|
บทหนึ่งของชีวิต ตอน โลกมันกลม 1 โดย Orama เรื่องที่ผมจะเขียนต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเพราะมี FC ส่งข้อความมาหาว่าอยากให้เขียน “บทหนึ่งของชีวิต ตอนเจ้าบ่าวลองชุดแต่งงาน” ต่อ ผมเลยลองจินตนาการเขียนไปเรื่อย ๆ ไม่มีเส้นเรื่องไม่มีตอนจบ อาจจะหนักไปทางดราม่า มากกว่าบท 25+ ดังนั้น เรื่องนี้จึงเป็นภาคต่อที่ผมเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องเป็นเหตุการณ์สมมติ มิได้พาดพิงถึงองค์กร วิชาชีพ หรือกลุ่มบุคคลใด ๆ ใครไม่ชอบก็ผ่านไปได้เลย...เข้าใจตามนี้นะครับ ---------------------------------------------------- พี่ต้อยพี่สาวผมกลับมาที่ขอนแก่นเพราะมีคนมาขอดูบ้านที่ผมอยู่เพราะพี่ต้อยบอกจะขาย ปรากฏว่าตกลงราคากันไม่ได้ ไหน ๆก็มาแล้วเลยชวนกันไปเที่ยวพัทยา เราออกจากขอนแก่นตอน 6 โมงเช้า ถึงพัทยาประมาณบ่าย 2 เพราะขับรถมาเรื่อย ๆ พี่สาวจองบังกะโลหลังใหญ่ไว้แถวพัทยาใต้ “เออ..........พี่ต้อยผมถามนิดนึง” “ว่าไง” “เรามากันแค่สองคน...เออ....ทำไมพี่จองบังกะโลหลังใหญ่จัง” พี่ต้อยไม่ตอบได้แต่ยิ้ม...............แล้วก็เดินเข้าไปในบังกะโล ผมนั่ง ๆ นอน ๆ จน 5 โมงเย็นมีรถยนต์มาจอดหน้าบังกะโล “พี่ต้อย.....ใครมาไม่รู้” พี่ต้อยวิ่งออกมาด้วยสีหน้าดีใจก่อนที่จะวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้ชายร่างสูงใหญ่คนนึง ผู้ชายช้อนร่างพี่ต้อยขึ้นพี่ต้อยเองก็เอามือคล้องคอแน่น แล้วประทับจูบกันอย่างดูดดื่ม ผมถึงกับยืนเซ่อ ทำตัวไม่ถูกประตูรถอีกข้างก็เปิดออกมามีชายหญิงคู่หนึ่งวัยไม่ต่างจากพี่ต้อยเดินมาตบบ่าผู้ชายแล้วยิ้ม ก่อนที่จะมองมาที่ผมแล้วยิ้มให้อย่างมีไมตรี ผมเผลอยกมือไหว้ทันทีโดยอัตโนมัติผู้ชายที่มากับผู้หญิงก็ยกมือไหว้ตอบ “ไปเข้าบ้าน......มดขึ้นแล้ว” “ต๊ะ...ต๊ะ” “ครับพี่ต้อย” “นั่นเพื่อนพี่....พี่สักกับพี่หวาน” “หวัดดีครับ” “น้องมึงโคตรหล่อเลยต้อย....มีแฟนหรือยังจ๊ะพ่อหนุ่ม” พี่หวานเอ่ยชมผม “มึงทำอะไรดูสายตาข้าง ๆ ก่อน” พี่ต้อยหมายถึงพี่สัก สงสัยแฟนพี่หวานแน่ ๆ “แล้วนี่พี่ธนิตแฟนพี่” “อ้า...........หวัด....ดี...ครับ” “เรียกพี่นิดก็ได้ครับ........” พี่ธนิตหรือพี่นิด พอมายืนข้าง ๆ ผมตัวพี่นิดสูงมากน่าจะถึง 190 เซน รูปร่างสูงใหญ่ อายุท่าจะสามสิบปลาย ๆมีเคราเขียวคลึ้ม แต่ถูกตกแต่งไว้อย่างงาม “ต๊ะ...ต๊ะ......” “ขะ...คับ” “เป็นอะไร....เรียกตั้งนาน” “ขะ...คือ.....ผมไม่เห็นรู้เลยว่า………” “ก็กำลังจะบอกนี่ไง” ผมมานั่งงงที่โซฟา โดยปล่อยให้พี่ต้อยพี่นิด พี่สักและพี่หวาน จัดเตรียมอาหารที่ซื้อมาอย่างมากมาย ทั้งของสดของแห้งผมว่าคืนนี้ต้องมีปาตี้เล็ก ๆ แน่ ห้องมี 3 ห้องคงไม่ต้องเดาแล้วว่าใครนอนกับใคร ประมาณ 6 โมงเย็น ปิ้งย่างพร้อมเหล้ายาพร้อม คาราโอเกะพร้อม พี่นิดเปิดเพลงสากลได้คลาสสิกมากถึงแม่ว่าผมจะถนัดแต่ลูกทุ่งหมอลำ แต่เพลงสากลคลาสสิกแบบนี้ผมก็ชอบ “ฟังได้ปะต๊ะ” “ได้ครับ....ชอบ” “อ้าว....ทำไมละต๊ะ...ไม่ชอบหรอ”พี่นิดแสดงอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด “ไอ้ต๊ะมันถนัดแต่ลูกทุ่งหมอลำ....สายเลือดอีสานมันแรง”พี่ต้อยแซวผมขึ้นมาทันที “หน้าตาหล่อยังกับเทพบุตรแบบนี้...บอกใครจะมีใครเชื่อมั้ยว่าคนอีสาน” พี่หวานพูดขึ้นมาบ้าง “กูก็แปลกใจเหมือนกันว่าน้องชายกูจริงๆ หรือเปล่า หรือแม่กูไปอุ้มมาผิดคน55555555555” “55555555555555555” เสียงหัวเราะกันครื้นเครง “แต่กูว่าตาเหมือนแกนะต้อย” “บ้านกูตาโตกันทุกคน” “ใช่.....ต้อยตาสวยมาก” พี่นิดพูดเสร็จก็จ้องหน้าพี่ต้อยนิ่ง “แหวะ...................อย่าหวานกันถี่นักซิว๊ะ.....เลี่ยน” พี่หวานทำท่าจะอวกขึ้นมาทันที “แกไม่ลองหวานกับคนข้างๆดูบ้างล่ะ” พี่ต้อยโบ้ยปากไปทางพี่สัก “ผมถนัดเป็นกองเชียร์ครับ” พี่สักหน้าตาออกแนวตี๋แต่เล่นกีฬาเลยดูมีกล้าม “งั้นต๊ะเลือกเพลงเลยจะได้ร้องเพลงคนแรก” พี่นิดเสนอให้ผมเปิดซิงคาราโอเกะ “เอาน่าต๊ะ.....ทางนี้เดี๋ยวพี่ ๆเตรียมเอง แกไปร้องเพลงไป้” ผมเดินไปที่โน้ตบุกที่ใช้เป็นคาราโอเกะกดหาเพลง ผมพิมพ์ชื่อยอดรัก เพลงโปรดผมก็ออกมาคือเพลง “คาถามหานิยม” “.........................โอมมมมมมมมมมมจะเป่าคาถามหาระรวย ดลหัวใจคนสวย ให้มาหลงเสน่ห์ ทั้งสาวใหญ่สาวเล็กทั้งนางเอกลิเก ทั้งแม่ค้าหาบเล่ ทั้งที่อยู่โรงงงงง...งาน..............” อินโทนเสร็จผมเขย่าลูกคอเต็มที่โดยหันหน้าเข้าโน้ตบุกแล้วหันหลังให้พี่ๆ เครื่องเสียงเป็นแบบกระเป๋าเคลื่อนย้ายได้แต่พลังเสียงสุดยอด ผมร้องเพลงคาถามหานิยมเสร็จเสียงตบมือจากข้างหลังดังจนผมตกใจ “เฮ้ยต๊ะ......เสียงดีมากเลย” “แหม....มาอวยกันเองนะพี่ต้อย” “จริง ๆ ต๊ะ นายเสียงดีมากเลย ทั้งลูกเอื้อน ลูกคอเสียงมีเสน่ห์มาก” พี่นิดแสดงความชื่นชมอย่างจริงใจ “เมื่อกี้ฟังถึงกับเคลิ้มเลย” พี่หวานกุมมือสองข้างขึ้นมาทำท่าเคริ้ม “ทำไมไม่ไปสมัครร้องเพลงล่ะต๊ะ”พี่สักเสนอขึ้นมา “ไม่ละครับ...............ผมชอบร้องเล่นๆ แบบนี้มากกว่าครับ” “มีดีมันต้องอวดซิ” พี่นิดสนับสนุน “เสียดายเนาะต้อย” พี่นิดหันไปโอบเอวพี่ต้อยพร้อมกับพูดเสียดายเสียงผม “ต๊ะมันก็แบบนี้แหละพี่นิดต้อยเองก็ดูไม่ออกเหมือนกัน บทมันจะนิ่งก็นิ่งจนน่าใจหาย” “พวกโลกส่วนตัวสูงปะ” “ไม่น่าใช่นะพี่เวลามันอยู่กับเพื่อน ๆ มัน ไอ้นี่แหละจ่าฝูงเลย” “อืม........” เราทั้งกิน ทั้งร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนานจน 4 ทุ่มกว่า ๆ พี่ ๆ เริ่มเอาหัวพิงกันเพราะความเมาเพลงจากคึกคักก็มาเปิดเพลงซึ้ง ๆ หวาน ๆ ทั้งไทย จีน สากล โดยพี่นิด ท่าทางพี่นิดจะเป็นคนโรแมนติกใช่เล่น ผมนั่งในห้องแอร์นาน ๆ รู้สึกอึดอัดเลยเดินออกมาตรงระเบียงเห็นคลื่นทะเลกระทบกับแสงจันทร์เป็นระยิบเหมือนเอากากเพชรไปโรยบนผืนน้ำ ผมเดินลงไปที่ริมหาดเหมือนโดนมนต์สะกดจนมายืนอยู่บนผืนทราย มองกลับขึ้นไปยังบังกะโลยังเห็นแสงไฟและเสียงเพลงเบา ๆ ผมเพิ่งสังเกตว่าบังกะโลที่ผมพักหลังใหญ่มากปลูกเรียงกันเป็นแถวยาว มีรั้วประมาณ 1 เมตรกั้นแต่ละหลังมีสนามหญ้า “รูปทรงเหมือนกันทุกหลังงานนี้ถ้าเมามาคงเข้าบ้านผิดกันบ้างล่ะ” ผมรำพึงออกมา ชายหาดเป็นแนวยาว ผมนั่งลงบนพื้นทรายแสงจันทร์ตกกระทบผิวน้ำ อากาศริมทะเลยามค่ำคืนทั้งสดชื่น ทั้งเย็นสบาย “แกร็ก..................” ผมหันไปตามเสียงอย่างรวดเร็วคิดว่าเป็นงู หรือสัตว์ “เออ..ขอโทษครับ....ที่รบกวน” ผมเห็นเป็นเงาตะคุ่ม ๆใต้ต้นมะพร้าว ที่ปลูกระหว่างบ้าน “เออ.........ไม่ครับ....แค่ตกใจ...นึกว่า......” “นึกว่าคนร้ายหรือครับ” “เปล่าครับนึกว่างูมากกว่าครับ” “5555 ผมเห็นคุณเดินลงไปนั่งเลยว่าจะกลับที่พัก” “เออ.....มานานแล้วหรอครับ” ผมถามด้วยความสงสัย ทั้งที่เห็นหน้าไม่ชัดเจน “มาสักพักแล้วครับ” “เออ...งั้นก็มาก่อนผม” “ครับ...ผมเห็นคุณเดินลงไปเรื่อยๆ ตอนแรกนึกว่าคนอกหักจะโดดลงทะเล” “5555 หน้าผมเหมือนคนอกหักหรอครับ” “ก็ส่วนใหญ่คนที่มานั่งดูทะเลคนเดียวยามค่ำคืนแบบนี้ถ้าไม่อกหัก ก็ต้องกำลังเหงา” “รวมทั้งคุณด้วยหรือเปล่า” ”5555555555” “งั้นคนเหงามานั่งคุยกันดีมั้ยครับ” “ไม่รบกวนดีกว่าครับ ผมมานานแล้วเดี๋ยวคนจะเป็นห่วง” “พักหลังไหนครับ” “ผมพักหลังที่ 3 ถัดจากหลังที่คุณพัก” “รู้หรือครับว่าผมพักหลังไหน” “เห็นเดินลงมาขนาดนั้นไม่รู้ก็บ้าแล้วคุณ” “55555555555555” “งั้นตามสบายครับ...ผมเองก็จะนั่งสักพักก็จะขึ้นเหมือนกัน” ผมนั่งหันหน้าไปทางทะเลเหมือนเดิมโดยคิดว่าชายแปลกหน้าคนนั้นคงเดินกลับไปที่พักเรียบร้อย ด้วยระยะห่างกันประมาณ 20 เมตรแถมเขายังอยู่ใต้ต้นมะพร้าวเป็นเงามืดจึงเห็นหน้าไม่ชัดเจน ผมนั่งไม่ถึง 5นาทีก็มีคนมาหย่อนตูดลงข้าง ๆ เล่นเอาผมตกใจ “เฮ้ย..............” “ตกใจอะไรครับ” “ไหนบอกว่าจะกลับ” “กลับไปแล้วครับ แล้วก็ออกมาอีก” “อ้าว..........” ผมพยายามจ้องหน้าว่าหน้าตาเป็นยังไง แต่แสงจันทร์ก็สว่างไม่เพียงพอที่จะทำให้เห็นหน้าได้อย่างชัดเจน “หน้าผมเป็นอะไรหรอครับ...ถึงจ้องขนาดนั้น” “ปะเปล่าครับ.............เมื่อกี้เห็นไม่ชัดนะครับ...เลยดูว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า” ผมแก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ “แล้วใช่คนเดียวกันมั้ยครับ” “หน้าไม่แน่ใจครับ...แต่เสียงใช่” “55555555555555” เรานั่งห่างกันประมาณฟุตกว่า ๆผมนั่งชันเข่า แต่เขานั่งขัดตะหมาด “ไม่สนุกหรอครับเลยเดินลงมาคนเดียว” “เมาหัวพิงกันหมดแล้ว......เลยออกมาสูดอากาศข้างนอก” “มากับเพื่อน ๆเออ............หรือมากับอ้า............” “มากับพี่สาวและเพื่อน ๆ พี่สาวครับ” “อ๋อ.........ผมมากับญาติ ๆครับครอบครัวใหญ่” “ครับ.............” “ผมไม่ได้มาทะเลหลายปีแล้วครับทั้งที่อยู่กรุงเทพ พอดีญาติ ๆ มาจากเชียงใหม่ผมเลยพามาพักผ่อน” “เออ....ครับ” “แล้วคุณ.........เอ้อ............” “ผมต๊ะครับ” “ผมพัดครับ” “ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการครับ” “เช่นกันครับ...เอ้อ....แล้วคุณต๊ะมาจากที่ไหนครับ” “ผมมาจากขอนแก่นครับ เคยมาทะเลสองสามครั้ง” “ไม่ชอบทะเลหรือครับ” “ถ้าจะให้ชอบจริง ๆ ก็ชอบภูเขาน้ำตกมากกว่า เพราะมันเป็นธรรมชาติจริง ๆ” “แล้วทะเลไม่ธรรมชาติหรือครับ” “ถ้ามองลงไปในทะเลมันก็คือธรรมชาติแต่พอมองขึ้นมาบนฝั่งมันคือวัตถุที่ถูกปรุงแต่งให้เป็นธรรมชาติ” “เอ้อ......ยังไงครับ” “ภูเขามันมีมนต์เสน่ห์และกลิ่นอายของธรรมชาติมีน้ำตก มีผืนป่า มีความสดชื่น แต่ทะเล ต้องลงไปกี่เมตรถึงจะเจอธรรมชาติอย่างหาดทรายที่เรานั่งอยู่นี้ผมเชื่อว่าต้องผ่านการปรุงแต่งมาไม่น้อยบังกะโลที่เราพัก ก็พยายามปลูกให้กลมกลืนกับธรรมชาติ….แต่ยังไงมันก็ไม่ธรรมชาติ” “อ๋อ...............ผมพอเข้าใจแล้วครับ ดูคุณต๊ะจะแอนตี้เรื่องแบบนี้นะครับ” “ไม่หรอกครับ.....เพียงแต่ถ้าเรามีโอกาสที่จะเลือก...เราก็ควรเลือกใครสิ่งที่เราต้องการที่สุด” “เอ้อ............คะ...ครับ................” “ขอโทษครับ....เออ......ผมพูดเรื่องน่าเบื่อเลย” “ไม่หรอกครับ........อย่างที่คุณต๊ะพูดคนเรามักจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง....ถ้ามีโอกาสได้เลือก” “เออ....ทำไมถึงเดินมาถึงนี่ละครับทั้งที่หาดทรายตรงโน้นก็ไม่ต่างกัน” “ผมนั่งเล่นอยู่ตรงโน้นแหละครับพอดีได้ยินเสียงเพลงโปรดของผมเลยเดินตามเสียงเพลงมา” “เพลงอะไรครับ”
5 f+ H* E0 x7 Q1 s. |3 {8 h* z1 N/ U
- T( |/ X! p5 S( _) p, \/ @2 c1 W3 E
| 
Orama [img]http://www.g4guy
Let it go
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-11 10:52:30
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-11 11:19:17
โพสต์ 2024-9-11 13:04:16
โพสต์ 2024-9-11 16:52:07
โพสต์ 2024-9-11 22:26:56