แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย orama เมื่อ 2024-9-11 14:35 9 @) X: f2 g- D* \
% K4 S2 B0 `' @( m2 G) [$ w; E
บทหนึ่งของชีวิต ตอน โลกมันกลม 2 โดย Orama เรื่องที่ผมจะเขียนต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเพราะมี FC ส่งข้อความมาหาว่าอยากให้เขียน “บทหนึ่งของชีวิต ตอนเจ้าบ่าวลองชุดแต่งงาน” ต่อ ผมเลยลองจินตนาการเขียนไปเรื่อย ๆ ไม่มีเส้นเรื่องไม่มีตอนจบ อาจจะหนักไปทางดราม่า มากกว่าบท 25+ ดังนั้น เรื่องนี้จึงเป็นภาคต่อที่ผมเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องเป็นเหตุการณ์สมมติ มิได้พาดพิงถึงองค์กร วิชาชีพ หรือกลุ่มบุคคลใด ๆ ใครไม่ชอบก็ผ่านไปได้เลย...เข้าใจตามนี้นะครับ ---------------------------------------------------- “คาถามหานิยมครับ” “.....................................เออ...........................” “มีอะไรหรือเปล่าครับ” “ปะ.......เปล่าครับ” “ผมคิดว่าห้องนี้แน่ ๆที่ร้องเพลง แต่ไม่กล้าขึ้นไปรบกวน เลยแอบฟังอยู่ใต้ต้นมะพร้าว” “ตั้งแต่ตอนนั้นเลยหรอครับ” “ผมฟังเพลงจบก็กลับครับ...แล้วก็กลับมาอีกทีเผื่อมีเพลงที่ชอบ...เสียงเพราะมากเลยครับ...เออ...ใครร้องหรอครับ” “เออ..พะ..เพื่อน...พี่สาวครับ” “แบบนี้เป็นนักร้องอาชีพได้เลยนะครับ” “ชอบเพลงลูกทุ่งหรอครับ” “ก็ไม่เชิงครับ...แต่ผมชอบเพลงของคุณยอดรักสลักใจ...พ่อผมเปิดให้ฟังตั้งแต่เด็กผมเลยชอบ” “อ๋อครับ” เราสองคนคุยกันไปเรื่อย ๆจนได้ยินเสียงพี่ต้อยเรียก “ต๊ะ...ต๊ะ” “ครับพี่ต้อย....ทางนี้ครับ” “งั้นผมขอตัวก่อนนะครับพี่สาวเรียกแล้ว” “ผมก็จะกลับเหมือนกันครับ” “ครับ” “แล้วเจอกันใหม่ครับ” “เช่นกัน” ผมเดินกึ่งวิ่งขึ้นมาบนบังกะโลมองเข้าไปในบ้าน พี่หวานกับพี่สักหายไปแล้ว พี่นิตเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวไปมา “ไปไหนมาต๊ะ” “หนีมดไปเดินเล่นที่ชายหาดครับ” “หนีมดไหน บังกะโลเราไม่เห็นมีมด” “ก็หวานกันจนเลี่ยนขนาดนั้นผมเลยกลัวมดขึ้นเลยรีบหนีไปก่อน” “เดี๋ยวมึงจะโดนไอ้ต๊ะ” “5555555555555555555555” พี่ต้อยอายจนหน้าแดงสุกปลั่ง พร้อมกับเอากำปั้นทุบหลังที่นิดอย่างแรง “โอ้ย.....มาตีพี่ทำไม....ดูไว้นะต๊ะมาลงที่พี่ทุกที” “พี่ยังไม่ชินหรอครับ 5555555” “ไปอาบน้ำนอนพรุ่งนี้ค่อยตื่นมาเก็บ...เออ...เมื่อกี้คุยกับใคร” “เขาพักอยู่ถัดไปอีก 3 หลังครับคงออกมารับลม เจอกันเลยคุยกัน” “ไปคุยกับใครก็ไม่รู้ระวังไว้เถอะ” “กลัวเขาจะลากต๊ะไปข่มขืนหรอ” “มันแน่นอนซะที่ไหนล่ะไอ้ต๊ะมันยิ่งหล่อ ๆ ด้วย” “แหมพี่ต้อย....มีแต่ผมแหละจะลากเขาไปข่มขืน” “ผู้หญิงหรอ” “ผู้ชาย” “อ้าว....แล้วหน้าตาเป็นไง” “ไม่รู้...มันมืด” “ไอ้นี่ท่าจะบ้าคุยโดยไม่รู้จักหน้า” “แบบนี้แหละดี....ไม่ต้องจดจำ..คุยเสร็จก็จบ” “5555555555555555555” “หัวเราะอะไร” พี่ต้อยหันไปตวาดใส่พี่นิด “พี่ต้อยไปนอนเถอะ ผมยังไม่ง่วงเดี๋ยวผมจะเคลียตรงนี้ก่อน เดี๋ยวเช้ามามันจะบูดเน่าเหม็นทั้งห้องแน่” “เออ...งั้นตามใจ แต่อย่าดึกมากนะ” “ครับผม” ผมจัดการเก็บกวาดเก็บเศษอาการใส่ถุงมัดปากอย่างดีเพราะเศษอาหารทะเลถ้าได้เน่าขึ้นมาจะเหม็นมาก ผมค่อย ๆ ล้างถ้วยชามด้วยมือที่เบาเพราะกลัวเสียงลบกวนพี่ ๆที่เข้าไปนอนแล้ว กว่าจะเสร็จปาเข้าไปเกือบตี 1ผมอาบน้ำแปลงฟันแล้วก็นอน *********** “ปัง ปัง” “ต๊ะ ต๊ะ”เสียงพี่ต้อยปลุก ผมดูนาฬิกา 8.30 น. “คราบ....ตื่นแล้วครับ” “ไปอาบน้ำแล้วมาทานข้าว” “ไปซื้อมาตอนไหน” “ไปตลาดมาแต่เช้า...อาหารสด ๆทั้งนั้น” “เร็ว ๆ นะเดี๋ยวเย็นหมด” ผมกลับไปอาบน้ำออกมาเห็นทุกคนนั่งโต๊ะอาหารเรียบร้อยพร้อมอาหารเต็มโต๊ะ “ไม่สายหรอกเมื่อคืนนอนกี่ทุ่มล่ะ” “ตี 1 ครับกว่าจะอาบน้ำเสร็จก็เกือบตี 2” “ดีนะที่ต๊ะเก็บกวาดเรียบร้อยก่อนนอนไม่งั้นห้องคงเหม็นหึ่งไปทั่วห้อง” “ขอบใจนะจ๊ะน้องรัก” “กับข้าวน่ากินจังครับ” “ฝีมือพี่ต้อยเรานั้นแหละ.....เสน่ห์ปลายจวักจริงๆ” พี่นิดชมเสร็จก็แอบหอมแก้มพี่ต้อย “พี่ต้อยทำอาหารเก่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ” “พี่เชื่อล้านเปอร์เซ็น” พี่นิดเสริมขึ้นมาอีก “พอ ๆ เลยทั้งสองคน กิน ๆก่อนที่จะเย็นชืดหมด...แล้วสองคนนั่นจะนั่งหลับกันอีกนานมั้ย” พี่ต้อยหมายถึงพี่สักกับพี่หวาน เราทานอาหารเช้ากันอย่างสนุกสนานเพราะทานไปแซวกันไป “ก๊อก ก๊อก”เรา 5 คนหันไปตรงระเบียงทางเดินลงชายหาดโดยพร้อมเพรียงเพราะมีชายหนุ่มมาเคาะประตูกระจก “มาหาใครคะ”พี่ต้อยลุกขึ้นไปต้อนรับแขก “มาหาคุณต๊ะครับ” “ต๊ะ...ต๊ะ...มีคนมาหา” ผมมองไปที่ประตูยังงง ๆ ว่าใคร “เออ.....มาหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมมองแบบงง ๆ “เออ....ผมพัดไงครับที่คุยเมื่อคืน” “อุ้ย...ขอโทษครับ...เมื่อคืนมันมืดเลยมองไม่ถนัด” คุณพัดเป็นหนุ่มหน้าตี๋สไตเกาหลีเลยใส่กางเกงขาสั้นสีครีม เสื้อยืดสีขาวข้างในแล้วใส่เสื้อเชิดสีชมพูอ่อนทำให้ผิวที่ขาวผ่องขึ้นมาอีก “เชิญครับ มีอะไรหรอครับ” “กำลังทานข้าวอยู่หรอครับงั้นเดี๋ยวผมมาใหม่ก็ได้” “ไม่รบกวนหรอกค่ะแล้วทานข้าวมาหรือยังค๊ะ มาทานด้วยกันเลย กับข้าวเยอะแยะ” “ไม่รบกวนดีกว่าครับ” “รบกวนที่ไหนคะ...มาเลยต๊ะไปเอาจานมาชุดนึง” “ครับ”ผมรีบเข้าไปในครับเอาจานกับช้อนมาชุดนึง โดยคุณพัดนั่งข้าง ๆ ผม “งั้นรบกวนด้วยนะครับ” “เออ.....ว่าแต่คุณพัดมาหาผมมีอะไรครับ” “เออ....พอดีครอบครัวผมไปเที่ยวกันหมดเมื่อเช้าผมตื่นไม่ทันเลยโดนทิ้ง...เออ....ว่าจะมาชวนคุณต๊ะไปหาอะไรทานในตลาดนะครับ” “โอ้ย...ไม่ต้องไปแล้วค่ะป่านนี้ตลาดวายหมดแล้ว...ที่นี่ร้านอาหารเช้า ๆ ก็ไม่ค่อยมี จะเปิดก็เกือบเที่ยงโน่น...ของกินที่นี่ก็เยอะ....อ้าว...ต๊ะนั่งเป็นตอเลย....ตักข้าวให้เพื่อนซิ” “คะ...ครับ” “ขอบคุณครับ” เราหกคนทานอาหารไปเรื่อย ๆพี่นิดกับพี่ต้อยก็กินไปป้อนกันไป ส่วนพี่หวานกับพี่สักก็กินไปแหย่กันไป เป็นที่สนุกสนานมีแต่ผมกับพัดที่หันมองคู่โน้นที คู่นี้ที แล้วก็ยิ้มให้กัน “อาหารอร่อยมากเลยครับ...ซื้อมาจากไหนหรือครับ” “ร้านแม่ต้อยอาหารตามสั่งค่ะ” พี่หวานทะลุกลางป้องขึ้นมาทันที “หรอครับ...เดี๋ยวต้องไปสั่งมาให้คุณแม่ผมทานโดยเฉพาะปลาหมึกยัดไส้ อร่อยมากเลยครับ” “5555555555555 เห็นมั้ยต๊ะ” พี่นิดหัวเราะพร้อมกับพูดเสียงดังขึ้นมา “เออ......เห็นอะไร หรอครับ” คุณพัดหันซ้ายที หันขวาที “คืองี้ครับ...อาหารทั้งโต๊ะนี้ฝีมือพี่ต้อยพี่สาวผมคนนี้ครับ”ผมผายมือไปที่พี่ต้อยที่ยืนเกาะบ่าพี่นิดยิ้มหวาน “เออ.........” “ดีใจที่คุณพัดชอบค่ะ” พี่ต้อยหน้าบานเป็นถาด “อร่อยจริง ๆครับ...ไม่ได้แกล้งชมครับ” “ผมเชื่อว่าอร่อยจริงครับผมถึงผูกปิ่นโตถาวร” “ยังไงครับ” “พี่นิดเป็นแฟนกับพี่ต้อยครับ” “อ๋อ...................ครับ” คุณพัดโดนรุมจนหน้าแดงหูแดง พี่ต้อยหายเข้าไปในครัว ออกมาพร้อมกับกล่องอาหารสามกล่องและในนั้นก็คือปลาหมึกยัดไส้ “นี่ค่ะ.....สำหรับคุณแม่คุณพัดจากร้านแม่ต้อยอาหารตามสั่งค่ะ” “เออ....ไม่เป็นไรครับ ผมไม่รบกวนดีกว่าครับป่านนี้ท่านคงทานมาจากข้างนอกแล้ว” “ไม่รบกวนเลยค่ะ...อยากให้ท่านได้ลองชิมยังไงก็ช่วยให้ท่านคอมเม้นมาด้วยนะคะว่ารสชาติเป็นไงบ้าง” “เออ......ดะ....ได้ครับ” ประมาณ 10 โมงกว่า ๆคุณพัดก็ขอตัวกลับไปห้องพัก พวกเราวางแผนว่าจะออกไปเที่ยวแล้วกินอาหารเที่ยงข้างนอก คืนนี้กะว่าจะท่องราตรีตัวเมืองพัทยาเพื่อดูแสงสี “เออพี่ต้อยแล้วจะกลับมาอีกมั้ย”ผมหมายถึงจะกลับมาอาบน้ำแต่งตัวกันอีกมั้ยตอนเย็นก่อนที่จะท่องราตรีจะได้เตรียมตัวถูก “พี่นิดว่าไง” “พี่ว่ากลับมาอาบน้ำอีกรอบดีกว่า...เผื่อเที่ยวแล้วเหงื่อออก” เรา 5 คนใช้รถสองคัน ผม พี่ต้อยและพี่นิดไปรถพี่ต้อยโดยพี่นิดเป็นคนขับ ส่วนพี่หวานกับพี่สักไปอีกคันเรากินข้าวเที่ยงเสร็จก็ขับรถแวะไปเรื่อย ๆ ตรงไหนสวยก็ถ่ายรูปตามสถานที่ต่าง ๆแต่ก็อยู่ได้ไม่นานเพราะแต่ละที่ร้อนมากถึงร้อนมากที่สุด สุดท้ายก็พากันไปเดินห้างสรรพสินค้าเพื่อรับแอร์เย็นๆ ประมาณบ่าย 3 โมงก็พากันกลับ เพราะไม่มีอะไรจะให้ดูแล้ว อีกอย่างเดินเล่นข้างนอกก็ทนร้อนไม่ไหว “ต๊ะไปอาบก่อนเลย พวกพี่ขอผึ่งแอร์ก่อนกลางวันพัทยานี่มันโคตรๆๆๆๆๆๆจะร้อนเลยเนาะ” ผมเข้าไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นกางเกงขาสั้นสีฟ้าและเสื้อยืดคอวีลายมิ๊กกี้เม้าแขนสามส่วนพอดีตัวสีขาว ที่พี่ต้อยซื้อให้เมื่อหลายปีก่อน “โห....ยังใส่ได้อีกหรอว๊ะต๊ะ” พอพี่ต้อยเห็นผมใส่ชุดที่พี่ต้อยซื้อให้เมื่อหลายปีก่อนถึงกับงงว่าผมรูปร่างไม่เปลี่ยนเลย “ก็ยังใส่ได้นะพี่....” “สั้นเต่อขนาดนั้นยังอุตส่าใส่เข้าไปอีก.....แจกๆ ใครเขาไปมั่ง..เดี๋ยวกลับไปพี่ซื้อให้ใหม่” “ไม่ต้องหรอกพี่ที่พี่ซื้อให้ก็ใส่ไม่หมด สั้นนิดเดียวเองแต่ยังใส่พอดี อีกอย่างผมไม่ได้ไปไหนด้วย” “เรื่องขี้งก ขี้เหนียวนี่มึงสุดยอดจริงๆ” “ผมไม่ได้เหนียว...ก็มันพอใส่ได้ผมก็ไม่รู้จะซื้อไปทำไม” “เออ.......เอาเถอะ...เดี่ยวว่างๆ พี่ซื้อใหม่” “พวกพี่ ๆไปอาบน้ำได้แล้วครับ...เดียวผมไปหาเครื่องดื่มเย็น ๆ มาให้...รอแปบนึง” พูดเสร็จผมก็หันหลังเดินเข้าไปในครัวเพื่อไปหาเครื่องดื่มเย็น ๆมาให้พวกพี่ ๆ ดื่มดับร้อน “ก๊อก ก๊อก” # c- i1 M/ m, b" s" R
: N% {4 S5 p0 f5 q
| 
Orama [img]http://www.g4guy
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-11 10:59:00
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-11 11:27:02
โพสต์ 2024-9-11 13:09:14
โพสต์ 2024-9-11 21:45:28
โพสต์ 2024-9-11 22:18:17
