ในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีบ้านหลังหนึ่งที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น แต่กลับมีความลับซ่อนอยู่ภายใน บ้านหลังนี้เป็นของ "พ่อสันติ" ชายวัยกลางคนที่มีลูกเลี้ยงชื่อ "นัท" เด็กหนุ่มอายุสิบแปดปีที่เพิ่งจบการศึกษาและกำลังมองหาทางเดินในชีวิต
นัทเป็นเด็กหนุ่มที่มีเสน่ห์และความสดใส เขาชอบช่วยพ่อสันติทำงานบ้าน และทั้งคู่ใช้เวลาร่วมกันมากมายในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ พ่อสันติรู้สึกผูกพันกับนัทมากขึ้นเรื่อย ๆ จนบางครั้งเขาก็ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร
วันหนึ่ง ขณะทำอาหารอยู่ในครัว นัทเดินเข้ามาช่วยพ่อสันติ เขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับอนาคตและความฝันของเขา พ่อสันติรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นเมื่อได้มองดูนัทใกล้ ๆ รอยยิ้มของนัททำให้เขารู้สึกอบอุ่น แต่ก็มีความรู้สึกผิดปนอยู่ในใจ
"พ่อครับ ผมรู้สึกว่าผมมีอะไรจะบอกพ่อ" นัทพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
"มีอะไรหรือ นัท?" พ่อสันติถามด้วยความกังวล
"ผมรู้สึกว่าผมรักพ่อ" นัทพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา
คำพูดนี้ทำให้พ่อสันติช็อก เขาไม่รู้จะตอบอย่างไร เพราะในใจของเขาเองก็มีความรู้สึกที่ไม่อาจปฏิเสธได้
"นัท... มันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง" พ่อสันติพูดเสียงสั่น
"แต่ผมไม่สามารถควบคุมความรู้สึกนี้ได้ มันเกิดขึ้นเอง" นัทตอบกลับด้วยน้ำตาคลอ
ในคืนนั้น ทั้งคู่ได้นั่งคุยกันอย่างเปิดใจ พ่อสันติเริ่มเข้าใจว่าความรักที่เขามีต่อนัทนั้นไม่ใช่แค่ความรักแบบพ่อลูก แต่เป็นความรักที่ลึกซึ้งและซับซ้อน
หลังจากคืนนั้น ทั้งคู่เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ในรูปแบบใหม่ พวกเขาใช้เวลาร่วมกันมากขึ้นและเรียนรู้ที่จะยอมรับความรู้สึกของกันและกัน แม้ว่าจะมีอุปสรรคมากมาย แต่พวกเขาก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมันด้วยกัน
ในที่สุด พ่อสันติและนัทตัดสินใจที่จะไม่ซ่อนความรักของพวกเขาอีกต่อไป และเริ่มต้นการเดินทางใหม่ที่เต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจ
|