ขุนเขากับนที สองหนุ่มนั่งกุมมือกันที่ม้าหินอ่อน ข้างๆตึกคณะฯ
ทั้งคู่นั่งสบตานานสองนานโดยไม่พูดอะไรกัน
จ้องมองกันอยู่อย่างนั้นหล่ะ เหมือนทั้งคู่มีเรื่องอะไร ให้คิด
แต่ก็ยังปลงไม่ตก จนไม่รู้จะคุยอะไรกัน...
นทีถอนหายใจยาววว .....
ก่อนจะเปิดบทสนทนา คลี่คลายบรรยากาศที่อึดอัดออกไป
“แค่เทอมเดียวเอง…ขุน ไม่เป็นไรหรอก คิดถึงกันก็โทรหากันได้”
“คิดเสียว่า เราไปเที่ยวแป้บเดียวก็กลับมาเจอกันแล้ว เนาะ เนาะๆๆๆ”
นทีบีบมือขุนพลเบาๆ เพื่อเป็นการปลอบใจ
“ไปเที่ยว ขุนก็อยากไปกับที” ขุนเขายังไม่โอเค แล้วอ้อนว่า
“ที…ก็ขุนไม่อยากอยู่ห่างทีนี่ จะให้ทำยังไง”
“มันไกลกันมากๆเลยน่ะ ที โรงเรียนที่เราจะไปฝึกสอน”
“ทำไมนายไม่ขอลงใต้กับเราน๊าาา ทำไมต้องขึ้นเหนือด้วย”
ขุนเขาตัดพ้อ ไม่เห็นด้วยกับนที แล้วทำท่าน้อยใจ
“เออน่า..เราอยากขึ้นไปสัมผัสอากาศบนดอย ไม่รู้ว่าคนที่นั่นเป็นอย่างไร”
“เด็กบนดอยน่ารักนะ ตัวขาวๆ ตาตี่ๆ … น่ารักเหมือน..ขุนนั่นหล่ะ”
เจอนทีหยอดคำหวานจาก ขุนเขาก็ยิ้มแก้มปริ ดึงมือ..มาหอมฟอดๆ
อย่างไม่แคร์สายตาใคร
นทีกับขุนเขา คบกันมาตั้งแต่ปี 1 แล้ว ทั้งคู่ไปใหนมาใหนด้วยกัน กินด้วยกัน
พักอยู่หอเดียวกัน ตัวติดกันอย่างกะปาท่องโก๋ จนปี 4 ต้องออกไปฝึกสอน
คราวนี้ต้องแยกกัน เพราะเลือกโรงเรียนที่ลงไม่เหมือนกัน
“ทีต้องโทรหาขุนทุกวันนะ กินอะไร ไปที่ใหน อยู่กับใคร ถ่ายรูปส่งมาให้ขุนดูด้วย
ทีต้องรู้ใว้น่ะ..ว่าขุนคิดถึงทีตลอดเวลา”
นทีผงกหัว..ยิ้มให้ขุนเขา พร้อมกับยักคิ้วถี่ๆ กวนๆ
“โอเค..แปลว่าครับผม” ทักคู่หัวเราะ หยอกล้อกัน ใช้เวลา
ก่อนที่จะแยกย้ายจากกันให้คุ้มค่าที่สุด
นที..เลือกโรงเรียนบนดอย เพราะเขาชอบอากาศเย็นๆทางภาคเหนือ
ชอบภูเขา ชอบสายหมอก ชอบน้ำตกและชอบภาษาพูด
ของคนทางภาคเหนือ ที่ฟังแล้วเหมือนเสียงคนร้องเพลง
ส่วนขุนเขาเลือกโรงเรียนทางภาคใต้เพราะชอบทะเล
ได้มองเส้นขอบฟ้าที่ตัดกับทะเลกว้างสีคราม มันสวยถูกใจมาก
ขุนเขาชอบเล่นน้ำทะเล ชอบใส่ชุดว่ายน้ำ ชอบเสียงฟังคลื่น
มันไพเราะเหมือนฟังเสียงคนกำลังร้องเพลงเหมือนกัน
และแล้วเวลาเดินทางก็มาถึง ทั้งคู่จะต้องแยกจากกัน ต่างคนต่างจะต้อง
ไปทำตามหน้าที่ของตัวเอง นทีเลือกที่จะปิดโทรศัพท์ เซฟแบต เพราะกลัวจะแบตหมด
ตอนที่ขึ้นดอย แต่ขุนเขาดูวุ่นวายโน่นนี่นั่น หูฟัง แบตสำรอง สิ่งของต่างๆ เยอะไปหมด
ยิ่งติดต่อนทีไม่ได้ ความวุ่นวายยิ่งเพิ่มทวีคูณ
นทีนั่งรถสมบัติทัวร์ มาลงที่สถานีขนส่งจ.เชียงใหม่ มาถึงตอนเช้ามืดของวันอาทิตย์พอดี
ท่าน ผอ. กรุณามารับเพราะเป็นทางผ่าน ที่จะเดินทางขึ้นโรงเรียนบนดอย
โชคดีของนที่ได้เดินทางต่อเลยแบบไม่ต้องเสียเวลา ได้ขึ้นดอยไป พร้อมกับ ผอ.
และยังมีน้องๆนักเรียนสองคน เป็นเด็กชายน่ารัก น่าจะ ป.5 ป.6 มากับผอ.ด้วย
ถือว่าโชคดีสองต่อ ได้น้องๆมาช่วยกันยกกระเป๋า
“เดินทางเหนื่อยมั้ย ชื่ออะไรนะ เขาส่งแฟ้มให้อ่านอยู่ แต่ผอ. ก็ลืม ”
ผอ.ถามนทีอย่างเป็นกันเอง ทำให้ความเกร็งๆของนทีเบาลงไปหน่อย
“ชื่อนทีครับ เรียกสั้นๆว่า..ที..ก็ได้ครับ ผอ.”
นทีตอบด้วยความนอบน้อม
“สวัสดีครับครูที”
เด็กนักเรียน 2 คนที่นั่งอยู่เบาะหลัง สวัสดีทักทาย
ครูที ที่นั่งเบาะหน้าคู่กับ ผอ. หันหลังไปยิ้มให้ ทักทายตอบ
“สวัสดีครับผม น้องๆอยู่ป.ใหนกันแล้วครับ”
นทีทักทายตอบ พร้อมกับถามเป็นมารยาท
“ป.6 ครับครูที” ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
“เรียนหนังสือเก่งๆน่ะครับ ทั้งสองคนเลย”
ครูทีอวยพรให้เด็กน้อย
“ผอ. จะกลับบ้านทุกเย็นวันศุกร์ครับ และจะกลับขึ้นดอยตอนบ่ายๆของวันอาทิตย์”
“แต่วันนี้ขึ้นแต่เช้าหน่อย ถือโอกาศรับครูทีขึ้นไปด้วย จะได้พักผ่อน หายเหนื่อย”
ผอ.ชวนคุยจะได้รู้จักกันมากขึ้น
“ขอบคุณ..ท่านผอ. มากๆน่ะครับ มีอะไรให้ผมช่วยงานก็บอกได้เลย”
นทีกล่าวขอบคุณ ด้วยความเกรงใจ
“ครูที..นิสัยน่ารักน่ะ หล่อด้วย พูดเพราะ แบบนี้เด็กนักเรียนรักตายเลย”
ผอ.หันหน้าแว้บบบมาคลิ๊กๆ สบสายตากับครูทีหนึ่งกรุบ พร้อมกับเอื้อมมือ
มาบีบที่ต้นขาครูที เบาๆ
ครูทีขยับขาออกมา ใช้กระเป๋าเป้ใบเล็กทับขาตัวเองเอาไว้ รู้สึกไม่ชอบเลยที่
ผอ.มาจับขาแบบนั้น แล้วคิดในใจว่า “กูว่าแล้วเดาไม่ผิด”
ผอ.แวะปั๊ม เด็กๆวิ่งเข้าเซเว่น นทีก็เดินตามเด็กๆเข้าเซเว่นเหมือนกัน
เพื่อหาซื้อของใช้ส่วนตัว เด็กป.6 ที่นี่ ยังตัวไม่ใหญ่มาก ยังไม่ทีท่า
ว่าจะเป็นวัยรุ่นเลย ยังใสๆดูน่าเอ็นดู
นทีเลือกของที่จะซื้อเสร็จแล้วเดินไปจ่ายตังค์ที่เคาน์เตอร์ น้องๆสองคน
ก็กำลังจ่ายตังค์เหมือนกัน แยกจ่ายกันคนละช่องรับเงิน ในมือกำแบงค์พันทั้งคู่
“โอ้วเด็กๆทำไมมีตังเยอะจังเลย” นทีพึมพำคนเดียวเบาๆ
เด็กๆถือขนมถุงใหญ่วิ่งไปที่รถแล้ว นทีจ่ายตังค์เสร็จก็รีบเดินตามไป
เพราะเกรงใจ กลัว ผอ.รอนาน รถสตาร์ทรอแล้วแอร์เย็นฉ่ำมากๆๆ
“ขอโทษครับผอ. ให้รอนาน” นทีกล่าวด้วยความเกรงใจ
“ไม่เป็นไร เรื่อยๆ ไม่ได้รีบไหน” ผอ. ยิ้มพร้อมกับยื่นกาแฟเย็นให้
“ดื่มกาแฟเย็นๆสักแก้ว จะได้สดชื่น”
“จากนี้ไปจะเป็นถนนขึ้นดอยทางโค้งหน่อย ทางชันหน่อยน่ะ”
“แต่วิวสวยมากๆถึงจุดชมวิว ผอ.จะจอดรถให้ถ่ายรูป”
“ค่อยๆเดินทาง แวะพักบ้าง เข้าห้องน้ำบ้าง จะได้ไม่เมารถ”
ผอ.แนะนำเหมือนเป็นไกด์นำเที่ยวเลย แล้วก็ออกรถไป
เดินทางเรื่อยๆๆ นทีก็ตื่นตาตื่นใจ ชื่นชมกับวิวธรรมชาติ
ภูเขาที่สูงใหญ่ เรียงสลับซ้อนๆกัน เป็นปฏิมากรรมธรรมชาติ
ที่ นทีได้มองมองแล้วมีความสุข
แอร์เย็นๆ เพลงเพราะๆ วิวสวยๆ และไม่ต้องขับรถเอง นทีฟินกับธรรมชาติมากๆ
จนมาถึงจุดพักรถ ผอ.เลี้ยวเข้าไปจอดที่ว่าง รถจอดไม่เยอะมาก
“แวะเข้าห้องน้ำแป้บนึงนะ “เข้าห้องน้ำมั้ยนที” ผอ.ถาม
นทีตอบว่า “ไม่ครับ” แต่เด็กๆตอบว่า “เข้าครับ” แล้วยิ้มให้นที
เด็กๆเดินตาม ผอ. ไปเข้าห้องน้ำทั้งสองคน ห้องน้ำอยู่อีกฝั่งของที่จอดรถ
ต้องเดินผ่านสวนหย่อมและร้านค้าเข้าไป เจ้าของพื้นที่วางฝังได้เยี่ยมมากๆ
นทีเปิดโทรศัพท์เสียงข้อความ ติ่งๆๆๆๆๆ เยอะมาก ไม่สน
ยกโทรศัพท์ถ่ายรูปสวนหย่อม เลือกมุมสวยๆเก็บไว้ แล้วเดินไปนั่งที่ชิงช้า
ที่เขาจัดไว้ให้นั่งถ่ายรูป นั่งรอแบบชิวๆ นิ้วก็ไถโทรศัพท์ดูไปเรื่อยๆ
ส่งรูปให้ขุนเขา แต่ขุนเขาไม่ได้ออน แล้วเปิดกูเกิลแมพ ดูว่าไกล้ถึงหรือยัง
จากแผนที่ไม่น่าจะเกิน 3 ชั่วโมงก็โรงเรียนแล้ว นทีถอนหายใจโล่ง
แล้วยืดเส้นยืดสายให้หายเมื่อยจากการเดินทาง น้อง ป.6 ที่ตัวเล็กกว่า
เดินออกมาจากห้องน้ำก่อน น้องเดินมาหานที ยืนยิ้มแฉ่งตรงหน้า มีลักยิ้มด้วย
น้องหน้าตาน้องสดใส ที่เด่นสุดบนใบหน้า คือคิ้วดำเข้มดกหนา มีลักษณะโก่งโค้งสูง
คิ้วดูสวยเข้ากับขนตาที่ยาวงอน ดวงตากลมโต สีดำสนิท ตัดผมทรงนักเรียนสั้นเกรียน
ผิวขาวสะอาด ใส่เสื้อกีฬาของโรงเรียน ใส่กางเกงนักเรียนสีน้ำตาล
ระดับสายตาของนทีเลื่อนต่ำลง จ้องที่เป้ากางเกงของน้อง น้องลืมรูดซิป
เปิดหน้าต่างโชว์หร่ายั่วสายตามากๆเลย ควยของน้องขาวมาก ขาวจนเห็นเส้นเลือด
ขนาดนิ้วมือหัวแม่โป้งของผู้ใหญ่ ถ้าแข็งน่าจะใหญ่พอตัวอยู่นะ
“ครูที … ครูทีมาจากใหน” น้องถาม นทีได้สติตอบไปว่า
“มาจากกรุงเทพฯครับ” นทีตอบ แต่ตายังมองควยน้องอยู่ และไม่รู้
จะบอกน้องยังไง
“ครูทีจะสอนพวกเราเล่นกีฬามั้ย ผมชอบเล่นฟุตบอล” น้องพูดและกระโดดทำท่าเหมือนเล่นกีฬา
นที..ว้าวุ่นเลยครับ ขึ้นดอยมาครั้งแรกก็ถูกต้องรับ ด้วยควยยั่วๆ ของเด็กเหนือซะแล้ว
“สอนครับๆ แต่เดี๋ยวก่อน ครูทีมีเรื่องจะเล่าให้ฟังก่อน” นทีหาวิธีบอกน้อง
น้องสนใจ ยิ่งขยับตัวเข้ามาไกล้ๆ นทีหัวใจเต้นตุ๊บๆ แต่ก็ทันสังเกตเห็นว่า
ควยของน้องดูแฉะๆ เมือกๆ เหมือนคราบน้ำลาย น้องน่าจะโดนอมควยมาแน่ๆ
นทีเล่าต่อ “ครูชอบเข้าห้องน้ำแล้วลืมรูดซิปประจำเลย น้องเป็นแบบครูมั้ย”
เด็กชายก้มลงดูว่าเป็นแบบครูหรือเปล่า ก็ขำก๊ากกทันที หัวเราะเสียงดัง
พร้อมกับรีบรูดซิปตัวเองขึ้นมาอย่างไว
“ 555 ครูทีเห็นควยผมแล้ว 555” น้องหัวเราะแล้วก็ยิ้มอายๆ
กลายเป็นเรื่องตลกไปเลย แต่ในใจของนทีไม่ตลกเลย เขาคิดอะไรในหัว
แล้วจึงถามน้องว่า
“แล้ว ผอ.ละครับ ทำอะไรอยู่ เข้าห้องน้ำนานจังเลย”
น้องตอบทันที “ผอ.กำลังดูดซิกกาแร็ตอยู่ครับ” แล้วก็หัวเราะ
อ๋อ..ผอ.กำลังดูดบุหรี่อยู่ (ใช่มั้ยสงสัยอย่างแรง อิอิ)
สักพัก ผอ.เดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับน้องผู้ชายที่ตัวโตกว่า
เดินตามกันต้อยๆ เหมือนลูกวัวเดินตามแม่วัว แล้วทุกคนก็รวมตัวกันที่รถ
“ครูที หิวมั้ย ทานอะไรมั้ย” ผอ.ถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่หิวครับ ผมทานขนมที่เซเว่นแล้ว และซื้อตุนไว้เพียบเลยครับ”
นทีตอบเพราะอยากไปถึงโรงเรียนไวไว
“โอเค…งั้นเดินทางต่อได้ แป้บเดียวก็ถึงละ” ผอ.พูดอย่างอารมณ์ดี
(ดูดซิกกาแร็ตมาแล้วฟินเลยนะ ท่าน ผอ.) นทีคิดในใจ
ส่วนน้องคนนั้นเงียบไป ดูเหนื่อยๆ นั่งดูดน้ำหวานแก้กระหาย
นทีถอนหายใจอีกครั้ง เพราะไม่รู้จะเจออะไรบ้างที่นี่ เริ่มรู้สึก
แปลกๆ มีอะไรสงสัยอยู่ในหัวเยอะแยะมากมาย
ขอบคุณทุกพลังน้ำใจ ทุก Zenny