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-11 00:03:06
โพสต์ 2024-9-11 02:01:50
โพสต์ 2024-9-11 20:44:54
โพสต์ 2024-9-11 22:10:36
