เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องที่ต้องย้อนกลับไปราวๆ 50 ปีที่ผ่านมาแล้ว ! z- I9 r2 I9 B3 k6 k; ^9 @" T8 w
ทางตอนบน ของภาคอีสาน ธรรมชาติยังคงอุดมสมบูรณ์ ผู้คนใช้ชีวิต
เรียบง่าย จิตใจดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีอะไรก็แบ่งปันกันกิน แบ่งกันใช้
ดูแลกันและกันเหมือนเป็นญาติพี่น้อง
ใต้ต้นมะขามใหญ่ที่ชุมนุมของกลุ่มเด็กผู้ชาย เสียงคุุยกันดังเจื้อยแจ้ว
ปะปนกับเสียงหัวเราะ สลับกัน เด็กชายแต่ละคน ที่สองมือมีมะขามอ่อนเต็มกำล้นๆ
และที่กลางวงมีใบตองกล้วยห่อเกลือ วางแบกับพื้นดิน ต่างคนต่างแย่งกันจิ้มเกลือ
เพราะมะขามมันเปรี้ยวมากๆ บางคนเคี้ยวไปด้วย ทำหน้าเหย๋เกไปด้วย
มันเปรี้ยวจี๊ดจ๊าด สะใจน้ำลายสอ น้ำแตกจ๊วดๆ เด็กๆทุกคนอร่อยกับของกินเล่นบ้านนา
กินไป คุยกันไป หยอกล้อกันไป น่ารักสนุกสนายเฮฮา
มีเด็กคนนึงน่ารักและตัวเล็กกว่าเพื่อน และดูแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆ
แพราะน้องใส่กางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อกล้ามสีขาว รองเท้าหนีบตราดาวเทียมสีครีม
ผมสั้นสะอาด ผิวพรรณดี เหมือนได้รับการเอาใจใส่ ถูกดูแลจากครอบครัวเป็นอย่างดี
ส่วนเด็กคนอื่นๆ นุ่งผ้าขาวม้า ไม่ใส่เสื้อ บางทีก็นั่งไม่ระวัง อ้าซ่าโชว์ควย
ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง ยาวบ้าง สั้นบ้าง ควยเด็กแต่ละลำเห็นแล้วชื่นใจ
เด็กชายก้อนคำน้องเล็กสุดในกลุ่ม เป็นเด็กน่ารัก ผิวขาว ยิ้มสวยฟันสะอาด ดวงตากลมโต
ตาสีดำล้ำลึกเหมือนคืนเดือนมืด ขนตายาวเป็นแพ งอนเหมือนหางเป็ดตัวผู้
คิ้วหนาดกดำ หว่างคิ้วมีไรคิ้วอ่อนๆ ที่เชื่อมคิ้วทั้งสองข้างจนเกือบจะถึงกัน
ปากจิ้มลิ้มทางกระจับอวบอิ่มสีชมพู จมูกสวยเป็นสันทั้งรอยยิ้ม
เสียงหัวเราะ ความร่าเริงสดใสของก้อนคำ มันทำให้ดลกสดใส
สว่างใสวเหมือนแสงอาทิตย์ยามเช้า
“ก้อนคำคือบ่กินบักขามหล่ะ” เคนถามน้องก้อนคำ
“บ่ย้านเจ็บท้องตอนกลางคืน ไปขี้ย้านผี” ก้อนคำตอบยิ้มๆ
“นิดนึงหำ อ้ายอุตส่าห์ปีนขึ้นำปเก็บมาให้กิน หน่อยนึงเนาะ”
เคนหักมะขามนิดนึง จิ้มเกลือยื่นให้น้อง ก้อนคำรับเอายัดเข้าปาก
เคี้ยวจ๊วบๆ เมื่อลิ้นรสเปรี้ยวจี๊ดแบบไม่ตั้งตัว น้ำลายแตกจ๊วด
ก้อนคำกระโดนโหยงลุกขึ้นทำหน้าตาเหย๋เก
จากอาการนั่งยองๆนานๆ พอลุกเร็วเกินไป ก้อนคำก็เสียหลัก
เซถอยหลังก้นจ้ำเบ้า ขาถ่างอ้าซ่า พวงไข่ขาาวๆ หนอนน้อยอวบๆ ก็ปลิ้นออกมา
โชว์ยั่วสายตาต่อชาวโลก ไข่ย้อย ควยน้อยที่โผล่ทะลุขากางเกงออกมา
มันขาวสะอาด ขาวจนเห็นเส้นเลือด ส่วนท่อนเนื้อแท่งน้อยเห็นแล้วน้ำลายไหล
เปรี้ยวใจกว่ามะขามในปากอีก
ก้อนคำสำลักมะขาม ไอ แค็กๆๆ จนหน้าแดง ใบหูแดง
พอไอเสร็จก็หัวเราะเสียงดัง แข่งกับเสียงหัวเราะของพี่คนอื่นๆ
อย่าง สนุกสนาน 555555
“พอๆสู กินหลายมันสิขี้ไหล ไปโดดน้ำดีกว่าว่าจังใด๋”
ไอ้จ่อยพูดเสียงดังถามความเห็นของเพื่อนๆ
“ไปๆ กูไป ไปเดี๋ยวนี้เลยพวก” ทุกคนประสานเสียง ตกลง
เด็กทุกคนลุกขึ้นอย่างไว เอามือฝุ่นปัดที่ตูด ฝุ่นฝุ้งกระจาย ม้วนผ้าขาวม้า
นุ่งแบบโจงกระเบน เอาแบบให้แน่นฟิ๊ตเปรี๊ยะ ห่อไข่ให้เหมือนกับชุดว่ายน้ำ
แล้วพากันวิ่งแข่ง ใครจะไปถึงลำห้วยห้วยก่อนกัน
ลำหวยอยู่ไม่ไกลมากจากต้นมะขามใหญ่ เด็กทุกคนวิ่งกรูกันไปเร็วมาก
เหลือแค่เด็กน้อยสองคนกำลังเดินตามกันไป
“ก้อนคำน้องสิลงเล่นน้ำบ่” เคนถามก้อนคำ
“บ่ดอกอ้ายเคนย้านแม่ตี” แม่บ่ให้ลงเล่นน้ำห้วยย้านจมน้ำ
“งั้นบ่เป็นหยัง นั่งเล่นรออยู่บนฝั่งห้วยเด้อ”
“อ้ายสิเล่นเผื่อดอก” เคนพูดปลอบใจน้อง
“ไปๆ วิ่งๆ ก้อนคำ เบิ่งพวกนั้นกระโดดน้ำเล่น มันม่วนก่อนเราแล้ว”
เคนพูดเร่งก้อนคำ แล้วพากันวิ่งตามคันนาคันใหญ่ ก้อนคำนำหน้า
โดยมีเคนวิ่งตามหลังน้อง เหมือนคอยระวังน้องอย่างไม่ให้พลาดสายตา
ลำห้วยธรรมชาติสายไม่ใหญ่นัก ไหลเอื่อยๆ น้ำใสเย็นเห็นตัวปลา
ใสแจ๋วจนเห็นฝูงปลา แหวกว่ายอย่างแตกตื่นมันกลัวเด็กๆที่กำลังเล่นน้ำ
อย่างเมามันส์ เสียงกระโดนน้ำดังตูมๆ เสียงหัวเราะดังสนั่นคับทุ่ง
ละอองน้ำสาดกระเซ็น สะท้อนแสงอาทิตย์เป็นประกายระยิบระยับ
ราวกับเพชรลอยอยู่บนผิวน้ำ ที่ริมตลิ่งฝั่งห้วยปกคลุมไปด้วยหญ้าสีเขียวสด
เหมือนพรมธรรมชาติที่ปูไว้
เคนเลือกมุมเหมาะๆให้ก้อนคำไปนั่ง ใต้ต้นมะม่วงป่าร่มเงากำลังดี
เคนใช้มือกวาดใบไม้แห้งออกให้เกลี้ยง เหลือแต่หญ้าเขียวๆ นุ่มๆ
บอกให้น้องนั่งรอ นั่นเล่นตรงนี้ให้สบายใจ แล้วจัดแจงผ้านุ่งตัวเอง
มัดแน่น จนเป้าตุงเต็มตา เตรียมจะกระโดนน้ำเต็มที่ เพื่อระบาย
ความร้อนออกจากร่างกาย
เด็กๆทุกคนถอดผ้าขาวม้ากองไว้ริมฝั่งห้วย สภาพล้อนจ้อนน่ามอง
ก้นเป็นก้น ควยเป็นควย แต่ละพวง ซี๊ดดดด อูยยยยย ทุกคนเล่นน้ำ
แบบสบายใจไม่อายกัน ดำผุด ดำว่าย เบื่อก็วิ่งขึ้นฝั่ง กระโดดตีลังกา
ตูดอ้าเห็นรูตูดเป็นวงสีคล้ำ ลำควยกระดุ๊กกระดิ๊ก ตอนวิ่งขึ้นฝัง
กระโดดที ไข่หำกระทบน้ำเสียงดัง “ตั๊บ” ก็พาหัวเราะชอบใจ
ก้อนคำมีความสุขมาก นั่งมองกระจู๋พี่ๆเขา เห็นชัดทุกลำ บนบกก็เห็น
ในน้ำก็เห็น เพราะน้ำใสมาก รู้สึกมีความสุขมากแบบบอกไม่ถูก
ซึ่งก้อนคำเองก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไม เหลือแต่เคนที่นุ่งผ้าเล่นน้ำ
ก้อนคำต้องหาวิธีเห็นควยของอ้ายเคนให้ได้
“อ้ายเคน อ้ายเคน ข้อยเห็นบักเดื่อสุก” ก้อนคำตะโกนบอกเคน
“คำ..น้องอยากกินติ อ้ายสิขึ้นไปเก็บให้กิน” เคนหันมาพูดและยิ้มให้
“แม่น…คำอยากกินขึ้นไปเอามาให้กินแนอ้าย” ก้อนคำยิ้มอ้อนวอน
เคนกุลีกุจอรีบขึ้นจากน้ำแบบไม่ระวังจนผ้าขาวม้าหลุด รีบดึงขึ้นอย่างไว
แต่ก็ไม่พ้นสายตาที่กำลังจ้อง ก้อนคำหัวเราะชอบใจ
“555 เห็นหำอ้ายเคน”
เคนก็ยิ้ม หัวเราะเสียงดังแบบไม่ได้อายอะไร ขึ้นบนฝั่งก็รีบวิ่งผ่านหน้าก้อนคำไปทางต้นมะเดื่อ
ที่อยู่ถัดจากต้นมะม่วงออกไป
เคนปีนขึ้นต้นมะเดื่ออย่างไวเหมือนกับลิง และเลือกเก็บลูกมะเดื่อสุกๆสีแดง
เลือกแต่ลูกสวยๆโยนไปให้ก้อนคำ ส่วนลูกอื่นๆโยนลงน้ำให้ไหล ไปให้เพื่อนคนอื่นๆได้กินกัน
เคนเห็นลูกนึง สีแดงสดและลูกใหญ่มาก อยากเก็บให้ก้อนคำได้กิน
มันต้องรสหวาน อร่อยแน่นอน แต่มันอยู่สูง ต้องปีนขึ้นไปอีก
ผ้าก็จะหลุดมันพะรุงพะรังมาก ทำเอาเคนจะตกต้นไม้ให้ได้
“คำๆ ก้อนคำ มานี่ๆ อ้ายเจอลูกนึงใหญ่มากอ้ายสิปีนขึ้นเก็บให้”
“อ้ายปีนบ่สะดวกเด้อ อ้ายสิถอดผ้า เก็บผ้าให้อ้ายแหน่เด้อ”
เคนตะโกนบอกคำแบบไม่ได้มองลงมา
ก้อนคำหูผึ่งรีบเดินไปใต้ต้นมะเดื่อ จังหวะเดียวกันกับเคนโยนผ้าขาวม้าตกลงมาพอดี
มันกองอยู่ข้างหน้าของก้อนคำ ก้อนคำเงยหน้าขึ้นไปบนต้นมะเดื่อ
หน้าขาวๆ แก้มใสๆของก้อนคำก็แดงระเรื่อขึ้นมา แดงยิ่งกว่าผลมะเดื่อสุก
หัวใจเต้นระรัว ตุ๊บๆตับๆ ยืนนิ่งแทบไม่หายใจ ตะลึงอยู่แบบนั้น
แต่ก็ละสายจากมะเดื่อของอ้ายเคนไม่ได้ จู่ๆก็กลืนน้ำลายแบบอัตโนมัติ
เคนยกขาปีนขึ้นกิ่งมะเดื่อ แก้มก้นของเคนอ้าแล้วก็ถ่างออก เนื้อก้นเนียน
สีคล้ำ ในร่องก้นลึกลงเป็นวงสีคล้ำกว่า ก้อนคำเห็นรูตูดของเคนเหมือนเด็กทำปากจู๋
รอบวงเป็นหยักๆ ในรูก้นที่กำลังขมิบ ตามจังหวะออกแรงปีนของเคนมันเป็นสีชมพูจางๆ
มันบีบเข้าคลายออกเป็นจังหวะ
แก้มก้น รูตูด พวงไข่ และลำควยของเคนมันสวยมาก มันห้อยโตงเตงเหมือนปลิงกินเลือดควายแบบอิ่มเต็มที่
หนังหุ้มปลายปิดเนื้อควยยังไม่สนิท ทำให้เห็นเนื้อควยสีแดงอมชมพูมีรูตรงกลาง คล้ายๆแปะรอยยิ้มเล็กๆ
ไว้ที่ปลายควย
เมื่อเคนได้มะเดื่อสุกลูกใหญ่แล้ว ตั้งใจจะโยนลงมาให้ก้อนคำ หันหน้ามองลงมาเห็นยิ้มหวานๆ
ดวงตาใสแป๋วของก้อนคำ ที่กำลังมองขึ้นมา ทั้งคู่สบตากันพอดี จู่ๆเคนก็ขนลุกขนชัน หัวใจเต้นตุ๊บๆ
เนื้อควยค่อยๆพองตัว มันใหญ่ขึ้น แข็งขึ้น หนังหุ้มปลายควยค่อยๆเปิดออกตามหัวควยที่กำลังดันออกมา
จนเห็นรอยหยักเหมือนเงี่ยงปลาดุก ควยของเคนแข็งเต็มที่
เคนรู้สึกอายจนทนไม่ไหว โยนมะเดื่อสุกให้ก้อนคำพร้อมกับกระโจน
จากกิ่งไม้ ทิ้งตัวลงไปที่แม่น้ำเสียงดังตูมมมมม น้ำแตกกระจาย
ก้อนคำสะดุ้ง ค่อยๆรู้สึกตัว แล้วก็กลืนน้ำลายลงไป
เด็กๆทุกคนเสียงหัวเราะเสียงดัง ปะปนกับเสียงตะโกนล้อเพื่อนว่า
“บักเคนควยแข็ง บักเคนควยแข็ง 55555”
เคนก็หัวเราะที่ถูกเพื่อนแซว ไม่ได้โกรธอะไร นี่แหละเหตุผลที่เคน
ไม่อยากแก้ผ้าเล่นน้ำ เพราะไม่รู้ว่าควยจะแข็งขึ้นมาเมื่อใหร่ พอควยแข็งก็ถูกเพื่อล้อทุกที
แต่เคนก็แปลกใจเล่นกับเพื่อนคนอื่นๆก็ปกติดี แต่พอเห็นยิ้มหวานๆบนหน้ากลมๆของก้อนคำ
ลำควยก็แข็งทุกที เคนก็ไม่เข้าใจตัวเขาเองเหมือนกัน
“พอๆๆกลับบ้านได้แล้วสู” เคนตะโกนบอกเพื่อนๆและบอกก้อนคำว่า
“โยนผ้าลงมาให้อ้ายเลยคำ” ก้อนคำก็โยนผ้าให้ตามที่บอก พร้อมกับเดินไปทางที่เด็กๆกำลังขึ้นมานุ่งผ้า
กระจู๋แต่ละคนหดเป็นตุ๋มก้อนเนื้อ ติดกับไข่สองฟอง ส่วนของไอ้จ่อยไม่ใหญ่เท่าเคน
แต่ยาวพอๆกัน สวยอยู่ แต่ของเคนสวยกว่าทั้งแท่งเนื้อและพวงไข่
นุ่งผ้ายังไม่ทันเสร็จกัน เสียงตะโกนโวยวายมาจากปลายคันนาฝั่งทางต้นมะขามแว่วมาแต่ไกล
“ยายบักเคนมาวิ่ง”
เด็กๆวิ่งหนีแตกกระเจิงเหมือนผึ้งแตกรัง วิ่งป่าราบ กลับบ้านใครบ้านมัน
เหลือเคนที่วิ่งหนีก้อนคำไม่ได้ เคนกับก้อนคำยืนนิ่งตกใจ
เพี้ยะ!!
เสียงไม้กระทบเนื้ออ่อนๆที่น่องของเคน พร้อมกับเสียงตะโกนด่าว่า
“บักเคน บักห่ากินหัวมึง พาน้องมาเล่นน้ำเฮ็ดหยัง”
“น้องจมน้ำตายสิเฮ็ดจังใด๋”
ยายน้ำตาซึมๆทั้งโมโหนั่งลงจับสองแขนของก้อนคำ
มองหน้าด้วยความเป็นห่วง น้ำใสๆใหลจากดวงตาคู่งามของก้อนคำ
ไหลออกมาทันที ไหลแบบไม่หยุดพร้อมกับสะอื้นเบาๆ
ก้อนคำมองหน้ายายของเคนด้วยแววตาอ้อนวอน พูดเบาๆในลำคอ
น้ำเสียงติดๆขัดๆ ด้วยความสะอื้น
“ยาย...ยายอย่าตีอ้ายเคนเด้อ” 
แล้วทำนบน้ำตาของก้อนคำก็พังลง น้ำตาไหลทะลัก สะอึกสะอื้นร้องไห้อย่างหนัก
ก้อนคำสะอื้นไห้จนแทบจะไม่มีจังหวะหายใจ น้ำตาไหลเป็นทางอาบสองแก้ม ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่าย
ก้อนคำร้องไห้หนักสะอึกสะอื้นจนตัวสั่น
สภาพของก้อนคำ ทำให้ความโมโหของยายลดลง ใบหน้าที่อ่อนหวาน
ตาสวยแก้มใส เป็นใบหน้าของเด็กที่น่ารักมากๆคนหนึ่ง แต่ต้องมาเปื้อนน้ำตา
ช่างเป็นภาพขัดตาขัดใจ ใครๆก็ไม่อยากเห็นก้อนคำร้องไห้ ยายก็ไม่อยากเห็นเหมือนกัน
ตัดมาที่เคนไม้เรียวที่ยายฟาดมันเจ็บจี๊ดที่น่อง แต่ก็ไม่เป็นไรสบายมาก เพราะเจอบ่อยจนชินล่ะ
แต่คำพูดของก้อนคำ ที่เคนได้ยิน แม้เสียงจะเบาปนกับเสียงสะอื้น เคนสัมผัสและได้ยินชัดเต็มรูหู
“ยาย...ยายอย่าตีอ้ายเคนเด้อ”
เสียงมันทะลุรูหูแทงเข้าไปถึงหัวใจ มันทำให้หัวใจน้อยๆของเคนก็รู้สึกเจ็บปวด
หายใจไม่ค่อยสะดวก แล้วมีอาการหน่วงๆที่ตา ที่สุดแล้วเคนก็กลั้นน้ำตาไม่ใหว
น้ำตาแตกแบบไหลไม่หยุดเหมือนกัน ร้องไห้หนักอีกคน
เคนรู้สึกผิดที่ทำให้ก้อนคำร้องไห้ ที่ยายตีเคนเป็นความรู้สึกเจ็บที่ทนได้
แต่คำพูดของก้อนคำทำให้ใจของเคนเจ็บยิ่งกว่า
สักพักยายหายโมโหแล้ว บอกเคนให้พาน้องกลับบ้านยายจะไปที่สวนเก็บผักไปทำแกง
พร้อมกับลูบหัวเด็กน้อยทั้งสองคนเพื่อปลอบใจ
“ก้อนคำ” เคนเรียกชื่อน้องพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้น้อง
“ขี่หลังอ้ายเคนกับบ้านเนาะ”
ก้อนคำผงกหัว เคนนั่งลงหยิบรองเท้าแตะดาวเทียม ยัดมือเข้าไปที่สายรองเท้า
ดึงขึ้นไว้ที่แขนทั้งสองข้างเหมือนใส่กำไล
ก้อนคำขึ้นขี่หลังของเคน เอามือโอบกอดที่คอ
เคนค่อยๆลุกขึ้นขยับตัวก้อนคำให้อยู่ในท่าที่สบาย เอาแขนรั้งขาน้องไว้
แก้มนุ่มๆชุ่มคราบน้ำตาของก้อนคำ ทาบลงที่ใหล่ของเคน ตัวของก้อนคำยังสั่นตามจังหวะการสะอื้น
เคนรู้สึกสงสารน้องจับใจ
“อ้ายเคนคำขอโทษเด้อเฮ็ดให้อ้ายถูกตี” ก้อนคำเอ๋ยขอโทษจากใจ
“บ่เป็นหยังดอก อ้ายเคนสบายมากๆ” เคนพูดปลอบใจน้อง
“ก้อนคำของอ้ายเคน เซาร้องไห้ได้ซะเด้อ เวลาร้องไห้ตัวมันสิหนัก
หากเซาร้องไห้ตัวมันสิเบาอ้ายเคนจังบ่หนัก” เคนเริ่มโอ๋ปลอบน้อง
ทั้งคู่โอ๋กันมาสักพักใหญ่ไกล้จะถึงหมู่บ้าน
“พร้อมหรือยังก้อนคำ” เคน…ถามก้อนคำดังๆ
“พร้อมแล้วอ้ายเคน” ก้อนคำ…ตอบเบาๆ
“อ้ายเคนบ่ได้ยินเลย” เคนพูดล้อเล่นเสียงดัง
“พร้อมแล้ว” ก้อนคำตะโกนใส่หูเคนพร้อมกอดคอแน่นขึ้น
เคนออกวิ่งเร็วจี๋ มุ่งหน้ากลับบ้าน โดยที่มีก้อนคำเกาะอยู่ที่หลังเหมือนเล่นขี่ม้าเข้าเมือง
ก้อนคำหยุดร้องไห้แล้ว ทั้งสองหัวเราะเสียงดังอย่างมีความสุข
จนเคนลืมไปเลยว่าเพิ่งถูกยายตีมาตะกี้
อาจใช้ภาษาอิสานปะปนบ้างเพื่อเพิ่มอรรถรส! G" l! i' W3 `; N% }1 R
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-19 21:27:08
กระเทยเฒ่าเล่าเรื่อง
/ ^0 s0 O2 R) O7 ^
! a0 H$ U9 C# Z. n/ _- S
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-19 21:36:52
โพสต์ 2024-9-19 22:17:24
โพสต์ 2024-9-19 22:43:59
โพสต์ 2024-9-20 02:03:03
โพสต์ 2024-9-20 06:47:13
