แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย chokond เมื่อ 2024-9-23 15:12
% d; W+ a* w/ J0 u; B o. i3 h' P% ?) J
ช่วงเช้าขุนไปทำงานตามปกติ แต่พอสาย ๆ ขุนขออนุญาตพี่แววไปทำธุระ ซึ่งจุดที่ขุนมุ่งไปก็คือคลินิกนิรนาม เมื่อวานเขาสดแตกในกับคนต่างหน้า แม้เมษกับเอกจะพูดเอาไว้ ว่าคนที่มานั้นทุกคนล้วนปลอดภัยและ On PReP แต่เขาไม่ตายใจมาตรวจ นอกจากนี้ยังได้ปรึกษากับหมอถึงเรื่องการออนเพร็บ หมอก็ให้ความรู้และแนะนำ ที่หนักใจคือขุนจะชวนให้อินร่วมมือได้อย่างไร หากอินยังคิดว่าเขาและขุนมีแค่กันและกันแบบนี้ ขุนตระหนักถึงความผิดพลาดจึงเลี่ยงที่จะมีเซ็กกับอินไประยะหนึ่งเพื่อความปลอดภัย
$ b* A" R/ k' y; v$ i' w พอกลับมาทำงานไม่นาน ปริญก็ส่งเมล์มาหาอีก 'ได้ยินมาว่าคุณขุนจัดเต็มมากเลย ผมภูมิใจสุด ๆ เลยครับ' 'ผมไปตามที่คุณบอกแล้ว บอกผมได้หรือยังว่าต้องการอะไรกันแน่' 'สิ่งที่ผมต้องการ คือคุณ ผมชอบคุณในอดีต ผมอยากให้คุณกลับมาร่าเริงเหมือนแต่ก่อน'ขุนอ่านจบก็สะอึก ปริญรู้เรื่องของเขามากขนาดไหนกันแน่ 'ทำไมถึงต้องการแบบนั้น ผมกับคุณเราเคยรู้จักกันหรือเปล่า?' 'เสียใจนะครับ ที่ขุนจำพี่ไม่ได้'พี่!!! ขุนตกใจกับข้อความนั้นอีกครั้ง ข้อความมนี้แสดงว่าปริญคือคนที่ขุนเคยรู้จัก 'ถ้าพี่ชอบผมจริง ทำไมถึงทำกับผมแบบนี้ล่ะครับ'ขุนถามด้วยความสงสัย อยากจะเอาลูกอ้อนเข้าชน 'พี่ชอบขุนเมื่อก่อน อยากให้ขุนกลับมาสดใสร่าเริงอีกครั้ง ขุนไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ขุนกำลังฝืนตัวเองอยู่ ตอนนี้ขุนมีความสุขจริง ๆ หรือเปล่า แฟนของขุนทำให้ขุนมีความสุขหรือมีความทุกข์กันแน่ คิดดี ๆ นะ'ยิ่งขุนอ่านก็ยิ่งแปลกใจที่คน ๆ นี้รู้จักเขาดีเสียเหลือเกิน 'พี่ปริญ พี่รู้ไหมว่าพี่ทำแบบนี้ทำให้ผมอยากเจอพี่มากเลย พี่มาเจอผมหน่อยได้ไหม หรือไม่อย่างน้อยก็ส่งรูปให้ผมดูหน่อย'ในหัวขุนตอนนี้อยากที่จะจเออีกฝ่ายมาก ๆ ยิ่งอีกฝ่ายเป็นคนที่รู้จักยิ่งทำให้ขุนคิดไม่ต 'ไม่ต้องกังวลไปครับ อีกไม่นาน เราจะได้เจอกันแน่ แต่พี่หวังว่า พอถึงตอนนั้น ขุนจะกลับมาเป็นขุนคนเดิม คนที่พี่ชอบนะครับ ^^'^ขุนไม่รู้แล้วว่าคนที่คุยด้วยเป็นคนโรคจิต หรือเป็นใครกันแน่ แต่ที่รู้ ๆ คือเป็นคนที่มีเงินพอตัวที่จะลงทุนกับคลับหรือรสนิยมตัวเอง และเป็นคนที่เขารู้จักในอดีตแถมรู้จักดีเสียด้วย พอเลิกงาน ขณะที่ขุนกลับบ้านทานข้าวกับอินนั้น พี่โอบก็เข้ามาร่วมวงด้วยตามปกติ หลังจากกินเสร็จล้างถ้วยเรียบร้อยก็พากันมานั่งดูหนัง ตอนนั้นเองที่ขุนเปิดไลน์อ่านข้อความที่เพื่อนพากันส่งก็แอบหัวเราะขำในความคิดพิเรนของแต่ละคน "ดูอะไร ขำอยู่คนเดียว"อินเห็นก็ถามสงสัย แต่เป็นการสงสัยที่ไม่ได้ใส่ใจนัก "ขำไอ้พวกนี้อะสิ"ขุนยื่นหน้าจอให้อินดู เป็นแชทกลุ่มเพื่อนเก่าของขุน "ไม่ได้เจอนานเลย ชวนเพื่อนขุนมากินข้าวที่ห้องไหม?"อินถามออกมาอย่างสนใจ "อยากจะอวดฝีมือที่พึ่งไปเรียนมาใช่ไหม ลิ้นพวกมันไม่ถึงหรอก ฮ่า ๆ"ขุนรู้ทันอินเลยถามโพร่งออกไป อินยิ้มเจื่อนลงนิดหน่อยที่โดนจับได้ "ว่าแต่ ขุนบอกว่าไม่ได้เจอกันนานแล้ว ทำไมช่วงนี้เจอกันบ่อย" "...."ขุนนิ่งเงียบไม่ตอบคำถาม เพราะเขาเองก็หาเหตุผลไม่ได้เหมือนกัน "เพื่อนเก่าก็งี้แหละ ไม่เจอกันนาน พอเจอกันหน่อยมันก็ยาว ว่าแต่เราเถอะ ไม่เห็นเล่าเรื่องเพื่อนให้พี่รู้บ้างเลย พูดถึงแต่ขุนคนเดียว"พี่โอบเสริมมา ขุนหันไปพยักเพยิด แถมเสริมทัพในคำถามของโอบอีก "ก็ไม่มีอะไร เพื่อนอินก็เรียนโท ทำงาน ไม่ได้นัดเจอ ไม่รู้จะเล่าอะไร"อินเค้นสมองนึกแต่นึกไม่ออก "แล้วไอ้คนที่ชื่อเตที่เคยจีบล่ะ"พี่โอบพูดแหย่อินแต่สายตากลับจ้องมายังขุนแถมยิ้มเยอะ ขุนหันควับไปที่อินจ้องเค้นคำตอบ เขารู้สึกคุ้นมากกับชื่อนี้ "เต ใช่คนที่รับเหมาหรือเปล่า?"ขุนนึกออกก็พรวดชื่อออกไป อินนิ่งเงียบไปขณะหนึ่งก่อนจะยกมือตีที่หลังพี่ชายตัวเองที่แหย่ "ใช่ คนเดียวกันนั่นแหละ พี่เตเคยตามจีบสมัยเรียน แต่พอจบก็ต่างคนต่างไปนะ พึ่งมาบังเอิญเจอกันตอนสร้างร้านนี่แหละ"อินอธิบายเป็นฉาก ๆ ขุนเองก็ไว้ใจจึงไม่ได้ต่อว่า และลึก ๆ ในใจเป็นขุนเองนี่แหละ ที่จะไปดุเขาแต่ตัวเองกลับเป็นคนทำผิด ขุนยังคิดไม่ตกถึงคำพูดของปริญ ทำให้เขานึกย้อนถึงช่วงเวลาที่ปริญญกล่าวอ้าง ในตอนที่ขุนอายุ 12 ขุนถูกรับเลี้ยงจากครอบครัวอุปถัมภ์ ทุกอย่างเหมือนจะเป็นไปด้วยดี พ่อและแม่บุญธรรมที่รับขุนมาเลี้ยง ส่งขุนไปเรียนที่โรงเรียนประจำ ทำให้ขุนได้รู้จักเพื่อนร่วมห้องของตัวเอง ประกอบไปด้วยก๊วนที่คบมาถึงปัจจุบันอันได้แก่ เปรม ลูกคุณหนูที่บ้านนั้นเป็นเจ้าของร้านทอง ชอบมีเรื่องชกต่อย ต้อง เป็นลูกเจ้าของโรงงานแปรรูปผลไม้ ชอบเกเรหนีเรียน ติดเที่ยว ติดเพื่อน ที บ้านเปิดร้านเสริมสวย พ่อของทีขับรถส่งสินค้า นาน ๆ จะกลับบ้านที พอกลับมาเห็นทีนิ่ง ๆ ไม่ดื้อเหมือนลูกชายบ้านอื่น แถมยังรักสะอาด เป็นผู้ชายสำอาง พ่อทีกลัวว่าจะเป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว ด้วยเหตุผลนานาประการ ทั้งสามคนจึงถูกส่งมาเรียนที่โรงเรียนประจำแห่งนี้ ในตอนแรกที่มาถึง ขุนเองเหมือนจะไม่เป็นที่ยอมรับสักเท่าไหร่ เพราะต้องที่ทำตัวเป็นหัวโจกชอบพูดหาเรื่องเขา ทีที่เงียบสุดจึงเป็นคนคอยบอกรายละเอียดต่าง ๆ สำหรับเด็กใหม่ ขุนเป็นคนที่ขยัน และตั้งใจเรียน เวลาสอบหรือประเมินผลอะไรเขาก็มักจะได้คะแนนติดโพลตลอด หลังจากนั้นไม่นาน พ่อกับแม่ของเพื่อนในห้องต่างก็มักจะซื้อขนมและของใช้มาฝากขุน เพื่อเป็นสินบนให้ขุนช่วยสอนการบ้านลูกของตน และสิ่งที่ทำให้เป็นจุดเปลี่ยนก็คือ เปรมอยากที่จะมีคอมไว้ใช้ในห้อง ส่วนต้องเองก็อยากที่จะใช้เช่นกัน พ่อของเปรมกับต้องคุยกันว่าหากลูกของตัวเองทำคะแนนสอบได้ดีจึงจะให้ตามคำขอและยังจะติดอินเตอร์เน็ตสำหรับหอพักให้อีกด้วย ทำให้ต้องและเปรมปรี่เข้าหาขุนให้ขุนช่วยติว หลังจากขึ้นมัธยม 2 คะแนนสอบของต้องและเปรมเป็นที่พอใจ พวกเขาจึงเปิดใจให้กับขุนในตอนนั้น ต้องเป็นคนที่โตเร็วกว่าพวก ก่อนหน้านั้นหลังเลิกเรียนมักจะแอบไปร้านเน็ตข้างโรงเรียนประจำ แต่เมื่อมีคอมและอินเตอร์เน็ตแล้ว ต้องก็ไม่ต้องออกไปข้างนอกอีก จุดประสงค์แรกของการมีคอมก็ไม่พ้นเรื่องเกม แต่เมื่อเวลาผ่านไป ด้วยฮอร์โมนและการเติบโตของร่างกาย ในคืนหนึ่งขณะที่ขุนงัวเงียตื่นขึ้นมากลางดึก เขาก็พบว่าจอคอมพิวเตอร์สว่างจ้าแม้ในห้องจะมืด และสิ่งที่ทำให้เขาอึ้งคือภาพที่เห็นหลังขยี้ตา ภาพในจอคอมเป็นคลิปวิดีโอที่ชายหญิงกำลังมีสัมพันธ์สวาท โดยมีเด็กผู้ชายสามคนนั่งมองจากที่พื้น และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือมือแต่ละคนล้วงเข้าไปในกางเกง แต่มีต้องที่ถอดกางเกงออกจนเห็นอวัยวะสืบพันธุ์ที่มีขนาดค่อนข้างแปลกตา ขุนที่ไม่เคยเห็นของใครนอกจากตนก็จ้องตาค้างจนเจ้าตัวจับได้ ต้องยิ้มกริ่มปล่อยให้ขุนมองอยู่แบบนั้น เขาเอามือดึงหนังหุ้มปลายตัวเองลงแล้วถอกอวดหัวบานใหญ่ แม้จะอายุแค่ 14 แต่ของเขาก็ไม่น้อย แถมยังมีขนแพรมอยู่ที่โคน เมื่อเพื่อนหันหน้ามากะจะชักชวน ขุนที่กลัวเพื่อนจะอายเลยรีบฟุบหน้าลงแกล้งนอนหลับ หลังจากวันนั้น ขุนก็เงียบไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา พอเห็นหน้าเพื่อนภาพขณะนั้นก็ปรากฏชัดขึ้นมาในหัว เขาสลัดภาพนั้นทิ้งไม่ได้ กระทั่ง…. "ไอ้ขุน กูรู้นะวันนั้นมึงเห็นอะ"ต้องเดินประชิดตัวพร้อมพูดบอก ทีและเปรมเดินเข้ามาล้อมจนขุนเกร็งไม่กล้าขยับตัว "มึงไม่เคยหรอวะ?"เปรมถามออกมาด้วยความสงสัย ขุนมองหน้าเปรมด้วยความตกใจ สีหน้าแดงระเรื่อเป็นการบอกถึงความรู้สึกอาย ต้องและเปรมต่างพากันขำ "ถ้าทำไม่เป็นเดี๋ยวพวกกูสอน เอาไหม?"ทีที่นิ่งอยู่นานพูดเสียงเรียบ ขุนเองที่เคยอ่านมาจากหนังสือสุขศึกษาก็อยากที่จะทดลอง แต่ในใจกลัวเกินกว่าจะตอบ เขานิ่งงันอยู่แบบนั้น ต้องรู้ถึงความต้องการจึงจับกางเกงขุนถอดลง ขุนตกใจรีบรั้งเอาไว้แต่เปรมล็อคแขนเขาจากด้านหลัง ขุนสู้แรงเพื่อนไม่ไหวจึงถูกจับลอกคราบยืนตัวเปลือยในห้อง สีหน้าของขุนตกใจและกลัวจนเปลี่ยนเป็นโมโห ต้องเห็นแบบนั้นจึงแก้สถานการณ์ด้วยการถอดชุดตัวเองออก "ไม่เห็นมีอะไรให้อายเลยอะ กูถอดเป็นเพื่อน"ต้องประเดิมคนแรก ขุนเห็นต้องแก้ผ้าก็ชะงัก ตาจับจ้องไปที่ดุ้นเขื่องหัวโต "อะ กูด้วย"เปรมพูดเป็นคนถัดมาพร้อมปลดชุดตัวเองออก ทียืนนิ่งพักหนึ่งก่อนที่จะถอดโดยไม่พูดอะไร คืนนั้นเอง เพื่อนร่วมห้องทั้งสี่นั่งหน้าสลอนมองดูคลิปโป๊แล้วช่วยตัวเอง ต้องเห็นขุนมองเพื่อนงง เลยอาสาเข้ามาสอน เขานั่งลงติดกับขุนโดยมีเปรมอยู่อีกข้าง ต้องใช้มือจับโคนแล้วดึงหนังหุ้มลงอย่างเบามือ "อ๊ะ มันตึง ๆ"ขุนกล่าวบอกหลังถูกดึงรั้งจนหัวเปิดหมด "สวยว่ะ เชี่ย ชมพูน่ารักเชียว"เปรมเอ่ยชมแล้วเอานิ้วมาเขี่ยที่หัวถอกหลังออกมาพบโลกไม่นาน ตอนนั้นเองที่ร่างกายขุนกระตุกเกร็งแล้วปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมร้องครวญครางโอดจนเพื่อนตกใจ และนั่นก็เป็นน้ำแรกของขุน พอขุนน้ำแตก เพื่อนทุกคนก็มองเงียบ ตอนนั้นเองที่ขุนยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว ขุนสัมผัสได้ถึงความสนุกและความเสียวที่ได้รับ มันเหมือนอารมณ์ความรู้สึกที่ถูกปลดปล่อยออกมา เพื่อนร่วมห้องต่างหัวเราะชอบใจที่ขุนนั้นแตกง่ายแตกดายเหลือเกิน แต่ก็เข้าใจว่านี่มันคือครั้งแรก หลังจากวันนั้น กลายเป็นขุนที่ขอร้องเพื่อนให้เปิดหนังโป๊ให้ดู และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้พวกเขาสนิทสนมกันมากขึ้นอีกระดับ 9 N6 b9 \+ }: X4 J
__________4 v' I2 ?7 f3 n/ z
ตอนนี้มีคอมเม้นพูดคุยและแสดงความคิดเห็นนอกจาก 'ขอบคุณครับ' เพิ่มมากขึ้นกว่าแต่ก่อน รู้สึกดีใจมากเลยครับ จะบอกว่าผมนั่งอ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
6 H/ Q; x% h, ]& F- r; U) {
: \: { x( c& ?. k2 F, P
. ^7 ]! n/ t0 R/ Z/ m7 k % K" n0 N' v$ [9 s h) l' o0 ~
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-23 14:48:26
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-14 23:17:33
โพสต์ 2024-10-14 19:30:40
โพสต์ 2024-10-7 04:11:46
โพสต์ 2024-10-6 21:07:39
โพสต์ 2024-10-3 20:18:49
โพสต์ 2024-9-29 10:24:54